De afdalingen zijn nu al een 3 weken geleden begonnen en nu heb ik nog eens even de tijd om een verslagske te maken. De afdaling op de Nete in Lier was de eerste afdaling van het seizoen en tevens ook de eerste keer dat er in Lier een afdaling georganiseerd werd. Het deelnemersaantal was goed maar een beetje meer zal in de toekomst toch geen kwaad kunnen, dit is trouwens over alle afdalingen in ons land iets waar we een beetje op hopen voor de toekomst. Voor LKCA deed Brun Torfs en Elias Bosch voor de eerste keer mee aan een wedstrijd en bekleden een mooie 3de en 5de plaats in de categorie kadetten. Bij de senioren won de voor Anseremme varende Richard Maxime gevolgd door clubgenoot Guy De Prins, een mooie derde plaats was dan weer weggelegd voor Jan Van Tendeloo van onze club LKCA. Jeaneke is goe bezig. Bij de veteranen 1 won naar alle verwachting Hans Meersmans voor LKCA, het is en blijft nen sterken duvel. De tweede plaats ging naar Eric Verduyckt en de 3de plaats werd in de wacht gesleept door Peter Silverans van Mechelen (KCCM). Ikzelf werd 4de op 1.5 seconde van Peter.
De revelatie van het seizoen kwam er bij de veteranen 2 want Danny Bruynseels ging daar met de eerste plaats lopen met een halve minuut voor Peter van Lishout uit Neerpelt. Eric van Oudheusden juist terug van een hoogtestage werd een seconde na Peter mooi derde. Waarschijnlijk heeft het weisenbier en de schnaps, dat rijkelijk vloeit tijdens een hoogtestage, hem de das omgedaan.
De tweede wedstrijd had moeten doorgaan op de Hoge Lesse maar door een onvoldoende waterstand werd deze verplaatst naar het middenstuk van de Lesse. We hadden op voorhand beslist om verstek te laten gaan als er onvoldoende water op de rivier zou staan en dit is dus ook gebeurt.
De derde wedstrijd was normaal de Lienne en tevens het Belgisch kampioenschap afdaling. Ook hier een onvoldoende waterstand en nu werd de wedstrijd verplaatst naar de Warche waarop altijd water kan gelost worden door het stuuwmeer van Bütchenbach. Op zaterdag gingen voor de eerste keer onze jongeren van LKCA mee op het water. Voor de jongsten was dit nog een trapje te hoog. Na een paar zwempartijen was voor hen de lol eraf. Hoewel de Warche geen verschrikkelijk hoog verval heeft zijn er toch verraderlijke stromingen die dan meestal nog onder overhangende bomen en bochten stroomt. Als je dan nog over onvoldoende kracht beschikt en je krijgt een beetje schrik, dan word je een speelbal van de stroming met alle gevolgen vandien. MAAR!!! Wat heel belangrijk was is dat ze na hun zwempartij terug in hun bootje stapten en het hele traject verder afgevaren hebben, knap gedaan jongens en ook al zat de schrik erin, jullie hebben zeker iets bijgeleerd. We zouden ze trouwens nooit meegenomen hebben als er levensgevaarlijke toestanden zouden voorkomen op de rivier, het ergste wat kon gebeuren was zwemmen.
Voor LKCA deden 4 vaarders mee. Jan van Tendeloo vaarde een hele sterke wedstrijd en werd 3de bij de Senioren achter Maxime Richard en Guy de Prins. Hans ging met zijn zoveelste overwinning en ook de Belgische titel lopen bij de veteranen 1. Eric van oudheusden werd nipt achter Peter van Lishout 2de en dit was ook zijn wederoptreden op de afdalingen in de Ardennen. Ikzelf was helemaal niet blij met mijn prestatie. Al vanaf de eerste meters wist ik dat het niet goed zat. Ik heb me tijdens het hele traject niet kunnen inspannen, er was geen agressie(positieve wel te verstaan) merkbaar. Tijdens training gaat dit veel beter maar op wedstrijd laat het me voorlopig even in de steek. Uiteindelijk werd ik nog 5de en is dit ook nog goed. Ik was alleen niet tevreden over het feit dat ik me niet voor 100% kon inspannen. Volgende keer beter en blijven trainen zou ik zeggen.
