deelnemen is nodig om te winnen ... hey iedereen, dat je hier bent wil zeggen dat je net als ik van de atletiekmicrobe gebeten bent. Geniet gerust mee van mijn foto's en verhalen. Heb je tips, aanvullingen of opmerkingen, laat het me weten in een mailtje. Voel je ook vrij om iets in het gastenboek te kriebelen.
Lopen is altijd mijn grote passie geweest. Gestart als 10 jarige, heb ik alle categoriën "doorlopen". Na een paar jaar inactiviteit terug de draad opgenomen als master, wat resulteerde in een Belgische titel op de 2000m steeple.
Daarna sloeg het noodlot toe. Een zware knieoperatie zette me buiten spel. Maar ... een winnaar geeft nooit op, opgevers winnen nooit!
Ik krabbelde overeind en 4,5 jaar later liep (lees: jog) ik terug. Een paar maanden later kwam al terug de "goesting" om eens een halve marathon te proberen. De kilometers werden opgebouwd, tot april '09 ... terug onder het mes. Nee niet de knie, die blijft voorbeeldig. Na 7 weken, nogmaals herbegonnen .. Een paar maanden later wezen de trainingen en plannen in de richting van Carcassonne, de halve marathon (mijn droom) Tot maart 2010 Murphy zich kwam moeien! Ik moest onder het mes voor mijn andere knie. Een 2e kraakbeentransplantatie (iets wat ik gezworen had wat ik nooit zou laten doen) Maar nu stond ik er voor en moest er door! De revalidatie ligt ondertussen terug ver achter mij. Alles ging veel vlotter dan de 1e keer. Ik loop terug en kan weer volop genieten van deze mooie sport.
Ik durf me geen verre doelen meer te stellen. Ik leef van dag tot dag en zie wel wat er komt. Superprestaties moet je van mij niet meer verwachten, maar de halve marathon van Carcassonne ... (verdorie, ik ging geen verre doelen meer stellen! )
Met mijn verhalen hoop ik andere lopers aan te sporen om te blijven doorgaan! Nooit op te geven ...
Op het einde komt alles goed , en als het niet zo is ... was het niet het einde ...!
Veel plezier tijdens je bezoekje.
30-01-2010
lopen en ... blijven lopen !
lopen, groene jogging, witte boordjes 37 jaar geleden! een rondje, 500m, rond het voetbalplein, 2 rondjes, 500m, rond de Dries ... moeizaam, steeds opnieuw. Training met Dolf! 1 coach, voor de hele ploeg. Een nieuwe club was geboren. Zondagmorgen, Gratiebossen. Terug 1 rondje, 1500m, met veel moeite ... De geur van mest en bieten op de velden Het blijft een herinnering! 4 jaar later ... vele rondjes rond het voetbalplein, niet meer rond de Dries ... Afzien in de gratiebossen, de vertrouwde geur van mest en bieten. Eerste podiumplaats, mijn eerste medaille ... ik heb ze nog! Er volgende er nog vele ... De rondjes op het sportplein worden talrijker ... sneller, harder, afzien, sterven, maar vooral ... genieten! Buitenlandse selecties, pareltjes, om blijvend van te genieten. Vriendenploeg! trainen is leuk! Op je knieën in het gras, de slappe lach .. coach hoort ons ... een kilometer ver! Na vele jaren, na enkele tegenslagen, terug een rondje rond het voetbalplein, 500m ... oranje outfit! Terug een rondje in het park, 900m, de Gratiebossen, afzien, telkens weer, elke keer! Doorbijten ... Volharden, maar vooral ... weer genieten! Eindhoven, terug aan de start, voor het eerst! Weten wat je mist, als het er niet meer is! Lopen, met vrienden, de kloddejoggers ... Lachen, praten, elkaar steunen. Chariots of fire ... Lopen, in weer en wind, door sneeuw en ijs, pletsregen tropische temperaturen ... Geen medailles meer, geen podium meer, wel herinneringen, hele mooie! Ik koester ze! Beleef ze opnieuw, tijdens mijn rondjes. Een doel stellen, hopen, dromen, de start halen ... Carcassonne ... bang voor nieuwe tegenslagen. Maar een winnaar geeft nooit op, een opgever wint nooit! Andere doelen dan vroeger, Maar even belangrijk! Andere dimensies, supporter, kinderen ... ze doen het goed! Zelf coach, van een toffe bende! Ik hoor ze afkomen, van een kilometer ver! De geur van mest en bieten is er nog steeds! Lopen ... een deel van mijn leven ...
