Hartmassage bij een stervende taal

Het ‘Vlaams’ in Frans-Vlaanderen is weer ‘in’. Sinds het uitkomen van de film Bienvenue chez les Ch'tis – die zich hier afspeelt-, stromen de toeristen toe om de ‘Vlaamse eigenheid’ van de streek te ontdekken. Zelfs in het gecentraliseerde Frankrijk zijn de regionale identiteiten aan een heropleving bezig. Dat mochten enkele Jong N-VA’ers recent ook al in Bretagne vaststellen. Frans-Vlaanderen is voor Jong N-VA trouwens geen onbekend terrein. Zo vond het ZOmerTreffen van vorig jaar hier plaats, bij de Ch’tis.

Steek in de Westhoek de grens over, en je komt taalkundig in de zeventiende eeuw terecht. Het oude Frans-Vlaams maakt een onverwachte opleving mee. Frieten, moffen, Daens en taalfaciliteiten? Klinkt verdacht bekend. Tot den noste kie!

'De schok van het vertrouwde' toetert een reisgids voor Noord-Frankrijk. Het klopt nog ook. Je ziet er dezelfde boerderijtjes als in Vlaanderen, dezelfde kapelletjes, dezelfde landschappen. Maar de échte schok is dat overal de Vlaamse Leeuw wappert. Die vlag is het symbool van Les Flandres, het gebied tussen de Aa en de Leie, de streek waar je dorpen vindt met namen als Steenwerck, Hazebrouck, Wormhout, Hondschoote, Zegerscappel en Broxeele. Of met verfranste namen als Esquelbeck (Ekelsbeke), Dunkerque (Duinkerken) en Morbeque (Moerbeke).

Flandre is hier een merknaam geworden, en die wordt gretig uitgespeeld. Chocolade, frieten, karbonade, potjesvleisch, bier: allemaal Vlaams. Belforten, reuzen, beiaarden, volksdansen en vendelzwaaiers: allemaal Vlaams.

Maar. In deze streek werd een film opgenomen: Bienvenue chez les Ch'tis. Ch'tis was oorspronkelijk een scheldnaam. In de Eerste Wereldoorlog lachten de Franse soldaten zich een breuk met die lui uit Picardië. Die zeggen 'ch'ti' voor 'c'est toi' en 'ch'mi' voor 'c'est moi'. En dus spreken de Ch'tis sindsdien Ch'timi.

De scheldnaam is vandaag een eretitel, dankzij het enorme succes van de film in heel Frankrijk. Horden toeristen komen nu naar Bergues (Sint-Winoksbergen), waar de film zich afspeelt. Er worden rondleidingen georganiseerd naar de filmlocaties, winkels in het stadje proberen T-shirts, petten en schorten te slijten waarop de toerist welkom wordt geheten bij de Ch'tis. En wie het toerismebureau binnenstapt, krijgt een postkaart met het affiche van de film cadeau.

De middenstand wrijft zich in de handen: het toerisme is toegenomen, vooral dan in Bergues zelf. De woordvoerder van het Comité Régional de Tourisme, Alain Etienne, is laaiend enthousiast: 'We hebben maar voorlopige cijfers, maar het succes is enorm. Waar we vroeger een twintigtal mensen hadden in het weekend, zijn dat er nu duizend. Niet alleen hotels en restaurants zijn tevreden, ook de producenten van lokale producten en souvenirs. Sommigen hebben zelfs geen voorraad meer.'

Maar. De echte Picardiërs zijn boos. De mensen in de film spreken geen Picardisch, wat een oude vorm van het Frans is. Ze spreken 'Frans met een boerenaccent', en bevestigen daardoor nog maar eens de minachting voor een streek.

Ook de Frans-Vlamingen zijn boos. Picardië is een andere streek, grofweg het stuk rond de Somme en de Marne. Dat heeft niets te maken met Vlaanderen. Alain Etienne heeft weet van de protesten: 'Alles in de film is in het Picardisch, dat klopt. Maar we moeten eerlijk zijn: de Vlamingen kwamen en komen niet naar buiten. De Vlaamse cultuur blijft daardoor zo goed als onbekend, en dat is jammer.'

Daniel Wayolle, de baas van het Office de Tourisme in Bergues, is veel minder vriendelijk. 'De Vlaamse identiteit bestaat, maar de extremistische flaminganten misbruiken het succes van de film. Ze stellen onzinnige eisen, ze willen hun taal opleggen.' Wayolle is duidelijk: het is onzin om iemand een bepaalde taal op te dringen.

Maar. In Frankrijk luidt artikel 1 van de grondwet dat Frans de officiële taal is. Voor iedereen. Toch worden in Frankrijk 24 regionale talen gesproken. Al jaren wordt actie gevoerd om die talen te laten erkennen. Kleine successen zijn er. In 1951 werd toegegeven dat er regionale talen zijn. Sinds 1975 mogen die talen onderwezen worden, alleen worden de leraren niet betaald. Ook de leraren Nederlands niet.

Frans of Nederlands?

Tegelijk is een echt gevecht aan de gang. De Flamands zien zich gehinderd door de néerlandophiles. Steeds meer mensen willen Nederlands leren. Omdat ze werk willen in het rijke Vlaanderen, dat toch vlakbij is. Of omdat ze hun stamboom opmaken en de oude documenten willen kunnen lezen. Of omdat ze met hun kleinkinderen willen praten. Noord-Frankrijk is een arme streek en veel Noord-Fransen weken uit naar Vlaanderen of Nederland.

Sandrine Bernard is beheerder van het Maison du néerlandais in Bailleul (Belle). Daar kun je in avond- en dagschool Nederlands leren. Maar dat kost geld. De stad steunt dat wel, zegt ze, maar Parijs weigert subsidies.

