Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
De pijn in de fascia plantaris was fel verminderd, dus een voorzichtige herstelloop gedaan. Volgens een bepaalde website over het herstel, na sportkwetsuren, mag lopen als herstel. Wel zeer traag en opbouwend, eerst in tijd, dan snelheid, dan afstand en snelheid. Ook stoppen als de fascia plantaris, pijn begint te doen, rekken voor en na het lopen. Koelen na het lopen, s'morgens masseren, overdag rekken en versterken door oefeningen. Dus nu heb ik een actief herstelprogramma, ik hoop dat ik er me aan kan houden. Voorzichtig opbouwen, traag lopen, rekken, koelen, en de home-trainer op, om bij te trainen. Ook altijd met mijn ortopedische zolen lopen en stappen, de voeten hoog houden tijdens de rust. Geen wedstrijden lopen, voor ik 15 kilometer binnen het uur kan lopen.
Het ziet er naar uit dat de hervatting te vroeg kwam. De pijn speelde op in de gisteren namiddag in beide voeten. Deze morgend was het eerste half uur, na het opstaan, zeer pijnlijk en de stijfheid zit nu nog in de beide voeten. Een langere periode zonder lopen lijkt er aan te komen. Volgende week ga ik nog eens op bezoek bij een sportdokter. Hopelijk krijg ik dan volledige informatie hoe het verder moet. Moet ik onstekingsremmers nemen, wat mag en wat mag niet om de conditie te onderhouden. Dus nu hang ik de loopschoenen weer aan de haak, hopelijk voor niet te lang?
Vandaag de loopschoenen terug aangebonden, de drang was te groot. Ik ben dus teruggekeerd op mijn laatste goed voornemen van dit jaar. Naar de Merodese bossen gefietst, en daar twee rondjes van vijf kilometer gelopen. Het was zwaar na een kilometer al stijve kuiten, de drukpijn aan de voetpees was wel veel verbeterd, met mijn ortopedische zolen aan, een pak minder als twee weken geleden. De ademhaling was zwaar, de hartslag hoog, maar ondanks de last, blij als een kind. Ik hoop volgende week een goede hometrainer op de kop te tikken. En dan zal ik het lopen combineren met de hometrainer, om sneller in conditie te geraken. Vanaf de tweede januari, ga ik weer op mijn voeding letten, eenmaal het gewicht op peil volgt de rest.
Gisteren naar de kerstcorrida van Herenthout, gaan supporteren? Jorgi en Kenney liepen er de 1000 meter en eindigden knap, zesde en zevende op 26 atleten. Na dat mijn twee zonen gelopen hadden, ging ik naar huis. Het deed te veel pijn aan het hart, de concurentie te zien opwarmen. De geweldige sfeer onder de lopers, de nervositeit voor de wedstrijd. Ik ben dan maar naar huis gegaan om mijn saaie trainingen af te werken. Gelukkig is daar een step bijgekomen, dus toch een beetje afwisseling. Ongeveer 1:10:00 getraind, 2 x 20 minuten op de step en 2 x12 minuten op de orbitrac, en drie maal twee minuten buikspieroefeningen. Het kan zijn dat ik vandaag toch ga proberen te lopen.
Morgen is het zo ver, hoogmis in Herenthout, de Kerstcorrida van Herenthout. Het is de eerste maal in vijf jaar dat ik niet kan deelnemen, door mijn kwetsuur aan de voet. Morgen ga ik met pijn in het hart, met mijn twee zonen richting het sportcomplex van Herenthout. Het sportcomplex is het zenuwcentrum van de kerstcorrida, alles gezellig dicht bijeen. Er zijn verscheidene wedstrijden, elke afstand is gekoppeld aan een bepaalde wedstrijd. Maar je kunt elke afstand ook meelopen als jogging, een voorbeeld, de 9.8 kilometer, is de wedstrijd voor de mannen veteranen, seniors lopen er mee als joggers, en krijgen een aparte uitslag. Voor de wedstrijden zijn er verscheidene geldprijzen voorzien, de rest kiest een tombola prijs volgens aankomst. Informatie http://www.herenthoutseac.be/activiteiten/kerstcorrida.php
Kerstcorrida: 26 december 2007
Naar jaarlijkse gewoonte wordt op woensdag 26 december 2007 onze kerstcorrida georganiseerd. Met meer dan 600 atleten vorig jaar, hopen we dit jaar minstens evenveel atleten aan de start te krijgen.
Algemene informatie
Het parcours loopt over een verkeersvrije en geasfalteerde omloop van 3,2 km langs landelijke wegen.
Inschrijvingen, vertrek, aankomst, kleedkamers en prijsuitreiking kun je vinden in het sportcomplex 't Kapelleke, Bergensesteenweg 33 te Herenthout. De kleedkamers zijn voorzien van verwarmde douches.
De toegang is gratis voor supporters en toeschouwers.
Inschrijven kan ter plaatse op de dag van de wedstrijd of via voorinschrijving.
Vooraf inschrijven kun je door een inschrijvingsformulier te bezorgen aan de inrichters of via deze website voor 20 december 2007.
Clubs of groepen (vanaf 10 personen) kunnen gezamenlijk inschrijven. Hiervoor is een reductie van 20 % voorzien. Je vult een groepsinschrijvingsformulier in en mail deze naar jef.vanherck@herenthoutseac.be.
Voorinschrijvingen nemen gratis deel aan de "Pasta Party".
Gisteren, heb ik 65 minuten op de orbitrac gestaan, maximum hartslag 101. Dit na een paar sprintjes uitgeperst te hebben, vandaag 30 minuten en dan feesten. Voor het eerst voel ik een evolutie in de voetkwetsuur, de pijn is weg bij het wandelen. Alleen als ik de voet stretch voel ik nog een kleine pijnscheut, de hielpijn is ook verdwenen. Toch blijf ik bij mijn voornemen, minimaal tot 1 januari te wachten, voor ik weer ga lopen. Met pijn in het hart verzaak ik aan de kerstcorrida van Herenthout, georganiseerd door mijn club. Ook voor mijn vrouw Carine komt de kerstcorrida te vroeg, ze is gisteren voor de tweede keer voorzichtig gaan lopen. Mijn twee zonen lopen wel, na drie weken geen, wedstrijden meer gelopen te hebben, door de examen-stress.
In panne vallen tijdens de training, na 40 minuten begaf de orbitrac met een luid knarsend geluid, het einde van de training aan, twintig minuten te vroeg volgens het schema. Ik zal straks de orbitrac uiteen moeten halen, wil ik morgen trainen, alles eens goed insmeren? Dan maar een reeksje buikspieroefeningen meer, het vet stapelt het snelst rond de buik. Morgen wat langer trainen en stretchen.
Vandaag naar Lier geweest, naar de specialist-orthopedist, voor mijn linker-elleboog. Het komt er op neer, dat ik nog eens twee maand verder mag revalideren, werkombekwaam!!! Zolang er enige verbetering, van het strekken en buigen van de elleboog is. Het evengoed zo kan herstellen, de operatie bevat evenveel kans, niet te helpen, laat staan verergeren van immobiliteit van de linker-arm. Binnen twee maand kan nog altijd gekozen worden voor die delicate operatie. Dat maakt het ver vooruit plannen van het loopseizoen ook moeilijker. Dus ga ik er maar vanuit dat alles zo wel in de plooi gaat vallen, optimist blijven. De rust-periode voor de voetpees, heb ik al minimaal tot 1 januari gesteld. Daarna zie ik wel, als de pijn verdwenen is tegen dan, kan ik stilletjes aan opbouwen. Ik zit dus nog met veel vragen, en weinig antwoorden, ik hoop de motivatie te behouden, zonder een duidelijk doel te hebben.
Vandaag 50 minuten op de orbitrac getaan, hartslagmeter aan. Het voelt zwaar aan de benen, maar de hartslag blijft gemiddeld onder de 100 hsm. Dus zelf een cardio-training is het niet, een vettraining ten hoogste. De buikspier-oefeningen en het stretchen, de krachttraining, alles goed voor anderhalf uur training. Maar niets gaat boven het lopen, op anderhalf uur lopen geraken er driemaal meer calorieen verbrand. Morgen naar Lier en dan weet ik hoever ik sta, en wat me te doen valt. Kan ik mezelf een schema opleggen, om de basisconditie te behouden. De zwaarste trainingen en het dieet om op gewicht te blijven zijn voor na nieuwjaar.
De maandag begonnen met 20 minuten op de orbitrac. Dinsdag 10 minuten langer op de orbitrac, 30 minuten dus. Vandaag 45 minuten op de orbitrac, stilletjes aan opbouwen tot 90 minuten. Alle dagen driemaal de verschillende stretch-oefeningen, voor de kuit en de faciitis plantaris, de achilles-pezen en de hamstrings. Ook verscheidene oefeningen voor de buikspieren, om een beetje in conditie te blijven. Vanaf ik de orbitrac 90 minuten aankan, de step erbij als bijkomende oefening. Ik denk er ook aan de goede arm in de beste conditie te brengen. Eenmaal op schema denk ik twee uur training per dag, aan te kunnen. Een dvd of muziek opzetten om de tijd wat te vergeten, en de basis conditie blijft onderhouden.
De wedstrijd van verleden zaterdag, was de laatste loopprestatie van het seizoen. Nu vrijdag valt de beslissing, wat er verder moet gebeuren met mijn linker-elleboog. In geval van operationeel ingrijpen, volgt een periode met gips of brace. De pijn in de faciitis plantaris van de rechtervoet, is sinds zaterdag erger geworden. In zo'n mate dat pijnloos lopen onmogelijk is geworden, daarom hervatten we de training niet meer. Ik hoop dat ik er na zes weken vanaf ben, dan kan ik er volgend seizoen nog iets van maken. De grootste vrees is het overgewicht, als ik minder dan 100 km in de week loop, kom ik al bij. Dus zes weken zonder lopen, betekend het nodige overgewicht. Fietsen en zwemmen lukt ook niet tijdens de eerste zes weken, dan blijft er niet veel meer over. Vrijdag weet ik in elk geval meer, welke richting het uitgaat.
Het is een zonnige maar koude dag de 15de december 2007. Ook de wind is wat aangewakkerd, en komt uit een andere richting. Het langste stuk langs het kanaal zullen we de wind zijdelings mee hebben. Er is een 10 mijl, een 10 kilometer en een 5 kilometer, met sterke lopers. De tien mijl is wel de sterkst bezette wedstrijd, een toptien plaats word niet gemakkelijk. Een toptien plaats en een tijd onder het uur zijn de doelstellingen voor vandaag. De wedstrijd word als altijd, in de natuurlopen van Lier, gegeven op het Zaat. De wedstrijd start snel, zes atleten kiezen het hazepad, peter de vocht, Geert steenmans, Tim Bernaerts,Wesley van der Gaer, Chris Wouters en Kurt jurgens. Daar achter een omvangrijke groep van acht atleten waaronder mezelf. De eerste twee kilometers gaan in 7:02, ik voel dat ik op mijn limiet zit . Gelukkig zakt het tempo lichtjes, de vijf kilometer passeren we in 0:17:56. Toch gang ik constant aan de rekker, als laatste van het groepje, geen te beste dag. Aan de enigste drankpost rond kilometer zeven, laten de twee voor mij een gat vallen. Zelf krijgen ze het gat niet meer dicht gelopen, met de moed der wanhoop dicht ik zelf het gat. Er vind een serieuze tempoversnelling plaats in de groep, drie kilometers aan 3:35. Kilometer tien in 0:35:53, we halen Chis en Jurgen bij, ik moet op de tanden bijten. Mijn hartslag komt boven de 155, ik moet een gat laten, dat alsmaar groter word. Het laatste stuk, krijgen we de wind in het nadeel, ik krijg het zeer moeilijk. De kilometers gaan nu juist onder de 4 minuten, er lopen me nog twee atleten voorbij. De beide voeten voelen stijf aan, een aanslag op mijn faciitis plantaris,dat word een paar dagen afzien. Ik haal geen van beide doelstellingen, ik eindig 13de in 1:00:28, de ontgoocheling is groot. Ik haal te weinig niveau, en met de kwetsuur gaat het slecht, morgen rustdag, dat is zekers.
Vandaag is het de tweede wedstrijd in lier, een natuurloop langs de Nete. De tweede wedstrijd in een reeks van viif, 2 maal 10 mijl, 2 maal een halve marathon, en een afsluitende wedstrijd over 25 kilometer, een totaal van 100 kilometer. De eerste wedstrijd was op 24-11-2007, ook een tien mijl, over hetzelfde parkoers. Ik eindigde toen op een achtste plaats, in 1:00:37 na een wegvergissing. Vandaag, hoewel de conditie er niet beter op geworden is, hoop ik onder het uur te lopen. Iets rustiger starten en een beter kennis van het parkoer moeten me daar bij helpen. Dezelfde tegenstanders worden aan de start verwacht, plus een aantal andere kleppers. Dan is een tijd lopen een betere garantie als een top-tien plaats, hoewel we daar ook voor gaan. Het belangrijkste is dat mijn voetpees het uithoud, die zit weer in een pijnlijkere periode. Volgende week vrijdag zal ik weten of ik binnenkort op verplichte rust moet gaan. Dan word mijn linker-elleboog onderzocht en getest, en beslist over een eventuele operatie. Daar na volgt een periode met gips en zonder lopen, dus nu loop ik nog wat ik kan.
Trage duurloop 12.430 meter gelopen, grotendeels op onverhard parkoers. Rustige trage duurloop, na de rustdag van gisteren, morgen wedstrijddag. De pijn in de hielen was toch weer wat afgenomen, hoogst nodig. Morgen dus wedstrijd in Lier, op een volledig geasfalteerd parkoers. Ik hoop nog eens onder het uur te geraken op de 10 mijl. Een voordeel heb ik wel, ik ken de parkoerswijzeging nu, dat scheelt.
Interval 10 maal 1 km snel, met 10 maal 600 meter rustig tussen. De snelste km in 3:22, de traagste kilometer 3:36 als tempo. De voeten waren pijnjik in het begin en na de training, ijs leggen en zalf smeren. De piste lag er nog niet ideaal bij, er was natuurlijk veel volk op de piste. De omstandigheden waren redelijk weinig wind, droog maar een beetje te fris. Deze kilometers zouden eigenlijk allemaal onder de 3:30/km moeten zitten. Maar de 600 meter rustig ertussen, zijn ook nog aan een redelijk tempo gelopen. Morgen rustdag, zekers niet gaan lopen, de hielen wat laten rusten.
Trage duurloop 10.160 meter, gelopen met zware benen. De 30 km van gisteren zaten nog in de kuiten, en voeten. Die voeten waren weer zwaar toegetakeld na die 30 km van gisteren. Vandaag weer met de steunzolen gelopen, op een zompig parkoers. De beide hielen goed verzorgen, morgen een zware intervaltraining.
Duurloop 30.230 meter, meer mijn ding, dan crossen. Een 30 kilometer om het een beetje in de benen te blijven hebben. De rechtervoet deed na 20 kilometer wel wat lastig, drukpijn van de zolen? Ik had water en wat druivesuiker mee, om ook dat aspect van het lopen te trainen. Na 25 kilometer begonnen de benen het wel wat lastig te hebben. Ik had gehoopt op 4:36/km, of 13 km/uur te lopen, dat heb ik vlot gehaald. Morgen een rustige trage duurloop, nu wat ijs op de pijnlijke faciitis plantaris leggen.
Inlopen-wedstrijd-uitlopen, tijdens het inlopen voelde ik de bui al hangen. Een blokkage van de lage rug, van uit de hamstrings, is een slecht voorteken. De kracht was weg uit de benen, en ik liep nog geen 11 km/uur. Dat bleek dan ook tijdens de wedstrijd, de eerste kilometer in 3:32 en dan gedaan ik raakte amper nog aan 16 km/uur. Maar niet getreurd, er komen nog kansen, beloof ik mezelf.
Deze namiddag om 14:00 vertrek ik richting Booischot voor de cross bij de masters. Het zal een zware wedstrijd worden, ploeteren door modder en door plassen. Hopelijk valt het weer een beetje mee tijdens de cross zelf, en niet te veel wind. Het is daar altijd een drukke bedoening, als enige vlaamse cross van het week-end. Verleden jaar ben ik er 22ste geworden, na een slechte start, het werd een inhaalrace. Ik hoop dit jaar wat beter te starten, en dat er toch iets minder atleten starten bij de masters. Dit was verleden jaar een wedstrijd met 180 atleten, en dat is van het goede teveel. Deze avond mag je een verslagje verwachten, op deze plek, met een goede afloop? Het is ook de eerste cross die ik als enigste van het gezin ga betwisten. Jorgi heeft examenkoorts, Kenney last van de hiel, en Carine is nog niet hersteld van de gescheurde enkelband.
Trage duurloop 11 kilometer, het was weer niet met volle goesting. Ik moest al mijn moed bijeen rapen om, te beginnen aan mijn training. Eens vertrokken, ging het beter, een zeer rustige training is het geworden. Zoals voorzien rond de 5:00/km, een trage duurloop om wat te herstellen. Van mij mag het morgen ook zo'n weertje zijn in Booischot. Koud, geen te strakke wind en bovenal droog.
Duurloop 15.450 meter, iets rapper gelopenals op het schema. Een trage duurloop tegen 4:40/km was de bedoeling, maar ja... Ik had goesting mezelf iets meer pijn te doen, na de rustdag. Ondanks weer en wind, ben ik er toch goed in geslaagd, zonder in het rood te gaan. De conditie toch nog lichtjes proberen opdrijven, voor de komende wedstrijden. Te beginnen, nu zondag in Booischot, de cross bij de masters.