Zondag dus een lange rustige duurloop. 13 km vol genieten. Over veldwegen (ja Stefaan, hier zijn veldwegen die niet geasfalteerd zijn!) En terug langs de Durmedijk. Nog 2 rondjes op het sportplein maakte mijn 13 km rond. Ik wou er persé 13, want dan zat ik over de 50 km als weekgemiddelde! 50,9 km We zijn voor het eerst op de plaats voorbij gelopen waar Falco bijna een jaar geleden verongelukte. Het gaf een heel raar gevoel. Ik heb dat altijd al gemeden, ik kon er niet langskomen. Elke dag denk ik nog aan die jongen. Elke dag als ik naar het werk rijd en 's avonds terugkom, moet ik die overweg over, en zie ik weer dat tentje staan. 2 februari 2009 .... Falco, je blijft in mijn geheugen gegrift, er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan je denk.
Maandag rustdag. Deze week wil ik het rustiger aan doen, 'k heb 3 weken opgebouwd, deze week even bekomen dus.
Dinsdag interval. 3 R opwarmen - 5 x {30" (30") - 1' (1') } - 3 R uitlopen. Het ging vrij goed. Al was het ijskoud! Na al die ijsdagen de afgelopen periode, was het vandaag de 1e maal dat ik echt koud had! Maar toch zalig gelopen!
Woensdag begon mijn offperiode dan. 'k weet niet wat er aan de hand was, maar ik heb enkel 4 rondjes gelopen. Het liep voor geen meter. Geen paniek, dat was eens een slechte dag .... Donderdag dan terug gerust, en vandaag weer gelopen op de Ster in Sint- Niklaas. Om vast te stellen dat het nog niet veel beter ging. 6,4 km in 40' ...! Hartslag 20 slagen hoger dan normaal bij ditzelfde tempo. Deze morgen ook al een ochtendpols van 10 slagen hoger dan normaal. Het zal zichzelf wel uitwijzen zeker wat er aan de hand is, want ik kan (buiten dat ik het koud heb) niets bedenken.
Het was gepland om morgen zaterdag mee te gaan lopen met Marathonman. Mijn doel was om te proberen 4 rondjes te lopen. 'k weet nu echter niet meer of ik wel ga lopen, met deze zware benen die ik nu al een paar dagen heb, wordt het toch niets!
de rustdag van gisteren heeft deugd gedaan, 'k had er vandaag weer zin in! Om 19.00u afspraak met de kloddejoggers. Tof, er was een hele bende. Na de gezamenlijke opwarming kwam dan een intervaltraining, zoals gewoonlijk op vrijdag. Het was wel een paar weken geleden, door de gladde wegen hadden we vooral duurloop gedaan. Als we in groep lopen is er altijd ambiance. En wat komt die "flair" er toch altijd bij doen!
Op het programma: {400 tempo (400 traag) - 200 snel (200 traag) } x 3 - 4 of 5 (volgens niveaugroep)
Ik heb 5 reeksen gedaan, het ging heel goed. Geprobeerd om elke versnelling ontspannen te lopen, letten op de houding. Dat was mijn doel. tijden: 2'04 - 61" - 1'53" - 47" - 1'47" - 50" - 1'48" - 52" - 1'45" - 50" De eerste reeks ben ik heel behoedzaam gestart. Bij versnellingen is het altijd eerst even aftasten hoe het met mijn knie zit. Daarna durf ik iets sneller te gaan. De tijden zijn nog niet om over naar huis te schrijven, maar het zit in de lift. Ik ben heel tevreden met de progressie. Het gevoel zit goed.
Vandaag zaterdag dan maar weer een rustdag ingelast. Bedoeling was 5 km loslopen, maar een drukke zaterdag besliste er anders over. Morgen terug een langere rustige duurloop.
vandaag was mijn doel 1u30' te lopen. Ik zou wel zien. We begonnen het eerste rondje heel rustig, eigenlijk een beetje te rustig vond ik. Maar samen is het leuker, dus ... Maar de 2e ronde kwam Brigitte erbij en zijn we iets sneller gaan lopen. Een tempo waar we ons beiden goed in voelden. Na 7 ronden kregen we gezelschap van Steven. En ja, het tempo ging de hoogte in ... De laatste 4 ronden liep ik alleen met Steven en elke ronde was iets sneller, uiteindelijk de 17e toer liepen we in 4'59". Hoe lang was het geleden dat ik onder de 5' geraakte? En dat voor mijn 15e km! Zalig gevoel. Totaal dus 15,3 km gelopen in 1u32" - Hartslag steeds onder controle, alleen de laatste 4 ronden iets meer dan 150, dus nog niet echt hoog. Beetje bij beetje gaat het de goeie weg op. Langzaam maar zeker, eerst zorgen voor een goeie basis, en af en toe er eens invliegen! I like it!
