Ik heb het druk gehad, zal ik maar zeggen. Een zwak excuus, als je bedenkt dat mijn laatste bericht op 20*2*2014 geplaatst is. Ik denk dat ik er dus ook maar beter mee kan stoppen. Als ik trouwe lezers zou hebben, zou ik ze zeker bedanken, maar door gebrek aan lezers sla ik dat deel maar even over. Ik wist niet dat het zo moeilijk ging zijn om mijn blog te verwijderen. Het is ook al meer dan een jaar geleden sinds de laatste keer dat ik nog eens over mijn 'diary' heb nagedacht. Maar toch, door op de knop te duwen, verwijder ik niet alleen vier berichten (die ik nu, een jaar later, best wel amusant vind) maar ook dat laatste kleine restje hoop dat grote hopen mensen verlangend uitkijken naar een nieuw bericht van mij. Het was/is een stomme fantasie, die alleen bovenkomt wanneer ik een verhaaltje of iets voor school aan het typen ben en verdwijnt wanneer ik plaatsneem in het warme hoekje van mijn zetel. Ach ja, er zullen wel meer mensen zijn die van dit soort fantasieën last hebben. Dit is dus een afscheidsberichtje, Ik geef de mensen nog een laatste kans om hun verstand bijeen te schrapen en zich te realiseren dat ik een zeer amusante schrijfster ben en mijn berichten het lezen waard zijn . Anyway, waarschijnlijk verwijder ik de blog deze avond, morgen, volgende week, of misschien wel over 382 dagen.
Ik begin te denken dat een blog maken helemaal geen nut heeft, waarschijnlijk zijn er nog 100en mensen met een blog die veel interessanter zijn dan ik en aan mijn aantal lezers te zien heb ik niet zoveel succes. tja, ik blijf proberen jullie harten te winnen. Toch nog even.
Boys vs homework.
Weet je hoe moeilijk het is je op je huiswerk te concentreren als die ene mooie jongen door je hoofd blijft spoken? Waarschijnlijk wel. Om mijn gedachten even af te leiden van Hem maak ik dan maar een nieuw blogbericht, maar het is zo moeilijk. Niet dat er een haar is op mijn hoofd dat echt denkt dat ik Hem kan krijgen, maar hey, niemand gaat dood van een beetje hoop. Eigenlijk dacht ik dat vandaag een hele spannende dag ging worden in mijn liefdesleven, maar het tegendeel is bewezen. Op school hadden we vandaag 'seksdag'. Mijn jaar werd verdeeld in 3 groepen en toevallig zat mijn klas samen met de Zijne. Ik verwachtte natuurlijk dat hij iets kwam zeggen, maar niks. Een blik af en toe (of ik die stalkerig naar Hem staarde) en dat was het. Het leven gaat door, zelfs als mijn enige liefde ooit het vriendje is dat ik in het 3e kleuterklasje had, blijft.
Omdat er waarschijnlijk toch niet veel mensen dit bericht lezen, en omdat ik nog 200 (ik overdrijf niet, ik heb ze geteld) franse woorden moet leren tegen morgen, is dit maar een kort bericht
Dit is mijn eerste dag als blogger en enthousiast als ik was, heb ik een heel lang berichtje over mijzelf aangemaakt, speciaal voor mijn lezers.
Op Word. Nog steeds een groentje op deze site en ik probeer al een halfuur mijn word-tekst te 'plakken' in dit blogbericht. het is te lang om helemaal over te typen dus ik geef op. Hoor je dat? God der bloggers die me dit aandoet? Ik geef het op. Maar niet helemaal, ik moet en zal mijn document in een bijlage zetten, en jullie zullen hem misschien niet allemaal lezen, maar het is het waard hoor . Ik zal nooit meer dezelfde fout maken, dus lees de bijlage en vergeef me voor mijn zonden :(