Het boek dat ik onlangs voor de les Nederlands heb gelezen is De Blinde Vlek van Jo Claes. Dit boek behoort tot het genre van misdaadromans en speelt zich eerst af in Turkije en vervolgens vooral in Leuven. Om te beginnen geef ik het boek +4 op een schaal van -5 tot +5, waarbij -5 het punt is voor het aller-slechtste boek dat ik ooit gelezen heb, en +5 het punt is voor het allerbeste boek dat ik ook gelezen heb. Ik geef het een +4 omdat ik zeer graag misdaadromans lees.

Ik zal eerst het verhaal een beetje uitleggen en vervolgens mijn mening geven over het verhaal, de stijl waarin het geschreven is, hoe interessant ik het vond en telkens waarom.

Het verhaal begint in Sagalassos, Turkije, waar de Leuvense faculteit voor archeologie een site heeft om oude schatten op te graven. Op een dag worden daar 32 gouden munten opgegraven die na een week spoorloos verdwenen. Eerst werd Simen Paulus, een laatstejaarsstudent archeologie beschuldigd omdat zijn vingerafdrukken werden gevonden op de bureau waar de munten in opgeslagen lagen. Uiteindelijk blijkt dat de vrouw van professor Sterkx, met wie Simen Paulus een affaire had, maar die wilde beëindigen, de munten gestolen had zodat ze met Simen Paulus een nieuw leven kon beginnen. Dit wou Simen Paulus niet, maar ze bleef aandringen. Uiteindelijk komt haar man te weten van deze affaire en vermoordt hij Simen Paulus door hem van het ‘balkon’ (het gele kunstwerk op de wand van het provinciehuis) te smijten. De politie was hem eerst niet op het spoor, maar toen hij zijn vrouw misbruikte en fysiek aanrandde, deelde ze klacht in en bekende zij de enige ooggetuige te zijn voor de moord. Dit was het laatste beetje bewijs dat er nodig was om professor Sterkx op de pakken en op te sluiten. Indien je meer gedetailleerde informatie wilt over dit boek, moet je die zelf lezen.

Ik vond het een zeer intrigerend boek, met veel gedetailleerde, pikante scènes vooral, maar tegelijk ook een soort serieus aspect, waardoor het boek aan de ene kant een beetje een pikant tikje krijgt, maar aan de andere kant een serieus boek met een actueel thema is. Alles wordt tot in de puntjes beschreven, vooral de wegen die de inspecteur door Leuven neemt, waardoor je, als je in Leuven woont of vaak naar Leuven gaat, je de paden kunt inbeelden, en als je wilt kan je die zelfs in persoon aflopen.

Een ander zeer goed aspect aan het boek vond ik het feit dat je aan de ene kant de ontspannende, goed beschreven affaires hebt tussen de hoofdpersonages van het boek, waardoor je niet echt moet nadenken en je gewoon kunt lezen en alles inbeelden indien je dat wilt. Aan de andere kant heb je het mysterieuze en zeer intrigerend deel van de moord en de diefstal op de munten. Hierbij moet je dan beginnen nadenken en speculeren over wie de diefstal of moord heeft gepleegd en waarom. Soms krijg je dan zeer rare combinaties in je hoofd, die later ofwel versterkt worden, ofwel afgebroken worden naarmate je meer informatie krijgt. Dit vind ik zeer leuk aan zo’n misdaadromans.

Het derde en laatste goede punt is dat het boek zeer vlot leest. Om eerlijk te zijn ben ik geen vlotte lezer en lees ik echt niet graag, maar wanneer ik dit boek vastpakte was ik meteen in het verhaal ingehaakt en wou ik meer weten. Het gaat niet alleen over een spannend en mysterieus onderwerp, maar er zijn zeer ontspannende delen bij. Het gaat ook niet over maar 1 moord, zoals in andere misdaadromans, maar ook over een diefstal, het weglopen met een minnaar, de persoonlijke levens van de inspecteurs, professoren, enz. Hierdoor krijg je het beste van de twee werelden, nl. het mysterieuze van een moord en een diefstal en tegelijk ook het persoonlijk leven van de hoofdpersonages met affaires en gevoelens. Dit krijg je niet in de meeste misdaadromans.

Het enige minpunt dat ik kan geven over dit boek is dat die op bepaalde momenten langdradig wordt, en minder leuk wordt om te lezen. In het midden van het verhaal kreeg ik een beetje het gevoel dat de inspecteurs een foute richting insloegen of kwamen er stukken van hun persoonlijk leven ertussen, terwijl ik juist meer wilde weten over de moord en niet over hun affaires. Hierdoor krijgt dit boek een +4 en geen +4.5 of zelfs +5, want afgezien sommige langdradige of slecht getimede delen van het boek vond ik het wel fantastisch en is het zeker een aanrader als je een paar uur niet weet wat te doen!