Morgen rustdag, de gelopen kilometers eens laten bezinken!
zaterdag 16/1 een inspanningstest gedaan bij Dr. KrisPeeters.
De volledige uitslag heb ik nog niet doorgekregen, maar wel al een voorlopige. We zijn gestart op 8km/u gedurende 3' - dan 10/u - 12/u - 14/u telkens voor 3' Het ging vrij vlot tot halfweg de 14/u , maar voor de dood zou ik niet gestopt zijn Die 3' moesten vol. Overslagpols ligt momenteel op 10/u Dat gevoel had ik bij het lopen ook al. De laatste dagen kon ik vlot 10/u houden met een lage HF. (ongeveer 135)
Met de volledige uitslag kunnen we de training gerichter bepalen. Ik hoop deze eerstdaags te ontvangen. Na de test dan nog 30' (5 km) loslgelopen.
Zondag 11 km (1u08") heel rustig dus, losgelopen in Waasmunster. Het was ploeteren en baggeren in de modder. Zalig vond ik dat. Ik heb vele jaren heel graag crossen gelopen, en hoe meer modder hoe beter. Dat gevoel kwam even terug.
Maandag op straat 32' loslopen. 5,740 km. Het werd loslopen met 8 versnellingen erin. Vrij vlot gelopen.
Vandaag dinsdag dan de eerste intervaltraining. Eerst 3 ronden loslopen, dan 10 x 30" versnellen (1' traag) en nog 3 ronden uitlopen. Totaal iets meer dan 8 km. Leuke training. De versnellingen gingen vlot (22" per 100m) Hout vasthouden, maar ik hoop dat mijn treintje terug op de rails staat ...
Na de zalige training in de Gratiebossen van gisteren, weer vol goeie moed de loopschoenen aangetrokken. Dat viel even tegen! Het park lag er spiegelglad bij! 2 stappen vooruit en 1 achteruit. In elke bocht bijna stilstaan om niet onderuit te gaan. 'k mocht vandaag ongeveer een half uurtje lopen. Het werden 7 parkronden (6,3 km) zo'n 38'. Ben nieuwsgierig om dit eens terug te doen zonder sneeuw. Ik voel me echt wel sterker geworden.
Zaterdag staat een inspanningstest op het programma bij dr. Peeters in Hamme. Daarna kunnen we wat meer gerichter beginnen trainen aan de hand van de HR. Verdorie, dat wordt waarschijnlijker weer trager lopen dan ik nu doe ...
In mijn kalender zie je ook een aantal geplande wedstrijden. Samen met mijn coach zocht ik er al enkele uit. Er zullen er zeker nog bijkomen.
laatste trainingen van 2009 en de eerste van 2010!
Mijn laatste training van 2009 was de training in wintersfeer. Blijkbaar vonden de Kerstmannen dit een goede rede om na Kerst nog niet direct te vertrekken. Ze waren dan ook in grote getallen te vinden op de Zeelse training die avond. We kregen zelfs bezoek van een heuse Kerstelf!
Met de nodige kilometers in de benen, kon iedereen aanschuiven voor een lekkere warme chocolademelk of glühwein. De suikers werden aangevuld met boterkoeken. In de tent was het heel gezellig, die kerstverlichting mag er het hele jaar blijven voor mijn part!
Die avond werd ook de uitslag bekend gemaakt van de Kloddejoggers-fotowedstrijd. Er werd duchtig gegokt om al die Kerstmannen te herkennen. En voor sommigen was het een makkie, anderen bezorgden een paar mensen een identiteitscrisis! Zo werd Erik meermaals aangeduid op de foto, en hij stond er niet eens bji!. Dat de kloddejoggers creatief zijn, bewijst ook de geboorte van onze mascotte die avond. Ze luistert naar de naam KLODDIENTJE. Oh ja, 'k heb toen 6,3 km gelopen in kersmannenpak.
31 december dan niet gelopen. Maar wel geklommen. Zie vorig blogverhaal.
De eerste training van 2010 was op 2 januari. 7,2 km met 5 versnellingen erin. Nog steeds in de sneeuw.
