Ik ben Rudi, en gebruik soms ook wel de schuilnaam kartix.
Ik ben een man en woon in Bonheiden (België) en mijn beroep is technisch bediende.
Ik ben geboren op 29/11/1957 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: o.a. fotografie, electronica, indoorkarten, computers..
Materiaal
Canon 20D
Sigma 10-20mm f4-5.6 EX DC HSM
Canon EF24-105 f4 L IS USM
Sigma 18-50mm / f2.8
Canon EF50mm f1.8 II
Sigma 70-200mm f2.8 HSM APO
Sigma 180mm f3.5 EX IF APO HSM macro
Sigma 50-500mm f4-6.3 EX APO RF HSM DG
Canon MP-E65 f2.8 macro
Sigma 1.4x & 2x teleconverters
Sigma EF500DG ST
Manfrotto 055PRO
Manfrotto RC322 ballhead
Kartix fotoblog
In horam vivere betekent: leef van dag tot dag (letterlijk leef van uur tot uur) !
Dagelijks minstens 1 nieuwe foto. Uw commentaar of beoordelingen zijn altijd welkom.
29-11-2006
Roodborstje
Het roodborstje is een algemeen voorkomend en bekend vogeltje. Vrouwtje en mannetje zien er hetzelfde uit. Dichte vegetatie en open plekken in parken en tuinen zijn hun favoriete locaties. Het vogeltje verdedigt zijn territorium als geen ander waardoor we het praktisch gans het jaar door zien en horen. Als het echt koud wordt dan zijn ze vaak erg mak en kennen weinig vrees. Dit exemplaar liet zich vanmiddag makkelijk fotograferen, op enkele meters van mij verwijderd.
Terug naar de zomer van 2005. Een gezellige familiebrunch, warm weer, uitgelaten sfeer. Dochter had een verrassing voor haar papa. En ik had het op tijd in de mot
Al wandelend in het Mechels Broek hoorde ik boven mij een luid geschreeuw. Kwamen twee halsbandparkieten aangevlogen om enkele minuten uit te rusten hoog in een boom. Het vrouwtje zat mooi in het opkomende licht, de andere kon ik moeilijker zien. Meer over halsbandparkieten onder andere op Wikipedia
Het was toch nog een hele afstand (+/- 20m) en om bewegingsonscherpte te voorkomen met de zware Bigma lens moest wederom een hogere iso setting worden gekozen met ruis als gevolg. Heb er Neat Image al op los gelaten maar door het croppen van de foto komt toch nog wat ruis zichtbaar.
Niet zo gek ver van waar ik woon staat het Zellaerkasteel. Ooit stond er een middeleeuwse burcht, tijdens de periode 1888-1892 werd het huidige neogotische kasteel in witte zandsteen gebouwd. Een kasteel in de Franse Loirestreek zou model hebben gestaan. Rondom het kasteel bevindt zich een slotgracht. Sinds jaren is er een bezinningscentrum ondergebracht en eigenlijk privaat eigendom.
Heb weer eens HDR bewerkingen gemaakt, samengesteld uit elks 5 foto's (-2, -1, 0, 1 en +1 stop belicht) en Photomatix er op los gelaten. Achteraf in Photoshop een beetje kontrast bijgevoegd.
Ook onder moeilijker omstandigheden kan je fotograferen al mag je geen hoge eisen stellen aan de resultaten. Normaal passeren er hier weinig vliegtuigen op lagere hoogte maar door de ZZW wind wordt, denk ik, een andere landingsbaan op Zaventem gebruikt waardoor we ze allemaal hier zien passeren. We hebben er gelukkig niet echt last van maar zien ze wel voorbijkomen om de zoveel minuten.
Moeilijker omstandigheden zei ik en dat was vandaag de combinatie donker weer, wisselende bewolking, wisselend licht, hoge iso-setting (800 en 1600), een fototoestel met een zware toeter (Bigma 50-500mm) en 1.4x teleconvertor, zonder statief dus uit de hand, achter glas. Resultaat zijn foto's met weinig contrast, veel ruis, af en toe bewegingsonscherpte door relatief lage sluitersnelheid (1/320s bij f10). Toch enkele die er nog door kunnen maar zoals gezegd: geen hoogvliegers (sorry voor de woordspeling). De foto's zijn niet uitvergroot want dan wordt ook de ruis mee vergroot en ik had nu al moeite genoeg om die zichtbaar binnen de perken te houden. Allen dus op 700mm (500 x 1.4).
Dit is een soort distel waarvan ik de naam ben vergeten. Redelijk lange stengel (meer dan 1 meter) , distelkop heeft een doorsnede van ongeveer vijf a zes centimeter. Als je de naam weet dan verneem ik dat graag!
Even 4 maanden terug, toen zagen ze er wel wat mooier uit.
Twee weken geleden zag ik op de blog van An een foto van Hypericum en ik wist dat ik er ook foto's van had, al kende ik de naam van de bloem niet. Hypericum blijkt heel wat variaties of soorten te hebben. Aangezien ik niet veel van bloemen weet hou ik het dan maar op hertshooi, de nederlandstalige naam voor Hypericum.
Nog maar eens eentje uit het archief. Dat komt omdat ik de laatste dagen niet meer aan vrij fotograferen ben toegekomen maar ook door het feit dat ik hier voor een berg werk sta. Voorbije zondagnamiddag was ik namelijk "de fotograaf van dienst" op een doop- en verjaardagsfeest in de familie en daar zijn een paar honderden foto's gemaakt waaruit ik nu een album dien samen te stellen om aan de ouders van het kindje te presenteren. Moeilijke lichtomstandigheden maakten het tijdens de shoot een extra uitdaging. Sommige foto's kunnen wat opknapwerk verdragen. Daar steekt behoorlijk wat tijd in maar dat heb ik er graag voor over. Het engeltje dat werd gedoopt wordt uitgerekent vandaag 1 jaar (nogmaals proficiat Sam!). En daarmee is de link naar de foto verklaart, 't is toch allemaal begonnen met de ooievaar he
Landende Canadese gans (Branta canadensis). Deze soort is de grootste in Europa voorkomende gans. Ze kwamen oorspronkelijk enkel in Noord-Ameriak voor maar zijn destijds in Europa binnengebracht en verwilderd zodat ze nu vrij algemeen voorkomen. Men ziet ze dikwijls in groepen op het weiland.
Om de week in schoonheid af te sluiten een foto van de Strelitzia reginae beter gekend als paradijsvogelbloem of vogelbekbloem. Meer over deze mooie bloem vind je onder andere hier.
Ik ben er zeker van dat je deze plattegronden niet met GoogleEarth of GoogleMaps kan vinden Ze zijn niet overal even scherp maar ze hebben zo'n spetterende kleuren
Uit de familie pantserjuffers, de Lestes viridis ofwel houtpantserjuffer. Ze zijn vrij algemeen verspreid en men vindt ze van juli tot oktober. Raar dat mijn insectengids geen melding maakt van deze juffer maar gelukkig kan ik nu ook beschikken over het boekje Libellengids, uit de Tirion Natuurreeks.
Bladeren, bladeren en nog eens bladeren da's wat de natuur ons momenteel volop biedt. Vallende, dwarrelende, opgehoopte bladeren in alle kleurschakeringen. Ik meld het maar, mocht u het nog niet opgemerkt hebben
Het wordt wel eens het mooiste tuintje van Mechelen genoemd, de binnenkoer van het complex De Cellekens. De Cellekens is een gebouw gelegen in de schaduw van de Sint-Romboutstoren en dateert van 1850. Het werd gebruikt door het in 1620 opgerichte gesticht "De Cellekens" om er behoeftige vrouwen en kinderloze weduwen op te vangen. Het gebouw werd jarenlang verkommerd achtergelaten totdat kunstenares Mariette Teugels en haar man het in 1992 kochten en volledig renoveerden. De prachtige beelden zijn door de kunstenares zelf gemaakt. De eerste foto werd onlangs geschoten en is samengesteld uit 5 foto's, de twee andere foto's dateren van december 2005.
Bijna verdorde bladeren én gelijktijdig knop dragen, dat kan alleen tijdens deze herfst zo lijkt het. Wisselende temperaturen, de ene dag zon, de andere dag donker weer ... we geraken er zelf ook niet meer wijs uit.
Soms spendeer ik wat tijd om foto's te bewerken, sla ze op en dan duurt het weken eer ik ze nog eens bekijk. Dit is er ook zo eentje. Dateert van een week of drie geleden en toont de watertoren van de voormalige Sidal fabriek, heden Corus in Duffel.
Nog eentje van voorbije zondag tijdens mijn fietstocht door Mechelen. Foto is weer op 10mm genomen wat meteen het rare perspektief verklaart maar ik hou er wel van.
Volgende tekst heb ik overgenomen van de webpagina's over dit gebouw. Meer over het gebouw en het museum komt u te weten als u op deze link klikt.
"Het Hof van Busleyden bevond zich ooit in het
centrum van de intellectuele wereld in de Lage Landen. Grote denkers
als Erasmus, Adriaan Floriszoon de latere paus Adrianus VI - en
Thomas More kwamen er op bezoek bij Hiëronymus van Busleyden. Het Hof
bevat nu het grootste deel van de stedelijke museumcollectie."
Vanmiddag tijdens de lunchpauze eventjes naar het park gereden om wat herfstplaatjes te schieten. De laatste foto is geen HDR, de twee andere wel al heb ik er voor gezorgd dat het niet te onnatuurlijk zou overkomen. Zodoende ook de uitgebrande witte lucht op de derde foto. Digitale fototoestellen hebben nu eenmaal een kleiner dynamisch bereik en hier zitten we met een enorm contrastverschil: donkere schaduwen <> heldere lucht. Merk ook de zogenaamde purple fringing op, de purperen randen rondom de takken. Eigenlijk had ik het niet zo erg verwacht bij deze lens, de Sigma 18-55mm F/2.8 EX DC
De nieuwe Lamotsite (rechts) en Hoogbrug (midden). Vroeger was de ruimte rechts ingevuld door de ter ziele gegane Mechelse brouwerij Lamot. Zicht vanaf de brug tussen Persoonshoek en Haverwerf.
Vanochtend al fietsend nog eens Mechelen bezocht. Deze week zal ik wel meerdere foto's van de stad van de Maneblussers tonen. Ben zelf gebogen en getogen Mechelaar en heb er bijna 20 jaar gewoond. De laatste jaren zijn er heel wat verfraaingswerken uitgevoerd en het mag gezegd, de stad is er veel mooier op geworden.
Een minder mooi iets in Mechelen is de het huidige Hof van Habsburg, de voormalige Dossinkazerne van waaruit 24.161 joden naar Duitsland werden gestuurd tijdens de Tweede Wereldoorlog. De nazi's doopten de kazerne meteen om tot SS Sammellager Mecheln. De oorspronkelijke infanteriekazerne werd in opdracht van Maria-Theresia Van Oostenrijk in 1756 gebouwd. Van 1948 tot 1957 was hier het Centrum voor Administratieve Dienst van de krijgsmacht gehuisvest.
Een aantal van de vele websites over de jodendeportatie vanuit Mechelen zijn: Wikipedia, Verzet.org en Go2War.nl.
Deze namiddag een uurtje in Boom rondgelopen. Aan de boord van de Rupel staat er dit prachtig gerenoveerd gebouw "Moulins C.Rypens". Op het internet vond ik hierover ondermeer hetvolgende:
In 1856 begonnen de gebroeders Rypens met de bouw van een olie- en maïsmolen.
In 1881 werd de eerste bloemmolen gebouwd. De oude bloemmolens van Rypens zijn
nu gerenoveerd en de telefoonwinkel heeft er zijn onderdak gevonden.
Alle foto's zijn HDR's en elks samengesteld uit drie foto's (1 stop onderbelicht, normaal en overbelicht) en met Photomatix tot HDR samengesteld, daarna via Tonemapping omgezet. Tot slot perspectiefcorrectie uitgevoerd en verscherpt.
Een foto van de zomer 2005. Deze waterjuffer is het Lantaarntje (Ischnura elegans). Het abdomen (achterlijf) is volledig zwart behalve het helderblauwe 8e segment. Een bijkomend kenmerk is dat het pterostigma (de vlek in de vleugel) tweekleurig is. Het Lantaarntje komt vrij algemeen voor in België.
Zo zag het Mechels Broek langsheen de N15 er vanochtend uit. Eén van de redenen waarom ik liever naar het werk fiets dan met de wagen er naartoe is dat je langer kan genieten van de omgeving.
Sinds enkele weken staan her en der in ons huis herfstvrouwtjes, dat is de naam die mijn vrouw aan deze beeldjes geeft. Regelmatig, naar gelang seizoen en feestelijkheden, past ze subtiel de binnenhuisinrichting aan. En krijg ik steevast de vraag of ik het opgemerkt heb.
31 oktober, dus Halloween. Wil u meer weten over Halloween dan beveel ik u de HappyHaloween website aan. Verneem er alles over het ontstaan, gebruiken, recepten en nog zoveel meer.