“CARPE DIEM”...PLUK, het is gratis, alleen je bepaald zelf wat je plukt...DE DAG is rijk, alleen je bepaald zelf hoe rijk die wordt.
27-08-2012
De Ronsers - Midweekstappers & Ronse - 25 / 26 augustus 2012
De Ronsers Viering 50 jaar bestaan Ronse 25 &26 augustus 2012
De viering 50 jaar Ronsers vond plaats in De Fiertel Ronse. Een weekend met wandel- en fietsplezier, wat officiële plichtpleging, receptie en een zeer lekker eetfestijn! Een zeer goed en geslaagd weekend!
De wandeling start en eindigt aan het station van Ternat, in het Pajottenland. Een licht golvende streek met malse weiden en vruchtbare leemakkers, met vele kapelletjes, kerken en kastelen. Een prachtig wandelgebied met de vele kerk- en veldwegen, de kleine beboste beekvalleitjes en de prachtige brokjes natuur. Het slingerend karakter van deze tocht is het gevolg van trage wegen, simpele dingen zoals kleine , kerkwegels, graspaden en veldwegen. In het prachtig land van boerenbrood, pottekeis en geuze op een boogscheut van de hoofdstad.
Terug een wandeling in de voor mij bekende streek.
De wandeling start aan het station De Panne in Adinkerke (om geen misverstanden te creëren)! Op ons programma staan de klassiekers zoals: Calmeynbos, Krakeel duinen, Westhoek reservaat, Les Dunes du Perroquet, het strand, met andere woorden, een prachtige wandeling!
De wandeling start en eindigt aan het station van Galmaarden die zich net iets buiten het centrum bevindt. Het werd terug een tocht die mag ingekaderd worden, overwegend onverhard, prachtige natuur en veel rust. Ja, dit vindt men hier nog in de vallei van de Mark en in de omliggende dorpen zoals, Viane, Waarbeke, Nieuwenhove, Vollezele en op de Congoberg! Geniet maar mee op de volgende link hier onder!
De Westhoek heeft iets en in die Westhoek de dorpen aan de Schreve en de IJzer onder de voet lopen, is dubbel wandelplezier. Het is landelijk, authentiek, historisch interessant, dun bevolkt, weids, vol geuren en kleuren... We starten aan de voet van de kerk van Beveren a/d IJzer. We volgen het Beverpad en komen zo langs het jaagpad van de IJzer. Wilde eend, waterhoen, reiger, meerkoet, aalscholver en fuut zullen zeker op de afspraak zijn. We volgen de GR-IJzer tot in Roesbrugge. Het stadhuis van Roesbrugge-Haringe staat al geruime tijd te koop, maar ooit was dit dorp met stadsallures heel welvarend door de lakennijverheid. Zo was er een vredegerecht en het vroegere klooster is de bakermat van de huidige Roesbrugge-Dames in Ieper. Via de GR5A trekken we naar het andere dorp van Roesbrugge-Haringe. Haringe heeft een beschermd dorpszicht. Djoos Utendaele of Joris Declercq, dichter, schrijver( o.a. teksten voor liedjes van Willem Vermandere), was er een tijd pastoor en gaf het dorp dynamiek, naam en faam. Karel de Blauwere groet ons en we volgen het Dode IJzerpad. De Heidebeek vormt de natuurlijke grens met Vrankrijk. De aanzitputten voor de loerjacht liggen op Frans grondgebied. De IJzer brengt ons opnieuw in Roesbrugge. Tijd om onze picknick aan te spreken. Via de wintervariante van GR-IJzer komen we in Oost-Cappel. Op de grenspost groeten we Camiel, de douanier,gezeten aan de deur van het geklasseerde schuilhuisje van 1870. We volgen een heel stuk de grensstraat via de gehuchten Hagedoorn en De Fles om voorbij Beveren richting Brouckmolen te wandelen. Hier werd door toedoen van de VLM 22 ha ingericht als natuurontwikkelingsgebied in de natte sfeer door de bemalingspomp uit te schakelen. De met greppels doorsneden weiden vormen een aantrekkingspool voor watervogels en steltlopers o.a. knobbelzwanen. Het jaagpad langs de IJzer en een stuk Beverpad brengen ons terug naar de startplaats. (tekst: Noël Aneca)
Vandaag een wandeling over het grondgebied van Lede, Schoonaarde, Gijzegem, Hofstade en Aalst. Ik schrijf grondgebied want geen enkel centrum werd aangedaan. Het pad was een opeenvolging van wegels, dreven en veldwegen, dit alles onverhard, wel soms drassig door de vele regen van de laatste weken. s Middags waren we welkom bij tochtleider Edmond voor onze picknick en aan nat vocht geen gebrek! Op een fikse regenbui na werd het een prachtige tocht.
De wandeling start aan het station in Adinkerke, we steken de vaart Veurne Duinkerke over en zoeken algauw het natuurgebeid Garzebekeveld op. Dit gebeid is een restant van de duinen van Cabour met de vijvers van Markey ontstaan door zandwinning. Dan volgt: Cabour en Les Dune Fossile van Ghyvelde. Na de middagpauze trekken we verder en steken opnieuw de vaart over en brengen nog een bezoek aan De Drie Vijvers en het nieuw natuurgebeid Zwarten Hoek. Onze wandeling eindigt aan het treinstation in Adinkerke, en, het bleef droog vandaag!
Op
Belgische wegen staat men met de wagen meer stil dan men kan rijden. Gisteren
zijn we thuis gekomen van een 10-daagse fietsvakantie in Nederland. Ons verblijf
was een camping in Biezenmortel (Tilburg), nabij het prachtige natuurreservaat De
Loonse en Drunense duinen. Afstand Biezenmortel Dendermonde - 120 km, door
de vele files veroorzaakt door werken en een ongeval op de Antwerpse ring,
hadden we 3 uren nodig om veilig thuis te komen. Vandaag,
GR Midweek in Pèronnes-lez-Antoing, om 8h15 vertrokken uit Dendermonde
richting Asse en dan N285 Enghien, na een uur in files en omleidingen zat ik
terug vast in een file veroorzaakt door een ongeval, dan maar wijselijk rechtsomkeer
gemaakt en terug naar huis, na 2h15 en 92 km was ik terug veilig thuis. Met
andere woorden, op vele Belgische wegen staat men meer stil dan men kan rijden
!!!!!
Het werd terug een mooie wandeling van Vielsalm naar Trois-Ponts, via Rencheux, Arbrefontaine, Noirefontaine en Basse Bodeux. s Middags waren we welkom in de bar van een camping voor onze picknick en een dorstlesser want het werd een zeer warme dag, men had onweer voorspeld voor in de late namiddag, gelukkig hebben wij daar geen last van gehad!
De tweede etappe in de Boulonnais is nogal ongewoon. Door de hoge ouderdom van onze gastvrouw (het dametje heeft al een gezegende leeftijd van ruim in de tachtig) riskeren we onze bootjes in de buitenlucht te moeten verorberen. Vandaar de haast om de vierde en meteen laatste etappe vooraf te lopen. Deze variant loopt vanaf het Forêt Domaniale de Boulogne, ten oosten van La Capelle naar de Mont Dauphin: een slordige 15 km, aangevuld met een stuk van de eerste etappe vanaf Conteville en een prachtige lus (geen GR) op en rond de Mont-Dauphin. (uit de dagstapper van Frans-Vlaanderen). Waar kunnen we beter onze stapschoenen aantrekken dan in een estaminet-randonnée. De stapdag begint met een stevige boswandeling maar nu aan de rand van het immense bos. Hier zijn de paden heel wat minder in trek en het is er even zoeken om de uitgang te vinden. Langs les Communes du Haute Fontaine zoeken we onze weg naar Bellebrune. Dit piepkleine dorpje heeft zijn naam niet gestolen. Het stokoude gebouw, in plak en stak: minuscuul winkeltje/café met gelagzaaltje en met de waardin erbij is net uit Bokrijk weggeplukt, bijna Werelerfgoed. Door de bois de Bellebrune bereiken we Alincthun een dorpje aan de D 127 naar Devres en wat verder doorkruisen we Henneveux, het laagst gelegen gehucht. Voorbij de Ruisseau de Lamy gaat het bergop, eerst langzaam tot voorbij de N 42 en nadien steil tot op de top van de Mont Dauphin: 195 m, meteen goed voor een klim van 140 m. Schitterend uitzicht op de zee-ingang tot en het achterland van Boulogne-sur-Mer. Ook de Duitsers hadden dit begrepen. Hier verlaten we de GRP Tour du Boulonnais om langs het bos en een sublieme afdaling het brongebied van de Wimereux op te zoeken. Door een natuurgebiedje en het kerkhof van Colembert staan we aan de ingang van het kasteel. Schitterende streek om er een klein Versailles neer te poten. Nog een kleine inspanning tot aan de oude weg naar Boulogne waar een frisse pint op je wacht. (tekst Dani Nolf)
Een wandeling in Klein-Brabant dit is een gebied ingesloten tussen Schelde en Rupel bestaande uit de fusiegemeenten Bornem, Puurs en Sint-Amands een gekende streek door de TV reeks Stille Waters. Start en einde is het veer van de Driegoten, onderweg genieten we van de Schelde, het kasteel van Marnix van Sint-Aldegonde, Temse, Hingene, Bornem, een oude Scheldearm en de polders.
Een pracht van een wandeling, hoofdzakelijk onverhard, wat niet altijd een voordeel is! We waren pas een halfuur vertrokken en het begon te regenen, gisteren had het ook al zoveel geregend zodat enkele paden tot modderwegen waren herschapen! Een eigen pad met soms korte stukken van de GR579, via Florival Val Vert Bois de la Hoiccaille Archennes Bossut La Cortaile Pécrot Lac de Pécrot Florival Rondebos Tomme Bois de Laurensart Basse Wavre.
Een luswandeling in en rond het moerasgebied van Clairmarais, we starten in Arques en lopen eerst rond Etang de Malhove en zoeken dan de oevers van de gekanaliseerde Aa op. We verlaten het kanaal in Saint-Momelin en trekken verder door de velden richting Nieurlet waar we voor onze picknick welkom zijn bij Martine en Pascal. In de namiddag stappen we verder door het moerasgebied met zijn vele plassen en kanaaltjes die we tot tweemaal toe over steken met de gekende Bac à Chaine, eindigen doen we na een mooi pad door het Foret Domaniale de Rihoult-Clairmarais.
Vroeger werkte ik voor de poen, nu mag ik leven van mijn pensioen, nu beslis ikzelf over uur en tijd en kan doen wat mij verblijd!
De wandeling start aan het station van Schellebelle, via de Scheldedijk, het veer, Kalkensemeersen, Uitbergen, Maeydonckbos, Broekmeers naar het Donkmeer waar we onze knapzak aanspreken in het café Cheers. In de namiddag gaat het verder via het Berlarebroek, Scheldedijk, naar Wichelen waar we welkom zijn in café feestzaal De Zwaan en Marc ons trakteert op koffiekoeken, koffie en nog veel meer!!!
Prachtige wandeling met als aanlooproute in Mariembourg, een oude spoorwegbedding, over de terreinen van een steengroeve die nog in werking is, zo vinden we de aansluiting met de GR 125 die ons de weg wijst tot in Chimay. Een prachtig pad door een golvend landschap, bossen en valleien, via Eau Blanche - Boissu en Fagne Dailly - Lac de Virelles - Ab. N.D de la Paix.
In de voormiddag lopen we meer dan één uur door een van de mooiste bossen van Vlaanderen: we snuiven de dromerige sfeer op van een paars boshyacintentapijt en frisgroene ontluikende beukenblaadjes in het Hallerbos. We breien er ook een verlengstuk aan met de al even mooie idyllische Steenpuntbeekvallei en het nieuwe natuurreservaat de Weikes. Om al dit moois te verwerken zijn we hartelijk welkom in het volkscafé t Gildenhuis nabij de kerk van Dworp. De jonge uitbaters, Kathleen en Johan, zetten het terras voor ons uit bij mooi weer. In de voormiddag hadden we nauwelijks asfalt onder voetzolen gevoeld. De namiddagtocht is meer gevarieerd qua ondergrond: asfalt wisselt af met aarde, gras, kiezel, modder als we met de GR 12 Amsterdam -Parijs langs weiden, beken, bos en vijvers lopen, afgewisseld met mooi gerestaureerde huizen en prachtige tuinen en dit alles in een landelijke omgeving op een boogscheut van de grootstad Brussel. Grote blikvangers: de Steenput, de vijvers van Zevenbronnen en de enig mooie Promenade de lHermite.Bij deze golvende kringwandeling die niet in onze onmiddellijke West-Vlaamse achtertuin ligt steken we ook twee keer de actuele taal- en gewestgrens over. Sporen van deze eertijdse tweetalige grenszone vinden we o.a. nog terug in de Vlaamse naam van de twee Waals-Brabantse dorpen op ons parcours: Braine-lAlleud (of Eigenbrakel) en Wauthier-Braine (of Woutersbrakel), een deelgemeente van Braine-le-Château (of Kasteelbrakel). Op uitzondering van een stuk Hallerbos is de wandeling beschreven in de dagstapper nr 4 van de Lannoo Dagstappergids Vlaams-Brabant. (tekst Jaak Perneel)
GR bustocht 22 april 2012 & Haies (Nalinnes) Oret (Mettet) - GR 129.
Het werd een mooie wandeling ten zuiden van Charleroi, afwisselend bos en open landschap. De middagpauze was in Gerpinnes, gekend voor de jaarlijkse Saint-Rolende processie.
Ja, we terug in het land sinds dinsdag en vandaag, donderdag staat mijn eerste wandeling gepland, eentje met de mannen ( vrouwen) van t Spoor! Geloof me, het is er eentje om in te blikken, 95% onverhard, prachtige natuur, mooie landschappen, bossen en kleine valleien, dit alles tussen Opwijk en Merchtem. Op ons pad: Opwijk Nanove Droeshout Mazenzele Meysberg Baardegem Kokerij Meldert Kravaalbos Groenstraat 104 Kartelobos Vrijlegem Mollem Grote Molenbeek Merchtem, goed voor een tocht van ongeveer 29 km.
Mijn 5-daagse trektocht die uiteindelijk maar 3
dagen werd!
De gids voor de GR252 maakt een indeling van 5
stapdagen voor een tocht van 138km tussen Mazarrón en Caravaca de la Cruz,
volgens de mogelijkheden van overnachting, veel andere keuze is er niet.
Vertrokken uit Mazarrón voor een tocht van 36km
die er uiteindelijk 39km werd want de camping voor de overnachting bevindt zich
3km buiten mijn route. Het werd een mooie vlakke wandeling door de vlakte van
de Rio Guadalentin, op de relatieve hoogtes is het dor en kaal, op het lagere
gedeelte naar de rivier toe wordt op de meest vruchtbare gronden groenten
geteeld. Dag 2, de gids heeft 29,50km op + 3km terug naar
het pad, dus wordt het een tocht van ongeveer 33km en met een hoogte verschil
van 700 meter. Een wandeling door de Sierra Espuña een prachtig natuurgebied waar
de steenbok en everzwijn nog voorkomen. Na een zware dag bereikte ik rond
18h30 El Berro en de camping, maar ik hoefde mijn tentje niet op te stellen, kon
er overnachten in een trekkershut. Dag 3, afdalen via een oud waterkanaal bereik ik
terug de vlakte waar uitsluitend fruit- en amandelboomgaarden voorkomen, die
worden er massaal opnieuw aangeplant. Na het prachtig gerestaureerd Ermita de
Gebas volgt het pad een dienstweg, 17km lang in stilte, geen mens komt men er
tegen! Uiteindelijk Casas Nuevas, een dorpje of beter een gehucht met 20 huizen
zonder enige voorziening voor de eenzame trekker, maar volgens de gids 2km
verder op, langs de weg is er een mooie Hospideria met restaurant ( voordien
opgezocht op het net en het zag er allemaal heel verzorgd uit). Maar dan kwam
de ontgoocheling, hekken dicht met een hangslot en het zag er helemaal niet
verzorgd uit, de crisis had hier waarschijnlijk ook al enige tijd toegeslagen! Kilometers
in de omtrek is er niets, geen winkel, geen bar, geen bed, niets, niets .en de
volgende halte plaats is 21km ver, dan maar mijn vertrouwde taxi opgebeld, wat
een luxe!!!!!!!!!!!!
PS: de laatste twee etappes zijn voor een volgende
keer, want volgens de fotos in mijn gids zijn ze zeker de moeite waard ze te
doen.
De provincie Murcia is gekend voor de fruit-
(citrus) en groetenteelt. Specifiek de groenten teelt heeft het zeer moeilijk,
de concurrentie is moordend, Marokko heeft de tomatenteelt overgenomen. De
serres zijn leeg, zelfs de coöperatieven met de nieuwste materialen staan er
werkloos en verloederd bij. Hier en daar probeert men met alternatieven, zoals
de kweek van artisjokken, ijsbergsla enz. Met andere woorden, producten die
minder investeringen vragen, met een eenvoudig modern bevloeiingssysteem, maar
het blijft een zeer arbeidsintensieve bezigheid! Voor de handenarbeid worden hoofdzakelijk
Noord-Afrikanen en Latino's ingezet voor een hongerloon en huisgevest in bedenkelijke
onderkomens. Daarom de volgende korte fotoreportage.
