Deze kaars brandt voor mijn dierbaren die zijn heen gegaan: - mijn papa - mijn broer Tom - mijn fretje Stitch - Jantje - mijn fretje Frey
27-11-2008
Genezen
Hier ben ik weer en bijna helemaal genezen. Het bleek een virale infectie te zijn geweest dus ik kon niet anders dan uitzieken. Het enige wat ik nu nog heb, is een goei snotvalling waar bijna iedereen op deze moment last van heeft. Ik ben al heel blij dat ik me al weer een stuk beter voel in mijn vel. Dinsdag was een leuk dagje op school. We hadden onze praktijkervaring van MZ1 teruggekregen waar ik deze keer wel hier en daar iets heb moeten aanpassen maar al bij al was het heel goed gedaan. Ook de praktijkervaring van BSK6 was goedgekeurd. Ik had een 6-tal plusjes gekregen en 1 minnetje. Bleek dat ik de kenmerken van het kind vergeten op te geven was. Dom foutje dus maar het zal me nu niet meteen buizen. Ook hebben we iets enorm tof gedaan: gereanimeerd. Enfin, tof is een groot woord. We kregen eerst een demonstratie en een hele uitleg en dan mochten we allemaal één voor één naar voor komen om de hele situatie zelf uit te voeren. Zenuwen dat ik had! Ik kan er niet goed tegen als zo een hele klas op mijn vingers staat te kijken en dan commentaar mag geven. Maar ik had het redelijk goed gedaan want mijn leraar zei dat ik goed had opgelet en dat hij geen fout had kunnen ontdekken. Voor het examen moeten we ook een reanimatie doen en verbanden aanleggen maar dit laatste krijgen we volgende les te zien. Zondag gaan we ook samen komen met ons groepje voor ons project (je weet wel, waar we al heel veel voor gedaan hadden). Er komt dus schot in de zaak.
Vandaag heb ik ook mijn activiteit gedaan. Normaal zou ik die vorige week vrijdag gedaan hebben maar toen was ik dus ziek. Net voor het slapen gaan, heb ik dan een spel gedaan met 2 vingerpopjes: een muis en een konijn. Ik heb dan wat gezongen en af en toe in dichtvorm tegen de kindjes gesproken. Mijn begeleidster vond het heel goed. Ze had wel gezien dat ik zenuwachtig was (ah ja, de poppetjes dansten al vanzelf op mijn vingers, zo bibberde ik) maar ze zei dat ik het heel goed gedaan had en dat de kinderen het ook heel fijn leken te vinden. En tot mijn grote verbazing moet ik eigenlijk zeggen dat ik ook vond dat ze redelijk goed mee werkte en er ook plezier in hadden. Missie geslaagd! Uitgebreid verslag van mijn activiteit en het hoe en wat, volgt nog.
27-11-2008, 00:00 geschreven door Ann
22-11-2008
Wat jammer!
Ja, normaal zou ik een leuke vrijdag tegemoet gegaan zijn daar het boekenbeurs was in de opvang en kabouter Plop kwam! Oké, waarschijnlijk was het niet de echte maar het leek me wel leuk om eens te zien hoe de kindjes er zouden op reageren. Het was voor mij echter niet weggelegd. En het begon allemaal op donderdag. Ik had net gedaan met mijn pauze en ging de slaapkamer in van de kindjes. Enkele kinderen waren al wakker maar ze blijven meestal nog liggen tot 14u omdat de meesten tegen dan al wakker zijn. Een kwartier voor ze op mochten, kreeg ik erge krampen. Ik hoopte dat het snel over zou gaan maar tevergeefs. Tegen 14u ben ik dan iets gaan vragen tegen de buikpijn maar een uur later zat ik nog op een stoel. Rechtstaan deed echt pijn en dus kon ik niet anders doen dan blijven zitten. Uiteindelijk hebben mijn begeleiders gezegd dat ik beter naar huis ging want ik zag er blijkbaar ook enorm bleek uit. Zo gezegd, zo gedaan en bibi ging weer naar huis. Ik vond het wel supervervelend want ik heb op donderdag altijd de late. Ik had dus enorm het gevoel dat ik iedereen in de steek liet. Gelukkig waren er niet zoveel kindjes omdat er een hele hoop ziek waren. Dus een echte ramp was het niet meteen. Eens thuis ben ik als een blok in slaap gevallen en dat pilletje is uiteindelijk toch beginnen werken. Gisteren was ik niet veel beter dus heb ik me maar ziek gemeld op stage en de dokter gebeld. Die arriveerde hier pas na 23u. Hij had het zo druk deze week dat hij, ook gisteren, niet alles gedaan kreeg voor zijn avonddienst. De arme man was door de drukte dan nog van alles vergeten bij zijn thuis waardoor hij even terug moest. Gelukkig woont hij maar op een 5 minuten van mijn thuis. Enfin, conclusie was dat het toch niet zo goed met me ging. Mijn keel was erg gezwollen en deed ook enorm pijn. Mijn bloeddruk was maar 9/6. Veel te laag dus. En toen hij mijn buik aanraakte, had ik hem bijna een lel tegen zijn oren gegeven. Hehe! Nee, serieus. Het deed wel pijn. Zo voelde ik er niets meer van maar als hij op mijn buik begon te duwen, deed het echt zeer. Mijn dikke darm was enorm gespannen, zei hij. Hij heeft ook nog bloed getrokken omdat hij toch wou controleren op klierkoorts, maar ik denk niet dat ik dat heb. Hij zou me vanmiddag opbellen met het resultaat maar ik heb nog niets vernomen. En ik kan hem zelf niet bellen want dan krijg ik zijn antwoordapparaat. Maar ik denk zelf dat ik gewoon een goei virale infectie heb opgelopen tussen mijn pagadders van de opvang. Vandaag gaat het me al wel wat beter alhoewel ik toch nog serieus flauw ben met momenten. Omdat ik niet de hele dag in mijn bed wil liggen, besloot ik maar even mijn blog aan te vullen. Zo doe ik toch nog iets nuttigs. Normaal zou ik gisteren ook een activiteit hebben gedaan maar die zal dan voor woensdag zijn of zo. Ik heb nog 4 weken dus normaal haal ik dat wel.
Mijn leergroepsgesprek van woensdag was redelijk goed geweest. Ik had al meer gezegd dan de eerste keer dus qua deelname liep het al veel beter. We hebben onze competentieschalen nog eens besproken en daarna kregen we feedback op onze opdrachten. Mijn opdrachten was ze bijna vergeten tot ik haar er deed aan herinneren. Ze was al bijna verder met de volgende leerling. Hehe! Maar ze zei dat ze eigenlijk weinig te zeggen had over mijn opdrachten. Alles was heel goed uitgewerkt en ze had dus nergens commentaar op. Behalve dan dat ik goed bezig ben. alé, laten we hopen dat ik dat ook zo volhoudt, he. Oh ja, we hebben ook al iets leuks ontvangen. Onze examenrooster! Yes! We zagen het allemaal nog zitten tot onze leerkracht zei dat we ook mondelinge examens hebben. Ineens zag iedereen het niet meer zitten. Haha. Van het-niet-meer-zien-zitten gesproken: er zijn er ondertussen al 3 die zijn gestopt met de opleiding en er was bijna een 4de bijgekomen maar die hebben ze toch kunnen overhalen om te blijven. Ik ben benieuwd wie er nog zal overblijven op het einde van de module. Laten we hopen dat ik daar bij ben. Enfin, ik wijk weer helemaal af van de zaak. Oh ja, examenrooster.
Dit is onze examenrooster: 13 januari 2009: 9u: MZ2 schriftelijk 10u: MZ2 praktijk 13u30: BSK6 schriftelijk
Alé, we kunnen al beginnen met aftellen. In alle geval hebben we nog veel werk voor het zover is. Ik moet opnieuw 1 activiteit, 1 praktijkervaring en 1 artikel afgeven voor de kerstvakantie. Ook moeten we opnieuw onze competentieschaal invullen, bespreken en een verslag maken. We moeten onze leerdoelen evalueren en ons portfolio moet volledig in orde zijn. We hebben ook nog een project voor te bereiden wat we tegen 6 januari moeten voorbrengen in de klas. Hiervoor hebben we al heel veel gedaan, of nee, wacht,... nog niets gedaan. Dat wordt dus hoog tijd om eens met ons groepje samen te zitten. Ik heb al wel wat info opgezocht dus we hebben toch al iets wat we kunnen gebruiken. En ik moet nog zeker 2 activiteiten gedaan hebben maar dat moet normaal wel lukken.
