Zij kwam ter wereld in Tienen, hij sleet zijn jeugd in Denderleeuw en omstreken.
Ze leerden elkaar kennen via een gemeenschappelijke vriend in januari 2002.
Na een moeilijk begin begon een sprookje dat nog altijd blijft duren... Op vrijdag 23 mei 2008 zijn we (eindelijk!) in het huwelijksbootje gestapt. En voorlopig vlot het nog steeds ;-)
03-02-2008
Overuuuuuren
De vierde nacht op rij, en de tweede met overuren... of was het de derde?
Telkens een uurtje voor het einde van de dienst ... Tuuut! (Tuuut = opdracht) Gisteren was het een verkeersongeval met bezopen bestuurder, vandaag een zuipsschuit die wat kabaal aan het maken was en de hele buurt wakker hield. En met de aangeleerde politietechnieken brachten we hem naar de grond... hehe!!
Afin, I looooove the job, maar ik ben blij dat ik een goede slaper ben, met een flexibel bioritme, of ik zou het niet lang volhouden... En als ik nog wat te veel adrenaline in mijn lijf heb om meteen te kunnen slapen, dan helpt een glaasje rode wijn of een glaasje jenever wel...
Slaapwel....
27-01-2008
Vandaag weer een beetje vooruitgang geboekt in op onze werf. Wat verf afgekrabt aan de glazen onder de trap (foto2), gaatjes in de muren gevuld met pleister, een begin gemaakt van de voordeuromkadering (foto3).
Foto 1 is hoe de keukenruimte er momenteel nog altijd uitziet, foto 4 is hoe de leefruimte er nu uitziet, voorlopig afgewerkt, alleen moet er nog een stuk behangd worden en moet de rommel eruit natuurlijk. Er is dus nog altijd veel werk, maar de vooruitgang is merkbaar nu.
Voor het geval u zich afvraagt of ik dan niets productief gedaan heb vandaag, gezien ik niet op de foto sta? Nee, ik heb de gaten gevuld, verf afgekrabt en foto's getrokken. Alleen is er niemand die er aan denkt om ook mij op foto te vereeuwigen...
22-01-2008
Suicidebrigade
Op drie shiften kregen we twee zelfmoordpogingen te verwerken... Het bleef gelukkig bij pogingen, omdat we er twee keer te snel bij waren om van een geslaagde poging te spreken. De eerste was een poging tot verhanging, die bijna gelukt was toen wij eindelijk de deuren ingestampt kregen en hem van het touw konden halen. De tweede was wat minder vort om te zien, maar hij vertoonde bij onze aankomst niet al te veel leven meer, al hebben we hem uiteindelijk nog in leven kunnen houden tot de hulpdiensten er waren.
Dus twee levens gered op drie shiften tijd... niet slecht. Of de slachtoffers er gelukkig mee zijn dat we zo snel waren, is nog maar de vraag natuurlijk...
21-01-2008
overwerk
Vier late shiften met drie keer overwerk... moet kunnen! En dan gisteren peletonsdrink. Vroeger dan half drie ben ik echt niet weggeraakt...
Morgen ook nog een vroege shift, die ik probeer te ontlopen en verlof te nemen omdat ik het echt niet zie zitten om zo verschrikkelijk vroeg op te staan. Ben echt wel moe. Op drie dagen tijd hebben we tien overuren geklopt! Ja, dat weegt wel na een tijdje.
Heb dan ook vanmorgen tot half één geslapen... 't was nodig!!!
15-01-2008
Auto in crisis
Bon, ik weet weer waarvoor ik al die nachtshiften en weekendshiften doe...
Om de kosten van de auto te betalen.
Vanmorgen heb ik hem binnengedaan voor een groot onderhoud. Dat dat al wat geld zou kosten, wist ik al want er was een dikke maand geleden - toen we over de 400 euro betaalden voor een nieuwe alternator - al opgemerkt dat er ergens een olielek zat. Bij het binnenbrengen kreeg ik al meteen te horen dat gezien het aantal kilometers en de leeftijd van de auto, ook de distributieriem moest vervangen worden en dat ik toch moest rekenen op een 500 à 600 euro - zonder het op te sporen olielek gerekend. Ja, allez, dan, veel kan ik er niet tegen in brengen he... 't Spel moet toch blijven rijden?
Soit, tegen 15 uur zou hij zeker klaar zijn, dat zou moeten lukken.
Om 14.45 uur - kwart voor drie! - telefoon van de garage. Niet om te zeggen dat de auto klaar was - dat hoorde ik meteen aan de stem van de vrouw die me belde - maar met slecht nieuws. Buiten de te vervangen distributieriem, moesten ook de remblokjes dringend vervangen worden. Het olielek kwam van een lek in de stuurhuls - of zoiets - en alles samen zou het komen op een 1058 euro.
Slik...
Maar... gezien ze de nodige vervangingsstukken niet in voorraad hadden, kon dat laatste dus niet vandaag gebeuren.
Bon, daarvoor bellen ze me dus een kwartier voor het afgesproken uur. Ik stond net mijn schoenen aan te doen om te vertrekken. Uiteraard kon de auto niet op een kwartier meer in elkaar geflanst worden, zodat ik hem pas om 16.30 uur kan gaan halen.
Zucht....
13-01-2008
Ochtendcrisis
Om 4.50 uur opstaan... het is en blijft verschrikkelijk. Ik slaap moeilijk in als ik de volgende ochtend een vroege heb, ik slaap heel licht en ben bij het minste wakker, met als gevolg dat ik dan halfdood ben 's morgens. Vannacht was ik echter zooo moe, dat ik na twee minuten lag te ronken. In een diepe slaap.
Gevolg was wel dat ik zo ongeveer tegen het plafond plakte toen vanmorgen om 4.50 uur mijn wekker afging, en dat ik volledig verdwaasd en met bonkend hart (van het verschieten) mijn hoofd terug op mijn kussen liet vallen. Vaag kwam dan het besef dat ik wel degelijk moest opstaan, dat het geen nachtmerrie was, nee, het was gewoon de keiharde realiteit.
Ach, ik weet dat ik niet moet klagen, dat er mensen zijn die veel vroeger moeten opstaan en waarschijnlijk elke dag op een onmenselijk vroeg uur moeten opstaan, maar ik ben nu eenmaal absoluut geen ochtendmens... Zucht... Gelukkig was het de laatste vandaag. Morgen verlof....
07-01-2008
Clouseaumania
In een nasleep van het voorbije Clouseauconcert liep ik eergisteren een cdwinkel binnen met het idee de laatste cd van Clouseau te kopen, "Clouseau 20". Met daarop de mooiste liedjes uit de voorbije 20 jaar. Een mooie koop, en welke cd zag ik toevallig nog liggen? "Clouseau Of zo", de tweede cd die ik zo'n kleine 18 jaar geleden op cassette had. De cassette heb ik nog altijd, een cassettespeler die nog speelt heb ik helaas niet meer... En gezien ik de oude liedjes van Clouseau nog steeds de beste vind, vond ik dat reden genoeg om de "Of Zo" cd ook maar mee te nemen en meteen ook de "Clouseau Hoezo" te bestellen...
Nu bekijk ik mijn collectie eens en zie dat ik (de bestelde Hoezo-cd meegeteld, al 9 cd's in mijn bezit heb. Ik mankeer er nog ééntje die ik absoluut wil hebben, en dat is "Close Encounters". Uitgebracht in 1991, toen ik dus nog geen cdspeler had, en ook geen geld om die luxecd te kopen. Nu ik wel geld heb, én een cdspeler, ga ik deze eer dus nog bij bestellen. En dan hebben we een mooie collectie van 10 cd's... Mijn vroegere chef zei me ooit dat ze niet begreep dat iemand als ik zo gek kon zijn van Clouseau... Tja, ieder zijn afwijking zeker??
Lang Leve Clouseau!!
03-01-2008
Nieuwjaarsdag bij bobone
Dinsdag reden we tegen de avond nog naar Tienen voor een Nieuwjaarsbezoekje aan mijn bobone. We hadden afgesproken met mijn tante en nonkel (foto 1 in de reeks) en hun twee kleine patatters Laura (foto 4) en Britt, mijn metekindje (foto 5), al worden die ook elk jaar weer groter.
Deze keer wou Britt foto's trekken, en ik durf te zeggen dat we toch wel een talent ontdekt hebben. Op twee minuten was ze na een minieme uitleg van mij, weg met mijn fototoestel. Ze trok foto's van de tv, van de kasten, van de schilderijen en tekeningen aan de muur, en jawel, ook van mij (foto 7), van haar mama (foto11), van mij en Dave (foto6), van Dave (foto 10)... en ze gebruikte daarbij de zoomer alsof het niets was. En het zijn zeker goede foto's. Ook kwam ze op het idee om zichzelf te trekken, wat haar verdomd goed lukte (zie foto 3) Mijn metekindje is bijna even slim als haar meter, hehe!
Even stilstaan...
Gent-city, 2/01/08, omstreeks 23.30 uur, het is buiten minus 2°.
Als ik van de volleybal met de auto naar huis rij, zie ik in het stadscentrum de man ronddwalen die ik al zo vaak gezien heb. Gepakt en gezakt, veel kleren aan maar toch ook niet veel, rond zich kijkend. De man is een dakloze. Al ontelbare keren heb ik hem zien ronddwalen in de stad, vaak in de buurt van de Nederkouter, Veldstraat en de Kortrijksepoortstraat. Soms zit hij in een portiek, maar meestal stapt hij. Geladen met plastic zakken waarin hij waarschijnlijk zijn hebben en houden meedraagt.
Vanavond kwam ik hem weer tegen, in de koude, en vroeg ik me af of hij nu echt nérgens zou terecht kunnen voor een slaapplaats. Familie? Een stad als Gent moet toch wel ergens die mogelijkheid bieden? En tegelijk vraag ik me af hoe iemand op straat terechtkomt. Misschien omdat ik gisteren een artikel las in Humo, waarin een journaliste voor een week tussen de daklozen leefde. Als dakloze. Hoe houden mensen het vol? De koude, de eenzaamheid.
Ik zou al lang gek geworden zijn.
02-01-2008
Foto's Nieuwjaarsfeestje
Nieuwjaar was weer een fijn feestje... Verder geen commentaar.
29-12-2007
Tripje naar Stonehouse (Scotland)
Zoals reeds geschreven, bracht ik vorige week een bezoekje aan mijn getuige in Schotland. Vertrokken in de mist, aangekomen met zon, maar helaas bleef de zon achter in de omgeving van de luchthaven van Prestwick. Ik leerde meteen de Schotse mist kennen, die zo plots kan vallen .
Afin, het weekend was geweldig leuk. * Woensdag onder ons twee uitgeweest in Glasgow. Spijtig genoeg vergeten dat ik mijn fototoestel bij me had, en dus helaas geen foto's van onze licht bezopen gezichten in het gezelschap van een bende Scottish Police. * Donderdag gaan shoppen in Edinbourgh. Ik noem het eigenlijk beter een poging tot shoppen want onze nog lichtjes bezopen hoofdjes stonden niet meteen naar shopping. 's Avonds met David vanuit Edinbourgh met de auto in de lange files gestaan. Lichte paniek toen bleek dat we in onze shoppingtenue zouden moeten gaan eten in een sjiek kasteel, gezien we volgens David geen tijd meer zouden hebben om ons om te kleden. Gelukkig toch nog binnengeraakt om ons om te kleden vooraleer we via smalle wegjes in reden die leidden naar een soort kasteel in the middle of nowhere. Overdag een schitterende omgeving, maar helaas die avond te mistig en te donker om er een glimp van op te vangen. Het restaurant deed me een beetje denken aan het dienstencentrum waar ik heb gewerkt, gezien de gemiddelde leeftijd van de andere gasten zo ongeveer tegen de 80 lag. Kleine misrekening van David, maar ach, het werd nog plezant. * Vrijdagochtend vroeg opgestaan om een vlucht naar Charleroi te halen die uiteindelijk met een uur vertraging kon vertrekken.
Anyway, het was een héél leuk Schots Kerstweekend, met dank aan Sabrina en David. I'll be back!!
25-12-2007
Kerstavond
Kerst is voor mij een 'feest' waar ik elk jaar met weinig enthousiasme naar uitkijk. Ik hou niet zo van kerst. Het is er zo over.
Nu hebben we sinds enkele jaren (ik denk dat dit de derde keer is) de gewoonte om kerstavond te vieren bij mijn bobone. Niet te veel blabla errond, geen kadootjes, en eigenlijk begonnen met de bedoeling dat ons bobone niet alleen zou zitten op kerstavond.
Gisteren begon alles net als de voorbije jaren, tot plots de 'plong' sprong en we in het donker zaten. Dat begon al goed, de steengrill was nog niet eens aangesloten of we hadden al prijs.
Algemene plong terug opzetten lukte, maar de plong met de verlichting en stopcontacten van de gelijkvloers - inclusief keuken, eetplaats en living - bleef afslaan en dus geen verlichting. Na een bezoekje van onze nonkel waarbij alle lampen werden uitgevezen maar we nog steeds geen licht hadden, besloten we met verlengdraad vanuit de kelder te werken. Opgelost dus, tot we een telefoontje kregen van onze papa die nog bij hem thuis zat en ons meldde dat hij met een gigantisch waterlet zat. Ook dat nog! We stonden al klaar om bijstand te gaan verlenen, toch eerst nog eens teruggebeld en toen bleek het grote lek al te zijn opgelost - waterkraan afgesloten - en was onze papa al onderweg naar ons. Pfieuwie!!
Maar goed, uiteindelijk hebben we kunnen eten en werd het nog plezant. Toch hoop ik dat volgend jaar de plong niet meer springt op Kerstavond...
23-12-2007
Stikkapot
Doodop ben ik. Zo plat als een vijg.
Na de super driedaagse woe-do-vijdag in Schotland, een gezellig avondje uit met de vriendinnen in Tienen vrijdag, patrouillerijden op zaterdag, uitgaan in Brussel zaterdag, Verkeer regelen en voetpatrouille in Gent op zondag; zijn we nu zondagavond en ik ben werkelijk op. En ik ben blij dat ik het tot nu heb uitgehouden.
Maar nu is het tijd om te slapen.
18-12-2007
Drukke dag vandaag
Ik had kunnen uitslapen vandaag, en ja, dat kon ik ook wel gebruiken na die vier lange nachtshiften met onder andere twee zatlappen, een (mogelijk opzettelijk aangestoken) woningbrand en een nacht in het stedelijk bewaarhuis. Maar ik verkoos om vroeg op te staan om de laatste inkopen te gaan doen voor mijn vertrek naar Schotland. Het is daar naar het schijnt verdomd koud en dus moest ik mijn winterse kledingcollectie nog wat uitbreiden.
Bovendien heb ik de raad van mijn kleurenanalyste gevolgd (ahum) en ben ik bij de kapper geweest om mijn haar wat blonder te laten kleuren. Niet dat ik er nu bijloop als een afgetrokken blondine, ik heb het gewoon een beetje laten verblonden. In plaats van bruin is mijn haar nu donkerblond. Geen grove kleurenwissels voor mij.
Ondertussen ben ik blij dat ik bij Ryanair ook een valieske heb ingeboekt zodat ik niet alles in mijn tas voor de cabine moet proppen. Weliswaar een tripje van slechts drie dagen en twee nachten, maar mijn valies is al goedgevuld en het zal duwen worden om alles er in te krijgen.
En uiteindelijk ga ik het er toch maar op wagen en met de trein gaan. Hopen dat er geen spontane stakingen zijn op de lijn Brussel-Charleroi. Het zal dus weer héél vroeg opstaan worden, gezien ik de trein van 6.24uur moet hebben...
17-12-2007
Nog twee keer slapen...
Nog twee keer slapen en dan neem ik het vliegtuig naar Schotland, waar ik de bloemetjes ga buitenzetten met mijn getuige!
Binnen en buiten
Na een nacht waarin er tot 2.00uur niets gebeurde en na 2.00 uur we één opdracht kregen en ons later zelf een bijstandsopdracht gaven, kon ik tegen 06.30uur in mijn bed kruipen.
Om 14.00uur werd ik net voor mijn wekker wakker.
Gewapend met een krant ging ik rond 15.30 uur richting UZ Gent, waar ik een afspraak had - gemaakt in augustus!! - met mijn gynaecoloog voor een jaarlijks onderzoek. Ik vermoedde dat het wel eens lang zou duren, maar ik zat nog niet goed en wel neer in de wachtruimte, goed gevuld met dikke buiken-vrouwen, en mijn naam werd al afgeroepen. Het onderzoek - waar ik geen details over ga geven - was op tien minuten gedaan en twee minuten later stond ik alweer buiten. Dat ging vlot!
Aan de kassa van de parking had ik zes minuten pech... was ik zes minuten sneller geweest, had ik gratis parking gehad. Zes minuten kostten me anderhalve euro... Een uitdaging voor volgend jaar...
13-12-2007
Schilderen
Eindelijk zijn we toe aan de schilderfase van wat later de living moet worden. Na het pleisteren, schuren, herpleisteren, opnieuw afschuren en nog eens herpleisteren en afschuren, staan we eindelijk weer een stapje dichter bij de afwerking van de eerste kamer. Klinkt een beetje Block-achtig, alleen het tempo ontbreekt... hehe...
Het belangrijkste van dat verven is het psychologische: weg met die zichtbare gyprocplaten en pleisterwerk. Eindelijk een mooie, witte(re) vlakke muur. (althans min of meer vlak)
Hier zie je nog de gyprocplaten met het (selfmade!) pleisterwerk ertussen.
Hier staan we al een laagje dichter bij een witte muur en begint Dave net met de primer aan het plafond.
En dit is het resultaat na één laag primer. Je ziet de strepen van de pleister nog, maar met nog een laag witte verf erop, zal ook dat weg zijn.
Nu, twee dagen na de primer-dag, heb ik alle muren en de helft van het plafond in de witte verf gezet. En het ziet er goed uit, alleen heb ik nog geen foto ervan en is het nu te donker om nog een foto te trekken. De foto zal voor morgen of overmorgen zijn.
Ik ben alleszins tevreden van de vorderingen die ik heb gemaakt vandaag. En gelukkig zal één laag witte verf volstaan, want amaai onze portefeuille!!
11-12-2007
Clouseau-time again!
Gisteren zat ik voor de 5de keer in de auto richting Antwerpen om mee te gaan brullen met Clouseau. Voor de 5de keer in 6 jaar wel te verstaan. Ik ben geen freak die 5 keer per reeks naar Clouseau in 't Sportpaleis gaat...
Op weg naar het Sportpaleis met Annelies, die speciaal voor de gelegenheid van Hasselt naar Gent was gereisd met de trein, om vanuit Gent met de auto mee te rijden naar Antwerpen, om dan na het concert mee terug te rijden naar Gent en bij ons te overnachten, om dan vanmorgen om 8u de trein vanuit Gent naar Hasselt terug te nemen. Ik denk dat ze meer in de trein gezeten heeft dan dat het concert duurde, maar bon, het was alleszins de moeite en het reizen waard.
Want na een redelijk rustige start, stonden we op het einde van deel één toch alweer recht van onze zitplaatsen (dit was dan ook het enige minpunt - die zitplaatsen) en het tweede deel hebben we bijna niet op onze stoel gezeten...
Afin, Clouseau, see you next year!!
10-12-2007
Plong...
Vanmorgen zware paniek bij Dave. Ik lag nog te slapen, was niet eens wakker geworden van zijn wekker om 7.25u.
Plots stond hij weer aan de slaapkamerdeur. "Katrien, Katrien, we zitten met een probleem!!" "Eh???" "Ik deed het licht aan en de lamp in de living ontplofte. Ze ligt in honderdduizend stukskes op de grond. Dus als ge naar beneden komt, doet schoenen aan!" "Naar beneden komen? Schat, ik zal dat straks wel oplossen zulle!" "Straks?? En hoe moet ik mij dan wassen? Kunt ge niet eens gaan kijken beneden in de gang? Misschien is de plong gesprongen?! En ik moet over welgeteld 10 minuten aan de tramhalte staan!"
Ik kreeg niet veel keuze. Halfdronken uit mijn bed, schoentjes aan mijn voeten geschoven gekregen van Dave en naar beneden gestuurd. Jep, plong gesprongen. (de zekering dus). Knopke omgedraaid... "En?!!!" "Niets" "Tja, veel meer kan ik niet doen. 't zal zonder licht zijn"
Vloekende Dave ( "Shit, nog maar twee minuten voor mijnen tram!" ) naar de badkamer, terwijl ik naar boven schokte, richting bed.
Plotseling: "Ik heb licht!!!!!" "????" Tja, des te beter.
Tot daar mijn poging om wat slaap in te halen...
(En voor de geïnteresseerden. De lamp brandt alweer...)
05-12-2007
1 minuut stilte
1 minuut stilte voor onze jonge collega overleden tijdens de dienst in Lot
