|
Vandaag ongesteld geworden :cry::cry:
Na 22 lange maanden stappen we uit de medische mallemolen, jammer genoeg met lege handen.
Het is zo oneerlijk, we hebben er alles voor over gehad (zowel qua tijd, qua financiëel vlak, ...) en toch heeft het niet mogen zijn.
Ik wil mijn lichaam niet meer laten afzien, zowel op lichamelijk vlak als op emotioneel vlak.
Het is een zeer harde beslissing, maar we willen terug genieten van het leven en niet meer leven van afspraak tot afspraak bij gyné of ziekenhuis. Niet meer op commando spuiten zetten, niet meer op commande andere prestaties neerzetten, niks meer van de MOET.
We gaan genieten van Jonas, van ons wonder, die achteraf bekeken een GROOT WONDER moet zijn.
Hoe het verder moet met deze blog weet ik nog niet, we zullen wel zien.
Iedereen bedankt voor de steunende woorden, mailtjes, enz ...
De meeste onder jullie weten mij ook op een andere manier te benaderen, in ieder geval ik hoop dit contact via de andere wegen te mogen blijven hebben.
Nu ik dit type, zijn de tranen niet ver weg, maar we moeten verder, verder met ons leven met leuke zaken... en dromen over een 2de zullen we wel blijven doen. Nu maar hopen dat er nog een GROOT WONDER op ons wacht, zo heel spontaan :wink:.
veel liefs
Cathy
|
