Vanmorgen toch met een lichte euforie mogen starten want na 5 km draaide de 2000-ste kilometer onder de wielen door . Op dat moment heb ik even de rug gestrekt en de armen in de hoogte gestoken . Vandaag dus samen met Conner uit Dublin gefietst richting Léon, het was heerlijk fietsen deze voormiddag met een licht zonnetje en +/- 20 graden. Na goed 60 km in 3 u fietsen, aangekomen in Léon waar we na er eerst rustig wat te hebben rondgefietst ook een bezoek zijn gaan brengen aan de kathedraal. En aangezien we vandaag met 2 waren kon er ondertussen een bij de fietsen blijven. Ik heb er dan ook gebruik van gemaakt om de kathedraal ook vanbinnen (tegen betaling van 5 euro) te bezichtigen, ziet er gewoon prachtig uit en zeker de moeite waard voor wie eens in deze buurt zou komen. Mijn Ierse metgezel vond het niet kunnen dat er in kerken geld gevraagd werd en was dus snel terug .
Ondertussen ook nog een aantal fietsers tegengekomen op het plein voor de Kathedraal. Ik had hen 2 dagen geleden al ontmoet in een refuge en zij keken toch redelijk verbaasd. Nadat we nog wat gegeten hebben in Léon zijn we verder gefietst richting Astorga, 65 km verder. Eens de stad verlaten moesten we gedurende de rest van de dag vol tegen de wind in die in de loop van de middag was komen opsteken . En ik die had gehoopt dat als je met 2 fietst (zoals bij Jos en Piet - mijn fietsmaten in Frankrijk - vanzelfsprekend was) ieder zijn deel van het kopwerk moet doen, heb ik van Conner niets meer gezien. (Hij heeft gedacht, laat die zwoegen en zweten, ik volg wel in het wieltje ). Nadat ik 60 km tegen de wind in gestoempt heb, heb ik dan ook op een nette manier van hem afscheid genomen.
Dan toch nog even de lichte paniek verklaren. Vandaag dus de eerste lekke band gehad., Op zich niets speciaals na 2000 km, maar bij het wisselen van de binnenband blijkt nu dat de binnenbanden in de wielen Belgische ventielen (voor die van Kaulille zijn dat sepappen) en de reserve binnenbanden die ik nog eens apart bij heb, hebben Hollandse sepappen . Dus er zat niets anders op dan even te plakken, maar met een dreigend onweer is dat toch even stressen, En het was dan nog maar de vraag hoe goed is zo een fietspomp werkt = in orde . Na een paar regen druppels dan aangekomen in een refuge die wordt opengehouden door de Japanners, is toch weer een andere ervaring in de rij van ervaringen die ik de afgelopen paar weken opgedaan heb.
Nu goed rusten want morgen staat Cruz Del Ferro op het programma. Ja, Moeke en Jos (P): ik zal de steen niet vergeten achter te laten en zal op dat moment ook even stilhouden bij ieder die me genegen is, beloofd!
Dit doet de dagelijkse zon met je lichaam in fietskledij...
Dag 16: Castrojeriz - Sahagun - 84 km
Nee, nee, geen paniek de benen en de motivatie zijn nog zeer goed maar als je gecoacht wordt en en als de coach en ikzelf na overleg beslist hebben om het vandaag wat rustiger aan te doen moet je daar rekening mee houden . Aangezien er de komende dagen nog 2 serieuze klimmen moeten gemaakt worden (Crus del Ferro 1200 m en Sobreiro 1300 m) is dit waarschijnlijk een verstandige beslissing . Dus vandaag het ideale moment om de benen wat extra rust te gunnen. En natuurlijk ook omdat ons Ria anders niet op tijd in Santigo kon geraken .
Vandaag dus niet te vroeg vertrokken, maar dat is ook niet zo een goed idee want dan fiets je op zeer korte tijd al in de hitte. Morgen ga ik dus zeker vroeg vertrekken, want de volgende goede rustplaats is voorzien over +/-125 km. Vandaag dus over de Spaanse Meseta (steeds op 800 à 900meter hoogte)gefietst tussen prachtige graanvelden en over mooie vlakke grindpaden. Voor de rest honderden wandelaars richting Compostela gepasseerd, ieder wel met zijn eigen verhaal en motivatie. Met een aantal van hen heb ik onderweg wel even een praatje geslagen.
Tussendoor ook tijd genoeg gehad om over van alles en nog wat eens goed na te denken (bezinning of meditatie noemen ze dat ), maar vooral tot het besef gekomen dat ik me toch verschrikkelijk gelukkig mag prijzen dat ik deze tocht mag / kan ondernemen en dat ik, en dat mag ik hier wel even zeggen nog over een zeer gezond lichaam beschik. (Zie foto, het is vooral plaatselijk een beetje verkleurd maar dat mag de pret niet bederven). Ik ben ook heel blij en tevreden dat het thuisfront me al vanaf het begin van mijn plannen hierin voor 200 % in heeft gesteund, dank hier voor.
Verder ga ik nu de benen wat rust gunnen, wat eten en op tijd slapen zodat ik morgen weer fris aan de laatste 400 km van mijn tocht kan beginnen.
Ondanks de hitte toch doorgefietst: dat was genieten !
Dag 15: St Domingo - Castrojeriz - 130 km
Vanmorgen al weer vroeg vertrokken, deze keer was ik er al op voorzien dat het koud zou zijn. De ketting van de fiets nog eens onder handen genomen want nu er steeds meer over grindpaden moet gereden worden is er ook meer stof in omloop.
De rit ging vandaag eerst richting Belorado, met al vanaf het begin flinke hellingen. Na een 20 tal kilometer kreeg ik het gezelschap van een Ierse jongeman (uit Dublin) van 23 jaar die net is afgestudeerd en begin juli aan zijn arbeidscarrière zal beginnen, maar eerst ging hij deze uitdaging nog aan. Hij is op 21mei in St-Jean te voet vertrokken tot in Logrono, heeft daar een fiets gehuurd en wil nu naar Santiago fietsen waar hij volgende woensdag het vliegtuig weer naar huis zal nemen. Samen zijn we naar Bourgos gefietst, hier moest hij echter nog inkopen doen (fietsbroek , fietsschoenen).
Mijn planning was om eerst wat in de stad rond te kijken, wat te eten en dan weer verder te fietsen want op dat moment stonden er nog maar 80 km op de teller . Vanuit Bourgos weer alleen verder gefietst en de eerste kilometers liepen lekker over een grindpad met uiteindelijk naar het einde toe nog wat heuvels, de afdaling daar kan ik dan morgen nog van genieten . Na +/- 100 km al gaan uitkijken voor een slaapplaats. De eerste die ik tegenkwam heb ik toch maar links laten liggen, was in een oude ruïne van een kerk met enkel maar een aantal bedden en zelfs geen stromend water. Nu moet het voor mij niet de grote luxe zijn maar na een fietsdag is een douche en de mogelijkheid om de kleren te wassen toch een minimum . Bij de volgend refugio is dit aanwezig, ik kan er zelfs weer een pelgrimsmaaltijd nuttigen .
Vandaag ook het volgende kilometer bord richting Santiago gezien = nog 514 km, dus nu nog 510 en er komen eigenlijk 2 makkelijkere dagen aan en dan nog een paar zware. Dus als alles volgens mijn planning loopt moet ik aanstaande woensdag het plein bij de kathedraal in Santiago oprijden . Hierover later meer.
Dag 14: Puenta La Reina - St Domingo de la Calsada - 133 km
Toeval bestaat dus toch want deze morgen ben ik mijn bijna Nederlandse vrienden weer tegengekomen . Dit is het koppel dat ik zondag in de aanloop van Col de Soñport heb ontmoet. Ze zijn op aanraden van enkele Fransen op maandagmorgen een eindje terug gereden en zijn zo via St Jean Pie de Port gefietst. Dit betekent een iets makkelijkere beklimming en -/+ 150 km korter, wat het toeval nog groter maakt dat we elkaar vandaag weer troffen. Dit hebben we bezegeld met een gezamenlijk drankje en moest het toeval het nog eens toelaten, dan is er afgesproken om samen te gaan eten .
Vandaag slechts een kort rit-verslag maar wel wat praktische info over de eetgewoonten tijdens deze tocht.
Vandaag dus 133 km op de teller in 8 u 16 min ( ja ja jullie zien dit goed, het gaat echt niet sneller )= gemiddeld 16,1 km/u Maximum vandaag = 55 km/u , maar er zijn ook veel stukken geweest aan +/- 7 à 8 per uur. De laatste 2 dagen heb ik meer dan 2500 hoogtemeters overwonnen (lees goed = hoogtemeters)!
Opstaan = 6u45 Ontbijt = 7u15 - Zelf te zorgen uiteraard( dus de avond vooraf inkopen, ja ja ik wordt hier nog een echte plantrekker ) Ontbijt = 1 x picolo / 1 x fruitsap / 1 x water Om 9 u = Banaan / sinaasappel Om 11 u = 1 x Cola / appel / water Om 13u =2 x koffie en wat droge koeken Om 15u =Appel /banaan / sinaasappel / half flesje warme cola ( kan ook lekker zijn ) Tussendoor vandaag +/- 5 liter water 's Avonds = pelgrimsmenu (zie foto's)
En toch gaat het vet er nog af. Ik sta zelf versteld van mijn eigen lichaam, waar blijft het de kracht halen ? Maar als je naar iets als dit zolang hebt uitgekeken en je wil deze camino tot een goed einde brengen, lijkt het er op of er extra krachten mee gemoeid zijn ( klinkt misschien raar maar zo voel ik het toch ).