Voilla de volgende week staat de Salm in Trois-Ponts ons op te wachten. Hopen op goede resultaten!!
Aanstaande zondag is er weer een wedstrijd in Lier. LKCA organiseert voor de eerste keer een afdaling op de Nete te Lier. Deze wedstrijd telt mee voor de beker van België. Er zijn 2 startplaatsen voorzien, de eerste start zal doorgaan aan de molbrug en de 2de startplaats werd bepaald aan de melkerij. De jongsten mogen starten aan de molbrug en aankomst aan de Schranskesbrug, 1.5 km verder. Voor de oudere categorieën is dezelfde aankomst voorzien en telt de totale afstand 3.5 km. Ik heb de voorbije week niet veel kunnen trainen door drukke werkzaamheden maar ik ga mijn uiterste best doen om zo vlug mogelijk aan de aankomst te zijn. De eerste start aan de molbrug is voorzien om 11 uur en de vaarders zullen starten om de halve minuut of om de minuut, dit zal op de voorvergadering beslist worden. Er staat ook een ploegenwedstrijd op het programma die in de namiddag van start zal gaan. Een ploeg bestaat uit 3 vaarders die samen het traject zo snel mogelijk zullen afleggen. Nu maar hopen op een beetje goe weer en de nodige deelnemers om er een toffe dag van te maken.
Onze wintercup is weeral voorbij. Het was in vergelijking met vorige dagen een heel aangenaam weertje, zelfs de zon was van de partij. De eerste start was voorzien voor de jongeren, spijtig genoeg waren ze maar met twee. De jongeren moesten een traject van 3.5 km afleggen van schranskesbrug tot aan de melkerij. Brun, een jonge gast van onze initiatiegroep, werd 2de op drie seconden van Niels Verduyckt. Om voor de eerste keer mee te doen vonden wij dit al heel knap. De start voor alle andere categorieën werd gegeven rond 15.15 uur, een massale start met 47 deelnemers. Spectaculair vanop het water maar ik denk ook vanop de oever. Er deden zowel K1 als R1 boten mee en het was voor de R1 boten soms heel lastig om in de start een lijn te blijven varen. Een R1 boot is namelijk veel wendbaarder dan een K1 boot. Het eerste deel van de wintercup was stroomop vertrekken. Dit was na enkel kilometer al een fameuze dooddoener voor verschillende vaarders, de stroming op de Nete is dan ook niet te onderschatten. Vermits we dus 2 x rond Lier moesten varen kregen we ook 2 x de stroming op kop en 2 x de stroming mee, voor sommigen ging dit al wat makkelijker dan voor de andere maar toch een zwaar parcours. Er waren ook enkele kleppers aanwezig op onze wintercup. Hans Meersmans van onze club als wereldkampioen afdaling in 2006, Eric Verduyckt als wereldkampioen Marathon in 2006, allebei in de masterscategorie en Marcus Gickler uit Duitsland, 4-voudig wereldkampioen bij de elites. LKCA was afgevaardigd met 12 vaarders, sommigen varen veel, sommigen varen maar enkele keren per jaar maar hier is meedoen belangrijker dan winnen. Hans vaarde in zijn K1 bij de top 3 in een knappe tijd, Marcus Gickler won bij de R1 categorie en mocht ik als 2de R1 over de streep varen op een halve minuut gevolgd door Jan (R1) en Eric(K1) ook van LKCA.
Voor de vele wandelaars op de oever zal het alvast een leuk zicht geweest zijn om al die kleurrijke kajaks op de Nete te zien varen. Het was voor ons een geslaagde wintercup en ik denk dat 99% van de deelnemers dit ook zo zagen. Het wedstrijdseizoen kan op 28 januari van start gaan voor de afdalingen. We zullen ons voor de eerste keer niet ver moeten verplaatsen want de eerste afdaling gaat door te Lier op de Nete, details volgen.
We hopen zeker dat we volgend jaar weer zoveel deelnemers mogen verwachten en dat de zon ook weer van de partij zal zijn.
De 2de wintercup wordt dit weekend te Lier georganiseerd door de Lierse kajak club Anderstad. De vorige editie kon op een deelname van 42 kajakkers rekenen uit binnen-en buitenland. Vorig jaar liep het parcours van Lier naar Duffel en terug. Dit jaar zal er 2 x rond Lier gevaren worden met start en aankomst aan de melkerij te Anderstad (Lier). We hebben het parcours voor dit jaar al eens verkend met de waterstand van zondag en ik kan je verzekeren dat het een heel mooi maar ook zwaar parcours geworden is. Als je rond Lier vaart, dan moet je natuurlijk ook 1 x tegen de stroming opboksen en 1 x met de stroming meevaren en dit dan 2 keer. Iedereen mag meedoen en de inschrijvingen zijn ter plaatse en gratis. Het is eigenlijk geen echte wedstrijd maar een training als voorbereiding voor het komende competitieseizoen. Dit neemt niet weg dat er toch stevig tegenaan gegaan zal worden en sommigen hun vel duur zullen verkopen. Het is te hopen dat we met een grote groep vaarders de Nete mogen bevolken zondag. Het zal voor de wandelaars op de oever ook een niet alledaags zicht zijn om een grote bende kajakkers op de Nete te zien. Dus vaarders en toeschouwers, zondag om 15 uur is de start aan de melkerij en het parcours zal voor de snelsten ongeveer één uur in beslag nemen. Allen daarheen zou ik zeggen!!!!!
Zo, eindelijk zijn die ambetante dagen weeral voorbij. Vanmorgen lagen we om 5 uur in ons bed en hebben geslapen tot 12 uur, al goed dat we dit niet ieder weekend moeten meemaken. Het was een heel geslaagd oudjaar en we hebben met een toffe bende nieuwjaar kunnen vieren. Zelfs de eerste controles meegemaakt van de anti-rookwet (Zowel in KKCL als in LKCA), het was hoofdinspecteur Nico Tinne die de controles uitgevoerd heeft. Het viel op dat de meeste mensen reeds buiten hun sigaretje gingen oproken, ongeloofelijk plezant als je s'avonds (s'morgens) thuiskomt en je kleren ruiken niet naar de nicotinne. Bedankt aan de hoffelijke rokers!!
Natuurlijk heb ik deze eerste dag van het jaar al gaan invaren. 10 nieuwe kilometers van een nieuw jaar, ik hoop dat er nog vele mogen bijkomen. De waterstand van de Nete was ook heel hoog, rond Lier varen was zelfs niet mogelijk omdat ik niet onder enkele bruggen kon varen, dit komt zelfs niet zo dikwijls voor. Het weer was goed, enkel een beetje veel wind maar zeker niet geklaagd.
Op 31/12/2006 was ik blijkbaar ook niet alleen op het water want ik heb de bende van Cartouche ook nog zien aankomen na een vaartochtje. Theo, één van de zonderlinge figuren die ook al eens mag meevaren, slaagde erin zelfs een nieuwe uitstaptechniek te tonen. Wat wel heel speciaal is aan deze techniek is dat je eerst 50% eskimoteert om dan in het water uit te stappen. Deze techniek heet nu "Theomoteren" en is niet voor iedereen weggelegd. Een voordeel van deze techniek is wel dat je overal en zonder beperkingen kan uitstappen ongeacht hoe hoog de oever ook mag zijn. Theo, blijf zeker die techniek verfijnen het komt zeker nog allemaal goed.
Vandaag ga ik voor de laatste maal dit jaar een tochtje varen. Niet te ver want ik heb nog wel wat voor te bereiden om de feestelijkheden van oud naar nieuw vlot te laten verlopen. Voor de 8ste maal organiseren ik en mijn vrouw het feestje met oudjaar in de Kano Club. Zoals ieder jaar zal dit ook weer een fondueschotel zijn met achteraf nog een kaastafel en taart. Dit jaar zullen er 28 personen aanwezig zijn. Eén van de minpunten en tevens ook traditie, is dat de mannen zelf den afwas moeten doen. Eigenlijk kunnen vrouwen dit veel beter, maar ja, tradities zijn er om in ere te houden.
De feestdagen zijn er weer. Afgelopen zondag heb ik met de Kano club deelgenomen aan de jaarlijkse kersttocht. We waren met 5 vaarders en eigenlijk zijn dit er een pak te weinig. Velen moeten met hun vrouw de kersttocht wandelen of 't zit er tegen. Wij, de vaarders, moeten dat eigenlijk ook maar wij hebben genen bang van onze vrouw en laten die dan maar alleen mee wandelen. Doel van onze tocht was het terugvinden van Rudolf, het rendier van de gestrande kerstman. We hebben hem gevonden bij de Mark en Tinneke van KKCL. Het was een frisse tocht die ons door de bossen van Kloosterheide tot op onze bestemming bracht. Aan een gezellig vuurmandje werd er cake gegeten en glühwijn of warme choco gedronken. De bende wandelaars ging met de bus terug naar de kano club en wij, de vaarders, moesten door het donkere bos terug naar onze bootjes stappen een paar kilometer verderop. Alle gevaren van het bos getrotseerd stapten we terug op het water en zegde ik mijn medevaarders nog ne goeiendag. Ik was namelijk in de Kajakclub vertrokken en moest nog een 6 km alleen door de koude duistere avond terugpaddelen. Er was in de Kano club nog een gezellig kerstfeest georganiseerd, maar wij vierden dit in familiekring.
Nog een positieve noot uit 2006, de groendienst van de stad Lier heeft op onze vraag een omgevallen boom uit de Nete gevist. En dan zijn er mensen die vooroordelen durven hebben over de stadsdiensten. Bedankt groendienst, nu kunnen we terug veilig rond Lier varen!!!
Nu staat 2007 weer voor de deur en ik kan alleen maar hopen dat dit een even goed jaar wordt op kajakgebied als 2006 gebracht heeft. We zullen er natuurlijk ons uiterste best voor doen en hopen op een beetje geluk. Aan alle lezers van dit blogske het allerbeste en aan de vaarders onder jullie tot op het water in 2007.
Wij weten al wel langer dan vandaag dat de waterkwaliteit van de Nete fel verbetert is de afgelopen jaren. Ik heb nog geweten dat ik mijn boot moest kuisen met aceton om de teervlekken of andere vettigen brol weg te krijgen. Dat properder water brengt natuurlijk weer meer waterleven met zich mee. Gisterenavond was het weer zo ver, de vissen zwommen weer tegen onze boten. Het is sinds het voorjaar dat we dit voor de eerst maal merkten. Eerst was dat wel even verschieten als er zo ineens beweging onder en tegen je boot plaatsvind. Dit verschijnsel kwam zo een 2 keer dit jaar voor, de eerste keer in het vroege voorjaar en nu in het late najaar, heel eigenaardig want in al de jaren dat we varen hebben we dit nog nooit meegemaakt. Het duurt ook maar enkele dagen en dan is het verschijnsel voorbij.
In het voorjaar heb ben ik wel zodanig verschoten dat ik den daver op mijn lijf kreeg. Ik was aan het paddelen en blijkbaar raak ik met mijn paddelblad de staart of rug van een karper en die sprong uit het water recht op mijn spatdek, hij was zo een 30 cm lang (de vis).
Voor diegene die de film gezien hebben van Felix Timmermans of het boek gelezen hebben, ik geloof "Onze Lieve Vrouw der vissen", wel nu zwemmen er ook veel vissen rond, ge kunt het daar best mee vergelijken. Je kan ze daar gewoon uit de Nete scheppen het is ongeloofelijk. Ik zit er misschien een paar naast maar ik denk toch dat ik gisterenavond een 20 tal botsen tegen mijn boot gevoeld heb, je ziet eerst een golfje wegschieten en dan bots met zijnen appel tegen onze kajak. Geweldig eigenlijk, zoveel leven in een rivier die tot over enkele jaren te giftig was om leven in te bespeuren.
Zou het verhaal van Felix Timmermans dan toch kloppen????? Misschien moet je eens gaan snuffelen op de blog over Felix Timmermans, hij staat tussen mijn links
We zijn nu met drie!!! Op onze trainingen is een derde persoon opgedoken. Zijn naam is Jan maar wij noemen hem Jaeneke of sterke Jan. Jan is eigenaar van een brave maar strenge vrouw, voor hem eigenlijk wel goed of hij zou zo kunnen ontsporen met zijn losbandige levensstijl. Jan is ook niet den eerste den beste kajakker hoor. Hij werd enkele jaren terug nog Belgisch kampioen bij de senioren in de rivierafdaling. Vorig jaar heeft hij een sabatjaar ingelast en heeft geen wedstrijden gevaren maar nu is hij dus terug en we zien er al naar uit om alledrie te gaan koersen.
Ik heb er deze week al twee maal mee getraind en ik moet zeggen, hij heeft een heel slecht invloed op het weer. Dinsdagavond stapten we in op de Nete en we kregen daar een hagelbui op onze kop vergezeld van een flinke dosis stormwind, we werden precies gezandstraald. Hij zag die avond natuurlijk ook al de kans om even met zijn blaas de Nete in te draaien en even te eskimoteren, bij wijze van afkoeling ofzo? Donderdagavond geen hagelbollen maar enkel een flink pak regen met stormwind, maar niet erg want dat is het weer waar ik van hou. Hans hangt dan steeds de zaagbompa uit en vindt dat dit een weer is om in je zetel te blijven zitten. Voor Hans moet het liefst windstil zijn en tussen de 30 en 40° Celsius.
Al bij al ben ik toch heel blij dat Jan met ons komt meevaren want hoe losbandig hij ook is, het is nen braven toffe kerel waarmee ge overal kunt komen, soms maar ene keer maar dat is vergeven, ze kunnen niet allemaal zo voorbeeldig zijn als ik natuurlijk.
Een foto genomen vanop een brug tijdens de eerste kilometers van het Belgisch Kampioenschap K1 te Lier. Een schoolvoorbeeld van een groep vaarders die in een formatie varen en zo kunnen profiteren van de boeggolf van de concurenten.
Deze wedstrijd werd overigens gewonnen door Eric Verduyckt van de Kastelse Kajakclub voor Hans Meersmans van LKCA Lier.
Eric werd ook nog wereldkampioen op de Marathon en Hans wereldkampioen op rivierafdaling.
Als jullie vorige stukjes gelezen hebben dan zal je gemerkt hebben dat ik op zondag al eens met een groepje "oudere" vaarders een recreatief tochtje ga maken. Dit is altijd plezant om te doen en er wordt altijd wel wat afgelachen. Meestal bespreken ze wat er tijdens de week in de actualiteit is geweest of er in Lier iets gebeurt is, ze hebben dan ook hun mening op al deze zaken en laten die ongezouten horen. Ook ik moet het regelmatig ontgelden omdat ik dan het jonge (37) manneke ben dat meevaar.
Over het algemeen bestaat de bende van cartouche uit 3 vaarders maar soms voegen er zich nog andere duistere figuren bij dit gezelschap. Ik moet er nog bijvermelden dat ze nooit voor minder dan 20 km in hun boot stappen, het zijn dan ook keiharde mannen. Winter en zomer varen ze zonder een zondag over te slaan. Enkel in gevallen van een goei snotvalling of een sputterende prostaat zullen deze vaarders verstek laten gaan. Eerst hebben we de Mon, een grote rijzige figuur met baard (grijs) en dito haar. Deze man vaart al heel zijn leven, ik denk zelfs dat zijn wieg de vorm van een kajak zal gehad hebben. Hij is zowat het leidersfiguur (Cartouche) en dikwijls ook het lijdersfiguur. Mon is al enkele jaren vroegtijdig op rust gesteld na een loopbaan in de autoindustrie, je weet wel die bloeiende (?) tak industrie hier in België.
Felix(ke) is dan weer een ander vaarder van de bende. Hij is nog steeds "actief" aan de stad Lier, ik durfde werkzaam niet echt gebruiken, waarom weet ik ook niet. Waarom hebben we toch ook altijd vooroordelen over mensen die aan de stad werken? Zonder deze mensen zou de stad er niet mooier van worden. Felixke is een braaf manneke maar kan heel hard nijpen als ge tegen zijn kar rijdt. Hij is wat kleiner dan de Mon en draagt nen bril, heeft natuurlijk ook grijs haar, naar verluid hebben ze dit van hun vrouw gekregen. Ne schone cadeau als ge weet hoeveel ne man voor zijn vrouw allemaal doet hé mannen. Eigenlijk zijn Mon en Felix al jaren heel goede vrienden, in vroegere tijden-toen ze nog jong waren- waren het precies Bassie en Adriaan. Komt Bassie eraan dan zie je Adriaan al gaan.
Dan hebben we natuurlijk ook nog Pierre. Deze vaarder is in zijn jonge jaren nog Belgisch kampioen (1928??) geweest op de rivierafdaling in Monschau. Toen ze nog met een gazet op hunnen buik en ne plastieke zak over hun romp vaarden om gene kou te krijgen. Dat waren nog vaarders toen, zulke ontberingen. Trouwens dat van die gazet zou nu niet meer gaan, ze hebben nu al een weekendeditie nodig om hunnen buik bedekt te krijgen. De Pierre vaart natuurlijk met nen competitieboot. Hij had 25 jaar niet meer in een boot gezeten en is over enkele jaren terug begonnen met kajakken. Steevast terug te vinden op het water op dinsdag, donderdag, zaterdag en zondag. Vorig jaar vaarde hij meer dan 5000 km, ongeloofelijk op zo een hoge leeftijd vind ik. Pierre is zowat de normaalste van de drie en heeft dan ook nog een behoorlijke functie aan de Stad Lier. Ik denk dat hij testrijder is voor één of ander automerk want ge ziet hem altijd met zijn wit autoke rondrijden in het stad. Ik heb hem eigenlijk nog nooit in functie tegengekomen als hij niet in zijn autoke zit.Weer die vooroordelen, het is toch wel erg hé.
Ik weet dat ik met deze beschrijving van de bende van Cartouche weeral een schuif omhoog ga bij deze heren en dat ik weeral hoog zal stijgen in hun achting. Ik weet dat natuurlijk maar ze gaan dat waarschijnlijk weeral verkeerd interpreteren, dat weet ik nu al. Al bij al vind ik het toch heel plezant om met die mannen al eens mee te varen na een week werken en trainen. Ik hoop natuurlijk dat ik dat in de toekomst nog veel zal kunnen doen. Bedankt hé mannen. En het is niks hoor, ge moet mij niet bedanken voor deze mooie tekst, ik heb dat graag gedaan.
Dit afgelopen weekend hebben we weeral met veel plezier initiatie gegeven aan beginnende kajakkers. We hadden vanuit LKCA het idee opgevat om een aantal nieuwe en gemotiveerde mensen aan te trekken om de sport een beetje te promoten. Daarom waren we begin september aanwezig op de sportbeurs in Lier. Hierop waren zowat alle sportverenigingen aanwezig die in Lier actief zijn, en hun eigen sporttak promoten. Het werd voor ons een onverhoopt succes. Het plan was en is nog steeds om iedere zaterdagmorgen van 10 tot +-12 uur initiatie kajak te geven aan nieuwe mensen. Aangezien we iedere week weer met 8 a 10 mensen op het water rond Lier aanwezig zijn mogen we toch van een succes spreken. De jongste vaarder is 8 jaar en doet het ontzettend goed. De mensen komen wekelijks trouw terug en dit op een moment in een seizoen dat toch niet zo interssant is om met deze sport te starten. We zijn goed bezig volgens onze bescheiden mening, en we hebben er ook veel plezier aan. We worden in Lier ook verwent met de gemakkelijk te bereiken waterlopen in en rond Lier. We hebben het netekanaal en de Nete. Op stilstaand water zoals het netekanaal kan men perfect de basistechnieken onder de knie krijgen om daarna op het stromende water van de Nete weer andere technieken te leren. De meest mensen verschieten toch wel een beetje van de sterke stroming op de rivier "de Nete". Deze kan zeer snel stromen en er zijn soms hardnekkige keerstromingen en kolken op de rivier.
In-en uitstapplaatsen zijn goed verzorgd door het feit dat de dienst voor de zeeschelde voor prachtige trappen heeft gezorgd. Toen ik leerde varen konden we steevast door het slijk omhoog ploeteren. Binnekort gaan we met de nieuwe mensen eens een tochtje maken tussen 't schipke en De Boeckt te Berlaar, zo leren ze alle stukken van de rivier kennen en wordt het nooit eentonig.
Liefhebbers kunnen steeds op zaterdag eens komen proberen en moeten dan wel rond 9.50 uur aan het clublokaal van LKCA (Lierse kajakclub Anderstad) zijn. Dit is aan het netekanaal en de straat heet Anderstad, beneden aan de brug tussen Lier en Duffel. Voor iedereen, jong of oud is welkom.
Vandaag nog eens een goei training afgewerkt. Vorige week heb ik maar 2 keer gevaren en dan ook nog heel rustig aan. Er was op 1 november de klassieke Pannekoekentocht, ingericht door KKCL (Koninklijke Kano club Lier).Een jaarlijks terugkerend fenomeen aan deze tocht is een straffe regenvlaag op onze kop, nu vergezeld van hagelbollen. Aan de brug van Emblem is er ook al naar jaarlijkse gewoonte een borrel te drinken en spek, worst of ribbekes te eten.
Van hieruit gaat het verder naar Nijlen waar de verbroederde visclub "'t zoontje" gevestigd is. Toen we binnenkwamen in het lokaal kon je bijna niet zien wie er allemaal binnenzat. Door een rookgordijn, opgeworpen door de vissers die juist hun pauze hadden, uitgeblazen om ons waarschijnlijk te misleiden. Ik ben eens benieuwd of een visclub ook als sportclub gaat behandeld worden vanaf 01/01/07 en er niet meer gerookt mag worden in het lokaal. Na 2,5 pakje sigaretten passief in mijn longen te hebben opgesnoven zijn we dan maar terug naar KKCL gevaren met begeleiding van Theo Holmes, Felixke en Sven (de geweldige webmaster van KKCL). De pannekoeken lagen reeds in de pan te wachten om opgegeten te worden. Geweldig lekker weeral. Natuurlijk moet ik er nog bijvermelden dat ik deze tocht naar jaarlijkse gewoonte samen met mijn madam heb gevaren in een tweezit.
Zo zijn we aan een periode begonnen waarin het sneller donker is en ook een stukje kouder geworden is. Dit zijn weersomstandigheden die ik het liefst heb om te gaan varen. Wij varen winter en zomer en zijn alleen beperkt door eventueel ijs op het water waar we niet doorheen kunnen varen.
Voilla dat was het dan weer vandaag. Kom eens terug binnen een paar dagen en dan staat er misschien weer iets nieuws op dit Blogske.
Deze week zijn we terug begonnen met een lichte training en tevens een voorbereiding voor het komende winterseizoen. Alles komt nu aan bod, een beetje lopen, een beetje powertraining, een beetje varen. Allemaal nog niet te intensief want het afdaalseizoen is nog 3 maanden van ons verwijderd. De mogelijkheid bestaat dat we nog een riviermarathon gaan varen op de Semois op 29/10 maar enkel onder voorbehoud van een voldoende waterstand. Afgelopen zondag is er op de Ourthe ook een riviermarathon doorgegaan met een minimum (te weinig) waterstand, met resultaat dat er toch weer enkele boten sneuvelen. Even werd er nog getwijfeld om deel te nemen aan de marathon van de Ardeche maar we hebben nu toch maar besloten om niet deel te nemen. Het is wel een mooie en geanimeerde wedstrijd maar om op een paar dagen weer 2000 km te rijden, daar hebben we nu niet echt veel zin meer in. We hebben al enkele duizenden kilometer afgelegd voor het kajakken dit jaar, en zoals jullie misschien weten of niet weten, ontvangen we daar ook geen vergoedingen voor. Ik wil zeker niet klagen hoor, ik doe het voor de sport. Ik kijk er ook al naar uit om nog eens met mijn vrienden recreatievaarders een tochtje te maken op een van de volgende zondagnamiddagen. Dat gaat lekker rustig en er wordt dan ook al wel eens wat afgelachen onderweg, moet ook kunnen als wedstrijdvaarder vind ik. Ik vind trouwens ook dat er geen onderscheid moet gemaakt worden tussen recreatievaarders en competitievaarders, allemaal vertegenwoordigen we een sport die de moeite waard is om te beoefenen. Een gezonde buitenactiviteit waar je lijf en leden niet onder te lijden heeft, je mag natuurlijk ook niet te veel hooi op je vork nemen en rustig opbouwen, zo kan je tot op hoogbejaarde leeftijd varen ( er zijn voorbeelden van , wie voelt zich aangesproken?)
Binnenkort ga ik nog wat foto's plaatsen van onze activiteiten.
Ik vaar reeds van mijn 14 jaar met een kajak. Eerst begonnen op recreatief vlak maar al snel overgeschakeld op competitief vlak. Momenteel ben ik 36 jaar en sinds een jaar terug volle bak aan het trainen. Mijn nonkel (Frank) heeft me indertijd het paddelen aangeleerd, waarvoor dank. Ik was een behoorlijk goede junior totdat ik aan mijn toen nog verplichte legerdienst mocht beginnen. Trainen was niet altijd meer mogelijk en een topsportstatuut als militair werd geweigerd omdat dit geen militaire sport was. Toen mijn legerdienst erop zat na 12 maanden kon ik zoals iedereen gaan werken natuurlijk en dan was trainen ook niet meer zo evident. Ik zat in de branche van de winkelinrichtingen, vele uren en weinig vrije tijd.
Ik heb uiteindelijk ongeveer 7 jaar geen wedstrijden meer gevaren. Ondertussen woog ik dan ook al 94 kg en dat begon allemaal een beetje lastig te worden. Dan heb je natuurlijk de keuze om verandering in je levensstijl te brengen of rustig verder te doen zoals je bezig was met het risico je gezondheid te ondermijnen. Mijn keuze was snel gemaakt en ik heb voor het eerste gekozen. Ik heb toen kontakt opgenomen met Hans Meersmans, een collega vaarder en vriend van mijn vroegere actieve kajakperiode. Hij vaart reeds sinds zijn 17 jaar aan de Belgische top van het kajakken en hij staat internationaal ook zijn mannetje.
We zijn begonnen met regelmatig samen te gaan trainen. Hij moest tijdens de trainingen dikwijls rechtsomkeer maken omdat ik al te ver achter lag, het was zwaar maar ik had er voldoening van. Uiteraard beterde ook snel mijn fysieke achterstand en werden de trainingen ook beter verteerd.
Tijdens de winterperiode is er een wildwatercompetitie in onze Ardennen waaraan ik dikwijls deelnam. Ik ga nu geen opsomming geven van al de wedstrijden die ik gevaren heb maar enkel een globaal overzicht van een voor mij zeer geslaagd seizoen. Ik werd 3de in de beker van België, 3de op het Belgisch kampioenschap wildwater en 3de tijdens het BK sprint. Samen met Hans werden we Belgisch kampioen op de marathon in K2 (duozit). Op de Belgische kampioenschappen korte en lange baan werden we telkens 2de. Ik mocht ook deelnemen aan het wereldkampioenschap wildwater in Karlovy Vary (Tsjechië) en werd daar 13de. Hans, die ook deelnam werd daar wereldkampioen en wel in de masterscategorie.
Ondertussen konden we ook deelnemen aan de wereldkampioenschappen Marathon te Tremolat (zuid-Frankrijk) en werden we 6de. Een resultaat waar we zeer blij mee waren, Hans vaarde ook mee in de K1 categorie en behaalde individueel ook een mooie 7de plaats.
Zoals je kan lezen is er dit jaar wel een stukje getraind om dit te kunnen bereiken. Daarom is deze periode een periode van rust en kunnen we er binnen enkele weken terug serieus invliegen.
Op deze blog is het de bedoeling om u kennis te laten maken met verschillende aspecten uit de kajaksport. Recreatief, competitie en trainingsverslagen kan u hier lezen.
Wie ben ik? Mijn naam is Johan Kennes en ben aangesloten in de 2 clubs die Lier rijk is. Voor het recreatieve varen ben ik aangesloten bij KKCL (Koninklijke kano Club Lier) en voor het competitievaren ben ik aangesloten bij LKCA (Lierse Kajakclub Anderstad). Kom regelmatig eens een kijkje nemen, misschien krijg je zelf wel eens zin om de kajaksport te ontdekken.
Hallo Bloggers
vind ik. Pierre is zowat de normaalste van de drie en heeft dan ook nog een behoorlijke functie aan de Stad Lier. Ik denk dat hij testrijder is voor één of ander automerk want ge ziet hem altijd met zijn wit autoke rondrijden in het stad. Ik heb hem eigenlijk nog nooit in functie tegengekomen als hij niet in zijn autoke zit.Weer die vooroordelen, het is toch wel erg hé.
, wie voelt zich aangesproken?)
