Er zijn zo van die dagen (al komen wij die wel vaker tegen) dat alles wat minder loopt. Dat spelers uit positie lopen, ongeconcentreerd zijn en doelpunten weggeven dat het een lieve lust is. Wel dit was zo een dag. We startten goed, kwamen via Abdessamad 0-1 voor en raken nog eens de paal. Dat was het eindsignaal voor mijn jongens. Zo rond de twintigste minuut, het stond toen wel al gelijk, kwam de Sint nog eens langs voor de tegenstrever. Onze gelegenheidsdoelman deed een paar goede reddingen, maar verloor vooral meermaals de pedalen en we kregen op 5 minuten 4 doelpunten tegen. Over and out voor de verder blunderende Markenaren. Na de wedstrijd bespreken we dan nog wat de voorbije match. Leuk om te zien hoe anders spelen omgaan met een dergelijk verlies. Sommigen hebben tranen in de ogen, sommigen zijn aan het bezinnen, sommigen zijn al vergeten dat we verloren hebben en sommigen weten zelf al niet meer dat ze hebben gespeeld. Eentje wordt dan pas wakker... Zijn deze reacties verkeerd? Neen, behalve die laatste dan. We moeten (re)ageren op het veld, de concentratie moet omhoog en de wil om te winnen moet weer meer aanwezig zijn. Na een half seizoen zal ik geen aanhoudende positionele fouten meer aanvaarden, na er maanden te hebben op gewerkt.
Ik ben er van overtuigd dat we na de wintersop nog sprongen voorwaarts kunnen maken, als iedereen op dezelfde golflengte zit. We bouwen verder, als groep. Dit betekent ook dat wie niet aanwezig kan zijn op training, essentiële zaken mist.
Jammer van deze offday, want eigenlijk is het echt leuk werken met jullie; een groep die bereid is tot bijleren, die talrijk komt opdagen op training, die zich steeds amuseert, maar waarbij de concentratie al eens de wensen overlaat.
In Lauwe werden we de vorige wedstrijd overklast en overpowered. We verloren met 8-0 en speelden zowat onze slechtste wedstrijd van het seizoen. Hoewel we momenteel niet echt in de "winning mood" zijn, toonde ons ploegje wel al dat het onder alle omstandigheden durft blijven voetballen. Ik durf al bijna te zeggen dat we voetballend één van de beste ploegen zijn. We missen nog wat kracht en we moeten het steeds als ploeg doen. Dit betekent dat we in een goede dag iedereen aankunnen, maar dat we vaak verliezen door individuele acties; zowel door eigen foutjes als bvb door afstandschoten van de tegenstander. Tegen Lauwe speelden we een heel sterke wedstrijd. We kwamen 0-3 achter, maar bleven voetballen en Baziel en Kilian konden tegenscoren. Ondertussen had ook Seppe de wedstrijd moeten staken door een "achterkantprobleempje".
We proberen nu verzorgd voetbal te spelen, met flankwissels en een goede zoneopstelling. Nu moeten we een volgende stap zetten. De snelheid moet wat omhoog en de controles moeten meer verzorgd worden. Als dit lukt in de volgende wedstrijd tegen Komen, dan denk ik dat we ook tegen goed uit de verf kunnen komen. Nu eventjes een weekendje rusten en genieten van wat de Sint heeft meegebracht.
