Wat niemand ooit voor mogelijk achtte en waar geen enkele
Vobog-ploeg ooit in geslaagd is in zeker de laatste 4 seizoenen, is dan toch
eindelijk gebeurd: VV Zoem werd eindelijk eens verslagen, door Pandas Vanheïer
dan nog wel én dan nog wel met droge 3-0 cijfers (25-17, 25-21 en 25-17).
Enige uitleg voor diegene die niet vertrouwd zijn met het
fenomeen VV Zoem:
VV Zoem is een ploeg uit Zomergem die al enkele jaren
symbool staat voor overmacht, getuige deze statistieken:
Huidig
seizoen (tot voor deze match)
Ongeslagen met 45 punten op 15 wedstrijden
Slechts 3 sets tegen
Seizoen
2014-2015 (Heren 1):
Ongeslagen kampioen met 65 punten op 22
wedstrijden
Slechts 7 sets tegen
Bekerwinnaar
Seizoen
2013-2014 (Heren 1):
Ongeslagen kampioen met 66 punten op 22
wedstrijden
Slechts 5 sets tegen
Bekerwinnaar
Seizoen
2012-2013 (Heren 2A):
Ongeslagen kampioen met 66 punten op 22
wedstrijden
Slechts 5 sets tegen
De heenmatch tegen deze grootmacht eindigde voor ons zoals
VV Zoem het gewoon was (0-3 dus), maar gisteren werd dus een beetje
Vobog-geschiedenis geschreven.
Wat vooraf ging:
Waren
op reis vertrokken: Patrick en Wim O.
Waren
net terug van reis: Tom W en Stefaan A.
Geblesseerd:
Joris VDV.
Patrick had op voorhand gevraagd of iemand libero wou zijn,
aangezien hij voor deze topper uitzonderlijk 9 spelers had geselecteerd: Tom
VM, Tom W, Stefaan A, Bert DM, Bert D, Bart M, Wim M, Koen V en Koen C. Bart
moest helaas in extremis toch nog verstek geven voor deze match.
Ikzelf had mijzelf opgeofferd om het witte libero-truitje
aan te trekken.
Koen V besloot in de eerste set de rol van interim-coach op
zich te nemen. VV Zoem kon in deze eerste set onze recepties niet ontwrichten,
waardoor onze passeur Tom VM naar hartenlust kon variëren en de aanvallers heel
vlot scoorden. Ook blokkerend trokken we bij momenten indrukwekkende muurtjes
op en als de tegenaanvallen dan toch het blok passeerden, waren ze ofwel buiten
ofwel te verdedigen. We behielden tot het einde van deze set continu enkele
punten voorsprong om te eindigen op 25-17.
Een gelijkaardig scenario in set 2 en 3, waarbij enkel nog
volgende zaken vermeldenswaardig zijn:
Vanheïer
stond op een bepaald moment met 7 man op het plein, omdat onze super
gemotiveerde gelegenheidslibero (ikke dus) weigerde het terrein te verlaten;
Een
eerste opvallende, maar terechte, tussenkomst van de scheidsrechter (Leo),
namelijk bij een blokbeweging van de tegenstander dat eigenlijk niet als blok
kon aanzien worden en waarbij Leo de term foefelare wou, maar niet kon gebruiken
omdat dit niet als begrip is opgenomen in de officiële volleybalspelregels;
Een
tweede opvallende, maar eveneens terechte tussenkomst van Leo, die aan de
tegenstander moest uitleggen dat het geluid van een bal die de grond raakt anders
klinkt dan het geluid van een bal die bij een duikbeweging nog net met de
vingers geraakt wordt;
Onze
passeur die in set 3 wel wou lopen achter een zeldzame slechte receptie, maar
daar toch even wou over nadenken en onder priemende blikken van zijn
ploeggenoten dan toch maar besloot zijn loopactie in te zetten, helaas net iets
te laat
En ik die dacht dat de overwinning tegen Move (zie vorig
verslag) historisch was Met Vanheïer ben je echter nooit zeker!
OK, het is al een tijdje geleden dat er een nieuw bericht op deze blog is verschenen, maar dat komt omdat t (tijd) = 1 / FUN. Af en toe zijn er echter zo van die speciale gelegenheden waarbij het niet opnemen van de pen van weinig respect zou getuigen voor de huidige en toekomstige generaties, vandaar dit verslag.
Laat mij beginnen met jullie allemaal een spetterend en sportief 2016 toe te wensen!
Als ik onze eigen ploeg veel overwinningen zou toewensen, dan zou het vorige jaar slecht geëindigd zijn en het nieuwe jaar slecht begonnen zijn, respectievelijk met een 'omwille van het klassement' onbegrijpelijke nederlaag tegen Kalken en een 'door de niet benutte talrijke matchballen in de 4de en 5 de set' onwaarschijnlijke nederlaag tegen Zele.
Mede dankzij deze twee nederlagen sprong Move, met enkele ex-Pandas, over ons naar de tweede plaats.
