Ik ben Patrick
Ik ben een man en woon in Schriek (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerde militair..
Ik ben geboren op 21/01/1960 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: joggen en internet.
In mei 2012 nog 142kg, nu 85kg, en de joggingmicrobe heeft mij te pakken.
Verhaal van een 'nieuwe' jogger Ervaring van een beginnende loper geboren in 1960.
18-04-2015
Run with Wolves in Wolfsdonk
Wat herinner ik mij nog van de Run with
Wolves van vorig jaar ? Een race naar de spoorwegovergang en direct
daarna een 'dodelijke' beklimming. Dat is het ongeveer. Ik wou toen
ook absoluut voor het passeren van de trein de overgang gepasseerd
zijn (waardoor ik deze eerste 4.5 km voluit gegaan was) en enkele
honderden meters na die spoorwegovergang was er de beklimming van de
Bosberg. Na die beklimming moest ik zodanig recupereren dat ik mij
verder niet veel meer herinner van de omloop (buiten dat het
onverhard en mooi was).
Dit jaar zou ik het anders aanpakken.
Zowiezo was voluit gaan uit den boze één week voor de Antwerp 10
Miles. Dus achteraan vertrekken, we zien wel waar we uitkomen aan de
spoorweg, beetje genieten onderweg en op het einde de benen nog eens
testen dat was zowat mijn wedstrijdplan voor dit jaar.
In tegenstelling tot vorig jaar werd de
start gegeven op het voetbalveld. Door achteraan te vertrekken, kwam
ik al direct in de file terecht na de start but who cares. Een
heel rustige eerste kilometer (6:21 min) door een paar keer file en
dan het bos in. Nu had ik tenminste de tijd om rond te kijken en het
parcours echt in mij op te nemen. Ik passeerde dan ook plaatsen die
ik mij totaal niet meer herinnerde van vorig jaar :)
Tegen dat ik aan de spoorwegovergang
was, was de trein al gepasseerd. Met dit keer nog voldoende jus in
de benen kon ik de beklimming van de Bosberg aanvatten. Een pittige
heuvel uit twee delen want als je denkt dat je boven bent, volgt
eerst nog een kort stukje vals plat om dan terug stevig naar boven te
gaan.
Op geen enkel moment voelde ik dat ik
boven mijn tempo ging integendeel. Regelmatig op de klok kijken
dat ik niet onbewust te snel ging dat was het.
Run with Wolves is echt wel een mooie
wedstrijd. Op een paar verharde stroken na, mooie boswegen (ook
tamelijk veel smalle, heb ik dit keer gemerkt), een paar mooie
landwegen en zelfs een paar (echt niet veel) kasseien. Echt de
moeite waard om hier eens te komen deelnemen.
De laatste kilometers was het dan ook
tijd om de benen echt eens te testen en dit viel na 10 kilometer nog
goed mee. Vlotjes onder de 5:00 min/km slecht kan ik dat niet
noemen.
Tevreden dus aan de aankomst. Nog twee
wedstrijden tijdens het weekend (10 km van Mechelen en 10 km van
Brussel) op het programma. Morgen al in Mechelen (rustig duurloopje,
meer maak ik er niet van) om dan in Brussel er nog een tempoloopje
van te maken.
Ook de nieuwe organisaties verdienen
een steuntje in de rug,dus gingen we vandaag maar eens kijken hoe het
eraan toe gaat in de Grote Prijs van Willebroek. Een jogging die
voor de tweede maal georganiseerd werd en loopt over één of twee
rondjes van 5 km (in werkelijkheid zouden het echter bijna 5,7 km
zijn).
Al bij mijn aankomst aan de sporthal in
Willebroek was het duidelijk dat het hier om een kleine organisatie
ging. Een tweetal tenten, één die dienst deed voor de drankbar en
ééntje voor de inschrijvingen. Gelukkig was ik ruim op tijd want
bij de inschrijvingen was het al aanschuiven. Misschien toch beter
om een tweede stand te voorzien, zeker als men werkt met
voorinschrijvingen. Nu moesten zij die reeds ingeschreven waren
aanschuiven met de anderen wat tot onnodig tijdsverlies lijdt.
Mijn normale portie koffie voor een
wedstrijd moest ik deze keer ook missen want enkel frisdranken en
bier verkrijgbaar aan de kleine dranktent.
Gelukkig hadden ze het zonnetje
gereserveerd en kon ik aan één van de tafeltjes plaatsnemen. Wat
als het geregend had ? Wat alles was buiten de sporthal aan de rand
van de atletiekpiste georganiseerd.
Het parcours is vlak en 100% verhard en
loopt door het centrum van Willebroek. Dit was perfect
georganiseerd. Een echte stratenloop dus en in principe een snelle
omloop.
Gezien ik op 14 dagen voor de Antwerp
10 Miles zit, had ik beslist om vanaf nu niet meer voluit te gaan in
een wedstrijd. Elke wedstrijd tot 26 april zal dus een tempoloop
worden en dit keer hou ik me er aan.
De 5 en 10 km starten tesamen (zo'n 200
lopers schat ik). Eerst een rondje op de atletiekpiste waarna het
stad ingedoken wordt. Aankomst terug op de piste.
Elk rondje liep ik in ongeveer 5'20
zonder mij te forceren. Toch één verrassing onderweg: een strakke
wind die op bepaalde stroken serieus op kop blies. Een goede
training.
Aan de aankomst was er evenwel geen
water voorzien. We kregen wel een bonnetje voor een Herbalife
drankje maar dat was het dan ook. Toch ook wel een minpuntje, vind
ik persoonlijk.
Geen goodie-bag hier en ook geen
aanwezigheidstombola. Tijd om dus terug naar huis terug te keren na
een geslaagd weekend. Op naar volgende week.
Tweede manche uit het Aarschots
Joggingcriterium: de Gijmeljogging in Langdorp. Net als vorig jaar
keuze uit één of twee rondjes van iets meer dan 5,2 km op een
vlakke en snelle omloop.
Vorig jaar was ik achteraan vertrokken
en bij het verlaten van het voetbalveld in de file terecht gekomen.
Dit jaar in het midden van het pak maar toch nog altijd een kleine
file vooraleer iedereen door het poortje geraakte. Er zijn dan ook
veel lopers aanwezig en zowel de 5 als 10 km starten samen.
Eens het poortje door komt men echter
op de (verharde) wegen terecht en kan het gas opengedraaid worden.
Initieel was het mijn bedoeling om er een rustig tempoloopje van te
maken (zowat rond 11 km/u) maar toen ik Wendy Vermaelen voor mij uit
zag lopen, besliste ik er naar toe te lopen om een kort babbeltje te
slaan. Gezien Wendy bezig was aan de kilometers af te malen tegen 12
km/u moest ik dus wel volgen. Gelukkig bleek ik niet echt een
probleem te hebben om dit tempo aan te houden. Enkel de vierde
kilometer verliep iets trager maar dat was te wijten aan de smalle
doorgang door het bos en veld waar inhalen zo goed als onmogelijk was
(dit zijn trouwens ook de enige onverharde stroken op de omloop, maar
toch goed beloopbaar). Gezien ook de 5 km lopers nog in het pak
zaten en er dus nog veel volk samenliep, ging het tempo hier dus wel
iets omlaag.
De tweede ronde bleef ik het tempo van
12 km/u gewoon aanhouden en deze keer zou de doorgang door bos en
velden geen vertraging veroorzaken.
Vorig jaar had ik hier al een PR
gelopen op de 10 km en ook dit jaar zou ik mijn snelste tijd van dit
jaar verwezenlijken. Een PR zat er evenwel niet in, maar ik had ook
niet het gevoel dat ik echt tot het uiterste geweest was. Mijn
gemiddelde hartslag zat dan ook nog een stukje onder mijn omslagpunt
dus in theorie had ik een iets sneller tempo ook moeten kunnen
volhouden.
Dit jaar liggen mijn doelen echter niet
op PR's breken maar meer op de langere afstanden.
Het was dus weer een succesvolle
Gijmeljogging met veel volk en voor het eerst dit jaar ook aangenaam
loopweer (korte mouwen en korte broek).