Inhoud blog
  • Buenas!!
  • 3 nieuwe berichten
  • More Machu Picchu + Cusco + Sacred Valley pictures
  • Trekking Salkantay + Machu Picchu
  • Copa --> Puno (Peru) --> Cusco
    Zoeken in blog

    South america trip
    Don't dream your life, live your dream !
    From the 21 of january I am backpacking through South America for half a year. I'll try to update this blog several times and I hope U enjoy reading it. Grtz Don Zozé
    03-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.San Pedro de Atacama (deel 2)
    Jup jup jup,

    Alles in orde in patattenland? Het leven kabbelt waarschijnlijk rustig verder...

    Wel, hier dus ook, maar van mij wordt verwacht da'k het dus allemaal opschrijf. Begrijp me niet verkeerd lieve lezertjes, ik doe het graag.
    Dus, zoals ik gisteren vertelde hadden we onze eerste toer naar de Tatio-geysers gemist, maar deze morgen waren we dus present om 04h (alhoewel dat het weer nie veel scheelde, hehe ahum!). t Begon allemaal met een 2 uur durende busrit vanuit San Pedro de Atacama (2500m) richting Tatio-geysers (4500m) en iedereen lag nog wa na te ronken vanwege dit vroege aanvangsuur. Rond 06h kwamen we aan in het park waar alles in een diepe mist leek te liggen. Allemaal toegangsticketje kopen (hier lukt het niet gratis), en hupse op weg naar het eerste geyserveld. Ondertussen werden we door de gids op de hoogte gebracht van de gevaren (blijkbaar al een paar man zwaar verbrand en 3 man gesneuveld door te dicht bij de geysers te komen), de geneugden (warmwaterbronnen) EN van de plaatselijke temperatuur, nl -11 graden Celcius. Ah ja?! Daarnaast ook een kleine uitleg over het overbrugde hoogteverschil. Blijkbaar was't beter geweest als we de avond ervoor nie zoveel pinten gedronken hadden (met nog 2 West-Vlamingen uit Harelbeke die we hier tegengekomen zijn), maar we hebben er geen last van gehad. Dit alles in het nog half slapende kopke opgeslagen sprong iedereen uit de bus met de muts op, handschoenen aan, sjerp rond de nek,....


    Geysers, natuurlijke fonteinen die stralen heet water en stoom met geregelde tussenpozen uitstoten door een gat in de grond. In bepaalde streken sijpelt regenwater door kieren en barsten in de rotsen en stroomt een spleet of een grotachtige ruimte in die zo diep ligt dat het water terecht komt op warme rotsen. De warmte hiervan is afkomstig van gesmolten steenmassa's een stuk lager. Soms is het er zo heet dat het water gaat koken en dat je stoom krijgt. Hierdoor krijg je oplopende druk in de spleet en hele stoommassa's bouwen zich op. Uiteindelijk is de druk sterk genoeg om water en stoom naar boven te lanceren door het gat in de aardkorst de open lucht in. Als de druk achter de straal afgenomen is vult de spleet zich weer met water en herhaalt de geschiedenis zich weer.



    Het eerste geyserveld.



    Weergave van hoe het begint


    Een rondleiding gekregen door het eerste veld waar onze gids ons de verschillende types toonde en daarbij van een woordje uitleg voorzag.  
    Nadat iedereen ondertussen verkleumd, bevroren maar wel wakker was kregen we een ontbijt aangeboden aan de geysers zelf. Leuke plek om te ontbijten, wel een beetje frisjes! Soit, 3 koffies,ne pistolet en ne schitterende zonsopgang verder weer helemaal 'en forme' en nog even rondgehuppeld (denk vanwege de cafeine) tussen de geysers.


    Zonsopgang bij -11 graden Celcius, mooi mooi!!



    Rondhuppelen tussen de geysers op zoek naar goeie foto’s..



    Net na zonsopgang bij de bekendste geyser van het park doordat deze de hoogste waterstraal produceert. Had nu even geen zin blijkbaar!


    Daarna was het tijd om naar deel 2 van het park te verschuiven, alwaar ons, naast nog enkele geysers, ook nog een uurtje waterpret te wachten stond in een natuurlijke warmwaterbron. Nie iedereen zag da zitten om daar efkes van tenue te wisselen, maar natuurlijk waren wij wel present en genoten op een ijskoude morgen van een warmwaterbron van +- 35 graden Celsius. Lekker !!
     

    Een stuk van het eerste deel van het park getrokken van aan de warmwaterbron.


    Bij vriestemperaturen de kleren uit, zwembroek aan en hupse zwemmen!! Effe kort: Warmwaterbronnen zijn uitstromingen van heet water die je zowel op land als in water kunt aantreffen. Als gesmolten materiaal diep in de aarde afkoelt ontstaat daarbij koolzuur en waterdamp. Die hete damp stijgt omhoog door barsten in de rotsen en koelt steeds verder af zodat de damp in water overgaat. Uiteindelijk komt het water als warmwaterbron uit de grond geweld. Dit water is helder en zuiver en rijk aan mineralen, meegevoerd op weg naar het oppervlak uit de gepasseerde rotsmassa's. Als dit water afkoelt aan de oevers van de bron vormen de mineralen daar kristallen en andere structuren. Zo krijg je steenlagen met de mooiste golfpatronen


    Mossen en steenlagen.. Mooi mooi!!

    Aan alle leuke dingen komt een eind en een uurke later waren we op weg naar deel 3 van onze uitstap, een (volgens onze gids) stadje met welgeteld 40 inwoners waarvan er vandaag slechts 6 aanwezig waren. De hongerigen konden zich wagen aan een lama-brochette en dergelijke meer, de kijkgierigen konden even de 'stad' doorwandelen (1 straat groot, of klein, noem het zoals je wil) op zoek naar de verborgen parels in de 'stad'.Zoals je dus wel door hebt was er daar nie te veel te beleven, dus we spoorden al gauw door naar een lagune waar we enkele flamingo's en ander gedierte konden ontwaren.


    Flamingo die gezwind efkes bleef staan op zijn ene poot.


    Een lama in de prairie. Trekt een beetje op onze vriend Chico uit het verhaal in Bariloche en t is logisch ook want t is familie. K Heb gevraagd aan de lama of ze elkaar kenden, maar ie keek mij zo aan van: wat ist met ui??

    Ook daar heb je het wel redelijk rap gezien, dus ollemoale were ip den buus en richting Bosque de cactus. Dat is zoals de naam doet vermoeden een bos van cactussen temidden de woestijn hier. Zalig plekske en een ideale afsluiter van de halfdaagse tocht!
     

    Allemaal recht naar omhoog, den enen al met een uitsteeksel meer dan den anderen. Kunnen tot 8m hoog worden en kunnen jaren zonder de aanwezigheid van water verder leven.


    Nog meer cactussen, of is het cacti??



    De vallei waarin het ‘Bosque del Cactus’ ligt. Ligt vlak naast een klein riviertje dat tot in San Pedro de Atacama stroomt.


    Zoals de meeste nu wel al doorhebben zitten we hier dus in een woestijn (oase) en regent het hier gemiddeld 1 a 2 dagen per jaar. Nu, tijdens ons verblijf hier heeft het dus GESNEEUWD. Jipjip, hallucinant om zien hoe je midden de woestijn plots een strook ondergesneeuwd stuk land ziet liggen. De foto's hieronder zullen meer zeggen.


    Lama’s met op de achtergrond al een stukje besneeuwd gebergte (voor de wijsneuzen: dit is geen eeuwige sneeuw)


    De woestijn met dezelfde besneeuwde vlakte, maar van de andere kant getrokken. Hallucinant als je dit ziet!



    Van een beetje dichter getrokken...



    Van nog een beetje dichter getrokken…


    Tot hierbij ons verblijf in San Pedro de Atacama (en in Chili) want morgenvroeg vertrekken we richting Argentinie (Iguazu-watervallen). Dit is een kleine wijziging in het reisplan aangezien ik vanuit Chili naar Salta (Argentinie) ging gaan om dan Bolivië binnen te trekken. Maar ja, zekerheden bestaan er niet meer den dag van vandaag, dus lieve lezertjes, de reisverhalen over Bolivië komen er pas later aan, want bu volgen eerst de Iguazuwatervallen op het drielandenpunt (Paraguay, Argentinie en Brazilië) en daarna een stuk Brazilië (wat eigenlijk al helemaal niet gepland was).

