Foto
Inhoud blog
  • First night in Paris :-)
  • Eindelijk
  • Spannend!
    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Kim and Charlotte in Paris!

    28-11-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.First night in Paris :-)
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Oké, ik hoop dat het deze keer wel lukt want mijn meesterlijk brein had enkele uurtjes geleden een geweldige tekst neergeschreven waarna mijn niet zo meesterlijke laptop uitviel en mij woordenloos achterliet. Nu mijn woede tegenover de moderne technologie weer wat bekoeld is, ben ik er weer volledig klaar voor.

    Mijn eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat er sinds het vorige bericht niets spannends is gebeurd. Het avondje uit heeft ons echter wel allen deugd gedaan. Leuk om nog eens buiten te komen na negen uur 's avonds ! Hoewel Charlotte de volgende dag niet zo content was over onze soirée. Wat vreemd is daar zij maar één glas wijn en een cocktail waar naar mijn mening geen druppel wodka in zat, heeft verorberd. We zijn samen met onze negentienjarige collega Alexandre en één van zijn vrienden Wissam ( Het prototype van een wannabe fransman inclusief baret, lange oorbel en rode roos: er ABSOLUUT over!) naar een waterpijpbar gegaan. Ook onze collega/rechtenstudent Charles vergezelde ons met zijne maat " de Guillaume"! De muziek bestond uit welgeteld vier liedjes die in willekeurige volgorde werden afgespeeld. We waren wel in het gezelschap van echte gentlemen want ieder van ons kreeg een mooie roos. Spijtig dat die de avond niet overleefden. Dit had waarschijnlijk veel te maken met de naar kersengeurende tabakrook dat vooral het zicht doorheen de bar belemmerde. Gelukkig hadden we onze dosis wijn op onze studio al binnengewerkt want onze cocktail bevatte weinig tot geen alcohol, zelfs niet na een tweede keer bijschenken! En totaal niet naar mijn gewoonte, zijn we met die ene cocktail tot half twee 's nachts toegekomen.

    De volgende avond was zowaar nog spannender! Zoals ik in mijn vorige bericht al duidelijk heb gemaakt is onze baas niet echt één van de meest sympathieke mensen ter wereld. We merken dat vooral aan de werksfeer wanneer de patron niet aanwezig is, en de sfeer op de dagen wanneer hij er wel is. Deprimerend!  Dit is sindsdien, helaas pindakaas, nog niet veranderd. Termen zoals dictator, asociaal, arrogant en asymmetrisch ( ) zijn dan ook, volledig terecht, reeds toegepast! Laten we hopen dat de chef deze blog niet ontdekt en plots vlot Nederlands spreekt.

    Het personeel had er (spijtig genoeg op mijn vrije dag) genoeg van en er werd een hele vergadering op poten gezet waarop iedereen aanwezig moest zijn om hun ongenoegen tegenover de patron te uiten. Wij, de groentjes, dus ook!
    Na lang twijfelen besloten we toch om te gaan om het werkteam te steunen. Bleek dat de patron er niet bij was maar wel één van de topmannen van Pain Quotidien. Die kerel heeft die nacht veel stof tot nadenken gehad. Er werd niet veel van Thibault gespaard, beschuldigingen tot seksueel lastigvallen toe. Was niet leuk om horen voor iemand die het goed voorheeft met de zaak. Maar goed, al bij al was de vergadering goed verlopen. Niet echt de ideale bezigheid op een zaterdagavond maar het kan niet alleen maar pret en plezier zijn!!!

    Voor de rest hebben we allebei moeten werken, werken, werken! Vooral 's zondags is het ongeloooooflijk druk! Er zijn zoveel mensen fanatiek genoeg om een uur aan te schuiven in de rij om toch maar een plaatsje te bemachtigen in het rustieke decor van PQ. (Nvdr: Sinds kort gebruiken we de afkorting PQ niet meer in het frans, nu we ontdekt hebben dat pq een afkorting is voor toiletpapier! Fijn om weten aangezien we die afkorting toch vaak gebruikten!!! Veel minder fronsende gezichten momenteel) Vorige zondag heeft de Pain Quotidien in Varenne zelfs z'n tweede beste omzetcijfer gehaald sinds de opening. Toevallig sinds wij daar werken?? Ik dacht het niet!

    Vandaag heb ik mijn eerste fatsoenlijke verlofdag gehad waarbij ik dan ook kordaat een stapje in Parijs heb gezet. Superleuke en gezellige plekjes ontdekt! Ik voelde me nog niet volledig thuis in mijn rol als toerist want ik heb zeer weinig foto's getrokken. Maar morgen ga ik door Parijs als toerist van het zware kaliber en laat ik mij volledig gaan in mijn rol! Ik denk er zelfs sterk over na de eifeltoren te bezoeken!

    Verder ga ik jullie nog een uittreksel van onze donkere periode in Parijs meegeven. Het was een periode waar we weinig middelen voor handen hadden. We waren contractloos, metroloos, internetloos, telefoonloos, vriendenloos, moedeloos, en mijn pen was vooral inhoudloos...

    Bij deze:

    Er was eens een kabouter

    Die had zijn chips liever wat zouter

    Dus ging ie zoeken naar een nieuwe formule

    Waar ie lekker van kon smullen

    Maar de zoektocht gaf echter een heel ander resultaat

    Waardoor de kabouter nu zijn zoute chips haat

    Na wat dieper naar de ingrediënten te graven

    Begon hij met problemen rond te draven

    Alles van wat hij experimenteerde

    Leek enkel op wat hij ’s morgens op zijn boterham smeerde

    Hoe hij het ook draaide of keerde

    Chips was zeker niet het resultaat van wat hij probeerde.

    Niet enkel smaakten de ingrediënten vreemd apart

    Allen samen kleurden ze zwart

    En zover de kabouter wist

    Zag zijn zoute chips bijna zo wit als mist


    Het is nog niet af, wat goed nieuws is. De verveling is dus ver zoek en we hebben nu internet, telefoon, een contract, collega's die vriendelijk zijn , moed, en meer inhoud!!

    Wat absoluut niet wil zeggen dat we jullie niet missen. Integendeel! het gemis is groot!!!!

    Doei!
    xxxx
     

    28-11-2007 om 00:00 geschreven door Kim  


    23-11-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Eindelijk
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Hoi hoi iedereen!

    Sinds twee dagen hebben we eindelijk internet dus is het tijd om de blog te updaten. We zitten hier ondertussen bijna twee weken en alles is nog steeds dik in orde. Ik zal beginnen bij het begin. Toen we zondag aankwamen in de studio waren we aangenaam verrast. Het is hier echt supergezellig waardoor we ons al snel thuis voelden. Onze eerste zorg was onze bagage. We hadden uiteraard massa's bij en de studio is echt wel petit maar na een paar uur uitpakken en alle plekjes zeer strategisch te benutten, zijn we heel ons hebben en houden toch kwijtgeraakt. Tweede zorg was de wasmachine. Zeepbakje stond vol schimmel! Vele oorstokjes en massa's javel later was onze wasmachine terug als nieuw! 

    De eerste dagen waren geweldig. Den toerist uitgehangen en Parijs wat gaan verkennen, bangelijk weer gehad en veel foto's getrokken. Elke avond, zoals het hoort, lekker eten gemaakt. Dat we wat later thuis waren (lees: verloren gelopen) maakte niet uit want de supermarkten zijn hier toch tot 21u open. Superhandig, zeker nu we er ene vlak naast de deur hebben. Vanaf woensdag ging alles al wat minder vlot wegens de stakingen. De metro's werkten niet dus ver konden we niet aan sightseeing doen. But we survived

