Wanneer je kind, neef, broer of iemand anders een kindje adopteert zijn er een paar tips die je best kunt volgen:

1) Neem het kind niet op je arm wanneer je meegaat om een kindje en de adoptieouders op te wachten aan de luchthaven. Het kind moet leren wie zijn mama en papa zijn en dat is voor hem/haar niet altijd even makkelijk. Hou er rekening mee dat jullie vreemden zijn voor het kind en dat het kind dus angstig en overdonderd zal zijn.

2) Geen goed bedoelde bezoekjes. Het kind moet wennen aan haar nieuwe thuis en haar nieuwe ouders. Daarom is het belagrijk dat het kind de eerste weken na zijn/haar aankomt tijd hebben om te hechten aan hun ouders.

3)Geen cadeautjes aan het kind geven. Het kind moet duidelijk weten wie haar nieuwe ouders zijn. Het geven van cadeautjes aan het kind kan voor verwarring zorgen. Je mag de cadeautjes wel aan de ouders geven die het daarna aan hun kind zullen geven.

Brainstorm
Wij waren aan het werken rond adoptie waarna er automatisch een aantal vragen naar voren kwamen. Vragen zoals: We konden ze niet allemaal beantwoorden maar we kozen er de meest dwars liggende vraag uit.

•        Wat met gedragsproblemen bij het kind?

•        Wat met verzwegen (mentale-) handicap?

•        Wat als het kind zich niet goed voelt bij de adoptieouders?

•        Wat als de adoptieouders zich niet goed voelen bij het kind?

Er was toch maar één enkele vraag die ons echt dwars zat, namelijk de vraag: “ wat moet je doen als je adoptiekind een ontwikkelingsachterstand heeft? “ meteen werd dit ons onderzoeksvraag.

 
Onderzoeksrapport

Deze vraag was zeer aangrijpend, omdat het wel eens de levens van mensen kan veranderen. Vooral voor mensen zonder kinderen kan dit een groot vraagteken zijn omdat ze het niet gewoon zijn om deze problemen tegen het lijf te lopen.

Ook voor ons is het handig naar later toe. Zo weten wij wat we ongeveer moeten doen als wij later kindjes hebben of als we willen adopteren.

 
Na heel veel zoekwerk vonden we een lijst met wat te doen als je kind ontwikkelingsachterstand vertoond. Het was best ingewikkeld, maar het lukte ons om het makkelijker te formuleren.

Het gaat dus als volgt:

Eerst moet het kind naar de kinderarts gaan voor een algemeen onderzoek. Hij kan het kind doorverwijzen naar een kinderfysiotherapeut of naar een academische ziekenhuis.

“MEE” is een organisatie voor mensen met beperkingen. Als je vragen hebt kun je terecht bij de  integrale vroeg hulp. De kinderafdeling van het revalidatiecentrum is speciaal voor kinderen met een ontwikkelingsachterstand en die ook motorisch achterblijven. Als al deze organisaties geen oorzaak vinden, wordt het kind doorverwezen naar een Sylvia Tòthcentrum. Geïndiceerde zorg geeft ondersteuning en begeleiding.

Na het onderzoek konden wij een duidelijk conclusie trekken uit de gevonden informatie.

Ons adoptiekind heeft wat motorische achterstand. Ze kan nog geen blokjes stapelen, maar wel al recht zitten. Dit zou ze eigenlijk wel al moeten kunnen. Dus zal ze vast de combinatie tussen sensorisch en motorische nog niet onder de knie hebben.

Dus als er adoptieouders in de periode na de thuiskomst merken dat hun kind wat ontwikkelingsachterstand vertoond dan kunnen zij dus als eerst naar de kinderarts gaan. Als de arts ontwikkelingsachterstand vaststelt dan zal hij het kind naar de kinderfysiotherapeut sturen of naar een academisch ziekenhuis.

Ook kunnen ze naar MEE gaan, de organisatie van mensen met beperkingen. En voor vragen moeten zij bij de integrale vroeg hulp zijn.

Het zou kunnen zijn dat het kind daarna voor verdere studie naar de revalidatiecentrum moet op de kinderafdeling. Deze gaan het kind helpen en tegelijkertijd observeren.

Als niets helpt zou het kunnen dat het kind toch naar  een Sylvia Tòthcentrum moet gaan. Deze centrum geeft geïndiceerde ondersteuning en verdere begeleiding.

Link met de lessen sw
Bij de lessen sw leerden we over enkele nuttige zaken:
-Ontwikkelingen bij het kind
-Hechting
-Gevoelens van het kind

Sommige kinderen lijden aan een ontwikkelingsachterstand. Op elke leeftijd zou een kind enkele zaken moeten kunnen, een kind groeit dus in fasen. Als een fase niet voltooid is dan lijdt het kind waarschijnlijk aan een ontwikkelingsachterstand.

Ook bij hechtingen zijn fasen die vanaf de geboorte beginnen. Het kind hecht zich steeds meer maar soms is dit niet het geval. Dit is verschillend in bepaalde situaties zoals bij adoptie. Het kind moet dan de hechtingsfase herbeginnen, ook de gevoelens van het kind schommelen in vele situaties.

De lessen sw waren dus heel nuttig voor het onderzoek. Het hielp ons opweg.

Bijlagen:
http://www.youtube.com/watch?v=toCqoJTtz_M&feature=related   

Het is bijna zover. 21-05-2010, straks komt ons kindje uit Kazachstan aan in Zaventem. We zijn dan niet meer met ons twee maar met 3. Zhenya, ons nieuwste gezinslid, is 13 maanden oud. Het zal wel een tijdje duren voor ze zich thuis voelt en daarom zouden wij jullie hulp appreciëren.
Als Zhenya aankomt in Zaventem zal ze overdonderd zijn door al die vreemde mensen. Het is belangrijk dat ze leert wie haar ouders zijn en daarom hebben we liever niet dat je Zhenya op de arm neemt.
Als we thuis zijn moet Zhenja wennen aan haar nieuwe ouders en de nieuwe omgeving. We willen haar rustig laten wennen aan de situatie en daarom vragen we jullie om geen goed bedoelde bezoekjes te brengen.
Cadeautjes kunnen bij Zhenja voor verwarring zorgen. Je kan de cadeatjes wel aan ons geven en dan geven wij ze wel aan ons kindje.

Het kind heeft moeilijkheden met het vertrouwen van de nieuwe ouders. Dit verklaard waarom kinderen eerst wat afstandelijk gaan doen tegenover de adoptieouders. Het kind komt in een nieuwe wereld of gezin die hij/zij niet kent.
Het is heel belangrijk dat de ouders het vertrouwen van het kind winnen. 
Normaal gezien gaat het kind zich hechten aan zijn/haar nieuwe ouders, in sommige gevallen is dit echter niet het geval, namelijk als je een ouder kind adopteert. Dit komt omdat het kind zich moeilijker kan aanpassen aan de nieuwe situatie en omgeving.