    Bij deze zal ik jullie gerust laten zodanig dat iedereen weer kan voordoen waar dat hij/zij mee bezig was. Ale, begint er maar terug aan he..huphup...

    PS: t zit er dik in dat het nu een weekske of misschien zelfs meer zal duren vooraleer ik de blog upload aangezien de komende week vooral bestaat uit liften en in Iguazu geraken. We zien wel hoe het loopt (of rijdt, of spoort, of misschien vliegt het wel --> spannend!!!!), maar k zeg het maar zodanig dat mijn liefste lezertjes nie ongerust moeten zijn he! Hasta la proxima!!

    PSS: Merci iedereen (voor mij bekend als onbekend volk) die mijn blog volgen en voor de vele daaruitvolgende mails die ik krijg, maar ik kan helaas niet alle mails beantwoorden. Eerlijk gezegd wil ik het ook niet doen (voor jullie bestwil natuurlijk) anders zit ik hier meer aan de PC dan da'k kan rondreizen en dat zou nefast zijn voor de reisverhalen niewaar. Ge ziet dus, lieve lezertjes, ik denk aan jullie!  

    Greetz Joost 

    03-04-2008 om 00:00 geschreven door Joost  


    02-04-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bariloche - Santiago - San Pedro de atacama
    Vanuit Argentinie vertrokken we een goeie week geleden richting Chili. We hadden het wel een beetje gehad met de Ruta 40 en besloten in Chili de Carretera Austral (Panamericana) af te liften. Deze carretera is eigenlijk een autostrade die ongeveer door gans Amerika loopt van Canada tot zuid Chili. Nu moet je je niet voorstellen dat dit een autostrade is naar Europese normen, maat het trekt er toch goed op. Enkele 'kleine' verschillen met onze autostrades is dat het hier blijkbaar normaal is om te fietsen op de autostrade, dat aan de peages vreselijk veel verkopers staan die je vanalles en nog wa willen aansmeren, dat oversteken op de autostrade en wandelen langs de autostrade hier de normaalste zaken van de wereld zijn. Best wel grappig om zien hoe de Chilenen weigeren om zich aan te passen aan de industrialisering en leven langs en op de autostrade al was het een aardeweg. Nu hebben we eigenlijk niet veel kunnen genieten van de omgeving aangezien we 2 dagen meegereisd zijn in de laadruimte van een camion. Ja, 2 dagen leven in't stekkiedonker tussen de paletten rijst, honde- en kattevoeding, het hoort allemaal tot het leven van de lifter.



    Een 2de reden om Argentinie achter ons te laten was omdat er een ecologisch festival (goafestival) was in San Fransisco de Mostabal (waar de jamboree van de scouts soms doorgaat). Dit was een goede manier om even het liftersleven te vergeten en enkele dagen te feesten (gelijk de beesten). Aangekomen op t festival toch even onder de indruk van de locatie. Een festivalplek gelegen tussen vulkanen met papegaaien die langs je oren vliegen, lama's die s morgens aan je tent staan te grazen, met daarbij nie overdreven veel volk, goeie muziek en een goed sfeertje --> ideaal!   



    Op het festival aan de klap geraakt met een aantal mensen, waaronder 3 gasten uit Santiago de Chile (hoofdstad) die zo vriendelijk waren om ons mee te nemen naar Santiago, dit was handy aangezien t festival nie direct naast de Carretera Austral ligt en aangezien we ook een beetje gehoopt hadden op een dergelijke ontmoeting met enkele locals...
    Aangekomen in Santiago een hostal gezocht en s'avonds een stapke gaan zetten met nen Aussie die int zelfde hostal verzeilt was geraakt. Redelijk wa drank verzet en gesocialised met wa plaatselijk volk wat ervoor zorgde dat we nog een goe avondje hebben gehad. Het was tevens den David (mijne reiscompagnon) zijne verjaardag wat dus voor nog meer drank en (daaruit volgend) gezever zorgde.
    De volgende dag even Santiago bezocht met ne Santiaguino (inwoner Santiago) die gratis en voor niks onze gids gespeeld heeft. Zo hebben we eigenlijk weinig toeristische plaatsen bezocht, maar meer de lokale plaatsen die gekend zijn bij de Chilenen. In Santiago bestaat er ook zo iets als Cafe con piernas (cafe met benen) wat we natuurlijk moesten gezien hebben. Blijkt dit dus een cafe (zonder alcohol) te zijn waar de vrouwen dus in lingerie opdienen en een klapke doen met de klanten. Deze pubs zijn blijkbaar heel geliefd bij de businessmen die na hun werk daar een koffie gaan drinken. Ondertussen begon de avond te vallen en besloot onze gids ons een stukje authentiek Santiago te laten zien. Met ze'n allen richting een authentiek cafeetje waar ze (voor Chilenen, want het cafe is onbekend bij toeristen) goedkope maaltijden en drank aanbieden. Ze hebben daar zo'n speciaal huisdrankje, nl witte zelfgebrouwen wijn met 2 lepels ananasijs erin! Huh, zou da wel lekker zijn?? Wel mijn liefste lezertjes, dit is gigantisch lekker en na 3 glazen staat ge op uwe kop!! (wat de sfeer in t cafe ten goede komt --> leute gegarandeerd als je je niet veel aantrekt van dronken Chilenen)



    Een dagske later alleen op stap geweest en à l'aise de 'belangrijkste' plaatsen van de stad bezocht. Even langs de Moneda gelopen, het parlementsgebouw waar in 1973 president Allende werd afgezet door een militaire junta o.l.v. Augusto Pinochet (gesteund door de CIA die de marxistische Allende wel kon missen als kiespijn). Het paleis werd beschoten en Allende pleegde zelfmoord (--> weliswaar twijfelachtig). Op hetzelfde moment verklaarde een radiozender dat Allende Chili en zijn volk in de steek had gelaten, maar slechts weinigen waren daarvan overtuigd. Laatstgenoemden kregen gelijk toen even later een ander bericht werd uitgezonden met volgende tekst: 'Compañeros, ik geloof in Chili en zijn toekomst, anderen zullen op dit moment waarop het verraad ons zijn wil oplegt te boven weten te komen. Compañeros, weet dat brede wegen zich zullen openen waarover de mens zal kunnen gaan om zijn vrijheid voor altijd op te kunnen bouwen. Dit zijn mijn laatste woorden, in de zekerheid dat mijn offer en dat van jullie niet vergeefs zal zijn. Weet, geliefde compañeros, dat een morele sanctie dit laffe verraad, dit bittere en donkere ogenblik zal afstraffen. Leve Chili, leve het volk.'. De enige herinnering aan deze bloedige historie staat vlak voor de Moneda in de vorm van een 'nogal omstreden' standbeeld van Allende (trouwens het enige standbeeld van Allende in de hele stad). 
    Na dit stukje geschiedenis bezocht te hebben ben ik richting Cerro Santa Lucia gewandeld. Dit is een berg(je) in de stad van waar je een schitterend beeld krijgt op de stad (als ze niet in een wolk van smog ligt). Dit is tevens het punt waar Pedro de Valdivia in 1541 de stad Santiago stichtte.
     

     

    Van al dat wandelen begon de maag te grollen en besloot ik een hapje te eten in de Mercado Central. Geen betere plaats in gans Santiago waar je (goedkoop) kan proeven van allerlei soorten vis. De Mercado Central is eigenlijk een overdekte vis- en groentenmarkt met daarrond allerlei eetgelegenheden die je de meest verse vis voorschotelen. Als je daar binnenwandelt wordt je direct omgeven door obers die je proberen hun tent binnen te lokken. Een beetje hatelijk, maar zo kan je natuurlijk gemakkelijker onderhandelen over de prijs van de maaltijd (da was toch mijn gedacht). Na enkele voorstellen af te slaan aan de klap geraakt met nen ober, uitgelegd da'k aant reizen was door Zuid Amerika voor enkele maanden en da'k eigenlijk nie veel geld had, maar da'k Santiago niet kon verlaten zonder hier gegeten te hebben. Kwestie van wa medelijden op te wekken eigenlijk. Nu moet het lukken dat die ober familie wonen had in Belgie en dat hij dat een fantastisch land vond en zo kreeg ik dus een schitterend aanbod voorgeschoteld. De beentjes onder tafel geschoven kreeg ik eerst een voorgerecht van inktvis, brood en aji chileno (een soort pikante, maar vers gemaakte tomatensaus) met een glaasje pisco (nationale drank hier, nl. een brandewijn van zoete witte druiven) voor mijn neus voorgeschoteld, daarna het hoofdgerecht dat bestond uit een mix van forel, inktvis, scampi's, mosselen,...met een slaatje en een glas witte wijn die gebrouwen wordt in het authentiek cafeetje (waar we de avond ervoor geweest waren) en die nergens anders te koop is. Dit alles voor de geweldige prijs van 3,75 €. Hupse, boter bij de vis en mijn zoektocht door de stad verder gezet.



    Ik besloot even te gaan chillen op de Plaza de Armas, het centrale plein van de stad en van Chili, want alle afstanden over het ganse land worden vanaf hier gemeten. Hier staat ook de kathedraal en wordt er ongeveer dagelijks op het plein voor de kathedraal een rede gehouden door een protestantse tegenhanger die met micro en 1000 watt boxen de hele buurt wakker houdt tot genoegen van enkelen die om de 5 stappen een 'Halleluja' uit hun botten slaan. 



    Wat wel leuk is aan Santiago is dat de stad opgefleurd wordt door allerlei kunstwerken (het een al mooier dan het ander) en dat de Santiaguinos makkelijk een conversatie aangaan als je zit te chillen op een bankske. Dit gaat zo in zijn werk: je vlijt je neder op een van de banken op de Plaza de Armas, een of andere leurder heeft door dat je een reiziger bent (door je camera rond je nek), hij komt naar jou om je alle soorten Chileens bier op te noemen en vraagt dan om 500 pesos voor deze geweldige info (waar ik overigens niks aan had aangezien we ons al verdiept hadden in de Chileense biercultuur). Nie normaal die gasten! Dit gebeurt dus niet enkel in dit park, maar zelf op straat waar je aangesproken wordt en gevraagd wordt wat je al bezocht hebt in de stad, waarna die gasten u weten te vertellen dat je nog naar daar en naar daar moet gaan, en dan vragen ze +- 500 pesos voor hun info die ze je verstrekken (waar je overigens niet voor gevraagd had). Nu ja, soms is da wel grappig maar na een tijdje begint da aardig op uw systeem te werken.  



    Diezelfde namiddag hadden den David en ik afgesproken om verder te toeren richting Valparaiso, een bohemian havenstad aan de Indische oceaan dat een rijk verleden heeft, maar nu vooral bekend is als de stad van Pablo Neruda, de bekendste dichter van Chili. Deze stad is gelegen tussen 43 heuvels en de hoogteverschillen worden overbrugd door tal van trappen en liften. 

    'typisch' Chileense maaltijd, namelijk 'de completo', een hotdog met tomaten en guacamole. Lekker, lekker!! 
     

    Op het centrale plein in Valparaiso wordt Arturo Prat geëerd, de man die mijn inziens roemloos ten onder ging tijdens de zeeslag van Iquique tegen Peru. Nu ja, Chilenen houden daar een andere mening op na, maar zelfs dan nog...
    Op hetzelfde plein hebben we weer een prachtig staaltje 'ik probeer u op te lichten' meegemaakt. Tijdens onze toer door de stad besloten we een cafeetje binnen te stappen om efkes op adem te komen na het op- en neergewandel door de stad. We werden door een oudere 'tipsy' opgedirkte dame aangeraden om op het terras te gaan zitten waar zij zat aangezien de service daar schitterend was. Wij, vriendelijk zoals we zijn, gaan daar dus op in en dan begint 'madame' natuurlijk tegen ons te babbelen (in het engels omdat ze er van uit gaat dat we geen Spaans spreken). Ik trok er mij weinig van aan en dat had blijkbaar invloed, want enkel David werd gebombardeerd met allerlei vragen en werd verzocht om even mee te wandelen met haar naar de hoek van de straat alwaar 'madame' hem wilde tonen wat er daar gebeurt was. (ze waren daar de straat aant herleggen vanwege een gasexplosie)
    Vriendelijk zoals hij is gaat hij mee, ze keren terug en 'madame' zegt dat ze efkes naar de winkel moet om wat dingen te halen. Tja, I don't care & ge doet maar dacht ik, maar ze vraagt ons om op enkele spullen te letten die ze daar achter laat. Nu, ze keert enkele minuten later terug en begint onmiddelijk tegen de ober te klagen dat iemand haar bankkaart heeft gestolen en dat ze dus geen geld kon afhalen. (diene ober vol ongeloof een wenkbrouwske fronsen, maar toch vriendelijk blijven en de klaagrede aanhoren, waarna hij het vlotjes afbolt om nog ne klant te bestellen) Wij, vriendelijk gelijk we zijn, zeggen tegen haar dat ze dus best zou bellen naar de flikken om die diefstal aan te geven. Ze pakt dus hare GSM (na deze wijze raad van ons) en belt in vloeiend Spaans naar de flikken om te vertellen (en let nu goed op!) dat ze op een terras zit met 2 buitenlanders die haar hebben bestolen en dat ze daardoor dus niks van haar rekening kan betalen. Huuuhhhh?! Heb ik dat goed gehoord? Ba ja'k! Wij direct besloten om ons rekening te betalen en t af te bollen. Dat was natuurlijk buiten 'madame' gerekend die nog uitgebreid afscheid wou nemen van ons (tot als de flikken daar waren natuurlijk). Naast onze vriendelijkheid hebben we ook het voordeel dat we beiden nogal snel kunnen wandelen, dus hupse snel achter t hoekske verdwenen en trippel trippel naar onze volgende stop. 



    Dit zijn de fameuze liften die de benedenstad met de bovenstad verbinden.


    Valpo, t is wel een kleurrijk stadje met serieuze hellingen.


    De huizen zijn hier soms als het ware tegen de bergwand geplakt


    Onze volgende stop in de reis was Rapa Nui (Paaseiland). Niet het echte eiland, maar een museum in Viña de Mar, de tegenhanger van Valparaiso op 10 km van laatstgenoemde. Vanuit Valparaiso de bus genomen (een echt racespelleke voor die buschauffeurs) naar Viña de Mar en daar dus het museum van oa het Paaseiland bezocht. Er staat daar een authentieke Moai (groot stenen beeld vanop Paaseiland dat een voorouder moet voorstellen --> dat is toch de meest aangenomen verklaring van deze uit een stuk gehouwen beelden). Een interessant museum dat je veel verteld over de geschiedenis en kunst op Paaseiland (ook Rapa Nui genoemd).
      

    Moai (+- 4m hoog)


    Beeldje dat gebruikt werd bij ceremonies.


    Serie van 7 Moais die opgesteld staan van klein naar groot en die ook de 7 apen (los siete monos) genoemd worden. Dit zijn de enige van de 887 beelden die naar de zee zijn gericht, maar waarom is onzeker.


    In een andere zaal wordt je geconfronteerd met de Chileense fauna, waaronder tarantula's, puma's,...  



    Na dit bezoek hadden we het wel gezien in Valpo en omstreken en besloten we de bus te nemen naar San Pedro de Atacama. Dit oasestadje in het Noorden van Chili ligt midden in een van de droogste woestijnen ter wereld en is omgeven met psychedelische landschappen. Zo vind je hier een zoutvlakte, een maanvallei, cactusbossen, geijservelden,... Het stadje zelf ademt nog een koloniale sfeer uit en het is hier best wel gezellig vertoeven. De belangrijkste inkomsten komen hier natuurlijk uit het toerisme wat maakt dat je hier redelijk veel toeristen tegenkomt (nu valt het nog mee, maar in de zomer stikt het hier van de toeristen wordt gezegd). Nu ja, je moet hier geweest zijn op je reis door Chili want je vindt hier enkele leuke trekpleisters.



    De eerste dag wat door het stadje gewandeld en we werden meteen geconfronteerd met de plaatselijke folklore. Een dansfestijn van plaatselijke cowboys en jonge deernes, allen in plaatselijke outfit begeleid door een orkestje van nog meer plaatselijke cowboys en een achtergrondkoortje van plaatselijke jonge deernes. Het waarom van deze zakdoekzwaaiende danspartij is ons niet helemaal duidelijk, maar het heeft alleszins een religieuze achtergrond. 

     
    Zelfs de jongste van de hoop  hier wordt al opgeleerd tot cowboy - danser.


    Zakdoekje leggen...


    Atacameña kunst in het museum hier genoemd naar nen Belgische pater. Je merkt duidelijk dat je hier dichter bij de Inca-cultuur en het echte Latijns Amerika komt



    De oase van San Pedro temidden de woestijn met op achtergrond een vulkaan en op de voorgrond tja, den dienen ken je wel....



    Ruines van een burcht die in de 15de eeuw door de Spanjaarden veroverd werd (met behulp van een Indianenstam die het ook nie zo goed kon vinden met de Atacameñas)


    s' Avonds in Atacama (let op de weg en op de geest op de fiets, huh??)

    Eergisteren besloten we de toer van Valle de la  Luna (Vallei die blijkbaar trekt op het maanlandschap) te doen met de fiets. Hoh, 40 km, dat is niks dachten we en hupse, beentjes ingesmout en op weg. Na enkele km's bleek al dat het misschien toch wel wa lastiger ging zijn dan we dachten maar (naast onze vriendelijkheid en snelheid zijn we ook doorbijters) het is toch de moeite waard omdat je met de fiets alles kan bezoeken in de Vallei van de Maan terwijl de tours enkel de 2 hoogtepunten in het park bezoeken aan een weer heel schitterende prijs natuurlijk. Ik moet wel vermelden dat het niet voor iedereen aan te raden is om dit te doen met de fiets aangezien het hier makkelijker 35 graden wordt s middags, dat er bijna geen schaduw is in het park en dat het nogal op en neer gaat. 
    In dit park heb je niet enkel de maanvallei, maar ook de Chileense Bryce Canyon (met geërodeerde rotsen die allerlei vormen hebben), zoutgrotten (waar we waarschijnlijk nie in mochten, maar naast onze vriendelijkheid, snelheid en doorbijtendheid zijn we soms wel sloebers, hehe..) waar je een prachtig beeld krijgt van de samenstelling van de ondergrond hier (gigantische blokken zout met gesteente daar tussenin).
     

    jipjip, maanlandschap (alhoewel het hier een stukske warmer is)


    Las 3 Marias (de 3 Maria's waarvoor je ons inziens al redelijk moet aangedaan zijn door de warmte vooraleer je ze herkent)


    Een kiezelsteen onderweg in de Valle de la Luna waar we even de schaduw opgezocht hebben en de betere moonshots gehouden hebben. ;-) 


    Nog Valle de la Luna, alwaar een zoutvlakte plots opduikt. Let op de 2 wandelaars, dat geeft een beeld van de uitgestrektheid.


    Speleologie in de Valle de la Luna. Dit doe je dus niet als je een tour boekt, dus fietsen maar... Met jullie plaatselijke (holbewoner) verslaggever op de achtergrond.    

    Na deze inspanning besloten we moe maar voldaan een dagje rust in te lassen en even rond te kijken om een tour te boeken naar de El Tatiogeysers. Blijkbaar vertrekken deze tours om 4h s morgens, en dus, naast onze vriendelijkheid, snelheid en doorbijtendheid en ondeugendheid dachten we dat we ook vroeg konden opstaan, maar oeps, njet dus. Te laat wakker (jjjaaaaaaa, k weet het, da's toch nog een probleemke bij mij) nog naar de ingang van de camping gelopen en daar nog de achterlichten van het busje gezien. Gdvdmme, 30 € door de Atacameese woestijn gegooid, da's drie weken leven in Bolivie tedjuje. Na enkele uren te hebben gevloekt en gedaan, besloten we dan maar opnieuw de tour te boeken voor morgenvroeg, dus ik hoop dat alles deze keer goed gaat. 

    Bij deze zijn jullie weer op de hoogte van de avonturen van Zozé in Latijns Amerika en kunnen jullie weer meegenieten van alle pracht die ik hier momenteel mag meemaken. Ik lees al jullie opbeurende commentaren, lichtzinnige hersenspinsels en dergelijke meer later wel. 

    Seg schatses, braaf zijn he!!

    Ciao     

    02-04-2008 om 00:00 geschreven door Joost  



    Archief per week
  • 21/09-27/09 2009
  • 02/06-08/06 2008
  • 26/05-01/06 2008
  • 19/05-25/05 2008
  • 12/05-18/05 2008
  • 28/04-04/05 2008
  • 14/04-20/04 2008
  • 31/03-06/04 2008
  • 24/03-30/03 2008
  • 03/03-09/03 2008
  • 25/02-02/03 2008
  • 18/02-24/02 2008
  • 11/02-17/02 2008
  • 04/02-10/02 2008
  • 28/01-03/02 2008
  • 21/01-27/01 2008
  • 14/01-20/01 2008

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs