Het boek ‘Een zuil van zout’ geschreven door Kristien Hemmerechts, is geen fantastisch boek, maar heeft toch enkele sterke punten. Het boek is een aanrader voor iedereen die van een emotioneel einde houdt. De auteur creëert namelijk een zeer mooi beeld, die toch wel tranen doet oplaaien. De zuster van het rusthuis begraaft de baby onder een Japanse kersenboom in de tuin.

De cover van het boek verraadt al dat het boek over een zwangere vrouw gaat.  Op de cover zie je namelijk Anna (het hoofdpersonage) als ze hoogzwanger is. Daarnaast is ze omringt door verschillende krantenartikels. De krantenartikels verwijzen naar de obsessie van haar vader.

De manier waarop het boek geschreven is, is zeer aangenaam. De schrijfstijl van het boek maakt het vlot leesbaar. De dialogen zorgen voor de nodige luchtigheid in het verhaal, al raak je daardoor wel eens de draad kwijt. Je weet namelijk soms niet meer wie er aan het woord is. Ik heb toch een spelfout ontdekt in het boek. In de volgende zin wordt het werkwoord niet op de juiste wijze vervoegd: “Hij draag een zilveren oorbelletje in zijn linkeroor.” Het foutje gaf toch een onprofessioneel beeld.

Het hoofdpersonage is Anna. Ze is een jonge vrouw die in Amsterdam studeert. Daar woont ze samen met haar vriendin Suzanne. Er overkomen haar verschillende negatieve dingen, zoals de dood van haar beide ouders, haar demente oma, haar ongeplande zwangerschap waar ze alleen voor staat, de dood van haar kind … Deze elementen zouden op het eerste gezicht medelijden opwekken. Het is bij Anna toch niet zo eenvoudig om sympathie te voelen. Anna heeft namelijk een rare en vervelende persoonlijkheid. Het is alsof ze in haar eigen wereld leeft. Ze blijft gewoon bij de pakken zitten. Gedurende het verhaal, vooral bij de negatievere aspecten heb je echt de neiging om te denken ‘doe er dan toch iets aan!’. Zo komt ze bijvoorbeeld in een huis zonder water en elektriciteit terecht en blijft ze in die omstandigheden leven. Het is haar vriendin dat ervoor zorgt dat ze uiteindelijk water en elektriciteit heeft. En veel moeite heeft die vriendin niet moeten doen. Daarbij komt nog dat Anna niet weet hoe ze zich in bepaalde situaties moet gedragen. Tijdens de begrafenis van haar vader huilt ze niet één keer en loopt ze gewoon weg.

De auteur heeft zeker het thema goed overgebracht. Het verhaal is meeslepend. Eenmaal je eraan begint, wil je ook het einde kennen. De relaties tussen de personages zijn niet altijd even duidelijk en blijven zeer oppervlakkig. De personages zelf zijn ook erg oppervlakkig, maar dat heeft misschien te maken met het feit dat het boek slechts 167 pagina’s telt. Een echte aanrader voor de mensen onder jullie die niet veel leeservaring hebben. 

13-05-2012 om 00:00 geschreven door Caroline De Meyer  

Blok 1: uitleg hogeschool

De uitspraak van deze les die mij is bijgebleven, luidt: "het is niet omdat je als leerkracht vakken geeft, dat je in hokjes moet denken”. Als leerkracht is het zeer belangrijk dat je een open geest hebt. Je moet namelijk met de maatschappij mee evolueren. Tijdens deze sessie hebben we het vooral over de school zelf en de inhoud van de lerarenopleiding gehad. 

Blok 2: les lichamelijke opvoeding

Tijdens deze lessen leer je lichamelijke opvoeding aan kleuters te geven. De les die ik heb gevolgd, besprak hoe je een omloop moet opstellen. De professor wist door zijn humor en gedrag de aandacht van de hele klas te behouden. We hebben de voor- en nadelen van zo’n omloop gezien. Deze les heeft mij doen inzien dat ik later geen beroep waar je vaak met kleuters bezig bent wil uitoefenen. Wanneer je met kleuters omgaat, heb je namelijk enorm veel geduld en fantasie nodig. Dat zijn twee zaken die ik wel bezit, maar niet in overvloed.

Blok 3: wiskunde

Deze les vond ik persoonlijk het interessantst. Vanaf het begin tot het einde kon de professor mij met haar les boeien. De les handelde over inverse elementen. In het begin begreep ik het niet echt, maar na een tijdje werd het grootste deel duidelijk. Door de inverse elementen te bestuderen, hebben we de achterliggende gedachte van de overbrengingsregel gezien. Dit was zeer interessant, aangezien ik die regel al jaren gebruikte zonder het zelf te weten. 

Bijvoorbeeld: X+3=8

                       ⇔X=8+(-3)

        a, b, x  G: a*x=b ⇔ x= a^-*b      en 

       a, b, x  G:  x*a=b ⇔  x= b*a^-

Bewijs: a*x=b

            ⇔ a^-*(a*x)=a^-*b

                       ⇔ (a^-*a)*x=a^-*b

                       ⇔ n*x=a^-*b

                       ⇔ x=a^-*b

01-03-2012 om 00:00 geschreven door Caroline De Meyer