“CARPE DIEM”...PLUK, het is gratis, alleen je bepaald zelf wat je plukt...DE DAG is rijk, alleen je bepaald zelf hoe rijk die wordt.
26-01-2014
Spanje - El Berro - Gebas - El Berro
El Berro Gebas El Berro
Ditmaal een wandeling aan de oostkant van het
Parque Regional Sierra Espuña, richting de vlakte waar men volop amandelen kweekt,
in de driehoek Murcia Mula - Alhama de Murcia. Eveneens krijgen we zicht op
de Barrancos de Gebas een prachtig gebied die we in de komende weken zullen bewandelen,
hopelijk staan de amandelbomen dan volop in bloei!
De wandeling start aan de kleine vissershaven van
Portmán, een dorp in de mijnstreek Sierra Minera waar vroeger ijzererts ontgonnen
werd. Na een kort bezoek aan het strand vertrekken we richting vuurtoren en
klimmen langs de kliffen naar Monte de las Cenizas in het Parque Regional
Calblanque. Boven op de heuvel werd er rond de jaren dertig van de vorige eeuw
een Batería militar geïnstalleerd ter verdediging van de haven van Cartagena,
twee enorme kanonnen zijn er de stille getuigen van. Vanaf hier heeft men ook
een mooi zicht op La Manga en de Mar Menor, een binnenzee gevormd door een 22
km lang smal schiereiland. Over een Romeinse weg dalen we terug af naar onze
wagens bij het vissershaventje, maar genieten er nog eerst na van onze
wandeling op een terras met een , in de zon.
Een eerste wandeling met de mensen die ook op vrijdag
genieten van de mooie natuur, is een geslaagde dag geworden. Het werd een tocht
van iets meer dan 18 km in het Parque Regional Sierra Espuña. We vertrokken
in La Perdiz (de patrijs) op ongeveer 700 meter hoogte en via Valle de Leiva
richting Collado Blanco (1250 m) en Collado Manguete (1380 m). Op deze hoogte
treft men hier nog verschillende resten van Pozos (ijskelders) aan, sommige
zijn nog redelijk intact, maar verschillen wel in grote, een was wel redelijk
groot van afmeting. We stapten verder richting Collado Bermejo om dan af te
dalen naar Fuente del Sol en La Perdiz. In het plaatselijk restaurant genoten
we nog van een canja of een café con leche en wat tapas. Wat het weer betreft,
geen regen, maar in de voormiddag wel wat last van nevels of met andere
woorden, we liepen soms in de wolken, letterlijk en figuurlijk!!!
Het werd weer even stil op mijn blog. Ja, we zijn
intussen al vier weken vertrokken richting Zuid-Spanje en blijven hier nog tot
volgend jaar eind maart.We genieten van het wat warmer weer en
de lager luchtvochtigheid, beter voor onze ouder wordende knoken! Stil zitten doe we zeker niet, er staan al heel
wat wandel- en fietskilometers op de teller en genieten er van de natuur en de
prachtige dorre landschappen, typisch voor Zuid-Spanje. Op de onderstaande fotolink enkele impressies van
de streek alhier!
GR-bustocht & Fresnicourt-le-Dolmen La Thieuloye 20
oktober 2013
Proeven van een steeds wisselend panorama door het lichtgolven
landschap, als een dobberend schuit op kabbelend water. Genieten van een
voelbare stilte of het bidden van een torenvalk boven een kalkrijk akkerland en
daarbovenop altijd en overal een bonjour messieurs. Onderweg op de GR 127:
een Grote Routepad vanuit Atrecht in de richting van de zilte zee.
Omdat het piekkleine dorpje Fresnicourt geen herberg heeft
trekken we de stapschoenen aan in Estrée-Cauchy aan de D312. Een mooie veld- en
bosweg brengt ons, gelukkig te voet naar het dorpsplein van Fresnicourt-le-Dolmen.
Achter het kerkje wacht ons een stevige klim om de aansluiting
met de GR 127 op te zoeken. Nu gaat het op en af aan de rand van een
golfterrein in het Forêt Domaniale dOlhain. Een sublieme boswandeling op een
van de heuvelkammen van Artesië. Voor de middagpauze verlaten we wit-rood en
zoeken het cafetaria op van het Parc Départemental de Nature et de Loisirs. Eén
en al groen. De verharde wegen rond en tussen Gauchin-Légal en Hermin laten we
links liggen en zoeken opnieuw aansluiting in Rebreuve-Ranchincourt. Eerst een
ommetje langs het kasteel en nadien brengt een opeenvolging van veldwegen ons
langs een lichtgolven akkerlandschap en door la Comté: een klein dorpje tussen
de velden waar de huizen zomaar in het rond gestrooid zijn maar met een belangrijke
industriële vestiging. Langs een oude spoorwegbedding verlaten we de GR 127 om
aansluiting te zoeken met de D 941 N41 waar de bus ons opwacht. Een stevige
dorstlesser volgt. (Tekst: GR / Griffel)
We verlaten de trein in Wevelgem en stappen
richting Aalbeke, waar we na 10 km onze knapzak aanspreken in het bij velen gekende
café De Smisse. Na de middag verder via de GR5A richting Bellegem, waar we
opgewacht worden door de gidsen voor een rondleiding door de brouwerij en
bezoek aan de brouwerijtoren met het bezoekerscentrum De Brett. Als afscheid
krijgt ieder nog een geschenkpakket.
Een wandeling van 26 km, test knie geslaagd,
ondervind geen hinder meer!
Terug naar de NATUUR, dit was inderdaad zo, het
Hageland is en blijft een prachtige streek om te wandelen. De kringwandeling
start in Nieuwrode en we maken gebruik van het wandelnetwerk, toch zien we
regelmatig wit-rood van de GR512 of geel-rood van de Streek GR Hageland. Op ons
pad, Kasteel van Horst, Uilenberg, Bensberg, Sengensbeemd, Tielt-Winge,
Sint-Jozefkapel, domeinbos Troostemberg en het Walenbos.
Volgende week maandag 07 oktober ga ik terug van
start met de mensen van de NMBS. Hopelijk zijn de problemen met de knie nu voorgoed
verleden tijd, en na het overlijden van mijn schoonvader wil ik graag terug
kunnen genieten van een tocht in de natuur.
Het wordt hier terug wat stil, maandag 26 augustus een dagopname voor een kijkoperatie linker knie. Hopelijk gaat nadien de revalidatie vlot
en kunnen we weer vlug opstap (wandelen)!
Het werd een pracht van een wandeling, 90 %
onverhard, een aaneenschakeling van veldwegen en kleine smalle graspaden. Op
ons pad, twee natuurreservaten (Duivenbos en Uilenbroek) en de dorpjes Outer,
Sint-Antelinks en Steenhuize-Wijnhuize. Op een boze boer na verliep alles vlekkeloos
en waren we welkom in het café Molenhof voor de picknick.
Midweekstappers
& Zedelgem -21 augustus 2013 Met een
lus vanuit Zedelgem verbinden we vandaag twee omvangrijke groene gebieden. Al
onmiddellijk wandelen we over het gras van het Plaatsebeekpad naar de
Vloethemveldzate, de voormalige spoorweg naar het militair domein Vloethemveld.