22-11-2008, 16:13 geschreven door Ann
17-11-2008
Activiteit 'In paar'
Voor de activiteit 'In paar' kan je volgende link gebruiken:
Woensdag had ik dus mijn activiteit van de rammelaar. Eerder had ik dit al eens spontaan geprobeerd en toen ging het eigenlijk beter maar toch, het was redelijk geslaagd. Mijn stem was ook al wat beter dan de dag voordien dus ze is niet in tranen uitgebarsten of zo. Integendeel, ze vond de aandacht wel heel leuk. Vrijdag heb ik dan mijn kousen-activiteit gedaan en ik dacht even dat dit fataal ging mislukken. Mijn gekozen kanidaat weigerde namelijk steevast om mee te werken. De onvoorspelbaarheid van kinderen maakt dagen dus super boeiend maar in dit geval dus super moeilijk. Omdat hij eigenlijk de enige was die de activiteit goed zou kunnen uitvoeren, zat ik even met mijn handen in het haar. De begeleider van de gekoppelde leefgroep kwam echter met een oplossing. Ik mocht een jongentje het spel laten doen van zijn groep. 'Hij zal zeker meewerken', zei hij. Ik nam het jongentje op mijn schoot en inderdaad, hij deed het heel goed. Bij elk paar dat hij weer samenbracht, kreeg hij van mij een applausje en ging hij al lachend verder. Hij had ze allemaal juist. Door het feit dat hij wel meewerkte en het wel leuk bleek te vinden, was mijn oorspronkelijke kandidaat plots van gedacht veranderd. Hij wou ook eens proberen. En zoals ik had verwacht, had ook hij alle kousen meteen weer samengelegd. Uiteindelijk was mijn activiteit dan toch gelukt. Alleen de rest van de dag viel niet echt mee. Er waren 4 kindjes ziek waardoor we maar met 11 kindjes zaten. Het gevolg was dat ik tijdens het middageten en het vieruurtje in andere groepen moest gaan helpen. Het strafste was dat ook zij reeds een stagiair hadden en misschien maar 2 kindjes meer hadden. Het eerste uur mocht ik op de mat met de blokken gaan spelen. Dat vond ik dus echt niet zo leuk. Ten eerste omdat ik telkens in een nieuwe groep terecht kwam en elke groep heeft zijn manier van werken. Ik ken de kindjes dan niet terwijl ik mijn kindjes heel goed ken en perfect weet wat er van me verwacht wordt. Ik hoop dat ik dat volgende week niet meer moet gaan doen want ik blijf toch liever in mijn eigen groepje staan. Maar goed, ik heb ondertussen weer een volgende activiteit voorbereid. Ik ga woensdag werken met vingerpopjes. Ik had, tot 4 uur geleden, nog geen enkel idee van wat ik kon doen. Uiteindelijk heb ik dan een klein versje gemaakt als start en zal ik het liedje gaan zingen van 'Wij zijn 2 vrienden'. Hopen dat ik het er goed van af breng want zingen heb ik nog niet echt gedaan. Enfin, misschien krijg ik op de laatste moment een ei in mijn broek en improviseer ik iets anders. We zien wel.
17-11-2008, 19:14 geschreven door Ann
11-11-2008
Nieuwelingen
Mijn verlengd weekend is bijna voorbij en nu besef ik dat ik nog niets van mijn stagedagen heb verteld. Wel, het was toch wel weer vermoeiend. Er zijn 2 kindjes naar school nu en dus zijn er ook 2 nieuwelingen bijgekomen. Een jongentje van 1,5 maand en een jongentje van 2,5 maand oud. Nog piepklein dus ma ik vind het kei-schattig. Het was wel even druk want nu is er een meisje van 8 maanden dat begint te huilen van zodra ze u niet meer ziet of je er geen aandacht aangeeft. Dus woensdag zat ik met ene op de arm om die te sussen en zat ik langs dat meisje om haar rustig te houden. Het moet wel een grappig zicht geweest zijn, denk ik. Mijn stagiair van 't VTI heeft vrijdag zijne laatste dag gedaan ma hij komt ergens in januari nog wel 3 weken doen. Ik dacht dat ik nu dus weer alleen zou zijn maar nu blijkt dat we weer een stagiair krijgen. Hem hebben we echter al gezien in september en dat ging goed dus samenwerken, zal wel lukken. Mijn stagebegeleidster is ook met haar gat in de boter gevallen want die zit nu in Tenerife voor 2 weken. Al mijn taken zullen dus nu eventjes door een ander begeleidster moeten worden afgetekend maar dat is geen probleem. Als er maar een handtekening opstaat, he. Morgenvroeg ga ik een activiteit doen met een baby van 8 maanden. Het zal niet zo uitgebreid zijn want probeer maar iets te bedenken voor een baby. Maar ik heb iets gevonden om de motoriek te stimuleren. Ik ga gebruik maken van een rammelaar en dan zien of ze hem goed volgt met haar ogen en haar hoofdje. Vrijdag ga ik dan waarschijnlijk een cognitieve activiteit doen. Hiervoor ga ik gebruik maken van kousen. Kousen? Yep, kousen. De opvang beschikt over reservekleren en dus ook kousen. Ik ga dan een hoop kousen door elkaar halen en een jongentje van bijna 3 ze weer per kleur laten samenleggen. Of het gaat lukken? Geen idee maar dat zien we dan wel. Ik heb nog een 6 activiteiten in het totaal voor de vakantie begint. En volgende week is er ons 2de leergroepsgesprek waarvoor ik morgen nog enkele opdrachten moet naar het school brengen. Voor de rest ni veel spectaculairs te vertellen. Ah nee, want ik ben mijn stem zo goed als kwijt sinds vanmorgen. Dat komt door een verkoudheid en soms werken mijn stembanden dan tegen. Ik hoop dat het morgen in orde is want als ik lief moet gaan praten tegen een baby met een schorre stem kan het goed zijn dat het kind begint te huilen en het liefst van me wegloopt. Gelukkig dat dat laatste nog niet kan, tenzij er een wonder gebeurt.
11-11-2008, 16:54 geschreven door Ann
Activiteit 'Het boerderijleven'
Voor de volledige werkwijze van de activiteit kan je naar volgende link gaan:
Na een weekje 'niets doen' was het toch weer wennen achter de schoolbanken. We zijn er meteen ingevlogen met Observeren en rapporteren en daarna heb ik ook maar meteen mijn verslag van de competentieschaal en mijn activiteit al afgegeven. Die leerkracht is ook mijn supervisor dus profiteerde ik daar even van. In de loop van de dag hadden we het dan nog over reanimatie en de bouw van onze ruggegraat en wervels. En tijdens het laatste blok van communicatie, kregen we ons eerder ingevuld evaluatieformulier terug. Dat viel wat tegen. Ik had dat eerder ook al ingevuld voor Observeren en ik weet dat ik niet meteen de luidruchtigste van de klas ben, maar zij was nog positief. Zij had toen geschreven 'je zegt zinnige dingen, dus zeker doen.' Wat schreef mijn leerkracht van communicatie? Dat mijn activiteit onvoldoende was en dat ik mezelf overschat! In mijn 29-jarig bestaan heeft nog nooit, echt nog nooit, iemand tegen mij gezegd dat ik mezelf overschat! Ik was een beetje geschokt over de uitspraak maar bon, ik leef nog. Het gekke was wel dat we onze verbetering van het artikel terugkregen (bij het berichtje 'opdrachten' staat het onder MZ1K) en daar heb ik een 'plus' op gekregen. Ik denk het beste van de klas want velen hadden een 'min' gekregen en sommige 'plus, min'. Ze vroeg me zelfs mijn artikel terug omdat dat goed was en gebruikte het vooraan in de klas als voorbeeld. Enfin, toch nog een goed puntje gescoord dan.
Morgen zie ik mijn kleine schatten terug. Ben eens benieuwd hoe zij het allemaal maken. Mijn stagebegeleidster zal blij zijn met mijn komst want ik heb gebruik gemaakt van mijn week verlof om nog wat opdrachten te maken. Gevolg: ze heeft vèèèèl om te lezen en te ondertekenen. 19 November heb ik weer mijn 2de leergroepsgesprek. Al het tweede! Jongens, wat gaat de tijd snel. Toen ik vorige week nog wat activiteiten aan het bedenken was en ging kijken hoeveel ik er zoal moest hebben (we moeten er 1 per week doen, maar blijkbaar houdt toch niet iedereen zich daar aan), kwam ik er achter dat het nog maar 7 weken zijn! En dan heb ik examens (oh, nee) en als ik geslaagd ben (let's hope) dan zit ik plots al in het 2de. Gek, he? Maar Ann, zo ver zijn we nog niet. Laten we maar eerst de 1ste module met succes beëindigen.
We zagen het allemaal nog zitten tot onze leerkracht zei dat we ook mondelinge examens hebben. Ineens zag iedereen het niet meer zitten. Haha. Van het-niet-meer-zien-zitten gesproken: er zijn er ondertussen al 3 die zijn gestopt met de opleiding en er was bijna een 4de bijgekomen maar die hebben ze toch kunnen overhalen om te blijven. Ik ben benieuwd wie er nog zal overblijven op het einde van de module. Laten we hopen dat ik daar bij ben.
We zien wel.
Dat komt door een verkoudheid en soms werken mijn stembanden dan tegen. Ik hoop dat het morgen in orde is want als ik lief moet gaan praten tegen een baby met een schorre stem kan het goed zijn dat het kind begint te huilen en het liefst van me wegloopt. Gelukkig dat dat laatste nog niet kan, tenzij er een wonder gebeurt. 
In mijn 29-jarig bestaan heeft nog nooit, echt nog nooit, iemand tegen mij gezegd dat ik mezelf overschat! Ik was een beetje geschokt over de uitspraak maar bon, ik leef nog. 
Het gekke was wel dat we onze verbetering van het artikel terugkregen (bij het berichtje 'opdrachten' staat het onder MZ1K) en daar heb ik een 'plus' op gekregen. Ik denk het beste van de klas want velen hadden een 'min' gekregen en sommige 'plus, min'. Ze vroeg me zelfs mijn artikel terug omdat dat goed was en gebruikte het vooraan in de klas als voorbeeld. Enfin, toch nog een goed puntje gescoord dan. 
