Mijn naam is Katleen (36). Tijdens een jaarlijkse controle bij de genaecoloog heeft die een knobbeltje gevonden in mijn borst. Echo en mammo laten maken, 2 dagen later een punctie en op donderdag 29 nov. 2007 op 33-jarige leeftijd kreeg ik te horen dat het knobbeltje kwaadaardig was. Borstkanker ! We zijn er snel bij, dat speelt in het voordeel. Op 7 december werd dit knobbeltje en een klier verwijderd tijdens een borstbesparende operatie. Daarna chemokuur en na deze 8 behandelingen nog 25 bestralingen. Een lange tocht met verschillende etappes ...
2010: diagnose cvs en fibromyalgie als gevolg van chemo.
Er komt wel licht aan het eind van de tunnel, maar het duurt soms wat langer dan voorzien.
Het is ondertussen 2 jaar geleden dat ik geopereerd ben. Deze blog ging over kanker en de nabehandeling ervan. Dus heb ik de laatste maanden niet veel meer geschreven.
De gevolgen van de chemo voel ik nog elke dag. Vanaf volgende week beginnen de testen om te kijken of ik fibromyalgie overgehouden heb aan de chemo. En dat is een ander verhaal hé. Hier stop het dus.
Dank je wel, iedereen die is langsgekomen op de blog. Het ga jullie goed.
knuffel, Katleen
04-09-2009
voor jezelf zorgen
voor jezelf zorgen Zelfvertrouwen groeit van buiten naar binnen. Ja, diep in ons hart voelen we ons vaak kwetsbaar. Maar probeer dit eens. Zie jezelf als een schip dat de storm trotseert door de indruk te wekken onzinkbaar te zijn. Dat kun je. Als je een zelfverzekerde houding aanneemt en overkomt en handelt als iemand die uiteindelijk zal zegevieren, zul je de mensen om je heen ervan overtuigen dat je een winnaar bent, en dan zul je ook zegevieren. En ten slotte zul je je zelfverzekerder voelen. Bron: scheurkalender Je beste jaar ooit 2009 - Mira Kirshenbaum
Deze tekst sprak me deze morgend aan, want ... Als ik dan een schip ben, hoop ik dat ik onzinkbaar ben. En dat ik uiteindelijk zal zegevieren.
18-08-2009
5 jaar?
Ik kan soms al wat meer lezen en dat is op zich wel fijn. Ook al kom ik dan op informatie die me raakt. Bijvoorbeeld een lotgenote die vertelt dat ze zich nu na 5 jaar opnieuw op haar vroegere energiepeil voelt. Slik.
Dan heb ik nog meer dan 3 jaar nodig en dat is een hele tijd. Ik zal het eens positief bekijken.
smile.
08-08-2009
therapeute
Onlangs heb ik in een tijdschrijft het volgende gelezen: Wie emotioneel in balans is, herstelt sneller dan wie gestrest, boos of wrokkig is. Dan put je jezelf uit.
Die zin raakt iets bij me want ik klaag en zaag regelmatig omdat mijn lichaam zo traag herstelt van dat verdomde spul dat o zo nodig was tijdens mijn nabehandeling.
Maar dat is nu ook eenmaal mijn realiteit. Mijn wereld is klein geworden. Geraak je daar niet gestrest van op den duur? Ben je dan niet af en toe gefrustreerd?
Eerlijk, ik mis het positieve in mij de laatste weken wel maar alle emoties moeten verwerkt worden. En daar ben ik sinds een aantal weken samen met een therapeute mee bezig.
01-08-2009
natourcriterium
deze week ben ik naar een natourcriterium geweest met een stoeltje en voldoende pijnstillers. Het zijn de renners, het koers evenement, ... en dat zie ik graag.
Maar het blijft een dubbel gevoel. Het zijn niet alleen de renners die tegen een hoge snelheid passeren wat leuk is om te zien. Er zijn voor mij ook zoveel factoren zoals drukte die te veel energie van mijn lichaam vragen.
... en dus moeten de mensen die bij me waren daar ook rekening mee houden. Dat vind ik na al die maanden minder en minder vanzelfsprekend. Want ik wil ook gewoon ergens naar toe gaan en alles kunnen wat ik kon voor ik ziek werd. En dus geen vijfde 'pruttelend' wiel tijdens een uitstap zijn.
21-07-2009
wandelen
Weet je wat deugd doet? Wandelschoenen aan, rugzak op de schouders, ... 8 minuten rustig aan stappen tot bij mijn ouders. Wat eten, drinken, rusten. 8 minuten stappen terug ... en blij thuiskomen, zonder pijn. Vandaag kon ik dat, het deed deugd.
14-07-2009
virusje
Er heeft een virusje in m'n lichaam gezeten. Wat zich uitte met een keelonsteking en opgezwollen klieren in m'n hals. Een week later maag en darmproblemen. Ondertussen vroeg dat virusje zoveel enegie dat ik er extra moe van werd. Ik hoop dat ik nu mag zeggen 'dag virusje'.
04-07-2009
Tour de Katleen
Het parcours van herstellen heeft heuvels, dalen, bochten, stoplichten, ... Vermoeiend, soms hartverwarmend, soms verdomd moeilijk. Maar steeds opnieuw muizenstapjes vooruit met het doel van lichamelijk beter te worden.
22-06-2009
aanpassing medicatie
De neuroloog had 2 medicijnen voorgeschreven die me zouden helpen herstellen. Na het bezoek aan de huisarts heb ik kleinere hoeveelheid van het ene mogen innemen. Maar ik sliep nog steeds 12u elke 'nacht', voelde me daarna voor vele uren een zombie en wat voor mij belangrijk is - 'Katleen' - was weg. En dat kan voor mij niet. Dus met dat medicament ben ik gestopt.
Het andere medicament ben ik aan het opbouwen. Normaal gezien 2 keer per dag 100mg innemen. Dat werd opgebouwd van 50mg per dag naar 2x 50mg per dag en sinds een paar dagen 50mg en 100mg per dag. En dan hopelijk volgende week 2x 100mg per dag. Het gaat de goede kant uit.
Katleen
19-06-2009
naar de grote supermarkt
Vandaag gaan winkelen in een grote supermarkt, dus een uur rondgelopen, ... met veel pijn als gevolg. Je zou me dan eens moeten zien manken, misschien wel strompelen met een van pijn vertrokken gezicht. Daarnu dus maar weer een pijnstiller ingenomen en dat deed toch wel deugd. En toch blij dat ik er bij was.
10-06-2009
nieuwe medicatie
Hallo,
ik ben begonnen met de nieuwe medicatie. Bijwerking is o.a. slaperigheid en ik heb een goede nachtrust gehad, ja. Maar ik heb ook de hele dag geslapen en me een zombie gevoeld. Dus ik denk dat dit middel te zwaar is voor mij.
Opnieuw naar de huisarts dan maar.
groetjes, Katleen
09-06-2009
puzzelen
Sinds zondag ben ik weer aan een puzzel begonnen. Heerlijk dat je enkel met een puzzelstukje bezig bent. Wel vermoeiend, concentreren op die puzzel.
26-05-2009
antwoord?
Vorige week ben ik bij de neuroloog geweest.
Na allerlei testen vertelde hij me dat ik een overgevoeligheid ontwikkeld heb met pijn als gevolg. Want het transport van prikkels naar de hersenen loopt fout. En het is enkel met medicatie te herstellen. En nieuwe bijwerkingen natuurlijk. Na al dat vechten tijdens de chemo is mijn lichaam het spoor om beter te worden wat kwijtgeraakt.
Het blijft dus maar duren hé. We komen er wel, het duurt wel wat langer en heeft nog meer geduld nodig, maar het komt goed. Maar de ups and dows beginnen wel door te wegen.
groetjes, Katleen
16-05-2009
haren groeien
Mijn haren groeien, het gaat vanzelf. Het voelt zo goed om langer haar te hebben (is meer dan 10 jaar geleden). Te voelen hoe de wind door je haren waait ...
08-05-2009
koortsblaasjes
woensdag koortsblaasjes gekregen ... En ik vind dat goed ! Want het betekent dat mijn lichaam opnieuw redelijk 'normaal' reageert ... Toch ?
04-05-2009
einde revalidatie bij kiné
De individuele kiné die ik gestart was, heb ik moeten stopzetten omdat mijn lichaam wederom reageert op ... wat? Dus bij de huisarts langsgeweest om te kijken wat we kunnen doen. Ze denkt aan fybromyalgie als gevolg van vermindere weerstand door chemo. Maar ik wil er niet aan denken.
Eerst midden mei naar de neuroloog voor extra testen maar of die iets gaan opleveren weet ik niet.
17-04-2009
ik slaap uren aan een stuk
Mijn nieuwe thuis zorgt ervoor dat ik 's nachts uren aan een stuk slaap. Dat zal mijn herstel bevorderen, amai nog niet. haha
Het betekent ook dat ik alles goed kan loslaten. Er is nog vanalles te doen, er staan nog dozen ingepakt, ... en dat komt wel in orde.
slaapwel Katleen
10-04-2009
samenkomst groep revalidatie
Vorig jaar heb ik in het ziekenhuis een revalidatieprogramma gevolgd en warme mensen leren kennen. Met de collega-lotgenoten zijn we gisteren samengekomen en het was een lange en vermoeiende dag maar oh zo leuk.
De kleine ongemakjes die anderen dus ook hebben, praten over wat we meegemaakt hebben, hoe zij hun dagen doorbrengen en hun leven opnieuw opbouwen.
Voor herhaling vatbaar.
Katleen
06-04-2009
ik ben moe-oe
Hallon
de verhuis vorig weekend is goed verlopen met de hulp van een aantal vriendinnen en familieleden. En deze week dus de opkuis, (laten) schilderen, (laten) behangen, dozen uitladen, kasten inladen. Mijn kaarsje is bijna uit. De paasklokken brengen wel een nieuw hé ...
groetjes, Katleen
(laten)= mama en tante die het doen
01-04-2009
inspiratie
Uit: De scheurkalender voor JE BESTE JAAR OOIT 2009 - Mira Kirshenbaum
1 april 2009:
Een kwart van het jaar is verstreken. Nog driekwart jaar te gaan. Je hebt tijd genoeg. Maar denk nu eens terug aan de afgelopen drie maanden en kijk eens hoeveel je al hebt gedaan en hoezeer je al bent veranderd en gegroeid. Meer dan je je had voorgesteld, nietwaar? Dat is inspiratie.
Ja, er is verandering na een jaar dat in het teken stond van kanker. Door: . de cursus creativiteit die mijn verwerkingsproces in gang gezet heeft. . mijn intuïtie terug te vertrouwen . te doen wat ik het beste voor mijn lichaam vindt, daardoor individueel aan het revalideren bij kinésist . opnieuw te kiezen voor mijzelf, wat ik echt nodig heb en dus opnieuw alleen te gaan wonen - sleutels krijg ik vandaag ! ... Ja, ik ben gegroeid.
Katleen
30-03-2009
bijna leeg
Hallo,
alles zit in dozen. Ik ben klaar om te verhuizen.
Omdat het een goede beslissing is zit ik in een flow zit omdat ik in beweging ben. Het inpakken heeft heel veel van mij gevraagd. Maar ook daar herstel ik van.
groetjes, Katleen
24-03-2009
batterijen zijn opgeladen
Hey,
vorige week schreef ik dat ik hoopte dat ik me beter zou voelen vanaf 1 april. Wel, ik voel me nu al beter.
De batterijen zijn echt wel opgeladen daar in Fraipont. Bergen en dal, helder stromend water (De Vesder), rust en stilte, hartverwarmend verblijf in het Stiltehuis, ... en de zon was van de partij ! Korte wandelingen, wat zitten op een bankje of in het gras ...
En sindsdien inpakken ... wat rusten ... nog wat inpakken ... wat weggooien ... rusten ... opschrijven wat er nog allemaal moet gebeuren ... Zalig vind ik het, dat inpakken. Het verhuizen op zich is wel een hele onderneming. Maar dat zal ook wel lukken.
Ik ben in beweging, letterlijk en figuurlijk. Het voelt zo goed. Ik hoop echt dat mijn leven nu echt de goede kant op gaat. Ik ben zo blij !
smile, Katleen
19-03-2009
stiltehuis
Donderdag, vrijdag, zaterdag ... ben ik in het Stiltehuis in Fraipont.
Met de trein er naar toe en weer terug ... onderweg zijn ... gedragen worden. Volpension, rustige omgeving, eventjes weg van alles, medidaties, intuitief tekenen, gesprekken, ... Ik hoop echt dat ik mijn batterijen wat kan opladen en wat belast kan loslaten.
smile, Katleen
18-03-2009
ik verhuis
Hey, hallo,
ik heb een appartement gevonden. Gisteren gaan kijken en het ziet er super uit. Gelijkvloers is ideaal om mijn benen te sparen, met een tuintje om in de zomer heerlijk in tot rust te komen, en in een rustige straat. Geweldig, precies wat ik zocht.
Ik weet nu al dat ik me vanaf 1 april beter ga voelen in m'n eigen ruimte en energie.
Joepie !
17-03-2009
cursus creativiteit is ten einde
hey,
de cursus creativiteit (de kunst van zelfzorg) in het inloophuis, waar ik zoveel aan gehad heb, is afgelopen.
Het heeft veel in beweging gebracht, de verwerking is samen met de cusus op gang gekomen. Ik zit in een rouwproces om het verlies van allerlei dingen te verwerken. Dus nu eventjes rust ... om alles een plaatsje te geven, te doorworstelen, ...
En er komt een verhuis ... Rust?
groetjes, Katleen
12-03-2009
zo moe
sorry dat het hier zo stil is ... maar het is zo druk in mijn hoofd.
Ik heb besloten te verhuizen omdat het delen van een huis met iemand de laatste maanden te veel energie vraagt. Dus ik op zoek ... maar het is zo moeilijk. Ofwel interesseert het mij niet, ofwel te duur ofwel net te laat ofwel met 5 voor 1 appartement en de eigenaar beslist, ...
Op dit moment zit ik dus in een situatie dat ik ergens niet kan blijven wonen en dat ik nergens heen kan. Alles bij mekaar maakt me zo moe, ik denk dat ik nog niet zo moe geweest ben.
Ergens schijnt de zon voor mij, maar er zijn veel wolken die de zonnestralen belemmeren.
Katleen
03-03-2009
bezoek oncologe
Goedemiddag,
Bij de oncologe gisteren heb ik nogmaals vernomen dat jonge mensen veel meer tijd nodig hebben om te herstellen van de Taxothère. Dat de vermoeidheid langer doorweegt, dat we de invloed van de menopauze niet mogen onderschatten. Dit kunnen ze niet van te voren inschatten.
Ik heb een goed contact met mijn oncologe en ze verstaat mijn gevoel, mijn tranen, mijn emoties, ... hoe moeilijk het is om je leven opnieuw op te nemen. Ze vindt het goed dat ik zelf actie onderneem (gastro onderzoek, kinésist revalidatie, ...) en luistert naar wat ik wil en zie zitten om dan samen te kijken hoe we verder gaan.
Het is nodig dat ik opnieuw begin te revalideren en ik voel ook dat ik dat wil. Voor revalidatie in groep is het nog te vroeg. Dus start ik bij de kinésist voor versterkende oefeningen en thuis op de hometrainer rustig aan elke dag 1 minuut fietsen om zo op te bouwen. Als dat allemaal verbetert kan ik beginnen denken aan een revalidatieprogramma in het ziekenhuis. Maar dus eerst nog naar de mutualiteit om te kijken hoeveel beurten ik terugbetaalt krijg en wat ik moet doen als ik meer beurten nodig heb.
Het middel dat als pijnstiller gebruikt wordt en zo de neurologische verschijnselen aanpakt, zal ik dan toch beginnen innemen. Niet helemaal overtuigd en van ganser harte maar als 3 artsen me vertellen dat me dat helpt om die bijverschijnselen aan te pakken, zal ik dat maar doen. Bij alles wat ik onderneem heb ik pijn dus de herinnering van iets wordt steeds overschaduwd door pijn en dat belemmert mijn herstelproces en mijn goed gevoel dat ik toch nodig heb om er dag per dag het beste van te maken.
Wanneer ik echt het gevoel zal hebben dat ik op de goede weg ben, kan niemand me vertellen. Ik heb voorlopig een afwezigheidsbriefje tot 1 augustus. Dus in plaats van een jaar thuis worden het er misschien wel 2 ...
zucht, Katleen
01-03-2009
moeilijke week
Deze week is voorbij, eindelijk..
Donderdag heb ik een telefoontje ontvangen van de mutualiteit dat mijn aanvragen voor verhoogde toegemoetkoming en aanzien worden als alleenstaande geweigerd werd omdat ik een huis deel. Tenzij ik door de politie een pv laat opmaken maar daar voel ik niet veel voor. Vorige keer heb ik alles in orde gebracht en zou het in orde komen. Ik geloof het niet.
De stress die dat alles met zich meebrengt kan mijn lichaam niet aan met alle gevolgen van dien. Dinsdag heeft de kinésiste de maagmeridiaan in mijn benen nog eens goed onder handen genomen en daardoor heb ik me vanaf woensdag elke dag misselijk gevoeld. Dus heb ik medicijnen ingenomen om me beter te voelen en heb ik toch gedaan wat ik gepland had.
Vrijdag ben ik dan bij die kinésist i.v.m. revalidatie langsgeweest en hij heeft allerlei oefeningen gedaan. Hij vindt dat er meer aan de hand is dan 'het is nog van de chemo'. Het is de combinatie van afvalstoffen, gebrek aan conditie, spieren en zenuwstelsel. Als ik mijn spieren gebruik heeft dat een invloed op de zenuwen en omgekeerd. Ik ben kotsmisselijk thuisgekomen. Dus dat belooft als ik daarmee zou starten. Maandag eens kijken wat de oncologe zegt.
Vandaag heb ik dan 2 minuten op de hometrainer gezeten. Heel rustig gefietst en als ik afstapte voelde ik mijn bovenbenen en ademhaling dus ik moet inderdaad dringend mijn conditie opbouwen. Maar als je dan van de fiets bent en je krijgt allemaal steken in je onderbenen en enkels (reactie zenuwstelsel) dan vraag je je echt af ... hoe moet ik dat in orde krijgen? Weeral maar dag per dag ... En ooit ...
Ik ga deze avond toch eens kijken hoe onze vernieuwde cultuurcentrum er uitziet. Kwestie van af en toe toch eens een glimp te nemen van de wereld om je heen.
groetjes, Katleen
26-02-2009
slokdarmontsteking
Hallo,
omdat ik zoveel last blijf hebben van mijn maag, heb ik via de huisarts om een onderzoek gevraagd en was het vandaag dus de dag om mij inwendig te laten nakijken. Blijkt dat mijn slokdarm ontstoken is. Nog steeds van de chemo maar het goede nieuws is dat mijn maag ok is. Dus een maand of langer medicijnen innemen en dan zou dat voor eens en voor altijd moeten opgelost zijn. Ik hoop het echt. Deze week voel ik me lichamelijk alles behalve goed. Maar hopelijk komt er met de medicijnen snel beterschap.
Volgende maandag alweer naar de oncologe voor een driemaandelijkse controle. Ik wil duidelijk maken dat ik het echt niet leuk meer vind (frustratie is naar boven aan het komen en dat is goed). Geduld is en blijft een mooi woord. Dus ben ik zelf het een en ander aan het uitzoeken. Morgen een afspraak met een kinésist die revalidatiewetenschappen gestudeerd heeft. Gewoon voor een gesprek hoe hij het ziet en wie weet werkt die individuele aanpak wel. Ik ben eens benieuwd.
groetjes, Katleen
21-02-2009
niet in 't lang en in 't breed neergeschreven
deze week heb ik vanalles gedaan en toch heb ik niets geschreven, gek hé. Ik heb tijdens de cursus creativiteit een sprookje geschreven en een tekening gemaakt, een extra echo ter controle gehad en alles is goed, met de huisarts een goed gesprek gehad, een dagje in het gezelschap van 3 toffe meiden geweest, een goedgebrachte lezing bijgewoond, een tof idee doorgekregen om binnenkort even in stilte te vertoeven, ...
Maar soms hoeft het niet allemaal in 't lang en 't breed neergeschreven te worden.
groetjes, Katleen
16-02-2009
nog eens naar de cross geweest
Hey,
ik ben nog eens naar de cross geweest, joepie! Ondanks de koude teentjes deed het deugd. En daarna nog iets drinken ... een glaasje cava. Heel lekker.
smile, Katleen
13-02-2009
doktersbezoek
Hallo,
ik ben vandaag bij m'n huisarts langs geweest.