Jozef Deleu, dichter en oprichter van de tijdschriften Ons Erfdeel en Het Liegend Konijn, is dé expert als het om Frans-Vlaanderen gaat. 'De officiële Franse definitie van een regionale taal houdt in dat ze geen band kan hebben met een taal in andere landen', zegt hij. 'Vlaams wil Parijs eventueel steunen, Nederlands zeker niet.'

En dus krijgt het Maison du néerlandais geen subsidies en veel kritiek. Maar ze houden vol. Mensen moeten Nederlands leren, zodat ze hun taalgenoten in Vlaanderen en Nederland begrijpen en met hen kunnen praten, vinden ze daar. En de Nederlandstalige literatuur kunnen lezen.
Wie daarna Vlaams wil leren, kan dat. 'We zijn zeker niet tegen het Vlaams ', stelt Sandrine Bernard. 'In september opent hier het "Rondje koffiepot", een wekelijkse bijeenkomst van mensen die samen Vlaams spreken.'

Maar: hoe zit dat eigenlijk met dat Vlaams?
Deleu: 'Vlaams werd vroeger gesproken van Duinkerken tot Hazebroek', zegt hij. 'Het was de thuistaal en de taal van de Kerk. Het bisdom Kamerijk drukte tot in de negentiende eeuw een Nederlandstalige catechismus en zelfs Rijsel gaf nog in 1931 een tweetalige Catéchisme de Lille uit.' In de negentiende eeuw werden pastoors uit West-Vlaanderen geroepen om te komen preken. Enkele sociaalvoelende pastoors leerden Vlaams. Een van hen is een lokale held. Jules Lemire (1853-1928) was leraar aan het college van Hazebrouck. Dat stadje noemt zich vandaag trots de hoofdstad van Coeur de Flandre. Lemire had vooral Vlaamssprekende leerlingen. Nadat paus Leo XIII zijn encycliek Rerum Novarum publiceerde, ging hij de politiek in. Hij werd volksvertegenwoordiger, botste op kerkelijke weerstand en mocht geen les meer geven. Een van zijn vrienden steunde zijn politieke loopbaan met de krant Le cri des Flandres. De bisschop verbood de katholieken om die krant te lezen en verbood Lemire nog de mis voor te gaan. Een soort Noord-Franse Adolf Daens dus, maar met meer succes. De wetten op zwangerschapsverlof, kinderbijslag, en kinder- en vrouwenarbeid zijn van zijn hand. Pen-sioenkassen, ziekteverzekering, volkstuinen, syndicaten, ze werden door hem gelanceerd. En zijn gemeente Hazebrouck was de eerste met sociale woningen, met waterleiding en een dienst voor kinderwelzijn.
Samen met de advocaat Edmond De Coussemaker (1805-1876) probeerde hij ook om in de katholieke scholen de lessen in het Nederlands te geven. Maar dat werd in 1853 bij wet verboden: alleen Frans mocht nog in de scholen.

Vlaams werd een gesproken taal, die van dorp tot dorp verschilde. Tussen beide wereldoorlogen werd onder de leiding van de Frans-Vlaamse priester Jean-Marie Gantois (1904-1968) een Vlaams-nationalistische beweging opgezet, die opkwam voor het Nederlands. Dat Gantois na de oorlog werd veroordeeld en tot vandaag door extremistische flaminganten wordt geclaimd, hielp al helemaal niet.
Deleu: 'Dat stigma was er al veel vroeger. Voor veel Franstaligen is er geen verschil tussen Duits en Nederlands. Vlaams is de taal van les Boches du Nord. Maar vooral na de Tweede Wereldoorlog kalfde het Noord-Franse Vlaams - net als alle dialecten - snel af, omdat het Frans via radio en televisie de huiskamers binnenkwam. Jarenlang kon je in Frankrijk geen Nederlandstalige zenders ontvangen.'

Vanuit Vlaanderen werd na de Tweede Wereldoorlog door het Comité voor Frans-Vlaanderen veel ondernomen om het Nederlands in Frans-Vlaanderen te bevorderen via talrijke cursussen Nederlands. In het wetenschappelijke jaarboek De Franse Nederlanden van Ons Erfdeel verschijnt ook al dertig jaar een lexicon waarin nauwgezet de taal van Frans-Vlaanderen in kaart wordt gebracht.

Liesbet Triest werkt aan de Universiteit Gent als redacteur van het Woordenboek van de Vlaamse Dialecten. 'We schatten dat er nog zo'n twintig- à veertigduizend sprekers zijn. Maar omdat alle officiële contacten in het Frans verlopen, weten mensen vaak niet dat er in de buurt Vlaamssprekenden zijn.'
Triest vindt het Vlaams dat daar gesproken wordt uitermate interessant. 'Sinds het einde van de negentiende eeuw is er wetenschappelijk onderzoek naar Vlaamse dialecten, ook naar het Vlaams dat in Noord-Frankrijk wordt gesproken. Frans-Vlaams, dat eigenlijk een continuüm is van het dialect van de Westhoek, veranderde nauwelijks sinds de zeventiende eeuw, en dat is ook verklaarbaar. Om te beginnen is het een dialect uit een perifere en dunbevolkte streek, met een overwegend agrarische bevolking. Landbouwers blijven in hun parochie, waardoor ze minder invloed ondergaan van andere dialecten of van de standaardtaal. Dat levert dialectvaste sprekers op. We zien dat ook in West-Vlaanderen, samen met Limburg - ook een perifeer gebied - de meest dialectvaste provincie van ons land.'