3 januari dan 25 rondjes gedraaid op de piste, omdat het park te slecht lag en ook het licht uit was. 10 km op de teller dus.
De eerste volledige week van 2010 leverde me 42,6 km op. Verdeeld over 4 loopjes. maandag: 5,6 km loslopen woensdag: 15 km rustig gelopen. 'k had het gevoel dat ik kon blijven lopen! vrijdag : terug 10,5 km lolsopen zondag: 11,5 km in de Gratiebossen. Heel leuke training. Eerst ongeveer 8,5 km in de bossen, jammer dat er geen sneeuw meer op de bomen lag. Maar het uitzicht was nog prachtig. Daarna verder gelopen naar huis. Dat is nog 3 km op de straat. Op 16' stond ik thuis. Zalig gewoon. Ik loop heel graag in de sneeuw, maar eens lopen zonder sneeuw is extra makkelijk. Ik voel wel dat al die weken lopen op gladde bodem en sneeuw een flinke spierversterking tot gevolg heeft.
Dat 2009 een jaar was van vallen en opstaan, konden jullie al lezen in mijn jaaroverzicht. Dat er onverwacht nog een leuke afsluiter op het programma stond, was super! Stefaan had met Tim afgesproken om te gaan klimmen. Maar omdat Tim nog niet alleen in Brussel geraakt, werd ik dus chauffeur van dienst. Meteen trokken die 2 heren de conclusie dat ik dan ook maar zou klimmen! Ik dacht er nog niet aan! Ik met mijn hoogtevrees en nog nooit een kllimmuur aangeraakt, ging nu niet proberen in een zaal waar iedereen moeiteloos naar boven kruipt! Maar ergens kriebelde het toch om eens te proberen. Ik liet me overhalen! Eerst ging Tim eens tonen hoe het moest. Hij heeft het ook nog niet zo veel gedaan, maar gaat toch vlot naar boven. Op aanwijzen van stefaan wordt de juiste route gevolgd! 1 kleur ... en owee als je een prise in een andere kleur durfde nemen ... De leermeester was streng maar rechtvaardig Dan was het mijn beurt. In moest me eerst in klimschoentjes wringen die een maat kleiner zijn dan mijn gewone maat. Dat hoort zo naar het schijnt! Begon me op dat moment al af te vragen waar ik aan begonnen was. Maar ik kon niet meer terug nu. oké, heel voorzichtig de 2 voeten erop, handen vast ... en dan is er maar 1 weg ... the only way is up ! Na een paar meter wou ik terug naar beneden. Oké, alles loslaten, en blind vertrouwen in de persoon die beneden staat. Dat is geen probleem! 'k vond het een geslaagde 1e poging. De spanning was wat minder. Terug de beurt aan Tim en dan ging ik weer. Deze keer tot bijna boven. En ... ik begon er zelfs al plezier in te krijgen! 'k heb nog een paar andere routes geklommen, en deze keren wel degelijk tot boven. Op het allerlaatste was het afzien! Alles was op. Mijn armen en handen voelde ik niet meer, maar heb toch doorgebeten en raakte boven! Ik wil nog eens .... ! Kathleen en Geert leerden me dan hoe ik Stefaan kon beveiligen. Chapeau dat die me zomaar blind vertrouwde! Ik had dat immers nog nooit gedaan! Maar met de deskundige uitleg van 2 specialisten kwam alles goed. Eénmaal was het wel schrikken toen Stefaan uit een route viel en ik ineens 10 cm van de grond ging! Na die eerste keer was ik ook daar op voorbereid! In de auto naar huis vroeg Tim of we nog terug gingen ... Vooraf hadden ze moeten zagen om me te overtuigen ... nu is dat helemaal niet meer nodig ... we gaan nog terug! Ik was weer een heel leuke ervaring rijker. Heb op de laatse dag van 2009 nog even mijn grenzen verlegd. 'k wil op hetzelfde elan doorgaan in 2010 !
The day after voel ik nu wel spierpijn op plaatsen waar ik geen spieren vermoedde! 't zal wel ergens deugd gedaan hebben zeker!
Ik ben Karine Van Hecke
Ik ben een vrouw en woon in Zele (België) en mijn beroep is kinesitherapeute.
Ik ben geboren op 16/02/1963 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: atletiek, roparun, fietsen, klimmen, lezen, PC, .
Gehuwd met Dirk en moeder van Sofie, Ilse en Tim. 41 jaar lid van AC Zele.
Coach van de Kloddejoggers
Die 3' moesten vol.