Nu het overtollige wintervet stilaan is verdwenen, onze lever hersteld is van de zoveelste aanval van levercirrose en het hoog tijd begint te worden voor onze goede voornemens, kon de match tussen de tweede en derde in de rangschikking op geen beter moment vallen.
Pandas Vanheïer trok met 7 moedige spelers richting Melle: Tom VM, Tom W, Wim O, Stefaan A, Bart M, Bert D en Koen C.
Geheel niet volgens traditie wonnen we de eerste set, met enkel Jan Verdonck (opposite) als ex-Panda aan de overkant van het net.
De tweede set ging dan weer naar Move, waar naast Jan Verdonck nu ook Bart Verhaeghen (passeur) en Stefan Balcaen (hoekaanvaller) op het plein stonden.
De derde set werd een echte triller, waarbij pas op het einde beslist werd over winst.
Met al 1 punt in de 'pocket' kon Vanheïer iets meer ontspannen beginnen aan set 4.
Dankzij onder anderen secuur opslagwerk naar de 'juiste' receptiespelers, kwam Vanheïer in deze set al vroeg op voorsprong en was 1 van de 10 matchballen de goede!
Gelet op het feit dat:
* We nu terug op de tweede plaats staan in de rangschikking;
* Er op de groepschat (niet te lezen als 'groep-schat', wel als 'groeps-chat') van Vanheïer leuke dingen worden geschreven;
* Zelfs het weer in de war was na onze overwinning (het begon namelijk te sneeuwen);
* We tijdens de nabespreking zicht hadden op de basketbaltraining en bijhorende randanimatie (jaja, onze loper was alweer van de partij);
* We mochten genieten van 3 (volgens de uitbater van de cafetaria 4) porties mini-frikadellen met toch niet zo neig pikante vlammensaus;
* Er vele anekdotes werden verteld over skireizen en studiereizen aangaande vulkanisch gesteente;
* Er geen Delirium beschikbaar was in de cafetaria, ondanks het feit dat brouwerij Huyghe zich net om de hoek bevond;
De avond dat 'Vanheïer en 'VV Zoem' even een antoniemenpaar waren
Omdat het vandaag (8/10/2015) de vierde dag van de Nobelprijsweek is en de onderscheiding voor literatuur werd bekendgemaakt, vond ik het opportuun om ook dit artikeltje naar een iets hoger literair niveau te tillen. Ik wil geenszins alluderen dat ik hiermee hengel naar de clementie van de jury, een beetje waardering van jullie, mijn lezers, vind ik ruim afdoende. En uiteindelijk heb ik gewoon enkele 'exotische' woorden in mijn verslag gestoken.
Dit moet volstaan als prolegomena, want ik mag niet teveel divageren uiteraard.
Patrick kon slechts op 6 spelers rekenen voor deze match: TomW, Bert, KoenM, Stefaan, KoenV en KoenC.
Het gegeven dat reeds van bij de opwarming de spelers van VV Zoem 1 precies nog groter leken dan tijdens de vorige confrontaties, was in elk geval een omineus teken.
Op clementie van deze opponent hoefden we allerminst te rekenen: 25-19, 25-12 en 25-17 (als ik het mij nog goed kan herinneren). Door een te hoge foutenlast in receptie, te weinig opslagdruk en een te laag scoringspercentage in aanval, misschien deels te wijten aan de absolute suprematie aan de overkant, kwamen we nooit in de match.
Enigszins blij met het soterisch laatste fluitsignaal trokken we richting stortbaden, alwaar we, deze keer letterlijk doch enkel de eerste minuten, getrakteerd werden op een tweede koude douche.
De suprematie alsook de sportiviteit van VV Zoem 1 verdient felicitaties. Ik denk dat ze ook dit seizoen een vlekkeloos parcours zullen afleggen.
Of zoals een turnleraar ooit tegen me zei: "Een 10 is voor God, een 9,5 is voor mijzelf en jullie mogen strijden om de overige punten".
Sportieve groeten,
KoenC
Verklarende woordenlijst
Antoniemenpaar: twee woorden zijn elkaars antoniem als ze een tegengestelde betekenis hebben. Het woord is afgeleid uit het Grieks: anti ("tegen"), onoma ("naam, benoeming"). Beide woorden vormen een antoniemenpaar.
Move Heren 1 werd vorig jaar kampioen in de andere reeks van Heren 2 en is dus net als Vanheïer promovendus in de hoogste reeks. Maar er zijn nog meer gelijkenissen tussen beide ploegen. Move Heren 1 heeft namelijk 3 ex-spelers van de herenploeg van VC Pandas Lokeren in hun rangen opgenomen, waardoor dit voor hun ook een soort thuismatch was.
Uw trouwe verslaggever was 'free of duty' voor deze match, maar toch aanwezig in de sporthal, weliswaar voor het officieel opnemen van de functie 'secretaris'.
Toen ik in de Durmehal aankwam, was de eerste set reeds bezig. Hierin trokken de bezoekers hard van leer, met 1-7 en 11-18 tussenstanden als gevolg. De eerste set zou niet veel later gewonnen worden door de bezoekers. Ondertussen zat ik reeds te vergaderen in de cafetaria met op TV de Yellow Tigers die hun huid duur aan het verkopen waren tegen Servië, maar uiteindelijk toch het EK moesten verlaten na een 3-1 verlies tegen Servië, en op groot scherm Anderlecht die een 1-0 nederlaag aan het incasseren waren tegen Quarabag.
Gelukkig weten we ondertussen dat de kennismakingsronde (lees: de eerste set) niet aan ons besteed is en dat we meestal pas vanaf set 2 op temperatuur komen. Dit was ook het geval in deze match. Een niet goed uitgebalanceerde ploeg aan de overkant moest vooral rekenen op punten van Jan Verdonck (ex-Lokeren). Op momenten dat deze puntenmachine sputterde, konden de collectief sterke Pandas het tij doen keren.
Een tiebreak was dan ook het logisch gevolg. Rond 23u15 haalden we als eerste de 15 punten in deze set binnen.
1/16 finale Beker: Vanheïer - Sletjes Aalter (24/09/2015: 3-0 winst)
Bij de laatste 16!
Vanheïer was vrijgeloot voor de voorrondes van de Beker, dus mochten we direct aantreden in de 16de finale. Tegenstander in deze ronde was Sletjes Aalter, een ploeg uit onze reeks die vorig jaar op een 10de plaats eindigde in Heren 1.
Joris, TomW, Bert, WimO, KoenV, BartM, TomVM en KoenC waren de geselecteerde spelers.
Van een gebrek aan competitieritme (zie onze eerste competitiematch 2 dagen geleden) was blijkbaar al geen sprake meer, want vanuit een goede organisatie en mede door enkele lange opslagbeurten bij Vanheïer kon Sletjes Aalter nooit vat krijgen op de wedstrijd. Een droge 3-0 stond dan ook rond 22u40 op het scorebord.
Tegenstander in de 1/8ste finale wordt de winnaar van het duel JATV Zele (Heren 2B) - Unkerzak Kalken A (Heren 1).
Aangezien alle wedstrijden van de voorrondes nog moeten gespeeld worden, dus ook alle overige wedstrijden van de 16de finale, dan kan je wel begrijpen dat er niet snel een vervolg zal komen aan dit verhaal.
Het goede "Cum laude" rapport van Vanheïer vorig seizoen werd beloond met een overgang naar de hoogste reeks. Weg met de vertrouwde tegenstanders, arbiters en sporthallen. Maar ook weg met de beruchte Lokerico tussen Vanheïer en Plus (naar analogie met de Clasico en de Waasico) en -misschien- ook met gewoonte van een top 4-plaats.
September 2015 betekent de start van een nieuw avontuur vol, hopelijk aangename, verassingen.
Ik zeg niet dat we met klamme zweethandjes en neerbuigend voor de anciens in deze reeks aan het nieuwe seizoen zijn begonnen, maar toch vertoont deze eerste match in de hoogste reeks enige gelijkenissen met de eerste schooldag op de grote school. Traantjes zijn er in elk geval niet gevloeid, helaas ook niet bij de tegenstander...
7 Vanheïers (Joris, TomW, KoenM, Stefaan, Bert, WimM en KoenC), onze coach Patrick en onze vaste supporter Freddy trokken op de verjaardag van WimO richting Zele voor een blij weerzien met VC Windsor Zele. Windsor speelde namelijk in seizoen 2013-2014 kampioen in onze reeks (Heren 2A) en eindigde vorige seizoen op een 6de plaats in Heren 1 (op 12 ploegen).
Een mooie graadmeter dus om te kijken waar we staan ten opzichte van de middenmoot in de hoogste reeks.
De wedstrijd zelf is kort door de bocht in één zin samen te vatten: "Met de scheidsrechter in een hoofdrol gingen we onderuit". Ik probeer mij altijd zoveel mogelijk neutraal op te stellen ten opzichte van scheidsrechters, omdat ze toch ook een deel van hun vrije tijd en energie willen spenderen aan het volleybal, maar als je weet dat deze arbiter door enkele onjuiste beslissingen bepaalde fases in de match heeft doen kantelen in het voordeel van de tegenstander, dan vind ik dat dit mag vermeld worden. Als hij bovendien nog een onjuiste beslissing (bal valt binnen in ons terrein, terwijl de bal duidelijk buiten was) na protest van ons aanpast in een beslissing die nog minder kant of wal raakt (touché van ons blok), dan kan je wel begrijpen dat zijn rol bij momenten té dominant en storend was.
Maar zoals hierboven reeds gezegd, is deze conclusie zeker te kort door de bocht. Zeker als je weet dat we set 3 bijvoorbeeld konden winnen met duidelijke 14-25 cijfers. Een gebrek een wedstrijdritme en automatismen aan de kant van de Pandas lag zeker mee aan de oorzaak van enkele vermijdbare fouten die ons uiteindelijk punten hebben gekost.
Gelukkig konden we toch 1 punt meenemen naar huis.
 "Shocked"){kind=icon}
