Ik ben Leffelaer Johny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam John beton.
Ik ben een man en woon in Brasschaat (België) en mijn beroep is Rigger-monteur.
Ik ben geboren op 29/11/1961 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen-duiken-onder water fotografie.
Na vele jaren foto's te hebben gemaakt,met een Motormarine II van Sea&Sea (analoge systeem),ben ik een drietal jaren geleden overgestapt op een digitale camera,namelijk een 7070 Wide Zoom van Olympus,eerst in een Olympus OW-huis,sinds een jaar met een Ikelite OW-huis. Sinds kort heb ik er een externe flits bij gekocht,de DS 51 van Ikelite. En nu maar spelen en proberen hé.;-)
Ook al ga ik graag naar verre tropische oorden,om mijn hobby (duiken) te beoefenen,tijdens onze Westerse zomermaanden,bieden de duikstekken in de Zeeuwse delta,een mooi alternatief. De laatste weken heb ik al een dertigtal duiken gedaan op duikstekken zoals,Bergse-Diepsluis(Oesterdam)/Strijenham/St. Annaland/Vuilnisbelt/De Punt/Stavenisse(Keeten)/Burghsluis/Bommenede(Grevelingen). De meeste duiken die ik doe,zijn op de Bergse-Diepsluis(Oesterdam),dit om praktische redenen,het is niet zo gek ver van mijn woonplaats,je hoeft er geen rekening met het getij te houden,het is dus een ideale stek,om er eens solo op uit te gaan met mijn camera. Al de foto's bij deze update,zijn genomen aldaar. Omdat dit een vrij drukke duikplaats is,kies ik specifieke momenten uit zoals,s'ochtends heel vroeg in de weekends of gewoon tijdens weekdagen. Je kan er dan heerlijk rustig duiken,met meestal een goede zichtbaarheid. De onderwater fauna en flora is heel uitbundig op deze stek. Je ziet er bv. massa's sepia's,steenbolken,harders,zeebaarzen,grondels,botervisjes,zeenaalden,pijlinktvissen,kreeften,krabben,garnalen,kleine snotolfjes,naaktslakken,platvissen,palingen enz....enz...,(een lange lijst hoor). Voor de liefhebbers en de bezoekers van mijn blog,ziehier wat foto's,de ene al mooier dan de andere,geniet er van,groetjes,Johny.
Zeeland dezer dagen staan weer een beetje op zijn kop. Zoals naar jaarlijkse gewoonte,komen de sepia's weer in grote getale de Oosterschelde-delta in,om een partner te zoeken,te paren en hun eieren af te zetten. Een heus schouwspel van hun liefdesgedrag,wat resulteert in knuffelen,maar wat ook bijzonder agressief kan zijn,zodat je ook sepia's tegenkomt met verwondingen. Een mannetjes-sepia,die stiekem probeert kans te maken met een vrouwtje,levert soms al wel eens een vechtpartijtje op tussen hen. Op allerlei structuren,zoals staketsels,zelfgemaakte geraamtes van tentjes,en zelfs gewoon stokken die in de bodem worden gestoken,vind je deze dagen de druppelvormige eitjes van de sepia's. Deze eitjes komen zowat uit na een 2 à 3 maanden,blijven een tijdje in de nabijheid van hun geboortestek,tot ze een bepaalde grootte hebben,en gaan dan zoals hun voorvaderen,terug de Noordzee op en verder zuidwaarts naar het zuiden. Als duiker,dit alles mogen aanschouwen,is zo prachtig mooi om zien,dat er aan alle duikstekken,een bont allegaartje van duikers,ervaren of beginners,duikers uit omliggende landen,op af komen. Door deze drukte,wordt de bodem serieus op de proef gesteld,iedereen wil immers een mooi plaatje schieten met zijn camera. Goed uittrimmen is de boodschap,besef dat als je de bodem beroert,je stof en slib opwerpt,en zo de zichtbaarheid reduceert naar nul,en kan je naar je mooie plaatjes fluiten. Voor mij,blijven het prachtige beesten,die ik jaarlijks wat graag tegemoet kom,hier wat plaatjes van hen,geniet ervan,groetjes,Johny.
Echt wennen is het deze keer,na mijn tropische duiken (102),heb ik al een zestal keer Zeeland bezocht,brrrrrrr,het water is nu een 11 à 12 graden warm (of koud),zelfde temperaturen boven water,een enorm verschil in duik-beleving. Soit,voorlopig kan ik alleen de mooie momenten maar koesteren,die we hadden in Lembeh,met het bekijken van de foto-opnamen,die ik er nam tijdens het duiken aldaar. De ene foto al mooier dan de andere,sommigen zijn iets meer bewerkt,hetzij bijgesneden,of de belichting bijgewerkt. De volmaakte foto's zullen het wel nooit worden vermoed ik,ik blijf het verschrikkelijk moeilijk hebben,met mijn flits de juiste hoeveelheid licht te laten leveren. Ook laat ik vele composities schieten,uit schrik iets te beschadigen. Soit,het blijft voorlopig dus bij gewoon leuke foto's nemen,waarvan hier weer twee reeksen van negen stuks,voor de liefhebbers,enjoy it,groetjes,Johny.
