By VINCENT NAVARRO Europe
is seeing some of the largest demonstrations since World War II, with
labor agitation being the major trademark. The reasons for this labor
unrest are easy to see. Lets look at several facts, starting with
unemployment. Europe has always had lower unemployment than the United
States. No longer. Since 1982, unemployment (as an average of the EU-15)
has been higher in the European Union than in the United States.
Actually, unemployment had already started to rise in Europe by the late
1970s, coinciding with the first steps by the EU-15 countries to
construct what they later called the European Union. One consequence of
forming this Union was higher unemployment, and from that time,
unemployment has increased, eventually exceeding that in the United
States. Most
liberal economists explain this situation as resulting from greater
rigidity in the European labor market compared with the United States.
But, if this explanation were right (which it is not), unemployment
should have been higher in Europe than in the United States since the
1960s, when labor market rigidity was even higher. Another
situation upsetting European labor is the decline in labors income as a
percentage of national income since the late 1970s. Again, this has
been happening since the first steps taken to construct the European
Union. The percentage dropped from 68 per cent of national income in
1975 to 57 per cent in 2005 a decline that was independent of economic
cycles and occurred even as the numbers of workers increased. And, in
addition, there was an increase in work intensity, with considerably
increased stress at the workplace. On average, the percentage of the
working population working under stressful conditions increased from 32
per cent in 1997 to 54 per cent in 2005. In
parallel with these adverse changes, public expenditures on social
protections also declined. The rate of growth of public social
expenditures per capita per year decreased from 9 per cent in 1990 to 4
per cent in 2004. And there was also a decline in labor and social
rights. Wage substitution in case of illness, industrial accident, and
unemployment declined in the majority of E.U. countries during the
period 1975-2005. This
difficult situation for Europes working class was in stark contrast to
the exuberant profits for employers. From 1999 to 2006, profits
increased 33.2 per cent in the EU-15 and 36.6 per cent in the eurozone.
Labor costs, however, increased only 18.2 per cent. All
these and other data show that the European Union, and the way it has
been constituted, is not worker friendly. Rather, it is employer
friendly. To summarize: since the late 1970s weve seen a decline in
workers income, an increase in salary inequities, an increase in fiscal
regressivity, a decrease in social benefits, and a decrease in social
protections. Meanwhile, capitals income has soared. This situation is
at the root of the enormous increase in social inequalities in Europe.
The percentage of people in the EU-15 who think inequalities are too
high has reached an unprecedented level, 78 per cent, the highest since
World War II. This,
then, is the background for understanding the current social agitation
in Europe. But the question we have to ask is: against what or whom is
this agitation directed? The Making of the European Union It
is quite understandable that large sectors of the working class in most
E.U. countries believe that the deterioration of their standard of
living is a consequence of constructing the European Union. For many
years they have been told by the European establishments (such as the
European Council, the European Commission, and the European Central
Bank) that high unemployment is a direct result of excessive rigidity of
the labor market, excessive generosity of social benefits, and
excessive public expenditures. As a consequence, these E.U.
establishments have pressured national governments to deregulate labor
markets, restrain and reduce public expenditures, and reduce social
benefits. This last measure reached an outrageous level when the
European Commission even had the audacity to propose increasing the work
week to 65 hours! Fortunately, this was stopped by massive worker
protests. To
make matters even worse, these policies were taking place within a
framework dictated by the Stability Pact, which established that
national public deficits must not exceed 3 per cent of GDP, and public
debt must not be larger than 60 per cent of GNP. The Pact was imposed on
the European Union by the German banks as a condition for replacing the
German mark with the euro. The other pillar of the European framework
was the Central European Bank giving priority to control of inflation
over economic stimuli and job creation. So,
this is the framework for the E.U. establishments policymaking, with
the final objective of tilting the balance between capital and labor in
capitals favor. The reduction of salaries is presented as a condition
for retaining jobs. The problem with this policy is its lack of
credibility. The employers who have cut employment most dramatically are
frequently the ones that reported the highest profits. In the first
quarter of 2006, the largest insurance company in Europe, Allianz,
reported 38.5 per cent higher profits than the previous year, 2005. At
the same time, the company fired 7,500 employees. Not
surprisingly, the percentage of workers expressing open hostility to
major corporations, to globalization, and to the European Union has
increased dramatically, as reported by the Financial Times
on July 23, 2007. And, country after country, in referendums on
adopting the European Constitution, workers voted no. In France, 98
per cent of trade unionists, 67 per cent of service workers, and more
than 70 per cent of manufacturing workers voted against the
Constitution; in the Netherlands, 68 per cent of workers; and in
Luxembourg, 69 per cent of workers. And in countries that did not have a
referendum on the European Constitution, workers indicated they would
have voted against it: 68 per cent in Germany, 72 per cent in Denmark,
74 per cent in Sweden, and so on. The social agitation None
of these E.U. policies could have occurred without the active
participation of the governing social democratic parties. But they have
paid a political cost. One country after another has seen the defeat of
these governing parties (Germany, France, Italy, and United Kingdom) or
their dramatic decline (Spain and Portugal) due to abstention of their
electoral base the working class in national elections. As a
consequence, the E.U. countries today are governed by right-wing parties
that have only worsened the situation by strengthening their anti-labor
policies with budget cuts in welfare states and nasty austerity
policies. A
response to these policies has been strikes and demonstrations
throughout the European Union. France is at a boiling point, in a
movement of social agitation not seen since 1968. Spain had a general
strike a few weeks ago. The two major Spanish unions, the UGT (Union
General de Los Trabajadores) and the Workers Commission (las
Commisiones Obreras), called for the entire country to come to a stop to
protest the policies put forward by the Spanish socialist government
led by President Zapatero. These policies include labor market reforms
aimed at making employers firing of workers easier, a freeze of public
pensions, a 5 per cent cut in civil servants salaries, and a proposal
to delay the age of retirement from 65 to 67 years. Predictably,
most of the Spanish media (which are right-wing) and the government
immediately indicated, on the evening of the day of the general strike,
September 29, that the strike had been a failure. And the U.S. media
just copied what the Spanish media reported, without checking into any
objective (easily accessible) indicators. One such indicator: the
electricity consumption that Wednesday, the day of the strike, plummeted
significantly, down to levels similar to those of the previous Sunday
(a nonworking day). This is the best indicator that the majority of
people stopped work on the day of the strike. None of this was reported
in the respectable press in the United States. The same poor reporting has occurred for other labor strikes in Europe. Raphael Minder and Rachel Donadio, reporting in the Herald Tribune
(October 9, 2010), defined as a minor demonstration in Brussels what
was actually the largest demonstration ever seen in that city more
than 120,000 workers from all over the European Union. And
more labor action will follow. In Italy, unions have called for a major
strike in November 2010, and even in the United Kingdom, the labor
union federation, the TUC, has called for major demonstrations in March
and April of 2011. Vincent Navarro
is professor of Public and Social Policy, Johns Hopkins University and
professor of Political Science at Pompeu Fabra University. He can be
reached at: vnavarro@jhsph.edu
De gruwelen van de tweede wereldoorlog zijn blijkbaar nog niet helemaal bovengespit. Het is echter niet helemaal verwonderlijk dat het meestal gaat over de misdaden die begaan werden in landen die ooit werden "bevrijd" door het rode leger. Maar het blijft eigenaardig dat sinds de val van de muur de laatste getuigen bleven zwijgen tot vandaag. Het blijkt nu ook dat niet alleen de Duitsers tijdens WOII de Joden hebben vervolgd. Van Stalin wisten we dat al, van de Ustachi wisten we dat ook al en nu dus ook van de Roemenen. De waarheid komt altijd weer naar boven gekropen, vroeg of laat...zal kwestie zijn van zielen die geen rust vonden. We zijn tenslotte in Roemenië en ze hebben daar wel meer last gehad van rusteloze wezens ... Laten we in elk geval deze moderne horror nooit vergeten en alle onschuldige slachtoffers van deze waanzin, Joden, Roma, politiekegevangenen, homo's...maar ook de onschuldige en naamloze slachtoffers van de rooie terreur met alle respect herdenken. Deze bladzijde mag NOOIT omgedraaid worden maar steeds opnieuw herlezen om er de nodige lessen uit te trekken...
World War Two mass grave of Jews found in Romania 05 Nov 2010 11:14:31 GMT Source: Reuters * Witnesses say more than 100 Jews killed in forest * Archaeologists have unearthed 16 bodies so far * Prosecutors launch investigation By Radu Marinas BUCHAREST, Nov 5 (Reuters) - Archaeologists have discovered a mass grave of Jews killed by Romanian troops during World War Two, the Elie Wiesel Institute said on Friday. Quoting witnesses, the institute said more 100 Jews -- men, women, children, and elderly people -- were buried at the newly discovered site in a forest area near the village of Popricani, close to the city of Iasi, in northeast Romania. "One of the witnesses saw the shooting of the Jews because the soldiers thought that he himself was Jewish and intended to also shoot him," the Elie Wiesel Institute's Romanian branch said in a statement. "He was spared only when the soldiers were convinced that he was Christian Orthodox." An international commission headed by Nobel laureate Wiesel said in 2004 that between 280,000 and 380,000 Romanian and Ukrainian Jews were killed in Romania and areas it controlled during World War Two as an ally of Nazi Germany. Many of Jews were slaughtered in pogroms such as the 1941 killing of almost 15,000 Jews in Iasi, or died in labour camps, or on death trains. The Elie Wiesel Institute said the grave site was in an area through which Romanian and German troops advanced at the start of their invasion of the Soviet Union. Archaeologists digging in a forest area called Vulturi, have so far unearthed 16 bodies, Romanian prosecutors said, adding that they had launched an investigation. Vulturi is the second place in Romania where a mass grave has been discovered since the war. In 1945, 311 bodies from three mass graves were exhumed in Stanca Roznovanu in Iasi. Adrian Cioflanca, coordinator of archaeological works at Vulturi said the victims were executed by Regiment 6, Mountain Rangers, which he said was also involved in massacres in what is now the neighbouring Republic of Moldova. Romania has only recently started to come to terms with its role in the extermination of Jews, admitting for the first time in 2003 that it took part. After Romania switched sides in the war in 1944, communist regimes did little to uncover the killings while nationalist governments after 1989 also kept them under wraps. Romania was home to 750,000 Jews before the war, but only 8,000-10,000 remain. (Additional reporting by Ioana Patran; Editing by Jon Hemming)
Vandaag
wat gossip. Neen, niet over die treurwilg Leonard. Wel over de
gereïncarneerde Nero beter gekend als Berlusconi. Het minste dat je van
die 74-jarige bok kan zeggen is wel dat hij ganse bossen groene bladeren
verslindt. Is waarschijnlijk een nevenverschijnsel van zijn
haarimplantaten. Maar het is eveneens een liefhebber van marmeren
beelden blijkbaar. Ligt mooi in de Romeinse traditie zouden we denken
alhoewel... We
hadden jullie graag een foto van het bewuste kunstwerk getoond maar
helaas zullen jullie het moeten doen met een klassiek beeld.. http://www.dailymail.co.uk/news/article-1326218/Berlusconi-marble-statue-Superman-claims-girl-paid-10-000-sex.html
Teenage belly dancer claims Berlusconi has marble statue of him as Superman as call girl claims PM paid 10,000 euros for sex
Feeling
the heat: Italy's PM Silvio Berlusconi is facing increased calls to
resign after a series claims by call-girls and dancers suggesting he
hosted drug-fuelled romps at his home
A
teenage belly dancer given 7,000 and a diamond necklace by Silvio
Berlusconi has revealed the Italian PM has a marble statue of himself as
Superman.
Karima
Keyek, 18, has denied having sex with the politician, 74, and insisted
that he was ''more like a father' after he invited her to his house with
several other women for a Valentine's Day party.
Berlusconi was also hit by a fresh claim from a high-class call girl who alleges he paid her 10,000 for sex.
Nadia
Macri, 28, has told prosecutors investigating allegations that sex and
drugs parties were held at Berlusconi's holiday villa, that she spent
the night with him twice.
The
latest allegations are certain to increase pressure on the gaffe-prone
PM who was already fending off questions regarding his relationship with
Keyek.
It
emerged that in May that Berlusconi has asked Milanese police for Miss
Keyek to be released after she was arrested for stealing 3,000 from a
friend.
He
wrongly told police that she was a relative of Egyptian president Hosni
Mubarak and she was subsequently released from custody - prompting
suggestions Berlusconi had abused his power of office.
In
an interview on Wednesday she said: 'Silvio's problem is that he
invites people he doesn't know into his home. He should be aware of the
consequences. He has had problems in the past. He can't be indiscreet
with people he doesn't know.'
Moroccan
born Miss Keyek, who ran away from her home in Catania near Sicily and
is in Italy illegally added: 'When I arrived at this huge villa I was
dumbstruck - up until then I had been sleeping on benches.
Claims: Karima Keyek said she was give ¿7,000 by the Italian PM but did not sleep with him
'That
night there were ten girls, some famous, some not and everyone was very
elegant. I was sat next to Silvio. We talked about everything except
politics and he made fun of the opposition leader Pier Luigi Bersani.
'Then he showed us a marble statue of Superman that had his (Berlusconi) face.
'Then
he sang me a song because it was a new one (he had co-written) called
'Se tu non fossi tu' (If You Were Not You). I felt like Cinderella -
with the prospect of waking up at midnight and being back to reality.'
Super: A teenage belly dancer alleges Berlusconi has a marble statue mocked up with his face as Superman
She added: 'At the end of the evening Silvio gave me a Damiani necklace with a little heart as it was Valentine's Day.
'Before
I left he took me upstairs in his office - he knew about my problems
(illegally in Italy) and he wanted to help me - and gave me 7,000
saying he wasn't a bad man.'
Opposition
MPs have called on Berlusconi to resign because of the telephone call
he made saying it was an abuse of power but he has insisted he did
nothing wrong and was 'merely helping someone out.'
Payment: Nadia Macri claims she was paid two lots of ¿5,000 for sex with Berlusconi
Miss Macri, meanwhile, detailed an incident where Berlusconi, 74, allegedly had sex in a jacuzzi with several women.
She said: 'The girls were lining up and Berlusconi was in there and said "next". Sometimes we would all be in their having sex.'
She
also said that marijuana had been offered to the women at parties and
that it had been flown onboard the Prime Minister's official plane -
allegations that could finally cost him his job.
However
Berlusconi's lawyer Niccolo Ghedini denied the claims and said: 'These
are declarations that if they exist have already been dismissed by
previous witnesses, all events (at Berlusconi's house) have been
perfectly behaved.'
Miss
Macri's 300 page statement has been leaked to the Italian media and in
it she claimed to have had sex at Berlusconi's homes twice and was paid
5,000 each time, as well as being given jewels by him.
spookrijders in het pantheon van de grote meridiaan
We
hebben weer nieuws uit kerkelijke kringen. Kringen die ons niet zo
bijzonder nauw aan het hart liggen weliswaar maar toch altijd leuk om te
luisteren naar wat daar gezegd wordt. Vooral de laatste maanden. De
opvolger van Danneels kan nog het best vergeleken worden met Berlusconi.
