Dé charmant-amateuristische wielerformatie uit het Waasland!
12-11-2008
KERSTEKINDTVRIENDEN aanschouwen hun idolen te Niel!
Op wapenstilstand waren de Kerstekindtvrienden te gast op het GVA-veldrit te Niel (Boom). Alle sterren waren van de partij en we zagen na een gastronomische middag (met dank aan WAPITI sport én de VIP-tent) Lars Boom als winnaar op het ereschavot verschijnen!
Hieronder alvast enkele actiefoto's van de beklimming van "de Géant du Provence". Bedwongen langs twee zijden (Malaucène en Bédoin). Een uitgebreid verslag volgt later...
De Kerstekindtvrienden zijn meer dan alleen een wielerclub. We maken geregeld ook tijd voor een familieuitstap met het ganse gezin. Onze eerste in hoogstwaarschijnlijk een zeer lange rij, was een uitstap naar Antwerpen, waar in het Sportpaleis aldaar op maandag 3 maart de Humo's Pop Poll-prijzen werden uitgereikt aan het kruim van wat België te bieden heeft.
De initiatiefnemers van deze uitstap mogen met enige trots melden dat het volledige ledenbestand vertegenwoordigd was, zodoende de onderlinge banden met het nodige gerstenvocht versterkt werden. We mogen dan ook van een onverdeeld succes spreken, temeer dat we ons binnen de budgetair vastgelegde grenzen hielden. Het opperen van een smeerkas werd bij deze in de kiem gesmoord.
De avond zelf begon met de snoeiharde riffs van Al Guapo Stuntteam, die het middenplein, waarin de Kerstekindtvrienden aanzienlijk vertegenwoordigd waren, koudweg pakte. Dit geweld sloeg op onze adem. Vervolgens kabbelde de avond rustig verder tussen muzikale intermezzo's en de verplichte prijzen, die als rode draad door heen spektakel sneden. Na de pauze werden we uit onze pseudo-comateuze omstandigheid geknald met een onweerstaanbaar mini-concert van de onvolprezen CPeX. Frontman Clement Peerens raasde alsof hij nooit iets anders had gedaan en Aardbeliën Sylvain, de toekomstige man van de overgewaardeerde Lien Vandekelder, wist met zijn afrikaans enthousiasme geen blijf. Alleen de wat op zijn retour kerende Vettige Swa bleef aanzienlijk onder de verwachtingen. Dit hield hen evenwel niet tegen een giller van Whole Lotta Rosie ten berde te brengen. Zelfs de grootste Houten Klaas deinde mee met het gebeuk van dit rockende drietal. Enkele stonden later werd ons het volgende hoogtepunt voorgeschoteld, namelijk "Wie wil je eens uit de kleren zien gaan". Voorgenoemde Lien had het spek aan haar benen (wat hoegenaamd geen verrassing meer was), en werd aan het goedkeurend oog van Wim Helsen blootgesteld. Nu niet direct de favoriete cabaretier van ondergetekende, maar bij momenten kon ik er ook vrij smakelijk om lachen. Lag het aan mans komische talent, of aan het onderwerp, waarvoor ik een onnavolgbaar zwak heb? Het zal voor altijd een raadsel blijven.
Als afsluiter kregen we een te vergeten mini-concertje van Robyn, een te verwaarlozen Zweedse huppeltrut die een eigen platenlabel heeft opgestart om zichzelf een air te geven. Unaniem werd besloten onze biezen te pakken en ons huiswaarts te hijsen. Het was namelijk de volgende dag nog eens werkendag.
Al bij al een geslaagde avond waarvan iedereen wil iets zal bijhouden.
Hierbij het profiel van de Kemmelberg, mét uiteraard charmant-amateuristisch advies!!
Een prachtige afsluiter van een even prachtige "West-Vlaamse Bergenroute", hoewel hij niet in het officiële parcours blijkt opgenomen te zijn. Het voorgerecht is een matig hellende asfaltstrook die fungeert als ideale aanloop naar het kasseiwerk. Eenmaal de kinderkopjes aangevangen begint het echte werk. Ons inziens zwaarder dan de muur van Geraardsbergen daar het ambachtelijk aangelegde wegdek van ruwere kwaliteit is. Let ook op voor patineren wanneer de kasseien er nat bijliggen (herfst= natte bladeren). Ideaal te combineren met de monteberg, en iets verder de Rodeberg. Om de inwendige mens nadien te versterken, is een bezoekje aan de abdij van Westvleteren, met het wereldgekende trappistenbier, meer dan een aanrader.
Onopgewarmd deze rug beklimmen bij aanvang van de M-route is niet direct een pretje. De parcoursuitzetters van dienst hebben wat ons betreft de bal lelijk misgeslagen op dat vlak. Meer ideaal was om na deze prachtige route met gerodeerde spieren de trots van Vlaanderen te bedwingen. Het zogenaamde voorgeborgte (centrum Geraardsbergen + Vesten) is al meer dan de moeite waard, alvorens je de hoofddis aanvangt. Het "leuke" aan deze beklimming is het feit dat er altijd wel een toerist een kiekje maakt van je calvarietocht terwijl je tong zit te flirten met je derailleur. Menig leedvermaak valt je ook te beurt wanneer je deze puist consumeert. De klim op zich is zwaar, maar nu ook niet onoverkomelijk lang, en de aankomst aan het kapelletje op de top biedt je toch meer dan een goede reden voor een welgesmaakte trappist met mattetaart in café t Hemelrijck.
Op wapenstilstand waren de Kerstekindtvrienden te gast op het GVA-veldrit te Niel (Boom). Alle sterren waren van de partij en we zagen na een gastronomische middag (met dank aan WAPITI sport én de VIP-tent) Lars Boom als winnaar op het ereschavot verschijnen!
