Ik ben Marinella Bruneel
Ik ben een vrouw en woon in Waregem (België) en mijn beroep is poetsvrouwke.
Ik ben geboren op 25/03/1976 en ben nu dus 48 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vanalles!eerste plaats mijn dochter en gezin, daarna vooral chinhilla's en andere dieren....
Net de diagnose gehad van hodgkin Lymfoom... Samen met mijn gezin,familie en vrienden..WE ARE GONNA KILL THE BEAST!
We are gonna kill the beast!
mijn gevecht tegen hodgkin lymfoom Hodgkin,in mijn geval nodulair lymfocyt pre dominant hodgkin lymfoom.Of niet klassieke hodgkin.
28-04-2012
Bad hair day....
Ik denk dat het nu goed begonnen is.... de haaruitval... iedere keer ik door mijn haren ga ,heb ik zo'n 5 à 6 haren in mijn handen.terwijl dat anders niet zo is...was...Dat worden dipjes dagen vrees ik..
Ik dacht dat ik zelf kon reageren op mij gastenboek,maar dat lukt dus niet... Dus ga ik maar langs deze weg iedereen bedanken voor al de lieve berichten!! Vrienden ,collega's en zelfs mensen dat ik niet ken volgen blijkbaar mijn verhaal en dat doet goed voor mij!! BEDANKT!!!!!!!Zonder jullie steun zou het allemaal veel moeilijker zijn!
Vandaag ging ik mijn kleine meid aan school afhalen op de middag, komt ze buiten met een supergroot kado!!Voor u mama!! van ik en juf en al de kindjes van mijn klas!Maar ik mocht het pas opendoen als ik thuis kwam...Vlug naar huis want was echt wel heel nieuwsgierig!!Zo'n groot kado!!Thuisgekomen kon Ruby ook al niet meer wachten tot ik het opendeed!Je zou haar gezichtje moeten gezien hebben!! Ze straalde van spanning en blijdschap!
Ik heb het pakje heel traag open gedaan, wat de spanning nog deed stijgen bij haar. Ze werd echt ongeduldig....
Ik was superverrast toen ik het opendeed!! Een heel erg mooi kadertje met allemaal hartjes!! Ieder kindje uit de klas had een hartje getekend en rondom die tekening is er een kadertje gemaakt met hier en daar schelpjes! Ben er heel erg trots op en heel erg blij mee!
Daarnet aan de schoolpoort was er eentje die vroeg of ik nog steeds kanker had. ik zei ja,ze zei " je ziet er nog goed uit he?"Ik "Ja, nu ben ik even goed,maar misschien is het volgende week anders...."Ze antwoordde " Ja nadat je chemo Casper gekregen hebt ,he...Maar dan moet je veel slapen en dan ben je snel genezen, mijn mama zegt da kanker erg is ,maar dat je zeker gaat genezen! "
En dan was er nog eentje die vroeg of ik al een kado gekregen had ( ze viste naar het kado van de klas) en ik zei" ja van jij ook he!! " Haar gezichtje straalde ook meteen!!Ik zei dat ik superblij as ermee en dat het een speciaal plaatsje gekregen had in huis. Dan zei ze dat mijn haar al een beetje uitgevallen was omdat het nu korter is."Maar dat is niet erg ,hoor, dan gaat dat terug groeien!"
Das nu nog zo'n voordeeltje van ziek zijn, al die superlieve kinderen die met me meeleven en blijkbaar veel aan me denken! Hopelijk niet teveel want zou liever hebben dat ze veel spelen en genieten dan zich zorgen te maken over mij ...
Deze morgen dus zoals afgesproken naar de huisarts om bloed te laten afnemen .Het prikken zelf ging goed,maar er zit nu toch een bultje op de ader,net diegene waar we zo goed moeten voor zorgen,want blijkbaar heb ik niet veel aders op overschot voor de chemo...Hopelijk heeft hij met anderhalve week genoeg om te herstellen...In ieder geval de uitslag van de witte bloedcellen was goed, moet tussen de 4000 en 11000 zijn, 3000 is een minimum, die van mij stonden aan 2900.... verlaagd maar niet dramatisch laag.In ieder geval hoger dan verwacht.Maar toch opletten is de boodschap! Dramatisch laag is rond de 1000 en minder natuurlijk...
Intussen voel ik me vandaag wel wat beter dan gisteren... beetje optimistischer...Hoewel ik deze morgen een plukje haar in mijn handen had,schrok even,maar ja... het zat er aan te komen.de rest van de dag heb geen plukjes meer in handen gehad. Behalve degene die afgeknipt zijn dan . Het is nu weer een heel stuk korter.Is makkelijker nu het toch lichtjes begint uit te vallen, netter...We zien wel hoe het verder gaat...Hopelijk blijft het toch nog beetje staan zodat we nog beetje kunnen genieten van onze nieuwe coupe ( de 2de al in 2 weken ).Maar we zien wel...
De lymfedrainage gaat ondertussen ook goed. Nog geen grote veranderingen,maar het wordt toch al niet erger. Dus we blijven doorgaan...Regine, de kinesiste is trouwens een erg hartelijk ,vriendelijk persoon. Erg meelevend.En ze heeft natuurlijk ook redelijk wat ervaringen met kankerpatienten en ergens helpt dat wel dat ik er met haar ongegeneerd kan over praten.toffe madam!
Plots een dipje en misschien niet het beste moment om iets te schrijven,maar toch wilde ik het even laten weten.Iedereen is van de overtuiging dat ik zo positief ben en zo...maar tegendeel, soms zit ik er diep in. En denk dat het best mag ook,maar ik wil het eigenlijk niet.Heb gewoon zin om te janken, goed huilen,maar Ruby zit dan zo droevig te kijken naar me.Rudy weet al helemaal niet wat te doen, weet hij trouwens anders ook niet denk ik, hij heeft het er moeilijker mee dan ik denk...Soms zou ietsje meer steun welkom zijn,maar ik begrijp het van zijn kant ook....
Morgen weer beter hoop ik,moet mij wel herpakken, het is woensdag, halve dag school en kan dat Ruby niet aandoen om weer op zo'n mama te kijken... Voel me trouwens geen goeie mama ook nu.Ze voelt dat waarschijnlijk wel...Durft precies niks zeggen tegen mij...Ik mis mijn gewone dagelijkse leventje, ook al was het een sleur
Soms moet je in slechte situatie's de voordelen zoeken... en ik heb er al enkele gevonden...Ten eerste, Ruby komt nu s'middags thuis eten ipv in school, zo zie ik mijn meiske net ietsje meer.Nog een voordeel, kan nu meer op het gemak gaan winkelen en ben veel bewuster over wat ik koop.Er wordt veel meer gekeken naar prijs/kwaliteit.Hoewel de prijs noodgedwongen is natuurlijk ...Er is veel minder inkomen nu,dus moeten we nog meer opletten dan vroeger!aan de andere kant is er ook minder verbruik van benzine... nog een voordeel!
Een groot nadeel is er wel (behalve natuurlijk dat je kanker hebt en chemo krijgt en je haar verliest, enz... ) Ik mis mijn werk...Klinkt misschien raar en zou er zelf in andere situatie's hetzelfde over denken,maar toch...ik reed daarnet samen met Rudy langs een bureau van Greenhouse en het neep echt wel. Zou zo graag terug aan het werk zijn.Soms denk ik dat het zou moeten lukken,maar weet goed genoeg dat als ik een uur of 2 aan het werk zou zijn de vermoeidheid keihard zou toeslaan!verdomde kanker....
Ja ze wordt groter ... deze middag bracht ik ze terug nar school en toen we aankwamen zei ze "mama, je moet niet uitstappen hoor, ga dat wel zelf doen, zal je wel een zoen in de auto geven..." Ja oke, zo gezegd ,zo gedaan...Maar vond het wel jammer dat onze kleine meid mij liever niet aan de schoolpoort had.Maar ik mag morgenvroeg terug wel daar staan,maar over de middag niet...vreemd ...
Deze namiddag is mijn zus (Sabine) langsgeweest en dan zijn we samen naar een andere zus(Veronique) gegaan om mijn kleren voor het huwelijk deze zomer aan te passen.. kleine verandering qua maat, mag ietsje kleiner gemaakt worden. Het was eigenlijk heel gezellig zo eens samen koffietje drinken en beetje bijbabbelen. Daarna terug met Sabine naar huis, eerst langs de winkel om avondeten met soep,maar eens buiten besefte ik dat ik iets vergeten was... de soep.. Gelukkig is Sabine heel inventief en met de overschotten uit de koelkast heeft ze ( terwijl ik naar de fysio moest) een heerlijke verse soep getoverd! Superlekker!!Zo toch soep op tafel!!
En de soep ging er beter in dan de spaghetti deze middag... Begin serieus last te krijgen van mijn slokdarm...heel vervelend, hij trekt soms pijnlijk samen , voelt heel erg strak aan,de pijn trekt soms tot in mijn armen.Ga er woensdag eens met de huisarts over spreken.Moet toch gaan om mijn "witjes" te tellen...wordt vervolgd.
En terwijl we hele dagen niks anders te doen hebben zijn we maar begonnen aan een andere hobby dan niksen...haken. Ik hoorde van mijn moeder dat Jarco (zoon van mijn zus ) een wenslijstje had uit de hobbyboeken van mijn moeder. Dus ben ik gisteren verwoedt aan het werk gegaan kon niet stoppen tot het gedaan was! Het is niet van onze favoriete voetbalclub,maar vind hem toch schattig!!Een FCBrugge Monkey!!!
Het vergde wel meer concentratie dan ik dacht en de hoofdpijn is erbij gekomen, nog meer dan ervoor,maar misschien moet ik bij het volgende projectje maar leren dat het in meer tijd ook lukt!
Gisteren trouwens toch naar het feestje gegaan van mijn schoonzusjes. het was wel plezant en leuk om er eens uit te zijn,maar wel vermoeiend... Vind het zo raar dat wat ik vroeger zo gewoon vond nu zo vermoeiend kan zijn...op een weekje tijd wordt je al snel een "oud" mens ...
iedere keer ik door mijn haren ga ,heb ik zo'n 5 à 6 haren in mijn handen.terwijl dat anders niet zo is...was...Dat worden dipjes dagen vrees ik..
. Het is nu weer een heel stuk korter.Is makkelijker nu het toch lichtjes begint uit te vallen, netter...We zien wel hoe het verder gaat...Hopelijk blijft het toch nog beetje staan zodat we nog beetje kunnen genieten van onze nieuwe coupe ( de 2de al in 2 weken 