Het was vandaag kiezen tussen een slaapplaats na 90 km of na 130 km en wie mij een beetje kent weet het wel.
De dag was nochtans niet zo goed begonnen vandaag, slecht geslapen en wandelaars die al om 4u45 begonnen te rammelen met van alles en nog wat. Zelf zoals gewoonlijk om 7u45 opgestaan en aangezien er in de refuge geen ontbijt is, was ik ook al vroeg op pad. Na 2 km al even gestopt om wat warmers aan te doen. De eerste 30 km vandaag waren weer niet van de poes (bergje op 1300 m hoog), boven even uitgepuft en verder tussen de mooie velden met aan twee kanten de bergen die nog meekijken. In Lumbier heb ik toch even een extra pauze gehouden om wat extra foto's te maken van de prachtige rotsen en de gieren die daar boven rond vliegen. Daar heb ik ook voor mezelf beslist om door te rijden naar Puente La Reine en daar in de refuge te gaan overnachten.
Ik ben goed aangekomen, even douchen, de was doen en uit hangen dan is deze vanavond nog droog . Ik heb meteen ook al ingeschreven voor de pelgrimsmaaltijd voor vanavond, eten en slapen voor 18 euro, ik heb al andere prijzen gezien. Vanaf nu zie je ook overal pelgrims uitkomen, gisterenavond waren we met 9, hier zijn er zeker 50 .
Vanmorgen vol goede moed vertrokken en zoals ik gisteren al meedeelde lachten de bergen me al toe, en dat heb ik vandaag gemerkt.
Ik wist dat ik voor een klim van 56 km stond en de eerst 30 km gingen nog wel, alhoewel de benen vandaag niet super waren (zal nog wel een gevolg zijn van gisteren, dus niet zeuren en duwen ) . De volgende 10 km heb ik dan opgedeeld in stukken van 2 à 3 km met telkens even een eet- of drinkpauze en dan weer verder. Maar toen begon het pas echt te stijgen, met stukken tot 9 à 10%. Hier heb ik af en toe (ook al was het niet mijn bedoeling) een stuk van gewandeld. De laatste 4 km heb ik samen gewandeld met een Duitser uit de buurt van Bayern. Toen we dan uiteindelijk boven waren een aantal foto's genomen, wat uitgepuft, wat gedronken en een extra vest aangetrokken. Ik ben dan maar aan de afdaling begonnen om na 88 km aan te komen in Jaca, waar ik op zoek ben gegaan naar mijn eerste Spaanse 'refugio' voor de 'pelegrinos'.
Toevallig liep ik bij de kerk de pastoor tegen het lijf, dus eerst een stempel en een kruisje op het voorhoofd . Dan uiteindelijk de weg gevonden naar de refugio waar ik mij kan wassen en douchen (alles voor 10 euro). Alles is netjes en de douchen zijn zeer proper, zal wel niet overal zo zijn. Morgen fietsen we dan weer verder. Ik heb voor mezelf besloten om vanaf nu +/- 100 km per dag te doen. Er wachten mij hier in Spanje nog serieus wat heuvels en bergen, en ik mag mezelf ook niet in de vernieling rijden . Natuurlijk kan er op de Spaanse hoogvlakte nog wel eens een dag uitschieter zijn maar de 179 km van gisteren ga ik niet meer evenaren .
Vanmorgen ben ik vertrokken tussen de dennenbomen en na 100 km in Dax aangekomen. Omdat het allemaal goed meezit, heb ik meteen besloten om in één ruk naar Oloron-St-Marie door te rijden. Wind in de rug, zon op de kop en zoals Tom Boonen het zegt: 'goei benen'. Heerlijk!
Ik had weliswaar niet verwacht dat de heuvels zo steil zouden zijn, maar ik ben er uiteindelijk geraakt en de bergen lachten me al toe. Op mijn overnachtingsplaats een Duitser tegengekomen waarmee ik vanavond samen wat ga eten om onze ervaringen af te stemmen. Leuk, boeiend die verhalen van andere 'tochtgenoten'.
Morgen voorzie ik een korte trip om dan dinsdag aan de uitdaging van de Pyreneeën te beginnen.
Johan's Camino
 "Rolling Eyes"){kind=icon}
 "Razz"){kind=icon}
 "Confused"){kind=icon}
 "Embarassed"){kind=icon}
 "Smile"){kind=icon}
 "Very Happy"){kind=icon}
 "Wink"){kind=icon}
 "Sad"){kind=icon}
 "Laughing"){kind=icon}
 "Surprised"){kind=icon}
. 
 "Shocked"){kind=icon}
