Ik ben Leffelaer Johny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam John beton.
Ik ben een man en woon in Brasschaat (België) en mijn beroep is Rigger-monteur.
Ik ben geboren op 29/11/1961 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen-duiken-onder water fotografie.
Na vele jaren foto's te hebben gemaakt,met een Motormarine II van Sea&Sea (analoge systeem),ben ik een drietal jaren geleden overgestapt op een digitale camera,namelijk een 7070 Wide Zoom van Olympus,eerst in een Olympus OW-huis,sinds een jaar met een Ikelite OW-huis. Sinds kort heb ik er een externe flits bij gekocht,de DS 51 van Ikelite. En nu maar spelen en proberen hé.;-)
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
John beton's blog
Droog blijven is geen optie,nat,natter,natst.
21-09-2010
St. Annaland.
Beste mensen,deze update,inclusief de bijgeplaatste reeksen met foto's,gaat over de duikstek St. Annaland. Sinds ik deze duikstek een drietal jaren geleden heb leren kennen,is deze stek mijn lievelingsplaatsje geworden. Als je deze zeer ruime duikstek bekijkt,kan je vanaf de kop in het noord-westen,langs heel het strand,tot bijna bij de ingang van de jachthaven duiken. Op de kop,kan je bij hoog water,een diepte van ongeveer een twintig meter halen,het is een mooie helling met blokken. De rest van de duikstek,is bij hoog water ongeveer een tiental meter diep op het diepste punt. Alles is zeer mooi begroeid,er valt een schat aan onder water fauna en flora te ontdekken,getuige hierbij zijn mijn hierbij geplaatste foto's,bij deze en eerdere updates. Een beetje vreemd is het feit,dat je hier heel wat dahlia's kunt zien in meerdere kleuren,sommigen verdwijnen of verplaatsen zich,anderen vindt je terug,op plaatsen waar je ze voorheen nooit zag. Verder kom je redelijk wat pauwkokerwormen,altijd mooie verschijningen voor op de foto. Nu,rond deze tijd,kom je er massaal veel bruine plooislakken tegen,het is een soort,die je pas in de late zomer tegenkomt. Andere mooie verschijningen zijn,vele garnalen,zeenaalden,hooiwagenkrabben,donderpadden,grondels enz... enz...,ik zou zeggen,neem de proef op de som en kom er eens een kijkje nemen. De stek is niet echt moeilijk te beduiken,dus ook te doen voor minder ervaren duikers. Meestal is de zichtbaarheid bij hoog water,opmerkelijk beter dan bij laag water. Het te water gaan,kan bij hoog water ruim een uur voor de kentering. Zo,geniet alvast van de diversiteit onder water,door het bekijken van de drie reeksen foto's die ik hier bij deze update plaats,groetjes,Johny.
Beste mensen,wat blijft het toch genieten van Zeeland,boven water én zeker onder water. De laatste weken heb ik zoveel mooie momenten beleefd,bij de vele duikstekken rond Tholen,de Bergse-Diepsluis,Strijenham,De vuilbak en St.Annaland,o zo mooi onder water. Een dankwoordje gaat natuurlijk naar verschillende buddy's van me,Tuur,Yvan,Robert,Georges,merci hé gasten. Bij deze update,voeg ik drie reeksen foto's,geen wereldresultaten,maar toch mooie plaatjes. De vele donderpadden in verschillende kleuren en maten,de nieuwe kleine sepiaatjes,zeenaalden en nu ook weer de bruine plooislakken,dankbare objecten voor op foto. Op duikstek Strijenham,een paar duiken gedaan met een zichtbaarheid van wel 5 meter,nog nooit meegemaakt daar. Zeker met zo'n zicht,krijg je een mooi overzicht hier,en overvalt je de schoonheid van deze duikstek. Wel honderd zeebaarzen,die een schimmenspel spelen met hun kleur op de achtergrond,je zou er de tropische momenten bij vergeten. Die tropische momenten (lees Filippijnen) moeten nog een paar maanden wachten,al kijk ik er ook weer naar uit hoor. Tot de volgende,en geniet van de plaatjes,Johny.
Beste blogbezoekers,de laatste weken heb ik weer redelijk wat duiken gedaan,op duikstekken zoals Burghsluis,Zoetersbout,Dreischor parking,Den Osse haven,Stavenisse vissteiger,St. Annaland,Strijenham en De Oesterdam. Natuurlijk word ik dikwijls vergezeld,door mijn OW-camera,waarvan ik de resultaten hier publiceer met deze update. Mooie kansen en objecten,die ik al lang eens op de plaat wou zetten,daar heb ik nu van kunnen genieten,en hoop jullie mee te laten genieten. Op de duikstek Dreischor parking,had ik een vreemde,doch bevredigende duik,zo rond de -9 meter hing er als het ware een vieze smog-laag,was alles doods en triest,dit vanwege vermoedelijk een zuurstoftekort. In het ondiepere deel daarentegen,werden we verrast door gigantisch veel kreeften,vorskwab en leuke grondels die zich met eitjes verscholen in lege oesterschelpen. De kreeftenpopulatie is hier echt uitbundig,mijn buddy en ik waren het er over eens,dat we misschien wel 200 à 300 kreeften hadden gezien op één duik. Ook blij was ik met het meestal vrij schuwe Galatea-kreeftje,dat eindelijk eens een paar seconden stil bleef zitten,deze zat op Stavenisse vissteiger. Voorts behoort Burghsluis,van nu af aan,tot één van mijn favoriete duikstekken,alleen is het jammer,dat het me nog steeds niet gelukt is,de boompjesslakken deftig op foto te zetten,dus we blijven duiken en hopen op beterschap daaromtrent. Voor de liefhebbers,geniet van de foto's,cheers,Johny.
Ook al ga ik graag naar verre tropische oorden,om mijn hobby (duiken) te beoefenen,tijdens onze Westerse zomermaanden,bieden de duikstekken in de Zeeuwse delta,een mooi alternatief. De laatste weken heb ik al een dertigtal duiken gedaan op duikstekken zoals,Bergse-Diepsluis(Oesterdam)/Strijenham/St. Annaland/Vuilnisbelt/De Punt/Stavenisse(Keeten)/Burghsluis/Bommenede(Grevelingen). De meeste duiken die ik doe,zijn op de Bergse-Diepsluis(Oesterdam),dit om praktische redenen,het is niet zo gek ver van mijn woonplaats,je hoeft er geen rekening met het getij te houden,het is dus een ideale stek,om er eens solo op uit te gaan met mijn camera. Al de foto's bij deze update,zijn genomen aldaar. Omdat dit een vrij drukke duikplaats is,kies ik specifieke momenten uit zoals,s'ochtends heel vroeg in de weekends of gewoon tijdens weekdagen. Je kan er dan heerlijk rustig duiken,met meestal een goede zichtbaarheid. De onderwater fauna en flora is heel uitbundig op deze stek. Je ziet er bv. massa's sepia's,steenbolken,harders,zeebaarzen,grondels,botervisjes,zeenaalden,pijlinktvissen,kreeften,krabben,garnalen,kleine snotolfjes,naaktslakken,platvissen,palingen enz....enz...,(een lange lijst hoor). Voor de liefhebbers en de bezoekers van mijn blog,ziehier wat foto's,de ene al mooier dan de andere,geniet er van,groetjes,Johny.
Zeeland dezer dagen staan weer een beetje op zijn kop. Zoals naar jaarlijkse gewoonte,komen de sepia's weer in grote getale de Oosterschelde-delta in,om een partner te zoeken,te paren en hun eieren af te zetten. Een heus schouwspel van hun liefdesgedrag,wat resulteert in knuffelen,maar wat ook bijzonder agressief kan zijn,zodat je ook sepia's tegenkomt met verwondingen. Een mannetjes-sepia,die stiekem probeert kans te maken met een vrouwtje,levert soms al wel eens een vechtpartijtje op tussen hen. Op allerlei structuren,zoals staketsels,zelfgemaakte geraamtes van tentjes,en zelfs gewoon stokken die in de bodem worden gestoken,vind je deze dagen de druppelvormige eitjes van de sepia's. Deze eitjes komen zowat uit na een 2 à 3 maanden,blijven een tijdje in de nabijheid van hun geboortestek,tot ze een bepaalde grootte hebben,en gaan dan zoals hun voorvaderen,terug de Noordzee op en verder zuidwaarts naar het zuiden. Als duiker,dit alles mogen aanschouwen,is zo prachtig mooi om zien,dat er aan alle duikstekken,een bont allegaartje van duikers,ervaren of beginners,duikers uit omliggende landen,op af komen. Door deze drukte,wordt de bodem serieus op de proef gesteld,iedereen wil immers een mooi plaatje schieten met zijn camera. Goed uittrimmen is de boodschap,besef dat als je de bodem beroert,je stof en slib opwerpt,en zo de zichtbaarheid reduceert naar nul,en kan je naar je mooie plaatjes fluiten. Voor mij,blijven het prachtige beesten,die ik jaarlijks wat graag tegemoet kom,hier wat plaatjes van hen,geniet ervan,groetjes,Johny.
Echt wennen is het deze keer,na mijn tropische duiken (102),heb ik al een zestal keer Zeeland bezocht,brrrrrrr,het water is nu een 11 à 12 graden warm (of koud),zelfde temperaturen boven water,een enorm verschil in duik-beleving. Soit,voorlopig kan ik alleen de mooie momenten maar koesteren,die we hadden in Lembeh,met het bekijken van de foto-opnamen,die ik er nam tijdens het duiken aldaar. De ene foto al mooier dan de andere,sommigen zijn iets meer bewerkt,hetzij bijgesneden,of de belichting bijgewerkt. De volmaakte foto's zullen het wel nooit worden vermoed ik,ik blijf het verschrikkelijk moeilijk hebben,met mijn flits de juiste hoeveelheid licht te laten leveren. Ook laat ik vele composities schieten,uit schrik iets te beschadigen. Soit,het blijft voorlopig dus bij gewoon leuke foto's nemen,waarvan hier weer twee reeksen van negen stuks,voor de liefhebbers,enjoy it,groetjes,Johny.
Tijdens mijn laatste reis naar Lembeh,in Indonesië,hebben we weer ontelbaar veel naaktslakken tegengekomen. In alle maten,vormen én kleuren,tonen deze schatjes zich van hun mooiste kant. Heel veel onderwater-fotografen worden aangetrokken door deze wezentjes,het zijn dan meestal dankbare objecten,om op de plaat vast te leggen. Eén nachtduik zal me in het bijzonder bijblijven,ééntje op de duikstek Nudi Fall's,na zovele tropische duikreizen,naar het verre oosten,had ik nog nooit de gelegenheid gehad,om de eerder wat groot uitgevallen naaktslak,met de Latijnse naam "Asteronotus cespitosus",te zien. Net bij die nachtduik,zag ik twee héél mooie exemplaren,waar je een heel leuke compositie van kon maken,doch,net toen deed mijn camera het niet. Heb er nog twee nachtduiken gedaan nadien,op zoek naar deze beauty's,maar nada,niets meer van hen te zien,bleef wat gefrustreerd achter. Voor de liefhebbers,enjoy it,Johny.
Bij deze twee reeksen foto's,zitten er opnamen bij,die me lyrisch doen terug denken,aan de voorbije reis. Bijvoorbeeld,meerdere zeepaardjes op een paar vierkante meter,zijn mooie kansen voor wie foto's neemt onder water. Ze laten zich niet té gemakkelijk fotograferen,ze hebben de neiging,om hun hoofd weg te draaien van de lens,wat het niet makkelijk maakt,om een mooie compositie voorop te stellen. Alhoewel het op zich vrij makkelijk is om zeepaardjes te fotograferen,ze blijven immers op dezelfde plaats,heb ik bij het nemen van deze plaatjes,heel wat lucht moeten verbruiken,het was niet wenselijk om te hooveren of je neer te leggen op het zand,omdat er zo veel leuke dingen in de omgeving zaten. Je wilt toch écht niet,dat je één zeepaardje een trap met je vinnen geeft,om een ander te fotograferen hé. Een ander mooi verhaal was het kleine sepiaatje,nadat ik er een paar opnamen van gemaakt had,wou Katia,een Duitse dame die nog steeds met de analoge NIKONOS foto's maakte,er een paar opnamen van maken. Toen kwam het modelletje zich op de macro-standaard nestelen,wat voor mij natuurlijk ook een mooi plaatje opleverde. Kortom,bij vele foto's,zitten er mooie verhalen achter,en dat is wat mij blijft intresseren,ik wou dat ik nog ginds was,krijg er nooit genoeg van. Voor de liefhebbers,geniet er van,groetjes,Johny.
