Op algemeen verzoek, een overzichtje van speciale ontmoetingen of leuke groepen:
In Annapurna basecamp ontmoeten we Hanne, Karen, Gaash, Shuman, Ramesh waar we urenlang mee kaart spelen (Janniv, eenleuk israelisch spelleke) zodat we zelfs in pokhara herkend worden als de Janniv guys... En waar we ook enorme hoeveelhde dessert mee verwerken, zoals chocolate pancake, apple pie with custard, snickers roll with custard enz... wat moet je anders doen als je wacht op goed weer...
Onderweg in Tatopani ontmoeten we G.B. en Sarah, twee bijzonder leuke Amerikanen die al 13 jaar onderweg zijn met de zeilboot, misschien zien we ze wel in Krabi, want ze passeren daar.
In onze guesthouse (Pilgrim's guesthouse, the place to stay) is er Sunny Tamang, de barman die o zo leuk en vreindelijk is en met wie we toffe momenten hebben beleefd. Sunny spreekt wel 10 verschillende talen dankzij de woordjes die hij van elke toerist in zijn boekje krijgt.
Belgen zijn we amper tegengekomen, maar wel een leuk koppel uit Sinaai die ons onderweg in de regen nog een lekker warm potje thee aanboden...
Elke Nepalese trekkinggids voelt wel aan als een vriend, zo lief en leuk dat zij zijn, dat kom je in Chamonix bij een klimgids (en zekere een Franse) nooit tegen. Bedank Puran, Ramesh, Shuman, Tsjabi en vele andere voor de goeie info en grappige momenten...
Koele zweden kom je ook tegen, stel je voor dat je drie avonden op rij in een lodge bij dezelfde zweden aan tafel zit, en dat je nog geen enkele zin terug krigt as je iets zegt.... koel dus...
Leuke families die hun brood proberen te verdienen met hun kleine guesthouse maar weeral o zo vriendelijk zijn
Alle nepalezen, of toch bijna alle, die steeds zo lief, vriendelijk en grappig zijn...
Bart, de uitbater va de Rooie Sok, een leuk cafeetje in Valkenswaard, die ons vermaakte met zijn leuk Brabants accentje en ons inwijdde in de wondere wereld van Geocatch: Jesuschristemeziele
Mike, een bijzondere Amerikaan van Seattle die het licht pas na vele jaren van Hell's angel, drugsdealer en wapendealer heeft gezien en nu een devoot Christen is en sterk in God gelooft (erg leuk om gedachten mee uit te wisselen). Hij heeft ooit de Dalai Lama ontmoet en gezegd: Jesus loves you.... geweldig toch....
De leraars in de Pine Forest lodge met wie we Nepalese Catch hebben gekeken en met de Israelieten aan het lachen waren..
Hoi, we zijn in bangkok aangekomen na drie uur vliege vanuit kathmandu. Lekker heet en vochtig..
Hier geen getuuter meer maar wel ellenlange files van de luchthaven naar de guesthouse, geen krotten maar skyscrapers en bovenal geen gaten i de wegen zoals in centraal azie en nepal. Hier hebben ze echte autostrades, viaducten en verkeerswisselaars met zelfs lichten met ee klok bij die toont hoe lang het rood of groen blijft: ideaal...
A word of gratitude for Marvel Tours in Kathmandu
who were able to arrange a ticket for our fliht to bangkok on such
short notice. Their service is so friendly and good and we recommend
them for all your travel in Nepal (airtickets, trekking and other
things such as rafting or chitwan safari). They just keep on trying to
serve you as best as possible.
Na drie dagen op rij naar het boekingskantoor te gaan, hebben we uiteindelijk toch een directe vlucht weten te bemachtigen naar bangkok met tahi airways. Morgen om 13.00 vliegen we naar het land van de eeuwige glimlach en na twee dagen bangkok trekken we richting het zuiden om daar te gaan rotsklimmen in krabi en railay.
we zijn nog steeds in kathmandu en dus niet vertrokken richting tibet. DE reden? De chineze geven tijdelijk geen tibetaanse visa omdat er een groot congres is in peking. Wat de twee met elkaar te maken heeft weet niemand maar geen enkele toerist kan dus naar tibet tot en met de 27ste oktober. Bovendien is het hier een groot hindu festival en is de chinese ammbassade ook gesloten voor een normaal chinees visum, dus ook geen china We moeten dus uitkijken naar een andere bestemming. Eerst dachten we de everest trek te doen en dan naar tibet maar we hebben al zoveel trekkings gemaakt dat we liever iets anders willen doen. Het wordt dus waarschijnlijk thailand om aldaar te gaan rotsklimmen en zwemmen,, snorkelen...