    Ook waren we reeds getuigen van een koelbloedige moord. Na een bezoek aan de Notre Dame veranderde onze vredige wandeling in een wreed bloedbad. De duif zal het geweten hebben. Het arm beestje had reeds een kapotte vleugel en besloot op een zeer moedige manier zelfmoord te plegen. Op volle snelheid onder een auto lopen. Ikzelf heb deze tragedie niet waargenomen daar ik mijn hoofd afwendde. De op sensatie beluste Charlotte en Liesbeth hebben heel het gebeuren in hun geheugen gegrift staan. Een beeld dat hen levenslang zal achtervolgen

    Ondertussen zijn we ook gaan solliciteren in Pain Quotidien Varenne. Niet echt het aangenaamste gesprek ooit. Meneer de patron was duidelijk niet blij met onze komst en schaamde zich niet om dit te laten merken. Bovendien moeten we volledig in't zwart werken. (En ik bedoel dat niet zoals op de illegale manier) Buiten het feit dat zwart niet bepaald mijn kleur is ( ), heb ik maar één zwarte broek bij en Charlotte geen zwarte schoenen. Die moeten we dus gaan kopen. Allemaal geen probleem, tot we ontdekten dat ons loon ook niet aan de hoge kant is (Lees: hongerloon)  Daarom volgende oproep: We vragen niet veel, een beetje bloem of wat kaneel. Anders storten we ons in een leven als crimineel. Een donatie is dus altijd welkom, u mag storten op onze rekening en betaal u krom! Neenee, we overleven wel.

    Vrijdag was uiteindelijk onze eerste werkdag. En het blijkt zeer leuk werk te zijn, één voor één aangename en supervriendelijke klanten, toffe collega's, ... Vooral 's middags en in het weekend is het hels druk mr voor de rest valt het zeer goed mee. Nu de metro's staken, is het voor ons te voet nr 't werk en geloof mij, onze conditie zal er fel op vooruit gaan. Drie kwartier heen en drie kwartier terug. Vooral lastig als we daar om zeven uur 's morgens moeten staan. Maar het is gezond en best nog wel leuk! Hoort mij..

    Frans spreken gaat ook al vlotter maar niet geweldig. Korte gesprekken zijn gemakkelijk maar zodra de onderwerpen serieuzer en de gesprekken langer worden, is het nog moeilijk om te volgen. Vooral als de Parsiennekes tegen elkaar beginnen te praten. Maar da zal allemaal nog wel beteren in de loop der maanden. En de grote vraag is natuurlijk, hoe zit het daar met het uitgaan en (uiteraard) met de fransmannen Ik kan jullie al zeker geruststellen: ik ben nog niet getrouwd. Verre van zelfs We hebben nog niet echt de kans gehad om uit te gaan omdat we met zeer verschillende uurroosters staan. Vanavond gaan we es fatsoenlijk uitgaan. Alé tis te zeggen. Ni te laat want Charlotte moet morgen om 9u beginnen en 't is hier nogal aan den dure kant. MAAR er zijn Belgische bieren dus daar mag wel wat meer aan uitgegeven worden!!! Mijn zelfgekweekt bierbuikje zal hier in ieder geval niet groter worden hahaa

    23-11-2007 om 20:08 geschreven door Kim  


    05-11-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Spannend!

    Hoi hoi!

    Ik heb vandaag een blog aangemaakt zodat iedereen die mij in Parijs wil volgen, mij ook kan volgen ! Lang leve de technologie ! Ik zit nu nog netjes in Wechelderzande en zal hier nog eventjes moeten blijven. We hebben juist nieuws gekregen van de eigenares van onze toekomstige studio dat ze een fout had gemaakt en dat we pas een dag later kunnen komen. Begint al goed! Maar bon, we geraken er wel! Dat was het voorlopig! Tot de volgende keer, hopelijk in Paris!

    Doei!
    xxx

    05-11-2007 om 19:28 geschreven door Kim  



    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs