Mijn naam is Katleen (36). Tijdens een jaarlijkse controle bij de genaecoloog heeft die een knobbeltje gevonden in mijn borst. Echo en mammo laten maken, 2 dagen later een punctie en op donderdag 29 nov. 2007 op 33-jarige leeftijd kreeg ik te horen dat het knobbeltje kwaadaardig was. Borstkanker ! We zijn er snel bij, dat speelt in het voordeel. Op 7 december werd dit knobbeltje en een klier verwijderd tijdens een borstbesparende operatie. Daarna chemokuur en na deze 8 behandelingen nog 25 bestralingen. Een lange tocht met verschillende etappes ...
2010: diagnose cvs en fibromyalgie als gevolg van chemo.
een glaasje wijn ... zo lang geleden dat ik dat nog gedronken had. Gisteren was ik nog steeds wat somber en ik weet wel dat alcohol niet helpt maar ik heb in de namiddag een glaasje gedronken. Het smaakte heel raar, onwennig maar het heeft me toch deugd gedaan. Ik wilde kunnen doorspoelen en het lijkt vandaag zo dat ik dat inderdaad gedaan heb.
Want af en toe bekruipt me het ongenoegen dat die pijnlijke benen misschien wel een gevolg zijn van 'te' zware chemo. Natuurlijk zijn er zovele maanden geen nieuwe zenuwen, cellen, kraakbeen, e.d. aangemaakt. En zijn die extra kwaaltjes het gevolg van chemo omdat het de bedoeling was om mijn cellen kapot te maken zodat ze geen zin meer hebben om opnieuw kanker te ontwikkelen. Maar wat als er te veel kapot is gemaakt?
Als ik me deze avond goed genoeg voel, ga ik er nog eentje drinken, wat napraten met de mensen die naar het veldrijden gaan kijken zijn. Eventjes proeven van het leven want als ik met mensen praat over de cross, valt het niet op dat ik ernstig ziek geweest ben en nog steeds herstellende. En ook om niet te denken aan morgen. Morgen staat er ter controle een mammografie gepland. Ik voel geen angst maar dat betekent niet dat het me niets doet ...
warme groet, Katleen
Reacties op bericht (2)
15-11-2008
Glaasje wijn
Wat goed is om af en toe te drinken is Cava of Champagne,zelfs wanneer je chemo krijgt. Van horen zeggen he!
15-11-2008 om 17:36
geschreven door Ma Elly
11-11-2008
...
Hey lieve Katleen,
Ik word een beetje stil nu ik heb kunnen bijlezen op je blogje ... ziek zijn is eng hè ... ik kan er ook nog altijd niet mee om ... altijd maar proberen op te bouwen naar die persoon die we "vroeger" waren ... het is niet eerlijk ... zeker als sommige delen van het parcours er zo barslecht bijliggen dat we ons afvragen of we nog wel verder zullen geraken. Bij mij schijnt het zonnetje momenteel ook niet op mijn traject ... meestal breekt ze snel door de wolken heen ... maar ik wéét dat het enkel wolken zijn die het zicht belemmeren ... en wolken drijven voorbij ook voor jou ... want wij blijven zoeken naar die kleine straaltjes ... we zijn sterk! Nè!