Laten we het er op houden dat mijn bord met probleempjes wat groot is op het moment. Maar we pakken het aan, één voor één. Volgende week heeft ze met mij een goed gesprek gepland. Mijn maag wordt eind februari onderzocht omdat ik er te lang mee blijf sukkelen. En begin maart bekijk ik met de oncologe hoe het met de pijnscheuten in mijn benen is.
Morgen is het zaterdag. En overmorgen is het zondag, veldritwedstrijd. Het staat op de planning om te gaan kijken.
groetjes, Katleen
12-02-2009
geduld
Heb geduld. Alle dingen zijn moeilijk, voor dat ze gemakkelijk worden. (Perzisch spreekwoord)
Eerder deze week heb ik nog geschreven over de trein van het leven en ik die op het perron staat. Deze namiddag ben ik naar het inloophuis geweest en het contact met lotgenoten doet me goed. Om dan een paar uur later ruzie te maken. Ik ben geschrokken van wat ik gezegd heb ... ... misschien moet ik in een depressie sukkelen, dan begrijpen de mensen om me heen misschien hoeveel moeite ik moet doen om recht te blijven ... een verhuis die nodig is, een lichaam dat niet volledig herstelt na de chemo, geen relatie, geen kinderen kunnen krijgen, ...
Geduld ... en een goede nachtrust ...
Morgen een nieuwe dag.
knuffel, Katleen
09-02-2009
rouwen
Iemand vroeg me daarnet hoe het met me gaat. De dagen gaan voorbij, niet veel noemenswaardig te vertellen. En toch voel ik me nu op dit moment goed vanbinnen.
Via een lotgenote ben ik een boek van een andere lotgenote met borstkanker aan het lezen. Ik heb deze voormiddag een stukje gelezen over rouwen. Dat ben ik echt wel aan het doen, al een aantal maanden. Ik wil mijn leven terug opnemen maar dat lukt me niet omwille van mijn lichaam. En vanbinnen voel ik me dikwijls leeg omdat mijn wereld zo klein is geworden. Maar dan een aantal uren later ben ik weer intensief bezig met mijn administratie en dat doet me goed. Om daar dan weel heel moe van te worden en ik niet anders kan dan me neer te leggen in de zetel. Zo gaan de dagen maar verder en zijn we al februari en heb ik er geen idee van wanneer ik terug op de trein van mijn leven stap. Het lijkt wel of ik nog op het perron sta. Ik kan nog niet instappen. De tranen vloeien zachtjes over mijn gezicht. Dat stukje heeft blijkbaar heel wat herkenning meegebracht.
En dat is goed, want dat is verwerken. En dat hoort ook bij rouwen. Want kanker en de nabehandeling ervan zorgen voor verlies.
Ik kom er wel, smile, Een lach en een traan liggen dicht bij mekaar.
knuffel, Katleen
07-02-2009
mooi maken
Goedemiddag,
Ik heb opnieuw mascara en een oogpotlood gekocht. Nu pas. Ik was er niet eerder klaar voor. Nu wel.
groetjes, Katleen
06-02-2009
kopzorgen
Ik ploeter maar door. De voorbije 2 weken heb ik administratief heel wat in gang gezet. Vooral om extra inkomsten te kunnen krijgen via de mutualiteit en om kosten te besparen. Autoverzekering, bankrekening, gsm, internet, ... alles wordt herbekeken. De offertes voor de autoverzekering zijn binnen en volgende week zetten we het om. Daarna het volgende. Dus rustig aan, stap voor stap.
Omdat ik er financieel alleen voor sta wil ik me inschrijven voor een sociale woning (dat is een hele stap vooraleer je zoiets beslist). Maar het zal niets uithalen want in de gemeente waar ik woon is er een wachttijd van 5 jaar. Ik weet niet of ik die formaliteiten nu allemaal ga in orde brengen want als ik positief wil blijven denken is deze miserie binnen 5 jaar door.
En nu ... zit de moed me af en toe in m'n schoenen. Want dingen uitzoeken kost energie ... veel energie. Wanneer ik in de voormiddag iets nakijk, papieren bekijk, erover nadenk, ... is 's namiddags een deugddoende dut niet te vermijden. Het zal een werk van lange adem worden. Maar het moet, dus het lukt me.
groetjes, Katleen
01-02-2009
mijn weerstand wint terrein?
Hallo,
ik heb 2 koortsblazen op mijn lip. In de streek waar ik woon zeggen ze over een koortsblaasje dat het een ziekte gespaard is. Dus drie dagen buikgriep en vanaf zaterdag is mijn weerstand toch in weerstand gegaan ;-) snap je? En misschien is dat wel zo en betekent dat dan dat mijn weerstand alweer wat aangesterkt is.
Mijn zus is sinds zaterdag erg ziek door griep. En heeft zij dus wat extra aandacht nodig.
groetjes, Katleen
30-01-2009
buikgriep
Goedemiddag,
het is me wat deze week, het was een weg met gaten in. Woensdagmiddag begon ik me ellendig te voelen. Eerst dacht ik aan een migraine, later op de avond bleek het buikgriep. Vooral het overgeven bracht me terug in 'memory-lane' ... maar het is al beter. En een paar dagen niet kunnen eten merk ik ook aan mijn lichaam. Ik voel me nog slapjes maar dat komt wel weer in orde.
groetjes, Katleen
28-01-2009
kaartje Thank You
Vandaag heb ik een kaartje ontvangen dat ik een tijd geleden aan mezelf geschreven heb. In de groepstherapie een aantal maanden geleden mochten we een kaartje meebrengen om iemand te bedanken. Tijdens de sessie werd ons duidelijk dat we een tekst schreven om het kaartje aan onszelf te sturen. De therapeute zou het dan enige tijd later opsturen. En zo is het vandaag in de brievenbus gevallen.
Gisteren ben ik bij de adviseur geweest en ik moet de eerste maanden nog niet denken aan werken. Hij vindt het goed dat ik ga praten met iemand, een cursus volg, het inloophuis bezoek ... M.a.w. moeite doe om mijn leven opnieuw op de rails te krijgen. Een uur later lag ik er alweer af. Ik ben bij de mutualiteit langsgeweest en gisteren is het me pas duidelijk geworden wat een financiële impact dit verhaal aan het krijgen is. Ik ben meer dan een jaar arbeidsonbekwaam, heb die tijd ook nodig om te herstellen, maar mijn inkomsten zijn een ramp geworden. De uitkering die ik krijg is zodanig gezakt dat het niet voldoende is. Ik deel een huis en misschien is het het beste dat ik verhuis want dan krijg ik een verhoogde tussenkomst. Up and down ...
Het kaartje vandaag ontvangen is iets positiefs en daar zal ik ook blijven naar zoeken. Ik stel me open, laat het goede mijn richting uitkomen, vraag hulp, ... Eventjes weet ik niet hoe ik het moet gaan doen, blijkbaar ben ik een aantal weken niet met de realiteit bezig geweest om ze dan vervolgens keihard in mijn gezicht gesmeten te krijgen. Maar ik vind wel een oplossing. Hopelijk snel.
groetjes, Katleen
27-01-2009
mandala tekenen
Goedemiddag,
tijdens de cursus creativiteit hebben we een mandala getekend. En terug thuis heb ik er ook nog 2 getekend. Ik merk veranderingen op. Het doet me goed. Mezelf opnieuw in de kern zetten, de cirkel duidelijk omlijnen, duidelijkheid voelen in de bewegingen met het potlood, ... Creatief bezig zijn brengt me in beweging en dat had ik nodig. Ik ben er enkel tijdens de cursussen mee bezig maar er is beweging en het heeft al wat losgemaakt waardoor ik ook kan verwerken. Het is ook een aanloop tot ... dat wat komen zal.
Afgelopen weekend had ik zin om te gaan shoppen en ik heb wat gevonden, weliswaar in een maatje groter dan vroeger. Die maat extra doet me niet zo veel omdat ik kleding gevonden heb die ik mooi vind. Maar de vorm van mijn lichaam die plaatselijk verandert door de menopauze voelt raar aan. Vooral de laatste weken merk ik echt verandering ter hoogte van de buik en de billen. Ook dat moet een plaatsje krijgen.
groetjes, Katleen
23-01-2009
open armen
stilletjes aan de goede richting in ...
De open armen hebben inderdaad nog doorgewerkt. De bedoeling was om ons beeld in de tuin te zetten zodat zon, regen, wind, e.d. een invloed hebben op de klei. En bij onszelf na te gaan wat het met ons doet. Deze middag was ik door het slechte weer mijn armen al kwijt ! Het goede nieuws is dat ik dacht ... dat ik nog recht stond. Goed hé. Deze avond ben ik mijn hoofd ook al kwijt. haha ...
Gisteren is mijn zus 30 geworden. Toch wel een specialere leeftijd dus wat meer mensen rond de tafel. Dat voel ik dan 's anderendaags wel, maar ik heb het dan toch maar gehad hé. Ze heeft er van genoten en dat is het voornaamste.
In het begin van de week heb ik een portie vitamine D ingenomen en dat heb ik de dagen daarna in positieve zin gemerkt. Ondertussen is die extra invloed geminderd en voel ik me over het algemeen weer heel moe. En toch, als ik terugdenk over deze week, voel ik innerlijk dat het een goede week is geweest.
smile, Katleen
19-01-2009
weekendje Rixensart
Het weekendje Rixensart heeft deugd gedaan. En zo te horen bij de andere ladies ook. Een mooie omgeving, een rustig hotel, veel babbelen en wat leuke spelletjes.
Gisteren was ik te moe om de impact te voelen. Vandaag een dagje later begin ik te voelen hoe veel deugd het gedaan heeft. En stilletjesaan herontdek ik de dingen die ik leuk vind en herbeleef ik ze ook weer.
O.a. de cursus creativiteit. Vandaag hebben we een beeld in klei gemaakt. Na de meditatie oefening hoog in de bergen zag ik een mezelf met open armen. Het zonlicht maakte een mooie schaduw. Die open armen heb ik in mijn beeld gestoken. Ik voel me weer wat lichter. Benieuwd of dat morgen nog verder doorwerkt.
groetjes, Katleen
17-01-2009
een nachtje in een ander bed ...
Goedemorgen,
Wie heeft er zin om eens een nacht in een ander bed te slapen? Dat was de openingszin van een mailtje dat ik naar de andere 5 lotgenoten van ons groepje gestuurd heb. En ja hoor, allemaal hadden ze wel zin in een weekendje weg, slapen in een hotel.
Dus, deze nacht slaap ik in een ander bed. Ik heb er zin. En de andere ladies ook.
smile, Katleen
16-01-2009
bladzijde cm per cm omslaan
hallo,
De reumatologe heeft me het goede nieuws verteld dat ik geen ontstekingen en geen reuma heb. Maar wel een serieus vitamine D tekort. Misschien daarom dat ik zo'n last blijf hebben van mijn botten. Dus deze vitamine een hele tijd innemen om mijn beenderstelsel te bevorderen. En op jonge leeftijd in de menopauze zitten, helpt daar natuurlijk ook niet bij. Dat komt er van als je een jaar binnenzit omdat je zo ziek bent. ;-) (ik kan er al mee lachen)
Het is een jaar geleden dat ik met de chemo gestart ben. De laatste maanden merk ik dat ik de kanker op zich goed verwerkt heb maar dat die verdomde chemo een frustratie is geworden. Vooral de kleine kwaaltjes dan.
Wat is er dan nog? Op dit moment is mijn maag nog niet hersteld wat na een inspanning als bijvoorbeeld haar wassen voor een verhoogde slijmproductie zorgt. Hierdoor kan ik ook nog geen rauwkost en fruit eten. Ik zit nog steeds in de menopauze en ik denk buiten de waarneembare reacties daarop dat mijn hormoonhuishouding het me elke dag moeilijk maakt. En het daardoor echt een struggle is de laatste weken. Dat maakt het moeilijk genieten.
Door het tekenen en de gesprekken ben ik er al wel achter dat al dat moois in me en de dingen die ik wil doen maar nog niet kan, te weinig aan bod komen. Hopelijk kan ik daar dag per dag verandering inbrengen. Regelmatig heb ik inzichten en ik ben er zeker van dat ik de uitdagingen en keuzes van 2009 aankan. Ik kom er wel, maar het duurt wat langer. Het begint 'te lang' te duren ... Naar mijn gevoel zit ik in het grijze groepje. Geen succesverhaal maar ook geen slechte afloop. Ergens tussenin dus.
Een aantal leeftijd-lotgenoten helpen me door hun verhalen er doorheen. Thanks ladies.
knuffel, Katleen
14-01-2009
up and down we go again
Het tekenen van mijn bloem heeft iets los gemaakt. Ik zie haar gedurende de dag vaak voor me, ze geeft me kracht.
Een dag later voelde ik me vrolijker, ik voelde een verandering binnenin. De lymfe-behandeling bij de kinesiste had me ook deugd gedaan, ik voel weer eens het verschil na de behandeling. 's Avonds heb ik iets gedaan - wat vroeger normaal was zodat ik er zelfs niet bij stil stond - maar wat was ik achteraf teleurgesteld. Ik had zo'n pijn in mijn armen en borststreek en ik heb sinds lange tijd nog eens gehuild. Waarom heb ik zo'n pijn als ik mijn lichaam intensief gebruik?
Vandaag heb ik een mandala-tekening kunnen maken, dat was 2 maanden geleden. Het verwerkingsproces gaat door. De vorige opdracht kon ik niet tekenen, nog steeds niet. Ik ga mezelf niet verplichten. Als het kan, zal ik het nog wel doen. De opdracht voor vandaag lukte dus wel.
En ik ben weer aan het schrijven ...
groetjes, Katleen
12-01-2009
cursus creativiteit
Hallo,
vandaag is de cursus creativiteit in het Inloophuis in Turnhout van start gegaan. Het is niet zo dat ik me thuis heel creatief bezig houdt, maar toch heb ik me ingeschreven. Met het doel om elke keer iets los te maken rond het voorbije jaar.
Nadat we in onszelf tot rust waren gekomen, werden we gevraagd te kijken welke bloem tevoorschijn kwam. Ik had dadelijk een goed beeld en de bijkomende vragen zorgden reeds voor traantjes in mijn ogen. Het was lang geleden dat mijn binnenkant me zoiets moois had laten zien. Het tekenen met pastelkrijt ging vanzelf. De stengel, de blaadjes, de bloem met de kern en haar blaadjes, wortels en een bodem. Dat voelde ik meteen bij het tekenen. Die wortels en dat gras moesten er zijn, ik moet kunnen groeien.
Als er iets is wat ik de voorbije maanden reeds opgemerkt heb bij mezelf is dat het niet meer perfect hoeft zijn. De tekening was ook niet perfect, ik heb buiten de lijntjes gekleurd (misschien wel voor de eerste keer in mijn leven), gelijkvormige blaadjes hoefden niet. De tekening is ok zoals mijn hand ze getekend heeft.
Het beeldend werken heeft deugd gedaan en het deed goed om mezelf zo mooi voor te stellen. De bloem liet me zien dat het door de nasleep van de ziekte voor mij moeilijk is om mezelf zo mooi aan anderen te tonen en dit ook bij mezelf te zien. Maar ik besef eens te meer dat deze mooie bloem in mij zit. Ze heeft licht, vrijheid en ruimte nodig om op die manier in haar kracht te staan. Deze bloem wil gezien worden en krijgt dus een plaatsje tegen de muur
Wat ik deze week ga doen? Buiten de lijntjes kleuren en die mooie bloem tonen.
smile, Katleen
04-01-2009
een nieuw jaar
Goedemiddag,
In het nieuwe jaar is er steeds een familiefeest. Dit jaar heb ik voor het aperitief gezorgd. Cava en fruitsap om het oude jaar door te spoelen en het nieuwe jaar in te zetten.
Ik ben echt blij dat 2008 voorbij is. Het is geen garantie maar het voelt goed.
knuffel, Katleen
29-12-2008
om zot van te worden
Alles heel rustig aan, zo was het de afgelopen dagen. Wat lezen, een beetje praten hier, een bezoekje daar, lekker eten, ... En dan ... zomaar ineens ... een slapeloze nacht. Ik heb mijn ogen dicht gehad hoor en af en toe een kwartiertje geslapen, maar ik was gewoon klaar wakker. Om zot van te worden.
O.a. het volgende speelde zich af in mijn hoofd: 'het is receptie. Mijn boek dat 6 maanden geleden uitkwam is een succes. Eindelijk weten mensen nu dat tussen de succesverhalen van sommige lotgenotes en het spijtige verlies van andere lotgenoten er nog een hoop lotgenotes in de grijze massa daartussen zitten (veronderstel ik toch). Waarbij niets nog hetzelfde is. Ze hebben een gehavend lichaam door de nabehandeling met chemo en bestralingen. En een met zichzelf geen blijf wetende binnenkant door de menopauze.'
Ik ben hooggevoelig (hsp). In het voorbije jaar is dat goed meegevallen maar het wordt allemaal te veel. Want wat zou ik graag opnieuw een rustig kabbelend riviertje zijn. Ik ben niet onrustig, maar ik ben de rust in mezelf kwijt. En hoe moet ik die in mijn wereld die er anders uitziet met een lichaam dat anders aanvoelt terugvinden?
Katleen
PS ik ben geen boek aan het schrijven maar het blijft in me opkomen om dat wel te doen ...
23-12-2008
ik voel me weer wat beter
Een beetje make-up doet wonderen. Als ik in de spiegel kijk, zie ik een mooie vrouw.
Nu nog wat vreugde uitstralen ...
Oh, wat kijk ik uit naar 2009 om alle ellende van 2008 achter me te kunnen laten. Een nieuw jaar.
knuffel, Katleen
21-12-2008
kapper
Donderdag ben ik naar de kapper geweest. Mijn haar is nog zo stug na de chemo en ik wil er dat nog af. Dus zeg ik wat ik wil maar ik ben teleurgesteld buiten gekomen want mijn haar is als een jongenskop zo kort geknipt. Elke keer ik in de spiegel keek heb ik geweend, dit vond ik erger dan dat mijn haar uitviel. Want ze was ook niet goed geknipt. En ik wilde het zo niet laten.
Wat zo normaal is als je gezond bent, genoeg energie hebt en je zelfvertrouwen af en toe een boost krijgt, is zo'n opgave als je moe bent en je assertiviteit nog in je bed ligt. Maar ik ben teruggeweest. Beide kanten zijn nu gelijk van lengte (kort). Maar mijn haar groeit wel, misschien laat ik ze dan wel groeien ...
knuffel, Katleen
18-12-2008
uitslag testen goed
Goedemorgen,
de uitslag van de testen is bekend. Longen, lever, botscan zijn goed. In het bloed werd iets van reuma opgemerkt maar na verdere testen is dit ook niets. Normaal gezien is wat ik voel niet meer van de chemo maar het zou kunnen dat de Taxothere veel langer in mijn lichaam blijft dan normaal. Toch wil de oncologe dat ik naar een reumatoloog ga, dus begin januari weeral op doktersbezoek.
Het is een zwaar jaar geweest, door de sterke reactie op de chemo en doordat de 'reactie' blijft duren. Ik hoop echt dat 2009 vanaf de eerste dag de goede kant opgaat. De emmer is vol, de vermoeidheid slaat de laatste weken in alle hevigheid toe en voor mijn familie mag dit ook ophouden en de goede kant opgaan. 2008 is bijna voorbij, oef ...
groetjes, Katleen
15-12-2008
gisteren cross
Goedemiddag,
gisteren naar de cross geweest, wat deed dat deugd ! Mede dankzij een sterke pijnstiller heb ik een goede dag gehad. Buiten zijn, cross zien, vrienden, achteraf nog iets gaan drinken en moe en voldaan thuiskomen.
Dan mijn bed in met migraine omdat ik over mijn grenzen ben geweest maar ik heb een goed gevoel over zondagnamiddag. En dat onthoud ik.
Deze namiddag een behandeling voetreflexologie. Mmmmm ...
smile, Katleen
10-12-2008
verkouden
Ik ben verkouden ... hatsjoe.
Keelpijn, af en toe niezen, mijn neus vol snot ...en ik vind het ok. Laat het er maar uit komen, het is een goede reiniging op het einde van het jaar.
Om daarna vol goede moed 2009 in te stappen.
groetjes, Katleen
08-12-2008
laatste drukke week in 2008
Deze week gebeurt de afronding van het revalidatieprogramma. Vandaag de laatste groepsessie waarin we mekaar bedankt hebben voor wie we zijn en de weg die we afgelegd hebben. Morgen nog een keer hydrotherapie en donderdag gaat de rest van de groep samen wandelen. Om dan de drie maanden af te sluiten met er ene te gaan drinken, t.t.z. een warm chocomelkske.
En dus is deze week de laatste drukke week van 2008. Dat heb ik mezelf voorgenomen. Want buiten deze activiteiten ga ik ook nog naar de kinesiste en wil ik naar de kapper. Vrijdag een optreden bijwonen, zaterdagavond naar de borstenclub kijken en zondag cross als het weer het toelaat. En daarna ... rust.
Oh ja, ... Clouseau was goed. Een nieuw nummer dat nog niet werd uitgebracht - zij aan zij - doet traantjes vloeien ... Voor mijn gevoel een 'kanker-thema' waard.
greetings, Katleen
05-12-2008
slapen - loslaten
hallo,
de verwenbeurten deze week waren pure verwennerij. Vooral door de pedicure heb ik het gevoel dat er balast verwijderd is. De dubbele teennagels zijn verwijderd en het voelt goed aan. De gezichtsbehandeling was 1,5 uur zalig genieten.
Ik slaap weer veel de laatste weken, ik heb dus ook veel slaap nodig. Deels door het wegvallen van de revalidatie en de teleurstelling die dat meebrengt. En de onderzoeken die weer op stapel staan zorgen ook dat ik minder energie heb. De oerkracht die ik nodig had om te overleven is wat stilgevallen. Het lijkt of mijn lichaam eindelijk de vermoeidheid toestaat omdat ik niet meer hoef te vechten. M'n best doen is ook al veel minder geworden en dan worden er ook een aantal dingen duidelijk natuurlijk.
Ik zit echt in de loslaten-fase, de verwerking van alle ellende is begonnen. Doordat ik revalideren moest loslaten is de motivatie ook wat weg. Tranen zitten hoog, vertrouwen is wat weg, maar ik mag van mezelf een ganse maand december loslaten. En wild om me heen slaan (figuurlijk dan toch). Om daarna in het nieuwe jaar met volle moed 2009 aan te gaan en verder te gaan met m'n leven. Ik heb deze weken nodig ... En misschien worden er ook wel verregaande beslissingen genomen...
groetjes, Katleen
01-12-2008
verwennen
Goedemiddag,
deze week ga ik me laten verwennen. Pedicure en manicure want mijn teennagels hebben het nog wat moeilijk en zijn nog niet helemaal hersteld. Een gezichtsbehandeling want er zitten nog genoeg afvalstoffen in mijn lichaam. En het is tegelijkertijd ook pure verwennerij natuurlijk.
Zaterdag staat het concert van Clouseau op de planning. Vorig jaar was het heel raar want toen wist ik pas dat mijn lichaam ziek was. Sommige zinnen van liedjes hebben dan een heel andere betekenis. En nu ben ik nog herstellende en zal het ook raar zijn.
Vooruit kijken, dat is wat ik kan en zal doen. Dag per dag.
liefs, Katleen
27-11-2008
extra testen
Gisteren en vandaag heb ik veel zenuwen gehad. Want vandaag ben ik bij de oncologe geweest voor een vervroegde controle. De pijn in mijn benen die zo sterk is komen opzetten tijdens de revalidatie wordt verder onderzocht.
Deze namiddag al een uitgebreide bloedtest. Binnen 2 weken onderzoek lever + longen en een botscan. Waarschijnlijk zal de chemo langer in mijn lichaam blijven dan gemiddeld maar dus extra testen om andere ziekten uit te sluiten. Om als ze dan echt niets anders vinden te kunnen stellen dat het nog steeds van de chemotherapie komt. Ik ben al zeker thuis tot april, maar ze ziet me niet aan het werk gaan voor de zomer. Volgens haar zou het me gewoon niet lukken, zelfs niet deeltijds.
Het is goed dat er extra testen worden gedaan ... toch voel ik binnenin een grote droefheid. Deze week vorig jaar kreeg ik het slechte nieuws van borstkanker. Waren mijn zenuwen bang voor meer slecht nieuws?
zucht Katleen
24-11-2008
Ik mis je
Hey,
in de groepssessie met de andere lotgenoten van de revalidatie heb ik een mooi inzicht gekregen.
Revalideren bestaat uit ups and downs. Ik voel me de laatste weken wat minder goed. De herinneringen hoe het was voor dit alles en waarbij ik content was met wie ik ben. En het vertrouwen dat het in orde komt en dat de toekomst goed zit. Daartussen, nu dus, de puinhoop van de nabehandeling die mag opgekuist worden.
Het is me dus duidelijk geworden wat ik al weken voel maar nog niet juist kon benoemen. Ik mis mijzelf. Wie ik ben en wat ik graag doe. Misschien komt er wel een andere Katleen tevoorschijn ... ;o)
knuffel, Katleen
21-11-2008
m'n best doen
Hallo,
dat het revalidatie-programma stop gezet werd, deed pijn maar een paar dagen later kan ik het relativeren; Ik doe zo mijn best om te herstellen en mijn lichaam kan niet volgen. Want m'n best doen en vooruit willen, hoort bij mij hé.
Een vriendin zei me van de week dat iedereen weet en ziet dat ik m'n best doe. Dat ik daar dus mag mee ophouden ...
groetjes, Katleen
19-11-2008
stopzetting revalidatieprogramma
Het is zover. Mijn lichaam kan het revalidatie programma niet volgen en ik moet er mee stoppen. Gisteren kreeg ik na 1,5 minuut wandelen al zo'n pijn in mijn rechterbeen dat ik moest stoppen. De dokter wilde dat ik volledig stop maar kinesiste An vindt het toch beter voor mij dat ik blijf komen. Fietsen zonder weerstand zolang ik kan en enkele grondoefeningen want ook het contact met de groep is belangrijk.
Volgende week vervroegde afspraak met de oncologe. Een goed gesprek om na te gaan inhoeverre dit invloed van de chemo is en waarschijnlijk enkele extra testen zoals botscan, bloedcontrole, ... want dit is niet normal. De laatste week heb ik opnieuw slijm en speeksel dat naar boven komt, mijn darmen werken niet goed meer, ik had gisteren weer een migraine, en dan heb ik het nog niet over de pijn ... Ik sta minder ver dan begin september. Er loopt de laatste weken iets mis in mijn lichaam, bij wijze van spreken ontstaat er telkens 'kortsluiting'.
Ik blijf volhouden en moed houden, er worden extra testen gedaan. Maar het is niet meer leuk en het voelt aan als een grote puinhoop. Ergens schijnt er licht, nu nog het gaatje vinden ;o)
warme groet, Katleen
17-11-2008
titel boek?
Een jaar na de diagnose sta ik nergens
Ik zit niet echt in een dal. Er ligt gewoon overal puin rond me. En ja, de zon schijnt af en toe door de wolken, een glimlach van een vriendin die deugd doet, troostende woorden via e-mail komen recht m'n hart binnen, ... Maar het puin blijft liggen en ik heb de energie niet om het op te ruimen.
Het zou het begin van een verhaal kunnen zijn ... mijn verhaal na de agressieve behandeling van borstkanker en daarna opnieuw opbouwen.
liefs, Katleen
15-11-2008
nieuw fotoke
Helaba,
ik zie er al minder ziek uit hé.
Nu nog de binnenkant ...
smile, Katleen
12-11-2008
goed nieuws
Goedemiddag,
vandaag voor controle naar het ziekenhuis, ik heb een mammo- en echografie gehad. Alles goed ! Joepie !
smile, Katleen
11-11-2008
glaasje wijn
hallo,
een glaasje wijn ... zo lang geleden dat ik dat nog gedronken had. Gisteren was ik nog steeds wat somber en ik weet wel dat alcohol niet helpt maar ik heb in de namiddag een glaasje gedronken. Het smaakte heel raar, onwennig maar het heeft me toch deugd gedaan. Ik wilde kunnen doorspoelen en het lijkt vandaag zo dat ik dat inderdaad gedaan heb.
Want af en toe bekruipt me het ongenoegen dat die pijnlijke benen misschien wel een gevolg zijn van 'te' zware chemo. Natuurlijk zijn er zovele maanden geen nieuwe zenuwen, cellen, kraakbeen, e.d. aangemaakt. En zijn die extra kwaaltjes het gevolg van chemo omdat het de bedoeling was om mijn cellen kapot te maken zodat ze geen zin meer hebben om opnieuw kanker te ontwikkelen. Maar wat als er te veel kapot is gemaakt?
Als ik me deze avond goed genoeg voel, ga ik er nog eentje drinken, wat napraten met de mensen die naar het veldrijden gaan kijken zijn. Eventjes proeven van het leven want als ik met mensen praat over de cross, valt het niet op dat ik ernstig ziek geweest ben en nog steeds herstellende. En ook om niet te denken aan morgen. Morgen staat er ter controle een mammografie gepland. Ik voel geen angst maar dat betekent niet dat het me niets doet ...
warme groet, Katleen
10-11-2008
Emg-test brengt duidelijkheid
Het is me wat geweest afgelopen week, veel informatie over mijn lichaam.
Woensdag vertelde m'n kinesiste me dat ik in m'n heup last heb van de psoas (een spier). Je kan het ook bekijken als een soort vuilbakje. Ik wil niet weten hoe mijn lichaam er aan de binnenkant uitziet na chemo, bestralingen en medicatie. Als er dan ook nog af en toe emoties loskomen, dan geraakt het 'verstropt' ;-) Maar daarvoor neem ik dus medicatie in en krijg ik elke week een deugddoende lymfedrainage.
En dan vrijdag, een EMG-test. Het was een pijnlijke test met electro-schokjes en naalden in mijn benen. De tranen rolden op een gegeven moment over m'n wangen, een lichamelijke reactie door de pijn. Ik hoop dat ik alles goed onthouden heb en het voor mezelf op de juiste manier interpreteer.
Het willekeurig zenuwstelsel dat impulsen via de rug laat lopen is in orde. Zover het goede nieuws. Het onwillekeurig zenuwstelsel zit niet goed maar dat kan niet echt getest worden. In mijn benen word ik dat al heel oppervlakkig gewaar. Gewoon een pluisje van m'n broek doen, voel ik intens. Op een harde stoel zitten of in een harde zetel liggen, doet geen deugd. Nu weet ik waardoor dat komt. De pijnsscheuten in m'n benen ontstaan doordat wanneer de spieren zich opspannen (als ik een trap oploop) en ik dan na die beweging ontspan (als ik ga zitten) ze dan loslaten. Bij gezonde mensen gaat dit vanzelf, je merkt het niet eens op. De spieren in mijn benen laten pas een minuut later plots los en dat geeft dan zo'n pijnscheut. En door de chemo en alle medicatie heb ik ondertussen heel veel afvalstoffen in mijn benen. De kineste zal werk hebben, voor lange tijd.
Tijdens de revalidatie train ik het best met hartslagmeter en zonder weerstand zodat m'n spieren niet in verzuring gaan. Dat doe ik dus al 2 maanden fout bij wijze van spreken want in de revalidatie bouwen we op. Verder is het beste medicijn warmte. Dus zwemmen in warm water, bezoek aan infrarood cabine (heeft iemand eentje?). Mijn darmen ook warm houden, veel soep drinken en geen rauwe groenten of fruit eten. Ik kan ook nog een bloedtest laten doen om te kijken hoe het staat met de mineralen en lactaat in mijn bloed.
En toch kan ik het wel relativeren en valt het op zich wel mee want ik heb niet constant pijn. Het komt en gaat, maar het komt bij het minste dat ik te veel doe. Ik heb zeker geen spijt dat ik de nabehandeling gevolg heb. Toch begin ik me stilletjes aan af te vragen of die chemo niet te veel geweest is voor mijn lichaam. Na 4 chemo's CEF was ik zo uitgeput, zoveel vermagerd, ik kon zo weinig eten, ... en dan is die Taxothere gekomen, 4x. Is het te veel geweest in een zodanig verzwakt lichaam?
Maar de toekomst - dit kan nog een jaar duren - hoe moet ik dat gaan doen? Dit alles moet dus nog een plaatsje krijgen. Na de diagnose van kanker dacht ik 'waarom nu?' En nu de nabehandeling voorbij is en ik zou moeten kunnen opbouwen denk ik 'waarom ik?'
Er rollen tranen, het is goed dat het loskomt ...
Katleen
09-11-2008
witte woorden op een blauwe achtergrond
Hey,
normaal gezien helpt mijn blog me om dingen neer te schrijven, te relativeren, te verwerken, ...
De EMG-test afgelopen vrijdag heeft duidelijk gemaakt wat er niet goed zit in m'n benen. Maar ik kan het hier nog niet neerschrijven. Het lukt me gewoon niet. Want er is goed nieuws en er is ander nieuws (niet noodzakelijk slecht). Ik zal dit zo vlug als ik kan delen met jullie.
Om het te verwerken ben ik dan maar actief geweest met gevolgen natuurlijk. Ik heb de zomerkleding uit mijn kleerkast gehaald, de box met wintertruien leeggehaald en kleding op z'n plaats gelegd. En dat mocht ik een paar uur later voelen. Ik kon wel janken van de pijn en heb dan maar een zware pijnstiller ingenomen. Want een vriendin, mijn zus en ik hebben gisterenavond ons gat in een zetel van de cinema gezet. We hebben de film Loft gezien en zo wisselen de momenten van iets doen, rusten en je zinnen verzetten zich af.
Vandaag rustig aan, e-mails verwerken want daar was ik van de week te moe voor en naar het veldrijden kijken op tv. En als de pijn niet betert, weer een pijnstiller innemen. Het is voor mij wederom een hele stap om opnieuw de pijn te stillen maar ik heb 'm genomen.
knuffel, Katleen
06-11-2008
dankbaarheid
dankbaarheid:
Vorige week heb ik bij de prom van Bond Zonder Naam een parellichtje gekocht (mooie theelichthouder) voor m'n huisarts en m'n kinesiste. Het is hun werk maar ze hebben me zoveel meer gegeven. Mijn huisarts heeft me goed opgevangen toen ik het wist en daarna zijn we heel regelmatig in contact geweest om de bijwerkingen van de chemo zoveel mogelijk draaglijk te houden. En nu tijdens de revalidatie helpt ze me ook verder. Mijn kinesiste zie ik al bijna een jaar minstens een uur per week. Ze behandelt me met lymfedrainage, geeft een massage, luistert en geeft raad. Ik ben iemand die heel bewust dingen opmerkt. Mijn lichaam en de reacties daarvan, mijn gevoelens en hoe ik dingen ervaar, ... En met haar kan ik dat delen.
Dankbaarheid ... het woord kende ik natuurlijk, bij sommige mensen weet ik wat het echt betekent. En dan mag je dat laten weten. Met een parellichtje en de tekst 'je bent een parel van een mens' bijvoorbeeld.
Katleen
05-11-2008
boek Borstkanker en Boezemblues
Goedemorgen,
het boek van Kristien van den Bon 'borstkanker en boezemblues' heb ik bijna uitgelezen. Omdat je hetzelfde verhaal hebt, herken je veel. Hoewel er ook dingen in staan die ik helemaal niet herken zoals fietsen bijvoorbeeld. Daar kon ik enkel maar van dromen, nog steeds trouwens.
Ik duid de zinnen die er voor mij uitspringen aan met een fluostift. Een boek heeft voor mij veel waarde en normaal doe ik dat niet maar dit is dan ook een boek over borstkanker. Zo kan ik het af en toe vastnemen en de zinnen welke ik aangeduid heb herlezen. Voor mij voelt het aan als een deel van het verwerkingsproces.
Ik vind het dus een goed boek. En toch ben ik op zoek naar een boek dat vertelt over het opnieuw opbouwen van je lichaam en je leven na borstkanker. Want dat dat moeilijk is, daar ben ik al achter. En daar zou ik dus over willen lezen. Iemand al zo'n boek gevonden?
groetjes, Katleen
04-11-2008
oefeninkjes doen
Hoi,
zondag naar de cross geweest, 's avonds nog iets gaan drinken en wat napraten, heel slecht geslapen door alle indrukken die nog een plaatsje aan het zoeken waren, maandagvoormiddag groepssessie met de andere lotgenoten die aan het revalideren zijn, ... en toen was het kannetje leeg. Namiddag kreeg ik een migraine-aanval. Maar als je dan dadelijk kunt gaan liggen met de gordijnen dicht en de oogjes toe, dan valt dat nog mee.
Ik weet waar die migraine vandaag komt, geen probleem om de reden te achterhalen. Ver over mijn grens gegaan tussen zondag 12u en maandag 12u en dus oververmoeid. En dan neemt het lichaam de overhand (ik vraag me af hoe lang het geleden is dat dat niet het geval was).
Vandaag voel ik me beter en dus namiddag oefeninkskes doen in het water. In warm water. Het is nog iets waar je moe van wordt maar het doet heel veel deugd.
Gisteren heb ik tegen mezelf gezegd "pijn of geen pijn, ik leef" want de laatste 2 weken was m'n spirit wat minder. En vandaag schijnt de zon volop. Life is beautiful.
knuffel, Katleen
31-10-2008
probleem aanpakken
goedemiddag,
Ik ben bij de huisarts geweest en er worden stappen ondernomen om te kijken wat de pijn in mijn benen kan veroorzaken. Deze namiddag een CT van mijn lumbale wervelzuil om te kijken of er uitstralingen zijn vanuit mijn onderrug. En volgende vrijdag naar de neuroloog voor andere testen. Gewoon nagaan of het inderdaad nog van de chemo is of dat het iets anders is want het is natuurlijk niet zo dat alles gerelateerd is aan borstkanker en de nabehandeling met chemo.
En dat voelt veel beter aan. De stappen die ondernomen worden. Ik heb me nooit bezig gehouden met de details van mijn borstkanker. Enkel met hoe er van af te geraken. Tijdens de nabehandeling net hetzelfde, de bijwerkingen zo veel mogelijk aanpakken. Nu tijdens de revalidatie is dat niet anders. Vooruit willen, ik vind het nog steeds een mooie eigenschap.
En toch ... hoop ik dat het gewoon van de chemo is. Ik heb het hele verhaal - vooral het zwaar ziek zijn van de chemo - nog niet verwerkt en ik weet niet of een extra probleem er bij kan. Maar dat is voor later.
Een benieuwde Katleen
30-10-2008
lymfedrainage
hallo,
wekelijks ga ik naar de kinesiste voor lymfedrainage. Zo ook deze week dus. Ze heeft nu vooral aandacht gehad voor mijn benen want deze zijn echt heel gevoelig. Blijkbaar houden ze vocht vast en dat zorgt voor allerlei extra kwaaltjes natuurlijk. Het is mede de oorzaak van een serieuze terugval tijdens de revalidatie. Ze heeft mijn beide benen dus van boven naar onder behandeld en ik hoop dat dat een verschil maakt. Als we dat nu een tijdje in het oog houden, heb ik misschien wat minder pijn en ongemakken.
Ik hou van woorden en besef heel goed de intensiteit ervan. Eén zin blijft door m'n hoofd spoken, een zin die ik blijf herhalen ... hopelijk kan ik die zin op een dag op een andere manier zeggen: 'Dat knobbeltje, dat was niets in vergelijking met wat daarna gekomen is.' Daarna is het begonnen en het is nog niet gestopt.
De kinesiste van de revalidatie vertelde me dat ik bij wijze van spreken acht keer slaag gekregen heb. En dat je na die 8 keer blijft liggen. Het opnieuw recht staan kost blijkbaar heel veel moeite en energie. En ik wil het zo graag.
warme groet, Katleen
29-10-2008
hulpmiddelen
Hey,
sinds gisteren neem ik wat hulp in. 4 druppeltjes op de tong ... Rescue Remedy.
Vorige week had ik al een moeilijke week maar in 't weekend was dat doorgespoeld door de aangename ontmoeting met lotgenoten, en sinds gisteren is het weer wat minder. Als je me ziet, zul je dat niet zien. Tenzij je goed kijkt misschien. Maar binnenin ligt het overhoop. Letterlijk en figuurlijk.
Gisteren bij de dokter langsgeweest die ons tijdens de revalidatie opvolgt. Ik heb de laatste 3 weken hetzelfde programma en ik kan niet hoger. Fietsen tegen een laag wattage, wandelen in een gewoon tempo, tijdens de grondoefeningen lijken mijn spieren korter en korter te worden. En ik heb meer pijn, veel meer reacties in mijn lichaam, vooral dan m'n benen.
Dus een spier-gevoeligheidstest om te kijken of dat iets oplevert, maar alles is normaal. Mijn heup is drukpunt-gevoelig en volgens de dokter zit het onderhuids. En dat voelt niet goed aan voor mij. Want hoe moet ik dat dan aanpakken? Mijn lichaam kan niet mee tijdens de revaliatie en heeft dus meer tijd nodig om te genezen en te herstellen. Ik mag van de dokter ook niet meer doen in de revalidatie.
