Inhoud blog
  • Tom Lanoye - sprakeloos
  • Uitspraken
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    ka2ring Anna De Kinder

    12-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tom Lanoye - sprakeloos

    Tom Lanoye schreef 'sprakeloos' speciaal voor zijn moeder. De rode draad in het verhaal is de dementie van zijn moeder. Aan de hand van gebeurtenissen uit zijn leven schetst hij een beeld van zijn moeder. Dat maakt van dit boek eigenlijk een soort levensverhaal. Maar hoe beoordeel je een boek dat zo persoonlijk is? Hoe beoordeel je een leven?

    Op de cover staat een mooi portret van zijn moeder. Hij laat de lezer meerdere keren terugkijken naar dat portret. Daardoor word je als lezer nieuwsgierig. Wie was die vrouw? Welk verhaal schuilde er achter haar? Waarom moest net zij zo kwetsbaar worden?

    Naarmate je verder leest, kom je steeds meer over haar te weten. Tom Lanoye doet dit aan de hand van een driedelige opbouw. Eerst vertelt hij vooral over zijn vader, daarna over zijn moeder en ten slotte eindigt hij met een persoonlijk hoofdstuk. De gebeurtenissen in het boek worden op een briljante manier geschetst. Is dat omdat het zijn verhaal is? Of is het gewoon een goede schrijver? Ik kan het niet met zekerheid zeggen, maar ik vond het aangenaam om het verhaal te lezen. Het is niet alleen maar rozengeur en maneschijn. Het is een boek dat de realiteit weergeeft. Als lezer leefde ik echt mee met haar. Haar langzame aftakeling was voor mij het droevigste aan heel het boek. Hoe die vrouw haar sterkte kwijtraakte. Dat raakte me.

    Is een boek goed omdat het je raakt? Ik weet het niet. Er waren ook mindere kanten aan het boek. Zo werd ik niet door elke gebeurtenis in het boek meegetrokken. Soms moest ik mijn aandacht er echt bijhouden. Er waren wel passages die echt mijn aandacht trokken. Zo vond ik het bijvoorbeeld leuk om meer te weten te komen over de coming-out van Tom Lanoye.

    Tom Lanoye verloor af en toe mijn aandacht. Misschien ligt dat aan mij en zou ik me schuldig moeten voelen. Schuldig omdat ik bij zo een mooi levensverhaal af en toe liever televisie zou willen kijken. Misschien ook niet.

    Heeft Tom Lanoye een boek geschreven dat aan de verwachtingen van zijn moeder zou voldoen? Ik denk van wel.

    12-05-2012 om 00:00 geschreven door Anna De Kinder  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    29-02-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Uitspraken
    Op dinsdag 28 februari 2012 ben ik eens een dagje gaan proeven van wat mij de komende jaren te wachten staat. Voor de les Nederlands moesten we de uitspraken die ons het meest bijgebleven zijn op deze blog plaatsen.

    Van 9 tot 11 luisterde ik naar uitleg over de hogeschool in Groep T. Eigenlijk was het vooral uitleg over een leerkrachtenopleiding. Ik had wel liever wat meer algemene uitleg gehad, maar het was best interessant.

    Uitspraak: "Het is niet omdat je als leerkracht vakken geeft, dat je in hokken moet denken."

    Een hele mooie uitspraak. Leerkrachten moeten buiten de lijntjes kleuren, ze moeten hun grenzen durven verleggen en mogen niet bang zijn voor een beetje uitdaging. Er zijn leerkrachten die inderdaad te veel in hokjes denken. In principe denkt iedereen van nature in hokjes en moeten we uit die hokjes geraken.

    Mijn volgende les was lichamelijke opvoeding voor kleuteronderwijs. Die les ging vooral over het spel "reis rond de wereld". Een spel dat ik als kind ook graag speelde. 


    Uitspraak: "Als je ziet dat kleuters afwijken van de opdracht, los dit dan creatief op."

    Als een kleuter bij reis rond de wereld van het pad afgaat en zomaar ergens anders heen gaat, roep dan uit: Pas op! Er zitten krokodillen!
    Het zou maar eens kunnen helpen.


    Ten slotte volgde ik van 14 tot 16 een les Nederlans secundair onderwijs. Het was een les grammatica die volledig uit zinsontleding bestond.

    Uitspraak: "De voornaam van Witse is zeldzaam."

    Nadat de leerlingen deze zin ontleed hadden, vroeg ik me af welke voornaam dat ook weer was. Gelukkig kreeg ik op het einde van de les onverwacht antwoord op mijn vraag. 


    Werenfried.

    Werenfried!

    Wat een naam.

    29-02-2012 om 00:00 geschreven door Anna De Kinder  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (3 Stemmen)

    Archief per week
  • 07/05-13/05 2012
  • 27/02-04/03 2012

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs