Foto
Inhoud blog
  • sharp
  • en toch.....
  • als twee hanen...
  • Perceptie?
  • Het verstand zonder regel
    Zoeken in blog

    Willekeurig Bloggen.be Blogs
    bennyblog
    www.bloggen.be/bennybl
    Willekeurig Bloggen.be Blogs
    brobbe
    www.bloggen.be/brobbe
    Going on ... a fascinating journey
    Reizen door het leven...ik doe het niet alleen
    Het leven...een hobbelige, boeiende, maar vooral mooie en spannende weg. Een weg die ik begonnen ben in de schoot van een fantastische vrouw, mijn mama. Samen willen we de reis bewandelen met woorden...
    26-01-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.39 op naar de 40

    Zij was 39, op naar de 40, en vond dat het echt welletjes geweest was, en tijd om het roer om te gooien.

    Op een morgen, net voor het ging winteren, stond een verhuiswagen voor de deur, en met een paar helpende handen werden de spullen van haarzelf en de kinderen opgeladen, samen met enkele noodzakelijkheden die zij dacht nodig te hebben om in een nabije toekomst te kunnen starten op een eigen plekje.

    Niet te veel, en geen te grote dingen, want voorlopig moest het gestockeerd tot er geld was om de waarborg voor een goedkoop appartementje bijeen te sparen.

    Onderdak kreeg zij van een lieve en begripvolle schoonmoeder die, zonder veel woorden, begreep dat het zo niet verder kon.

    De koude maanden die volgden waren een verschrikking.

    2 pubers , boos op hun moeder om wat zij hen afnam: de luxe van een groot en warm huis, dicht bij school en vrienden.

    Zij kapselde zich in, onderging alle ongemakken van deze situatie met een soort lethargie die haar verdoofde. Zij weerstond de smeekbeden om het opnieuw te proberen, had in haar hoofd reeds lang afscheid genomen van die man, en zou alle jaren die volgden nog nauwelijks aan hem denken.

    Spijt van de beslissing had ze nooit; het was dit of het niet overleven. Zij wou rust in haar leven en liet de koude wintermaanden hun verdovende mantel over haar spreiden.

    Opstaan in een ijskoud en ongezellig huis, ontbijt voor 2 nukkige kinderen, zelf kreeg ze geen hap door haar keel, een geleende auto in, richting school en werk, en ’s avonds weggedoken onder een dekentje starend naar het kleine scherm, nauwelijks bewust van wat en hoe.

    Met hoop op de lente, en elke, toen nog Belgische, frank zorgvuldig opgespaard, begon zij voorzichtig uit te kijken naar een eigen plekje voor hun drietjes. Terug dichter bij school en werk, want de auto werd terug gevorderd wegens te weinig “dankbaarheid” en de bemoeienissen van de ex- schoonfamilie werden te beklemmend.

    Na enkele afwijzingen van huisbazen ( een alleenstaande vrouw met kinderen, nee liever niet; een piano, nee te veel lawaai, storend) vond zij een uitgeleefd, maar betaalbaar appartement, vlakbij haar werk, en dicht genoeg bij de scholen.

    De auto kon ingeleverd worden, er was zicht op onafhankelijkheid.

    Zij begon plannen te maken: een likje verf zou de oude boel opfleuren en het vooruitzicht op de eigen spulletjes, aangevuld met 2de handjes hier en daar gaven haar een nieuwe boost.

    Collega’ s leefden mee en deelden haar enthousiasme.

    Op dat ogenblik kwam zijn vraag: Heb je geen hulp nodig? Ga jij dat in je eentje klaren?

    Tuurlijk kon zij dat, geen hulp nodig.

    Ok, zei hij, goed.

    En diezelfde avond kwam hij een kijkje nemen, en had gereedschap en verfborstels mee.

    Ook de volgende avond was hij er, en de volgende en de volgende.

    Elke avond zoende hij haar vluchtig op de wang en liet haar in het ongewisse over de volgende avond.

    Het weekend was voor zijn vrouw, en zij voelde een steekje.

    Maar de volgende week was hij er weer, en toen hij op een ladder opklom en zich uitrekte om een lamp op te hangen, en zij de donzige blonde haartjes onder zijn navel zag kwam het verlangen naar meer.

    De verhuisdag kwam er aan, en hij ging een week skieen met “de mannen”.

    Zij was gelukkig dat ze eindelijk hun eigen stekje hadden, en probeerde het met de weinige spullen gezellig te maken.

    Toen kwam zijn kaartje: bergen, sneeuw, zon, en van hem; je t’ embrasse.

    Zij leefde op een wolk, voelde dingen die zij niet meer had willen voelen.

    Toen hij, zongebruind en sexy, kwam kijken hoe het geworden was nu er meubels en gordijnen waren, sloeg de vonk over.

    Het straalde van haar af, haar haren glansden, haar ogen verraadden haar.

    Hij zocht haar op zoveel hij kon, en gauw was het voor vrienden en collega’s duidelijk.

    Toen hoorde zij dat hij al die jaren, ondertussen al 20, een boontje voor haar had gehad; dat hij haar toen de fillm “Ten” met Bo Derek uitkwam, net als in de film een cijfer had gegeven: 9,5, want iemand was hem voor geweest met een 10.

    Zij stond versteld, had nooit iets gemerkt, had met hem gedold, hem geplaagd, veel gelachen, zijn vrouw prenatale oefeningen gegeven, haar erg sympathiek gevonden.

    En nu?

    Hij wilde thuis weg gaan, bij haar komen; hij was verscheurd; ging er toch voor gaan; voelde zich schuldig, zijn zoon was 17.

    Zij voelde hem twijfelen, begreep het, maar wilde hem niet laten gaan.

    Er werd gepraat, gehuild, gewikt, gewogen, getroost, geknuffeld, gewanhoopt, nagedacht,

    op een rijtje gezet, tijd genomen, gemist, in de armen gevallen, vastgehouden, gesmeekt...

    En toen stond hij daar, op een avond, met een grote bos witte bloemen, een paar grijze vuilniszakken met kleren, zijn stereo en 2 enorme lelijke boxen, zijn tenniszak, zijn ski’s en skibotten.

    Hij leerde haar tennissen, skien, gaf haar rust, zag haar graag en haar kinderen en hun kleinkinderen, leerde haar genieten, leerde haar zichzelf graag te zien, ziet haar nog steeds graag.

     

    Ik heb echt een tweede leven gekregen...

    La mama


    keuzes

    Het leven bestaat uit keuzes en goed dat we die hebben. Toch zou het soms fijn zijn ze niet te hebben, enkel en alleen maar om je niet verantwoordelijk of schuldig te moeten voelen voor de gevolgen dat onze keuzes teweegbrengen voor anderen.

    Ik had ook een keuze toen. Bleef ik bij mijn held, die me verblinde met materiële onbenulligheden, of ging ik voor de vrouw die me 9 maanden gedragen heeft, me niet meer kon bieden dan onwaarschijnlijk veel liefde, maar overleven met 2 tieners als haar prioriteit bestempelde?

    Het zou nu een eenvoudige keuze zijn, maar dat was het toen niet. Ik was 12, 13 jaar. Een imago telde op dat moment ergens wel, hoewel ik nooit echt een egotripper ben geweest, maar ik was een puber en wilde ergens bijhoren. Ik kon ook niet kiezen, want in de loop der jaren had hij zich tot selfmade held ontplooid en haar afgeschilderd als een noodzakelijk kwaad, dat aanwezig was, maar liefst niet al te vaak op de voorgrond. Hij was er goed in. Hij deed het met charme naar de buitenwereld toe, subtiel een kopje kleiner maken en met de harde hand binnen de vier muren van wat een veilig nest zou moeten zijn. De keuze van een tiener is proeven van wat haar op dat moment het beste uitkwam. En het waren inderdaad momentopnamen die verzilverd werden met een volgeladen sportzak om het groenere gras aan de overkant te bewonderen. Ook daar verdorde het gauw, keer op keer op keer.

    Nee, je kunt niet inschatten wat keuzes teweegbrengen, maar je kan wel je gevoel volgen en hopen dat het allemaal goed komt, want uiteindelijk maak je keuzes om het leven net iets aangenamer te maken.

    Zij heeft de juiste gemaakt en met ons is alles dik in orde!

    Kate

    26-01-2012 om 09:13 geschreven door Kate  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    23-01-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Spannende stabiliteit?

    Zijn we gemaakt om het leven te bezingen met die ene partner, of is dat een voorgekauwd ideaalbeeld van onze maatschappij? Het is zo gek ook. Wie kauwt dat dan effectief voor, want onze maatschappij dat zijn wij toch allemaal samen, niet? Zijn we op een keerpunt gekomen en is dit de revolte der bedrog om uiteindelijk tot het besef te komen dat een monogame maatschappij helemaal niet meer is wat we willen? Nu, ik laat mijn eigen overtuiging even achterwege, want ik ben er zelf nog niet helemaal uit, maar het begint er sterk op te lijken, toch?

    Het punt waarop velen lijken te staan, is het gevecht tussen wat we ergens graag zouden willen en wat we ergens anders ook graag zouden willen. We willen alles.

    Het mooie gezinnetje, de veiligheid en nestwarmte, het thuiskomen en de trouw. Tegelijkertijd willen we de uitdaging, de spanning en de bevestiging dat ook anderen ons nog aantrekkelijk vinden. We willen boeiend en interessant gevonden worden door hen die geen deel uitmaken van dat dagelijkse leventje waarin we ons hebben genesteld.

    Het lijkt er inderdaad op dat we op zoek zijn naar die spannende stabiliteit, maar er niet over communiceren uit angst te verliezen wat we zo graag willen vasthouden, alles dus.

    Willen we nog wel dat traditionele gezinsleven, willen we nog wel die ene partner? Als ik rondom mij kijk zou ik nu volmondig NEE zeggen, want de wegwerpmaatschappij begint stilletjes aan ook op relationeel niveau door te dringen. We vechten niet meer voor elkaar. We geven het zo vaak snel op, ander en beter en dat groene sprietje aan de overkant zal me nét iets gelukkiger maken. Waarom zouden we moeite doen, het aanbod is toch groot genoeg. Zou deze revolte van bedrog kunnen evolueren naar die gulden middenweg van de spannende stabiliteit? Voor mij een vraag en nog geen antwoord…

    23-01-2012 om 10:08 geschreven door Kate  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    Archief per week
  • 03/12-09/12 2012
  • 22/10-28/10 2012
  • 15/10-21/10 2012
  • 08/10-14/10 2012
  • 01/10-07/10 2012
  • 24/09-30/09 2012
  • 17/09-23/09 2012
  • 18/06-24/06 2012
  • 04/06-10/06 2012
  • 07/05-13/05 2012
  • 16/04-22/04 2012
  • 09/04-15/04 2012
  • 02/04-08/04 2012
  • 19/03-25/03 2012
  • 12/03-18/03 2012
  • 05/03-11/03 2012
  • 27/02-04/03 2012
  • 20/02-26/02 2012
  • 13/02-19/02 2012
  • 06/02-12/02 2012
  • 30/01-05/02 2012
  • 23/01-29/01 2012
  • 16/01-22/01 2012
  • 09/01-15/01 2012
  • 02/01-08/01 2012
  • 24/12-30/12 2012
  • 19/12-25/12 2011
  • 12/12-18/12 2011
  • 05/12-11/12 2011
  • 28/11-04/12 2011
  • 21/11-27/11 2011
  • 14/11-20/11 2011
  • 07/11-13/11 2011
  • 24/10-30/10 2011
  • 17/10-23/10 2011
  • 10/10-16/10 2011
  • 03/10-09/10 2011
  • 26/09-02/10 2011
  • 12/09-18/09 2011
  • 05/09-11/09 2011
  • 29/08-04/09 2011
  • 22/08-28/08 2011
  • 15/08-21/08 2011
  • 08/08-14/08 2011
  • 01/08-07/08 2011
  • 25/07-31/07 2011
  • 18/07-24/07 2011
  • 27/06-03/07 2011
  • 20/06-26/06 2011
  • 13/06-19/06 2011
  • 06/06-12/06 2011

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Inhoud blog
  • sharp
  • en toch.....
  • als twee hanen...
  • Perceptie?
  • Het verstand zonder regel

    Laatste commentaren
  • als twee hanen (x)
        op als twee hanen...
  • het verstand zonder regel (x)
        op Het verstand zonder regel
  • voor jou (x)
        op voor jou...
  • eigen verantwoordelijkheid (fan)
        op Rookstop
  • kwispelend...of...? (...)
        op Kwispelend...of...?

  • Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs