Het
boek dat ik heb gelezen, heet: 'De ondraaglijke lichtheid van het bestaan'. Het
is geschreven door Milan Kundera.
De
ondraaglijke lichtheid van het bestaan is geen gewoon boek. Het is een verhaal
met korte intermezzos van de schrijver waar hij een (filosofische) uitleg
geeft over een begrip of zaak die in het verhaal voorkomt. Zo wijdt hij
bijvoorbeeld vijf paginas aan het woord kitsch. Dit kan misschien irritant
zijn, maar het zette mij wel aan tot nadenken. Na een intermezzo gaat het
verhaal weer verder.
De
auteur wisselt soms ook van protagonisten, maar Tomas en Tereza zijn toch het
prominentst aanwezig. Hun verhaal is zeer aangrijpend en het sleurt je mee. Het
is een verhaal over liefde, seks en vriendschap, een combinatie die bijna
altijd vonken geeft.
Ook
de tijd waar het verhaal zich in afspeelt vond ik geslaagd. Het speelt zich af
tijdens het communisme in Tsjecho-Slowakije. Dat is een tijdperk dat ik sowieso
al zeer interessant vond, maar na het boek gelezen te hebben nog meer. In plaats
van enkel feiten te kennen over die periode, leer je nu ook echte gevoelens
kennen van mensen in die periode.
De
titel is heel filosofisch en dat sprak mij wel aan toen ik de lijst met
toegestane boeken doornam. Ik wou wel eens iets uitdagends lezen en ik denk dat
Milan Kundera daar wel in geslaagd is. Mede dankzij zijn filosofische
intermezzos die ik wel interessant vond. Desondanks las het verhaal vlot en
was het niet te moeilijk om te volgen, wat ik altijd een pluspunt vind aan een
boek.
Op een schaal van één tot en met tien zou ik dit boek een negen geven. Meer van dit alstublieft!
|