Zij weten allebei perfect hoe ze op de meest ondiplomatische manier
sommige mensen de bomen kunnen injagen. Het is zogezegd nooit zo bedoeld
maar ze hervallen telkens weer in de zelfde stommiteiten. En allebei
kunnen ze blijven rekenen op fanatieke aanhangers. Hun ambt zou hen er
moeten toe aanzetten om mensen bij elkaar te brengen maar neen. Dat doen
ze nu net niet graag. Ze kunnen worden bijgezet in de lange rij
navelstaarders die denken dat ze het goed voor hebben met hun volkje. De
lijst is lang. Niet enkel de Italiaanse ex-crooner maar ook geflipte
koekoeken als Chavez, Fidel en vele anderen behoren tot dat zelfde slag.
Hun waarheid is de enige waarheid. Punt. Leonard mag dus worden
bijgezet in het pantheon van de grote meridiaan. De meridiaan die dwars
door de reet loopt van al diegenen die daar zullen gepantheoniseerd
worden. Dat zal dus een vrij imposant bouwwerk moeten worden ...Maar eerst wat kerkelijke bronnen aanspreken: http://www.kerknet.be/actua/nieuws_detail.php?nieuwsID=95466
JÜRGEN METTEPENNINGEN LICHT ZIJN ONTSLAG ALS WOORDVOERDER LEONARD TOE
BRUSSEL
(KerkNet) Op een persconferentie in de abdij van Grimberen heeft
Jürgen Mettepenningen dinsdagmiddag zijn ontslag als woordvoerder van
aartsbisschop Léonard en van de Bisschoppenconferentie toegelicht.
Concrete aanleiding voor het ontslag is het doorbreken door mgr.
Léonard, afgelopen weekend, van de mediastilte tot Kerstmis, die met de
aartsbisschop eind vorige week was afgesproken. Maar aan de basis ervan
liggen volgens Mettepenningen een gebrek aan vertrouwen en diepere
meningsverschillen op het vlak van leiderschap en crisiscommunicatie in
een Kerk in zware crisis. In
zijn toelichting vergeleek Mettepenningen aartsbisschop Léonard met een
spookrijder die denkt dat alle anderen fout zijn. Ik ben 3 maand zijn
GPS geweest, maar het is de chauffeur die het stuur in handen heeft en
die de uiteindelijke koers bepaalt. Al teveel heb ik moeten aangeven dat
de route herberekend moest worden, maar als de chauffeur rechtdoor
blijft rijden en blind is voor de ongelukken die hij aanricht op de weg,
dan moet een GPS niet wachten tot hij wordt afgezet, maar dient hij
zichzelf te verwijderen wegens overbodig. Jürgen
Mettepenningen verwijt mgr. Léonard in gebreke te blijven als
voorzitter van de Bisschoppenconferentie. Illustratief in dat verband
noemt hij de vaststelling dat de aartsbisschop slechts één van de extra
samenkomsten van de bisschoppen over de aanpak van de crisis rond het
seksueel misbruik heeft bijgewoond. Blijkbaar lagen Léonards
prioriteiten op dat moment ergens anders. En ook op het vlak van crisiscommunicatie waren er grondige meningsverschillen. Een
straffe uitspraak moet al eens kunnen, maar hier is veel meer aan de
hand, aldus Mettepenningen. Vooral zijn surrealistische houding
tegenover de commotie die zijn uitspraken teweeg hebben gebracht, werden
voor mij te zwaar om nog verder te verdragen. Zo neem Mettepenningen
het mgr. Léonard erg kwalijk dat hij in een recent interview de huidige
crisis maar een kleine storm in vergelijking met wat hijzelf destijds na
zijn zwaar gecontesteerde benoeming als bisschop van Namen meemaakte.
Hier blijkt dat hij zichzelf centraal stelt, terwijl in de commotie de
hele geloofsgemeenschap centraal staat. Mettepenningen
voegde eraan toe dat hij zijn vertrek betreurt. Het was een eer om te
werken binnen de Kerk en voor de Kerk vanuit de geprivilegieerde positie
van perschef en woordvoerder. Hij bedankte alle mensen met wie de
afgelopen nauw had samengewerkt, niet het minst de bisschoppen, die
allen fantastische mensen zijn.
We
hebben hier al een paar malen het Duitse project Desertec gekoppeld aan
de supergrids uitgelegd. Nu zijn ook de Fransen op de kar gesprongen.
Dit soort investeringen lijkt ons wel een stuk verantwoorder dan de
weinig doordachte volledige uitrol van slimme meters. En we herhalen
nogmaals; we zijn niet tegen de slimme meters als technologie maar
iedereen laten opdraaien voor iets waar niet iedereen baat bij heeft en
dan vooral de minder sterke schouders de lusten laten betalen van de
sterke schouders stelt voor ons een sociaal probleem. Nu weten we ook
dat het installeren van 15% van onze elektriciteitscapaciteit in de
landen aan de overkant van de Middellandse Zee de werkgelegenheid hier
niet echt ten goede zal komen en dan in de eerste plaats in de
energiesector. Maar de afgeleide voordelen zoals de ontwikkeling van
deze technologie en de bouw plus de voordelen van de betere spreiding
van de risicos zowel geografisch als op vlak van milieu-impact maken de
zaak interessant. Ook de schaalvergroting, denk maar aan de anderhalf
miljard verbruikers kan het heel wat betaalbaarder maken. In elk geval
is het de moeite waard om op te volgen want de gevolgen op de
energiesector zullen gigantisch zijn zowel aan de kant van de
verbruikers als bij de werknemers als bij de producenten,
stroomverdelers enz...
