Ik ben Patrick
Ik ben een man en woon in Schriek (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerde militair..
Ik ben geboren op 21/01/1960 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: joggen en internet.
In mei 2012 nog 142kg, nu 85kg, en de joggingmicrobe heeft mij te pakken.
Verhaal van een 'nieuwe' jogger Ervaring van een beginnende loper geboren in 1960.
20-05-2015
Linden Bosloop
Op zondag stond er nog eens een
nieuweling op de agenda. In Linden werd voor de eerste maal de
Bosloop georganiseerd. Keuze uit een omloop van 4 km, 7 km of 13 km
(deze laatste is in feite 2 rondjes van de 7 km, zonder de
aanloopstrook).
Alhoewel ik de dag voordien genoeg
hellingen gezien had in de trail in Oeudeghien had ik hier besloten
om toch maar voor de lange afstand te gaan. Gezien ik al
verschillende joggings in deze streek gelopen had (Wezemaal,
Holsbeek) wist ik dat het ook hier een pittige omloop zou worden.
Een mooie, bosrijke omloop op voor ¾
onverharde ondergrond met een golvend parcours met een paar pittige
klimmetjes en afdalingen erin.
De start van de 7 en 13 km werd met een
half uur vertraagd omdat er blijkbaar enkele vandalen de linten die
het parcours afbakenen op een aantal plaatsen hadden verwijderd.
Om 16:00 konden we met zo'n 300 lopers
dan toch starten. Al bij de eerste helling voelde ik de benen
protesteren. Vandaag moest en zou het dus trager moeten. Bovendien
was het zonnetje weer van de partij en was het heimelijk warm.
Elke helling was dan ook afzien. Het
duurde tot voorbij het 10 km punt vooraleer ik eindelijk een beetje
in het tempo geraakte.
Uiteindelijk zou deze 13 km wedstrijd
toch 168 hoogtemeters tellen, wat niet mals is.
Een eerste organisatie met zeker een
mooie toekomst voor zich. Nog een paar kleine minpuntjes weg te
werken tegen volgend jaar en dit kan uitgroeien tot een blijver op de
kalender.
Volgend (verlengd) weekend kondigt zich
weer tamelijk zwaar aan. Het zullen deze week dus enkel
hersteltrainingen worden.
Enkele weken terug postte Karen een
berichtje op onze teamsite: Wie gaat er mee op 16 mei naar een
trail gevolgd door barbecue (door haar aangeboden tgv haar komende
verjaardag) ?
Direct mijn programma bekeken en ja, er
was die dag nog een gaatje vrij. En had het niet moeten zijn, dan
hadden we wel een gaatje gemaakt natuurlijk.
Rond 11:30 uur pikte Johan, met zijn
nieuwe wagen, ons (Karen, Rudy en mezelf) dus op in Rotselaar. Na
een korte tussenstop in Leuven om daar nog Roland op te laden, waren
we met zijn vijven onderweg naar Oeudeghien (deelgemeente van Ath in
de provincie Henegouwen) waar om 13:45 uur de start gegeven werd van
de Trail l'Enfer des Collines (25 km).
Gezien Vondelmolen (peperkoek) één
van de sponsors was van dit evenement en zij ons al eens hadden
gesponsord, kregen we de inschrijvingsticketten gratis wat natuurlijk
graag meegenomen was. In ruil zouden wij onderweg wel een beetje
reclame maken :)
De trail zelf was zeker niet één van
de moeilijkste: 'slechts' een goede 400 hoogtemeters, altijd goed
beloopbaar en relatief veel asfalt (voor een trail dan). Prima
georganiseerd want heel goed afgepijld en nooit echt twijfels gehad
over de te volgen weg. Bovendien heel veel seingevers onderweg. Op
zich dus wel een mooie omloop door de bossen en dorpjes in de
omgeving.
Slechts een tweetal moeilijke passages:
één heel glibberige korte (heel korte) beklimming waar ik
natuurlijk uitgleed en vast kwam te zitten met één voet in de
modder en op een bepaald moment een grote plas water waar je wel
langs kon lopen maar waar Rudy (op aandringen van Karen) zou door
lopen. Helaas voor hem bleek deze plas alsmaar dieper en dieper te
worden zodat hij halverwege (wijselijk) besliste om rechtsomkeer te
maken maar op dat moment bleef vastzitten in de onderliggende modder
waardoor hij één van zijn loopschoenen verloor. Gelukkig kon hij
deze nog terugvinden want anders mocht hij op zijn sokken verder
lopen.
Bij een trail maakt de eindtijd zelden
iets uit (voor ons toch) waardoor we deze meestal aan een 'rustiger'
tempo afwerken. De opeenvolgingen van hellingen, moeilijke passages,
single tracks en afdalingen zorgen er automatisch voor dat je op het
einde toch vermoeid aan de aankomst komt.
Na een deugdoende (koude) douche
installeerden we ons voor de barbecue. Twee stukken vlees, groentjes
en een bakje frieten. Niet echt van hoogstaande kwaliteit maar het
heeft ons absoluut gesmaakt.
Met een mand vol leuke herinneringen
konden we zo de terugweg aanvatten. In Rotselaar dan nog gestopt
voor een laat ijsje om dan tegen 21:30 uur terug thuis te komen. Een
leuke teamervaring die absoluut voor herhaling vatbaar is. Misschien
slagen we er ooit wel in om al de teamleden eens samen te krijgen.
Een knap filmpje van onze uitspattingen is te zien via https://www.youtube.com/watch?v=5hWrI-drj0M