Interval 15.910 meter, met 18 maal 400 meter snel tussen de 1:22 en 1:28/400 m. Gelopen op de piste in Herenthout, op een niet volledig droge en propere piste. Met regelmatig kinderen en tragere atleten die op de eerste baan lopen . De trage 400 meters gelopen in de tweede baan, om de snellere atleten niet te hinderen . Ook voor de eerste maal mijn nieuwe sport steunzolen aan, het ging goed. Ik had last van beide hielen, en de aanhechting van de rechtervoetpees, voor de training. Deze zijn niet verergerd ondanks de zware training, dus ik heb er een goed oog in. Vandaag donderdag, een rustdag gepland, dan rustig naar zondag (Booischot) toewerken.
Duurloop 24.1 kilometer, mijn grote ronde op de asfalt gelopen. Alleen de gel-kussentjes voor de hielen, zonder de steunzolen. Af en toe werd ik er aan herinnerd dat de aanhechting van de voetpees ontstoken was, toch was het een van de betere dagen. De pijn was niet continu, maar af en toe een steek, nu goed koelen. Ik had mezelf een tempo opgelegd van 4:30/km, het was werken. Maar ik heb het doel gehaald, ondanks de toch wel felle wind. De conditie is dus nog niet helemaal verdwenen, ondanks de te hoge hartslag Morgen mag ik eindelijk achter mijn nieuwe orthopedische zolen. Ik hoop dat mijn kwetsuur dan de goede kant uitgaat, alléé ik mag niet klagen ik kan de basisconditie onderhouden, met lopen.
Trage duurloop 10.210 meter, zonder enige fut, vooruitgeslepen. Het draaid vierkant, als het niet goeg zit in het hoofd, blokkeren de benen. Het fitheidsgevoel is weg, er is geen echt doel, de motivatie is ver zoek. Ook omdat ik nog niet weet wat er met mijn elleboog gaat gebeuren. De mobiliteit in het gewricht, is er niet veel op vooruit gegaan. De 21ste december moet ik op controle in Lier, dan weet ik meer.
Duurloop 13.230 meter, tegen weer en wind, het was beuken. Het gezond verstand heeft het gewonnen, geen zware cross vandaag. De voetpees deed nog pijn wanneer ik er met mijn duim op drukte. Ook tijdens het lopen bleef de voetpees gevoelig, maar het was te doen. De conditie heeft een duik genomen, en de kilo's komen vlot aan. Zoals ik al dikwijls aangehaald heb, rust roest!!!
Trage duurloop 15.210 meter, gelopen op een sompig parkoer. De voetpees hinderde wat meer als anders, een brandend gevoel. Licht regen en een strakke wind, maakten dat het een zware training werd. Maar we zijn content dat we de basisconditie wat kunnen onderhouden.
Trage duurloop 11 kilometer gelopen, na de rustdag van gisteren. Bij mij is het toch eerder rust roest, dat gevoel heb ik toch. Mischien moet ik er nog wat aan wennen, het voordeel ervan ervaren? In elk geval heb ik pijnlijke bovenbenen, de voetpees valt daarentegen mee. In het begin heb ik een lichte drukpijn van de verhoogde inlegzool, maar dat gaat zoetjes aan weg, en de voet heeft meer stabiliteit. Wat de veldloop van zondag in Boechout betreft, ik ben er nog niet uit of ik nu wel of niet ga deelnemen, de rest van het gezin past ervoor!
Interval 800 meter snel 400 meter rustig op de sintelpiste. De snelste 800 meter 2:49, de traagste 3:10, het was druk op de piste. Morgen rustdag, de voetpees en de benen wat laten rusten. Zondag als het weer niet te slecht is, naar de veldloop in Boechout.
Trage duurloop 16.580 meter, door de modderige Merodese bossen. De inlegzolen doen hun werk, de ontsteking aan de aanhechting van de faciitis plantaris met hiel verminderd. Gisteren een footscan laten nemen, om nieuwe inlegzoolen aan te meten. Die moeten steun geven aan de voetholte en de druk op de aanhechting verminderen. De kwetsuur zou waarschijnlijk ontstaan zijn door het heuvel lopen en de te snelle opbouw van het kilometer weektotaal. Volgende week woensdag, zullen de nieuwe inlegzolen klaar zijn. De winter periode begint voor mij na de marathon van Kasterlee. Dat wil zeggen tot nieuwjaar maximum zes dagen trainen op de week en niet meer dan 80 kilometer per week.
Trage duurloop 10.220 meter, met steunzolen en op onverhard parkoers. De rechtervoet deed gisteren weer zeer, dus had ik nog een extra rustdag ingelast. Vandaag ging het al een stuk beter en de steunzool geeft een goede ondersteuning. De zevende kilometer wat doorgetrokken, het ging goed, de benen voelen al iets frisser. Deze week hoop ik al wat meer kilometers te kunnen trainen, maar minder dan 80 km/week. Dat dan blijven volhouden tot nieuwjaar, met wat sneller loopwerk, en korte wedstrijden.
Voor een van de weinige keren, ging ik alleen naar een wedstrijd. De vrouw en kinderen bleven thuis, doordat mijn vrouw Carine in de plaaster ligt. Ze had van de vijf natuurlopen ook een doel gemaakt, maar moet rusten. Aangekomen in Lier, zag je direkt dat er nog meer atleten waren als verleden jaar. Voor de tien mijl lag de top drie ook snel vast, Eric caluwaerts, Geert steenmans en Maarten van der Donck, zouden het podium bezetten, Kurt Jurgens ging hazen. De opkomst was groot te noemen, met meer dan 530 atleten voor de drie afstanden. Eens het vertreksignaal gegeven trokken Eric, Geert en Maarten en een 10 km loper er van door. Een tweede groepje waar ik me in bevond, vormde zich op een kleine afstand. De eerste twee kilometer waren snel, rond de 3:30/km, daarna kwam het verval. Tot aan kilometer negen liep ik samen met Jeroen Rijnders, we namen van elkander over, tegen de toch wel voelbare wind, die tot kilometer 12 in het nadeel zou blazen. Ons tempo was gezakt naar 3:47/km, en er kwam een groepje van vier atleten terug. Kris Slaets en Jeroen moesten snel lossen, na kilometer elf moest Kurt Jurgens eraf. Aan het keerpunt, terug richting Lier, was er een parkoerswijzeging ten opzichte van verleden jaar. De twijfel sloeg toe, eerst draaide iedereen rechtsom, dan weer de andere richting. Ik was blijven doorlopen, en was als enige de verkeerde richting uit, prijs 200 meter achterstand. Jeroen en Kurt liepen ook al meer dan 100 meter voor mij, de fut was eruit. In de plaats van een top-vijf plaats en een tijd onder het uur, werd het een teleurstellende 8ste plaats. Gelukkig had ik tijdens het lopen weinig last van de voet, wel ontbrak nog wat frisheid, zes dagen na de marathon.
Tegen beter weten in, ga ik toch maar starten in Lier. De knie is beter, de voet aan de beterhand, en ik ging toch 15 km trainen. Evengoed een wedstrijdje mee pikken, zonder hoge verwachtingen te stellen. Hopelijk houd alles goed stand, en kan ik er een aangename loop van maken. Het is een elk geval een mooi beloopbaar parkoers, 95° verhard, asfalt. Alleen de wind heeft er vrij spel, langs de Nete is er weinig beschutting. Sinds verleden jaar is er een behoorlijke opkomst en een sterk deelnemersveld. Word mijn 35ste wedstrijd dit jaar, van het goede teveel?
Trage duurloop 12 kilometer, vergezeld van smosregen en wind. De benen zijn nog herstellende van de natuurmarathon van Kasterlee. Morgen denk ik eraan te starten in Lier,op de tien mijl, als tempoloop. Alleen lopen is maar alleen en een wedstrijd motiveerd toch altijd iets meer. Niet dat ik echt een resultaat nastreef, gewoon een tempoloop.
Trage duurloop 10 kilometer, met een snellere kilometer in eentje van 3:50. De benen zijn al hersteld van de marathon, alleen benik al twee kilo bijgekomen. Bijna alles op gras gelopen om de voetpees te sparen, ook mijn therapeutische zolen aangedaan. Gisteren probeerde ik met de fiets te gaan rijden, maar dat ging nog van geen kanten. De rijkwijde van mijn linkerarm is nog altijd 15 cm minder dan de rechterarm. Fietsen zit er de eerste weken nog niet in, daar de elleboog nog serieus pijn doet.
Los gelopen, met mijn twee gasten erbij, zodat ik niet te rap of te lang zou lopen. Op het gras en de piste van het plaatselijk sportcomplex gelopen, het deed deugd. Ik had thuis nog een paar inlegzolen liggen, en heb die eindelijk gebruikt. Twee jaar geleden laten maken, na verschillende ontstekingen aan het onderbeen. Maar ze deden pijn aan de voeten, ik heb ze tweemaal laten bijwerken. Gisteren een groot deel van de dag, gedragen, de pijn werd steeds minder. Maandag mag ik een voetscan laten maken, ondertussen trek ik mijn plan met deze zolen.
Vandaag wou ik een half uurtje gaan fietsen met een klein verzetje. Maar de linkerknie waar ik op gevallen deed nog te veel zeer. Niet alleen de etterende wonde maar ook de pattelapees. Dus vandaag weer een volledige rustdag, op het programma. De afspraak gemaakt voor een voetscan in het ziekenhuis te Herentals. Dit kon ten vroegste maandag, dat word zekers twee weken wachten, voor ik mijn inlegzolen mag gaan halen. Ik zal dus wat anders moeten verzinnen om de conditie op peil te houden. Ik heb hier nog een paar steunzolen liggen, van 100 euro, die ik kan inlopen. Morgen misschien, als de knie wat beter gaat, rondjes rond het shotplein.
De marathon van Kasterlee heeft zijn sporen nagelaten, hier volgt het medisch rapport. Kneuzingen en een ontsteking van de patellapees van de linker knie. Ontsteking van de fasciitis plantaris, van de linkervoet, nog in een vroeg stadium. Ik moet een voetscan laten nemen en steunzolen laten maken ter ondersteuning van de voetboog. Ik mag fietsen of op de skywalker trainen tot dat ik de steunzolen heb, mag ik niet lopen. Rustig opbouwen met de steunzolen, en regelmatig van ondergrond wisselen. De rechterheup deed enorm pijn, omdat ik de voet probeerde te ontlasten. Maar de knie en de heup zouden na een paar dagen rust in orde moeten zijn. Tot daar het medisch rapport van het Joggerke, een paar weken rustg aan, als dat maar goed komt. Nu, met mijn vrouw Carine is het ook niet goed gesteld, ze heeft al 11 dagen plaaster voor geschreven gekregen. Een zware verrekking en een scheur in de ligamenten van de linker enkel, met minimaal al vier weken loopverbod.
Na een licht ontbijt, rijden we richting Kasterlee, het vriest licht -3°. Mijn vrouw is toch lichtjes nerveus, voor haar halve marathon. Zelf ben ik een beetje gelaten, het geloof in een goede afloop is er niet. De pijn in de voet is reeds aanwezig, en superbenen heb ik niet. Toch probeer ik mezelf wijs te maken dat het na een paar km wel los zal lopen. We zijn vroeg ter plaatse, en er is nog parking met hopen, geennerveus gedoe vandaag. We wandelen naar de tent, en komen een van de favorieten tegen, Paul Mertens. Paul is goed afgetraind en heeft er een goed oog in, hij vraagt naar de concurenten. Ik noem hem de topvier voor vandaag op, die ik overigens juist voorspeld heb. In de tent aan de nummerafhaling staat de winnaar van verleden jaar, Jef Smits. Hij zal niet meelopen na een zware operatie aan de achillespezen, is Jef rustig aan het opbouwen. Jef heeft wat informatie over het parkoer, niet te doen sommige stroken in het bos. In de tent, hangen grote spandoeken met foto, naam, jaar en tijd van de drie eerste winnaars op de marathon. Mooi en indrukwekkend, maar volgend jaar zal ik er niet hangen vrees ik. Al reeds omgekleed, moeten we nog een uur wachten, voor de start gegeven word. Meer dan duizend atleten staan klaar voor de halve of hele marathon. Het startschot weerklinkt, en weg zijn we voor een zware tocht, door het mooie Kasterlee. Na vijf kilometer besf ik ten volle, dat het niet voor vandaag zal zijn, het draait niet. Gelukkig word ik begeleid door een collega loper, op de fiets, die me door de moeilijke momenten moet sleuren. Geert heeft heel wat marathon en parkoers ervaring, en rijd niemand in de weg. Na vijf kilometer loop ik in vijfde positie, met nog uitzicht op het podium. Ik loop met een paar atleten van de halve marathon, die goed samenwerken. De veldwegen liggen er glibberig bij, dat word wat voor de tweede ronde, als de dooi optreed. Na elf kilometer krijgen we de eerste strook door het bos, het ligt er heel slecht bij. De eerste zwaar modderige bocht moet ik wat bijsturen, met de voet, of ik ga onderuit. Een messteek klieft door mijn rechtervoet, de pijn in de voet zal nu blijven knagen. Af en toe kom je op een verhard stuk, dat bijna steeds vals plat of bergop gaat. Het tweede gedeelte van het bos, met de zware kuitebijters in komt eraan op km 15. Veel tijd voor recuperatie is er niet in het bos, het gaat op en af, en het is altijd oppassen om niet onderuit te gaan. Ik lig nu al een minuut achter op de derde plaats, en soepel gaat het niet. Tussen kilometer 18 en 19 lopen we verkeerd, na een 100 meter roept Geert dat we verkeerd zijn. Twee atleten die op 200 meter hangden lopen me voorbij, ik geraak moeilijk weer in het ritme. Halfweg kom ik door op 1:22:50, na kilometer 23 zie ik op een lang stuk nummer vier voor me uitlopen. Geert die nu af en toe op me in praat zegt dat ik soepel moet proberen lopen. Als ik in een redelijk ritme kom is een derde plaats nog mogelijk, er vallen altijd lijken uit de kast, op het einde. Ik vrees dat ik een van die lijken zal zijn, want het ritme zakt nog verder weg. Rond kilometer 28 loop ik Chris voorbij, ik heb de juiste topvier, Dirk Verleyen, Paul Mertens en Nid Rumphakwaen, lopen nu nog voor me uit, tot kilometer 32 gaat het nog redelijk, maar buiten die voet die brand, Krijg ik last in mijn rechter heup, waarschijnlijk door een licht gewijzigde voetstand, om de pijn te verzachten. Nu ik weer in het bos loop, probeer ik het rustig aan te doen, de veldwegen lagen er nu glad bij. Maar vergeleken met de bosstroken, ik kan me amper staande houden en ga dan ook onderuit. De aanmoedegingen van Geert sleuren me door de moeilijke momenten heen, dank u Geert. De tweede helft van de marathon gaat in 1:29:50, zeven minuten trager dan de eerste helft. Ik finish op een vierde plaats, voor de derde keer op vier edities, net naast het podium. Deze week ga ik zekers twee dagen rusten, misschien wel langer, te zien wat de sportdokter zegt. Het zou wel eens mijn laatste wedstrijd van het jaar kunnen zijn, ik ben gebroken maar niet moe. Mijn vrouw Carine presteerde wat beter op de halve marathon, maar is spijtig genoeg ook onderuit gegaan. Ze heeft haar enkel verzwikt maar heeft toch uitgelopen, in 1:47:24 op de 313 plaats, met meer dan 750 deelnemers. Haar officieuze tijd zou zelf een kleine minuut beter zijn want het was file bij de aankomst van de halve marathon.
Eerste impressie na de marathon van Kasterlee, een wedstrijd waar ik nooit had aan mogen deelnemen. Na elf kilometer kwam de pijn sterker opzetten, als je dan weet dat ik na vijf kilometer, al wist dat het mijn dag niet zou worden, zware en opgeblazen benen.. De fut ging er volledig uit na 18 kilometer en een wegvergissing, moesten we rechtsomkeer maken. We verloren daar toch goed 40 seconden, en ik kon het ritme niet meer oppikken. Toen besefte ik dat het overleven zou worden, het parkoer lag er vettig bij in het bos en op de veldwegen. Dat verbeterde niet tijdens de tweede ronde, nu de veldwegen begonnen te dooien. Wonder boven wonder schoof ik nog een plaatsje op, en stak me niemand meer voorbij. Weer het bos in glipte mijn voet steeds weg en werd de pijn aan de faciis plantaris, niet te harden. Uitjoggend eindigde ik toch vierde in 2:52:40, voor de derde maal op vier deelnames, een plaats naast het podium.
Vandaag is het d-day, de natuurmarathon van Kasterlee, mijn favoriet parkoer. Voor mij een van de hoofdpunten van het jaar, de laatste marathon van het jaar. Daarna gaat de riem er voor een paar weken af, lekker wijntje en biertje. Er mag een kilo of drie bijkomen, frietjes met mayonaise, chips, koekjes. Maar vandaag voor de laatste keer van het jaar, alles uit de kas halen. In een goede dag is het podium niet ver af, maar de conditie vertoond al een dalende lijn. Mijn hielen en rechter voetpees worden al weken mismeesterd, rust is welkom. Op de marathon starten we met een kleine driehonderd, de halve met 750 atleten. Op de halve marathon start mijn vrouw Carine, die er ook hard voor getraind heeft. Het is bitter koud, momenteel zo een -4°, de keuze van kledij is gisteren al gemaakt. Korte short, een thermo-hemdje en t-shirt met lange mouwen en handschoenen. Het parkoer blijkt zwaar te liggen in het bos, er is ook een kleine lus aan toegevoegd. De afstand zou iets te kort geweest zijn, de vorige drie edities.