Maar voorlopig zijn alle rechtstrreekse vluchten volgeboekt en moeten we dus een nemen met tussenstop. Maar het is nu zondag EN hindu festival en dus weten we pas morgen of we kunnen vliegen via delhi op de 22ste oktober of via calcutta op de 23ste oktober. Als we dan aankomen op 24 oktober, dan hebben we toch nog twee dagen bangkok en dan nog 17-18 dagen om te spenderen in krabi en railay om te rotsklimmen.
Duimen dus maar dat we morgenvroeg ons ticket te pakken krijgen en kunnen vertrekken. Ondertussen nog maar wat kuieren in kathmandu, wat shoppen ( heb me net een fake EVEREST HARDWEAR vestje gekocht voor 9 euro ), en lekker eten.
Foto's Trekking Annapurna circuit en Annapurna Sanctuary-basecamp
Woorden zijn eigenlijk niet nodig...., de fotos spreken voor zich en tonen hoe mooi Nepal wel is...
Annapurna South vanuit het vliegtuig
Daulagiri vanuit de cockpit
Julie-Anna in het eerste uur van onze trek, in de diepste vallei ter wereld, de Kali Gandaki ( en inderdaad, met grote rugzak want we droegen alles zelf, dus geen gids en geen dragers)
Kagbeni en de weg richting Tibet (Upper Mustang)
Pelghrim op weg naar Muktinath voor Hindu festival
Onze eerste lodge in Jahrkot
Tibetan prayer flags in Kagbeni
De eerste dag al goed gebruind
Lieve Nepalese/Tibetaanse kindjes tussen de Tibetan prayer wheels
Jharkot
De Nilgiri bergen torenen uit boven de kali gandaki vallei
Julie-Anna want over de Kali gndaki via een van de vele hangbruggen
Grote zus draagt broertje op de rug
Sunrise over de Kali Gandaki vallei in Larjung
Zicht op de nilgiri toppen en annapurna's vanaf Dhaulagiri icefall
Nilgiri in de wolken
Nog nilgiri in de wolken
Annapurna South en Fisthail mountain vanaf Dhampus lake (meertje ontdekt door Hendrik terwijl gidsen zeiden dat het niet bestond)
Moeder met kuikentjes onder haar veren
Nilgiri en Annapurna vanuit de tuin van oze guesthouse in Kalopani
Jongetje helpt mama en papa....
Prachtige flora
File op de hangbrug door de duizenden geiten en schapen die naar benden trekken om geslacht te worden en de pelgrims die omhoog gaan naar de muktinath tempel (niet om geslacht te worden uiteraard )
De buffel wil ook komen lunchen...
Meer bloemen
Nilgiri South vanuit Tatopani
Kippenverkoper
Aangekomen in Tatopani...
Op weg van Tatopani naar Gorepani (1600 hoogtemeters) met Dhauligiri op achtergrond
Klein schooltje in Ghara
Sunrise op Poon Hill
Dhaulagiri komt tevoorschijn (gezien vanop Poon Hill)
Julie-Anna in de morgen op Poon Hill
Annapurna South en vele gebedsvlaggetjes op een graat boven Gorepani
Een reuze aap die vrolijk rondsprong...
Reflectie van Annapurna South en Fishtail
Annapurna South
Rijstvelden...
Volleybal is populair onderweg
Schapen in het regenwoud
Julie-anna in Annapurna basecamp
Superbergen
Annapurna Sanctuary betekent ook veel gebedsvlaggetjes en een tenpeltje (met op achtergrond Annapurna I)
Na 13 dagen trekken zijn we terug in pokhara. Het was gewoonweg ongelooflijk!! Zoveel verschillende landschappen, lieve mensen, lekker eten en prachtige natuur: Oerwoud, sneeuw, rots, woestijn, rijstvelden.....
We hebben uiteindelijk ingevlogen van pokhara op jomsom (spectaculair om te vliegen tussen 8000ers) en dan iets meer dan de helft van het circuit gedaan en ook nog de annapurna sanctuary trek daarbij.
fotos volgen morgen of overmorgen, al wordt het moeilijk kiezen welke fotos....
Ik heb nog even de tijd gevonden in Pokhara om wat foto's te uploaden van Patan (tempels nabij Kathmandu) en Pokhara, nabij de Annapurna en het Phewa meer. Hieronder die van Pokhara ...
Zonsondergang boven Phewa lake.
Iets vroeger...
Fishtail mountain, 6993 m, heilig en nooit beklommen torent uit boven pokhara
Annapurna South
Zicht op Phewa lake en de Annapurna range vanaf de Stupa boven Pokhara
Fishtail mountain
Reflectie
Het terras van onze kamer (8 dollar voor twee personen )
If you think that Nepal and the Himalayas are the cutting edge of adventure travel, then you are very WRONG!! All suffering here is completely self-inflicted. I`m sure I`m going to suffer a `little bit` while on trekking, but it is my own choice not to take any porters to carry my pack up the hills. Kathmandu is a very chaotic, loud and polluted city but the nepalis try everything to make you feel more at home. For a few rupees you can take a cab across the city, eat chocolate croissants and stay in a nice room with a tiled bathroom ( ideal for the people who are not in possession of steel guts). In the tourist ghetto, Thamel, everything is geared towards tourism. Tourism is the country`s main industry. Hundreds of shops line the streets where you can buy North Fake gear, kitchy souvenirs and clothes for the hippie lifestyle. And while the old hippie vibe of Kathmandu might have gone, nepalis still make that mysterious coughing sound `hashisch` in the touristic epicentre of Thamel. Pokhara is more of the same, but not so crowded and dirty, with complimentary lake and mountainviews trown in. What a difference to Central Asia, where you had to look for hours and still only find a restaurant with surly wiatresses, a russian only menu and in the end a choice limited to laghman and plov. The comfortjunkie in me is enjoying Nepal very much!
But don`t let all these touristtraps disuade you form coming here, because the country is just so damn beautiful!
Als je dit leest zijn we onderweg naar Annapurna
basecamp... We hebben geen tijd meer om foto's van kathmandu te
uploaden dus dat zullen we doen tesamen met die van de trekking wanneer
we rond de 18-19de terugkomen. Begrijpelijk dat we geen tijd vonden
want er is zoveel te zien in kathmandu: Tempels, stupa's, pleintjes,
gompa's, aapjes, winkeltjes, restaurantjes en cafeetjes. We begrijpen
dat so;;igen hier een paar weken of zelfs maanden blijven hangen.
Alleen de armoede en de afgrijselijke taferelen van verminkte
bedelaars, zieke oude vrouwtjes, kinderen zonder broek en eten
zijn wel hard om te zien. Ook de vele mensen die kleine spullen
proberen te verkopen zoals een armband, tijgerbalsem, een fluit en
zoveel andere prularia doet ons hart pijn. Het is echt moeilijk om nee
te zeggen...
Gelukkig helpen we de Nepalese economie en inwoners door flink te
shoppen voor souvenirs, restaurantjes en cafeetjes te bezoeken.
Nu wordt het tijd om de stad te ontvluchten.... tot binnekort !!
We gaan toch nog nier vertrekken om te gaan trekken want het
monsoonseizoen is nog niet volledig voorbij en dus regent het hier
permanent en zitten de bergen in der wolken. Normalerwijze is de
monsoon over op het einde van september maar soms loopt die door tot 15
oktober. Duimen dus dat dat niet het geval is en dat we op 2/10 kunnen
vertrekken richting annapurna en dhaulagiri. Ondertussen hebben we ook
besloten dat we na Nepal doorgaan naar Tibet voor een 8-tal dagen.
The Central Asia chapter of our travels is now definitely over and we got through it without a scratch. This in spite of accepting a ride in a very old Lada Niva trough the Tajik mountains, soaking in a radioactive hot spring and going on Soviet-era amusement park rides. To remember the little things that the Lonely Planet will never be able to tell you, the jury will give an Academy Award to the most striking event or person in four categories. If you have any objections, please contact me at jloweyball@yahoo.com.
Best accommodation
Nominees:
Bahodir`s, Samarqand: The only address in Samarqand for any self respecting backpacker. The rooms are nothing special, but excellent value meals, loads of free tea and many species of travellers that were not to be found anywhere else made this hostel so memorable.
Madina and Ilyos, Bukhara: Not that the actual hotel is undergoing renovation; Madina had to resort to working the streets. She plucked us of the street as soon as we arrived and took us to her sisters home. Her sisters husband makes sweets there, how cool is that? There we were entertained by three kids, a puppy dog and a hungry cat. Madina's sister is an excellent cook and stuffed us with huge meals and homemade sweets.
The Yurt of Iris and Marat, Kilemche jailoo: On the second day of our trek from the SongKolLake to Jumgal, we were welcomed by Marat and his family in his yurt. They sat together with us, we sang songs and they made us very comfortable beds. In the morning they even offered us kumis, which we politely declined.
Our North Face tent: By the lakes of Tajikistan, in the Kyrgyz jailoos, our tent was our home many times. It withstood temperatures from +20 to -10, bright sunshine and a snowstorm without failing us.
And the winner is..... Bahodir`s in Samarkand. The hotel with the best atmosphere in the whole of Central Asia and maybe beyond. There we formed our very own tour group for Uzbekistan and the Kyrgyz jailoos, this company also prevented Hendrik and me from getting to much on each others nerves.
Most memorable song
Kalinka: Quintessential Russian classic, but we invented a little variation called `Rufina` in the honor of the though Soviet granny that ran the alpine camp in Tajikistan.
Desireless Voyage, voyage: Not only is the song title right! When we heard this song in the shared taxi from Tashkent to the Fergana valley, everyone in the car went crazy and sang this song out loud.
Modern Talking Brother Louie: When we went out for dinner I didnt expect to dance to this song with a Kyrgyz journalist who sustained severe traumas from an attack of Muslim extremists. Amas, when working as a journalist in southern Kyrgyzstan, came into contact with the violent Islamic rebels there. He and his colleague were both badly injured by the rebels when they tried to interview them. His nose still hasnt recovered and his colleague is still in the hospital.
The Holly Dolly song: Nice but also irritating tune similar to the Crazy Frog song. These songs have a habit of staying in your head for way too long, especially when you hear them while your car has broken down in the middle of nowhere and the driver doesnt speak English.
And the winner is ... Brother Louie because its such a catchy tune and I had such an interesting dancing partner.
Most nerve wrecking annoyance
Snoring concerto in the dormitory: Some people snore a little bit, some snore a lot and some cant sleep because of the snoring of others. One of the noisemakers snored loud, consistently and even when you pushed him. Someone else snored and then pretended to suffocate and another one threatened to kill you if you dared to disturb his sleep.
Bureaucracy: Dealing with a Russian visa, arranging flight tickets, looking for a travel agent,... Why cant it be straightforward? Our friend Bertie would say thats Central Asia but we wasted at least week of travel time dealing with it.
Kyrgyz money in Tashkent: Changing Kyrgyz money in Tashkent is impossible, ok, no problem. But is it so difficult to tell me that? Rolling your eyes and sending me away was not an answer. Luckily it wasnt that much money but I keep thinking what I could have bought with it here in Kathmandu.
`Rip me off`: The first weeks in Uzbekistan I had a `rip me off`-sticker permanently glued to my head. Cabdrivers, vendors in the bazaars and moneychangers, they all tried to. The worst was the drive to the Kyrgyz border, where we paid the driver to take us trough to border, but that isnt even possible.
And the winner is ... bureaucracy. I hate it in Belgium, so I hate it even more while travelling.
Most disappointing meal
Mir burger in Tashkent: In the mountains, with little tasty food, we often fantasized about a nice and juicy burger when we got back to civilization, but the one in Mir was so tasteless we were terribly disappointed.
Home stay breakfast in Kochkor: Our first breakfast there, she served us baked potatoes an onions. It was ok and filling but it doesnt make good fuel for a day hiking, because of the heightened gas production.
Manti filled with mutton fat, Bukhara: Manti are steamed dumplings stuffed with meat, supposedly a speciality in Uzbekistan, so I had to try. But the first one I tasted was awful; it seemed they had forgotten to put meat in there.
Dehydrated food: Its light and it doesnt waste much fuel but thats all the good news. I usually devour every ounce of food, but I had to force myself to eat this chemical junk for two weeks.
And the winner is.... dehydrated food, I know that because of this Ill never be a tough mountaineer, but I just cant stand it!!
Some special things that happened to us do not fit into a category but they are too interesting to leave them out of the Central Asia awards:
- James Bond is a movie character but bond girls exist for real. We saw one at the beach in Cholpon Ata. This blonde Russian babe was wearing a sparkling golden bikini, drinking vodka shots and flirting with the maffioso types surrounding her...
- Some people really do know nothing about mountains, and this time they were Belgian! Who thinks about going on a day hike to 3500m over snow slopes in a skirt and sandals?
- Uzbekistan Airways is the best carrier in Central Asia, but it still not up to western standards. Strangely enough, what disturbed me the most was how ugly the stewardesses were.
Wie kent het suske en wiske stripverhaal waarin ze naar kathmandu vliegen om Tante Sidonia te genezen? Wel/ wanneer ze opstijgen zien ze de schaduw van hun vliegtuig op het wolkendek verschijnen met rond die schaduw een cirkel regenboog. Dat hebben wij dus ook mogen zien toen we vanmorgen opstegen in Delhi richting Nepal. Ondertussen zijn we veilig aangekomen in Kathmandu en zitten we in dit supertof guesthouse met oneglooflijk vriendelijke en lieve mensen. Na een uurtje rusten trekken we straks een eerste keer de stad in om wat tempels enzo te verkennen en onze permit op te halen.
Overmorgen vertrekken we dan voor twee weken trek of zelfs iets langer. dus dan laten we niets horen tot ongeveer de 16-17de.
Aangezien we nog een avond hadden in Tashkent, vooraleer naar Nepal door te vliegen, besloten we samen te gaan kijken naar een balletvoorstelling van "Don Quichote" in het grote beroemde Alisher Navoi theater voor Opera en Ballet in Tashkent. Een ticketje voor deze twee uur durende voorstelling kostte slechts 3000 uzbek som, omgerekend is dat 2 euro. De voorstelling was ongelooflijk mooi met zeer ervaren en talentvolle balletdansers die echt ongelooflijke stunts uithaalden e met een orkest dat de meest prachtige muziek speelde. Dit was een echt hoogtepunt van onze trip en een mooie afsluiter van dit deel van onze reis. Een voorstelling van dit kaliber zou je minstens 40 euro kosten in Belgie, wij betaalden 2 euro ... Bovendien hadden we zeer goede plaatsen vooraan in de zaal. Een sfeerbeeldje vind je hieronder.
Het Alisher Navoi theater
Het interieur
Het balkon Feest in Barcelona
Vechten tegen windmolens:een beettje zoals ons russisch visum behalen Don quichote droomt
We zijn terug in Taskent, Uzbekistan waar we morgen doorvliegen naar delhi en dan naar kathmandu.
Kyrgyzstan ligt jammer genoeg achter ons, het was een prachtig land en overmorgen zeggen we dan ook centraal-azie goodbye, tenminste tot volgend jaar ofzo want deze streek bied zoveel klimpotentieel
Er zijn echter ook wijzigingen in ons reisprogramma op til.
Zo hebben we gisteren geprobeerd on russisch visum te bekomen in bishkek voor de transsiberische trein. alle documenten in orde, maar door een technisch probleem konden ze gisteren geen visa afgeven, superklote
dus wij vanmorgen in tashkent naar de russische ambassade waar we gelukkig snel binnen konden, een rariteit... maar toen bleek dat we ook vliegtuigtickets moesten tonen in en uit moskou
hup, ik dus naareen reisbureau om fake tickets te booken van tashkent naar moskou en terug, gelukkig gratis en dan weer naar ambassade geraced die ging sluiten
daar aangekomen alle documenten ok, totdat de stomme visa madam zegt dat ze geen visa wil geven omdat ons uzbek visa vervallemn is als we "zogezegd " willen vliegen van tashkent naar moskou. ik leg echteruit dat we een nieuw uzbeeks visum zouden bekomen in nepal of china en dat dat voor ons belgen eenvoudig is, maar krijg een NJET.
omdat ik het visum niet heb, uiteindelijk zegt ze zelfs dat ik het visum niet eens zou krijgen als ik vluchten boek van belgie naar moskou.... ik moet het visum dan maar in belgie bekomen.....
kunnen jullie er nog aan uit?
ik niet meer en julie-anna is het ook redelijk beu, zodoende dat we dus sterk geneigd zijn om via tibet naar china te gaan en daar drie weken te reizen en te klimmen ipv de trein terug te nemen
een andere optie is door te vliegen op thailand naar krabi en tonsai beach om daar te klimmen (na nepal) maar ons niveau zal nu wel een pak lager liggen dat het misschien jammer is om daarnaartoe te gaan
we houden jullie op de hoogte
In kathmandu aangekomen (28 september), laten we opnieuw iets horen van ons
I'm a poor lonesome cowboy I'm a poor lonesome cowboy I'm a long long way from home And this poor lonesome cowboy Has got a long long way to roam Over mountains over prairies From dawn till day is done My horse and me keep riding Into the setting sun
Ons avontuur als Kyrgyz cowboys zit erop. Met de gidsen Stalbek en Arafat maakte ons internationaal gezelschap een trektocht van drie dagen door de zomerweides rond het Song Kol meer, naar het dorpje Jumgal. Ons gezelschap: Gerd aka Bertie Hij reed op een paard als op een Harley Davidson en maakte de steppes onveilig met de spreuk `La Illaha, Illa Allah!, Oostenrijk Rich :Hij racete gezwind over de vlaktes met zijn staalkleurige ros. UK Ikke (J-A) aka Calamity Jane: De terroriste van de groep, met Typhoon, die sprekend lijkt op Jolly Jumper, kon ze iedereen aan. Belgie Hendrik aka Lucky Luke: De cowboy van de groep. B Stalbek aka Averell Dalton; Geschiedenisleraar, voetballer, lachebekje en family man, Kyrgyz Arafat aka Dalton; Een jonge gids graag een stevig tempo aanhoud.K Andrea vergezelde ons de eerste dag, maar moest zich dan naar Bishkek reppen voor haar vliegtuig. (US) Zij bleek een aardig mondje Russisch te spreken. De locale herdershond aka Rataplan: zijn hobby? Kippen en kalfjes pesten en aandacht vragen van toeristen
De hoogtepunten van ons tripje?
De voetbalmatch Kyrgystan -Europa: De twee gidsen tegen Gerd en Hendrik, en die gidsen kunnen wat voetballen. Het resultaat? Kyrgystan 5 - Belgie 1 en een uitgetelde Europese ploeg die lang moest nahijgen.
Het verblijf in de yurt van Iris en Marat en hun familie. In een prachtige omgeving werden we onthaald als koningen. We kregen Kumis te drinken, lekker eten, zachte bedjes en een heel warm onthaal. Iris kan als geen ander communiceren in het russisch op een manier die iedereen verstaat. `s Avonds hebben we een geweldige zangstonde gehouden. Iris en Co hebben mooie kyrgysische liederen gezongen, en iedereen van het gezelschap moest een lied zingen. Ik kwam niet verder dan Broeder Jacob maar Hendrik wist, ook al was hij die avond ziek, het avondlied van de scouts ten berde te brengen. De gastvrijheid van deze familie heeft echt ontroerd.
De afdaling van de bergpas. Ik heb al veel akelige dingen gedaan op een paard, maar dit is toch wel het ergste. Een stijl, stenig en heel smal bergpad moesten we af. Uitglijden was geen optie, dus moesten we maar al ons vertrouwen in deze dappere paardjes leggen. En die paardjes waren ons vertrouwen waard, want ze brachten ons veilig beneden.