Ik ben Patrick
Ik ben een man en woon in Schriek (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerde militair..
Ik ben geboren op 21/01/1960 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: joggen en internet.
In mei 2012 nog 142kg, nu 85kg, en de joggingmicrobe heeft mij te pakken.
Verhaal van een 'nieuwe' jogger Ervaring van een beginnende loper geboren in 1960.
30-11-2014
Trail Run Kluisbergen
Zaterdagmorgen afgesproken met drie ander KC-Team collega's (Johan, Rudy en Karen) om in Kluisbergen deel te nemen aan de trail run. Wij hadden geopteerd voor de langste afstand (18 km). Andere mogelijkheden waren 6 en 12 km. De omloop was uitgetekend in het Kluisbos over één, twee of drie rondjes. Dit was mijn eerste echte trail want in niets vergelijkbaar met de Eco Trail in Brussel die ik gelopen had. Het parcours hier was 100% onverhard in het bos. Een paar serieuze hellingen, afdalingen, single tracks, beekje over, en op het eind van elke ronde een serieuze klim met trappen. Er moesten dus elke ronde een hoop hoogtemeters overwonnen worden. De eerste ronde verliep vrij vlot en op de hellingen kon ik mooi blijven lopen maar na de trappen op het einde voelde ik toch dat dit een zware dobber ging worden. Karen die toen nog in mijn buurt liep (waarschijnlijk uit medelijden) wachtte mij nog op maar ik zei haar om door te lopen omdat ik het waarschijnlijk bij twee rondjes ging houden. In de kortste keren stortte ze zich in de afdaling en was ze uit mijn gezichtsveld verdwenen. Ik besloot om het iets rustiger aan te doen in de afdalingen om zo een beetje te recupereren. De zware beklimming voor de trappen nam ik ondertussen ook al wandelend maar ik was duidelijk niet de enigste. Eens de trappen genomen en terug aan de aankomst besloot ik dan om toch maar door te gaan voor de derde ronde. Het was zwaar maar ik voelde dat ik deze ronde er nog gerust bij kon nemen. De afdalingen verliepen nu ook weer een stuk vlotter en ik kon nog een aantal lopers inhalen. De beklimmingen werden nu wel moeilijker en moeilijker te verteren maar het was geen schande om deze gedeeltelijk of volledig al wandelend te nemen. De laatste keer de trappen op (wat een martelgang) en dan uiteindelijk aan de finish. Heel tevreden het gehaald te hebben in iets meer dan 2 uur en op een 101e plaats op 127 ingeschreven deelnemers (waarvan er uiteindelijk 109 in de uitslag waren opgenomen). Ik kan mij inbeelden dat dit parcours dat er vlot beloopbaar bij lag in geval van regen of sneeuw nog een heel stuk moeilijker zou uitvallen maar gelukkig hadden de weergoden een beetje medelijden met mij voor mijn eerste trail. Aan de aankomst stonden mijn drie teamgenoten mij op te wachten om gezamelijk de afdaling naar de auto en de douches te nemen. Jammer genoeg waren de douches zo goed als onvindbaar en besloten we dus maar om onmiddellijk de warmte van een tearoom op te zoeken om de innerlijke mens een beetje te versterken om nadien terug huiswaarts te keren. Een heel mooie (zware) dag maar één die voor mijn part zeker zal herhaald worden.