Trage duurloop 8.520 meter, de eerste drie km was de pijn in de voet niet te harden. Ik heb er een paar keer aan gedacht rechtsomkeer te maken, maar morgen is het Kasterlee. Gelukkig nam de pijn af naarmate de km's vorderden, ook de benen zitten nog niet fris. Het is hopen op een superdag, morgen in de natuurmarathon van Kasterlee. Ik heb lang gehoopt op een podiumplaats, maar daarvoor is een klein mirakel nodig.
Trage duurloop 11 kilometer , met een zevental versnellingen, +- 120 meter. De benen voelden weer iets beter aan , dan de voorbije dagen, minder verzuurd. Alleen bij de versnellingen, een snel opkomende vermoeidheid, er is nog werk aan. De hartslag ging amper naar beneden na een versnelling, het word knokken zondag. Morgen een rustige losloop van acht kilometer.
Trage duurloop 11 kilometer, de vermoeidheid vloeid stilletjes aan uit de benen. Het gevoel was over het algemeen betersschap, de valling, de voet, de vermoeidheid. Zelf de hartslag begint weer normale waarden te geven, 2 slagen minder, bij een sneller tempo. Misschien komt het nog in orde voor zondag, we blijven hopen op een mooie afsluiter.
Duurloop 15 kilometer, zware benen, zware ademhaling. Pijnlijke voet, longen verschroeid, neus pot dicht, slecht gevoel. Gelukkig heb ik nog drie dagen om zo goed mogelijk te herstellen. Vandaag was het de bedoeling een tempoloop aan 15 km/uur te lopen. Alleen de tweede kilometer kwam in de buurt, namelijk 4:02. Maar dan had ik al een branderig gevoel in de benen, en moest het tempo zakken. Nu komen er drie zeer lichte trainingsdagen aan, proberen te herstellen. Dan zondag voor de laatste keer alle moed bijeen rapen, en er een lap op geven.
Trage duurloop 20 kilometer, serieus pijn aan de rechtervoet. Het was de bedoeling 4:30/km te lopen, maar sneller dan 12 km/uur en de voet ging nog pijnlijker opspelen. Indien het niet beterd zeg ik af voor Kasterlee, met pijn in het hart. Maar de gezondheid gaat voort, er komen nog wel kansen. Morgen zal een goede test zijn, tempoloop van een uurtje. Ik ga nu ijs leggen, masseren, en zalf smeren, en hopen dat het beterd.
Trage duurloop, na het zware week-end met twee wedstrijden. Is het nu tijd voor een rustige voorbereidingsweek naar Kasterlee. Tijd en rust nemen om de valling te laten verdwijnen, de benen rust gunnen. De voeten en hielen wat laten herstellen, en mentaal opladen. Voor de laatste marathon van het jaar, er nog eens alles uitpersen.
Na kilometer vier bewust wat gas teruggenomen. Stijfheid in de hamstrings, na de zware wedstrijd van gisteren. De laatste kilometer nog wat versneld om een plaatje op te schuiven. Het beste was er af, deze week rustig tot zondag in Kasterlee.
Vandaag gaan we met z'n allen lopen in Mol, waar vandaag de crosscup plaats heeft. Ikzelf samen met mijn vrouw Carine bijten er de spits af, tijdens het voorprogramma. De 10 kilometer "Karel Lismont" word ons strijdtoneel, 4 rondjes van 250 meter. Carine hoopt er met haar goede vormpeil, een goede tijd uit te persen. Zelf doe ik mee wegens tijdgebrek, en als supporter was ik toch aanwezig. Veel stel ik er mij niet van voor, een goede tempoloop van 10 kilometer. Hopen dat de benen nog fris genoeg zijn, om fatsoenlijk te lopen, tussen de 0:38:00 en 0:39:00. Daarna word het reppen naar het meer om ons mannen in te schrijven. Kenney loopt bij de tweedejaars pupillen, om 11:55 de 1000meter. Jorgi loopt bij de tweedejaars miniemen, om 12:23 de 1500 meter. De wedstrijd van de vijf en tien kilometer start om 10:30.
Het viel al bij al nog mee het weer, droog en een strakke wind, maar we werden niet uit onze loopschoenen geblazen. Mijn nummer gaan ophalen, kleine maar keurige organisatie. Veel bekenden gezien en een paar echte hardlopers waren van de partij. Zo bijna de volledige top van de kasteel lopers, de gebroeder Jacobs, Marathonman Paul De Nolf, Maarten van der Donck, topfavoriet Jo Prims. Ultraloper Gert Mertens, en ik vergeet er nog een paar. Zelf was ik er beroerd aan toe, keelpijn, snotneus, de bronchen, en daar boven op diaree. Zekers driemaal de toiletten moeten opzoeken, niet veel, maar lopend. Thuis had ik ook al driemaal het huisje opgezocht, de ziektekiemen waren nog niet uit het lijf. Om 14:00 word de groep in gang gefloten, de eerste kilometer gaat redelijk bergaf. Na amper tien meter, krijg ik een pijnscheut in de rechtervoet, ik moet inhouden. Gelukkig vermindert de pijn snel, maar ik ben al in veertigste positie verzeild geraakt. Het gedeelte in het bos licht er ongelooflijk zwaar bij, plassen tot aan de enkels diep. Modder en schuifpartijen bij het afzetten, het duurt tot kilometer drie, eer ik weer in de toptien kan postvatten. Dat heeft al veel kracht gekost, en nog komen er twee zware km's af in de modder. Ik besluit dat het geen zin heeft alleen te gaan jagen achter plaats zes, en laat het achtervolgend groepje aansluiten. We zijn met vier man Paul Denolf, Gert Mertens en Dirk Vets, Dirk zal het langst aanklampen. Eerst moet Gert Mertens lossen, paul Denolf hangt aan de rekker komt terug en breekt dan definitief. We lopen op 70 meter van de zesde plaats, maar zijn ondertussen al aan km 16. Ik versnel nog wat om het gat dicht te lopen op Jeroen Rijnders, Dirk moet lossen. het duurt nog tot km 19, eer ik Jeroen te pakken heb, sterke beer. Op de modderige strokken verlies ik zelf terrein, op het beter beloopbare stuk, Loop ik weg van Jeroen, spijtig genoeg moet het slechtste stuk nog komen. Die laatste kilometer glij ik gewoon van links naar rechts, Jeroen is sterker en loop me eraf. Een zevende plaats, daar kan ik mee leven ik was er tenslotte belabberd aan toe.
Vandaag nog eens wedstrijddag, nummer 32 voor dit jaar. Het betreft een Halve marathon in Herentals over 21.350 meter. Het grootste gedeelte in de bossen rond Herentals, Lille en Vorselaar. Met het weer van de laatste dagen word het een zware ultralange cross. Daar de valling nog niet uit het lichaam verdwenen is, gaan we niet tot het uiterste gaan. De marathon van Kasterlee volgende week zondag is het grote doel. Hier kunnen we nog een tempoloop uitvoeren onder dezelfde omstandigheden, Als volgende week in Kasterlee, bos en onverharde wegen en slijk. Hopelijk regent het niet te veel tijdens de wedstrijd, die valling mag niet verergeren. De laatste jaren ben ik altijd, als supporter naar de Cohe halve marathon geweest. De eerste en laatste kilometer zijn er niet gemakkelijk, dat word lopen met het verstand.
Trage duurloop, 15.450 meter, de verkoudheid speelde weer op. Zeer veel keelpijn, en heel wat hoesten, algemeen slecht gevoel. De omstandigheden waren wisselvallig tijdens de training, maar te doen. Waarschijnlijk heb ik gisteren wat teveel hooi op de vork genomen. Ik hoop in elk geval dat het morgrn beter gaat, voor de halve marathon.
Trage duurloop 15.6 kilometer, tweede training van vandaag. Goed voor een totaal van 26.6 kilometer in een tijd van 1:57:45. Deze training moest eigenlijk veel rustiger gelopen worden. Ik ben wind mee begonnen, en heb het tempo in het tweede gedeelte, kunnen vasthouden. Goede training vandaag, alleen wat last van de rechtervoet. De valling is al iets beter.
Trage duurloop 11 kilometer, eerste gedeelte van de training van vandaag. Wegens tijdsgebrek training opgesplitst, eerste deel wat pittiger lopen is de bedoeling. Het was uiteindelijk deze mrogend nog een goed weertje om te lopen. Ik hoop dat de omstandigheden deze namiddag niet te veel veranderen.
Interval 15.450 meter, 10 maal 1000 meter vlot, 11 maal 500 meter normaal. De verkoudheid speelde parten, maar nog meer de stevige wind. Het was moeilijk de snelheid inschatten, zekers omdat de benen vermoeid waren. Maar een gemiddelde van 15 km/uur, onder deze omstandigheden stemd me toch tevreden.
Duurloop 15 kilometer, ondanks de verkoudheid hou ik vast aan mijn schema. Het hinderd niet echt tijdens het lopen, buiten het teveel aan snot. Alleen na het lopen een zware hoestbui of drie, waarna de bronchen loskomen. Het moet dan ook nog mijn zwaarste tempoweek worden, gemiddeld rond 14 km/uur. Tijdens het begin, zo de eerste drie kilometer last van de rechtervoet, daarna ging het weer. Morgen interval of een tempoloop, naar gelang de paraat van fitheid.
Trage lange duurloop 26.250 meter in de Merodese bossen, de voet hield stand. De lichte hinder is zekers te verdragen, toch op de zachte ondergrond van het bos. Een van de redenen dat het gisteren, net iets minder ging, was een opkomende verkoudheid. Deze nacht last van droge hoest en een verstopte neus, dat word siroop en keeltabletten. vandaag ging het na een aarzelend begin, goed, lichte pijn in de benen, zoals altijd na een wedstrijd. Ik heb vandaag de training afgewerkt, die donderdag op het programma stond. Zo heb ik misschien wat frissere benen voor de halve marathon van zaterdag.
Omstreeks 11:45 vertrokken we richting Bonheiden, met de nodige wegenwerken, kwamen we rond 12:15 terplaatse, er was al immens veel volk aanwezig. Gans achteraan in het veld van boer Hans, konden we de wagen kwijt. De groep pupillen van achl, waren al aan het opwaremen, Kenney kon beginnen trainen. Ondertussen de vier kaartjes laten invullen, en Jorgi mocht zich ook al opwarmen. Er waren meer dan 1000 atleten vertegenwoordigd in al de categorien samen. Kenney liep mee in de achtste wedstrijd, 1000 meter lang, bij de tweedejaars pupillen, Het was zijn eerste wedstrijd na, zijn kwetsuur, de ziekte van Sever. Hij kwam wat ritme en snelheid tekort, maar finishte toch mooi 26ste in 4:02. Vanaf dan gaat het snel en lopen we van hier naar ginder, tijd voor wedstrijd nr 12, 1610 meter lang. Daar staat Jorgi aan de start, hij is als trage starter fel in het nadeel, op dit parkoer. Ook voor Jorgi was het al een tijdje geleden, dat hij nog een wedstrijd liep. Na een verdienstelijke, en gelijkmatige wedstrijd finishte Jorgi, 31ste in een tijd van 06:04. Daarna de jongens helpen omkleden, richting tent voor de prijs uitreiking, rap nog eens naar het toilet, en de vroumen junioren en masters begeven zich naar de start. Voor een wedstrijd over 4.170 meter, mijn vrouw Carine heeft last van haar heup, opgespeeld na haar lange duurloop van donderdag, 25 kilometer lang. Ze start voorzichtig en als het veld uiteen gerokken is, schuift ze stelselmatig op. Carine loop een zeer evenwichtige wedstrijd, en heeft nog wat over voor de laatste ronde. Daarin loopt ze nog wat atleten voorbij, en finisht sterk in 0:18:31, op een 34 plaats bij de masters. Nu is het mijn beurt, aan de start meer dan 200 atleten, als dat maar goed komt. Het startschot weerklink, de massa zet zich op gang, na een 100 meter is een bocht van 180°. Het pak staat stil, naast mij hoor ik Marc Papanikitas vloeken, iemand heeft een spikes in zijn onderbeen gepland. Een 150 meter verder is het weer van dat, een bocht van 180°, voor de tweede keer sta ik compleet stil. Gelukkig komen er nu een paar beloopbare bochten aan, en trekt het pak wat meer op een lint. Ik probeer te versnellen, maar voel al snel dat het een slechte dag word, ik kan de versnelling niet lang vast houden. Dan maar een soort interval en op de rechte stukken aanzetten, dat lukt vrij aardig. Ik loop alsmaar meer atleten voorbij, de laatste ronde kraak ik zelf, nu lopen de atleten die ik daarjuist gepasseerd ben me weer voorbij, in de laatste rechte lijn, spurten nog zekers acht atleten me voorbij, ik finish op een zwaar ontgoochelende 46 plaats bij de masters. Dat veldlopen is echt niets voor mij dat draaien en keren, iedere keer weer optrekken is mijn ding niet. Heef mij maar lange rechte stroken, en een langere wedstrijd.
Vandaag gaan we met gans het gezin deelnemen aan de veldloop van Bonheiden. De jongste kenney, tweedejaars pupil, loopt er de 1000 meter, en hoopt op een top-vijftien plaats. Jorgi loopt als tweedejaars, bij miniemen over een afstand van 1.610 meter, voor een top 20 plaats. Carine loopt bij de masters vrouwen, 4.170 meter, als haar heup niet te veel last bezorgt. Ikzelf loop bij de master heren, 6.350 meter en hoop op een top 30 plaats. De week na de marathon voelen de benen en de conditie wat minder goed aan. Misschien komt het door de relatief rustige week, of de pijn aan de faciis plantaris.
benjamins-pupillen-miniemen, lopen per geboortejaar.
Trage duurloop 15.2 kilometer, Gelopen met een sterke negatief split. De voet ging al een stuk beter dan gisteren, nog een klein diep steekje. Twee dagen op rij hetzelfde parkoer, met eenzelfde eindtijd, de training was nochtans anders, gisteren gelijkmatig, vandaag snellere tweede helft. Morgen veldlopen in Bonheiden, dat word knokken voor een top-30 plaats.
Trage duurloop 15.2 kilometer, traag gelopen in de Merodese bossen. De faciis plantaris deed gisteren nacht geweldig pijn, ijs en zalf, brachten soelaas. Toch tot vier uur gewacht om te gaan lopen om de voet zolang mogelijk rust te geven. De pijnplek was nog gevoelig, maar het was te doen.
Lange trage duurloop 24.150 meter, de hartslag verteld dat ik aan het herstellen ben. De benen hadden het wat lastiger, ook de ademhaling was zwaar, een verkoudheid? Het tempo goed kunnen opdrijven na een trage start, vanaf km 6 tegen ruim 13km/uur. Op het einde begon de faciis plantaris van de rechtervoet weer op te spelen. Ik zal de behandeling wat moeten opdrijven oùm Kasterlee nog te halen. Vier maal koelen per dag, drie maal rekken, drie maal masseren en s'avonds voltapatch.
Tempoloop 16 kilometer, tegen 15 km/uur gelopen. Het was nog redelijk zwaar, drie da na de maraton, een tempoloop. Ik heb spijtig genoeg, niet alle informatie, bv de hartslag. Mijn Garmin gaf baterijspanning te laag aan, gelukkig heb ik ook mijn polar aan. Zo kon ik op het parkoers van de kerstcorrida, de juiste tijd meten. De beide voeten, blijven me last bezorgen, zekers de faciis plantaris (rechtervoet).
Trage duurloop 15.330 meter, alles draaid nog wat stroef, vierkant. Maar het is al een hele verbetering, tegenover gisteren, de pijn in de voeten. De hamstrings zijn nog wat stijf, de kracht is uit de benen, de rug kraakt. Maar ik ben op de goede weg, naar het herstel, we hebben dit al meegemaakt. Morgen gaan we weer wat rapper, het zal nog niet van zelf gaan. Het herstellen na een marathon, duurt iets langer dan drie dagen. We proberen de conditie nog iets te verbeteren, Kasterlee is de droom. Deze rustige week, moet een stap in de goede richting zijn.
Trage duurloop 11 kilometer, pijnlijke hielen en voeten, lichte pijn in hamstring. De tol van een vol uit gelopen marathon, toch is de pijn in de hielen iets minder dan na de marathon van Eindhoven. Deze week word een rustige recuperatie week, dat wil zeggen minder dan 105 km. Daarna nemen we de draad weer op, richting marathon van Kasterlee.
Zondagmorgend 28-10-2007, 09:00 uur, we vertrekken richting Etten-Leur. Een uurtje rijden voor een goed georganiseerde marathon over de noordergrens. Kostprijs 13 euro, spijtig is die mooie Guldensporenmarathon niet over de grens. De Guldensporenmarathon word een jaar nadat het overgenomen is boor BRRC en Cis Octagon in de prullenmand gekieperd, geen groot geld aan te verdienen. Maar ja, er zijn nog zoveel kleine gezellige marathons, hopelijk zie cis octagon Daar geen geld in, anders zijn al die gezellige kleine marathons gedoemd te verdwijnen. Dus aangekomen in Etten-Leur, de nummer gaan ophalen, nog iets drinken, en rustig gereed maken. Aan de start verschiet ik me een bult, daar staat Gino Van Geyte, gij komt een vrien hazen. Die gaat voor een tijd tussen de 2:40:00 en de 2:45:00, ik ken mijn haas, tot km 30. Ook mister ultracup Lucien Taelman komt een klapje plegen, hij gaat voor 2: 42:30. Je hoort het schoon volk aan de start, de speaker begeeft zich tussen de atleten. Hij vraagt naar hun verwachtingen, de oren zijn gespitst, zekers vier atleten spreken van een tijd onder de 2:40. De wind wakkert nog wat aan, gelukkig hebben we de wind tegen tijdens de eerste helft. Twee ronden van 21 kilometer, moeten we afleggen, het startschot weerlinkt. Na goed anderhalve kilometer, lopen er zes atleten weg, ik blijf bij de groep Van Geyte. Ik blijf rustig in het groepje, dat is het plan, zo lang mogelijk dit groepje volgen. Na tien kilometer komen we door in 0:38:41, grotendeels tegen de wind, een goed tempo. Na de 10 km begint het groepje fel uit te dunnen, van 12 naar 8, het gaat goed. Na 12 km draaien we wind mee, ik besluit een deel van het kopwerk over te nemen. Meer dan 3 km doe ik niet mee, het word aanklampen, Gino houd het tempo op + 16 km/uur. Toch voel ik dat het al een pak beter gaat dan in Eindhoven, ons groepje telt nog zes atleten. Halfweg komen we door op 1:20:47, mooie tussentijd, maar ik mis wel een drankpost. Ik ben nog niet sterk in het hoofd, en reken uit we-anneer ik kan lossen, innerlijk word ik kwaafd op mezelf. Gewoon focussen, de pijn in de benen is nog te harden, km 31 komen we door in 1:59:38. De Hamstrings beginnen te trekken, maar we komen op het stuk wind mee, aanklampen Joggerke. Aan kilometer 35 begint het mentale, te rekenen, meegaan tot kilometer 40, en dan, als er nog wat over is? Ondertussen is Lucien al weggelopen van de groep, net als Bart de Grouw weg was op km 25. Met vier atleten lopen we nog, Dan versnelt Jo appelen, en ik kan me niet meer houden en ga mee; Mijn enige misrekening van de dag, ik kom nog op 50 meter van Lucien, maar plots is het op, nog 2 kilometer. Daardoor verlies ik nog 45 seconden en een plaats in de eindrangschikking, 7de in 2:43:28, dom van mij. Bedankt Gino Van Geyte, voor het mooie haas werk, Gino is uitgestapt op 100 meter van de finish. Lucien Taelman eindigd 5de, in 2:42:28 en is eerste in de categorie masters 45-55, Lucien is 50 jaar, proficiat Lucien.
Plts Naam Vereniging/Woonplts GbJr Uitsl Categ 10 km Halve Bruto ----- ------------------------- -------------------- ---- ------ ----- -------- -------- - -------- - 1 Ron van den Berg Waterweg 1965 1e M35 36:36 1:17:03 2:37:20 2 Vladimir Escajadillo Brusselse AV 1981 1e Msen 37:46 1:16:58 2:41:21 3 Thomas Beirnaert Beverhout AC 1977 2e Msen 38:08 1:19:56 2:41:46 4 Jo Appelen Langdorp (BEL) 1974 1e Mrecr 38:35 1:20:40 2:42:12 5 Lucien Taelman Atl. Zuid-West 1957 1e M45 38:42 1:20:50 2:42:28 6 Tom de Smet Merelbeke (BEL) 1973 2e Mrecr 38:40 1:20:46 2:43:00 7 Frankie Leus AC Herentals 1962 2e M45 38:41 1:20:47 2:43:27 8 Jack Govers AV Standdaarbuiten 1967 2e M35 38:09 1:19:55 2:44:06 9 Bart De Grove Wetteren (BEL) 1972 3e Mrecr 38:41 1:20:46 2:44:35 10 Wil Boudewijns DES 1961 3e M45 38:43 1:21:58 2:51:39
Ik ben er vroeg bij vandaag, de wekker is wel een uur terug gedraaid. Maar mijn biologische klok doet er iets langer over om zich aan te passen. Een terugkomend probleem, de marathon van Etten-Leur vind elk jaar plaats, het laatste weekend van oktober. Op gestaan met een stijve rug, en pijnlijke faciis plantaris (rechtervoet). Om half-acht nemen we nog een licht ontbijt, en om negen uur vertrekken we. Dat is ruim op tijd, maar om een dichte parkeerplaats, moet je wat voor over hebben. Ik hoop dat de wind mee gaat vallen, want dat grijze weer vind ik al erg genoeg. Zal ik mezelf kunnen bedwingen, en geen kopwerk verrichten tot km 30. De gaten laten dicht lopen door andere atleten, en zelf mee schuiven. Niet te snel vertrekken, doseren, en de pijn trotseren, karakter tonen? We zullen ons best doen, maar ik beloof niets.
Na elf weken specifieke marathon training, hoop ik dat het vormpeil voldoende is. Tijdens deze totaal verkeerd opgebouwde marathonschema, heb ik al heel wat wedstrijden gelopen, met wisselvallige resultaten. Het rare eraan is dat de kortere wedstrijden, zeer goed gingen, de lange daar en tegen! Daar uit kan men concluderen dat de weerstand en snelheid goed getraind waren. Maar dat de uithouding en de lange blokken-tempo-lopen minder aandacht gekregen hebben. Dus ben ik benieuwd wat het morgen gaat worden, rond km 28, de pijn of de euforie? De weersverwachtingen zijn in elk geval niet bijster goed, er staat veel wind zondag in Etten-leur. Ik zal dus tactisch moeten lopen, iets wat zekers mijn sterk punt niet is, maar het moet. Tot kilometer 30 geen kopwerk verrichten en hopen op een goede groep, aan het juiste tempo. Ik reageer nogal snel op uitvallen, nu zal ik me rustig moeten laten meedrijven, en beginnen op km 30. Van een negatief split durf ik niet dromen, maar minder als drie minuten verval moet kunnen. Ik hoop op een tijd van 2:48:00, dus halfweg doorkomen aan 1:22:30, de tweede helft in 1:25:30.
Loslopen 8 kilometer, pijnlijke faciis plantaris aan de rechtervoet, lichte hinder rechter hamstring. De gevoeligheid van de hamstring komt door de versnellingen van gisteren, onder controle. De faciis plantaris, daarmee zal ik wel eens naar de sportdokter moeten. Hopelijk heb ik er morgen geen hinder van, deze namiddag nog eens goed uitrusten.
Trage duurloop 11 kilometer, met 8 versnellingen, hartslag iet te hoog. Morgen een loslopertje, en veel rusten, goed eten en focussen op de wedstrijd. De benen voelen nog niet super aan, maar dat moet maar de zondag. Dan tellen er geen uitvluchten meer, zondag moet ik onder die 2:50:00!!!
Trage duurloop 11 kilometer, rustig loopje, het kille weer trotseren was moeilijker. Het is toch niet echt uitnodigend, dit weer om te gaan lopen, je moet karakter hebben. Wat gaat het worden als ik weer in den donkere en de kilte moet lopen? Gelukkig moet het niet de de twee volgenden maanden, kan ik nog overdag lopen. Nu moet ik me mentaal beginnen opladen voor zondag, de herfstmarathon van Etten-Leur.
Interval, 10 maal 1000 snel, 10 maal 500 normaal, zware benen. De koude en de wedstrijd van zondag, maken dat de training niet voluit kon. Op het einde had ik wel 160 meter dat niet geregistreerd werd. Totaal 15.260 meter gelopen in 1:00:25, de laatste 5 km tegen de wind. De volgende drie dagen staan volledig in het teken van herstel.
Trage duurloop cresendo gelopen, middenstuk tegen de wind, de zes laatste kilometers wind mee, goede hartslag voor deze training. De benen waren nog niet echt fris, maar het tempolopen ging. Morgen interval 10 maal 1 kilometer snel, 10 maal 500 meter normaal tussen in.
Recuperatieloop, 15.1 kilometer, zware benen, het liep niet lekker vandaag. De wedstrijd van gisteren, zat in de benen en het hoofd, goed gelopen, hè. Vanmorgend na het opstaan had ik last van de twee voeten, niet zo erg als na een marathon. Het is toch raar gisteren na een halve kilometer, verdween de pijn, als sneeuw voor de zon. Vandaag mijn deelname brief voor Etten-Leur ontvangen, alsof ze me scherp willen houden!!
Een beetje uitleg bij de grafieken, 1: ronden, 2: tijd, 3: afstand, 4: hartslag, 5: kcal. Km 2, 3, 6,11,14 worden niet volledig juist gemeten door een dik begroeing. De garmin geeft 21.160 aan de meting op de kaart 21.200, een klein verschil. Maar het scheelt wel 22 seconden op de eindtijd.
Rond 13:00 vertrokken we richting Peer, een ware zoektocht. Een mens is toch rap een gps gewoon, spijtig genoeg is de onze uitgevallen; We kwamen toch ruim op tijd aan in cafe, de boekelheem, waar we moesten inschrijven. Weinig atleten te bekennen, maar er moesten nog twee bussen komen. Met een 170-tal atleten stonden we gereed aan de startlijn, het startschot weerklonk. Een zwarte engelse atleet, Micael Harris trok er meteen van door, ik ging er dan maar achteraan. Na een kilometer liep ik mijn eigen tempo, en kwam Jonathan Put op en over mij, naar Michael toe. Ik volgde op een honderd meter en na drie kilometer kwamen Luc Moens en jp schrooten erbij. Ik loste Luc snel af, en jp moest snel lossen, vooraan moest Jonathan lossen en dat werd ons mikpunt. Na zeven kilometer was het zover, we hadden Jonathan te pakken, michael had een kleine 200 meter voorsprong. In de verte hoorde we de brandweer, de ziekewagen en de mug, er was een zwaar ongeval op het parkoer gebeurd. We moesten het parkoers verlaten, en zo een 200 meter om lopen, aan km negen moest Jonathan lossen. Samen met Luc maakten we er een koppelrit van, en kwamen heel traag dichterbij Michael. Rond kilometer 15 was het beste er bij mij af, en waren mijn aflos beurten een pak korter. We kwamen na 19 km op 20 meter van Michael, maar dan moest ik lossen, het vat was af. Ik kwam als derde over de streep in een knappe 1:16:59, michael won met een versnelling in de laatste rechte lijn. Voor de verandering waren de drie eersten 40+, en de eerste mastercategorie in Limburg was van 40 tot 49 jaar. En ik die dacht dat de masters vanaf 35 jaar begonnen, er was een podium per categorie, senioren, masters A 40-49, masters B 50-60, zowel mannen als vrouwen, met een mooie mand vol lekkers.
Deze namiddag ga ik gaan lopen in Peer-Bree, een halve marathon. Het is een wegwedstrijd in lijn tussen twee stadjes, alles verhard. Ideaal om er eens een goede stevige tempoloop van te maken. Ik heb in 2003 deze wedstrijd al eens gelopen in 1:18:10 op een 6de plaats. Het lijkt een mooi doel deze tijd te verbeteren, het zal moeilijk zijn, maar moeilijk gaat ook, als mijn voeten me niet te veel last bezorgen. De patellapees van de rechtervoet doet soms iets te veel pijn. Als het niet verslechterd, ga ik door tot de marathon van Kasterlee. In princiepe moet ik mijn tijd op de marathon van Eindhoven 2:53:11, min acht minuten, dit delen door twee om een richttijd voor de halve marathon te hebben 2:53:11 - 0:08:00 = 2:45:11 : 2 = 1:22:41, met gemak aankunnen. Dus met een tijd onder de 1:20:00 zal ik gematigd tevreden zijn. Het is ook de kunst niet te diep te gaan de week voor de marathon. Me totaal murw lopen zal een negatieve invloed hebben op mijn tijd in Etten-Leur.
Recuperatieloop 12.850 meter, het was nodig, zelf dat tempo koste moeite. Echt fris zal ik niet aan de start verschijnen voor de halve marathon. Maar we zullen ons best doen, om er het beste van te maken.
Duurloop 15.7 kilometer, dat was lang geleden dat ik vrijdag nog een duurloop inlaste, maar mijn niveau moet nog een stuk hoger. Het was toch wel redelijk zwaar, drie maal redelijke kwaliteit trainen na mekaar, lichte interval, lange duurloop, en een duurloop. Morgen rustig loslopen, en hopen op goede benen zondag.
Trage lange duurloop 24 kilometer, met opbouwend tempo. Mentaal altijd een zware training vier dagen na een marathon. Vandaag waren het de laatste zes kilometer, die zwaar waren. Door de tegenwind en het verhoogde tempo, en hoge hartslag. Lekker beuken tegen de wind in, het is tenslotte herfst.
Interval 15 kilometer, 10 maal 500 meter duurloop, 10 maal 1000 meter tempoloop. De hielen deden nog zeer tijdens de tempo's, maar de pijn nam af tijdens de duurlopen. De frisheid is nog niet terug, niet dat ik dat echt verwacht had, drie dagen na de marathon. Het was toch iets minder dan verwacht, ik had de toaaltijd een minuut minder verwacht. De tempo's iets sneller, De achillespezen en kuiten zijn wat pijnlijk, omdat ik de laatste dagan wat meer op mijn voorvoet land om de hielen te sparen, morgen een lange trage duurloop.
Trage duurloop 15.1 kilometer, De hielen waren al een stuk minder gevoelig. Het blijft een teer punt, dat ik zekers onder controle moet houden. De benen voelden redelijk aan, niet te diep geweest zondag, tijdens de marathon. Hopelijk zet het herstel zich op die manier voort, dan kan ik vlammen in Limburg. Zondag loop ik er de halve marathon de intercity Peer-Bree.
Het is zondagmorgend 06:45, ik neem mijn ontbijt, een vier uur voor de start van de marathon van Eindhoven. Twee grote sneden bruin brood met choco en banaan, twee grote mokken koffie, en eenhalve liter water. Mijn sportzak staat al gereed, nog een flesje water, cola en isostar fast hydratation, druivesuiker en gel er in. Ondertussen is het 07:20, de rest van de familie staat op, Carine, Jorgi en Kenney nemen hun ontbijt. Acht uur, tijd om te vertrekken richting Eindhoven, het is kalm op de baan, tot Eindhoven gaat het vlot. De nummers moeten worden afgehaald op de campus van de plaatselijke universiteit. Daar komen we al veel bekende gezichten tegen, een groepje van het zelfde dorp, Herenthout. We nemen de bus richting centrum, een vijf minuutjes rijden, dan richting finish waar een ondergrondse parking dienst doet als kleedkamer. Overal zijn wc's neergezet, dus een kwartier voor de start, kunnen we er nog eens gebruik van maken. Nu volle vaart richting start, er is al ongelofelijk veel volk op de baan, het startvak waar ik plaats moet nemen is al goed gevuld. Ik wurm me naar de derde rij, daar staan Luc Dirckx, Geert Stenmans en Paul Denolf, als streekgenoten en lotgenoten. Het startschot weerklinkt, meer dan 1800 atleten daveren over de asfalt, ik heb goede benen en loop op het gevoel. Na 3 kilometer besef ik pas dat het veel te snel gaat, ik vertraag en sluit iets later aan bij de juiste groep. Natuurlijk besef ik al dat die 3 snelle kilometers me de das om kunnen doen in de tweede helft van de marathon. Het is een klein groepje van zes atleten, en hou me schuil in vierde positie, rustig mee laten drijven. De sfeer langs het parkoer is overweldigend, daar kunnen wij belgen nog heel wat van leren, lopen leeft in Nederland. De tussentijden op de 10 km (0:38:28), en halve marathon (1:21:50) laten het beste verhopen, na 25 kilometer voel ik al een pak minder. Toch hoop ik tot kilometer 32 aan te klampen, na een drankpost gaat het mis, ik krijg een gaatje van 10 meter niet meer dicht. Vanaf nu begint de calvarietocht, toch probeer ik er wat tempo in te houden, geen superdag vandaag, dus geen supertijd. Het enthousiaste publiek schreeuwt de verzwakkende atleten, waaronder mezelf vooruit, sommige maken flauwe opmerkingen. Er lopen me veel atleten voorbij, de moed zakt me in de schoenen, ik probeer een goed tempo te vinden om toch onder de 2 55:00 te finishen. De laatste kilometers duren ellendig lang, volgens mijn garmin forerunner 305 zou ik er moeten zijn, maar de lijdensweg duurt nog 400 meter. Ik finish in 2:53:11, toch nog redelijk, water en aa drink om wat op krachten te komen, de hielen doen nu serieus pijn, dat word afzien.
Een lichte herstelloop van 10.1 kilometer, in het bos. De linkerhiel en de rechter patellapees waren pijnlijk. De hartslag was gemmiddeld 101 slagen per minuut. De hielen driemaal koelen met ijs en rekoefeningen. De benen waren redelijk fris, gezien de marathon gisteren. Deze week rustig opbouwen naar zondag, Peer-Bree.
Een eerste blik op de tabel leert dat de eerste 3 km, een 30 sec te rap zijn gelopen. Daarna laat ik het groepje gaan, en pik aan bij een groepje, dat een gemiddelde loopt van 3:53/km. Tot kilometer 27 kan ik bij het groepje blijven, daarna is het over, tot km 32 kan ik nog een beetje tempo houden, dan is het mentaal een wat over. De hartslag is de laatste 9 km te laag, dus het karakter laat het afweten, als de benen pijn doen. Opmerkelijk is ook de afstand die de polar aan geeft 42.610 meter, Google world geeft 42.400 meter aan, dat ligt niet alleen aan de ideale lijn van de marathon.
Hier het schema voor de volgende twee weken, het moet mij voldoende rust geven. Nu zondag een wedstrijd lopen over 10 kilometer, dat moet de aanzet zijn tot snellere trainingen. Nog een bemerking ik ben tot en met de 14 oktober nog in ziekteverlof. Zodat ik na elke training goed kan uitrusten, normaal loop ik het zelfde trainingsprogramma tijdens een werkweek. De krachttraining doe ik al een goede tien weken niet meer, door mijn gebroken elleboog.
Word Eindhoven een nieuwe start, naar betere tijden op de marathon. Na de negenste week marathontraining, hoop ik een stap te zetten in de goede richting. Ik hoop op een tijd van rond de 2:50:00, liefst er onder, al besef ik dat het moeilijk word. Kunnen de benen 170 minuten lang het zelfde tempo aan, goed 15 km/uur? In elk geval de omstandigheden zijn ideaal, goed weer, weinig wind, vlak parkoer, ambience. Nu mezelf nog focussen en starten tegen 4:00/km, kalm blijven, en tempo onderhouden. Deze avond mag je in elk geval een verslagje verwachten, van mijn avonturen in Eindhoven.
Loslopen 8.530 meter, met een zestal versnellingen, om de snelle vezels wat te prikkelen. De neus zit nog wat vast, maar het gaat toch al wat beter met ademen. De benen voelden uitgerust aan, maar er was weinig pit te bespeuren. Als er morgen maar genoeg pit in zit om een goede marathon te lopen. Nu komt het er op aan om me mentaal klaar te stomen.
Herstelloop 10 kilometer, samen met het vrouwtje in de Merodese bossen gelopen. Alle pijntjes zijn verdwenen, morgen nog een trage met een vijftal versnellingen. Dan zondag, de marathon van Eindhoven rekenen op een superdag, en goede omstandigheden. Met het weer lijkt het te lukken, voor de rest zal ik zelf moeten zorgen.
Twee dagen voor de marathon van Eindhoven, mijn trainingsschema onder de loep genomen. Door de wisselvalligheid in mijn prestatie's, ben ik op zoek gegaan naar antwoorden. Lang moest ik niet zoeken, de volgorde in een opbouwend schema naar de marathons toe, is eerst de uithouding, dan de weerstand en tenslotte de snelheid trainen, in de laatste weken wedstrijden. Ik heb zowat alles door elkaar gegooid geen duidelijke lijn in het schema, wisselvalligheid troef. De weerstand is niet groot genoeg om een marathon deftig uit te lopen, laat staan een knappe tijd te realiseren. Eigenaardig genoeg zijn de wedstrijden tot 10 kilometer, altijd goed meegevallen, tot zeer goed. Dus word het nu hopen op een superdag om een knappe marathon te lopen, misschien zondag?
Herstelloop 10 km, lekker zacht over het asfalt schuifelen, herstellen. Zorgen voor een optimale doorbloeding van de grote spiergroepen. Kleine pasjes, de spieren moeten actief kunnen herstellen, no pain! Ademhaling regelen en gefocust blijven, het mag niet sneller, actief herstellen!!
Tempoloop 13.170 meter, het was als knokken tegen mijn limiet. Het liep stroef, het gevoel was slecht, een slechte dag, beter nu dan zondag. De volgende drie dagen staan in het teken van recuperatie en herstel. Vandaag heb ik mijn informatiebrief van de marathon van Eindhoven ontvangen. Ook mijn inschrijving voor Etten-Leur is bevestigd, het serieuze werk komt eraan.
Trage duurloop 20.360 meter, de snelle testloop zat nog in de bovenbenen. Het duurde tot km12 eer het soepelder draaide, en de stijfheid verdween. Met de hartslag gaat het de goede kant uit, een teken dat de conditie verbeterd. Alleen de voeten doen nog zeer, De fascia plantaris, of de peesplaat is overbelast. Dat word koelen en rekoefeningen, en wat meer op zachte ondergrond lopen.
Testloop met de nieuwe loopschoenen, een 5550 meter. Het zijn de Gel ds Trainer van Asics, mijn nieuwe wedstrijdschoenen. De leest is veranderd sinds het vorige model, ook moet men een half maatje groter dan normaal kopen. Eerste indruk is positief, alleen de demping in de hak is wat stroef. Dat kan natuurlijk ook liggen aan mijn lichte voetblessure.
Trage duurloop 15.2 kilometer, gelopen in de Merodese bossen. Gelopen lijk een metronoom, gelijkmatiger kan bijna niet. De laatste week naar de eerste belangrijke marathon (Eindhoven). Hopelijk verbeterd de conditie met rasse schreden, zodat ik onder de 2:50:00 geraak. De bedoeling is Eindhoven 2:50:00, Etten-Leur 2:45:00, Kasterlee 2:40:00. Als ik dat niveau tenminste nog aankan?
Trage duurloop 15.4 kilometer, de benen waren redelijk goed. Zekers na de mindere wedstrijd in Broechem, dagvorm? De gemiddelde hartslag aan deze snelheid, toont beterschap in de conditie. Ook de fitheidstest op de polar heeft een betere waarde (52) aan. Ik ben er niet ver maar af, van de goede vorm, rustig blijven opbouwen. Toch denk ik dat Eindhoven nog een paar weken te vroeg komt. De marathon van Etten-Leur, daar hoop ik in grote vorm te zijn.
De wedstrijd in broechem was geen onverdeeld succes, de omstandigheden waren redelijk. Alleen de wind was iets te strak, een schitterend deelnemers veld, veel zwaarder bezet dan verleden jaar. Toen eindigde ik derde in een tijd van 0:56:39, achter Stijn Jacobs en Eric Caluwaerts. Dit jaar in orde van aankomst, Geens Gunter, Prims Jo, Steenmans Geert, Jacobs Roel, Jacobs Stijn, Vanderdonck Maarten,Jurgen Kurt, De Vos Eric, Fieuws Maarten, Wijnants Eddy, Keustermans jo Frank Punt, Van Opstal Rudi, allemaal mannen die onder het uur gefinished zijn, ook Dirckx Luc was er. Een hele boterham, een plaats bij de eerste 10 was goed voor mij, liefst een tijd onder de 0:58:00. De start was hevig, maar ik pikte aan bij het tweede groepje, Gunter en Jo muisden er direct van door. Daar achter een groepje van zeven waar ik achteraan bengelde, Geert, Roel, Stijn en Maarten versnelden. Zo bleven we met drie in de achtervolging, km 1 in 3:27, zelf niet extreem rap, maar ik voelde dat het niet ging. Na anderhalve kilometer, wou ik testen of ik echt zo slecht was, en probeerde in een ruk naar het vorige groepje te lopen. Bijna had ik de aansluiting, op een kleine 10 meter zat ik, we draaiden rechts af pal tegen de wind, ik staakte de poging. Tot kilometer vier zou ik bij Kurt en Eric blijven, toen liet ik de twee gaan en probeerde een tempo van 16 km/uur aan te houden. Alleen voor de laatste 12 kilometer tegen een stevig tempo, mezelf niet opblazen, en die 9de plek vasthouden. Ik slaagde in mijn opzet en kan dus niet ontevreden zijn, ik had beter gehoopt, Maar dat zal voor een volgende keer zijn. Jorgi loopte er de 1500 meter, na een start met de kopgroep, zal hij zesde finishen in een tijd van 0:06:27. Carine loopte er de 8200 meter, moe maar voldan bereikte ze de finish als 30ste op 89 in een mooie 0:38:46.
Vandaag loop ik in Broechem, de laatste voorbereidingswedstrijd voor Eindhoven. Het betreft een wedstrijd over 10 engelse mijl, 3 grote ronden van 5 km , een kleine van 1km. Verleden jaar was ik er 3de en eerste master 40 +, in een knappe 0:56:39, mijn besttijd op de 10 mijl. De rangschikking per reeks is, heren seniors, masters 1, masters 2, masters 3, dames seniors, masters 1, masters 2, er zijn 9 verschillende joggings, 4 jeugdreeksen. De gezinskilometer, en joggings over 1.5 km, 3.5 km, 8.2 km. Mijn vrouw start in de jogging over 8.2 km, mijn zoon Jorgi in de jogging over 1.5 km. Ik start met de ambitie om 3:36/km te halen, of een eindtijd van 0:57:49. Een toptien plaats, moet mogelijk zijn, hoewel ik al vijf betere atleten ken die deelnemen. Heb ik een super dag, zoals verleden zondag in Nijlen, moet een top-vijf mogellijk zijn. Het is in de eerste plaats een test op snelheid en weerstand, en een conditietest.
Trage duurloop 13.2 kilometer, zowat het zelfde tempo als gisteren. Dus eigenlijk een wat te hard, ik had er 61 minuten mogen overdoen. Het was heerlijk lopen in het zonnetje, zeer goede omstandigheden. Morgen voorspellen ze hetzelfde weer, hopelijk is de vorm van de dag ook goed. Dan kunnen we misschien topvijf lopen, dat zal ook afhangen van de tegenstand.
Lange trage duurloop 24.320 meter, redelijk goed gerecupereerd van de tempoloop van gisteren, alleen een lichte contractie aan de rechter dij. De twintigers zitten er op voor deze week, morgen een rustige training van 13 km. Zaterdag de Knoesselloop in Broechem, een 10 mijl vol uit.
Tempoloop 20.240 meter, in de plaats van de intervaltraining. Weer last vaneen snotvalling, ook een lichte last in de rechter adductoor. Dus waren echte versnellingen niet aan te raden, kans op een verrekking. Deze tempotraining voelde al zwaar genoeg, onder deze omstandigheden. Gisteren gaan shoppen, nieuwe wedstrijdschoenen en kledij gekocht. De wedstrijdschoenen zijn de Asics gel trainer, de kledij van Addidas. Nieuwe schoenen en sportkleding voor nieuwe records te lopen.
Trage duurloop van 13km+/uur, de benen waren nog niet echt fris. Toch al een stuk beter dan gisteren, het tempo ligt me ook beter. De temperatuur en de windsterkte waren ideaal, alleen de luchtvochtigheid was hoog. Morgen een 20 km in interval vorm, 8 maal 2000 snel en 8 maal 500 rustig tussen in.
Trage duurloop 15.4 kilometer, zware benen na de wedstrijd van gisteren. Het was goed voelbaar, dat ik vol uit aan het lopen ben geweest. Het algemeen gemiddelde zal deze week toch een stuk beter moeten zijn. Gisteren ben ik onze Jorgi zijn uitslag vergeten vermelden. Hij liep er de 2 kilometer, en finishte op een mooie zesde plaats. Dit ondanks hevige hielpijn, dit word stretchen en koelen, met zijn broer Kenney. Kenney ligt er al een tijdje uit, met het syndroom van Sever. Dit is een veel voorkomend probleem bij kinderen in de groeifase, die veel sporten. Meestal is de pijn juist onder de knieschijf, in mindere mate de hiel. Het komt er grosso modo op neer dat het bot sneller groeit dan de pees. Drie weken rust en driemaal daags verschillende rek-oefeningen plus koelen van de pees is dan de remedie.
Wedstrijd in Nijlen 10.140 meter, gelopen in 0:35:49 goed voor een 2de plaats. Onder ideale omstandigheden vertrekken 54 atleten voor 5 ronden van 2 km. Er staat schoon volk aan deze kleine maar zeer aangename jogging. De favoriet steek er bovenuit, Eric De Vos is veruit de snelste van de hoop. Voor de rest kan ik iedereen aan in een goede dag wel te verstaan. De wedstrijd word op gang gefloten, ik zet me direct op kop, ik wil 3:36/km lopen. Alleen Eric De Vos klampt aan, de eerste km gaat in 3:23, iets te snel dus laat ik Eric overnemen, hij laat het zich geen twee keer zeggen en neemt resoluut de kop. De tweede en derde km zijn nog onder de 3:30/km, we nemen overhand de kop. Toch loop Jeroen Rijnders het gat nog dicht, de rest van het veld licht al 20 sec achter. Jeroen zet zich op kop, maar moet een km verder weer lossen, het tempo is wat gezakt. Maar het blijft sneller dan het verhoopte tempo, we lossen elkaar af en de rest kraakt. We lopen tot de laatste km overhand aan kop, in de laatste kilometer versnelt Eric Driemaal twee keer kan ik weerkomen, de derde versnelling is er teveel aan. Toch blij met mijn tweede plaats in een knappe tijd 0:35:49.
Een korte wedstrijd tussen de marathons door, meestal loop ik een halve marathon, of een tien engelse mijl tussen de marathons, vandaag een (snelle?)10 kilometer. Ik heb geen idee hoe het parkoer er uit ziet, is alles verhard, bochtig, hoeveel rondjes? De wedstrijd gaat door tijdens de 7de Netefeesten, met kinderlopen over 100, 400, 800 meter. Er zijn ook drie verschillende afstanden op de jogging, namelijk de 2 km, 6 km en de 10 kilometer. Mijn ambitie op die 10 kilometer is, mijn persoonlijke besttijd 45+ van 0:36:25 te verbeteren. Eigenlijk is het de bedoeling om 3:36/km te lopen, goed voor een eindtijd van 0:36:00. De vermoeidheid is nog niet uit de benen, niet moeilijk met 152 km de laatste 7 dagen. Het resultaat staat dus niet op voorhand vast, maar ik zal alles geven om het te realiseren.
Trage duurloop 15.440 meter, iets hoger tempo dan gisteren. Gans de tijd geregend, is het de kick of zijn we echt zot, vroeg ik me af. Het ging vlotter dan gisteren, het is ook meer mijn duurloop tempo. Alle loopblesurres zijn onder controle, zelf de hielen deden geen zeer. Morgen een wedstrijd over 10 kilometer, een halve rustdag.
Voor derde maal op rij een marathon gelopen, waar de afstand niet juist was. Torhout, de nacht van Vlaanderen, finishte ik na 42.460 meter. Rijkevorsel de marathon der noorderkempen na 41.660 meter. Beerzel, de aflossingsmarathon, finishte ik na 41.415 meter. Dat de organisatoren daar meestal weet van hebben, kunnen jullie lezen in een extract van een e-mail van de organisatie.
Maar,... bij het afpijlen van het parcours op zondagochtend hebben we alsnog beslist 1 kleine lus (de zgn. 'bajonet') te schrappen, wegens niet comfortabel voor de lopers (bocht van 180°). Je gevoel is dus correct. We hadden +/- 130 m per ronde te kort. Ik hoop dat je het toch niet al te erg vindt en denk dat we er voor de grote meerderheid van de lopers goed aan gedaan hebben.
Bij een volgende gelegenheid sta ik er borg voor dat het volledig correct zal zijn.
Een oproep aan alle organisatoren, AUB zorg dat de afstand zo juist mogelijk is, Het is de mytische afstand, die zoveel atleten minstens eenmaal willen afleggen. Dus liever een paar honderd meter te lang, dan tekort.
Trage duurloop 15.440 meter, variabel tempo gelopen. Het ging ook niet vlot vandaag, het was werken geblazen. De twee hielen voelen nog wat pijnlijk aan, maar binnen de perken. De laatste 3 kilometer versneld, met de wind mee, ik voelde me beter aan het tempo van 14 km/uur.
Lange trage duurloop, een gezondsheidwandeling, mentaal sterker worden. Goed voor de vetverbranding, en het kilometer totaal, lange duurtraining. 750 ml water en druivesuiker mee, een positieve split gelopen. De laatste 7 kilometer het tempo nog wat opgetrokken, pijnlijke quadriceps. Nu 16 dagen met heel wat minder kilometers, een soort supercompensatie. Wel nog vier snelheidstrainingen voor de marathon van Eindhoven.
Tempoloop 15 kilometer, in een stevig tempo doorgelopen. Echt diep kon ik nog niet gaan, alhoewel de hartslag ruimte laat. Alleen de bovenbenen voelen de vele kilometers van de laatste weken. De linkerhiel was nog gevoelig, maar al een pak beter dan gisteren. Vandaag weer een andere specialist met een oordeel over mijn elleboog. Die schat half november ten vroegste, het werk hervatten. Het betreft een inter-articulaire breuk met lichte verplaatsing, Ik zal mijn linker arm nooit nog volledig kunnen strekken. Dus nog wat werk aan de linkerarm en de loopconditie.
Trage duurloop 24 kilometer, twee dagen na de marathon al een pittige training. Na grondige analyse van de gegevens van de marathon, zit de pijn meer in het hoofd dan in de benen, de hartslag ging serieus naar beneden de laatste 9 km. Ik heb nooit mijn overslagpols bereikt tijdens de marathon, maximum hsm 147. Dat terwijl mijn gemiddelde tijdens een goede volle marathon 150+ bedraagd. De linkerhiel deed zeer de eerste twee kilometer, daarna ging het beter. Toch goed in de gaten houden, driemaal behandelen met ijs en voltaren zalf.
Loslopen 10.5 kilometer, tesamen met mijn vrouw Carine gelopen. Ze keek er op toe dat ik niet versnelde, een rustig loslopertje. De twee hielen deden serieus pijn, gisteren met de gel hieltjes gelopen, de hieltjes zijn iets breder dan de hak van de gel-nimbus. Dat zou een eventuele verklaring kunnen zijn voor de hevige pijn. Na een kilometer nam de pijn af en ging het alsmaar beter.
Om 12:10 vertrokken richting Beerzel, het was toen 22° en een licht briesje. De eerste kennismaking met het parkoes viel tegen, aan het schooltje waar de inschrijvingen zijn, gaat het al goed omhoog de weg, een lichtlopende helling van zo'n 1200 meter, met een zwaar knikje in, dit word zwaar, zes rondjes. De hoofdwedstrijd is een aflossingswedstrijd met ploegen van zes atleten. Er zijn meer dan 100 aflossingsploegen, en zo'n 600 atleten, veel bekende gezichten. De start word gegeven achter het schooltje, een start met 400 meter bergop. Het straatje is 2 meter breed, veel te smal, maar ik sta op de eerste rij. Het startsignaal word gegeven ze vliegen mij langs alle kanten voorbij. Ik probeer rustig te blijven na 400 meter gaat het even bergaf, dan kan ik me laten gaan. De eerste drie km gaan in 11:41, iets te snel maar het gaat redelijk, de bewolking en de wind is komen opzetten, nog een tegenvaller, nu is er echt weinig recuperatie na de moeilijke strook. Van kilometer drie tot zes is het vlak, en niet zo bochtig, hier kun je weer gecontroleerd tempo lopen, de bevoorrading is na 5km en dan na 7 km spijtig dat die zo dicht opeen zijn. De volgende kilometers gaan in 4:08 gemiddeld, als ik dit kan volhouden is het goed. De derde ronde krijg ik gezelschap van een estafette loper die voorsteld om mij een rondje uit de wind te zetten, dat neem ik in dank aan, het tempo word iets strakker. Half marathon kom ik door onder 1:25:00, dat zit goed, alleen de kilometer bergop doet zeer. De vierde ronde is de snelheid weer 4:08/km, het is een tempo dat zekers hoog genoeg is. De vijfde klim word mij fataal de vermoeidheid zit in de bovenbenen, tot km 33 Loop ik nog rond de 14km/uur, dan is de kracht volledig weg en het verval is groot. De zesde klim doet zijn werk, ik word volledig afgemaakt, ik haal geen 12 km/uur meer. Nog zes kilometer te gaan, wat loop ik weer te sukkelen, ik tel de kilometers af. Op twee kilometer van de aankomst, stop ik even aan de bevoorrading om twee bekertjes water te drinken, Herman Sobrie loop me voorbij en moedigd me aan om door te gaan. Maar ik drink eerst rustig het tweede bekertje water op, en zet de achtervolging in op Herman die ondertussen 60 meter voorsprong heeft, ik geraak moeilijk op gang. De laatste km nu begin ik te versnellen en dicht stilletjes aan het gat op Herman. Ik finish in 2:59:en een beetje, het was zo chaotisch aan de aankomst, ze wouden me nog een ronde laten lopen, maar eind goed al goed, De marathon uitgelopen onder de drie uur.
Zondag 23 september, 07:30 nog 6,5 uur vor de marathon van Beerzel. Gisterenavond nog een groot bord spaghetti verorberd, koekjes en dadels. Deze morgend begonnen met een tas koffie en graankoekjes en water. Om tien uur volgt de laatste maaltijd, zo'n vier uur voor de start van de marathon. Een boterham met aardbeiconfituur en een boterham met choco en een banaan. De sportzak gereedmaken, loopschoenen, loopkleding, drankgordel, drinken, druivesuiker, forerunner 305,fototoestel, verse kledij, reflexspray, enz.... Het verstand richting, drie uur afzien, focussen op de wedstrijd, geloven. Rond 12:00 vertrekken, zodat we ruim op tijd zijn, geen extra stress. Om 14:00, er voor gaan en zolang mogelijk op het juiste tempo lopen. De laatste twee ronden van 7 km zal het zwaar worden, dan zal het, het karakter zijn dat beslist hoe rap het nog gaat, maar uitlopen moet ik zekers doen.
Loslopen 8.660 meter, laatste training voor de marathon. Gewoon de benen wat losgooien, en wat zweten. Morgen om 14:00 start de marathon op het warmste van de dag. Op een pittig parkoer, uitlopen onder de die uur is een must. Om het vertouwen wat op te vijzelen na mijn wedervaren in Vorselaar.
Na mijn mislukt marathon avontuur in Vorselaar, heb ik wat recht te zetten in Beerzel. De marathon uitlopen is het opperste doel, hoeveel ik nu al waard ben, weet ik niet. Ik hoop alvast onder de drie uur te finishen, zonder me kompleet leeg te lopen. Als ik binnen drie weken mijn besttijd van dit jaar wil verbeteren, (Lier) 2:42:09 in, Eindhoven, is er nog wat werk aan de winkel, de benen zijn iets frisser dan in Vorselaar. De conditie iets beter, het is hopen op een goede dag, en ideale omstandigheden. Het zal wel iets te warm zijn zondag, de wind zal meevallen, en het parkoer is redelijk zwaar. Misschien kan ik een paar rondjes meegaan met estafette-lopers van de aflossings-marathon. Als ik maar niet van begin tot einde, zelf het tempo moet bepalen, dat is mentaal zwaar. Mentaal, dat zal het belangrijkste onderdeel worden, mentaal sterk zijn, de pijn verbijten. De vruchten van de zware trainingsarbeid oogsten, dat is voor binnen drie weken.
Trage duurloop 10.7 kilometer, met 4 versnellingen van 1:30. Tijdens de versnellingen werd het tempo opgetrokken van 12.5 km/uur naar 16.5 km/uur. De training afgewerkt met de nieuwe gel-zooltjes, geen last meer gehad in de hielen. Rond het rechter scheenbeen een verse steunkous, het voelde weer stevig aan. Alleen in het begin last van een pijnlijke enkel, ongeveer 1500 meter, dan was het over. Morgen loslopen ongeveer acht kilometer, zondag de marathon van Beerzel.
Recuperatieloop 10.5 km, eerste gedeelte tegen de wind. Proberen op souplesse te lopen, wat me niet echt lukt. Zal niemand verwonderen, die me al zien lopen heeft, het werkpaard. Vandaag naar de aphoteek geweest om de apotheekkast wat bij te vullen. Voltaren emugel, voltaren tissugel, reflexspray, gel inlegzooltjes, Easygrip, dient als steunkous voor de pijnlijk scheenbeen.
Tempoloop 15 kilometer, de benen blokkeerden tegen de 15 km/uur. Het was raar ik kon niet meer versnellen, hoewel ik niet verzuurde. De ademhaling was zwaar en ik moest knokken om het tempo te onderhouden. Was het de eerste echte koude? het was amper warmer dan 6°. Zoals je kan zien blijft de hartslag mooi binnen de zone, overslagpols 150. Toch leek het me zwaar, ik had zekers niet het gevoel dat ik dit tempo nog lang kon aanhouden, laat staan een marathon lang, binnen drie weken!!! Hopelijk doen de drie volgende, rustige dagen hun werk. Dan kom ik fris aan de start van de marathon van Beerzel.
Trage duurloop 21.190 meter, in regen en wind, herfstweer met andere woorden. Mentaal zwaar lang en traag lopen in dit weer, zekers om een constant tempo aan te houden. Morgen staat er een tempoloop van een uur op het programma, in het gedroomde marathontempo (Eindhoven). De tweede sessie bij de kinesist, het word een lange trage lijdensweg, die elleboog weer soepel te krijgen.
Een beetje informatie opzoeken, voor een marathon, kan nooit kwaad. Zo word de omschrijving van het parkoers in Beerzel als pittig omschreven. Het is een parkoer in acht-vorm, met stevig vals plat en een kleine helling. De marathon gaat over zes ronden van zeven kilometer, dus zes maal de helling op. Naar het schijnt is het parkoer volledig verhard, en in een rustige omgeving. Het word rustig vertrekken om genoeg over te houden voor de laatste ronden. Het gevaar is ook dat het een aflossingsmarathon is en je mee gaat met frisse krachten. Voorbij gestoken worden door die frisse lopers, werkt ook op het moraal. Doseren en het hoofd er bij houden zal belangrijk zijn, en zekers de volledige afstand uitlopen.
Trage duurloop 15.2 kilometer, de stijfheid uit de benen lopen. Deze week rustiger proberen lopen, in de hoop de beenspieren te laten herstellen. Fris aan de start komen nu zondag in Beerzel, is de boodschap. Tot en met woensdag, is het net hetzelfde als tijdens een gewone trainingsweek. Alleen als ik voel dat ik moet forceren zal het trager gaan. Donderdag, vrijdag en zaterdag zijn dan herstel-dagen, alles zeer rustig.
Tempoloop 24 kilometer, een zware dobber op het eind van een zware week (142 km). De wind was toch een beetje spelbreker, in het begin wind mee op het einde tegen. Ik had de indruk dat ik tegen mijn limiet aan het lopen was, dit was niet zo. Alleen de laatste drie kilometer zijn bijna tegen het limiet, omslagpunt 150. Daaraan zie je dat ik nog een stuk onder mijn kunnen loop, ik moet dringend afbouwen. Volgende week doe ik het rustiger aan 120 kilometer, de marathon inbegrepen. Daarna resten me nog drie weken tot de marathon van Eindhoven.
Trage duurloop 15.2 kilometer, met zweetjasje aan, het liep niet lekker. Hartslag in de hoogte gejaagd door te veel zweten, en zware benen. Morgen een tempoloop over 24 kilometer, om het tempo van de marathon te bepalen. Ik hoop een gemiddelde van 15 km/uur te halen, of 1:36:00 over de 24 kilometer. Wat een signaal zal zijn om de marathon onder de drie uur af te haspelen. Daarna volgt een rustige week, met als kers op de taart de marathon van Beerzel.
Trage duurloop 15.260 meter, het liep stroef vandaag, vierkant. Het was de bedoeling een duurloop tegen 14 km/uur te doen. Die lange duurloop van gisteren zat nog in de kuiten. Het belangrijkste deze week zijn de km's en de kwaliteitskilometers. Deze morgend naar de specialist geweest met mijn gehavende elleboog. Die is eindelijk aaneen gegroeid, maar de mobiliteit laat sterk te wensen over. Een maand langer arbeidsongeschikt en 20 kinesist-beurten. Vanaf maandag zal het elke dag een uurtje afzien zijn om die elleboog soepel te krijgen.
Parket vraagt autopsie op lichaam Benny Vansteelant
Het parket van Kortrijk heeft een autopsie gevraagd op het lichaam van duatleet Benny Vansteelant, die vanmorgen overleed in het Stedelijk Ziekenhuis van Roeselare. Met de autopsie wil het parket nagaan of er een causaal verband is tussen het ongeval dat het slachtoffer vorige zaterdag had en zijn overlijden. Meervoudig wereldkampioen Vansteelant raakte afgelopen zaterdag zwaargewond toen hij tijdens een fietstraining in Gits werd aangereden door een auto.
Rouwregister In Torhout, de geboorteplaats en woonplaats van Benny Vansteelant, wordt aangeslagen gereageerd op het overlijden van de meervoudig Europees en wereldkampioen. Vansteelant werd er meermaals op het stadhuis ontvangen na het behalen van een nieuwe titel. Het stadsbestuur heeft beslist om een rouwregister te openen. Het zal vanaf deze namiddag in het stadhuis liggen. (belga/hln)
Lange trage duurloop, 34.110 meter, om de uithouding wat bij te schaven. Het ging redelijk makkelijk, de hartslag begint mijn normale waarden aan te houden. Op het einde nog wat versneld, de laatste zeven kilometer wind mee. Buiten de rechterhiel geen pijntjes te voelen, een voltaren pleister plakken op de hiel. Het drinken en eten tijdens het lopen uitgeprobeerd, druivesuiker en isostar. Morgen opnieuw plakken laten pakken van mijn elleboog, hopelijk goed nieuws. Zondag een tempotest over 24 kilometer, die zal bepalen aan welke snelheid ik start in de marathon van Beerzel, zondag 23 september.
Interval 15 kilometer, stilletjes aan komt de kracht terug in de benen. Echt fris zitten ze nog niet, maar ik ben tevreden met de geleverde prestatie. Zo weet ik niet hoeveel km/uur ik aan het lopen ben, alleen de meters tellen af. Het is dus lopen op het gevoel, de pijn in de benen en de ademhaling. Ook de hartslag reageerd zoals het moet, zonder te hard op te lopen. Hopelijk gaat het van nu af aan, de goede richting uit. De eerste twee kilometer had ik last van de linker hiel.
Trage duurloop, progressief versneld, 24 kilometer, zware training. Het was een perfect opgebouwde training, zowel tempo als hartslag. Het gevoel was iets minder, ik had de indruk dat ik de volledige training moest knokken om het tempo er in te houden. Morgen staat er een interval op het programma, 10 maal 1 km snel, 500 meter traag er tussen. Tijdens deze training alleen lichte hinder in de linker kniepees. IJscompress er op en daarna een voltaren pleister.
Trage duurloop 15.1 km, de befaamde vetloop op nuchtere maag. Met een zweetjasje aan kwestie van goed door te zweten. Het tempo zo egaal mogelijk gehouden, moeilijk te meten want de garmin was een paar maal het noorden kwijt in het bos. De hartslag toont de vermoeidheid goed weer, die stevig oplopende hartslag ondanks het egaal en rustig tempo. Morgen een langere trage duurloop, als ik er aan denk zal ik de hartslag eens meten met mijn polar, zo kunnen we eens vergelijken tussen de garmin en de polar.
Vandaag de Bosloop in Herenthout gelopen, na mijn straftraining van deze morgend 13.460 meter trage duurlooprond 12 km/uur. De benen voelden niet echt fris aan, toch een paar keer het voet- balveld op en af gelopen, ik wou zo rap lopen als wat ik in de benen had. Er stond schoon volk aan de start, een top 20 plaats zou zeer goed zijn. De eerste kilometer ging wonderwel goed, ik durfde zelf versnellen. Tot km 4 ging ik hard en liep in de toptien van de wedstrijd. Daarna werd het knokken om het tempo niet te veel laten zakken. Er kwam nog een man of zes over mij heen, zo finishte ik rond de 15de plaats. De 10 km gelopen in 36:25, de afstand is moeilijk te controleren. Een groot gedeelte van de bosloop gaat over niet geregistreerde padjes. De beste vergelijking die ik kan maken is de bosloop van verleden jaar. Toen ging ik 1:08 sneller 35:18 in 2005 was mijn tijd 35:57.
Straftraining voor zoveel zwakte, 13.460 meter trage duurloop. De benen zijn echt niet fris, en deze namiddag heb ik wedstrijd. Het tekort aan kilometers is bijgewerkt, wat heb ik over voor deze namiddag? We gaan in elk geval proberen onder de 40 minuten te lopen. Na de training een teek verwijderd van mijn benen, ik denk dat ik het bos ga vermijden. Alhoewel deze namiddag is het de bosloop in Herenthout.
De marathon van Vorselaar is op een sisser uitgedraaid, mijn 2de opgave ooit. Tot en met kilometer 24 ging het redelijk, al had ik toen al lichte darmklachten. Die zouden alleen nog maar verergeren, en tel daarbij een volledig lege energietank. Heb ik er na 30.600 meter de brui aan gegeven, zwaar ontgoocheld voor zoveel zwakte. Maar voor een marathon moet je minstens 90 % zijn, om uit te lopen, wat niet het geval is. Ik had al vanaf 11:00 lichte diarree, en toch was ik mijn immodium vergeten mee te nemen. Zo moest ik af en toe een scheet ophouden, schrik dat het me dun door de broek zou lopen. De marathon werd gewonnen door Paul Mertens, zijn eerste marathonzege, in 2:42:00. Nog een dikke proficiat aan een debutant op de afstand, Stijn Jacobs finishte als 3de in 2:50:00. Paul Denolf finishte voor zijn supporters als 2de, een andere slachtoffer door een zwakke maag was Gino Lauwen, die anders zekers mee gedaan had voor de prijzen.
Vandaag om 13:00 start de monumentenmarathon in Vorselaar. Het word een harde noot, maar we zullen er het beste van maken. Een veredelde lange duurloop, aan een tempo tussen de 13km- 14km/uur. Ik hoop dat ik in een klein groepje kan meelopen, en een goede dag heb. Het liefst zou ik onder de drie uur lopen, op die basis ga ik starten. Het gaat over drie ronden van 14 kilometer, de route van de Monumentenloop. Die ik spijtig genoeg nog nooit gelopen heb, de dag erna is er immers wedstrijd in Herenthout. Dit jaar wil ik de twee wedstrijden lopen, waarschijnlijk zottenwerk. In Vorselaar word het een kleinschalige marathon, minder dan 200 deelnemers. Het is volledig gericht op de marathonloper, geen aflossingsmarathon. Wat het wedstrijdverloop beter te volgen maakt, met een tijd onder de drie uur, loop je zekers toptien. De wedstrijd word georganiseerd voor een atleet van de Kasteellopers die er zijn 100ste marathon loopt. In samenwerking met artsen zonder grenzen, tot vanavond en aan alle deelnemers veel succes.
Trage duurloop 10 kilometer, het moest loslopen worden, maar de hartslag is daar veel te hoog voor, compleet uit conditie. De te snelle opbouw zal daar voor veel tussen zitten, te hard, te snel. Ik wou zo snel mogelijk een degelijke marathon lopen, niet voor morgen dus. Natuurlijk ligt het hoofddoel in oktober, de marathon van Eindhoven!! Ik zal morgen verstandig moeten lopen, zodat het voordeel opbrengt voor de volgende wedstrijden.
Trage duurloop 12.5 kilometer, nog geen verbetering in zicht. De benen voelden zwaar aan, tijdens de versnellingen in de laatste ronde zelf last van verzuring van de been-spieren, ook de snotvalling is er nog. Nog 50 uur voor de marathon, het ziet er niet al te goed uit. Ik zal het echt moeten zien als een duurloop en zo lang mogelijk de 14 km/uur lopen.
Tempoloop 12.5 kilometer, een snotvalling op een slecht moment. Ik had de indruk dat ik tegen mijn limiet aan het lopen was, knokken tot de laatste meter. Het snot vloog alle kanten op, gelukkig kleurloos, nog 72 uur om er van af te komen. Het zal zo al zwaar genoeg zijn, de benen zij echt niet goed. Onder de drie uur finishen op de marathon zal al een hele opgave zijn.
