“CARPE DIEM”...PLUK, het is gratis, alleen je bepaald zelf wat je plukt...DE DAG is rijk, alleen je bepaald zelf hoe rijk die wordt.
20-07-2014
Nieuwe Blog !!!
Door de vele problemen met de software van "Bloggen", heb ik een nieuwe blog gecreëerd op Seniorennet. Deze is te vinden op volgende link: http://blog.seniorennet.be/josemillecam/
GR Midweek & Halle station Groenendaal
(Hoeilaart) 03 juli 2014
De wandeling starten we aan het station van Halle
en zoeken onmiddellijk het geel-rood op van de Streek-GR De Groene Gordel
richting Zenne Vallei en het Kamerijkbos. In het natuurgebied de Weikes volgen
we het Hendrik Consciencepad en via de GR 12 klimmen we naar een hoogte van 125
meter, het hoogste punt van onze wandeling. Hier verlaten we de GR 12 en dalen
af naar de vallei van de Molenbeek richting Dworp, waar we in t Gildenhuis
welkom zijn voor de picknick. Na de middagstop dalen we terug af naar de
Molenbeek en de Gr 12 en het natuurgebied de Steenput. We verlaten terug de GR
12 en zoeken opnieuw de Streek-GR op, die we wat verderop
terug verlaten om dit maal stuk van de GR BRU8 te volgen tot in Alsemberg. Hier
wisselen we terug van pad en stappen nu op de GR 512, die ons uiteindelijke in
de nabijheid brengt van station Groenendaal op het grondgebied Hoeilaart.
Een
mooie rondwandeling vertrekkende aan het station van Melreux, gedeeltelijk op het oude en nieuwe tracé van
de GR 57, in de vallei van de Ourthe, met de gemeenten Hotton, Hampteau, Trinal
, Beffe, Magoster, Melines en Ny op ons pad.
Buggenhout
is gelegen op de snijpunten van de drie provincies, Brabant, Antwerpen en
Oost-Vlaanderen. Met vooral als speciale uitschieter deelgemeente Opdorp waar
het Geografisch Middelpunt van Vlaanderen is gelegen.
Buggenhoutbos,
een relict van het Grote Kolenwoud, kan gerust het Zoniënwoud-in-het klein
genoemd worden. Beuk en wintereik delen de heerschappij en nergens anders in
Vlaanderen is wintereikenbestand erkend als zaadbestand. In een goed eikeljaar
worden de eikels geoogst en in kwekerijen opgekweekt tot bosplantsoen
Appelation Controlée de Buggenhoutbos. In het arboretum vind je vooral de
overige aanwezige boomsoorten uit het bos. Het bos is vooral in de regio gekend
voor zijn meer dan 500 jaar oude Boskapel die dateert van 1505 ter nagedachtenis
aan een zekere Jan De Rijcke die hier in 1504 tijdens een jachtpartij gedood
werd door een everzwijn. In het bos bevindt zich ook de Konijnenberg, een
kunstmatig aangelegde helling, een ideale biotoop voor het kweken van konijnen,
maar nu vooral gekend als de ideale speelplaats voor de jeugd met een
uitgebreide speelzone van 5 ha. Verder is er ook een Eendenpunt, een paai- en
broedplaats voor padden en kikkers, maar ook een aantrekkingsplaats voor zowat
alle dieren. Ook muskusrat en hazelworm, (in de volksmond bospaling) genoemd
komt er voor. Het bos is vorig jaar ook nog uitgebreid met een aantal hectare,
en onlangs zijn er nieuwe bewoners geleverd. Twee Gallowayrunderen (Joke en
Bart) zullen bijdragen aan de verbossing en de instandhouding van bloemrijke
ruige vegetatie. Als wandelaar kan men zich vrij bewegen op verharde paden en
in een nieuwe begrazingszone, je hoeft daar geen paden te volgen. Voorwaarden
zijn wel om de dieren te voederen, ze niet actief te benaderen, en geen hond
mee te hebben. (Tekst: Midweekstappers)
We verzamelen op het parkeerterrein van de sportcampus Lange Munte. Al vlug zoeken we de verharde landelijke wegen op. Maken een ommetje via het nieuwe bedrijventerrein van Bekaert en de vier windturbines, die de Daltons genoemd worden. We stappen richting Zwevegem en volgen de Trimaarzate of de oude spoorlijn Kortrijk Ronse, alles mooi verhard! Op het terras van het Balladehof mogen we onze picknick verorberen en vervolgen nadien onze weg via de Hoogstraat. Hier bevinden we ons op een hoogte die de waterscheiding vormt tussen het Leie- en Schelde bekken. Nog een stukje GR5A, met de molen Ter Klare, het Laatste Oordje en het Ooievaarsnest om onze wandeling rond te maken.
Vandaag
is onze uitvalbasis het treinstation van De Panne Adinkerke. Plopsaland
laten we voor wat het is en we zoeken een weg door een resem natuurgebieden,
het Calmynbos, Oosthoek -, Houtsaeger - en de Noordduinen in de voormiddag. Na
de middagpauze zoeken we aan de Ster der Zee het strand op en volgen de
vloedlijn tot voorbij De Panne om dan het strand te verlaten en het prachtig
Westhoekreservaat op te zoeken. De wandeling eindig uiteindelijk terug aan het
station in Adinkerke. Fotolink:https://picasaweb.google.com/106434116905710423531/NMBSDePanne02Juni2014 JoséCarpe Diem
We
starten in Merville en volgen het Circuit des Rivières, dit plaatselijk
wandelpad brengt ons langs het riviertje La Bourre. Landbouwwegen, onverharde
grind- en aardepaden leiden ons naar het Forêt Domaniale de Nieppe. Via het
kanaal Pré au Vin bereiken we La Motte au Bois waar we in het café De
Swatelaere onze picknick kunnen aanspreken. Na de middagpauze stappen we
ongeveer 10 km in het grote woud van Nieppe, een kronkelend smal pad op de rand
van het bos en een lang grindpad brengen ons terug naar Merville. Bedankt Luc
voor het prachtig weer dat je besteld had!
De dagstapper start aan het
stationsplein (Place Branquart) bij het historische en beschermde station van
s Gravenbrakel en wandelen voorbij de spoorwegviaduct naar een rondpunt waar
we wit-rood (GR 121 Wavre Bonsecours - Boulogne-sur-Mer) oppikken. Even
verder sluit die aan op de GR 12 Amsterdam-Bruxelles-Paris waarmee we op de
Drève du Chasseur Le Bois de Houssière inwandelen. We volgen over ong. 3,5 km
wit-rood in noordoostelijke richting over een prachtige (rechte) bosweg die
samenvalt met het locale Sentier de la Voie du Tram en vervolgens de Sentier de
Virginal.
Wanneer het bordje Sentier du
Charly-des-Bois verschijnt, verlaten we de GR 12 die verder noordwaarts het bos
uitloopt. Wij dwarsen op een smal bospad de noordkant van het bos in
zuidoostelijke richting. Wie denkt dat het horizontaal lopen is, is er aan voor
de moeite. Twee moerassige beekvalleitjes stellen de kuitspieren op de proef.
Uiteindelijk verlaten we dit immense bos langs de oostelijke rand en dalen met
de geasfalteerde Chemin Charly des Bois af richting Rue Pied dEau in
Ronquières, deelgemeente van Braine-le-Comte.
Hier vervoegen we de oude
spoorlijn Chemin de Fer N°106, een RAVeL in wording, tot aan de N533 (Rue de
Chenu) waar wit-rood van de GR12 en 121 opnieuw opduiken. Wit-rood stuurt ons
naar de brug over het kanaal Brussel-Charleroi - met een uitstekend zicht op
een unieke, gigantische en ambitieuze verwezenlijking: Le Plan Incliné (het
Hellend Vlak) van Ronquières - waar we (voorlopig) afscheid nemen van de GR 12
die de linkeroever in zuidelijke richting volgt. Met de GR121 lopen we over de
brug richting Café La Belle Vue, onze middagstop na ong. 11 km. De cafébaas,
afkomstig uit Nederbrakel, raadt de lokale goudblonde Hopus aan als godendrank
Op aanraden van de cafébaas
lopen we nog wat verder op de GR 121 richting rechteroever van het oude kanaal
Charleroi-Brussel waar . Surrealisme hoogtij viert. Nauwelijks bekomen van de
verrassing keren we langs de andere oever op onze stappen terug, dwarsen
opnieuw het brede kanaal, pikken de GR12 op die ons tussen tuinen naar de
linkeroever van het riviertje La Senette stuurt. We kronkelen met het
meanderende water tot we bij een brug de berm opklimmen en de oude Chemin de
Fer N°106 opnieuw vervoegen. Over ong. 2,5 km lopen we op de spoorwegbedding
kaarsrecht met nu eens rechts maar vooral links de sierlijk kronkelende La
Senette als rode draad. We lopen meestal onverhard en dwarsen enkele
verkeersluwe landbouwwegen en herkennen met moeite het stationnetje van
Henripont. Het is er heerlijk wandelen op deze (pré)RAVeL.
Als het heuveldorpje Henripont
in zicht komt stuurt wit-rood ons via een panoramaweg opnieuw het Bois de
Houssière in. Op een prachtig bospad lopen we langs de andere kant het bos uit
en komt er een eind aan het GR-avontuur. We kiezen voor een mooi veldpad
richting Etangs Martel, een reeks middeleeuwse visvijvers, en bereiken opnieuw
de spoorviaduct waar we gestart waren. (tekst: Jaak Perneel) Fotolink: https://picasaweb.google.com/106434116905710423531/GRMidweekBraineLeComte08Mei2014 Filmpje YouTube: http://youtu.be/43Xk8h0j10Q
Het eerste luik was de
uitgave in januari van de nieuwe GR - Wandelgids Langs de Sporen van de Groote
Oorlog met als derde deel De Groote Oorlog inde Westhoek. Een wandeling in
lijn langs de GR 130, GR131, GR 5A Zuid en Streek-GR Heuvelland van
Nieuwpoort over Diksmuide, Ieper, Palingbeek, Wijtschate, Kemmelberg,
Scherpenberg, Westouter en zo naar Poperinge. Plus 4 wandellussen: Mesen
Ploegsteert Zillebeke Zonnebek - Passendale en Langemark Houthulst
Poelkapelle - Sint-Juliaan.
Het tweede luik is 10 geleide
luswandelingen, gespreid over 5 jaar: 1914, 1915, 1916, 1917 en 1918. Telkens
op de eerste zondag van mei en op 11 november. We volgen een beetje het verloop
van de oorlog.
Na de val van Antwerpen op 10
oktober trokken de Belgische troepen zich terug richting de IJzer, de laatste
natuurlijke hindernis. Koning Albert deed een dramatische oproep om de laatste
lap grond die nog restte, afgezoomd door IJzer en Ieperlee en met de zee in de
rug, tot het uiterste te verdedigen. Onder impuls van Karel Cogghe en Hendrik
Geeraert werd de IJzervlakte onder water gezet.
De wandeling loopt van het Koning
Albert I - monument langs De Ganzenpoot: het sluizencomplex op de IJzer, dat
aangelegd werd omwille van de getijdenwerking waarbij tweemaal per dag een
waterpeilverschil van vier meter optreedt. We volgen dan het Kanaal Nieuwpoort
- Duinkerke tot aan de Pelikaanbrug. Een ommetje langs het spaarbekken van de
Koolhofvaart brengt ons aan de Frontzate, de oude spoorlijn 74 naar
Diksmuide. De spoorwegdijk fungeerde als waterkering tijdens de inundatie en het
gebied tussen de IJzer en de spoorwegbedding werd herschapen in een zompig
gebied, met een aantal daarboven uitstekende eilandjes, die door de Belgen en
de Duitsers ingericht worden als voorposten in het niemandsland. Achter en in
de spoorwegberm werd de Belgische eerste linie aangelegd. Dankzij de
nabijgelegen steenbakkerij van Wulpen konden schuilplaatsen uit baksteen
opgetrokken worden, die beschermd werden met zandzakjes. Afhankelijk van de
toestand van de grond konden de loopgraven ondergronds of half bovengronds
aangelegd worden. Vanaf de spoorwegbedding liepen houten loopbruggen naar de
voorposten in het onderwater gezette gebied. De meeste bakstenen constructies
waren schuilplaatsen voor de manschappen die hier de wacht hielden
Net voorbij de autoweg E40 stappen
we naar het Belgisch Kerkhof van Ramskapelle. Hier liggen Hendrik De Buysscher
uit Schorisse en vele andere landgenoten begraven. We stappen verder op de
Frontzate tot aan een boerderij in de Blauwhuisweg waar we welkom zijn voor de
picknick in de binnenkoer van de hoeve (bij slecht weer in de schuur).
Na de middag zoeken we via de
Proostdijk de IJzer op ter hoogte van de Schoorbakkebrug. We volgen nu de GR
130 op de; linkeroever. Vandaar naar de Uniebrug. Voorbij het Spaarbekken komen
we weer uit aan de Ganzenpoot. Onderweg komen we nog verschillende monumenten
tegen. (tekst: Piet Hardeman) Fotolink: https://picasaweb.google.com/106434116905710423531/GRTenVredeNieuwpoort04Mei2014
GR-bustocht & Lewarde - Sailly-en-Ostrevent - GR 121 - 27 april 2014 Al is Lewarde, bekend om zijn
Historisch Mijncentrum, de start van een nieuwe etappe op de GR 121, van
mijnbouw zal niet veel te merken zijn want het mijnbekken buigt afnaar
noordwest, richting Lens. We stappen op een kam meteen het Bois de Lewarde in.
Na het bos lopen we pal zuid in een open wijds landschap. Weldra komt het dorp
Erchin in zicht maar we laten het links liggen. We komen voorbij de Mont
dErchin en langs het Bois de la Garenne. We richten ons nu op de watertoren
van Bugnicourt Even voorbij het kasteel gaat het linksaf in open veld. Een
haakse bocht naar rechts leidt naar de weg naar Aubigny maar we moeten naar
Brunémont.
Na de middag stappen we meteen
tussen het Marais dAubigny en het marais de Brunémont en steken het Canal de la
Sensée over. Aan de abdij van Oisy le Verger gaat het rechtsaf langs het kanaal
dat we verlaten voor het Marais du Haut Pont. Bij sluis nr 1 slaan we linksaf
en zoeken we de weg naar Palluel om over een kanaal te geraken en zo het dorp
Palluel te bereiken. We houden dezelfde richting aan en zoeken nu onze weg
tussen het marais du Grand Clair en het Vieux marais. Na ruim 1 uur waterrijk
gebied komen we aan in Lécluse, einde van de korte tocht. De lange tocht trekt
door een open landschap verder tot in Sailly-en-Ostrevent, net in het
departement van de Pas-de-Calais. (tekst Piet Hardeman)
Een
pracht van een wandeling in de vallei van de Dijle, we starten aan het station
van Oud-Heverlee. Het Heverleebos, t Zoet Water met de Minnebron, Kouterbos en
de Doode Bemde staan op het programma in de voormiddag, in Sint-Joris-Weert
maken we in de Rapte tijd voor onze knapzak! In de namiddag staat het
natuurreservaat Grootbroek op het programma, om via Nethen landelijk te
eindigen aan het station van Florival. Bedankt Johan, alles was o.k.
Haasje-over tussen Waals-Brabant en Henegouwen in het stroombekken van de Zenne
en zijn zijriviertjes.
Op deze tocht zwerven we in de meest westelijk uithoek van Waals-Brabant
en in de nabijheid van Henegouwen en het Vlaamse Pajottenland. We lopen
doorheen een licht glooiend landschap van beekvalleien (die de Zenne voeden),
weiden, akkers en uitlopers van Henegouwse bossen. Het is rustig wandelen op
rechte kerkwegels, hobbelige kasseistroken, dwars doorheen malse weiden, zachte
bospaden en stroken verkeersluwe asfalt. Een paar keren strekken we de
kuitspieren op een nijdig klimmetje.
We lopen
door vier dorpen: Hennuyères (deelgemeente van het Henegouwse Braine-le-Comte),
Virginal-Samme (deelgemeente van het Waals-Brabantse Ittre), Quenast
(deelgemeente van het Henegouwse Rebecq) en Rebecq-Rognon. De heuvellende
streek rond Tubise (Tubeke), Rebecq (Roosbeek), Ittre (Itter), Nivelles
(Nijvel) en Braine-le-Château (Kasteelbrakel) wordt ook wel het Roman Païs (het
Romaanse Land) genoemd, een verrassend stukje Wallonië met heelwat erfgoed in
een groen kader en dit op nauwelijks 20 km over de Taalgrens (tekst: Midweekstappers)
NMBS& Grupont Poix-St.-Hubert 07 april 2014 Een
wandeling in de vallei van de Lomme, een groot brok natuur, meer is niet nodig
voor een geslaagde wandeling. Het weer was ons zeer wel gezind en s middags waren
we in Mirwart in een hotelletje welkom voor onze picknick.
Na
een lang verblijf in Zuid-Spanje zijn we terug in t land! Een
eerste wandeling zit er inmiddels weer op, dan nog wel in het buitenland! Ja ,
Lille of beter Rijsel, hoofdstad van Frans-Vlaanderen ligt net over de grens,
een groeipool, een stad met heel veel groen, genoeg om er een wandeling te
maken van 20 km onder deskundige leiding van den Dani. Klik maar even op de
onderstaande fotolink en geniet maar mee.
Volgende week zondag zijn we terug in Belgenland,
dinsdag was de laatste wandeling. Een tochtje aan een van de mooie kusten van de
Costa Calida en bij een zomers weertje, meer konden we niet verlangen! Op de
bijhorende link kan men nog even nagenietenbij enkele fotos.
Hallo Belgen, op 3 april ben ik er terug bij voor
een eerste wandeling met de GR-midweek, ik kijk er al naar uit!
De vrijdag wandeling start ditmaal in Bolnuevo, we
lopen richting west tot aan Villa Garcia. De GR92 laten we links liggen en
volgen een pad er evenwijdig aan die wat meer landinwaarts ligt. Aan het keerpunt
Villa Garcia volgen we het pad die de kustlijn volgt. De kleine strandjes
onderweg zijn voorbehouden voor de naturisten, en ja hoor, het mooie weer en de
hoge temperaturen lokten al enkele mensen die uit de kleren waren gegaan. Dit geef
ik enkel mee om aan te tonen aan de Noordelingen hoe goed we het hier hebben.
Ik bedoel daarmee wel degelijk het WEER!!!
De wandeling volgt dit maal de GR 92 of "El Litoral",
dus niet in de bergen deze keer! Het werd een heen en terug wandeling, want een lus
maken is hier niet eenvoudig of men moet heel veel kilometers lopen.
Niettegenstaande we aan zee lopen en niet in de bergen wordt het een stevige
wandeling, vlak is het niet, de hellingen zijn wel korter, maar soms veel pittiger.
Op een terras, op een prachtig locatie, bij een dorstlesser genieten we even na
van een terug geslaagde dag. Dank aan Ludo, onze tochtleider. Op onderstaande fotolink kan men meegenieten van
een prachtige natuur en landschappen.
Collado Manguete Collado Blanco Casas de
Malvariche - Pedro Lopez Collado Manguete
Terug een wandeling in het prachtig natuurgebied
Sierra Espuña, ditmaal in het noordwestelijk deel. We starten terug aan de
Collado Manguete maar vertrekken er in tegengestelde richting dan twee weken
geleden en dalen naar Collado Blanco en Casas de Malvaniche. We verdwijnen
zowaar een eind tussen de bomen en struiken om dan terug te klimmen naar de
Pedro Lopez (1568 m) onderweg worden we met verschillende kuddes moeflons
geconfronteerd. Bedankt Ludo, het was terug een pracht van een wandeling.
Barrancos de Gebas, onder wandelaars gekend als
het maanlandschap, mij leek het meer op een woestijnachtig gebied. Inderdaad,
het is een grillig landschap gevormd door de natuur, een prachtig wandelgebied.
Het werd gevormd door het terugtrekkend water en de Rambla del Algeciras is het
laatste restant. In het lager gedeelte van de droge rivierbedding werd
een dam opgetrokken, waardoor een stuwmeer ontstond en het hel blauwgroene
water een prachtig contrast vormt in het landschap. Naar het eind van de wandeling lopen we eerst door
een zeer grote sinaasappel - en mandarijnenplantage om te eindigen met de amandelen
die nu prachtig in bloei staan.
Ditmaal een wandeling aan de oostkant van het
Parque Regional Sierra Espuña, richting de vlakte waar men volop amandelen kweekt,
in de driehoek Murcia Mula - Alhama de Murcia. Eveneens krijgen we zicht op
de Barrancos de Gebas een prachtig gebied die we in de komende weken zullen bewandelen,
hopelijk staan de amandelbomen dan volop in bloei!