Maar verdomme dat is moeilijk om te aanvaarden. Want dit ben 'ik' niet. Sinds vorig jaar beslist mijn lichaam alles, en niet mijn karakter, persoonlijkheid, wil, verlangens, ... En zolang ik echt ziek was, kon dat. Tijdens de nabehandeling voelde dat goed. Maar nu in de heropbouw voelt dat al niet meer zo goed aan. Toch weet ik 1 ding. Ik moet hierdoor. Hoe moeilijk het mentaal en lichamelijk ook is.
En ik geraak erdoor, geef me wat tijd.
Katleen
26-10-2008
samenkomst
Goedemiddag,
We, 5 dertigers, lotgenoten met een kankerverhaal hebben voor de eerste keer afgesproken. Gebabbeld, lekker gegeten, gelachen, en een fotoke getrokken. Een lotgenote kon er niet bij zijn maar dat komt een volgende keer wel in orde.
En ik heb inderdaad een nieuw digitaal fototoestel gekocht. Reeds enkele weken had ik het gevoel om mooie dingen vast te willen leggen. Een boom met bladeren in de herfstkleuren, dieren, mensen om me heen, veldrijders, ... Het is veel geld maar ik dacht op een gegeven moment foert !
Wat ik al eerder gemerkt heb, was deze nacht ook weer zo. Als ik ergens naar toe geweest ben, heb ik 's nachts veel te verwerken en lig ik dus regelmatig wakker. Zoveel indrukken die ik binnen gekregen heb, hebben een plaatsje nodig. En misschien omdat je geheel vermoeid bent, dat dat intenser is.
Vandaag rustig aan, cross op tv volgen, wat lezen en computeren. Ik heb gisteren geproefd van de normale dingen in het leven en dat vloeit vandaag nog verder door.
Mmm Katleen
25-10-2008
samenkomst bloggenoten
joepie !
vandaag komen we samen met blog-lotgenoten. Jonge mensen (dertigers) met borstkanker of baarmoederhalskanker, dat schept een band.
Ik kijk er naar uit !
smile, Katleen
24-10-2008
slapeloze nachten - pijntjes - uitkijken naar
Hey,
om 23u in m'n bed ... vele uren zien passeren ... naar het toilet ... eventjes lezen in Libelle ... een sudoku of twee invullen ... opnieuw naar het toilet ... ik denk aan morgen ... tegen mezelf zeggen dat ik moe ben ... 03u30 gepasseerd ... geslapen ! Deze nacht maar weer een slaappilleke innemen denk ik.
De laatste tijd heb ik het klaag op m'n blog (denk ik dan toch, ook al dient hij daarvoor). Want met momenten heb ik het gehad.
Ik ben aan 't revalideren en daardoor had ik de eerste weken meer energie. Daarna was ik extra vermoeid en nu is het zowat neutraal ;-) Maar de pijn die ik maanden gehad heb door de chemo met Taxothere is aan het terugkomen. Zo lijkt het toch. Niet op een stoel kunnen blijven zitten want die heup straalt pijn uit; niet lang kunnen blijven stilstaan; als ik veel beweeg heb ik daarna pijnlijke voeten; af en toe pijnscheuten in m'n benen; spierspasmen kun je dat misschien ook wel noemen; pijnlijke vingers omdat je een borstelsteel hebt vastgehad. De voorbije dagen is het weer erger geworden. Dus neem ik weeral (voor de 3de keer) ontstekingsremmers in. En vitaminen. En glucosamine. En laxeermiddel voor m'n darmen die onderhevig zijn aan de ijzer in de vitaminen.
En toch is het niet allemaal kommer en kwel. Af en toe verschijnt er een lach rond mijn lippen. Door de honden die me enthousiast begroeten, doordat ik m'n kattengeschrift van 's nachts (als ik wakker lig) 's anderendaags niet meer kan lezen, een leuk liedje op de radio, je mooi voelen door sexy lingerie, een tip krijgen over een mooie dagelijkse gedachte, je mama die boodschappen voor je doet omdat het er eventjes niet bij kan, je zus en haar laptop op een plaats waar je je zus met die laptop niet verwacht *lol*, ...
En er is altijd uitkijken naar die volgende wandeling met een vriendin als je je goed voelt, nog eens naar de film gaan, de volgende veldrit, een mailtje van iemand, de kalender van Bond Zonder Naam 2009, eens een keer de slappe lach krijgen, leuke ontmoetingen en deugddoende gesprekken, naar 2009 om dit *jaar af te sluiten, ... naar zoveel moois dat me nog te wachten staat.
En nu loslaten en verdergaan hé.
liefs, Katleen
21-10-2008
goede raad
Goedenavond,
een drukke dag achter de rug en sebiet ga ik moe maar voldaan slapen. Deze voormiddag revalidatie. Kinesiste An vroeg hoe het op de cross geweest was. Ik vertelde haar over mijn dubbel gevoel. En toen vertelde ze me iets wat nodig was dat ik het hoorde. Ze zei dat het goed is dat ik toch naar het veldrijden ga ook al voelt het helemaal anders aan. Ook al kan mijn lichaam nog niet mee en heb ik een stoeltje nodig om te rusten. En dat ik er op die manier voor zorg dat ik me niet laat gaan. Want dat is belangrijk.
Namiddag heb ik de thema-dag in het inloophuis in Turnhout bijgewoond. Kristien van den Bon is komen spreken over haar boek. Haar boek is het eerste boek rond borstkanker dat ik ga lezen. Een leuke namiddag vol herkenbare anekdotes, raad, tips, ... Het doet steeds deugd lotgenoten te ontmoeten.
En deze avond zijn mijn oogjes moe.
warme groet, Katleen
20-10-2008
dubbel gevoel
Hallo,
deze voormiddag hebben we groepssessie gehad (praten met andere deelnemers revalidatie).
Het gevoel dat ik al een aantal weken heb, kan ik nu bekijken als een 'dubbel gevoel'. Hoe het geweest is (operatie, chemo, bestralingen), hoe het nu is (bijwerkingen die er nog zijn), de toekomst (?) Dromen over waar ik al wil staan en wat ik wil kunnen, herinneringen aan hoe het geweest is. Overstap van een lichaam dat alle aandacht vraagt naar een lichaam, emoties en verstand die allemaal aandacht willen.
En verder: . Eén dag tegelijk. . Geluk helpt soms, moed altijd. . Pijn is tijdelijk, opgeven is voor altijd !
Positief denken hé Katleen
19-10-2008
cross
Ik ben naar de cross geweest. Maar het is moeilijk om er echt van te genieten. In de auto naar huis heb ik nog gezegd dat het een mooie dag was. Supporteren voor de veldrijders, het zonnetje is later op de dag beginnen schijnen, vrienden om me heen, ... En toch voel ik me een aantal uur later niet voldaan. Het is net of er een donkere wolk boven hangt.
Ik zit op een stoeltje omdat ik niet lang meer kan rechtstaan. Het parcours rondwandelen is er ook al niet meer bij. Ik zie Rob wel rijden maar ik mis delen van de wedstrijd. Soms heb ik het idee dat de andere supporters me anders bekijken omdat ik er een jaar geleden natuurlijk anders bijliep. En ik heb de hele dag pijn in m'n benen.
Alles is veranderd, anders.
De periode van ziek zijn van de chemo en moe van de bestralingen vond ik makkelijker dan nu. Ik doe vanalles maar het is net of mijn gevoel nu ziek is. Snik
Katleen
18-10-2008
weekoverzicht
Goedemorgen,
buiten de reeds bestaande afspraken, heb ik deze week niet veel extra gedaan. Veel gerust, dat wel. Door de revalidatie ben ik extra moe. De 5de week zit erop. De eerste weken had ik effectief meer energie, de laatste 2 weken ben ik extra vermoeid. Mijn lichaam moet opnieuw een balans vinden.
Dus 3 dagen gewoon gaan revalideren en naar de kinesiste. Geen boodschappen gedaan, niet gepoetst, ... niets van dat alles. Gisteren dan een wandeling gemaakt, een vriend bezocht en naar de kapper. Korte haren zijn nog steeds het makkelijkst. Onder de douche en klaar. En vandaag wat opruimen, rustig aan.
Morgen ... naar de cross, joepie ! Ik kijk er echt naar uit. Buiten zijn, supporteren voor Rob, vrienden zien, tijd samen met mijn zus. Dat is mijn ding. Ik hoop dat alles goed gaat. Ik neem alvast een stoeltje mee om tijdig te kunnen rusten.
smile, Katleen
13-10-2008
Hamam
Hallo,
vandaag stond een Hamam reinigingsritueel in m'n agenda. Samen met mijn mama hadden we dat wel verdiend na alles. Ik ben helemaal gereinigd en ontspannen teruggekomen. Zalig. Mocht je het zelf eens willen beleven, Badhuis Beata in Beringen is een echte aanrader.
Maar ik ben zo ontspannen en rustig, dat ik verder geen woorden vind om te delen met jullie.
daaag Katleen
11-10-2008
Niet te geloven
Stel je voor: mijn lichaam heeft het lelijk te verduren gehad door de chemo. Meer dan 3 maanden later heb ik nog steeds veel last van vermoeidheid, mijn maag laat zich nog dikwijls voelen, pijn in spieren en gewrichten, ...
En dan: voor de diagnose van kanker ben ik samen met mijn zus naar het concert van Milk Inc geweest. Goeie muziek, sfeer in 't Sportpaleis. Toen de tickets van dit jaar vrij kwamen, dacht ik dat opnieuw naar het concert gaan een mooie afsluiter zou zijn van de behandelingen. Ik zou me in oktober al veel beter voelen. Maar nu we in oktober zijn, ben ik helemaal zover nog niet. Toch ben ik gisteren naar het concert geweest.
Tijdens het concert had ik een goede plaats waardoor ik als ik niet rechtstond ook zicht had op het podium en een groot scherm. De pijnstiller heeft geholpen maar toch had ik last van pijnlijke voeten, knieën, heupen en was mijn kaarsje op een gegeven moment helemaal uit.
En toch ... ben ik blij dat ik geweest ben. Proeven van het leven. Tijdens het nummer Run to you was ik wel wat emotioneel. Omdat ik dan denk aan het leven dat nog komt. Ik ren naar het leven toe.
... I'm gonna run run fast as I can Cause I just wanna be with you again I'm gonna run run out of this place So I can see the sunshine on your face
And I can be with you Be with you, be with you again And I can be with you Be with you, be with you again ...
En vandaag ? ... valt goed mee op die pijnlijke benen na. Maar dat had ik er wel voor over.
big smile Katleen
09-10-2008
step-aerobics
Goedemiddag,
kun je het geloven ... we hebben vandaag tijdens het revalidatie-uur aan step-aerobics gedaan. Met pauzes welteverstaan. Na de eerste pauze heb ik die step al opzij gezet. Mijn spieren kunnen dat nog niet aan. Dus heb ik de oefeningen gewoon meegedaan en dat voelde al veel beter.
Naar huis gereden en een heerlijke douche genomen. Ik denk dat ik voor de eerste keer na de diagnose de deugd voelde van wat er bij mij vanbinnen zit. Sporten en daarna een douchke. Zalig. En dan weet ik het weer ... ook al ben ik moe, lukt iets me niet, gaat het niet zoals ik het graag heb ... Ik ben op de goede weg. joepie ! Ik proef weer van het leven, en doe iets wat bij mij hoort.
Mocht mijn volgend blogje anders klinken, that's life, ik heb er nu dan toch van genoten.
smile, Katleen
08-10-2008
Hydrotherapie - geheugen
Goedenavond,
gisteren voor de eerste keer hydrotherapie gehad. Met 6 mensen doen we oefeningen in het water van een klein zwembad met een zalig temperatuurtje. Ik was gisterenavond al moe maar vandaag ben ik heel moe geweest. Ik heb het hier eerder al eens geschreven denk ik. De balans vinden tussen herstellen, revalideren, meer moe zijn, meer lichamelijke klachten, ... het is niet gemakkelijk. Want ik ben nu meer dan 3 weken na de start van de revalidatie meer moe, maar toch anders moe. Dan doen we niet veel hé.
Mijn geheugen laat het nog steeds met regelmaat afweten. Als ik dan terugdenk is dat een aantal weken geleden begonnen. Toen ik het er met mijn kinesiste over had, vertelde ze me dat dit logisch is. Mijn lichaam kan zich door alles wat het dit jaar meegemaakt heeft slechts bezig houden met 1 ding tijdens het herstel. Tijdens de revalidatie is dat dus de fysieke conditie. Concentratie, geheugen, e.d. schieten er dus wat bij in op het moment. Voor mezelf valt dat nog mee, ik heb er me al bij neergelegd. Voor de mensen in m'n omgeving is het minder denk ik. Vooral als ik een half uur later dezelfde vraag stel.
groetjes, Katleen
05-10-2008
weekend = 2 dagen
Helaba,
een weekend bestaat uit 2 dagen, een zaterdag en een zondag. In dit geval, een zonnige dag en een dag met wind en regen.
Zaterdag heb ik een mooie wandeling gemaakt in de bossen samen met mijn moeder en een vriendin. Eerst zelf gewandeld tot ik moe was, dan in de rolstoel, weer wat gewandeld en weer in de rolstoel. Een stralend zonnetje, een dikke sjaal en jas, wat babbelen. Heerlijk genieten.
Een aantal uurtjes later ben ik nog met mijn moeder gaan winkelen. Ik denk dat ik nu wel ongeveer alles heb wat ik wilde/nodig had. Genoeg geld uitgegeven, 't zullen de kriebels van de nabehandeling zijn. Gelachen, gewandeld, vriendin tegen gekomen, ... een zalige dag.
Zondag ... cross-dag. Dacht ik. Hoopte ik. Want de weersvoorspellingen beloofden veel regen maar de positiviteit in me dacht dat het weer wel zou meevallen. Niet dus, en nu een verdrietige Katleen. Lichaam, gezondheid en weersomstandigheden zorgen ervoor dat ik vandaag niet naar het veldrijden kan. En ik had er zo naar uit gekeken, snik, en dan valt dat tegen.
Dus nu maar rusten op de zetel. En daar heeft mijn lichaam zeker behoefte aan, dat weet ik. Maar het doet pijn na zo'n goede dag als gisteren. Stomme wind, stomme regen.
zucht, Katleen
04-10-2008
druk ... rusten ... te moe
Hello,
het is voor mijnlichaam nog wennen aan 'zo druk' bezig zijn. Na het revalidatie-uurtje kom ik thuis, eet ik wat en dan val ik wel eens als een blok in slaap. En het is natuurlijk ook de bedoeling om voldoende te rusten met de (been)spieren die geoefend worden.
Verder ben ik tegenwoordig 's avonds ook echt moe. Maar het is een andere vermoeidheid dan een aantal maanden geleden. Dus doe ik 's avonds meestal niets en ga ik op tijd slapen.
Door dit alles schiet de blog er al eens over. Misschien is het ook wel dat ik al eens een week minder los te laten heb. In het vorige stukje had ik het over de impakt van woorden en dat heeft dan z'n tijd nodig om een plaatsje te vinden.
Vandaag schijnt het zonnetje. Hopelijk kan er iemand mee met de rolstoel. Dan kan ik zelf wat wandelen en na 10 minuten de rolstoel in. Genieten van de zonnestralen met een sjaal aan hé. Gisteren heb ik een leuke babbel gehad, iets gedronken, lekker gegeten. Meer moet dat niet zijn, dank je wel dames.
smile, Katleen
28-09-2008
woorden ... en hun impakt
Goedemiddag,
sinds ik zelf kanker gehad heb trekt het woord kanker mijn aandacht. Vrijdagavond heb ik in een programma het verhaal van een man gehoord en zijn visie over kanker na 5 jaar lymfeklierkanker. Kanker is een bijzondere periode met heel veel zware hindernissen en toch een verrijking. Het heeft hem tijd gegeven en hem laten zien 'ga nu wat doen met je leven'.
In een ander programma kwam ik dan het volgende tegen: Soms kan het leven je verrassen. Je maakt er het beste van. Je krijgt maar één leven. En als je de pijn en de angst verbijt, zul je zien dat het geluk je aan de andere kant staat op te wachten.
Pink Ribbon ligt voor me. Ik heb er al eens in gebladerd maar heb het nog niet gelezen. Op het moment komt het te dichtbij maar op een dag begin ik er in te lezen. Gewoon wanneer het voor mij goed voelt.
Ik ben op zoek naar de balans tussen bewegen en rusten. Een uurtje revalidatie en ik voel me redelijk goed. Na een uurtje winkelen voel ik me veel minder goed door het pijnlijke gevoel in spieren en botten. En dat kan ik niet uitgelegd krijgen aan mezelf. Dat is na de kanker, chemo en bestralingen. Maar tegelijkertijd is het een uitdaging om die balans te vinden. Ik ga die vinden ... nog eventjes geduld. Want ik ga al winkelen, plan al eens iets dat meer inspanning vraagt, ... dat komt in orde.
warme groet, Katleen
26-09-2008
waarom?
Ik heb een goede intuïtie en dat heeft me al een aantal keren goed geholpen. Maar gisteren had ik een gevoel waarvan ik hoopte dat het niet waar zou zijn.
Een vriend werd na het ontdekken van een hersentumor geopereerd, bestraald en heeft een chemokuur van 18 maanden genomen die hij in juni beeïndigd heeft. Vandaag had hij opnieuw een scan en een afspraak bij de dokter. Mijn intuïtie gaf me het gevoel dat hij geen goed nieuws zou ontvangen.
Ik heb net bericht gehad dat de tumor wat gegroeid is en dat hij terug begint met een chemokuur van x-aantal maanden.
Ik ken kanker. Ik ken chemo. En hij heeft een plaatsje in mijn hart.
Verdomme.
Katleen
25-09-2008
Pink Ribbon
Elke 2 jaar verschijnt 'Pink Ribbon'. Een tijdschrift rond borstkanker waarvan de opbrengst integraal naar het goede doel gaat (bijvoorbeeld kankeronderzoek). In deze editie kun je ook een stukje vinden over blog- en lotgenote Elly (http://ellys.skyblogs.be/).
Pink Ribbon ligt vanaf vandaag in de krantenwinkel.
24-09-2008
herfst komt eraan en ik kijk er naar uit
hallo,
Gisteren hebben mijn revalidatie-maatjes mij een pluim gegeven en hebben we nog eventjes gepraat over mijn medewerking aan de dag tegen kanker. En een welgemeend dank je wel aan alle lotgenoten voor de steun na het dipje van maandag. Ook zij herkennen die emoties natuurlijk.
Ondertussen ben ik er ook achter waarom ik het gevoel had dat er zondag iets niet klopte. Ik hou van buiten te zijn, in beweging te zijn, waar te nemen, te ontdekken ... en dan zet je jezelf in een rolstoel. Dat was zo'n groot contrast met de altijd vooruit denkende Katleen die donderdag in beeld is geweest. Mijn zus had een foto van mij gemaakt in de rolstoel en dat beeld klopte niet. Nu ik daarachter ben, kan ik er niets mee doen en ben ik dus volop op zoek naar een licht hulpmiddel om op te zitten tijdens de cross.
Zoals elke week heb ik al een lymfedrainage achter de rug. Een uurtje manuela drainage van de afvalstoffen. De spieren en gewrichten losmaken. En het is nodig, geloof me. Mijn spieren zijn zodanig verkort van het liggen, ziek zijn, chemo, ... dat ik daarvoor extra oefeningen moet doen maar daar had ik dan gisteren weer kniepijn van. Revalideren wordt een boeiende uitdaging en het bewaken van mijn lichamelijke grenzen. Ik kijk er naar uit om tegen het einde van het jaar lichamelijk aan de beterhand te zijn. De weg er naar toe gaat me lukken.
Maar eerst wordt het herfst en daarna winter, mijn favoriete seizoen.
liefs, Katleen
22-09-2008
emoties komen los na bezoek veldrit
Goedemorgen,
gisteren ben ik naar het veldrijden gaan kijken, in de rolstoel. Het was een mooie dag, samen met m'n zus doen wat we voor de kanker ook deden. Er waren een heleboel mensen die ik ken, Rob heeft heel goed gereden ... maar ik paste niet in het plaatje.
Want de beleving is niet hetzelfde, je zit naast de omheining en kijkt. Normaal gezien gaan wij het parcours rond, wandelen we een uur aan een stuk, roep ik op Rob en moedig ik ook de anderen aan, kijk ik naar het wedstrijdverloop. Het is net of ik dat gisteren voor een groot stuk gemist heb. Ik heb Rob elke ronde zien rijden, maar de rest niet echt. Een uurtje concentratie is op dit moment nog steeds heel wat. Er zijn teveel indrukken.
De ziekte en de behandeling erna hangen nog rond me. Ik zie er goed uit maar ben nog niet waar ik was. De revalidatie is gestart maar de confrontatie met de realiteit doet pijn. Ik kan boodschappen doen, naar het ziekenhuis rijden, iemand bezoeken, ... dikwijls voel ik lichamelijk reacties, soms zelfs geen pijn. Ik weet dat het nog tijdelijk is, maar tijdelijk duurt al en nog zo lang.
En dan word je tijdens je slaap wenend wakker. Waarschijnlijk tijdens het verwerken van alle indrukken en emoties van zondagnamiddag. Het is net of de emoties rond mijn borstkanker zich op de voorgrond beginnen plaatsen. Want dit is niet wie ik ben en waar ik voor sta. Vooruit denken en m'n best doen hoort bij mij. Als ik al niet meer kan genieten van buiten te zijn, cross te zien en te praten met vrienden, ...
In plaats van te denken dat ik beter minder pijn heb en dus in de rolstoel ga zitten heb ik me voorgenomen om met de rolstoel tot aan het parcours en daarna te staan en te bewegen. Ik wil genieten, ik wil deelnemen aan dit gebeuren en niet aan de zijlijn een glimp meepikken.
Deze emoties mogen er zijn, het is goed dat ze loskomen. Ze brengen me in contact met mezelf.
inademen, uitblazen, smile Katleen
19-09-2008
geel lintje = steun aan mensen met kanker
Goedemorgen,
gisteren was het Dag tegen Kanker. Dit jaar voert VLK hiervoor een symbool in: het geel lintje. Het geel lintje is een teken om de mensen met kanker te ondersteunen. Kanker is een ziekte die het leven van een mens overhoop gooit. En dan hebben mensen steun nodig en daarvoor dus het gele lintje. 'Een klein lintje, een groot gebaar'.
In de voormiddag had ik dus een uurtje revalidatie. Tijdens dat uurtje heeft men gevraagd of er iemand wilde gefilmd en geïnterviewd worden. Ik zag dat wel zitten en ben dus gisterenavond op tv geweest.
Nadat ik toegezegd had, voelde ik vooral dat ik het wilde doen voor alle jonge mensen. En toen ik het zag op tv, hebben er wat tranen gevloeid. Het is heel wat om jezelf te horen zeggen dat je afgezien hebt.
Daarom zeg ik een dag later dank je wel voor de steun van familie en vrienden.
knuffel, Katleen
18-09-2008
18 september = dag tegen kanker
18 september = dag tegen kanker
16-09-2008
start revalidatie
hallo,
het revalidatieprogramma is gestart. Gisteren een groepssessie gehad, we zijn met 11 mensen. 10 vrouwen met borstkanker en 1 man met lymfeklierkanker. Deze mensen hebben allemaal een relatie en de meesten hebben ook kinderen dus dat vond ik eerst wat minder maar tegen het einde van de sessie voelde ik me ook een beetje 'opgelucht' omdat je kunt delen met lotgenoten. We hebben hetzelfde meegemaakt. Er gewoon over praten en luisteren naar hoe iemand anders er mee omgaat, doet me goed. Ik had in de namiddag extra energie.
Vandaag de eerste fysieke sessie. Ja ja ... 10 minuten wandelen, 10 minuten fietsen en 3x 1 minuut steppen. Daarna nog grondoefeningen. Alles op een heel rustig tempo maar het uurtje was snel voorbij. Tijdens het naar huis rijden voelde ik dat ik erg moe was. Thuisgekomen heb ik boterhammen gegeten, me op de zetel gelegd en ... een dutje gedaan. Dus ga ik er zoveel mogelijk rekening meehouden om op dinsdag en donderdag niets anders te plannen dan dit.
We hebben ook de lijst gekregen met de andere afspraken. We hebben 3x hydrotherapie (oefeningen in het zwembad) en we gaan een keer step-aerobics doen en nog 2 keer wandelen. Onze conditie kan er tot 80% op vooruit gaan en de vermoeidheid kan op die manier wat teruggedrongen worden.
De (opnieuw) fitte Katleen komt eraan. smile
14-09-2008
ik ben er klaar voor
Ik heb deze week dus wat om me heen gekeken en niet veel gedaan. Mijn lichaam is moe en ook al schijnt het zonnetje, ik heb geen fut om buiten te gaan, misschien straks.
Woensdag ben ik met een cursus mandala tekenen begonnen. De dagen erna hebben mijn rechterhand en vingers zo'n pijn gedaan van het kleuren. Dat belooft voor de komende lessen (elke 14 dagen). Ik volg deze cursus omdat mandala's in het onderbewustzijn dingen zouden losmaken en helend werken. Ik vertel er jullie later zeker meer over.
Verder heb ik een bezoek gebracht aan vrienden van mijn ouders, nog eens afgesproken met een vriend van lang geleden en op gesprek geweest voor het revalidatieprogramma dat morgen start.
Dus morgen voormiddag is er de eerste groepssessie. Morgen weet ik wie er allemaal met mij gaat revalideren. Dinsdag en donderdag beginnen we met oefenen. Ik zal heel wat tijd in de auto doorbrengen volgende week. De relaxatieoefeningen waarvoor ik me had ingeschreven op vrijdag ga ik laten vallen. Eerst eens kijken hoe ik die 3 afspraken volgende week verteer hé. Want er komt nog vanalles bij natuurlijk: lymfedrainage, boodschappen doen, ...
Ik ben eens echt benieuwd hoe mijn lichaam zal reageren op de extra inspanningen. Spannend hé.
Enne ... het veldritseizoen is begonnen. Rob Peeters uit Mol rijdt vandaag zijn eerste wedstrijd. Hij ziet het zitten. Hopelijk vertaalt zich dat ook in een mooi resultaat en een goed gevoel na deze eerste wedstrijd.
groetjes, Katleen
08-09-2008
niemandsland
Ik zit in niemandsland. Niet dat dat zo erg is, maar ik zit tussen 2 etappes in en ik kijk wat om me heen.
Voordien was er de nabehandeling, volgende week start de revalidatie. Ondertussen is er een vermoeid lichaam en een vertroebelde geest. Ik krijg zo weinig impulsen om wie ik ben te voeden en dat mis ik wel eens. Maar ik ben er zeker van dat dat terugkomt. Te beginnen met de fysieke sessies. En het veldrijden begint ook opnieuw.
Vandaag schijnt het zonnetje. Ik ga er van profiteren, mijn best doen om er van te genieten.
knuffel, Katleen
07-09-2008
slaappil
Hey,
vorige dinsdag ben ik naar de sessie vermoeidheid in het VLK inloophuis van Turnhout gaan luisteren. Men heeft daar verteld dat je door de vermoeidheid na chemo en bestralingen baat kunt hebben om regelmatig een week een slaappil in te nemen. Dus had ik besloten om een week lang een slaappil in te nemen. Ik heb veel beter geslapen, uren na mekaar, wat een luxe.
Maar gisteren voelde ik me zo 'num'. Alle zin voor initiatief was weg. Als ik me zo voel na een reeks slaappillen (4 stuks, ahum), dan hoeft het voor mij niet.
Ik ben niet zo'n actief persoon maar ik ben zeer leergierig. Dat lukt al niet het laatste half jaar en dat vind ik al moeilijk. Om nu alle zin om iets te doen ook nog kwijt te zijn, dat is te veel voor me.
Dus wil ik nog af en toe een slaappil (een halfje dan) innemen. Maar that's it. Hopelijk moet ik mijn mening binnen een paar weken niet veranderen.
groetjes, Katleen
04-09-2008
eerste nacontrole bij dienst oncologie
Vandaag was de eerste controle bij de dienst oncologie. Een lichamelijk onderzoek en bloedafname. Lichamelijk voelt alles goed aan, het bloed wordt gecontroleerd en als er iets mis is, zullen ze me bellen. Maar ik ga niet zitten wachten op een telefoontje. Dus elke 3 maanden op controle. En de onderhuidse katheder zal om de 2 maanden gespoeld worden.
Revalidatieprogramma, controles, spoelen, ... De komende maanden heb ik het heel druk ;o) Ik kan er mee lachen, dat is goed hé.
knipoog Katleen
03-09-2008
nieuwe foto
Hello,
afgelopen zondag heeft mijn zus nog eens een foto gemaakt. Daarop zie je dat mijn haar al wat langer is, mijn wenkbrauwen en wimpers zijn ook gegroeid. Ik zie er al wat minder ziek uit.
groetjes, Katleen
30-08-2008
oh what a night ...
Vorige zaterdag heb ik voor de eerste keer een lichte slaappil genomen. En ik heb toen heerlijk geslapen, uren aan een stuk. Ik heb het gewoon nodig om om de paar nachten een nacht door te slapen. Maar ik kan/wil nog niet elke nacht een slaappil nemen.
Deze nacht ben ik na een uurtje in slaap gevallen en na 3 uurtjes slapen waren mijn ogen alweer wakker. Dan lig je wakker maar wil je verder slapen. Er gaat wat tijd voorbij en dan is je blaas ook wakker dus kun je niet anders dan opstaan en naar het toilet gaan. Hopelijk val je terug in slaap voor je honger krijgt wat deze nacht dus niet het geval was. Meestal val ik tegen de ochtend terug in slaap en word ik naar mijn gevoel veel te laat wakker en is de voormiddag voorbij voor ik het goed en wel besef.
Vroeger lag ik steeds recht in bed. Niet veel beweging, gewoon rustig. Sinds de menopauze is dat heel wat anders. Mijn lichaam is soms zo onrustig, dus ik ook. Soms lig ik zelfs diagonaal op mijn buik omdat ik zo terug in slaap val ... Niet te geloven. En soms wil ik dat ik niet meer alleen in m'n bed lig ... maar hoe moet dat dan ??? Nog maar te zwijgen over het licht dat opnieuw aangaat om wat te lezen in een tijdschrift.
Ik weet van lotgenoten dat ik hiermee niet alleen ben maar ik moest het toch eens even kwijt. Ik denk aan jullie als mijn benen onrustig zijn, wanneer mijn hartslag hoger is dan normaal, wanneer mijn ogen geen zin hebben om dicht te vallen of als ik 's morgens bezweet wakker wordt omdat mijn lichaam de innerlijke warmte niet kwijt kon tijdens het 'nachtelijk zweten'. Ik denk meer en meer aan jullie.
groetjes, Katleen
29-08-2008
ik mag meedoen aan het revalidatieprogramma in het ziekenhuis
Goedemiddag,
gisteren ben ik op gesprek geweest en deze voormiddag heb ik al een telefoontje gekregen.
Ik mag meedoen aan het revalidatieprogramma in de groepsessies - joepie ! Sommige mensen hebben er voor kunnen kiezen om individuele begeleiding te krijgen.
15 september starten we met een groepsessie en de dag erna is het 3 maanden aan een stuk elke dinsdag en donderdag voormiddag een uurtje fysieke oefeningen onder begeleiding van een kinesist.
smile Katleen
27-08-2008
naar de kermis geweest
Gisteren ben ik in mijn dorp naar de kermis geweest. Gedurende jaren ben ik daar niet meer naar toe geweest maar ik voelde me mentaal en lichamelijk de laatste dagen zo down van altijd hetzelfde. Dus eventjes wat geld gespendeerd in het lunapark en iets gedronken in een café. Ook al kom je jezelf op dat moment tegen tijdens het rechtstaan of in het lawaai. Om van de volgende dag nog maar te zwijgen. Maar het heeft deugd gedaan en ik was later thuis dan gepland.
Morgen heb ik dat intakegesprek i.v.m. het revalidatieprogramma. Duimen maar.
groetjes, Katleen
26-08-2008
controle professor
Goedenavond,
na de operatie in december heb ik met de professor een nieuwe afspraak gemaakt voor controle. Toen dacht ik: oh, in augustus is alles al bijna achter de rug. Nu zijn we dus eind augustus en de revalidatie moet nog beginnen. Waarschijnlijk heeft dat de voorbije dagen wat zitten wringen want ik voel me beter nu ik geweest ben.
Volgens de professor is alles goed. Volgende week donderdag op controle bij de oncoloog. Als dat achter de rug is, beginnen we aan de revalidatie.
Ik kijk er al naar uit. Katleen
25-08-2008
inloophuis Turnhout
Hallo,
vandaag ben ik voor de eerste keer naar het inloophuis in Turnhout geweest. Er werd daar een themadag voor jong volwassenen onder de 40 jaar georganiseerd. Ik dacht daar ga ik naar toe en dan kan ik met lotgenoten praten ... ik was er alleen. Niet tegen staande heb ik daar een leuke babbel gehad met een vrijwilliger. Ik ben moe en tevreden thuisgekomen, zeker voor herhaling vatbaar. Waarschijnlijk zal ik er niet veel leeftijdsgenoten ontmoeten maar we zien wel hoe dat loopt. Dan ontmoet ik ze hopelijk ergens anders, hé.
groetjes, Katleen
17-08-2008
simpel, gaan we eens doen, ... zo moeilijk
De lange tocht met verschillende etappes. Omdat ik fietsliefhebber ben was dat een logische titel. Ik dacht aan de operatie, de chemo en de bestralingen. Aan de revalidatie heb ik in december niet eens gedacht.
Hoe bekijk ik het nu?
operatie = tijdrit - gewoon doen.
chemo = bergrit - na het vertrek de eerste berg omhoog en dit nog zeven keer bij elke chemo, maar ik ben bij elke afdaling onderuit gegaan met aankomst in het dal.
bestralingen = vlakke rit met een sprint aan de aankomst. De voorbije weken was het aftellen in de laatste meters.
revalidatie = vertrek in dal - 1 lange, moeilijke col op en dan (ik weet niet wanneer) de top bereiken.
Onderweg heel wat drinkbussen genuttigd (dingen die ik bijgeleerd heb over mezelf, het leven, de maatschappij, ...) Met dank aan het ganse team (ouders, zus, familieleden, vrienden, dokters, verpleegsters, hulpverleners, ...)
knuffel, Katleen
14-08-2008
naar de kapper geweest
Hallo,
voor de eerste keer in een half jaar tijd ben ik naar de kapper geweest. De ongelijke haren laten knippen en nog steeds een mooie korte coupe.
Nog wat zonnestraaltjes op mijn bleke huid, een tikje meer uitstraling ...
Ik zie dat wel zitten.
groetjes, Katleen
11-08-2008
nabehandeling is afgelopen !
De 25 bestralingen heb ik gehad.
De nabehandeling is afgelopen, joepie !
10-08-2008
bestralingen bijna gedaan
hey,
de bestralingen zijn bijna gedaan. Hopelijk begint daarna de vermoeidheid ook wat te minderen want donderdag, vrijdag en zaterdag was ik stik kapot en heb ik veel geslapen.
De plaats waar mijn huid bestraalt wordt, begint op bepaalde plaatsen af te blotten. Ik weet niet of dit de juiste benaming is maar het voelt wel raar omdat de huid eronder er toch broos uit ziet. En onder mijn borst ligt het een beetje open, waarschijnlijk van het zweten door het warme weer toch erg gevoelig geworden. Dus dat wil ik nog goed verzorgen. Ik zal blij zijn als morgen de laatste bestraling achter de rug is.
groetjes, Katleen
03-08-2008
hoe voel ik me nu?
goedemiddag,
afgelopen donderdag ben ik in de rolstoel naar het criterium in Herentals geweest. Mijn zus achter de rolstoel om me verder te duwen en ik in de rolstoel toch wat genieten van de mensen, het goede weer en de mannen op de fiets. Maar na een paar uur was ik erg moe en blij dat we terug richting huis reden.
Een antwoord op de vraag hoe ik me voel is complex en hangt af van dag tot dag, soms wel van uur tot uur. De pijn wisselt zich af tussen spierpijn, pijnlijke botten of pijnlijke gewrichten. Als ik wat lang op m'n benen sta, is er wel iets dat reageert. Mijn slijmvliesirritatie is nog steeds bestaande, mijn maag doet het al iets beter. De vermoeidheid is er natuurlijk ook nog. Ondertussen ben ik ook andere medicijnen aan het innemen omdat ik last heb van een beginnende ontsteking in de gewrichten.
Mijn huid heeft te lijden onder de bestralingen maar dat valt al bij al nog goed mee. Er mag al eens iets meevallen in de nabehandeling hé.
Meer en meer zie ik het einde in zicht ook al weet ik dat ik nog een lange weg heb af te leggen. Maar af en toe heb ik al een redelijk goede dag en dat doet deugd ook al besef je dat pas 's anderendaags.
groetjes, Katleen
28-07-2008
ik doe niets meer
hallo,
het is te zeggen ... ik doe nog heel weinig. In de voormiddag bestraling halen, in de namiddag niets en 's avonds niets. Het kan al eens gebeuren dat ik boodschappen doe of naar de apotheek ga. Maar de laatste weken is het zo dat ik er aan denk en het pas dagen later doe.
Maar het mag, ik vind het ok zoals het nu is. Ik zou 's nachts wel wat meer willen slapen maar het warme weer helpt me niet echt.
Met de bestralingen zijn we over de helft, nog 10 bestralingen en dan is dat ook achter de rug. En dan zal ik wel weer wat meer van me laten horen.
groetjes, Katleen
21-07-2008
haar is aan 't groeien
Met enige trots meld ik u ... mijn nieuwe haar. Aan de rechterkant kun je m'n nieuwe haartjes bewonderen.
De foto in bijlage werd in april getrokken en toen had ik nog een sjaaltje opstaan. Dus we maken vorderingen.
groetjes, Katleen
17-07-2008
begeleiding
Goedemiddag,
gisteren ben ik langs de dokter geweest die me zal begeleiden tijdens de bestralingen. Eventjes navragen hoe het met me gaat, hoe met m'n huid is en de rest van mijn lichaam gesteld is. Ze zal me wekelijks eventjes bij haar laten komen.
En vandaag heb ik een afspraak gekregen om te gaan babbelen met iemand. Vorige week had ik het zeker kunnen gebruiken maar vanaf volgende week gaan we in begeleiding. Ik voel me goed maar het is nodig dat ik hierover babbel. Want het is niet enkel mijn lichaam dat onderuit gehaald werd tijdens de chemo. Ik heb echt al wel ondervonden dat wij bestaan uit een lichaam, emoties, verstand e.d. Hoelang die begeleiding gaat duren weet ik nu niet. Maar ik zal enige tijd op regelmatige basis gaan praten met iemand.
Er zit soms heel wat tijd tussen de berichten die ik hier schrijf want ik ben echt moe. Vandaag ben ik om 10u30 bestraling gaan halen, thuis gekomen en gegeten, na het nieuws een uur geslapen. En nu eventjes laten weten hoe het met me gaat. Nog wat koers zien, weer wat eten, deze avond nog meer rusten en dan gaan slapen.
groetjes, Katleen
11-07-2008
55kg
Goedemiddag,
Deze morgen woog ik ... 55 kg. Ik wachtte al een hele tijd tot ik deze 4 kg was bijgekomen. Want ik voel me gewoon beter nu ik wat meer weeg.
En, ik heb 1 week bestralingen achter de rug. Dat betekent 5 bestralingen gehad, nog 20 bestralingen te gaan.
groetjes, Katleen
09-07-2008
te vroeg
Hallo,
de radiotherapie komt te vroeg volgens mijn gevoel. Ik ben verre van hersteld van de chemo en het grote aantal bijwerkingen waar ik nog last van heb. Mijn lichaam is nog vermoeid en ziek.
Hierdoor komen er de laatste paar dagen heel wat emoties naar boven. Het gevoel van te snel de laatste etappe in de nabehandeling, het gevoel van waarom moet ik dit allemaal ondergaan. Maar ook het gevoel dat mijn leven overgenomen werd door anderen. En dit al van eind vorig jaar. Dat hoorde ik gisteren ook in de reportage op Eén over Circle 66, mensen die borstkanker achter te rug hebben. Ik heb een paar keer bevestigend geknikt want wat die mensen vertelden was heel herkenbaar. Ook heb ik nogmaals gezien en gehoord dat een leven weer opbouwen mogelijk is, haalbaar is en dat een expeditie in Groenland tot de mogelijkheden behoort.
Vandaag lymfe-drainage gehad omdat mijn schouder en linkerarm serieus reageert op de onnatuurlijke houding waarin mijn arm wordt gelegd tijdens de bestraling. Ik ben zo moe als ik terugkom van de bestraling. Het is van belang dat ik ook thuis die schouder ga versterken. Zie je, samen met het behouden van hoe m'n lichaam nu is, is de opbouw al bezig.
groetjes, Katleen
07-07-2008
eerste bestraling
de eerste bestraling is achter de rug.
Je ligt daar in een kale kamer met een machine, je moet heel stil blijven liggen, en dan word je bestraald. Normaal voel je daar niets van maar op de plaats waar de lymfe-klier verwijderd werd voel ik toch wat (het pitst daar). Verder elke dag na de bestraling en voor het slapen gaan de huid insmeren. Niet in de zon, sauna, infra-rood cabine, ... Het worden weer leuke weken.
Dit is de laatste stap in de nabehandeling. 1 bestraling gehad, nog 24 te gaan. Ik heb er geen zin in maar moet positief blijven denken. Maar als ik wat veel last krijg van m'n huid of litteken zal het moeilijk worden. Ik hoop dat ik dat gevoel snel kan loslaten ...
groetjes, Katleen
06-07-2008
helemaal alleen
Hey,
mijn huisgenoot is dit weekend niet thuis geweest. Ik heb dus het huis voor mij alleen gehad. Zalig.
Zaterdag wakker geworden en heel de dag veel gerust en tegen de avond viel het me op ... alleen zijn deed deugd. Tijdens de behandeling met chemo (meer dan 5 maanden) heb ik bij mijn ouders in de living geleden na de chemo en tijdens de herstelling daarvan. En dus steeds mensen om me heen. Gisteren was ik alleen met niemand om me heen. Enkel mijn vermoeid lichaam en mijn gedachten. Zondag ben ik nog eventjes bij m'n ouders langs geweest.
Misshien had ik dit wel nodig om aan de volgende etappe te beginnen. Hoe onverwachte dingen zo'n verschil kunnen maken.
knuffel, Katleen
05-07-2008
drukke week gehad
Hallo,
begin deze week in het ziekenhuis een simulatie van de radiotherapie en een scan gehad. De voorbereiding van de volgende etappe. Het verbaasde me toch dat ik heel erg moe werd van mijn arm gedurende een kwartier omhoog te houden. En daarna echt moest rusten in de auto of in de cafetaria.
De andere dagen gewinkeld e.d. voor mijn verjaardag. 's Avonds is er bezoek geweest en het was hartverwarmend en vermoeiend tegelijkertijd. Gisteren was ik niets waard, helemaal leeg. Vandaag zaterdag is het net hetzelfde. Door de pijnstillers is de pijn wel zo goed als weg maar de vermoeidheid is er nog wel natuurlijk.
Omdat ik houd van sporten met wielen en een mannetje (of vrouwtje) staat Sporza op en de co-commentator is een wielrenner en die zei het volgende: in een lange wedstrijd van 3 weken zoals de tour voel je je vermoeidheid het eerst in de maag. Ik vergelijk de weg na kanker met een lange tocht met verschillende etappes. Is het daarom dat mijn maag niet herstelt? Nog eventjes geduld dus.
groetjes, Katleen
29-06-2008
voorbereiding radiotherapie
Goedemiddag,
morgen en overmorgen naar het ziekenhuis voor een simulatie en een scan. En dan begint volgende week de derde etappe, de radiotherapie.
Ik heb toch wat zenuwen hoor. Het is weer kennis maken met iets nieuw, weer die stap zetten en volhouden. De chemo, ik zit eigenlijk nog in m'n derde week na de laatste chemo, naar mijn gevoel heb ik dat al helemaal los gelaten. Mijn lichaam nog niet hoor, ik functioneer nog steeds op pijnstillers. Ik zou dat graag afbouwen maar die pijnstiller neemt ook een stukje vermoeidheid weg en dat voel ik toch als die na 4 uur uitgewerkt is. Misschien dat ik volgende week kan beginnen afbouwen, wie weet.
Verder heb ik een 'druk' programma met inkopen doen en taart bestellen. Want volgende donderdag ben ik jarig. Waarschijnlijk gaat het regenen en dat vind ik toch wel spijtig. Dus ga ik de volgende dagen dubbel van de zonnestralen genieten. Jij ook?
groetjes, Katleen
26-06-2008
plannen maken
... plannen maken en er naar uit kijken ...
Ook al ben ik nog aan het herstellen toch maak ik al eens plannen. Deze avond ging ik normaal gezien naar een comedy-night. Maar mijn slijmvliesontsteking is nog niet gedaan en daardoor komt er speeksel en slijm naar boven dat ik dan uitdoe in een papieren zakdoekje of tissue. Mensen die ik ken weten dat en hebben dat al gezien maar temidden van onbekenden zie ik dat toch niet echt zitten.
Morgenavond zal mijn hartje toch wenen denk ik want dan beginnen in Turnhout de Vrijdagen met Milk Inc en die had ik toch nog eens graag zien optreden. Zo een anderhalf uur goede muziek waar je happy van wordt en dan (heel) moe en voldaan naar huis. Ik keek er echt naar uit om er samen met mijn zus en een vriendin naar toe te gaan en het zou me ook echt goed gedaan hebben andere mensen terug te zien. Maar ik durf niet goed. Dat is angst.
Ik weet dat angst een slechte raadgever is maar mijn gezondheid is nog zo broos, mijn weerstand echt miniem. En volgende week maandag en dinsdag word ik in het ziekenhuis verwacht voor een simulatie en een scan voor de radiotherapie en dat wil ik toch niet afbellen wegens ziekte omdat ik een paar uur buiten gezeten heb. Iets wat ik een half jaar niet meer gedaan heb.
Ik kan veel plannen, nog meer uitkijken naar iets. Maar mijn lichaam beslist. Mijn verstand weet dat er nog zo veel leuke dingen te doen zijn als ik gezonder ben. Maar mijn gevoel weet ook wat ik vorig jaar deed en leuk vond. En dat is soms moeilijk vooral nu omdat ik volop wil plannen en dingen wil doen ...
knuffel, Katleen
25-06-2008
opnieuw thuis geslapen
Hallo,
sinds maandagavond slaap ik thuis. Hopelijk blijft dat nu ook zo. Want dat betekent dat mijn herstel goed verloopt en er geen noemenswaardige kwaaltjes opduiken waardoor ik opnieuw hulp nodig heb.
Gisteren was ik erg emotioneel. Of het nu was door het 'afsluiten' van die zware periode van chemo, of mijn lichaam dat sinds januari onderuit gehaald is, waardoor het precies kwam, weet ik niet, en dat hoeft ook niet. Loslaten, meestal onverwacht, hoort er ook bij.
En het blijft raar. De ene morgen slaap ik tot 10u, de andere word ik om half acht wakker. Hoe dat komt, ik ben er nog steeds niet achter.
groetjes, Katleen
20-06-2008
warmteopwellingen
Hey,
mijn interne temperatuurmeter is nog steeds kapot. Als ik iets eet, als ik een inspanning doe, zomaar, ... heel regelmatig heb ik warmteopwellingen.
Ondertussen breekt het zweet me af en toe ook om een andere reden uit. Ook 's nachts en dus word ik 's morgens al wel eens nat van het zweet wakker. De oncologe heeft me vorige week verteld dat in mijn bloed te zien is dat ik in de menopauze zit. Ik wist dat dit kon door de chemotherapie en het is dus zo. Normaal gezien herstelt zich dit binnen het half jaar, maximum 2 jaar maar in m'n achterhoofd houd ik er toch rekening mee mocht het niet zo zal zijn.
Maar ik trek er me lekker niets van aan. En wanneer ik het er wel moeilijk mee zou krijgen ... dat zien we dan wel weer. Ik heb al genoeg te verduren gehad het laatste half jaar.
knuffel, Katleen
19-06-2008
laatste chemo gehad, herstellen kan beginnen
Hallo,
al een paar dagen wilde ik van me laten horen, maar buiten mijn mails nakijken heb ik niet veel gedaan.
Sinds ik de data van de bestralingen weet (en dus ook wanneer de nabehandeling achter de rug is) kijk ik naar de toekomst. En die toekomst begint vanaf half augustus en ik heb er een (heel) goed gevoel bij. Eind augustus is het hier in het dorp kermis. Ik ben er al jaren niet meer naar toe geweest maar ik zal er dit jaar bij zijn. Ik heb me ingeschreven voor een workshop, heb een aantal lezingen in m'n agenda gezet (o.a. in het inloophuis in Turnhout). Zo heb ik tot het einde van het jaar elke week minstens een namiddag of avond iets gepland. Stilletjesaan een ritme in m'n weken steken. Mijn lichamelijke gezondheid herstellen en conditie opbouwen horen daar natuurlijk ook bij.
Ik ben een sterke, dat weet ik. En toch heb ik het de laatste weken mentaal moeilijker. Het gaat nog goed hoor maar ik voel al een aantal weken dat ik met iemand moet praten over de kanker die in m'n lichaam gezeten heeft en wat dat teweeg gebracht heeft. Ik heb heel sterk het gevoel dat ik door zo ziek te zijn van de chemo een half jaar heb binnen gezeten en dat de persoon die ik ben voor een stuk weg was. Die Katleen is voor een stuk terug doordat ik plannen maak vanaf september en die dingen plan die ik graag doe en nodig heb. Maar toch, ik mag dat gevoel niet negeren en ik ben van plan om deze week nog te regelen dat ik met iemand praat tot ik het gevoel heb dat het allemaal een plaats heeft gekregen.
Het inloophuis in Turnhout van de Liga tegen kanker ga ik ook een keer bezoeken. Voordien had ik geen behoefte aan mensen van mijn leeftijd die hetzelfde doormaakten. Vooral omdat mijn lichaam zo zwak was. Maar nu begint dat toch te komen en er zijn elke maand bijeenkomsten voor jong volwassenen tot 40 jaar en daar ga ik een keertje naartoe gaan, denk ik. Maar dat is voor als ik al wat meer hersteld ben.
groetjes, Katleen
09-06-2008
morgen chemo 8 - de laatste !
dus ... morgen chemo 8 - de laatste ! Meer heb ik daar niet aan toe te voegen.
groetjes, Katleen
08-06-2008
ik ben moe
Goedemiddag,
wat ben ik moe. Of het nu komt van die bijwerkingen die blijven duren of van wat dan ook, ik ben de laatste 2 dagen echt moe. Ik slaap ook meer dan 10u. Misschien is de vermoeidheid nu echt in m'n lichaam aanwezig. Dat maakt het natuurlijk ook iets moeilijker om op gang te komen overdag. Ik wil dit doen en dat doen ... Naar mijn gevoel lummel ik maar wat aan en de dag is om. Mijn moeder zegt dat ik niet zoveel moet willen en meer moet loslaten omdat het niet gaat. Dat is moeilijk voor iemand met mijn karakter.
Ik heb nog moed en ik ben gemotiveerd voor die laatste chemo. Ook al ben ik al een paar dagen echt gefrustreerd. Ik weet niet precies wat er zit te wringen, een paar kleine dingen. Maar ze doen me geen deugd. Als de zon straks schijnt, zorgt ze er misschien voor dat de frustraties wegsmelten. Ik zal eens even onder de douche gaan staan en op die manier al wat met het water meegeven.
groetjes, Katleen
05-06-2008
allez, 't is weer zover
Derde week, goede week - vergeet het maar. Het is weer donderdag in de derde week ... en het is weer zover. Een inwendig lichaamsdeel doet onnozel. Mijn maag ligt overhoop. Gisteren begonnen en vandaag stevig laten voelen. Als het morgen niet beter is, weer naar de huisdokter. Als er iets is wat ik niet ga missen aan die chemo is mijn mindere weerstand en het verdomde feit dat als ik buitenkom, ik ziek ben. (als je het gevoel moest hebben dat ik het echt niet meer leuk vind, dat is ook zo)
Morgen is een nieuwe dag. Wie weet wat gebeurt er allemaal vannacht ... ;o)
groetjes, Katleen
03-06-2008
het gevoel dat het einde van de chemo in zicht is
Hey,
sinds vandaag heb ik het gevoel dat het einde van de chemo in zicht is. Eerder had ik dat gevoel niet. Nu dus wel. En het voelt eigenlijk wel heerlijk aan. Binnen een week begin ik aan de laatste chemo, wat zal dat deugd doen als die weken dan nog eens om zijn.
Ik hoop dat het weer de week voor ik aan de bestralingen begin helder en zonnig is. Dat de zon me extra kracht geeft om er aan te beginnen. Dromen mag hé.
knuffel, Katleen
02-06-2008
data radiotherapie
hallo,
vandaag dus een afspraak gehad in het ziekenhuis in Turnhout voor de bestralingen na de chemotherapie.
Op 30 juni vindt er een simulatie plaats, de dag erna een scan. Op die manier kan ik de rest van de week mijn verjaardag vieren (en het einde van de chemo). Maandag 7 juli starten de bestralingen, 25 keer, dus 5 weken aan een stuk. De bestralingen zullen steeds om 10u10 zijn. Als je zin hebt om me eens te vergezellen, laat maar weten.
Etappe 3 krijgt vorm.
tot later, Katleen
30-05-2008
lichaam ziet af
Goedenavond,
ik kan het niet anders zeggen, mijn lichaam ziet af. Maar het hoort erbij dus ik kan het aan. De pijnstiller neem ik ondertussen om de 4 uur en ik heb in die uren regelmatig pijnscheuten en elke dag doet er wel een ander gewricht pijn. Ik noemde het tot daarnet gewenning maar na een gesprek met een vriendin noem ik het anders.
Ik denk dat de chemo 'sterker', of doordat ik er al 3 van deze gehad heb 'meer', inwerkt op mijn spieren en gewrichten. En dat mag ik voelen. Dus de pijnstiller zal z'n werk nog wel doen alleen is die niet meer zo sterk opgewassen tegen de bijwerkingen. Waarschijnlijk voor de laatste chemo iets extra innemen, maar zover zijn we nog lang niet. Ik heb nog meer dan een week.
Voor de rest kan ik je meedelen dat ik het al de hele dag koud heb gehad. Met dan om de zoveel minuten een warmteopwelling. Mijn lichaam reageert op alles wat ik eet en drink met verbruik van energie natuurlijk en dat zorgt voor die warmtevlagen. Als ik dan iets warm eet, is het nog eerder en meer van dat. Jongens toch ... Dus als je me eens ergens zou tegenkomen en ik trek een vest uit en aan, en nog eens uit en aan ... dat is normaal.
smile, Katleen
28-05-2008
ik heb nog eens geweend
ja hoor, ik heb nog eens geweend.
Ik heb deze avond voor de eerste keer na chemo 7 een grotere inspanning gedaan (naar de supermarkt geweest, met mijn zus als chauffeur). Het ging redelijk goed met de spieren en gewrichten in de benen, dankzij een pijnstiller natuurlijk.
In de supermarkt ben ik dan mensen tegengekomen die ik ken en dan vertel je hoe je je op dat moment voelt. Acherteraf in de auto dacht ik terug aan die mensen en ik hoorde mezelf tegen hen zeggen dat ik het toch nog niet echt geloof dat mijn lichaam chemo 7 iets beter verdraagd. Dit terwijl ik weet dat woorden zo belangrijk zijn en een ondersteuning zijn voor je lichaam en geest. Toen ik thuiskwam overviel me zo'n vermoeidheid dat ik niet anders kon dan gaan liggen.
Door de vermoeidheid, het inzicht, een reactie van een huisgenoot, ... floep, tranen. Maar achteraf voelde ik me weer beter en ik ben ook blij met het inzicht dat ik gekregen heb en dus ook weer bewust van wat ik belangrijk vind. De juiste woorden gebruiken. Op de vraag hoe het met me gaat, blijf ik nog steeds zeggen 'goed', dus dat zit nog 'goed' hé.
Maar het blijft dat alles in m'n leven anders is, en dat blijft met momenten moeilijk.
groetjes, Katleen
27-05-2008
zon, regen, wolken, ...
hallo,
de natuur laat vandaag zien wat ze allemaal kan met zon, regen, wolken, wind, ... En dan denk ik aan de glijbaan die 2008 voor me is. Door een tumor met operatie en chemo zit mijn lichaam op een glijbaan zoals de natuur met zon, regen, wind ... Mijn emoties vallen wel mee op die glijbaan. Stel je voor dat die zouden wisselen zoals het weer vandaag. Amai, dat zou pas vermoeiend zijn.
Af en toe stuur ik mailtjes naar mensen die ik ken. Zoals ik aan een vriendin schreef: aan de ene kant wil ik leuke en mooie dingen delen met mensen die een plaatsje in mijn hart hebben. Omdat ik ze al langer ken, omdat we echt een verbinding hebben, omdat ze aan me denken, ... Aan de andere kant laat ik op die manier de dingen die bij het 'dagelijkse leven' horen niet los, wil ik laten merken dat ik er ook nog bij hoor ondanks alles wat er gaande is.
Laat het zonnetje maar schijnen ...
knipoog, Katleen
26-05-2008
afspraak radiotherapie gemaakt
Goedemorgen,
we zijn bijna een week verder en het is net of ik me een 'ietsie pietsie' beter voel. Misschien komt het omdat die verkoudheid door is (hoop ik dan toch) en ik vooral moe was van het hoesten. De vorige keren zat het echt in m'n benen en deze keer voel ik ook al m'n spieren in mijn nek, rug, buik. Maar het begint te beteren.
De pijnstiller welke er de vorige weken voor zorgde dat ik een aantal uren pijnvrij was, doet nog wel z'n werk maar echt pijnvrij ben ik niet meer. Ik neem nu 's avonds een spierontspanner in en dat helpt wel.
Voor mijn 7de chemo vertelden mensen mij dat het einde bijna in zicht is. Geloof me, zo voelt dat voor mij nog steeds niet aan. Het zijn 2 blokken van 3 weken die nog veel van me zullen vergen. Maar aan de voorlaatste blok zijn we begonnen dus het gaat de goede richting uit.
Daarnet heb ik gebeld met het ziekenhuis in Turnhout voor een afspraak voor de bestralingen die er na de chemokuur aankomen. Begin juni heb ik een eerste gesprek en dan weet ik meer. Normaal gezien zijn het 5 weken elke dag naar Turnhout. Ik heb gekozen om dichter bij huis deze behandeling te volgen. Het is dagelijks en de afstand (en soms file-ellende) naar Wilrijk zou van het goede te veel zijn. Ik ben heel content van de mensen in het Sint-Augustinus Ziekenhuis maar voor dit lijkt dichterbij beter.
knuffel, Katleen
19-05-2008
morgen chemo 7
Hey,
vandaag heb ik een goede dag gehad. Het zijn weer 3 zware weken geweest maar ze zijn voorbij. De tweede keer op rij dat ik in m'n 3de week, de 'betere' week, ziek ben geweest. En dat is mentaal niet makkelijk. Ik heb dus heel weinig gedaan omdat ik zo moe geweest ben.
Maar vandaag voelde ik me goed. Iets meer energie, het zonnetje dat scheen, een lymfedrainage en goed gesprek met kinesiste Kirsten, en mijn slaapkamer gepoetst. Ondertussen begin ik dat wel te voelen dat ik zo net iets te veel gedaan heb.
Deze avond ben ik wel onrustiger geworden, maar wat wil je als je weet wat er morgen gaat komen ...
warme groet, Katleen
18-05-2008
2de puzzel is af
hallo,
de 2de puzzel is af. Amai, dat heeft even geduurd. Maar de laatste dagen was ik te moe om puzzelstukjes te passen. Deze namiddag eerst even wat geslapen en toen had ik er zin in en de 1000 stukjes zijn gelegd. Hopelijk kan ik morgen voor een kader gaan kijken en dan kan ik hem aan de muur hangen.
De antibiotica doen hun werk, ik voel me al iets beter. En ik zit hier nu in het zonnetje dit bericht te schrijven. Sebiet nog eens een ijsje eten want daar heb ik zin in. Mijn smaak is nog steeds weg dus meestal eet ik wat ik kan eten. Vooral omdat mijn maag het nog moeilijk heeft door de eerste 4 chemo's. En soms dus waar ik zin in heb.
salukes, Katleen
17-05-2008
vanalles
Goedemiddag,
het is een tijdje geleden dat ik nog iets geschreven heb maar ik ben zo moe geworden deze week. Ik ben terug hervallen met mijn hoesten en verkoudheid en dat maakt me extra moe natuurlijk.
De voorbije dagen zijn heel veel dingen een opgave geweest. Gewoon al mijn afspraak voor lymfedrainage, naar de dokter en apotheek gaan. Maar deze namiddag wil ik nog wel boodschappen doen.
Mensen zien dat ik veel afgevallen ben en beginnen er dan over. En dat pakt me soms wel eens. Dat ze geïnteresseerd zijn in mijn verhaal en waar ik doorga. Ik zou dan eens goed willen wenen, maar dat lukt me niet echt. Het zal wel komen als de tijd rijp is.
Nog een paar dagen en dan is chemo 7 daar. Hopelijk kan ik nog wat herstellen. Tot later.
dikke knuffel, Katleen
09-05-2008
wandeling
goedenavond,
deze middag nog eens een wandeling in de rolstoel gemaakt. In het bos ... de geur van de bomen, de geluiden van vogels, een vlinder die voorbij komt, ... Dat is genieten voor mij. En beseffen dat ik dit kan meemaken omdat ik een rolstoel zit na een zware behandeling. Gewoon zitten, ogen en oren open en genieten. Hopelijk kan ik eind volgende week weer zelf een korte wandeling maken.
Daarstraks ook aardbeien gekocht en er van gesmuld. Lekker. Ook al is mijn smaak zo goed als weg, toch was het lekker.
Zoals je leest, voel ik me al beter. Ook qua gezondheid gaat het wat beter. En dan ben je wat beter in balans hé.
smile, Katleen
07-05-2008
moeilijke dag gehad
Hey,
vandaag heb ik een moeilijke dag gehad. Mentaal dan. En die dagen mogen er ook zijn, dat weet ik wel.
Afgelopen maandag heb ik een half uurtje buiten gezeten (met fleece, bodywarmer en sjaal aan) om te 'genieten' van het goede weer. En dinsdagavond ben ik opnieuw beginnen hoesten en voelde ik me met het uur slechter. Vandaag heb ik daar mentaal een opdoffer van gekregen. Je zou voor minder moedeloos worden. Net als ik eens iets anders doe dan binnen zitten, is dat teveel voor mijn lichaam. Ondertussen gaat het met die hoest al weer de goede richting uit.
Deze voormiddag kreeg ik het inzicht dat vroeger mijn wil veel sterker was dan mijn lichaam. In deze periode heeft mijn wil niet veel meer te zeggen, mijn lichaam is niet sterk genoeg meer om wat ik wil te doen. Dat is eigenlijk een hele verandering voor mij. En dat voel ik ook.
Deze middag hebben een vriendin en mijn moeder met mij in de rolstoel een wandeling gemaakt en ook de babbel deed me deugd. Zeker voor herhaling vatbaar.
Wat ik vandaag heel sterk gevoeld heb, is dat ik jullie nodig heb. Dus als je eens wilt bellen, doen. Als je wat tijd over hebt, kom een keertje op bezoek (vooraf een seintje a.u.b.) Ik kan het goed gebruiken.
Want de lange tocht met verschillende etappes is moeilijk, echt moeliijk.
warme groet, Katleen
04-05-2008
51kg en zakkende
Hallo allemaal,
we zijn weer een paar dagen verder na chemo 6 en ik zit aan tafel met het zonnetje op me. Ik hoop dat ik morgen eventjes buiten kan gaan zitten (met sunblock natuurlijk) maar dat bekijken we dan wel.
Dinsdag heb ik maar 85% van de chemo gehad omdat het te gevaarlijk wordt. Mijn lichaam heeft te lang last van de bijverschijnselen (meer dan 14 dagen) en hierdoor blijven de toxische stoffen te lang in mijn lichaam zitten. Daarom geeft de oncoloog een minder percentage chemo. En het valt iets beter mee deze keer maar ik ben weer helemaal onderuit gegaan en ben nog zo zwak. Maar zoals van in 't begin doen we dag per dag een stapje vooruit.
Mijn gewicht is nog steeds zakkende. Ik ben nog nooit zo mager geweest. En ondanks het feit dat ik 23u per dag lig of zit, blijf ik afvallen. Ook door de pijn verbruikt mijn lichaam veel energie en ik kan nog steeds niet goed eten dus dat verklaart wel wat.
Ach, het zonnetje gaat een hele week te bewonderen zijn. Morgen eens kijken of er in de tuin een plekje uit de zon en uit de wind is. En dan genieten ...
knuffel, Katleen
28-04-2008
morgen chemo 6
Hallo,
vandaag ben ik naar de supermarkt en de ziekenkas kunnen gaan. En jullie kunnen niet geloven wat een zalig gevoel dat geeft. Iets doen ...
Ik weet dat ik veel doe: rusten, slapen, genezen, medicijnen nemen, herstellen, ... allemaal werkwoorden. Maar het is van die dingen die je dan toch nog eens kan doen dat je meer energie krijgt.
Steken jullie nog eens een kaarsje aan morgen, dank je wel.
warme knuffel, Katleen
27-04-2008
verminderde weerstand
Hey,
de plannen om nog wat te winkelen zijn de voorbije dagen niet kunnen doorgaan. Ik heb het gevoel dat de voorbije maanden moeilijk waren maar dat de volgende maanden nog moeilijker worden.
Sinds donderdag heb ik een kriebel in de keel en moet ik hoesten. De dokter is langsgeweest maar mijn luchtwegen waren zuiver. Vanaf vrijdag is mijn maag niet 100% in orde en ik heb al 2 keer diarree gehad. Ik vermoed dat het vanaf nu zo zal zijn. Door de verminderde weerstand heeft mijn lichaam niet veel nodig. Het is voornamelijk rusten, een beetje eten en drinken, soms wat lezen.
zucht, Katleen
23-04-2008
nieuw mutsje gekocht
goedemiddag,
door de warme zonnestralen is de muts die ik meestel heb opstaan te warm op mijn hoofd, vooral in de auto. Ik heb het in de winter gekocht en het was tijd voor een nieuw mutsje. Het is een fushia muts geworden met in ongeveer dezelfde kleuren een sjaal eraan vast. Weer eens wat anders maar het zal toch weer wennen worden. Aan een nieuw kapsel moet je toch ook wennen, niet?
Voor de rest is het kalmpjes aan. De vermoeidheid die voorheen heel goed meeviel komt nu echt opzetten. Dat hoort bij deze reeks chemo. Maar ook dat is wennen want het maakt mij minder sterk. Ik plan iets in de voormiddag, bijvoorbeeld een douche nemen en iets in de namiddag, bijvoorbeeld een uur lymfedrainage. Daarna is het meestal rusten.
Ik ben blij dat het zonnetje zo geschenen heeft de voorbije dagen. Ook al is mijn huid extra kwetsbaar en moet ik zien dat ik niet verbrand. Dus ga ik denk ik nog een leuke hoed zoeken. Ik, een hoed? Maar het is nodig want ik ga me niet opsluiten als de zon schijnt.
tot later, Katleen
19-04-2008
smaakverlies
Hallo,
... andere chemo-kuur, andere bijwerkingen ... ... weer afwachten wat het geeft, hoe ik erop reageer, wat het met me doet ...
Het is al een hele tijd dat ik minder smaak heb in mijn eten en drinken. Na de vorige chemo's herstelde dit zich steeds. Maar ik denk dat ik stilletjesaan mijn smaak echt kwijt ben want dit is een bijwerking van deze chemo.
Vandaag valt het me echt op. Ik stop iets in m'n mond waarvan ik hoop dat het me nog eens echt gaat smaken ... (fruit, koffiekoek, pannekoek) En dan proef ik niets, geen smaak, ... helemaal niets.
Om te beseffen dat deze chemo weer een heel nieuw verwerkingsproces wordt. Het regent buiten en het regent in mijn hartje. Ik hoop dat morgen het zonnetje schijnt, maar mijn smaak, daar zal ik nog wat langer op moeten wachten, denk ik.
knuffel, Katleen
18-04-2008
krachten bundelen
Dit kwam ik gisteren tegen ...
Een jongen vraagt zijn moeder: denk je dat ik die grote rots kan tillen? Zij zegt: dat kun je zeker, als je al je kracht gebruikt. Hij probeert de rots te tillen, een aantal keer. Tot hij het opgeeft. Ze gaat naar hem toe en samen tillen ze de rots op. En ze legt hem uit dat je soms de krachten moet bundelen en hulp inroepen.
Mijn weinige kracht samen met de kracht van iemand anders zorgen ervoor dat ik sommige dingen kan. Wie die persoon ook is. Samen zijn we sterk.
groetjes, Katleen
17-04-2008
het gaat de goede kant uit
Hey,
daarstraks met de dokter gebeld en we weten nu welke bacterie moeilijk doet. Maar omdat door de zalf de huiduitslag al verminderd is, hoef ik op dit moment geen extra medicatie in te nemen. En daar ben ik wel blij om. Dus duimen we dat het inderdaad dag na dag beter wordt.
Verder voel ik aan dat het sinds vandaag de goede kant opgaat. Dat voel je, dat verschil. Hopelijk is dat morgen ook nog zo hé.
Gisteren is mijn moeder een luchtmatras gaan kopen, ik heb namelijk al een doorligwond aan mijn hiel. Geen gewone, een speciale in de winkel van de ziekenkas en dat wordt met een motor aangedreven. Dus als ik beweeg in m'n bed, als ik lig of zit, iets daarna wordt dat weer veranderd en beweegt die matras een beetje. Wel een beetje spooky in het begin want het kriebelt soms onder m'n gat, maar ondertussen ben ik het wel gewend.
Weer extra kosten natuurlijk. Het was een dure week met extra zalfjes, medicatie en een matras. Maar dat hoort er bij.
Er wordt verteld dat het volgende week betere temperaturen en meer zon zal zijn. Ik hoop het, ik wil genieten. Want de vermoeidheid wordt groter en dat wordt dus hoe langer hoe minder vanzelfsprekend.
Doen jullie het een beetje voor mij? Met wat dan ook. En stuur dat gevoel dan in gedachten door. In ieder geval, dank je wel.
knuffel, Katleen
15-04-2008
een week verder
Goedemiddag,
we zijn weeral een week verder, het is me toch al gelukt om te computer op te starten.
Deze chemo is helemaal anders maar het blijft chemo hé. Bijwerkingen zijn o.a. vermoeidheid, spier- en gewrichtspijnen, gevoelige nagels en tegelijk gevoelloze vingertoppen, huiduitslag, dikke tong, smaakverlies, ...
De eerste dagen na de chemo dinsdag voelde ik me redelijk goed, veel last van warmteopwellingen maar ik kon goed eten dus dat ging allemaal nog. Dan zijn donderdagavond de griepverschijnselen begonnen en heb ik 3 dagen veel pijn gehad. Zaterdag een dagje overgeven ertussen en zondag was dat ook weer door. Vanaf zaterdag heb ik ook huiduitslag in nek en hals als reactie van de chemo.
Maar er is nog iets. Sinds zondag heb ik een bacteriële infectie. Is niet leuk, is niet goed. Donderdag weet ik welke bacterie het is en dan is het antibiotica innemen. Ik hoop dat ik dan wat beter kan eten want dat lukt de laatste dagen niet zo goed omdat alles wat ik eet en drink pijn doet.
Vandaag schijnt het zonnetje af en toe en ik heb me daarstraks ook aangekleed. Nu dus dit tekstje geschreven en sebiet opnieuw rusten. Ik had morgen graag naar een wielerwedstrijd gaan kijken maar ga dat niet doen, mijn gezondheid komt eerst. Maar wie weet lukt het nog dit voorjaar.
groetjes, Katleen
07-04-2008
morgen chemo 5
Hallo,
morgen is er een nieuwe chemo, een andere. Met weer allemaal andere bijwerkingen. Net daardoor krijg ik, denk ik dan toch, nu al wat zenuwen.
En toch zal het weer hetzelfde zijn. Aankomen, bloedafname, gesprek oncoloog, chemo ontvangen. En de reactie daarop.
Laten we hopen dat het meevalt en dat ik sneller herstel en me beter voel.
duimen maar Katleen
06-04-2008
Vlaanderens mooiste
Hey,
op het moment dat ik dit schrijf schijnt het zonnetje en werd Vlaanderens mooiste 'De Ronde van Vlaanderen' gereden. Ik heb een mooie koers gezien en ben meer dan tevreden over wat ik gezien heb van onze Belgische renners. Hopelijk voel ik me volgende zondag tijdens die andere belangrijke voorjaarswedstrijd ook goed zodat ik daar ook kan van genieten.
We zijn ondertussen in de helft (4 van de 8 chemo zijn gepasseerd) en dinsdag is de volgende. Dan komt er een andere soort chemo aan met weer heel andere bijwerkingen. Ik ben benieuwd hoe mijn lichaam hierop gaat reageren. Gewoon nieuwsgierig. Als ik stilletjesaan weer alles kan eten (dus dat mijn maag echt gezond wordt) ben ik al blij. De rest kunnen we ook wel aan al besef ik maar al te goed dat de vermoeidheid erger zal worden.
Als jullie me blijven steunen zoals de voorbije maanden, geeft me dat extra kracht. Kracht die ik goed zal gebruiken.
warme groet, Katleen
02-04-2008
opruim-koorts
Goedemiddag,
Het gaat beter met me maar ik heb ondertussen wel 'last' van opruim-koorts. Stel je voor dat sinds mijn operatie begin december veel papieren, boekjes e.d. zijn blijven liggen op mijn bureau. Het is net of dat allemaal weg moet. Ik neem dingen vast, bekijk ze, gooi ze op een stapel en laat los. Zo makkelijk op dit moment. Normaal gezien houd ik zoveel bij want alles is interessant. En nu denk ik: dit kan ik op internet ook vinden, dat kan ik later opvragen, ... Ik geniet er zelfs van.
knuffel, Katleen
31-03-2008
overleg gehad
Hallo,
vandaag is er overleg geweest samen met huisarts en oncoloog. Chemo 5 volgende dinsdag gaat gewoon door zoals gepland. Dus zijn er wat traantjes gevloeid en heb ik de knop omgedraaid (hoop ik dan toch).
Ik ga m'n best doen om deze week zoveel mogelijk los te laten, te genieten, te rusten, ...
knipoog Katleen
29-03-2008
Reiki-behandeling
hoi,
ik voel me vandaag wat beter, iets sterker. Mijn moeder heeft me ingesmeerd met bodylotion, ondertussen ben ik ook al aangekleed (het is middag). Stilletjesaan denk ik dat het de goede kant op gaat.
Gisteren heb ik een korte reiki-behandeling gehad. 2 mensen zijn sinds donderdag reiki vanop afstand aan het sturen naar mij. En in de loop van volgende week gaan ze me een volledige behandeling geven. Schatten van mensen die ervoor willen zorgen dat de energie in mijn lichaam beter stroomt. Ik sta ervoor open.
groetjes, Katleen
28-03-2008
maandag gesprek
Goedemiddag,
Gisteren ging het lichamelijk iets beter. Ondanks wat misselijkheid en een maag die weinig kon verdragen, toch alles rustig.
Vandaag is het weer wat minder, ik ben heel de voormiddag kotsmisselijk geweest. Aan wat dat ligt? Iets dat ik gegeten heb of gedronken heb of een beweging? Wat weet ik niet, maar ik weet wel dat er iets moet gebeuren.
Maandag heb ik een lang gesprek met de huisarts. Het gevoel dat mijn maag eerst moet herstellen van de 4 chemo's die ik gehad heb, wordt sterker en sterker. Ik wil weten wat de gevolgen van veelvuldig overgeven zijn op korte termijn en op lange termijn voor heel mijn lichaam. En daarna zal er overleg zijn met de oncoloog.
Het gaat er niet om de volgende chemo van dinsdag 8 april af te zeggen. Het gaat er om dat mijn lichaam dit niet blijf volhouden. Ik weeg nog 52,5kg en word dus graatmager. Elke inspanning, dus ook gewoon naar de wc gaan, voel ik in m'n maag. En dat wil ik eerst in orde hebben, dat plus wat beter en meer kunnen eten. Ik wil vooral dat ik hier niets aan overhoudt.
Ik hoop dat jullie mijn vastberadenheid en toch ook nog steeds mijn doorzettingsvermogen kunnen lezen. Je maakt elke dag keuzes, het is tijd voor een weldoordachte keuze.
geniet van jullie weekend Katleen
26-03-2008
herstellen gaat moeilijker en moeilijker
Hallo,
voor eventjes staat de computer aan om jullie op de hoogte te brengen. Ik weet dat er mensen komen kijken om zo te weten hoe het met me gaat.
Mentaal gaat het, emotioneel ook, lichamelijk is het heel wat anders ... Na de vierde chemo is het moeilijker om terug op te bouwen. Vorige dinsdag chemo gehad, elke dag overgegeven behalve gisteren. En vandaag, deze morgen, dus ook opnieuw. Op dit moment gaat het wat beter. Het gevoel dat overheerst is dat van een slappe koord, heel erg wankel.
Ik kan een beetje eten, echt niet veel en het lijstje wat mijn maag aankan wordt klein. Van de hele dag doe ik niets. Ik wil in beweging komen maar elke beweging voel ik in m'n maag. Maar af en toe sta ik op en ga ik heel rustig rond de tafel.
Aan de ene kant wil ik een heel positief bericht schrijven, aan de andere kant enkel wat er zich afspeelt. Dit is wat het nu is, niets minder maar vooral niets meer.
Ik hoop dat dit niet te negatief overkomt want zo voel ik me niet. Maar mijn lichaam heeft telkens meer en meer tijd nodig en ik kan er geen mooi doekje rond doen. Geloof me, het komt met mij in orde en binnenkort is er weer een verhaal met een smile te lezen.
tot dan, Katleen
17-03-2008
afgelopen week
hey,
het is een bewogen week geweest. Veel dingen hebben mijn aandacht gevraagd, energie gekost en hebben me uit evenwicht gebracht ... Dingen die aan de oppervlakte gekomen zijn, onbewust of bewust, ...
Wat dan allemaal? een onverwacht cadeau van lieve collega's, gewichtsverlies waardoor ik al 3kg onder mijn begingewicht zit, onverwacht bezoek dat zo'n deugd deed, vermoeidheid die aan het binnensluipen is, lymfedrainage waar ik geen zin in had maar me toch goed gedaan heeft, verdriet dat er zit maar er (nog) niet uitkomt, het moeten in orde houden van administratie dat door mijn hoofd spookt, ...
Onder de douche deze morgen besefte ik dat ik het woord egoïsme voortaan mag/moet gebruiken. Dat woord stond nog niet echt in mijn woordenboek en ik vind het ook geen mooi woord. Maar als er nu een periode is dat ik eens egoïstisch mag zijn dan is het nu wel.
Ik heb het deze week vooral lastig gehad met mensen die zeggen dat ze iets zullen doen, en het dan vervolgens niet doen. En op die manier treiteren ze me want ik wil zoveel doen en het lukt me niet (meer). Dat waar ik zoveel energie uit haalde - boeken lezen, cursussen volgen, ... - is weggevallen. Maar ik besef eens te meer dat de warmte en liefde van familie en vrienden er nog wel en zelfs meer aanwezig is. Daar doen we het voor hé.
Morgen is er chemo 4. Als de waarden in mijn bloed ok zijn, wordt het weer een 'uitdagende' week.
warme knuffel, Katleen
16-03-2008
gewichtsverlies
Goedemiddag,
of het nu de maartse buien zijn, mijn verminderde weerstand of wat dan ook is, mijn vermoeidheid neemt toe. Mijn lichaam is moe. Dat het zonnetjes maar gauw vanachter de wolken komt en ons licht en warmte geeft.
Mijn gewicht neemt ook niet meer toe zoals ik wil. Dus dat begingewicht aan de start van de chemokuur moet ik uit mijn hoofd zetten. Door de sterke reactie van mijn lichaam op de chemo en daarna niet kunnen eten, verlies ik telkens 3 à 4 kg maar in de derde week komt daar weer wat bij. Ik denk dat ik bij elke chemo 1 kg kwijt ben.
Maar daarvoor moet ik nu nog wat bijkomen. Dus vandaag en morgen nog dikwijls kleine porties eten en wat snoepen denk ik. En dan is het dinsdag weer zover.
groetjes, Katleen
13-03-2008
puzzelen
Hoi,
deze week heb ik me bezig gehouden met een puzzel van 1.000 stukjes.
Lezen lukt me niet, veel te vermoeiend. En dat vind ik toch wel spijtig. Dus dacht ik dat een puzzel eens iets anders zou zijn. Het is het ideale tijdverdrijf (de tijd vliegt in tegenstelling met andere dagen). Samen met mijn zus en mijn moeder heb ik dus zitten puzzelen. En dat is ook wel vermoeiend maar binnen een paar weken (na het herstel van de 4de chemo) doen we het opnieuw. Deze puzzel is af, op naar de volgende.
groetjes, Katleen
11-03-2008
uitgebreide verzorging
hallo,
gisteren heb ik een collega nog laten weten dat ik 3 goede dagen heb gehad. Eerder een zeldzaamheid de laatste weken. En ik heb er echt van genoten.
Vandaag voel ik me iets meer vermoeid en dan heb ik mezelf nog een uitgebreide verzorging cadeau gedaan. Mijn huid is een pak droger geworden en vraagt dus veel meer werk dan vroeger. Ik heb heel mijn lichaam een scrub-beurt gegeven dus is mijn velletje nu lekker zacht. Sinds lange tijd nog eens onder de douche gaan staan en mijn hoofd gewassen. Daarna heel mijn lichaam met bodylotion ingesmeerd en mijn tenen en voeten extra ingesmeerd. En dat kost veel energie natuurlijk, ik ben er 2 uur mee bezig geweest. En toen moest ik mij nog aankleden. ;-)
Maar nu ben ik weer helemaal tip top in orde.
tot later, Katleen
10-03-2008
goed weekend gehad
Hey,
ik heb een goed weekend achter de rug. De afgelopen 2 dagen heb ik boodschappen gedaan, naar de kringloopwinkel geweest, gewinkeld voor een nieuwe handtas, gewoon wat rondgeslenterd, ... Kortom, het deed me goed zo actief te zijn (samen met een vermoeid gevoel, maar toch). Gewoon nog eens iets doen en niet binnen zitten.
Ik had een muts opstaan met zo'n moderne print waar ik me goed bij voel. Zaterdag tijdens het boodschappen doen hebben mensen me echt begaapt. Alhoewel ik deze muts meestal draag omdat mijn haar te koud aanvoelt, had ik zaterdag voor het eerst het gevoel dat er iets niet normaal was. Zondag tijdens het winkelen heb ik er niet veel van gemerkt. Waarschijnlijk zullen mensen het normaal vinden dat er iets op je hoofd staat als het koud en regenweer is zoals zondag en je winkels in en uit loopt. Maar als je in de supermarkt rondloopt, val je op.
Het is rotweer buiten, dus geen weer om te gaan wandelen. Morgen misschien. Dat zien we dan wel weer.
happy feeling Katleen
07-03-2008
het gaat weer beter
Goedemorgen,
het gaat weer de goede richting uit al houd ik mijn hart vast. Mijn maag laat zich nog voelen maar ik kan al wat beter eten en het is toch zo dat ik herstel hé.
Ik bedacht me deze morgen dat ik nu al wel erg lang binnen ben. De buitenlucht doet me goed natuurlijk maar gisteren eventjes kort buiten gestaan en het was naar mijn gevoel zo koud. Vandaag gaan we dat nog eens doen om me zo weer sterker te maken.
Mijn blog heeft als titel dag per dag. Het is echt dag per dag en alle dagen beginnen toch veel op mekaar te lijken. En op zich gaat dat nog hoor, alleen gaan sommige dagen zo traag vooruit. Maar misschien is dat wel een luxe die veel mensen niet hebben. Dus sta ik daar af en toe bij stil en geniet ik er van.
groetjes, Katleen
06-03-2008
opbouwen is lastig
Goedemiddag,
gisterenavond ben ik weeral onderuit gegaan. Jongens toch, wat is dit?
Gisteren voormiddag bezoek gehad van collega Anja en dat deed zo'n deugd. Daarna voldoende gerust maar in de namiddag iets verkeerd gegeten of wat het ook mag geweest zijn. En lap ... 's avonds weer kotsmisselijk en verschillende keren overgegeven.
Vandaag, the day after, opnieuw opbouwen en dat is lastig. Eten in je maag stoppen en afwachten hoe die reageert. En geloof me, de mogelijkheden zijn heel beperkt en het lijstje wat lukt wordt echt wel klein. Mijn maag heeft het zo moeilijk.
Het goede nieuws is dat ik nog 1 van deze agressieve chemo te ontvangen heb. Eerst m'n best doen om zo goed mogelijk van de 3de te herstellen.
warme knuffel Katleen
03-03-2008
woeps ... weeral lichamelijk onderuit
Hallo,
het is weeral maandag. Een weekje geleden was ik hier voor het laatst. Natuurlijk is het de bedoeling dat je via een blog mensen op de hoogte houdt hoe het gaat. Ik hoop dat jullie weten dat dat in de week van de chemo niet mogelijk is. Dan denk ik er zelfs niet aan en staat de computer een weekje af.
Sinds gisteren kan ik opnieuw vast voedsel eten. Beetje per beetje. En dat blijft voor mij het moeilijkste stuk, het opnieuw opbouwen. Mijn lichaam doet tegen, maag- en darmstelsel vooral. Al die andere (kleiner) lichamelijk kwaaltjes bespaar ik jullie.
En dus ben ik ook weer een week niet buiten geweest. Straks misschien, als ik terug naar mijn eigen bed ga, als ik me sterk genoeg voel. Want de 1ste week na de chemo 'logeer' ik bij mijn ouders. Zonder hun steun en die van mijn zus zou het allemaal nog moeilijker zijn. Maar het lukt me.
tot gauw Katleen
25-02-2008
hopelijk is het de 3de keer anders
hey,
morgen is het weer zover, chemo 3. De voorbije 2 weken zijn in zulke pieken en dalen verlopen, niet te doen. En mijn maag is nog steeds niet volledig in orde.
Deze middag heb ik een wandeling gemaakt en bewust een aantal keren gedacht dat ik dingen losliet. Maar toch zie ik enorm op tegen de 3de chemo ... en dat is ok. Ik ga dat gevoel niet wegstoppen of mezelf bedotten door het te minimaliseren.
Ik vraag deze nacht aan de engeltjes extra energie voor morgen, tesamen met een grote portie moed en kracht. En dan lukt dat wel, smile.
Voor iedereen die aan me denkt en me steunt ... een warme knuffel Katleen
22-02-2008
vandaag een mindere dag
Hallo,
vandaag heb ik een mindere dag. Heel de week heb ik zo'n flow van gelukzaligheid ervaren. Ik heb er echt van genoten omdat het zo'n deugd deed.
Gisteren heb ik koortsblaasjes gekregen. Vandaag ben ik moe en is het dus lichamelijk, emotioneel en mentaal wat moeilijker. Mijn lichaam heeft minder weerstand en het is net of die blaasjes ook een deukje geven in de rest.
En toch ... morgen is er een nieuwe dag hé.
groetjes, Katleen
21-02-2008
film P.S. I love you
Gisteren ben ik samen met mijn zus en een vriendin naar de film geweest. Mijn zus wilde de film 'P.S. I love you zien' - ok, goed voor mij.
Zo'n ontroerend mooi verhaal. Tranen liepen over mijn wangen. Ik dacht: is het omdat ik alleen ben? Of omdat sinds november m'n wereld op z'n kop staat en niets nog hetzelfde is ... ? Maar toen zag ik ... naast me en achter me ... die mensen hadden ook een zakdoek vast.
In de film gaat het onder andere over momenten in je leven. Ik weet dat er in mijn verleden momenten zijn geweest die er voor zorgden dat mijn leven vanaf dat moment veranderde. En ik ben er zeker van dat mijn toekomst ook een aantal momenten bevat die voor een omwenteling zorgen. Wie weet ... vandaag al. I want to meet my Gerry ! ;-)
kus Katleen P.S. ga die film bekijken, echt doen
20-02-2008
3de week na de chemo
Hello,
In de derde week na de chemo is het plan om elke middag te gaan wandelen in het bos. En deze week ben ik al 3 keer kunnen gaan wandelen, goed hé.
Deze middag vertelde ik tegen mijn wandelmaatje Christien nog dat dit misschien wel een sabbatjaar is. Maar het is vooral zo dat ik het buiten zijn in de natuur nodig heb. Het is voor mij de manier om alles van de voorbije 2 weken los te laten en klaar te zijn voor de volgende.
Tijdens de eerste wandelingen laat ik met elke stap die ik zet los wat er geweest is van reactie in mijn lichaam. De emoties en gedachten daarrond. En ik voel dat de volgende dagen alweer opbouwend zullen zijn. Fysiek, mentaal en emotioneel klaar tegen volgende dinsdag.
Dit allemaal neerschrijven voelt heel goed, dit hoort echt bij mij, wie ik ben en wat ik belangrijk vind. Een glimlach rond mijn lippen, het zonnetje op mijn gelaat en een zalig gevoel in mijn hart ...
knuffel Katleen
18-02-2008
eigen veldrit - einde veldritseizoen
Een tijdje geleden schreef iemand me dat ze mijn veldrit van thuis uit mee volgt. Zo had ik het nog niet bekeken maar de manier waarop ze het verwoordde deed wel deugd. Ze schreef over aanmoedigingen om de rit tot een goed einde te brengen en dat ik met m'n doorzettingsvermogen de eerste prijs zal binnenhalen: totale genezing. Daarna een feestje bouwen natuurlijk. Het was heerlijk om het te lezen.
Het veldrit seizoen 2007-2008 zit er op. Dank je wel aan de crossers die meegereden hebben en in het bijzonder Rob Peeters die het goed gedaan heeft in zijn eerste jaar bij de Elite. Rob, geniet van een welverdiende vakantie, een goede voorbereiding op de weg en dan zien we je volgend seizoen opnieuw aan het werk. En ik ... ik ga er van uit dat ik er dan weer bij ben. Want dan heb ik mijn veldrit gereden en de eerste prijs behaald.
smile Katleen
15-02-2008
10de dag na chemo
Goedemiddag,
vandaag is het de 10de dag na de chemo. Dat is de dag dat je de witte bloedcellen die tijdens de chemo niet aangemaakt werden, mist. En of ik ze mis. Deze morgen werd ik wakker en ik voelde me zóóó moe. Na een telefoontje in de voormiddag ben ik gewoon terug in 't slaap gevallen.
Toen ik weer wakker werd, scheen het zonnetje en het schijnt nog steeds. Mensen die me kennen weten dat de zon iets voor me doet. Ze geeft me extra kracht. Ik ben ook elke keer dankbaar dat ze schijnt, dankbaar voor haar licht en warmte. (in de zomer als het een hittegolf is, denk ik er anders over, maar alle andere keren zie ik ze graag schijnen hoor)
Nu in de namiddag voel ik me wat beter. Naar de apotheek geweest voor energiedrankjes en crème voor mijn droger wordende huid. En dat zal het qua lichamelijke inspanning weer zijn voor vandaag denk ik. Ik heb een berichtje op m'n blog geplaatst, ga nog wat lezen in een tijdschrift en m'n lichaam nog wat extra verzorgen.
Veel rusten is de boodschap. Dat lukt me wel.
goedgezinde groet, Katleen
12-02-2008
eerste redelijk goede dag
Hallo allemaal,
vandaag heb ik weer een beetje genoten. Het zonnetje schijnt, heerlijk. Ik heb namiddag eventjes in het zonnetje gezeten. Dat samen met een bezoek aan de huisdokter in de voormiddag was genoeg voor vandaag. Maar het deed goed.
Morgen is weer een nieuwe dag, misschien kan ik tegen het einde van de week een wandeling maken. Dromen en hopen mag hé.
Hier en nu besef ik weer dat ik zo'n fantastische, behulpzame moeder heb. Dank je wel mama. Jij maakt het allemaal wat draaglijker.
smile Katleen
08-02-2008
chemo 2
Chemo 2 is gepasseerd. Mijn lichaam is wederom onderuit gegaan.
Zoveel vrouwen voor mij hebben de strijd gestreden. Zoveel vrouwen samen met mij strijden die strijd. Maar het is zwaar. Verdomme toch.
Ik kan er nog niet meer over schrijven. Misschien binnen een paar dagen wel.
nog steeds volhoudend Katleen
04-02-2008
de kriebels beginnen te komen
Heleba,
morgen is het weer zover, chemo 2. Het nadeel is dat mijn bewuste weet hoe het vorige keer gelopen is. Dat zegt niets en tegelijkertijd heel veel. Ik hoop dat de zenuwen morgen meevallen.
Door haarpijn had ik een week niet gedoucht, dat heb ik vandaag gedaan met veel haaruitval tot gevolg. Dus dat is ook weer wennen. Het blijft elke dag stap voor stap kennismaken met nieuwe dingen.
En toch neem ik me voor dat ik klaar ben voor ronde 2.
diepe inademing Katleen
01-02-2008
Sinead O'Connor coupe
Hey,
mijn haar is er af. En ik voel me goed. Met dank aan kapper Dave is het een 'Sinead O'Connor' coupe geworden. Vanaf nu kan ik me helemaal concentreren op mijn tweede chemo volgende dinsdag.
Katleen
31-01-2008
mijn haar vreet energie
Hey,
ik ben net wakker, heb een uurtje geslapen. Iets in en rond mij vreet energie = mijn haar.
Gisterenavond voelde ik angst als ik ging slapen en dat wil ik dus niet. Angst dat ik 's morgens zou wakker worden en veel haar op mijn kopkussen zou vinden.
Ik heb nog een mooie, weliswaar uitgedunde, haardos en toch wil ik mijn haar er af voor het in plukken uitvalt. Die beslissing nemen is makkelijk. Dat doen en naar de kapper rijden is toch een pak moeilijker (en brengt emoties met zich mee). Dus zal het iets voor morgen zijn.
Ik hoop dat ik er dan klaar voor ben. De kapper is al op de hoogte, nog een nachtje slapen en dan de stap zetten. Luisteren naar wat voor mij belangrijk is.
Katleen
30-01-2008
mijn haar
Hallo,
gisteren heb ik van een haarkliniek mijn nieuwe haar meegebracht.
Sinds maandagnamiddag heb ik hoofdpijn, sinds gisteren haarpijn en valt mijn haar al wat uit. Gelukkig heb ik veel en dun haar dus de mensen die het niet weten zien het nog niet maar ik zie dat mijn haardos dunner is. Douchen zit er voorlopig niet meer in, gisteren was de laatste keer tot mijn haar volledig weg is. De straal van de douche deed te veel pijn op mijn hoofd. Tegen het weekend is er waarschijnlijk al veel veranderd, maar dat is voor binnen een paar dagen.
Mijn nieuwe haar is iets donkerder van kleur maar ook een fris kapsel dus dat hoort helemaal bij mij. Ik heb een paar mutsjes, een sjaaltje, een puntmuts (geweldig lange muts die ik helemaal rond mijn hoofd draai). Naar gelang mijn gevoel en de gelegenheid kan ik me mooi maken op mijn manier.
Dit hoort er bij. Ik aanvaard en kijk in de spiegel om te zien wat er gebeurt. En ik adem in en uit ...
dikke knuffel aan iedereen die er voor me is (ook in gedachten) Katleen
27-01-2008
WK veldrijden
Joehoe,
Lars Boom is Wereldkampioen Veldrijden Elite ! Wat een talentvolle veldrijder. De titel is helemaal verdiend.
Vooraf had ik mijn podium klaar. 1. Boom 2. Wellens 3. Nys Na de wedstrijd bleek dat ik de eerste en derde plaats juist had. Goed hé. Ik ben dus content. (in mijn ogen hebben de Belgen niet aanvallend genoeg gereden, teveel afgewacht)
De mensen die mij kennen, weten dat veldrijden mijn passie is. Ik ga veel kijken hoewel het vanaf nu wat moeilijker wordt omwille van mijn gezondheid maar het zijn niet veel wedstrijden meer. Toch ga ik m'n best doen om volgend weekend de nieuwe wereldkampioen Lars Boom in Lille aan het werk te kunnen zien. En het seizoen is bijna ten einde. Daarna komen de koersen er weer aan.
Met andere woorden; mijn hartje is weer helemaal opgeladen deze namiddag.
smile, Katleen
25-01-2008
Het gaat beter
Hey allemaal,
vanaf vandaag gaat het wat beter. Sinds gisterenmiddag werken mijn maag en darmen opnieuw goed en kan ik dus kleine beetjes eten. En dat voelt goed, niet te beschrijven. Innerlijk voel ik blijdschap.
Het is een heldere dag vandaag en dat doet ook deugd als je zoveel binnen gezeten hebt. Maar elke dag wat beter en dan kom ik er wel. Ik hoop volgende week nog voldoende aan te sterken en mentaal ben ik ook weer klaar voor de volgende chemo. De geplande data heb ik links op de blog vermeld. Jullie mogen op die dagen extra aan me denken, een kaarsje laten branden, ...
Mijn mama is ziek. Vorige week was het ook zwaar voor haar en ze is onderuit gegaan. Maar ik ken mijn mama (van haar heb ik haar doorzettingsvermogen) dus dat komt goed. Tegen de volgende chemo is zij weer helemaal paraat.
groetjes, Katleen
22-01-2008
1 week geleden
Goedemiddag,
1 week geleden ben ik met de chemokuur begonnen ... en jullie kennen de reactie van mijn lichaam erop. Vandaag ben ik op de weegschaal gaan staan en ik ben 3,5kg afgevallen. Ik had wel een vermoeden, mijn broeken zijn namelijk te groot, maar toch vind ik het veel. En ik hoop dat dit scenario zich binnen 2 weken niet herhaald, want anders word ik zo'n mager lat en dat wil ik niet.
Vandaag heb ik bij de kinesist mijn benen laten masseren. Ik kan nog steeds niet echt blijven stilstaan zonder dat mijn spieren pijn doen. Daarstraks met ons ma mee gaan boodschappen doen en dat was niet leuk. Ik heb er nog pijn in. Maar dat gaat wel weer over en ook dat betert wel. Het is wel een aandachtspunt voor de volgende weken en maanden.
Mijn zus is jarig vandaag en eens te meer besef ik hoeveel ze voor mij betekent. Ze heeft een plaats in mijn hart, wat ben ik blij dat ze er is en dat ik haar ken. Gelukkige Verjaardag zussie !
knuffel Katleen
21-01-2008
gisteren was het zondag
Hoi,
het is maandagnamiddag. Ik weet dat omdat het gisteren zondag was en dus veldrijden op tv. Het was de eerste keer sinds de diagnose dat ik ergens niet naartoe kon waar ik naartoe wilde. En de berusting daarin lukt me wel. De cursus op maandagavond zal vanavond ook nog wat te vroeg zijn. Hopelijk ben ik volgende week weer wel van de partij.
Het loopt over me heen dat er vanaf nu dingen zullen zijn waar ik niet naar toe kan omdat mijn lichaam het hard te verduren heeft. Verdomme, zucht. Maar het is zo. Alhoewel ik het niet leuk vind. Want daar haal ik mijn kracht uit.
Mijn tante is daarnet hier geweest en zo eens gewoon wat kunnen babbelen doet al deugd. Stap per stap. Dag per dag. Dat komt in orde hé.
groetjes, Katleen
19-01-2008
chemo 1 is voorbij
Hallo allemaal,
het toedienen van de eerste chemokuur is goed verlopen. De chemo heeft ook z'n best gedaan om uit mijn lichaam te geraken.
Al van in de namiddag was ik misselijk met overgeven tot gevolg (en dan wil je een blog invullen ). 3 dagen overgegeven; elk uur, ook 's nachts ... En dan denk je van te voren positief dat je de chemo aankunt en dat ik net ben zoals die mensen die er weinig van weten. Chemo 1 was dus niet zo.
Op vrijdag werd mijn lichaam rustiger en heb ik de raad van mijn zus opgevolgd en Nutri drink van de apotheek beginnen drinken (allez telkens 3 slokjes). Het is nu zaterdag en sinds vandaag eet ik ook een beetje. Bijvoorbeeld 5 soeplepels verse soep. Het lijkt wel of ik opnieuw moet leren eten. De spieren in mijn benen doen ook wat pijn dus ik lig nog steeds rustig op de zetel met af en toe een korte wandeling rond de tafel.
Het neerschrijven is de bedoeling om dit alles te verwerken, mijn maag doet zelfs raar als ik dit aan het schrijven ben. En bij deze wil ik ook mijn moeder bedanken. Zij heeft me geholpen toen ik haar nodig had (nu dus ook nog).
tot later Katleen
14-01-2008
nog 1 nachtje slapen
Hallo,
nog 1 nachtje slapen en dan is het zover. De start van de chemo ... zucht ...
Ik wil zoveel schrijven maar er komt niets. Er zijn wel een aantal affirmaties die ik op dit moment wil herhalen: De chemo die ik krijg neutraliseert de kankercellen. Al mijn gezonde cellen blijven perfect gezond. Mijn lichamelijke functies zijn optimaal.
Vandaag ben ik gaan wandelen en dat heeft me goed gedaan. Ik ben klaar voor morgen. Ik ben er zeker van dat alles goed zal verlopen.
Katleen
13-01-2008
Een dagboek ...
Hallo allemaal,
Sinds 26 november 2007 ziet mijn leven er anders uit. Niet beter dan voorheen, ook niet slechter, gewoon anders.
Er was een probleem, er zijn sinds het begin oplossingen. stap 1: de operatie, is al achter de rug. stap 2: de chemo, staat voor de deur. stap 3: de bestraling, dat is voor later.
Voortaan ga ik hier neerschrijven wat er te gebeuren staat, wat meevalt en wat niet, hoe ik me voel, ... Op deze manier kunnen jullie een kijkje komen nemen.
Natuurlijk mogen jullie me nog steeds bellen, e-mailen en een bezoekje brengen.