Zonnestroom
uit de woestijn kan in principe 15 procent van de Europese
energiebehoefte dekken. Behalve de Duitsers zijn nu ook de Fransen
geïnteresseerd in het onuitputtelijke energie-potentieel van de Sahara. De
woestijn van de Sahara, van het westen in het Marrokaanse Ouarzazate
tot in het oosten van Libië en Egypte, is volgebouwd met 17.000
vierkante meter aan parken met zonnespiegels. Concentrated Solar
Power-krachtcentrales met eindeloze rijen van met olie gevulde buizen
die worden verhit om stoomturbines aan te drijven, hoge zonnetorens
waarop het zonlicht wordt gefocust, eindeloze rijen met wendbare
platformen aan fotozonnecellen die als zonnebloemen meedraaien met de
zon. Honderden windturbines - op heuvelruggen en langs de kusten van de
Atlantische Oceaan tot aan de oostelijke Middellandse Zee - malen rond
op de woestijnwind.
Zonne-energie
uit de woestijn met een capaciteit van 100.000 megawatt, evenveel als
de productie van honderd van de grootste kolencentrales. Duizenden
kilometers aan onderzeese kabels die groene stroom vervoeren naar de
andere zijde van de Middellandse Zee. Een energie-export die goed is
voor 15 procent van de elektriciteitsbehoefte van de Europese Unie anno
2050.
In
zijn geheel gaat het om een megaproject waar volgens de rekenmodellen
een investering van 400 miljard euro mee gemoeid kan zijn. Het lijkt een
fata morgana van een overspannen milieufreak, maar de groene
Sahara-stroom is een meer dan serieus te nemen initiatief van Desertec,
het in München gevestigde industriële consortium dat sinds vorig jaar
met zijn plannen aan de weg timmert. Met aandeelhouders als Siemens en
Deutsche Bank kende het project al van meet af aan steun van
zwaargewichten uit de Duitse economie.
Maar
het plan lijkt nu ook politiek aan kracht te winnen: de Duitse
Bondsregering heeft in haar energieplannen, die enkele weken geleden
werden gepresenteerd, de groene woestijnstroom verklaard tot een van de
sleutelprojecten voor de toekomstige energievoorziening van de
industriële locomotief van Europa. Staatssecretaris voor Economie en
Technologie Jochen Homann: 'Duurzame energie is een hoeksteen van ons
energiebeleid. En de Arabische wereld zal daarin een belangrijke rol
gaan spelen.' De Europese Unie zal volgende maand de eerste stappen
ondernemen om de elektriciteit uit de Sahara daadwerkelijk te kunnen
transporteren vanaf de zonnepanelen in de Sahara tot in de stopcontacten
overal in Europa.
Dat
laatste bleek afgelopen week tijdens een tweedaagse conferentie in
Barcelona, waarmee het Desertec Industrial Initiative (DII) in Barcelona
zijn eerste verjaardag vierde. EU-commissaris voor Energie Günther
Oettinger zette het feestje luister bij met een onomwonden
steunverklaring aan de plannen. Oettinger wil werken aan een nieuw
Europees elektriciteitsnetwegennet, het zogenaamde 'supergrid', dat na
2020 de stroom door Europa zal moeten vervoeren.
Netten verbinden
Volgende
maand wil de eurocommissaris de eerste plannen presenteren om de
connecties tussen de elektriciteitsnetten in Europa in gang te zetten.
'Ik wil daarbij samenwerken met de landen in Noord-Afrika en het
Midden-Oosten, Spanje en Turkije', aldus Oettinger.
De
uitbouw van de interconnectie van stroomnetwerken op deze schaal is
nieuw. Het is een teken dat de politiek op Europees niveau de plannen
voor de groene Sahara-stroom serieus neemt. 'Uiteindelijk moet de
supergrid een 1,5 miljard inwoners met elkaar verbinden', zegt
directievoorzitter van Desertec, Paul van Son.
De interconnectie tussen Europa en de zogenaamde Mena-landen rond de Middellandse Zee staat nu nog in de kinderschoenen.
De
enige verbinding tussen Noord-Afrika en Europa loopt nu nog via twee
onderzeese kabels in de Straat van Gibraltar, die Spanje met Marokko
verbinden. In 2015 moet er een derde kabel operatief worden tussen
Tunesië en Italië. Aan de oostzijde is vorige maand de eerste verbinding
gelegd die Turkije met het Europese net verbindt.
Dat
de groene woestijnstroom investeerders lokt, blijkt nu het toekomstige
vervoer via de netwerken al heeft geleid tot een tweede speler die naast
het Duitse Desertec initiatief is opgedoken. Volgende maand wordt in
Parijs Medgrid opgericht, een verzameling bedrijven die als doel hebben
om vóór 2020 een Europees netwerk van hoogspanningsverbindingen te
koppelen met het zuiden van de Middellandse Zee. 'De eerste vraag die
iedereen stelt, is of we concurrenten van Desertec zijn', zegt beoogd
directievoorzitter van Medgrid Georges de Montravel. 'Dat is niet zo, we
vullen elkaar aan.'
