Pff... het blijft winteren. Vandaag nog wat sneeuw bijgekomen in onze al zo witte tuin. Ik heb er al schoon genoeg van, maar t lijkt erop dat Jolie haar extra amuseert buiten. Rennen door de sneeuw vindt ze blijkbaar top. Ze houdt er in elk geval veel meer van dan onze Dobermann, die eigenlijk buiten niet veel meer doet dan staan piepen om terug binnen te mogen... Wanneer ik haar zo zie hossen door de sneeuw, vraag ik me af wanneer de eerste tekenen zouden kunnen komen over het al dan niet drachtig zijn van mijn meid. Ik heb het idee dat haar eetlust is afgenomen en dat ze minder happig is op haar brokken. Misschien beeld ik het me in omdat ik uitkijk naar een bevestiging... Vrees dat ik nog wat geduld zal moeten hebben. Alleen bij het uitdelen van de hoeveelheid geduld, stond ik blijkbaar redelijk achteraan in de rij
Gisterenmorgen afspraak bij de dierenarts voor nieuwe bloedwaardebepaling. Jolie vindt bloedprikken helemaal niet zo leuk. Het is weliswaar de derde keer op rij dat ze dit moet ondergaan en blijkbaar heeft ze goed door wat er aan de hand is wanneer de deur van de dierenarts opengaat. Ze keert zich zowaar om en wil de praktijk verlaten. Helaas, onmogelijk, het onderzoekje is noodzakelijk. Wanneer mijn meisje merkt dat ze er toch niet onderuit komt, kan ze zonder moeite de onderzoekstafel worden opgetild en verloopt het bloedprikken zonder problemen. Met het bloedmonster op zak verlaten we de praktijk en spoeden wij ons naar het labo om zo snel mogelijk het resultaat te weten te komen. Tegen de middag krijgen we bevestiging dat het toch wel de 'grote' dag moet worden. Een bloedwaarde van 10.3 geeft aan dat wij een nieuwe rit naar Moerbeke-Waas voor de boeg hebben. De rit is heel wat aangenamer dan zondag (toen we naar Moerbeke gleden door de sneeuw) en we worden hartelijk ontvangen. Jolie heeft wat tijd nodig om te wennen aan de omgeving en aan de reu. Mijn hondje is overduidelijk nog niet ervaren met dergelijke toestanden. De reu, Harras-Suzy van de Ducavallei, is evenwel een echte charmeur en na enige tijd is er sprake van een dekking met onze Miss Jolie. Nu is het afwachten en hopen op een mooi nestje pups!
Het is bijna zover. Spannend hoor. Mijn bouverteefje Jolie, 2 1/2 jaar oud, krijgt binnenkort haar eerste nestje! Sinds vorige dinsdag terug loops en bijna klaar voor haar date met de reu. Vandaag een eerste ritje gemaakt tot bij de reu. Razend benieuwd hoe alles zou verlopen en vooral ook hoe mijn meisje zich zou gedragen, of ze welwillend, afwachtend, gestresst of enthousiast zou zijn. Nu blijkt dat ze er eigenlijk nog niet helemaal klaar voor is. Ze liet de reu dus op zijn honger zitten en wou zich niet zomaar even tot de daad laten overhalen. Telkens haar ferme partner toenadering zocht, ging ze plat liggen of zitten, zodanig dat er van een geslaagde dekking geen sprake is. Morgen dus terug een ritje naar de dierenarts om de bloedwaarden voor dekking nog eens te laten bepalen. Indien groen licht, opnieuw richting reu en hopen op meer succes. Spannend dus, zoals ik al zei...
