Na een licht ontbijt, rijden we richting Kasterlee, het vriest licht -3°.
Mijn vrouw is toch lichtjes nerveus, voor haar halve marathon.
Zelf ben ik een beetje gelaten, het geloof in een goede afloop is er niet.
De pijn in de voet is reeds aanwezig, en superbenen heb ik niet.
Toch probeer ik mezelf wijs te maken dat het na een paar km wel los zal lopen.
We zijn vroeg ter plaatse, en er is nog parking met hopen, geennerveus gedoe vandaag.
We wandelen naar de tent, en komen een van de favorieten tegen, Paul Mertens.
Paul is goed afgetraind en heeft er een goed oog in, hij vraagt naar de concurenten.
Ik noem hem de topvier voor vandaag op, die ik overigens juist voorspeld heb.
In de tent aan de nummerafhaling staat de winnaar van verleden jaar, Jef Smits.
Hij zal niet meelopen na een zware operatie aan de achillespezen, is Jef rustig aan het opbouwen.
Jef heeft wat informatie over het parkoer, niet te doen sommige stroken in het bos.
In de tent, hangen grote spandoeken met foto, naam, jaar en tijd van de drie eerste winnaars op de marathon.
Mooi en indrukwekkend, maar volgend jaar zal ik er niet hangen vrees ik.
Al reeds omgekleed, moeten we nog een uur wachten, voor de start gegeven word.
Meer dan duizend atleten staan klaar voor de halve of hele marathon.
Het startschot weerklinkt, en weg zijn we voor een zware tocht, door het mooie Kasterlee.
Na vijf kilometer besf ik ten volle, dat het niet voor vandaag zal zijn, het draait niet.
Gelukkig word ik begeleid door een collega loper, op de fiets, die me door de moeilijke momenten moet sleuren.
Geert heeft heel wat marathon en parkoers ervaring, en rijd niemand in de weg.
Na vijf kilometer loop ik in vijfde positie, met nog uitzicht op het podium.
Ik loop met een paar atleten van de halve marathon, die goed samenwerken.
De veldwegen liggen er glibberig bij, dat word wat voor de tweede ronde, als de dooi optreed.
Na elf kilometer krijgen we de eerste strook door het bos, het ligt er heel slecht bij.
De eerste zwaar modderige bocht moet ik wat bijsturen, met de voet, of ik ga onderuit.
Een messteek klieft door mijn rechtervoet, de pijn in de voet zal nu blijven knagen.
Af en toe kom je op een verhard stuk, dat bijna steeds vals plat of bergop gaat.
Het tweede gedeelte van het bos, met de zware kuitebijters in komt eraan op km 15.
Veel tijd voor recuperatie is er niet in het bos, het gaat op en af, en het is altijd oppassen om niet onderuit te gaan.
Ik lig nu al een minuut achter op de derde plaats, en soepel gaat het niet.
Tussen kilometer 18 en 19 lopen we verkeerd, na een 100 meter roept Geert dat we verkeerd zijn.
Twee atleten die op 200 meter hangden lopen me voorbij, ik geraak moeilijk weer in het ritme.
Halfweg kom ik door op 1:22:50, na kilometer 23 zie ik op een lang stuk nummer vier voor me uitlopen.
Geert die nu af en toe op me in praat zegt dat ik soepel moet proberen lopen.
Als ik in een redelijk ritme kom is een derde plaats nog mogelijk, er vallen altijd lijken uit de kast, op het einde.
Ik vrees dat ik een van die lijken zal zijn, want het ritme zakt nog verder weg.
Rond kilometer 28 loop ik Chris voorbij, ik heb de juiste topvier, Dirk Verleyen, Paul Mertens en Nid Rumphakwaen,
lopen nu nog voor me uit, tot kilometer 32 gaat het nog redelijk, maar buiten die voet die brand,
Krijg ik last in mijn rechter heup, waarschijnlijk door een licht gewijzigde voetstand, om de pijn te verzachten.
Nu ik weer in het bos loop, probeer ik het rustig aan te doen, de veldwegen lagen er nu glad bij.
Maar vergeleken met de bosstroken, ik kan me amper staande houden en ga dan ook onderuit.
De aanmoedegingen van Geert sleuren me door de moeilijke momenten heen, dank u Geert.
De tweede helft van de marathon gaat in 1:29:50, zeven minuten trager dan de eerste helft.
Ik finish op een vierde plaats, voor de derde keer op vier edities, net naast het podium.
Deze week ga ik zekers twee dagen rusten, misschien wel langer, te zien wat de sportdokter zegt.
Het zou wel eens mijn laatste wedstrijd van het jaar kunnen zijn, ik ben gebroken maar niet moe.
Mijn vrouw Carine presteerde wat beter op de halve marathon, maar is spijtig genoeg ook onderuit gegaan.
Ze heeft haar enkel verzwikt maar heeft toch uitgelopen, in 1:47:24 op de 313 plaats, met meer dan 750 deelnemers.
Haar officieuze tijd zou zelf een kleine minuut beter zijn want het was file bij de aankomst van de halve marathon.
|
