Vandaag is onze laatste fietsdag naar huis . Het voelt een beetje vreemd aan moet ik zeggen. Om het drukke Aken te vermijden heb ik besloten via Gemmenich naar Vaals te rijden. We maken hierdoor een doorsteek onder Aken door ,via Moresnet.
Na onze tweede laatste zware klim rond het drielandenpunt zijn we in Vaals gestopt voor ons tweede ontbijt.
Gezien ik het klimmen wat beu ben, opteren we de N 278 van Aken naar Maastricht te volgen met een licht golvend fietspad naar onder, richting Gulpen.
Wanneer we bijna in Gulpen zijn, zien we in de buurt de gevreesde Gulpenerberg uit de Amstel Goldrace liggen. Gelukkig kunnen we hem letterlijk en figuurlijk links laten liggen.
In Gulpen vangen we onze laatste zware klim aan via Ingber, Scheulder en Ijzeren richting Maastricht.
Op het eind van de klim zijn we in Scheulder gestopt voor een Duvel. Mijn eega wou voor het eerst sinds onze reis een ( deca ) koffie drinken maar dat was zonder de waard gerekend. Ze hadden geen deca, haha. Toen heeft ze maar een fanta gedronken want tijdens het fietsen drinkt ze geen alcohol.
We zijn dan verder door de bekende Bemelerberg afgereden naar Mestriech alwaar de grote wegeniswerken nog steeds niet afgelopen zijn.
In het eerste Belgisch dorp voorbij Maastricht zijnde Smeermaas zijn we gestopt voor onze laatste maaltijd onderweg. We hebben ons langs de Maas neergeplant .Het was de eerste maal dat we onze trouwe reisgezel ,de Maas, terugzagen sinds Dun-sur-Meuse. Hij is ondertussen dubbel zo breed geworden.
In Lanaken kwamen we voorbij de woning van onze vrienden Lily en Mirko. Ze waren ook maar sinds kort terug thuis van hun jaarlijkse reis naar Kroatië, Istrie. -een prachtige streek trouwens -We hebben onze reizen besproken met wat gerstenat...
Om 16.30 uur waren we terug thuis...
Nu zit ik hier in mijne vertrouwde zetel onze blog af te werken. Het is weer voorbij maar we houden er met ons twee zeer goede herinneringen aan over. Het was zeer de moeite .
Mijn lieve vrouw ,die ondertussen al aan de was en plas begonnen is, spreekt al over een volgende fietsreis ....
Voila dit was het dan.
We zullen later met veel plezier terug deze blog lezen zodat we ons deze reis tot in detail kunnen herinneren.
Aan alle lezers bedankt voor de interesse en misschien tot lezens he.
Om 9.30 uur vertrokken in St. Vith. Er was een speciale markt waardoor het centrum dicht stond. We hebben ons door het volk gewurmd en kwamen direct op de Vennbahn uit. We hebben heel de Vennbahn gereden aan 2 à 3 %, omhoog en omlaag tot in Raeren 70 km verder. Dit was echt een verademing. Het was prachtig weer en een licht noorderwindje die weinig vat op ons had door de vele bossen waar we doorheen reden.
In Sourbrodt zijn we gestopt aan een wagon waar drank te krijgen was ... en waar een spoorfiets kon gehuurd worden tot Kalterherberg. De wagonuitbater legde ons uit dat de Vehnbahn 1,5 km onderbroken was enkele km verder maar dat het doen was met dikkere fietsbanden. Ahwel, dit was een ervaring om nooit te vergeten. We vertrokken over een 3 meter brede asfaltwegen langs het spoor tot 1 km verder. Toen werd het een pad van 50 centimeter breed door het hoge gras ,bezaaid met van die dikke spoorstenen die normaal tussen de rails liggen. Dit over een afstand van 1,5 km. Ik fiets al 25 jaar en dit tot in Amerika toe... maar dit had ik nog nooit meegemaakt. De fietsen en wij zijn er heelhuids doorgeraakt.
Tussen Kalterherberg en Monschau zijn we om 13 uur gestopt in een andere wagon en hebben er gegeten en wat genapt natuurlijk. Om 13.50 uur zijn we opnieuw vertrokken richting Roetgen en Raeren. Daar reden we van de Vennbahn af en vroegen aan de lokale politie hoe we het best het Ibis-hotel konden bereiken dat langs de autosnelweg lag. Het hotel lag 9 km verder en was met de navigatie niet te bereiken. Gelukkig stond het hotel enkele km daarvoor al goed aangeduid .Om 16.30 uur zijn we gearriveerd. We gaan nu om 18.30 uur iets nuttigen want we hebben reuzehonger en .... dorst.
Om 9 uur zijn we vertrokken nadat we onze fiets uit de bierkelder haalden. Dat was een spektakel op zich want de fiets moest omhoog geduwd worden via een afloopplank voor biervaten. Nadat Fab gewinkeld had, zijn we , je gelooft het niet, 5 km naar beneden gereden. Wat een luxe.
We zijn dan verder gerold naar Breux 18 km verder. Aldaar hebben we de route ' Langs Oude Wegen ' verlaten en zijn we via een rustige weg naar Troisvierges gereden.
In Troisvierges hebben we aan een brandweerman de onlangs geopende Vennbahn gevraagd.
Vanuit Troisvierges tot Lengeler liep het pad door een bosrijk gebied met enkele stevige klimmetjes in. Maar vanuit Lengeler liep het via een bospad afgewisseld met macadam door Oudler, Burg Reuland, Nieddigen , Lommersweiler naar St. Vith.
Gezien we ruim te vroeg waren voor de lokale jeugdherberg, zijn we nog 'iets' gaan drinken, 2 Duvels ieder. We hebben dan een gesprek gevoerd met Kortrijkse motomannen met 2 oude Bmw's waarvan 1 zijspan.
Tegen 16.45 uur zijn we naar de jeugdherberg gereden 1 km verder.Maar goed dat het bergaf was....
Na de dagelijkse was en plas hebben we in de herberg gegeten: soep, spaghetti en weer 2 duvels.
Deze rit zal de lastigste zijn van heel onze reis. Niets dan steile klimmen in een ' rollend ' parcours. Het was prachtig weer, zeer warm en een veranderlijke windrichting. Mijn bobijn was serieus af en de batterij van Fab die onderweg nog bijgeladen werd in Orval gaf nog 4 km aan in Bastogne. De batterij is momenteel nog niet terug volgetankt met elektriciteit ( 22.45 uur ). Hoed af voor mij eega die toch behoorlijk afziet door de loden hitte, de kilometers op het zadel en het trappen dat ze toch zelf moet doen. Ze krijgt wel serieuze steun van de Boschmotor maar ze moet toch contstant trappen en duwen. Ze zit zeker niet te freewheelen . Maar ik hoor haar niet klagen niettegenstaande ze zichtbaar afziet. Ze vindt het een fantastische ervaring...
Vandaag waren we om 8.45 uur reeds op weg.
Na 18 km kwamen we in Orval aan nadat we eerder op km 12 de Belgische grens weer overstaken en we hebben een terras gedaan. Mijn eega prefereerde orangina boven een Orval. Ik dronk mij 2 glazen van dit abdijbier in afwachting dat de batterij opnieuw vol was getankt. We aten ook van het plaatselijke brood met pate en kaas, lekker, ech lekker zou die boer van Vrolingen zeggen.
Ik wil nog vermelden dat we de laatste 3 dagen verscheidene trekkers en pelgrims per fiets en te voet zijn tegengekomen die richting Zuiden trokken.
In Blery na 54 km zijn in een wei naast een bos gestopt en installeerden ons in de koele schaduw. We hebben wat gegeten en een uur later werden we wakker. Dit had deugd gedaan....
We zijn dan tot in Bastogne gereden, oef...
Ik heb vandaag voor de eerste maal naar Vive le Velo gekeken terwijl ik de twee laatste overnachtingsplaatsen vastlegde. Een jeugdherberg in St Vith en een Ibis- hotel in Raeren bij Aken.
Voila ik ben uitgebloed en ga me nu te rusten leggen. Mijn eega is reeds ongeveer een uur onder zeil om maar te zeggen hoe vermoeid zij ook was.
Morgen is de rit iets korter dan vandaag en een stuk rustiger volgens wat ik op de kaarten zie. Ik hoop het zodat we wat kunnen recupereren.
Vandaag zijn we vertrokken om 09.10 uur in een rustig tempo. Het parcours is lichtgolvend met 2 steile klimmen tot Dun sur Meuse.Onderweg tijdens het fotoshooten tijdens het rijden zijn mijn papieren gaan vliegen over straat, wat een zicht maar ik heb ze toch terug bij elkaar gekregen. In Dun sur Meuse hebben we voor 2 dagen proviand gekocht wegens weekend + quatorze juillet .In Montmedy hebben we de weg moeten vragen naar Fresnois want de gps kende het plaatsje niet. Daar hebben we nog een steile klim van 1 km moeten overwinnen, zeker 12 %. Ik was blij dat ik boven was aan de b&b van mevrouw Annie Guillaume. Deze mevrouw sprak een aardig woordje Engels en we hebben met haar een heel diepgaand gesprek gevoerd .... Om 19 uur stelde haar echtgenoot voor ons naar een restaurant te brengen onder in het nieuwe gedeelte van Montmedy. Ik was die helling zeker niet meer afgereden met de fiets. Dan had ik van ons proviand gegeten. De man gaf ons na het eten nog een rondrit door het gehucht en omstreken met onder andere de weg die we morgen moesten nemen. Dit bleek een stoffige aarden weg met keien. Hij toonde ons tevens een stuk authentieke heirbaan die de Romeinen gebruikten om de top van het oude Montmedy te bereiken. Dit was echt iets voor een 4 x 4 geweest.
Daar ik geen internetverbinding kreeg met mijn I-pad mocht ik hun pc gebruiken om ons hotelletje te boeken voor morgen in Bastogne.