Na afwisselend verhard en onverhard komen we op de Diksmuidse Heirweg,
onderdeel van de Romeinse heirweg die Kassel met Aardenburg verbond, nu een
mooie smalle, iets te drukke sluipweg. Links en rechts hiervan liggen bosrijke domeinen
met uitdagende verboden-toegang-dreven. Een tunnel onder de E40 brengt ons in
de Brugse zuidelijke groene rand. Hier wandelen we door de domeinen Tudor,
Chartreuzinnenbos en Beisbroek, een aaneengesloten groendomein van 160
hectaren. Naast het kasteel in Tudorstijl, gebouwd in 1909, ligt een mooie
siertuin en kruidentuin. Vanuit het Chartreuzinnenbos hebben we een mooi
uitzicht op de omwalde hoeve Sint-Anna-ter-Woestijne, waar tussen 1348 en 1580
een Kartuizerinnenklooster stond. Het kasteel Beisbroek (1835) huisvest een
natuurcentrum en een volkssterrenwacht. Ernaast nodigt het Koetsenhuis en zijn
grote het terras ons uit om te picknicken.Na de
middag verlaten we Beisbroek en wandelen we zigzaggend op zoek naar landwegen
en onverharde weggetjes. En met een mooie kasseistrook belanden we in
Vloethemveld, een groendomein van 300 ha. Het domeinbos (130 ha) is algemeen
toegankelijk, de resterende 170 ha is militair domein, waar het Agentschap voor
Natuur en Bos momenteel aan natuurherstel doet. Onze wandeling
door het bos brengt ons naar de Vloethemveldzate, die we volgen tot het al
betreden Plaatsebeekpad en, voor de liefhebbers, café Chaplin, tegenover het
gemeentehuis, of de doopvont in de kerk (tekst Luc Defoort)
Tijdens deze wandeling volgen we o.a. de stadslink door
Diksmuide. We starten daarvoor aan het station van Diksmuide, lopen doorheen
het stadspark , komen langs de vismarkt en het begijnhof en volgen het laatste
stukje van de ingemuurde Handzamevaart tot aan de samenvloeiing met de
IJzer.Deze plek speelde een belangrijke
rol in WOI.Het Belgische leger had zich
op de linkeroever van de IJzer geïnstalleerd, het Duitse op de
rechteroever.De loopgraven op beide
kanten van de IJzer lagen dan ook maar enkele tientallen meters van elkaar. De
vroegere bloemmolens snakken naar een nieuweadem maar met de Diksmuidse jachthaven gaat het zichtbaar beter. We
verlaten het verstedelijkteen komen in
de open polderruimte terecht- niet voor
niets wordt dit stuk Beerstblote genoemd. We volgen de rechteroever van de
IJzer tot het gehucht Tervate met zijn grenadiersmonument. Hier steken we de
IJzer over en volgen een stukje linkeroever stroomopwaarts om langs het
natuurreservaat De Viconia Kleiputten van Stuivekenskerke totbij de vroegere kasteelhoeve Viconia te
komen. De kasteelhoeve was afhankelijk van een Norbertijnenabdij. Met de Franse
Revolutie werden de monniken er verjaagd.We picknicken in het café In de Vicogne. De dorpskern is vernieuwd en
de St.-Pieterskerk is er gerestaureerd. Na de middagpauze wandelen we dwars
door het natuurreservaat gevormd door de kleiwinning tussen 1945 en 1979 voor
een Nieuwpoortse steenbakkerij. Door ontginning van klei ontstonden er7 verschillende vijvers met verschillende
diepten waardoordiverse moeras- en
vijverbiotopen ontstonden. Deze vijvers met hun eigen biotische kenmerken
zorgen voor een grote biodiversiteit. We volgen de Reigersvliet om in het
gehucht Oud-Stuivekenskerke of het Onze-Lieve-Vrouwehoekje te komen. In
1870 kreeg Stuivekenskerke een nieuwe kerk (dichter bij de Vicognia-hoeve). De
oude bouwvallige kerk werd afgebroken. De restanten van de kerktoren hebben
gediend als uitkijkpost gekend als De Grote Wacht. Boven op de toren is er
een oriëntatietafel.Wat verderkan je een reconstructie van een opperhof en
neerhof in het landschap terugvinden. Met een beetje geluk zien welakenvelders grazen. Dit merkwaardig
koeienras met wit laken wordt soms ingezet bij natuurbegrazingsprojecten. We
bereiken opnieuw de linkeroever van de IJzer en wandelen richting Diksmuide. We
kunnen een kijkje nemen in de Dodengang (Toegang is gratis; het is militair
domein en wordt dus door Defensie beheerd.) De jachthaven Portus Dixmuda en
zelf de appartementen op de samenvloeiing van IJzer en Handzamevaart zorgen
voor een zekere uitstraling. Al vlug staan we op de Grote Markt waar
voldoende horeca-zaken zijn voor wie er dorst van gekregen heeft. Je kan er
zalig nagenieten met een Ara-bier, een Boskeun of een Dulle Teve want het
eindpunt, het eindstation
is niet veraf meer! (tekst Noël Aneca)
Dit maal voert de trein ons richting Wijgmaal, de wandeling wordt een combinatie van GR-paden en het Hagelandse wandelnetwerk. Ons wandelpad slingert zich eerst een weg ten zuidwesten van Holsbeek, om dan oostelijk van het dorp zich een weg te banen richting noord naar Wezemaal, het eindstation. Het Gasthuisbos en Chartreuzenbos brachten ons wat verkoeling op deze zeer warme zomerdag en de schuilhut in de Wingevallei wat schaduw.
Midweekstappers & Merville 17 juli 2013 De wandeling van vandaag volgt in de voormiddag een groot deel van de plaatselijke wandeling Circuit des Rivières, deze leidt ons langs het riviertje La Bourre en over vele verharde landbouwwegen af en toe onderbroken door een grind- of aardeweg. Verder op het menu, een groot stuk in Forêt Domaniale de Nieppe, langs de oevers van het kanaal Pré A Vin en de middagstop in La Motte au Bois, we waren welkom in het café De Swatelaere. Een mooie wandeling in een rustige streek en met goed weer, meer kan een mens zoals ik niet wensen! Fotolink: https://picasaweb.google.com/106434116905710423531/MidweekstappersMervilleFr17Juli2013
Een extra wandeling deze maand, een korte van 10 km, maar met een speciale bestemming! We worden namelijk tegen de middag verwacht in de Paracommando kazerne van Flawinne voor het middagmaal en in de namiddag een bezoek aan het daar ondergebracht museum van het speciaal opgericht parabataljon in 1942. Bij aankomst in de kazerne wordt eerst een bloemenkrans neergelegd en een minuut stilte gehouden aan het monument voor de gevallen manschappen in opdracht tijdens de vele speciale zendingen. Het museum is een mooie voorstelling van de evolutie sinds de oprichting tot op heden in verband, uitrusting, materiaal en opleiding van de manschappen bedoeld voor de speciale opdrachten. Dat deze laatste niet altijd zonder vele gevaren is, is bij velen bekend, de moord op 10 paras in Kigali (Rwanda) ligt bij sommigen nog vers in het geheugen. Een verrijkende dag die afgerond werd met een laatste pint in de bar van de onderofficieren.
In de komende maanden geen bewegingen meer op deze blog, ik vertrek op maandag 24 juni voor de derde maal richting Santiago de Compostela, de tweede vanuit mijn thuis, Dendermonde.
Na 5 dagen terug thuis, heb opnieuw last met mijn linker knie, afspraak gemaakt met de specialist, mag er begin augustus naar toe, dus nu nog wat rustig houden!
Souchez, Vimy, Notre dame de Lorette (F) Vanuit Souchez maken we twee luswandelingen die landschappelijk mooi zijn en die ons laten herinneren aan WO I. De heuvelrug van Vimy is een helling aan de westkant van de vlakte van Dowaai, zo'n acht kilometer ten noorden van Arras. De heuvelrug heeft een zachte helling aan de westkant, maar zakt steiler aan de oostkant. De rug is zo'n zeven kilometer lang en gaat tot ongeveer 145 meter boven zeeniveau, zo'n 60 meter boven de omliggende vlakte, en biedt zo een vrij vergezicht in alle richtingen. Omloop, twee lussen van 12,5 en 11 km. In de voormiddag verlaten we Souchez oostwaarts, nemen een stijgend pad en wandelen onder de A26. We laten het Canadese memoriaal van Vimy eerst links liggen en stappen verder tot de tranchées, keren terug naar het memoriaal en dalen af naar Givenchy en Gohelle. Eenmaal uit het dorp nemen we een pad evenwijdig aan de A26 en via een départementale keren we terug naar Souchez. s Namiddags verlaten we Souchez, volgen even een GR-variante langs akkers, steken de Carency over en komen voorbij de vernielde kerk van Ablain Saint-Nazaire. We klimmen naar en stappen door het imposante Franse oorlogskerkhof Notre Dame de Lorette, stappen verder via de route du Roi dAngleterre en keren terug naar Souchez. (Tekst uit Midweekstappen)
Op zondag 9 juni wandelden meer dan 110 wandelaars de nieuwe Streek-GR Heuvelland officieel in!
We starten met de GR 5A Zuid vanuit Westouter dorp richting Boeschepe. Na 2.5 km wit-rood en 800 m zonder markering komen we aan de Franse grens waar we de geel-rode Streek-GR Heuvelland oppikken. We zijn nog even bij de buren en via een klein wegeltje botsen we op een grenspaal F/N uit 1819: België was nog niet geboren. We stappen voorbij een GR-Infobord en genieten van een mooi uitzicht op de torens van Poperinge en de bergen. Een eind verder stappen we over de Franse beek en we zijn weer op de GRens op: we zijn in de Gemenestraat. De Streek-GR trekt dan definitief ons land in. Ons eerste natuurgebied komt er zo aan: De Broekelzen. Dit gebied van Natuurpunt is ca 18 ha groot en is een lappendeken van droge en vochtige weilanden, bron- en valleibos en een verbossingsakker. Bij, het verlaten van De Broekelzen zijn we al 100 m boven zee op de Vidaigneberg. We steken de Bellestraat over en stappen naar het Wijndomein Entre-Deux-Monts voor de middagpauze en de officiële opening van de Streek-GR Heuvelland.
Na de plechtigheid en de picknick trekken we richting het Domeinbos Rodeberg: hier bezit het Agentschap Natuur en Bos zon 33 ha. In de Hellegatstraat verlaten we de Streek-GR voor een korte tijd om aan de achterkant van De Scherpenberg de geel-rode draad weer op te pikken. Zo kunnen we maximaal genieten van de natuurgebieden (van ANB en van 4 / 17 Natuurpunt) rond De Scherpenberg. Overal geniet je van heerlijke panoramas. Van de Scherpenberg gaat het nu langs de Goeberg (83 m hoog en panorama van 360°) naar de Sulferberg. Een knuppelpad loodst ons naar en door het Brandersbos van het Natuurpuntgebied. We steken de Sulferbergstraat over een klimmen naar de zijflank van de Rodeberg. In het Kotjepiepersbos wisselen we geel-rood in voor wit-rood en een laatste streepje GR 5A Zuid brengt ons terug naar Westouter dorp. (Tekst: Piet Hardeman) Fotolink:https://picasaweb.google.com/106434116905710423531/GRWestStreekGRHeuvelland09Juni2013
We starten aan de kerk in Pecq, zoeken de Schelde op en stappen richting West-Vlaanderen. In Spiere volgen we het Spierekanaal en de Zwarte Spierebeek naar Warcoing, bekend om zijn suikerfabriek. De Scheldevallei is een lappendeken van grote graan- en bietenvelden met grote hofsteden. Het Kanaal van Spiere moest dienen om de kolen uit de Borinage naar de textielindustrie van Rijsel-Roubaix-Tourcoing te brengen, 14 sluizen overwonnen het niveauverschil. Het werd pas geopend in 1877 op het ogenblik dat men ook in de Pas-de-Calais kolen begon te ontginnen. Saint-Léger is een klein merkwaardig dorp. We stappen dan tussen Estampuis en Estaimbourg. Dit laatste dorp telt twee kastelen: het château de Bourgogne en het château du Biez. In Esquelmes komen we weer aan de Schelde, dit kleine gehucht heeft een stemmig, romaans kerkje, zeker een bezoekje waard. We volgen de linkeroever tot in Pecq. (tekst: Luc Meert) De wandeling hebben we uiteindelijk in tegengestelde richting gestapt.
We verkennen de streek tussen Lommel en Balen, op het programma: Kattenrijk - Kattenbosheide - Keiheuvel - Grote Nete - Zandput - Geldenhorsten - Kattenbos en een stukje GR 561. Een droge dag, weinig zon en vrij koud door de noordenwind.