'Bovendien wordt Frans-Vlaams overkoepeld door het Frans', zegt Triest. 'Het werd en wordt alleen gesproken in de familiale kring, er komen dus geen nieuwe woorden bij, omdat die niet nodig zijn. Frans-Vlaams werd lange tijd niet meer geschreven. Dat brengt mee dat veel Frans-Vlamingen het moderne Nederlands nauwelijks kunnen lezen en het trouwens ook niet begrijpen.'

Dat kunnen we zelf constateren. Mensen in de straat spreken Vlaams, maar ze begrijpen onze vragen niet. Sterker, ze ontkennen dat ze Vlaams spreken. Hun ouders, ja. Of de dokter, de burgemeester, de slager. Maar zijzelf niet. Zij spreken Frans.

Toch hoeven we niet erg aan te dringen om de verhalen te horen. Hoe ze op school gestraft werden omdat ze onder elkaar Vlaams spraken. Een wat oudere dame vertelt dat ze op kostschool in Duinkerken zat 'om Frans te leren'. Daar kwamen ook meisjes uit de Westhoek, om dezelfde reden. Maar als ze Vlaams spraken met elkaar, werden ze uitgescholden voor 'boerentrutten' of 'wilden'. Voor stommelingen die een patois brabbelden in plaats van behoorlijk Frans te spreken.

En vandaag? Ach ja, thuis spreken ze Vlaams en zeker op de buiten wordt thuis Vlaams gesproken. Dat klopt. Mensen roepen elkaar 'tot den noste kie' (tot de volgende keer) toe als afscheid. Vlaams wordt steeds meer gemengd met Franse woorden. Een beetje zoals het échte Brussels bij ons. Maar 'le flamand se défend' wordt ons verteld. Mensen willen weer Vlaams leren.

Triest: 'Die hernieuwde aandacht is ook te verklaren. Dat de sprekers over het algemeen oudere mensen zijn en dat het dialect dus letterlijk uitsterft - je zou kunnen stellen dat het een bijna dode taal is - heeft wellicht wat alarmbellen doen afgaan.'

Maar dan vooral in Parijs. Nu het regionalisme overal in Europa de wind in de zeilen heeft, blokkeert Parijs volkomen. Frankrijk weigerde zelfs het 'Europees Charter voor de regionale talen en talen van minderheden' te ratificeren. Een grondwetswijziging die aan artikel 1 wilde toevoegen dat 'de regionale talen deel uitmaken uit van het patrimonium', werd afgeschoten. De argumenten zouden de Franstalige politici in de Brusselse Rand doen schuimbekken: 'Er zijn in Frankrijk geen minderheden.' En nog: 'Stel je voor dat mensen onderwijs of formulieren in een andere taal zouden vragen!'

Een kleine minderheid wil dat ook. Een groep eist zelfs een eigen regio, los van Parijs en zeker los van het Franse centralisme. Maar de overgrote meerderheid ziet vooral heil in tweetaligheid, voor Frankrijk een wonderlijk begrip. En die Vlaamse Leeuw? Gewoon een symbool van een regio die trots is op zijn verleden en cultuur, en onbekommerd samenwerkt met de Vlamingen over de grens. Europeser kan haast niet.

Bron: Knack

22-08-2008 om 15:40 geschreven door Jong N-VA West-Vlaanderen  

Onder de Vlaamse partijen bestaat reeds jaren eensgezindheid om van 11 juli een officiële feestdag te maken. De Vlaamse meerderheidspartijen van paars slaagden er echter niet in om deze Vlaamse consensus om te zetten in realiteit. De PS lag dwars en het wetsvoorstel dat de N-VA had ingediend werd op de lange baan geschoven. Onder impuls van N-VA maakte de Vlaamse overheid ondertussen wel al van 11 juli een feestdag voor alle Vlaamse ambtenaren. 11 Juli kan echter pas écht een feestdag zijn als alle Vlamingen die dag kunnen genieten van een vrije dag.

Daarom legt de N-VA deze kwestie nu terug op tafel. De onderhandelingen voor een nieuwe regering zijn het juiste moment om deze terechte vraag eindelijk te concretiseren.

Wim De Waegenaere, voorzitter Jong N-VA West-Vlaanderen :”Het opnemen van 11 juli op de lijst van officiële feestdagen hoeft bovendien geen extra kost te betekenen. Deze dag kan immers opgenomen worden ter vervanging van bijvoorbeeld pinkstermaandag, een feestdag die nauwelijks nog enige maatschappelijke relevantie heeft en die bovendien valt in een periode waarin reeds heel wat feestdagen zitten (paasmaandag, 1 mei, Hemelvaartsdag).”

Daarenboven voert Jong N-VA West-Vlaanderen morgen actie aan het station van Lichtervelde om van 11 juli een betaalde feestdag voor alle Vlamingen te maken.

Wim De Waegenaere, voorzitter Jong N-VA West-Vlaanderen: “We vinden het nog steeds een schande dat vele duizenden Vlamingen op 11 juli moeten gaan werken: hoe kan men ‘feesten’ als men moet gaan werken.

Aansluitend hierop antwoordt Bert Maertens gevat, N-VA gemeenteraadslid te Izegem,:”We zullen ook dit jaar pamfletten uitdelen met de eis om van 11 juli een officiële feestdag te maken voor alle Vlamingen. En zolang dit niet gerealiseerd is, zullen we dit blijven doen!”.

09-07-2008 om 09:21 geschreven door Jong N-VA West-Vlaanderen  

Jong N-VA Tielt is sinds kort een feit. Het bestuur van Jong N-VA opereert onafhankelijk van dat van het bestaande N-VA in Tielt. Voornamelijk jonge mensen van 18 tot 31 jaar kunnen zich in deze groep engageren. ‘Met deze verjonging willen wij inspelen op de jonge mensen die hard bezig zijn met politiek maar de zaken wat ludieker wil opvatten.

'We staan voor honderd procent achter het Vlaamse gedachtegoed en steunen onze politici daarin volledig', verduidelijkt voorzitter Joke Parmentier.

Een eerste activiteit waar de nieuwe vereniging mee uitpakt is  een animatiedag voor kinderen op 12 juli. 'Elke jongere tussen 18 en 31 jaar die zich geroepen voelt om mee te praten, bij te leren, te organiseren, … is bij ons welkom', besluit Joke.

Op de foto ziet u: vooraan, van links naar rechts: Gilles Desseyn, Stijn Cannoot, Trevor Lecomte, Joke Parmentier, Ellen Beggia. Achteraan ziet u van links naar rechts: Bart Parmentier, Lies Therssen en Wim De Waegenaere.

bron: Het Nieuwsblad - 2 juni 2008

03-06-2008 om 09:46 geschreven door Jong N-VA West-Vlaanderen  

Op 9 mei 2008 reikt het Vlaams Parlement tijdens de State of the European Union voor de derde maal de prijzen uit aan de winnaars van drie wedstrijden over de toekomst van Europa.  Aanleiding is de 'Dag van Europa'.   Op de portaalsite van de Europese Unie (http://europa.eu/index_nl.htm) leren we het volgende:


Wie in zijn agenda of op een kalender bij 9 mei 'Dag van Europa' ziet staan, zal zich waarschijnlijk afvragen wat er op die negende mei dan gebeurd is. 

Er zijn namelijk maar weinig Europese burgers die weten dat op 9 mei 1950 de aanzet werd gegeven voor de eenwording van Europa, op een moment dat, zoals bekend, heel Europa vreesde voor een derde wereldoorlog.

Op die bewuste dag werd de pers om 18.00 uur op het Franse Ministerie van Buitenlandse Zaken aan de Quai d'Orsay bijeengeroepen voor een 'mededeling van het hoogste belang'. De eerste regels van de verklaring van 9 mei, die door Jean Monnet was opgesteld en door Robert Schuman, de Franse Minister van Buitenlandse Zaken, aan de pers werd voorgelezen en toegelicht, maakten meteen duidelijk hoe ambitieus hun plan was. 

'De wereldvrede kan alleen worden beschermd door een krachtsontplooiing die evenredig is aan de gevaren die haar bedreigen.' 'Door de gezamenlijke produktie van de oorlogsindustrieën onder gezag te plaatsen van een nieuwe Hoge Autoriteit, wier beslissingen bindend zijn voor Frankrijk, Duitsland en de andere landen die zich aansluiten, legt dit voorstel de eerste concrete fundamenten voor een Europese federatie, die onontbeerlijk is voor het handhaven van de vrede.'

Er werd dus voorgesteld een supranationale Europese organisatie op te richten voor het beheer van de grondstoffen die op dat moment de basis van alle militaire macht vormden: kolen en staal. Maar de twee landen die hun nationale zeggenschap over de 'zenuw van de oorlog' moesten opgeven, hadden elkaar nog maar enkele jaren daarvoor op leven en dood bevochten in een gruwelijk conflict dat niet alleen grote materiële, maar vooral ook enorme geestelijke schade -haatgevoelens, wrok en vooroordelen- had nagelaten. 

Om te beseffen hoe ongekend grootmoedig dit gebaar was, zou men vandaag de dag moeten denken aan een soortgelijk initiatief tussen Israëliërs en Palestijnen, Serviërs en Bosniërs of Tutsies en Hutu's: alleen was de schaal nog veel groter en waren de wonden veel dieper. 

Alles begon dus op 9 mei 1950. Daarom besloten de staatshoofden en regeringsleiders tijdens de top van Milaan in 1985 om 9 mei uit te roepen tot 'Dag van Europa'.


Deze waarden worden verwezenlijkt door economische en sociale ontwikkeling en door een evenwichtig milieu- en regiobeleid, de enige weg om alle burgers een zekere levensstandaard te garanderen. 

Als groep volkeren die beseffen dat zij met hun gelijksoortige of elkaar aanvullende culturen een eenheid vormen, bestaat Europa eigenlijk al eeuwen; maar zonder regels en instellingen was dit besef nooit voldoende om catastrofes te voorkomen. Nog steeds zijn sommige landen die niet bij de Europese Unie aangesloten zijn, het toneel van afschuwelijke tragedies. 

Zoals elke menselijke onderneming van een dergelijke omvang, kan de Europese integratie natuurlijk niet in één dag en zelfs niet in enkele decennia worden voltooid. Er zijn dan ook nog tal van tekortkomingen en onvolkomenheden. Het karwei waarmee kort na de tweede wereldoorlog werd begonnen, is dan ook nog nooit eerder vertoond! 

Wat in voorgaande eeuwen en milennia soms op een poging leek om eenheid te creëren, was in werkelijkheid het resultaat van de overheersing van het ene volk door het andere. Dergelijke structuren konden nooit lang standhouden, want de overwonnenen hadden maar een doel: hun onafhankelijkheid terugkrijgen. 

Tegenwoordig streven we naar iets anders: een Europa waarin de vrijheid en identiteit van alle aangesloten volkeren worden gerespecteerd, en dat gezamenlijk wordt bestuurd op basis van het principe: 'wat beter samen kan, moeten we samen doen. Alleen de eenwording van de volkeren kan Europa de zekerheid geven dat het de zeggenschap over zijn toekomst en zijn invloed in de wereld behoudt. 