Ook
Desertecs bestuursvoorzitter Paul van Son benadrukt de samenwerking.
'Zij hebben een kortere tijdshorizon en nemen ons werk uit handen. We
gaan geen dingen dubbel doen.'
Niettemin:
met Medgrid laat Frankrijk zien dat het niet met de armen over elkaar
blijft zitten nu de Duitsers plotseling actief worden in het gebied van
de Unie van de Mediterrane landen - met dat politieke initiatief blies
de Franse president Sarkozy in 2008 het zogenaamde Barcelona-proces van
Mediterrane dialoog nieuw leven in. Hoewel van deze Unie sinds de
oprichting betrekkelijk weinig meer is vernomen, vormt het zogenaamde
Solar Plan een van de sleutelprojecten. Het gaat daarbij om het creëren
van 20 Gigawatt aan zonne- en windenergie in de Mena-landen.
Als
alles goed gaat, zal de eerste groene woestijnstroom al volgende maand
Frankrijk binnenstromen via de kabels onder de Straat van Gibraltar en
langs het Spaanse netwerk de Pyreneeën over.
Het
gaat daarbij om een eerste test-project van groene stroom vanuit
Marokko. 'Technisch is het geen probleem', zegt Nabil Saimi, adviseur
bij het Marokkaanse agentschap voor zonne-energie. 'Het gaat vooral om
een test bij de toepassing van de Europese regels voor de import van
stroom.'
Logische optie
Hoewel
nog op bescheiden schaal, zijn in Marokko - naast de langer bestaande
waterkrachtcentrales - de eerste wind- en zonne-energieparken ingericht.
Afgelopen week werd in Ouarzazate onder het toeziend oog van de
Marokkaanse koning Mohammed VI het Marokkaanse plan voor zonne-energie
officieel getekend. In 2020 moet Marokko 2000 Megawatt aan
zonnecentrales hebben geïnstalleerd. In hetzelfde jaar moet een even
grote capaciteit aan windmolenparken actief zijn. In Ouarzazate is de
bouw gestart van het eerste grote park voor zonne-energie van 500
Megawatt. Dat zou in 2015 operatief moeten zijn.
Het zijn de eerste bescheiden stappen die volgens Desertec moeten leiden tot grootschalige energievoorziening uit de woestijn.
Grootste
probleem op dit moment is vooralsnog de rentabiliteit van
zonne-energieprojecten: voor financiers is grootschalige investering
alleen aantrekkelijk als subsidiëring, al dan niet via gegarandeerde
afnemerstarieven, het prijsverschil met de elektriciteit van fossiele
energie compenseert. Maar volgens Desertec-topman Paul van Son zullen de
toekomstige kosten van de zonne-energie stevig dalen, zeker in
grootschalige projecten in zonrijke gebieden als de Sahara. 'De
omstandigheden zijn daar aanzienlijk gunstiger dan die in het Noorden
van Europa. Dat maakt zonne-energie uit de woestijn een logische optie
voor de toekomst.'
en
misschien kunnen we de vorige bijdrage al meteen omzetten in realiteit
en de naderende verkiezingen meteen voorbereiden door het introduceren
van wat Amerikaanse lievelingsthemas. Het kan tenslotte niet blijven
draaien rond B-H-V, financieringswetten en plan Bs. Echte onderwerpen
die de Amerikanen bezig houden (in Delaware vooral) kunnen de kiezer
hier misschien ook aanspreken: hekserij, masturbatie ...het lijken ons
vrolijker onderwerpen dan Magnette te horen beweren dat Wallonië best
kan aansluiten bij Duitsland...
Witchcraft, masturbation and creationism shake up US polls
Little
shocks Americans raised in the colorful world of US politics, but when
an upstart conservative candidate launched her Senate campaign declaring
"I'm not a witch," eyebrows were raised.
Senate
candidate Christine O'Donnell speaks at the Values Voter Summit in
September 2010 in Washington, DC. Little shocks Americans raised in the
colorful world of US politics, but when an upstart conservative
candidate launched her Senate campaign declaring "I'm not a witch,"
eyebrows were raised.
The
fresh-faced Christine O'Donnell, who is 41 but looks a decade younger,
has leaped into the national spotlight since she scored an upset victory
over the official Republican candidate to win the Delaware nomination
for Senate. She
is running against Democratic Party candidate Chris Coons aiming to win
the seat once held by Vice President Joe Biden in the November 2
elections. Last
month's surprise primary win by the Tea Party-backed O'Donnell over the
establishment Republican candidate thrust her into the media glare. And
political pundits were soon feasting on a host of videos dragged up
from the archives dating back to the 1990s and filmed during the years
of O'Donnell's conservative, Christian-based political activism. In
one video, O'Donnell advises young people against masturbation as part
of a crusade by a group called Savior's Alliance for Lifting the Truth
(SALT) against pornography and abortion. "The
Bible says that lust in your heart is committing adultery. You can't
masturbate without lust!" she says in the MTV documentary from 1996
advocating sexual abstinence. In
another interview she admits to having tried witchcraft when she was
young. "I dabbled into witchcraft. I never joined a coven," she says. Then
came allegations that she had misrepresented her academic credentials,
claiming she had studied at Oxford University, England, when in fact she
had joined a course whose organizers rented rooms at the prestigious
college. There
were other eye-browing raising images such as when O'Donnell explained
the "myth" of the theory of evolution, or claimed that "American
scientific companies are crossbreeding humans and animals and coming up
with mice with fully functioning human brains." O'Donnell,
who survived charges of past financial improprieties, has a history of
rightwing activism and is well-known to Delaware voters. This
time around though she managed to harness a groundswell of
anti-establishment anger, and backed by an endorsement from former
Republican vice presidential nominee Sarah Palin, won a stunning victory
in Delaware. The
ensuing barrage of bizarre videos and statements forced her underground
for several weeks to regroup her forces and reshape her strategy. And she came out fighting in her first campaign ad last week.
Christine
O'Donnell is the upstart conservative candidate who launched her Senate
campaign in Delaware declaring "I'm not a witch." Her Tea Party-backed
surprise win last month over the establishment Republican candidate
thrust her into the media glare. Duration: 01:14
"I'm not a witch. I'm nothing you've heard. I'm you,' she says. "None
of us are perfect, but none of us can be happy with what we see all
around us: politicians who think spending, trading favors and back-room
deals are the ways to stay in office. I'll go to Washington, and do what
youd do." She
seeks to draw the difference with her Democratic rival Coons, stressing
she has never been to Yale university, and insisting she is as ordinary
as the next person. "It
is these career politicians who've been groomed for office from day
one, who have gotten our country in the shape that it's in," she told a
small campaign meeting of about 70 people in Newark recently. "I,
like many people here, know how hard it is to earn a dollar and that's
why I want to go to Washington, to protect and keep that dollar." According to the polls on the specialist website RealClearPolitics, O'Donnell is running 16 points behind Coons. Traditional
Republican voters remain wary of her more extreme views and worry that
come November 2 she will scare off moderate Republicans. But her supporters remain dedicated and loyal. "She's a new breed of Republican," said her communications director Dave Yonkman. "She's
a breath of fresh air," agreed supporter Kevin Thomas, 31, though he
confessed on the issue of masturbation "that's one thing where I think
our view point isn't necessarily the same, but that's OK." O'Donnell is using what magical powers she has to hit back against what she says is an orchestrated campaign to discredit her. "I'm
not the person they're painting in the liberal media. I've put my name
on the line. And I've taken a lot of hits ... a lot of character
assassination," she insists. And
supporters remain undeterred. "I'm voting for the witch," said Barbara
Kalinka with a laugh as she demonstrated outside a meeting hosted by the
Democratic candidate Coons. "I think they forgot their brooms," cackled one of Coons's supporters back.
Waar
blijven de belgische komieken? Voor ons part mogen het tweetalige of
ééntalige zijn. Als ze maar grappig blijven. En...Danny Pieters en
Flahaut hebben we al gehad als komisch duo... De
ideale verzamelplaats zou aan de plas van manneke Pis zijn. Spijtig
genoeg is de schaarse ruimte daar meestal ingenomen door fotograferende
Japanners of Chinezen die daar handmade belgian chocolates kopen juist
om de hoek bij de chinese verkoopsters. Maar we vinden het een leuk initiatief dat trouwens al in Italië werd uitgetest door Beppe Grillo
Un
bon début a été tenté ce samedi, sur le Mall de Washington. Une foule
impressionnante a répondu à lappel de Jon Stewart et Stephen Colbert,
les humoristes qui invitaient à « restaurer le bon sens » (sanity en anglais, que lon peut aussi traduire par « santé mentale »).
Combien étaient-ils? Des « dizaines de milliers », dira-t-on. Difficile
de préciser le chiffre car une bonne partie de la foule était en
mouvement, un peu partout autour du Mall. Mais limpression globale est
quil y avait vraiment du monde, plus que pour la manif anti Tea Party du 2 octobre). Le nombre se rapprochait même peut-être de la grande manif de Glenn Beck,
une autre vedette de la télévision qui aurait réuni près de 100 000
personnes le 28 août et auquel il s'agissait de répondre ce samedi.
Glenn Beck avait rassemblé une foule très blanche et plutôt âgée, pour
invoquer Dieu et « restaurer lhonneur »
de lAmérique (sous-entendu, la délivrer des mains dObama). Cette
fois-ci, la foule était aussi très blanche, mais nettement plus jeune et
souriante. En cette veille dHalloween, beaucoup étaient déjà déguisés,
en sorcières (allusion bien sûr à la candidate républicaine au
Delaware, Christine ODonnell, qui doit préciser dans ses pubs de
campagne quelle nen est pas une), tasses de thé (référence à la bête
noire de cette foule, le Tea Party), prélats ou autres animaux. Pour
résumer, on se serait cru dans une fête dHalloween mâtinée de Gay Pride
(les homosexuels n'étaient pas sous-représentés ce samedi). Comme il
est maintenant de tradition sur ce blog, quelques manifestants nous
expliquent ce quils faisaient là. Tiffani Westphal, 27 ans, laborantine, venue de la Virginie voisine "Les Mexicains homosexuels et nazis font augmenter nos impôts" dit sa pancarte. C'est le genre de peurs que suscitent certains médias comme Fox News,
pour effrayer les gens. Moi, je pense d'ailleurs qu'il n'y a rien de
mal à augmenter les impôts parfois, quand c'est nécessaire. Je suis
venue car j'adhère au message de Jon Stewart: soyons raisonnable,
discutons de nos différences au lieu de nous disputer et de nous crier
dessus. Au fond, nous voulons tous la même chose: que notre pays soit en
bonne position dans le monde, être heureux, avoir des emplois, assurer
un bon avenir à nos enfants... Pourquoi tant de violence politique alors
que la plupart des Américains sont d'accord sur tout cela? Cette
manifestation n'est pas une blague: regardez comme nous sommes nombreux
aujourd'hui! Ce sont les gens raisonnables qui sont dans la rue
aujourd'hui. Généralement on n'entend que les extrémistes, qui crient le
plus fort. Nous ne faisons pas beaucoup de bruit d'habitude, mais nous
nous soucions aussi de notre pays. La plupart des gens qui sont ici
voudraient tout simplement que nous nous écoutions les uns les autres. Mark Dirr, 47 ans, ingénieur, venu du Wisconsin La
politique américaine est devenue puérile. Cela s'est particulièrement
aggravé ces derniers temps. Les hommes politiques ne cessent de se
montrer du doigt, personne ne cherche vraiment à discuter, échanger.
Vous avez-vu les spots de campagne électorale à la télévision? On
exagère, on ment pour diffamer les candidats, on déforme les faits...
Notre pays ne peut pas aller de l'avant ainsi. Moi-même je me définis
comme indépendant, j'ai pratiquement toujours voté aux présidentielles
comme le reste du pays, pour Reagan (dans les années 1980, ndlr) ou pour
Obama en 2008, et je suis fatigué de l'extrême droite comme de
l'extrême gauche. J'ai encore espoir avec Obama. Ce n'est pas en
dix-huit mois qu'il aurait pu remettre d'aplomb la première économie
mondiale. Ceci est la première manifestation à laquelle je participe et
je suis venu exprès du Wisconsin. Car il me semble juste et important
d'exprimer le point du vue du centre, et pas seulement des extrémistes.
Malheureusement, il revient maintenant à des humoristes de tenir ce
langage de raison. Peut-être vais-je devoir m'engager davantage en
politique à l'avenir. Sean Riley (au centre, entre deux amies), 28 ans, venu de Boston, employé de marketing "J'aime la Consitution et Jeasus" dit sa pancarte, avec deux fautes. Vous
verrez beaucoup de fautes dans les pancartes de cette manifestation,
pour se moquer des Tea Parties. Si nous sommes là aujourd'hui, c'est
pour représenter tous les gens qui ne sont pas du Tea Party. Les gens
des Tea Parties sont des ignorants, ils ne comprennent rien à ce qui se
passe, ils ne se soucient du déficit budgétaire que lorsque le président
est démocrate et s'appelle Barack Obama. Pour eux, prendre soin d'un
malade du cancer, c'est du socialisme. Les Tea Parties ne représentent
que 15% peut-être de la population américaine, mais dans les médias on
parle d'eux 75% du temps. A écouter les nouvelles, on croirait que le
pays est en guerre civile, on entend que les extrêmes. Nous sommes là
pour tenter d'y remédier et d'améliorer l'ordre du jour. C'est un peu
triste en effet de voir qu'il revient maintenant aux humoristes de dire
la vérité, mais cela permet aussi à cette manifestation d'être moins
politique et de rassembler beaucoup de monde. Angela Tovar, 31 ans, étudiante en planning urbain, venue de New York Le
problème aujourd'hui aux Etats-Unis est qu'on a deux camps qui
s'opposent et refusent de faire le moindre compromis, cela nous empêche
de faire le moindre progrès. A la veille des élections, il est effrayant
de voir les pubs politiques à la télévision qui cherchent avant tout à
faire peur aux gens. Tout cet extrémisme ne nous mènera nul part.
Beaucoup de nos pancartes sont des blagues, mais notre démarche est
sérieuse: nous voulons un pays plus uni, qui se serre davantage les
coudes. Parfois, il faut des humoristes aussi pour nous rappeler de ne
pas nous prendre trop au sérieux. Thomas Warchol Jr, 25 ans, travailleur social, venu de Pennsylvanie Je
porte un T-shirt Obama et un drapeau américain car j'aime mon président
et j'aime mon pays. Je n'ai jamais été si fier que d'être représenté
par Obama. Obama a déja fait des choses exceptionnelles, telles que
réduire d'un tiers les arsenaux nucléaires de la Russie et des
Etats-Unis. Mais de cela, personne ne parle. Pour moi, cette
manifestation n'est pas une blague. Mais parfois, il faut des satires
pour mettre les choses en lumière et montrer combien d'autres sont
ridicules.
Tiffani Westphal, 27 ans, laborantine, venue de la Virginie voisine
Mark Dirr, 47 ans, ingénieur, venu du Wisconsin
Sean Riley (au centre, entre deux amies), 28 ans, venu de Boston, employé de marketing
Angela Tovar, 31 ans, étudiante en planning urbain, venue de New York
Thomas Warchol Jr, 25 ans, travailleur social, venu de Pennsylvanie