We hebben verloren. Ik zit nu al een hele week te tobben over de vraag: " Hoe kon dit nu gebeuren?". Hoewel het resultaat niet belangrijk is en we week na week beter beginnen te voetballen, moeten we toch stilaan wat meer efficiëntie aan de dag beginnen leggen. We begonnen nogal slordig en kregen al snel 3 doelpunten tegen, de ene nog ongelukkiger dan de andere. De derde kopten we zelf in eigen doel. Het meest verontrustende was echter dat we meespeelde met de tegenstander. Geen voetbal, maar de bal vooruit met de ogen toe. Vanaf het begin van het derde quarter (na een lichte "bolwassing" van onderstaande), vonden we ons voetbal terug. De bal ging redelijk vlot van voet tot voet en de ene aanvalsgolf was nog niet voorbij of ze werd overspoeld door een volgende. De tegenstander zag met lede ogen toe hoe de ene weggetrapte bal na de ander tot balverlies leidde. Scoren bleek echter niet te lukken. Nu eens stond de (prima) doelman in de weg, dan weer waren we te onzorgvuldig met onze laatste pas. Ik kon alleen maar tevreden toekijken en samen met de onze talrijk aanwezige en aanmoedigende supporters, hopen dat de bal eens goed zou vallen. Het laatste quarter werd een echte walkover en hoewel de tegenstrever (met inbegrip van de trainer???) op soms irritante manier trachtte tijd te winnen, slaagde Jo er uiteindelijk in de ban te breken. Brecht maakte er ook nog een tweede.
Proficiat om het geleverde spel in de tweede helft, mannen!
Veel doelpunten pakken en geen enkele keer scoren; dan moet je wel slecht gespeeld hebben... Eigenlijk speelden we dit weekend tegen een behoorlijk sterke ploeg een redelijk goede wedstrijd. We hadden het meeste balbezit, probeerden het meest te voetballen. We hadden de wedstrijd gedurende de eerste 20 minuten volledig in handen... We vergaten echter het meest essentiële tijdens een voetbalwedstrijd; scoren en niet laten scoren.
Na de eerste 20 minuten die zich quasi volledig op de helft van de tegenstrever afspeelden, op één tegenaanval en tegendoelpunt na, stapelden we gedurende 5 minuten blunder na blunder op. Het werd zo, zonder dat we het goed en wel beseften, 0-5. Na het tweede quarter begonnen we met goede moed en dit resulteerde onmiddellijk in een doelkans. Bij de daaropvolgende tegenstoot werd het echter 0-6. Het vet was wat van de soep, maar we bleven wel voetballen tot het einde. We zullen de individuele flaters wel een beetje moeten vermijden in de toekomst, al maakte de tegenstander alles goed af.
Al bij al was dit één van de merkwaardigste voetbalwedstrijden die ik al meemaakte. We kregen felicitaties van vriend, scheidsrechter en tegenstander, maar het wrange gevoel van de zware nederlaag kon hierdoor niet helemaal worden weggespoeld. Deze week gaan we scoren op training... en hopelijk doen we dit zaterdag ook.
De meest markante figuur van de wedstrijd zou deze keer de scheidsrechter worden. Hij slaagde er in een sportieve wedstrijd volledig om zeep te helpen. In de weg lopen, foutieve beslissingen nemen, onduidelijk aangeven wat er gefloten werd; het was allemaal niet erg bevorderlijk voor het spelpeil.
Al van bij de opwarming was te zien dat de focus niet aanwezig was. De wedstrijd start, aftrap met balverlies en in diezelfde minuut trapt onze doelman de bal uit naar niemand... twee fases waar minuten er voor afspraken werden rond gemaakt. Gaandeweg werd het wat beter en kwamen we tot scoren. Ons spel, nog de tegenstrever, waren te vergelijken met vorige week. We slagen er wel steeds meer in de bal eens rustig rond te spelen en een flankverandering in ons spel te brengen. We liepen al snel een paar doelpunten uit en lieten dan na om onze posities te houden en te blijven voetballen. Desalniettemin bleven we kansen creëren, die weliswaar niet werden afgewerkt. De partij hobbelde verder en Bissegem slaagde er in door afstandschoten dichterbij te sluipen. Onze voorsprong slonk als sneeuw voor de (volop aanwezige) zon. De ballen van Bissegem vlogen steeds hoger en verder en onze efficiëntie voor doel werd steeds groter en groter (we slaagden er zelfs in met 3 man alleen voor de doelman te missen). Wanneer Lois-Emile bij de vijfde tegentreffer dan ook nog eens ondersteboven werd gelopen, verwaterde ons spel helemaal. Uiteindelijk haalden we het nog net en staan we weer met onze beide voetjes op de grond. Leuk om te vermelden is dat de helft van onze treffers met de linkse (minder goede) voet werd gescoord.
De doelpuntenmakers waren: Brecht, Niels, Jo, Kilian (2X) en Abdessamad.
Na de mindere prestatie van vorig weekend tegen Komen, zakten velen van ons met toegeknepen billen naar de Wikings af. De Wikings hebben al alle wedstrijden gewonnen en hebben amper tegenstand gehad (dixit hun trainer). Voor de wedstrijd konden we dan in de quasi gezamenlijke kleedkamer de term "monsterscore" horen vallen... Meer is er niet nodig om een coach zijn spelers te laten motiveren. We begonnen heel goed aan de wedstrijd. Tegen een sterke tegenstander speelden we voetbal zoals we nog nooit hadden gedaan. Het balletje ging goed van voet tot voet en de grote Wikings stelden daar hun powerplay tegenover. We kwamen op achterstand en bleven voetballen. We waren zowaar de betere ploeg en via Kilian en Niels, deze keer legde Kilian de bal wel mooi terug vanop de achterlijn, kwamen we zowaar op voorsprong. Een kleine onachtzaamheid zorgde er voor dat de tegenstander in deze spannende en entertainende wedstrijd op gelijke hoogte kwam met een afstandsschot. In het laatste quarter bleven we verder voetballen en dit resulteerde in het eerste doelpunt van Seppe Dupont, die er op het einde ei zo na zou in slagen om de winninggoal te maken. De vreugde-uitbarsting was enorm en Seppe werd bijna letterlijk verpletterd door zijn dolgelukkige ploegmaats. Uiteindelijk werd het 3 - 3 in een hele knappe wedstrijd. Normaal gezien beoordeel ik spelers niet apart, maar voor één keer:
Louis-Emile speelde zeer goed mee, durfde uitvoetballen en toonde een paar knappe saves.
Brecht, Seppe DR en Mathias zorgden voor een onwrikbaar verdedigend compartiment. Sterk in de duels, goed positiespel en slim en uitgekookt.
Niels was de draaischijf op het middenveld. Goede balrecuperatie, steeds de bal vragend, goed het spel lezend en vaak zorgend voor een flankwissel. Sloot aanvallend ook vaak bij.
Warre, Abdi, Seppe Dup. en Baziel sprongen Niels bij waar ze konden. Hielden het middenveld goed gesloten en zorgden voor aanvallend balbezit op de flanken.
Kilian was top als diepe spits. Werkte, hield de bal bij, zette druk en was gevaarlijk.
Amadou was zijn paspoort vergeten, maar was een supersupporter.
Vorige week schreef ik na de wedstrijd op het bord: " Willen jullie wel?". Wel ik heb het mooiste antwoord gekregen. Deze wedstrijd zou het begin kunnen zijn van een mooie reeks wedstrijden met goed en verzorgd voetbal.
Wie leest nog eens het verslag van de vorige wedstrijd tegen de Wikings?
Wat begon als een mooie voetbalnamiddag is uitgedraaid op een frustrerende (maar hopelijk ook leerrijke) ervaring.
We startten sterk tegen een goede tegenstrever. Dit resulteerde in een schitterende afstandstreffer van Kilian en een prachtig kopbaldoelpunt van Niels na een ingestudeerde corner. De herinnering van hoe we in Komen werden overtroefd op hoekschoppen (zowel verdedigend als aanvallend) indachtig, maakte van mij op dat moment een heel tevreden trainer. Het begin van het tweede quarter was voor ons echter het sein om te stoppen met voetballen, inzet tonen en duels te winnen, tegen een steeds gretigere tegenstander die ons op elk vlak overtrof. Gedaan met nadenken op het veld, geen inzet meer, weg duelkracht en weg rustige opbouw. Ik denk dat het voor de spelers duidelijk was dat ik niet echt te pruimen was onmiddellijk na de wedstrijd. Het is voor elke trainer dan ook een drama om op het veld het tegenovergestelde te zien gebeuren, van waar we op trainden (het eerste quarter buiten beschouwing gelaten). We hebben wel hopelijk veel geleerd vandaag: zonder inzet gaat ook een 2-0 voorsprong verloren, een bal op hoofdhoogte moeten we DURVEN wegkoppen, sommige jongens willen wedstrijden spelen maar overschatten zichzelf... het is misschien beter eerst te leren kruipen vooraleer er moet gelopen worden.
Deze week trainen we verder op de basisregels van het spelletje. Wat is mijn positie? Hoe geef ik een goede pas? Hoe controleer ik een pas? en vooral... we kunnen alleen maar proberen voetballen als we de bal ook hebben. Zaterdag spelen we tegen de grote, sterke Wikings. We zullen dus stevig moeten zijn, vroeg genoeg moeten gaan slapen, voldoende geconcentreerd en vol overgave moeten zijn. Een ploegsport speel je als ploeg. Iedereen wint of verliest samen. Het resultaat is van ondergeschikt belang, maar na de wedstrijd moet je minstens het idee hebben gehad om alles te hebben gedaan om je ploeg te helpen en beter te maken. Gedaan met naar anderen (scheidsrechter, medespelers, tegenstander) te wijzen. Wie zijn truitje niet wil nat maken, laat zijn ploeg in de steek. Wie geen actie onderneemt is de verliezer. Hij die probeert en zich inzet en bij balverlies zowel zijn eigen foutje als dat van een medespeler probeert recht te zetten; dat is een WINNAAR. Ik zou de volgende weken graag winnaars zien... en dit betekent echt niet dat we alleen maar moeten winnen, maar de bereidheid om als groep voor elkaar te spelen moet er zeker inzitten.
Er zijn zo van die dagen dat je reeds van bij de opwarming weet dat het waarschijnlijk niets zal worden. Wel dit was één van die dagen. Concentratie was er nergens te bespeuren, lol en pret des te meer. Dit laatste is niet erg natuurlijk, maar ik zie dat toch het liefst gekoppeld aan wat voetbalenthousiasme, zeker op een voetbalveld.
Na een slappe start was het na het eerste quarter 2-0. Het tweede quarter bracht wat extra vechtlust, maar het voetbaltechnische aspect was dan weer wat minder, met 4-0 als resultaat. Enig oplapwerk was aan de orde en ik had de indruk dat de spelers zelf ook begrepen dat er op een andere manier moest gewerkt en gevoetbald worden.
Het derde kwartier verliep in ons voordeel en speelde zich vooral op de helft van Lauwe af. We slaagden er echter niet in om ons veldoverwicht ook in een doelpuntje om te zetten. Na opnieuw vier wissels werd het laatste kwart van de wedstrijd onze zwanenzang en we incasseerden nog vier treffers.
Na de wedstrijd hadden we een goed gesprek en ik hoop dat we iets minder wisselvalligheid in onze prestaties zullen leggen. Sommige spelers moeten ook gaan beseffen dat er dringend een tandje bij moet worden gestoken op voetbaltechnisch vlak, maar vooral op het vlak van concentratie en denken op het terrein. Het kan niet dat steeds weer dezelfde fouten worden gemaakt tegen zaken waar we nu al weken op werken. Fouten die ook op training terugkeren. Fouten maken is normaal en goed, als je er iets uit leert. Die leerbereidheid moeten we er bij iedereen toch inkrijgen.
Wie denkt mee over: groot veld-klein veld; flankwissels; sneller inspelen... de komende weken???
PS: het getuigt van respect voor de medemaats en interesse in het spelletje als de wisselspelers minstens de indruk geven de wedstrijd te volgen. Zo kan je eventueel ook de sterke of minder sterke punten van de tegenstrever ontdekken of kijken wat er goed of fout loopt bij de eigen ploeg.
Proficiat aan de drie laureaten: Seppe DR, Basiel en Brecht. Wanneer kunnen we deze schaarbewegingen eens bewonderen tijdens de wedstrijd. We kunnen het al, nu nog het lef hebben.