Tijdens mijn laatste reis naar Lembeh,in Indonesië,hebben we weer ontelbaar veel naaktslakken tegengekomen. In alle maten,vormen én kleuren,tonen deze schatjes zich van hun mooiste kant. Heel veel onderwater-fotografen worden aangetrokken door deze wezentjes,het zijn dan meestal dankbare objecten,om op de plaat vast te leggen. Eén nachtduik zal me in het bijzonder bijblijven,ééntje op de duikstek Nudi Fall's,na zovele tropische duikreizen,naar het verre oosten,had ik nog nooit de gelegenheid gehad,om de eerder wat groot uitgevallen naaktslak,met de Latijnse naam "Asteronotus cespitosus",te zien. Net bij die nachtduik,zag ik twee héél mooie exemplaren,waar je een heel leuke compositie van kon maken,doch,net toen deed mijn camera het niet. Heb er nog twee nachtduiken gedaan nadien,op zoek naar deze beauty's,maar nada,niets meer van hen te zien,bleef wat gefrustreerd achter. Voor de liefhebbers,enjoy it,Johny.
Bij deze twee reeksen foto's,zitten er opnamen bij,die me lyrisch doen terug denken,aan de voorbije reis. Bijvoorbeeld,meerdere zeepaardjes op een paar vierkante meter,zijn mooie kansen voor wie foto's neemt onder water. Ze laten zich niet té gemakkelijk fotograferen,ze hebben de neiging,om hun hoofd weg te draaien van de lens,wat het niet makkelijk maakt,om een mooie compositie voorop te stellen. Alhoewel het op zich vrij makkelijk is om zeepaardjes te fotograferen,ze blijven immers op dezelfde plaats,heb ik bij het nemen van deze plaatjes,heel wat lucht moeten verbruiken,het was niet wenselijk om te hooveren of je neer te leggen op het zand,omdat er zo veel leuke dingen in de omgeving zaten. Je wilt toch écht niet,dat je één zeepaardje een trap met je vinnen geeft,om een ander te fotograferen hé. Een ander mooi verhaal was het kleine sepiaatje,nadat ik er een paar opnamen van gemaakt had,wou Katia,een Duitse dame die nog steeds met de analoge NIKONOS foto's maakte,er een paar opnamen van maken. Toen kwam het modelletje zich op de macro-standaard nestelen,wat voor mij natuurlijk ook een mooi plaatje opleverde. Kortom,bij vele foto's,zitten er mooie verhalen achter,en dat is wat mij blijft intresseren,ik wou dat ik nog ginds was,krijg er nooit genoeg van. Voor de liefhebbers,geniet er van,groetjes,Johny.
Weer eens twee reeksen met foto's geplaatst,van de héél mooie dingen die je tegenkomt bij het duiken,in de regio rond Lembeh. Terwijl de sepia-gekte in Zeeland,weldra weer zal openbarsten,heb ik in Lembeh al vele familieleden van hen op de foto kunnen vastleggen. In alle kleuren,vormen en maten,bekijk zo eens de flamboyante sepia,waarbij we een vinger hebben naast gehouden,om even te tonen,hoe groot hij wel was(of niet). Meerdere keren hebben we deze kleur-kunstenaar tegen gekomen,altijd heerlijk om zien. Al deze octopus-achtigen zijn héél benaderbaar,én een geschenk voor iedere onderwater-fotograaf,ze poseren graag. Voor de liefhebbers,geniet er van,groetjes,Johny.
Toch maar een "efforeke" gedaan,en al twee reeksen met foto's geplaatst,een snelle selectie van de vele foto's die ik heb genomen,tijdens het duiken,op de duikplaatsen rond de Lembeh Strait,ten noordoosten van het eiland Sulawesi,in Indonesië. Heel relaxend duikend,komen deze crittertjes voorbij je camera,soms gaat het vrij snel,zodat mijn camera-instellingen niet altijd optimaal zijn. Aan vele foto's moet nog wat bijgeschaafd (fotoshop) worden,maar daar kruipt wel wat tijd in,wat ik voorlopig niet heb. Toch,voor de liefhebbers,geniet er al van,Johny.
Bij deze,nog wat opnamen van het mooie marine-leven,dat je tegenkomt op de duikplaatsen nabij Panagsama-Moalboal,op het eiland Cebu. Het blijft één van mijn lievelingsstekken,niet alleen om het mooie duiken,ook voor de relaxte sfeer die er heerst,vriendelijke mensen,leuke resorts,goede restaurantjes,en op zijn tijd een frisse pint,meer moet dat niet zijn. Geniet ervan,groetjes.
Bij deze familie van Crustacea,is de verscheidenheid bijzonder groot. De meeste exemplaren laten zich meestal alleen zien in het donker,zeg maar bij het nachtduiken. Zelf spreek ik meestal over monsters,als ik het heb over deze prachtige wezens. Mijn lievelingen bij deze familie zijn ontegensprekelijk de decorator-krabben,familie van spinkrabben,ongelooflijk hoe ze zich vermommen met allerlei aanhangsels,om zo toch hun vijanden te misleiden. Voor de liefhebbers,geniet ervan.