De Europese Unie is er voor haar burgers en luistert naar hen. Want elke burger moet zich, met behoud van zijn identiteit, zijn leefgewoonten en zijn taal, thuis voelen in zijn 'Europese vaderland' waar hij kan gaan en staan waar hij wil.

08-05-2008 om 09:49 geschreven door Jong N-VA West-Vlaanderen  

Zaterdag 26 april vond de 11de Nationale Trefdag van Jong N-VA plaats in het ‘Geuzenhuis’ in Gent. Heel wat Jong N-VA’ers offerden hun zonnige zaterdagmiddag op om te komen luisteren naar onze sprekers. Het centrale thema was deze keer ‘sport’. Zo bracht Vlaams topsportmanager Ivo Van Aken een boeiende uiteenzetting over het Vlaamse topsportbeleid en zijn ervaringen bij de Tennisfederatie ten tijde van de splitsing in een Vlaamse en een Franstalige vleugel. De aanwezigen traden daarna in dialoog met Van Aken over uiteenlopende aspecten van de topsport in Vlaanderen.

Daarna was het de beurt aan de man die het WK voetbal in 2018 naar de Benelux wil halen, Alain Courtois (MR). Courtois schetste onder meer de rampzalige staat waarin onze voetbalstadions zich bevinden. Zo is er geen enkel stadion vandaag nog geschikt voor Europees voetbal. Het binnenhalen van het WK kan volgens Courtois een dynamiek meebrengen voor het vaderlandse voetbal dat, op z'n zachts gezegd, ondermaats presteert.

Afsluitend kwam Vlaams volksvertegenwoordiger Gino De Craemer (N-VA) beide heren vervoegen voor een pittig debat onder leiding van Theo Francken. Er werd o.m. stilgestaan bij het feit waarom de voetbalbond nog steeds niet gesplitst is, terwijl zo’n splitsing bij andere sportfederaties al duidelijk vruchten heeft afgeworpen. De drie deelnemeers aan het debat onderkenden de voordelen van een splitsing, zeker voor wat betreft de jeugdopleiding en het niet-betaalde voetbal. Enkel over het betaalde voetbal bestaat nog discussie. Toch is het slechts een kwestie van tijd vooraleer ook de KBVB doet wat alle andere sportfederateis al lang gedaan hebben, namelijk splitsen.

05-05-2008 om 14:00 geschreven door Jong N-VA West-Vlaanderen  

Jong N-VA nodigt jou van harte uit op de 11de Nationale Trefdag in Gent.

Deze trefdag zal doorgaan op zaterdag 26 april om 14u in ‘Het Geuzenhuis’ , Kantienberg 9.

We gaan deze keer de sportieve toer op. Met de Olympische Spelen in het gecontesteerde China in aantocht, ligt de link tussen sport en politiek voor de hand. Maar ook in eigen land is sport een geliefd onderwerp van de politieke wereld, denk maar aan de splitsing van de voetbalbond, of de bouw van nieuwe voetbalstadions.

Daarom staat deze trefdag volledig in het teken van de sport. Er zal niet alleen gepraat worden over sport, je kan ook zelf een balletje trappen. Tussen 10 en 12 uur organiseert Jong N-VA Oost-Vlaanderen een partijtje zaalvoetbal in het GUSB-sportcomplex, watersportlaan 3 in Gent. 

Na de middag volgt dan de eigenlijke Trefdag, waarbij jullie naar goede gewoonte in dialoog kunnen treden met onze gastsprekers. Onder hen alvast alvast Vlaams volksvertegenwoordiger Gino De Craemer (N-VA), oud-speler van Cercle Brugge. Daarnaast zijn we ook trots op de andere sprekers, te weten onder meer senator Alain Courtois en Vlaams Topsportmanager Ivo Van Aken.

25-04-2008 om 15:38 geschreven door Jong N-VA West-Vlaanderen  

Uit cijfers inzake arbeidsbemiddeling en tranmissie naar de RVA , geanalyseerd door Vlaams parlementslid Gino De Craemer en provinciaal Jong-N-VA-secretaris Gijs Degrande, blijkt dat het activeringsbeleid van werkzoekenden goed verloopt maar dat er iets schort aan het sanctioneringsmechanisme.  Onderzoek leert dat het aantal transmissies spectaculair stijgt terwijl het aantal sancties door de RVA nagenoeg constant blijft.  De sanctionering hinkt dus achterop.  Bovendien blijkt dat  de RVA het werk van de VDAB deels overdoet.

De N-VA blijft aandringen op de regionalisering van de arbeidsmarkt.  Om de gewesten in staat te stellen een eigen arbeidsmarktbeleid te voeren en de werkloosheidsproblematiek daadkrachtig aan te pakken, moeten de regio's de volledige bevoegdheid krijgen inzake de beschikbaarheid voor de arbeidsmarkt, inclusief de sanctioneringsbevoegdheid. 

Afgelopen woensdag werd een bezoekje gebracht aan de Brugse RVA-diensten waar het dossier werd overhandigd.  Ook werd een spandoek ontrold met de duidelijke boodschap 'Een Vlaamse RVA'.  
(foto: Benny Proot, Brugse Persbond)

04-04-2008 om 10:05 geschreven door Jong N-VA West-Vlaanderen  

31-03-2008 om 15:16 geschreven door Jong N-VA West-Vlaanderen  

Jong N-VA apprecieerde maar matig de uitspraken van vice-premier Didier Reynders als zou men nog maanden of jaren kunnen wachten met een echte staatshervorming. Een 10-tal N-VA-jongeren confronteerde hem daarom graag met de communautaire hete aardappel die hij nu niet langer voor zich uit kan schuiven, en trakteerde zijn kabinet op ‘pellepatatten’ (aardappelen in de schil).

Didier Reynders (MR) was steeds partijvoorzitter en minister. Dat die functies toch een andere ingesteldheid vragen was Reynders nooit helemaal duidelijk: partijpolitieke profilering was voor hem steeds belangrijker dan collegiaal en daadkrachtig besturen. De FOD Financiën kan er van meespreken.

En nog steeds is hij in hetzelfde bedje ziek. Amper is er na maanden palaveren een federale regering, of Reynders komt stokebrand spelen.
Alle ‘staatslieden’ die de laatste maanden onze beeldschermen mochten sieren, kwamen niet enkel zeggen dat het vroeger beter was (de jaren ’80, dat waren pas tijden!), maar vooral dat men eerst de communautaire problemen moet oplossen. Dan pas zal er vertrouwen komen en zal men van een stabiele regering kunnen spreken. En dan komt Reynders doodleuk beweren dat het communautaire gerust nog jaren kan wachten… Nochtans hebben net de Franstaligen baat bij een stabiele Belgische regering.

Bovendien zet Reynders elk akkoord op de helling. Zegt het regeerakkoord niet letterlijk dat “de regering tegen half juli een verklaring zal afleggen (…) over de inhoud van het tweede pakket hervormingsvoorstellen; met het oog op goedkeuring voor het parlementaire reces”? Het tweede pakket dus, zoals in ‘het laatste pakket van de grondige staatshervorming waar de meerderheid van de Vlamingen voor koos’?

Tot zover de politiek, over naar het beleid: een staatshervorming is nodig, en snel! Recente internationale studies (bijvoorbeeld van het IMF) tonen aan dat Vlaanderen en Wallonië dringend de vergrijzing economisch moeten voorbereiden, en daarvoor ook de nodige hervormingen moeten doorvoeren. Uitstel is geen optie meer, of de lasten van de vergrijzing dreigen op de schouders van de komende generaties terecht te komen. Ook – en vooral – daarom voerden de N-VA jongeren deze actie.

Helaas voor Reynders, maar verba volent, scripta manent. Een akkoord is een akkoord. Juli is D-day. Tijd om te beslissen of men zal kiezen vóór hervormingen, vóór Vlaamse en Waalse welvaart… en daar herinnerden we hem graag aan. Smakelijk!

De minister was afwezig en we werden onthaald door secretaris Stéphane Lefebvre. Toch beloofde hij het met de minister te bespreken… We zijn benieuwd.

28-03-2008 om 15:52 geschreven door Jong N-VA West-Vlaanderen  

Vanmiddag betoogde een tweehonderdtal Tibetanen voor de gebouwen van de Raad van de Europese Unie tegen het geweld van de Chinese overheid in Tibet de afgelopen dagen. De manifestanten kregen de steun van Europees Parlementslid Frieda Brepoels en een tiental militanten van Jong N-VA.  Ook Jong N-VA West-Vlaanderen was vertegenwoordigd.

In Tibet wordt al verschillende dagen geprotesteerd tegen de Chinese bezetting en tegen het repressieve bewind van Peking. Sinds het communistische China 49 jaar geleden Tibet bezette, staan de Tibetaanse taal en cultuur en het boeddhisme er zwaar onder druk. De Dalai Lama noemde het onlangs een ‘culturele genocide’.

Jong N-VA is van mening dat ieder volk recht heeft op zelfbeschikking en verklaart zich solidair met het Tibetaanse volk. We hopen dan ook dat er snel een einde komt aan het geweld en dat de Chinese overheid de rechten van de Tibetanen eerbiedigt.

18-03-2008 om 16:01 geschreven door Jong N-VA West-Vlaanderen  

Minister Bourgeois trakteert studenten

Vlaams minister van Media en Toerisme Geert Bourgeois (N-VA) was maandagavond te gast in het studentenhuis van de Kulak. De Kortrijkse universiteit was de eerste halte in de 'Ronde van Vlaanderen', waarmee Jong N-VA de studenten warm wil maken voor politiek. Omdat hij belang hecht aan contact met jongeren, kwam Bourgeois naar de gespreksavond. In het gezelschap van partijgenoot en Vlaams parlementslid Gino Decraemer probeerde hij de aanwezigen warm te maken voor de problematiek van de staatshervorming. Omdat de boog niet gespannen kan blijven staan, trakteerde Bourgeois nadien met een vat bier. (PhM)

13-03-2008 om 00:00 geschreven door Jong N-VA West-Vlaanderen  

Maandag 10 maart was Gino samen met minister Geert Bourgeois gastspreker van dienst op het eerste luik van de jaarlijkse Ronde van Vlaanderen in Kortrijk.  In het studentenhuis van de Kulak gaven Gino en Geert hun kijk op de politieke actualiteit en gingen uitvoerig in op de uiteenlopende vragen van de West-Vlaamse studenten en Jong-N-VA'ers.  Heel wat onderwerpen passeerden de revue.  Uiteraard werd ruimschoots aandacht besteed aan het dossier van het stadion van Club Brugge,  er werd van gedachten gewisseld over de inburgeringsproblematiek en ook het Vlaamse toerismebeleid en de opening van een nieuw Vlaams Huis in Milaan kwam op tafel.  Vanzelfsprekend werd ook de huidige politieke toestand aangekaart en vroeg men hoe de twee West-Vlaamse politici de toekomst dan wel zagen.  De avond werd afgesloten met de obligate frisse pint in de studentenbar. 

Kortom, alweer een geslaagde en interessante Jong-N-VAvond!

11-03-2008 om 16:42 geschreven door Jong N-VA West-Vlaanderen  

Ook dit jaar trekt Jong N-VA met een Ronde van Vlaanderen naar de studentensteden Leuven, Gent, Antwerpen, Kortrijk en Brussel.  Op Maandag 10 maart passeert de Ronde-karavaan in Kortrijk in het Stuhu (studentenhuis van de KULAK) met Geert Bourgeois en Gino De Craemer als gastsprekers.  Onderwerpen die alvast aan bod zullen komen zijn werk, inburgering en de haven van Zeebrugge.  Daarnaast wordt er ook ingegaan op de politieke actualiteit. 

Nadien trakteert Jong-N-VA met een gratis vat!

05-03-2008 om 09:39 geschreven door Jong N-VA West-Vlaanderen  

Het is niet eenvoudig om een goed evenwicht te vinden tussen werk en privéleven. Vlamingen maken meer gebruik van het recht om hun loopbaan te onderbreken of hulp te zoeken voor huishoudelijke klusjes dan onze Waalse zuiderburen. Een soepele loopbaanplanning voor tweeverdieners is geen overbodige luxe. Loopbaanonderbreking, tijdskrediet en dienstencheques zijn dan ook typisch Vlaams. De N-VA wil die systemen daarom in Vlaamse handen. Om ze te versterken en verder uit te bouwen.

We verliezen met z’n allen almaar meer tijd in de file. Een karavaan van (vracht)wagens trekt letterlijk een spoor over onze snelwegen. Een vlottere doorstroming kan nochtans, dankzij milieuvriendelijke alternatieven zoals nieuwe spoorwegen. Vlaanderen heeft er de middelen voor. Maar Wallonië houdt vast aan de dure Belgische wafelijzerpolitiek: wil Vlaanderen bijvoorbeeld de Antwerpse haven beter ontsluiten per spoor, dan moet er “ter compensatie” ook in Wallonië geïnvesteerd worden. De N-VA wil eigen Vlaamse spoorinvesteringen, die de kwaliteit van ons spoorvervoer verhogen en files oplossen.

Jonge gezinnen met kinderen worden geconfronteerd met heel wat financiële uitdagingen. Kinderen hebben immers tal van behoeften die veel geld kosten. Op dit moment is het Belgische kindergeld veel te laag in verhouding tot de kosten die de opvoeding met zich meebrengt. De N-VA pleit dan ook voor een coherent Vlaams gezinsbeleid met een eigen Vlaamse kinderbijslag die beantwoordt aan de reële opvoedingskost. Dat kan enkel als Vlaanderen volledig bevoegd wordt voor alle aspecten van de ondersteuning van kinderen en gezinnen.

Patiënten draaien steeds vaker zelf op voor hun gezondheidsfactuur. De sluipende privatisering van de gezondheidszorg ondermijnt de solidariteit én de gezondheid van de patiënt. Vlaanderen kiest voor de huisarts, Wallonië voor de duurdere dienstverlening via het ziekenhuis. Daarom zou Vlaanderen beter zelf alle bevoegdheden inzake gezondheidszorg uitoefenen. Op die manier blijven de kosten onder controle en de factuur betaalbaar.

De daders van criminele feiten worden steeds jonger. Maar het Belgische strafrecht is niet aangepast aan die realiteit. Vlamingen en Franstaligen hebben immers een totaal verschillende visie op jeugdcriminaliteit. De Franstalige partijen willen jongeren begeleiden en vooral beschermen. De Vlaamse partijen willen een echt jeugdsanctierecht, met begeleiding maar indien nodig ook met echte straffen. Vlaanderen wordt daarom best zelf bevoegd voor het jeugdrecht.

15-02-2008 om 21:55 geschreven door Jong N-VA West-Vlaanderen  

De Vlaamse overheid roept vandaag iedereen op om mee te doen aan de vierde editie van de Dikke-truiendag. ‘Laten we met z’n allen die dag de CO2-uitstoot verlagen door in de dagelijkse activiteiten thuis, op school én op kantoor minder energie te verbruiken’, klinkt het.

We beseffen het niet altijd, maar vanaf het moment dat we opstaan doen we heel wat dingen die een invloed hebben op ons klimaat. We zetten de verwarming aan, maken koffie, luisteren naar de radio, zetten de afwasmachine of onze pc aan… Door deze dagelijkse activiteiten verhoogt de hoeveelheid broeikasgassen in de atmosfeer. Het resultaat is gemiddeld 7 ton CO2-uitstoot per Belg per jaar. We kunnen gerust met minder.

De Dikke-truiendag mikt vooral op eenvoudige maatregelen die je kan nemen zonder dat je aan comfort moet inboeten. Zo moet rationeel energieverbruik een structurele verankering krijgen thuis, op de werkvloer en op school.

Wij, als N-VA jongeren, hebben alvast de verwarming wat minder gezet en een dikkere trui aangetrokken!

15-02-2008 om 21:42 geschreven door Jong N-VA West-Vlaanderen  

Op zondag 17 februari zal Kosovo zich onafhankelijk verklaren. Dat beweert althans de Servische minister Samardzik, die bevoegd is voor Kosovo. Ook andere bronnen bevestigen dit.

Meteen daarna, op 18 februari, vergaderen de Europese ministers van buitenlandse zaken in Brussel. Die zouden al, -land per land-, kunnen beslissen om de nieuwe staat Kosovo te erkennen, en om een nieuwe EU-missie naar Kosovo te sturen, om de politie en het gerecht bij te staan.

Vandaag raakte echter bekend dat Rusland en Servië, die zich verzetten tegen een mogelijke onafhankelijkheid, een spoedzitting van de VN-veiligheidsraad vragen om de toestand te bespreken. De twee landen zien de mogelijke onafhankelijkheidsverklaring als een inbreuk op een VN-resolutie van negen jaar geleden. Die kent Kosovo een "substantiële autonomie" toe, maar heeft het ook over de territoriale onschendbaarheid van Servië als erfgenaam van Joegoslavië.

Kosovo staat nu nog onder gezag van de VN en de NAVO. Na de onafhankelijkheidsverklaring zou Kosovo onder Europese bescherming komen.

15-02-2008 om 21:41 geschreven door Jong N-VA West-Vlaanderen  

Bart De Wever      Voorzitter N-VA

Vlaanderen zorgt voor 3/4 van de welvaart in dit land. Iedere Vlaming is jaarlijks voor 2000 euro "solidair met Franstalig België". Maar ... Als Vlaanderen vraagt om wetten of arresten (zoals de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde) toe te passen, dan is het antwoord "non". Als Vlaanderen hervormingen wil om de economie en de gezondheidszorg draaiende te houden, dan is het antwoord "non". Als Vlaanderen wil dat de deelstaten meer bevoegdheden krijgen, dan is het antwoord "non". Dan maar verder aanmodderen? Met de vingers blijven draaien? Daarop antwoordt de N-VA resoluut "neen". Er komen immers zware uitdagingen op ons af: de globalisering, de vergrijzing, de betaalbaarheid van de sociale zekerheid ... Vlaanderen moet de vrijheid krijgen én de verantwoordelijkheid nemen om die uitdagingen krachtdadig aan te pakken. Alleen zo stellen we de welvaart en het welzijn van zes miljoen Vlamingen veilig. Alleen zo kan Wallonië op eigen kracht uit het dal klimmen. Tijdens de regeringsonderhandelingen stootten de Vlaamse partijen voortdurend op een Franstalige "non". Maar de N-VA bleef - en blijft - voet bij stuk houden als dé Vlaamse garantie. Waarom een staatshervorming?      Debatteer mee!       Word lid

15-02-2008 om 21:24 geschreven door Jong N-VA West-Vlaanderen  

Elk jaar raken in Izegem gemiddeld 35 fietsers gewond bij een verkeersongeval. Een derde van de slachtoffers is tussen 10 en 17 jaar oud. Dat blijkt uit de officiële ongevallenstatistieken van 2002-2007, die N-VA-gemeenteraadslid Bert Maertens opvroeg bij de politiezone Riho. De Roeselaarsestraat is veruit de gevaarlijkste straat voor fietsers, gevolgd door de Prins Albertlaan en de Centrale Brug. Jong N-VA Izegem vraagt dat het stadsbestuur deze zwarte punten in het fietsverkeer prioritair aanpakt.

Vorig jaar raakten 36 fietsers gewond in het Izegemse verkeer. Daarmee benadert 2007 het gemiddelde van de laatste jaren: 35 gewonde fietsers per jaar, waaronder drie ernstig gewonden of doden. De cijfers van de periode 2002-2007 tonen een vrij homogeen beeld. Van een structurele daling van het aantal gewonde fietsers is voorlopig geen sprake.

Jongeren tussen 10 en 17 jaar oud bevinden zich in de kwetsbaarste leeftijdscategorie. Liefst een derde van de slachtoffers behoort tot deze groep. “Jong N-VA wil daarom nog meer aandacht voor sensibiliserende acties voor een veiliger fietsverkeer. Ook het uittekenen van veilige fietsroutes voor kinderen en jongeren kan alleen maar voordelen hebben. Maar het stadsbestuur moet vooral dringend meer investeren in veilige fietspaden en -oversteken,” zegt N-VA-jongerenvoorzitter Bernhard De Muynck.

De jonge N-VA-politici onderzochten ook welke de zwarte fietsverkeersaders zijn. De Roeselaarsestraat blijkt de meest fietsonveilige straat in Izegem. In de periode 2002-2007 raakten daar liefst 20 fietsers gewond bij een verkeersongeval. Vooral het kruispunt met de Sasbrug staat bekend als een gevaarlijk punt voor fietsers (5 gewonde fietsers).

Andere onveilige verkeerspunten zijn onder meer de Prins Albertlaan (11), de Centrale Brug (9), de Burgemeester Vandenbogaerdelaan (9, waarvan 4 op het kruispunt met de Schoolstraat), de Dirk Martenslaan (7, waarvan 3 op het kruispunt met de Kasteelstraat) en het kruispunt van de Kachtemsestraat en de Lieven Gevaertlaan (6).

“Wij willen dat het stadsbestuur deze zwarte punten in het Izegemse fietsverkeer dringend en prioritair aanpakt. De cijfers zeggen voldoende,” stelt Bert Maertens.

“Jongeren moeten zich in Izegem veilig met de fiets kunnen verplaatsen. Jong N-VA wil daarom constructief meewerken aan een beter fietsbeleid voor onze stad,” aldus Bernhard De Muynck. “We engageren ons om zelf ook concrete voorstellen uit te werken en deze voor te leggen aan het stadsbestuur. We rekenen erop dat er dan ook daadwerkelijk actie volgt,” besluiten beide Jong N-VA’ers in koor.

15-02-2008 om 20:01 geschreven door Jong N-VA West-Vlaanderen  

12-02-2008 om 15:52 geschreven door Jong N-VA West-Vlaanderen  

Meer info?
Wim De Waegenaere
Voorzitter Jong N-VA West-Vlaanderen
Robert Schumanstraat 2
8870 Izegem
wim.dewaegenaere@n-va.be

06-02-2008 om 00:00 geschreven door Jong N-VA West-Vlaanderen