Oké, ik hoop dat het deze keer wel lukt want mijn meesterlijk brein had enkele uurtjes geleden een geweldige tekst neergeschreven waarna mijn niet zo meesterlijke laptop uitviel en mij woordenloos achterliet. Nu mijn woede tegenover de moderne technologie weer wat bekoeld is, ben ik er weer volledig klaar voor.
Mijn eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat er sinds het vorige bericht niets spannends is gebeurd. Het avondje uit heeft ons echter wel allen deugd gedaan. Leuk om nog eens buiten te komen na negen uur 's avonds ! Hoewel Charlotte de volgende dag niet zo content was over onze soirée. Wat vreemd is daar zij maar één glas wijn en een cocktail waar naar mijn mening geen druppel wodka in zat, heeft verorberd. We zijn samen met onze negentienjarige collega Alexandre en één van zijn vrienden Wissam ( Het prototype van een wannabe fransman inclusief baret, lange oorbel en rode roos: er ABSOLUUT over!) naar een waterpijpbar gegaan. Ook onze collega/rechtenstudent Charles vergezelde ons met zijne maat " de Guillaume"! De muziek bestond uit welgeteld vier liedjes die in willekeurige volgorde werden afgespeeld. We waren wel in het gezelschap van echte gentlemen want ieder van ons kreeg een mooie roos. Spijtig dat die de avond niet overleefden. Dit had waarschijnlijk veel te maken met de naar kersengeurende tabakrook dat vooral het zicht doorheen de bar belemmerde. Gelukkig hadden we onze dosis wijn op onze studio al binnengewerkt want onze cocktail bevatte weinig tot geen alcohol, zelfs niet na een tweede keer bijschenken! En totaal niet naar mijn gewoonte, zijn we met die ene cocktail tot half twee 's nachts toegekomen.
De volgende avond was zowaar nog spannender! Zoals ik in mijn vorige bericht al duidelijk heb gemaakt is onze baas niet echt één van de meest sympathieke mensen ter wereld. We merken dat vooral aan de werksfeer wanneer de patron niet aanwezig is, en de sfeer op de dagen wanneer hij er wel is. Deprimerend! Dit is sindsdien, helaas pindakaas, nog niet veranderd. Termen zoals dictator, asociaal, arrogant en asymmetrisch ( ) zijn dan ook, volledig terecht, reeds toegepast! Laten we hopen dat de chef deze blog niet ontdekt en plots vlot Nederlands spreekt.
Het personeel had er (spijtig genoeg op mijn vrije dag) genoeg van en er werd een hele vergadering op poten gezet waarop iedereen aanwezig moest zijn om hun ongenoegen tegenover de patron te uiten. Wij, de groentjes, dus ook! Na lang twijfelen besloten we toch om te gaan om het werkteam te steunen. Bleek dat de patron er niet bij was maar wel één van de topmannen van Pain Quotidien. Die kerel heeft die nacht veel stof tot nadenken gehad. Er werd niet veel van Thibault gespaard, beschuldigingen tot seksueel lastigvallen toe. Was niet leuk om horen voor iemand die het goed voorheeft met de zaak. Maar goed, al bij al was de vergadering goed verlopen. Niet echt de ideale bezigheid op een zaterdagavond maar het kan niet alleen maar pret en plezier zijn!!!
Voor de rest hebben we allebei moeten werken, werken, werken! Vooral 's zondags is het ongeloooooflijk druk! Er zijn zoveel mensen fanatiek genoeg om een uur aan te schuiven in de rij om toch maar een plaatsje te bemachtigen in het rustieke decor van PQ. (Nvdr: Sinds kort gebruiken we de afkorting PQ niet meer in het frans, nu we ontdekt hebben dat pq een afkorting is voor toiletpapier! Fijn om weten aangezien we die afkorting toch vaak gebruikten!!! Veel minder fronsende gezichten momenteel) Vorige zondag heeft de Pain Quotidien in Varenne zelfs z'n tweede beste omzetcijfer gehaald sinds de opening. Toevallig sinds wij daar werken?? Ik dacht het niet!
Vandaag heb ik mijn eerste fatsoenlijke verlofdag gehad waarbij ik dan ook kordaat een stapje in Parijs heb gezet. Superleuke en gezellige plekjes ontdekt! Ik voelde me nog niet volledig thuis in mijn rol als toerist want ik heb zeer weinig foto's getrokken. Maar morgen ga ik door Parijs als toerist van het zware kaliber en laat ik mij volledig gaan in mijn rol! Ik denk er zelfs sterk over na de eifeltoren te bezoeken!
Verder ga ik jullie nog een uittreksel van onze donkere periode in Parijs meegeven. Het was een periode waar we weinig middelen voor handen hadden. We waren contractloos, metroloos, internetloos, telefoonloos, vriendenloos, moedeloos, en mijn pen was vooral inhoudloos...
Bij deze:
Er was eens een kabouter
Die had zijn chips liever wat zouter
Dus ging ie zoeken naar een nieuwe formule
Waar ie lekker van kon smullen
Maar de zoektocht gaf echter een heel ander resultaat
Waardoor de kabouter nu zijn zoute chips haat
Na wat dieper naar de ingrediënten te graven
Begon hij met problemen rond te draven
Alles van wat hij experimenteerde
Leek enkel op wat hij s morgens op zijn boterham smeerde
Hoe hij het ook draaide of keerde
Chips was zeker niet het resultaat van wat hij probeerde.
Niet enkel smaakten de ingrediënten vreemd apart
Allen samen kleurden ze zwart
En zover de kabouter wist
Zag zijn zoute chips bijna zo wit als mist
Het is nog niet af, wat goed nieuws is. De verveling is dus ver zoek en we hebben nu internet, telefoon, een contract, collega's die vriendelijk zijn , moed, en meer inhoud!!
Wat absoluut niet wil zeggen dat we jullie niet missen. Integendeel! het gemis is groot!!!!
Doei! xxxx
28-11-2007 om 00:00
geschreven door Kim
|