Gedurende 4 dagen leveren de jongens en meisjes (vanaf kleuters) een spannende strijd in de straten van Herenthout. De afstanden die moeten gelopen worden variëren van een kleine 100m voor de kleuters tot een 500m voor de miniemen.
Alle deelnemers worden achteraf beloond met een trofee en een zakje snoep.
Aansluitend op de wedstrijd van zondag volgt onze bosloop.
Programma
Woensdag 5/9/2007:
Kapelleke (start 19u00), inschrijven vanaf 18u00.
Vrijdag 7/9/2007:
Molenstraat (start 19u00), inschrijven GOC vanaf 18u00.
Zaterdag 8/9/2007:
Vonckstraat (start 19u00), inschrijven vanaf 18u00.
Lange trage duurloop, 24 kilometer, laatste lange training voor de marathon. Iets langer dan normaal, we zitten tenslotte nog altijd in volle opbouw. Tijdens zo'n training vraag ik me altijd af hoe het mogelijk is rapper dan 15 km/uur lopen op een marathon, laat staan 20 km/uur, straffe gasten. Ik ben toch blij als het erop zit, dit komt doordat de conditie nog niet optimaal is. Gisteren is het besef gekomen dat de bosloop in Herenthout, de dag na Vorselaar is. Dat wil zeggen een wedstrijd die ik moet meedoen, georganiseerd door mijn club!!!
Recuperatieloop 12.820 meter, de laatste rechte lijn naar de marathon. Vandaag een rustige recuperatieloop, de hartslag ligt iets te hoog. De benen zijn goed vermoeid van de zware afgelopen week, 144 km. Morgen staat een halve marathon op het programma in een tempo van 13km/uur.
De laatste rechte lijn naar mijn 32ste marathon is in gegaan. Het word een rustige week, met de klemtoon op recuperatie. 17 dagen na mijn terugkeer uit velof staat de teller op 332 km. Dat is bijna een gemiddelde van 20 km per dag, een te felle opbouw. Vanaf vandaag word het trainings-volume weer normaal, deze week 120 km. De basis voor het najaar is gelegd, nu word er geschaafd aan de mindere punten. De basissnelheid opvoeren door middel van intervallen en tempolopen. Ook zorgen voor een betere weerstand, alleen de uithouding staat op punt. De groeimarge voor betere tijden is dan ook nog ruim, als ik blessure-vrij blijf. De km indeling van deze week ziet er als volgt uit. maandag: 10 km. dinsdag: 20 km, woensdag: 15 km, donderdag: 13 km, vrijdag: 10 km, zaterdag: 42 km, zondag: 10 km. totaal: 120 kilometer.
Tempoloop 15.110 meter, om mezelf te bewijzen dat ik gisteren een slechte dag had. Na een kilometer kwam ik onder stoom, en loopte alle km onder de 4:10, mooi zo. Ik kon deze nacht niet slapen van een geknelde zenuw in de heup, of iets in die aard. Ik zat gisteren in de zetel, niet echt comfortabel, in een keer schoot het in de heup. Om 00:30 ben ik opgestaan, omdat ik wakker werd van de knagende pijn in de heup. Ik ben dan maar beneden komen zitten, en heb de vrouwen marathon op het wk gezien. Rond een uur of 04:00 gaan slapen, om 06:30 wakker geworden en de pijn was weg. Dus om 08:00 gaan lopen, eerste kilometer voorzichtig, daarna het tempo de hoogte in gejaagd. Deze week bijna 144 kilometer gelopen, waarschijnlijk mijn top-week.
Blokken-tempo-loop 36.630 meter, geen goede benen vandaag. Dan is het niet te doen, zo'n zware training, na 24 km was het dan ook gedaan. De laatste 12 km aan 12 km/uur, wat zeer zwak is voor mij, maar ik ben blijven lopen. Dat stemd me wel tevreden, dat ik karakter heb getoond, dit heb je nodig tijdens marathons. Bij de eerste versnelling , wist ik dat het niets zou worden, ik wou het 2de blok van 3 km aan 16 km/uur lopen, de benen wilden niet mee, blijven trainen. Ik hoop dat het dipje geen volle week duurt, anders zit een tijd onder de drie uur er zekers niet in, volgende zaterdag in Vorselaar.
Deze morgend gaan we de laatste zware training doen, voor Vorselaar. Het betrefd een blokken-tempo-loop over 36 kilometer op de weg. De 12 blokken zijn drie kilometer lang, en worden gelopen aan 13 tot 16 km/uur. Het trainen van het drinken en eten gebeurd aan de verschillende snelheden. Het eerste blok is een inloopblok tegen 13 km/uur, het tweede een snellere tegen 15 km/uur. De rest gaat op het gevoel, maar er moeten trage en snellere blokken gelopen worden. Het is een zware training waarin alles zowat getraind word, snelheid, weerstand en uithouding. Normaal zouden er drie weken tussen de training en de marathon moeten liggen. Maar in volle opbouw naar een superconditie, zijn de twee volgende marathons, training.
Recuperatieloop 14.930 meter, eigenlijk een mislukte de hartslag ligt 10 slagen te hoog. Ik zal mijn polar S625X nog eens boven moeten halen voor mijn ochtendpols te meten. Eigenlijk zijn al mijn trainingen met een iets hogere hartslag dan normaal. Uitgezonderd de wedstrijden die hebben dan een normale hartslagmeting. het is in elk geval, niet mijn lievelingstraining.
Trage duurloop 21 kilometer, de benen voelden niet zo fris aan. Toch nog een redelijk tempo kunnen lopen, de hartslag zakt zelf tijdens de training. Ik hoop dat dit een goed teken is, recupereren tijdens het lopen. De laatste 3.23 km kunnen wat snel lijken, maar die 230 meter zouden eindelijk verdeeld moeten worden, onder de km die in het bos gelopen worden, 230 meter is het verschil tussen de garmin en Google Earth, de garmin is 100% juist in het bos. Morgen een recuperatieloop, zaterdag de ultieme test voor vorselaar, de blokken-tempo-loop.
Trage progressieve duurloop 15.850 meter, de weerstand wat trainen. Interval, wisseltempoloop, en progresieve duurlopen zijn ideaal voor de weerstand. Ik geraakte wat moeilijk op gang, maar kon op het einde toch goed doortrekken. De benen voelden niet vermoeid aan na de wedstrijd van 12 uur geleden.
Wedstrijd 8.760 meter in Morkhoven, goede tijd gelopen, de conditie gaat vooruit. Snelle eerste drie kilometer, en nog goed kunnen doortrekken tot zes kilometer. De laatste 2.8 km was het verval wat groter, toch kon ik die hartslag niet hoog houden. Dat is een teken dat de conditie nog ver van ideaal is, maar ook dat er nog progressie is. Ook de zonen Jorgi en Kenney hebben er de km gelopen, ze eidigen 6de en 7de. Mijn vrouw Carine liep de 5.8 km en eidigde als vierde vrouw, ikzelf was 7de.
Recuperatieloop 9320 meter, actieve recuperatie zo noemen ze dat. Vandaag is de looptraining in twee delen opgesplitst, s'morgens de recuperatieloop deze avond korte wedstrijd over 8.5 kilometer in Morkhoven. Het eerste deel zit er op, lekker traag lopen, hartslag laag houden. Ik bewonder meer en meer die ultralopers, die 150 of meer km aan dat tempo moeten trainen. Geef mij maar het snellere werk, de inspannings-astma, het bonkend hart en de pijn in de benen. Voor deze avond hoop ik de 16 km/uur te halen, dat zou weer een stap vooruit zijn in de opbouw.
Lange trage duurloop 22.060 meter, nog last van zware benen. Ik was van plan 13 km/uur te lopen, maar de benen wilden niet mee. Niets geforceerd, in volle opbouw moet je eens meer luisteren naar de benen. Het programma nog maar eens veranderd, morgenavond loop ik de kermisjogging in Morkhoven, de rest van de week blijft het programma behouden. Dus zaterdag lange blokken-tempo-loop en geen 10 mijl in Ravels. Morgenvroeg even loslopen en s'avonds de wedstrijd over 8.500 meter in Morkhoven.
Trage duurloop 15.650 meter, de wedstrijd van gisteren zat nog in de benen. Toch nog een redelijk goed gevoel aan over gehouden, zo in volle opbouw. Het ziet er naar uit dat ik het schema van volgende week over hoop moet gooien. Misschien start ik zaterdag in Ravels op de tien engelse mijl, om de snelheid wat te trainen.
Wedstrijd 21.370 meter, aan een constant tempo gelopen, niet echt verzwakt. Het is de eerste wedstrijd als 45 plusser, en dan nog met een elleboogbreuk. Tijdens het lopen heb ik er niet veel last van, De hartslag goed in de hoogte kunnen houden. Dik drie minuten beter gedaan als verwacht, en dat tijdens een zware tainingsweek. Ik begin te geloven dat ik onder de drie uur kan geraken op de marathon binnen twee weken. Dat zou toch wel een enorme opsteker zijn, voor de rest van het seizoen.
Vandaag is het zo ver mijn eerste wedstrijd in de 45+ categorie. Nieuwe uitdagingen en een nieuwe recordlijst aanleggen. De halve marathon van onze-lieve-vrouw Olen, ik heb er nog nooit kunnen lopen. Al vier jaar staat die halve marathon op mijn wedstrijdplanning, vandaag hoop ik hem voor de eerste keer te lopen. Het is een wedstrijd die volledig in het teken staat van de Monumenten marathon in Vorselaar. Zo doe ik bij mijn eindtijd vandaag vier minuten bij en dit maal twee leverd de vermoedelijke eindtijd van de marathon op, b.v. 1:26:00 + 4:00 = 1:30:00 *2 = 3:00:00. Dat zou dan willen zeggen dat ik de eerste kilometers van de marathon 4:15/km moet lopen. Ik hoop op een tijd onder de 1:27:00, na een toch wel zware trainingsweek.
Recuperatieloop 14.8 kilometer, om wat te bekomen van de geleverde inspanningen. Niet mijn favoriete training, maar een noodzaak, actieve recupertie, iets te lang misschien? Het is ook zeer goed voor de vetverbranding, of beter gezegd het vet als brandstof te gebruiken. Ik ben benieuwd hoe ik het er morgen vanaf ga brengen, op de halve marathon?
Lange trage duurloop 33.470 meter, de laatste vijf dagen goed voor 115 km. Het ging goed de benen bleven de kilometers afmalen zonder enige vermoeidheid. Het was de tweede lange duurloop in vijf dagen, die van vandaag vervroegd voor de wedstrijd zaterdag. Ik had mijn drankgordel met Isostar fast hydratation en druivesuiker mee. Gelukkig was de wind en de nattigheid vandaag te verwaarlozen, zodat mijn energie naar het lopen ging. Zaterdag hoop ik op een goede dag in Olen, zo kan het vertrouwen nog wat omhoog. De uithouding is in elk geval dik in orde, volgende week zaterdag 36 km lange blokkenloop. Zo rond de tijd van de marathon in Vorselaar, de ultieme test die me een indicatie zal geven over de mogelijke eindtijd.
Met vandaag erbij zal ik er een zware zeven daagse op zitten hebben. Verleden donderdag terug in Belgie aangekomen, een week later 146 km gelopen. Dit komt door de verschuiving van mijn lange duurloop van + 30 binnen de zeven dagen. Dat terwille van de halve marathon van o.l.vrouw Olen nu zaterdag, waar ik nooit fris aan de start kan komen, na zo'n zware week, toch wil ik daar onder de 1:27:00 lopen. Een tijd dat het nodige vertrouwen zal geven om in Vorselaar rond de drie uur te lopen op de marathon.
Intervaltraining 15 kilometer, 10 maal 1 km snel, 10 maal 500 meter traag. Dat was al een tijd geleden, een snelheidstraining, en het deed pijn maar ook deugd. De tijden die ik liep waren moeilijk in te schatten, ik had alleen de afstand op het scherm. Dus op gevoel gelopen, en dat zei precies wat de chrono aan toonde. Een redelijk groot verval in de snelle kilometers en meer tijd nodig voor de recuperatie. Ook het gevoel dat die hartslag niet echt zakte tijdens de tragere 500 meters. Al bij al redelijk tevreden want de gemiddelde snelheid lag hoger als verwacht.
Lange trage duurloop 22.290 meter, bijna meteen in het goede ritme. De bedoeling was goed 13 km/uur te lopen, dat is goed gelukt. Morgen een intervaltraining van 10 maal 1 km snel en 500 meter rustig ertussen. De snelheid moet dringend omhoog, zaterdag loop ik de halve marathon van Olen.
Trage duurloop 15.160 meter, vertrokken met zware benen en stijve kuiten. Het word al zwaar, en ik ben nog maar juist begonnen, dat beloofd. Het is goed te zien aan de hartslag, normaal moet dit een tiental slagen lager liggen. Nog een hele weg te gaan, om de juiste sterke conditie te pakken te krijgen. Maar ja ik zit nog zekers vier weken thuis met die elleboog, dus ik kan ook veel rusten.
Lange duurloop 31.030 meter, de uithouding zit nog goed. Ik ben op het laatst nog wat kunnen versnellen, altijd een goed teken. Ik was mijn drankgordel vergeten om te doen en moest na 7 km naar huis om het op te halen, Isostar fast hydratation en Isostar voeding. De linkerarm voelde licht vermoeid aan, er hangt nog maar weinig spier aan. De volgende weken fel opbouwen en hopen dat de beenspieren en pezen stand houden.
Trage duurloop 15.400 meter, eerst 7.5 km met de vrouw meegelopen. Laatste 7.9 km wat versneld, hartslagmeter aan, hoge hartslag voor gelopen tempo. Ik heb me toch maar ingeschreven voor de Monumentenmarathon van Vorselaar. Nu heb ik een doel voor ogen, die marathon fatsoenlijk uitlopen.
Trage duurloop 15.200 meter, voor de eerste maal gelopen met losse arm. De snelheid moet dringend naar omhoog, vanaf volgende week werken we daaraan. Vier weken met alleen trage duurlopen hebben hebben hun tol geeist. Ook het km-aantal moet dringend de hoogte in, wil ik de marathon van Vorselaar halen. De tien mijl van Olen word zekers geschrapt van het programma.
Na zeven dagen Italie en elf dagen Oostenrijk, zijn we terug uit verlof. Het was een mooie vakantie, aan het Gardameer tussen de Dolimieten. In Oostenrijk tussen en op de Alpen, was het decors indrukwekkend. De eerste zeven dagen in Italie was het goed weer, alle dagen 30° en meer. In Oostenrijk was het wisselvallig, maar nog te doen, rond 25°. De elleboog lijkt goed te herstellen, de grootste pijn is verdwenen. Vandaag moet ik trouwens op controle, in het ziekenhuis van Lier. De conditie heb ik wat kunnen onderhouden door veel te wandelen. Ook veel trage duurlopen gedaan, met de arm geklemd tegen het lichaam. Meestal op veel te zware omlopen, met constant berop en bergaf. Ik verwacht toch een goede basis conditie, met weinig snelheid. Maar ik hoop binnen een paar weken de wedstrijden te hervatten.
Vandaag twee maal een alternatieve training gedaan. Het eerste half uur de hometrainer, klein verzetje. Het is even moeilijk als traag joggen, met een gebroken elleboog. Het tweede half uur op de orbitrac, dat komt al wat dichter bij het lopen. De tijd gaat zo traag vooruit, geef mij maar lopen in de vrije natuur. Morgenochtend vroeg vertrekken we richting Italie, met een tussenstop. Waar we waarschijnlijk in Oostenrijk gaan overnachten, de ochtend erop Doorrijden naar het Gardameer, waar we zeven dagen verblijven. Daarna nog tien dagen Oostenrijk, ik ga wel eens uitzien of ik van daar een berichtje kan posten om mijn blog up to date te houden.
Ik heb besloten toch nog wat te wachten met lopen. Zondag zit ik aan het Gardameer in Santa Felice Del Benaco. Ik zal het er maar op wandelen houden, het zou er ruim boven de 30° zijn. Ik ben daarjuist bij de orthopedist geweest en heb al tot eind volgende maand arbeidsongeschiktheid gekregen. Op een nieuw genomen RX was te zien dat het afgebroken stukje bot nog op de juiste plaats zat. Veel aangroei was er evenwel nog niet te zien, ik kreeg de keuze uit drie mogelijkheden. Een plaaster van aan de pols tot onder de oksels, een open steunprofiel dat ik kan verwijderen, maar toch goed steun geeft tijdens het wandelen of slapen, of mijn hangmat van de eerste week, met de uitleg erbij dat de hangmat het meeste pijn zou geven en de plaaster pijnvrij zou zijn. Dus voor het middenste gekozen, een open steunprofiel van de pols tot aan de oksels. Vandaag een half uurtje op de hometrainer gestaan, om toch een minumum aan conditie houden.
Het kan rap beteren, de pijn was al veel minder. Ik heb drie maal twee uur kunnen slapen, het was nodig. De zwelling van de linkeronder arm is afgenomen, en ik kan de vingers al wat bewegen, zonder te veel pijn. Ook de zwelling in knie en enkel zijn fel verbeterd. Allenmaal positief nieuws, dus is het moreel een stuk beter. Mijn zevende dag zonder lopen, toch hoop ik vandaag op de hometrainer te kunnen trainen al was het maar een kwartiertje. Het scheenbeen en de onderrug hebben ondertussen al wat kunnen herstellen. Rustig aan alles wat kunnen opbouwen, en dan op verlof. Ja ik zie het weer zitten.
Op zoek naar motivatie, was mijn vorig bericht, doelen stellen is het simpele antwoord. -Wat wil ik op korte termijn? gezond worden. -Naar welk korte termijn doel? weer lopen. -Hoe? op een gezonde manier. Zo kan ik gemakkelijk uren doorgaan, mijn eigen motivatie opkrikken. -Waarom zou ik op mijn voeding letten? gewichtstoename beperken. Het kan een paar weken schelen, elke kilo dat er teveel bij komt. Niet dat ik me iets ga ontzeggen, gewoon niet beginnen schransen. -Wanneer wil ik weer beginnen? je kan er geen termijn op plakken. Het lichaam laten herstellen, ook al is de drang groot, geduld is een nood! Laat die hersenkronkels maar doorgaan, genoeg tijd om na te denken. -Het doel? Gezonde geest in een gezond lichaam, van jezelf kunnen genieten. Het klinkt egocentrisch, toch moet je beginnen bij jezelf, de rest volgt. Laat andere mensen jou doel niet stellen, bepaal zelf wat belangrijk is. Vinokourov was mijn groot voorbeeld, pijn verdragen, terugvechten. Spijtig genoeg kon hij zelf zijn doel niet bereiken, hij gebruikte lichaams vreemd bloed. Toch blijft hij in mijn gedachten de Kazakse krijger, maar er blijft voor altijd een smet. Zo voel ik het aan, drijf je lichaam tot het limiet, zie tot wat je in staat bent. Bedrieg de anderen niet, want tenslotte bedrieg je alleen jezelf.
Ik ben op zoek naar de motivatie om me niet volledig te laten gaan. Op vijf dagen al vier kilo bijgekomen, vijf dagen niet bewegen. Morgen ga ik een uurtje proberen wandelen, licht joggen gaat niet. De pijn is bij lichte schokken niet te harden, pijnlijke zaak!! Ik zal wat op mijn voeding moeten letten, want ik verbrand te weinig calorieen. Zondag vertrekken we normaal voor drie weken op verlof. Eerst richting Italie, aan het Gardameer voor zeven dagen. Daarna voor 10 dagen naar Oetztal Oosterijk.
Ik ben gebroken en gekraakt, te weinig nachtrust kan een mens breken. Deze nacht niet meer als een uur aan een stuk kunnen slapen. De pijn bij het lichtjes draaien van de arm maakt me wakker. Ik vraag me af of ik niet beter af ben met een plaaster, die fixeert de arm. Vandaag geprobeerd op de orbitrac de stramme spieren los te gooien. Dat was geen goed idee, dus na een vijftal minuten gestopt. Alleen rust kan me vooruit helpen, een paar uur aan een stuk doorslapen.
Nu de grootste pijn weg is, de schaafwonde en elleboog aan de beterhand zijn. Heb ik een beter gevoel over de pijn aan de gezwollen knie en enkel. Stappen lukt pijnloos, maar door de knieen buigen en de enkel draaien gaat moeilijk. Toch hoop ik morgen wat te kunnen steppen of op de hometrainer te fietsen. Ik moet toch stilletjes aan wat beweging hebben, ik ben niet gemaakt om niets te doen. Maar vandaag doe ik het rustig aan, ik heb een drie uurtjes kunnen slapen. overdag val ik af en toe in slaap in de zetel, maar nooit langer dan een kwartier. Dus zie ik er oververmoeid uit, en voel me ook zo, hulpeloos!!
Waar licht de pijngrens, voor ieder individu zal het anders liggen. Ik kan wat pijn verdragen, mijn grenzen verleggen, afzien. Toch zijn er atleten die er ver door heen gaan, Vinokourov om er een te noemen. Gisteren bij mijn ongeval met de scooter, heb ik buiten een gebroken elleboog, heel wat schaafwonden opgelopen, na die glijpartij over de asfalt. Linkerknie, linkerhand en linkerenkel vertoonden schaafwonden. Gisteren-avond moesten de diverse wonden een nieuw verband. Het verband kleefde in de wonden en ik wou het uitschreeuwen van de pijn. Toen dwaalden mijn gedachten af naar Vinokourov, wat moet die al een week lang verduren? Het bloed sijpelt door zijn verband heen, elke dag opnieuw, een langzame genezing! Toch blijft hij het uiterste van zijn lichaam vergen, en de pijngrens verleggen. Wat voel ik mezelf een kneusje, als ik de pijn die me te beurt valt ondraaglijk vind.
Na een elleboogbreuk ten gevolge van een werkongeval, zal ik een tijdje niet meer kunnen lopen en trainen. Net voor het binnen rijden van de fietsstalling, ging ik onder uit met de scooter, de eerste klap opgevangen met een gestrekte linkerarm. Kneuzingen aan de linkerknie, linkerhand en linkerenkel. Volgende week vrijdag moet ik naar de radiologie om te zien of een plaaster nodig is, voorlopig alleen een draagband.
Lange trage duurloop 20 kilometer, voorzichtig begin tegen de wind in. Stilletjes aan het tempo wat op gedreven, de benen waren licht vermoeid. Morgen en overmorgen lichtere trainingen, de benen wat laten herstellen. Zondag nog een alles uit de kas halen, daar tussen Kasterlee en Tielen.
Tempoloop 14.960 meter, er nog eens een lap opgeven, tempotraining. Hartslag onder controle, benen waren nog niet top, dat hoefde ook niet. Lichte pijn in de schenen, en linkerknie, de onderrug nog altijd stijf en de hielen van beide voeten waren pijnlijk, in twee woorden, half kreupel.
Trage duurloop 13.6 kilometer, aan een lagere hartslag dan gisteren gelopen. Ook een pak trager, de benen vonden het hard genoeg gaan, de warmte? De leeftijd, een jaartje bij mogen schrijven, master b, 45 plusser, een nieuwe categorie. De meeste 45+ atleten, vertellen dat het dan goed achteruit begint te gaan met de prestatie's. Vanaf vandaag leggen we een nieuwe besttijd lijst aan, de motivatie hoog houden.
Trage duurloop 16.5 kilometer, bij een graad of 30, lekker zweten. Ik had als voorzorg water meegenomen, het was nodig, alles opgedronken. De benen waren nog wat zwaar, waarschijnlijk ook door de warmte. In het bos was het iets beter lopen, maar de hartslag bleef te hoog. Morgen 13 kilometer iets rustiger aan.
Lange duurloop 24 kilometer, Het was warm en langs het kanaal liep ik tegen de wind. Het was knokken geblazen om de voor op gestelde tijden te halen. Finaal is het gelukt, de laatste 10 kilometer een iets te hoge hartslag. De wedstrijd van vrijdagavond zat nog wat in de benen. Deze week de kilometers flink afgebouwd goed 100 km gelopen.
Trage duurloop 15 kilometer, had toch een zwaar gevoel in de benen. Zo'n een kortere snelle race laat sporen na, het ging nog redelijk. Een redelijk hoge hartslag, voor het gelopen tempo, 2 rondjes Merodese bossen. De voormiddag in de tuin werken en vanaf 14:00 uur de tour volgen.
13 juli Wiekevorst 20:00, wedstrijd over 9.430 meter, door een wegvergissing. Na een toch wel snelle eerste kilometer, liep ik in zowat 32ste positie. Een atleet zou me nog voorbij lopen, ikzelf zou er nog 19 voorbij lopen. Zo finishte ik in de geldprijzen voorzien voor de eerste 15, dat was buiten de verwachtingen.
Met goed 300 atleten gingen we van start op de 10 kilometer. Schoon volk aan de start, te veel om op te noemen. Ik schatte me rond de 25ste plaats, zekers 6 dagen na de marathon. Het mooie en warme weer speelde wel wat in mijn voordeel. Van de bloggers werd Eric Caluwaerts 1ste in de wedstrijd. Wesley van der Gaer werd derde, en Gino Lauwen 12de. Ikzelf finishte 14de in 0:33:56, neen geen nieuw record op de 10 km. Maar door een wegvergissing van de voor rijdende motard was de afstand 9.430 meter. Mijn vrouw Carine 210de ondanks haar infectie aan de luchtwegen. Kenney en Jorgi liepen de 5 km ruim binnen de eerste helft van het peleton. Kenney finishte 57ste als eerste pupil in 0:23:05, Jorgi als 58ste, 2de miniem in 0:23:11. Dit op een wedstrijd met 151 finishers, en zwaar in ademnood, onverantwoord!! Maar ze zijn als de papa, het bloed gaat waar het niet kruipen kan.
De afstand die ik het meest haat, een tien kilometer. Hard, pijnlijk en volledig in het rood gaan, en toch iedereen zien wegschuiven. Weerstand en uithouding heb je niet echt nodig, snelheid wel. Laat dat juist zijn wat ik tekort kom, dus aan zie ik het meer als een snelheidstraining. Ook de vrouw en zonen doen mee in Herenthout, de afstand beslissen ze ter plaatse. Al twee weken heben ze alle drie last van de luchtwegen, de en dag al iets meer dan de andere. Een verslagje zet ik zo snel mogelijk online.
Recuperatieloop 10.450 meter, rustig en traag gelopen, beetje herstellen. De benen waren toch wat vermoeid, goed te voelen tijdens een trage loop. Toch progressief versnelt, hart wat laten pompen, morgen Wedstrijddag.
Een wedstrijd gevonden voor tijdens het verlof in Oostenrijk. Link naar wedstrijd: http://www.thermenlauf.com/startseite.php Het betreft een halve marathon drie ronden van 7.100 meter, met een redelijk hoogteverschil per ronde ongeveer 35 meter. Het vertrek is op 1175 meter hoogte.
Tempoloop 13 kilometer, de benen nog eens los schudden, en eens doortrekken. Ik mocht wel niet in het rood komen, wat mij bij kilometer 12 niet gelukt is. Er moest ook wat variabel tempo inzitten, niet te vlak lopen, prikkels geven. Het werd een bevredigende training, de benen gingen niet stuk en ik kon sturen. Natuurlijk is het kort voor de wedstrijd van vrijdag, dus morgen hersteltraining.
Duurloop 15 km, aderhalve minuut rapper als gisteren over hetzelfde parcours. De gemiddelde hartslag ligt 2 slagen lager dan gisteren, een vlotte recuperatie. Laatste drie kilometer doorgetrokken tegen 15 km/uur, dan voel ik de naweeen van de marathon nog. Morgen een tempoloop 13 km tegen 15 km/uur, nog niet echt scherp, dat houden we voor vrijdag.
Trage duurloop 15 kilometer, de benen waren goed twee dagen na de marathon. Morgen toch een rustige training inlassen, een recuperatieloop van 13 kilometer. Nu het wat beter gaat met de recuperatie, niets forceren, moeilijker gedaan dan gezegd. Vrijdag in Wiekevorst een gans andere wedstijd, gewoon 37 minuten in het rood.
Marathon van de noorderkempen, naam marathon onwaardig!!! (deel2)
Aan de kerk gaat het voor de eerste maal fout ik moest rechts afslaan door een poort, geen pijlen te bespeuren, en geen weg aanwijzers, het zal de voorbode blijken van een marathon vol ellende. Kilometer zeven, de eerste aflossingszone, tevens de eerste drankpost, eindelijk. Kilometer 10 kom ik door in 0:39:10, elke bocht moet ik de weg vragen, nu worden we een onverharde weg opgestuurd. Ik hou mijn hart al vast, en hoop stiekem dat hier bewegwijzering staat, de volgende tweesprong heb ik al prijs. Geen pijltje niets, nada, noppes moet ik gokken, gelukkig staan er juist achter de bocht toeschouwers, juist gegokt. we lopen door open vlakten en op onverharde wegen, km 15 ik kom door in 0:58:53 en zie in de verte atleten. Eindelijk kan ik me concentreren op het lopen, hier staat dan wel een extra drankpost, het zullen er zes worden voor de ganse marathon, de sponsposten zijn op dezelfde plaats, kilometer 20 kom ik voorbij in 1:18:38, het gaat nog redelijk. We krijgen eindelijk nog een stukje asfalt onder de voeten, hier staan vrouw en kinderen om te supporteren. We draaien en krijgen de wind pal op de neus, de benen beginnen te protesteren en ik begin weer naar water te snakken. Kilometer 25, ik kom door in 1:38:56, we krijgen weer een lang stuk onverharde weg, in zeer slechte staat, Voor de derde keer ga ik de verkeerde kant uit , bij een splitsing dat is wat ik nodig had om volledig te breken. Eindelijk komen ik weer op de verharde weg, daar staat mijn gezinnetje weer te supporteren, spijtig genoeg hebben ze geen water bij. Pas rond km 30 (2:00:03) staat er een drinkpost, ik krijg een beker te pakken het is born, veel te veel poeder in vermengd. Ik moet stoppen en rechts omkeer maken om twee bekertjes water te pakken, nu is het tempo volledig gebroken. Gellukkig loop ik in derde positie, en dat doet me toch doorgaan, ik heb dan al dikwijls gedacht aan uitstappen. Ik krijg info van een collega loper die meefietst, en de verschillen nu doorgeeft, ik heb vijf minuten voor op de vierde. Dat word dus doserend uitlopen, de motivatie is weer wat aangescherpt, ik sleep me voort, hard labeur, km 35 in 2:23:36. Mijn tempo is gevoelig gezakt hopelijk blijf ik onder de 2:55:00, kilometer 40 in 2:47:19, dat ziet er niet goed uit. Maar dan weet ik al dat de marathon zekers 500 meter tekort zal zijn, mijn lijdensweg gaat voort. Eindelijk de laatste rechte lijn, nog een beetje versnellen met de laatste beetje krachten die ik in de benen heb. 2:54:35 voor 41.660 meter, 535 meter te kort, spijtig maar het was maar een kleine marathon.
DE MINPUNTEN. - Alles lag te ver uit elkaar. - De informatie was ontoereikend. - Geen bewegwijzering. - Afstand meer dan 500 meter te kort. - Onvoldoende drankposten. - Atleten die aan hun lot over gelaten worden. - Koude douches. - Chaotisch prijsuitreiking. - Geen medaille of t-shirt - Slechte stroken onverharde weg. DE PLUSPUNTEN. - Dicht bij huis. - Kleinschalig karakter. - Samenwerking tussen zes gemeentes - het vrijwilligerswerk - Massage na de wedstrijd
Op een rustig tempo begonnen, met de bedoeling het zo lang mogelijk vol te houden. De hartslag is vanaf ronde 3, al iets te hoog, zodat het met cijfers bewezen is, geen top vorm. Vanaf kilometer 25 is het puur op karakter proberen uitlopen, gezien de hartslag boven de 145 blijft, heb ik er uitgehaald wat erin zat.
Herstelloop 10.420 meter, de benen laten recupereren, zorgen voor wat doorbloeding. De benen waren opvallend frisser, dan normaal na een marathon. Daar zal de massage na de wedstrijd wel voor wat tussen zitten. Samen met de vrouw gaan lopen om de snelheid laag te houden. Zo heb ik er deze week weer 120 kilometer opzitten, nu een paar recuperatie weken.
Het verslag van de marathon der Noorderkempen (deel1)
Marathon der noorderkempen, naam marathon onwaardig! (deel 1)
07-07-2007, 15:00 we rijden richting Rijkevorsel, het is rustig op de baan en we komen ruim op tijd aan. De inschrijving is in de Nawrot-garage, het is er al druk, maar het gaat redelijk vooruit.
Hier valt al op dat de informatie zeer karig is, weinig van de vrijwillige medewerkers zijn gebrieft.
De kleedkamers liggen op een kleine kilometer, het is zoeken en zelf bevragen, er zijn geen verwijzingen te vinden, de stroom volgen, zelf de chauffeur van de pendeldienst weet niet wat te doen.
In en rond de kleedkamers veel bekend volk, meer dat mij herkennen, dan dat ik zelf ken.
Een plaats voor de sportzakken is voorzien in het sportcentrum, ook een massageruimte is aanwezig.
Samen met de vrouw en de kinderen, begeven we ons weer richting start, het vertrouwen in een vlotte wedstrijd is niet echt aanwezig, zelf tijdens het wandelen voel ik dat het niet 100% is.
Aan de startlijn is het al druk, ik zie Paul Mertens inlopen en beslis dat ook maar te doen, ondertussen een babbeltje slaan, Paul is samen met Jan Hendricks een van de topfavorieten, normaal gezien hoor ik er ook bij, maar ik krijg mijn goede vorm maar niet te pakken dus zal ik heel tevreden zijn met de resterende podiumplaats, maar ik kan het niveau niet echt inschatten.
Tijd om ons aan de startlijn te begeven, Gaston Roelants is de genodigde starter van dienst.
Juist voor de start word Jan Hendricks nog gehuldigd voor zijn Belgische titel op de marathon 45+.
Dat is Paul Mertens ook geworden in de categorie 40+, het kan een mooi podium worden.
Gaston heeft het startschot, het gaat licht bergaf wind in de rug, ik laat Paul,Jan en drie estafettelopers gaan.
Ik heb gezelschap tot kolmeter drie van een mede-atleet die voor 2:55:00 gaat, maar me dan laat gaan.
Het word een lange en eenzame marathon, het kopgroepje loop al 150 meter voor me uit, achter mij de leegte.
Ik neem me voor naar de benen te luisteren en enige reserve te houden, om de vijf km een druivesuiker en een slokje isostar fast hydratation, optellen tot kilometer 21 en dan beginnen aftellen, en niet denken aan de wind.
Die staat toch wel stevig te blazen in de zij, op de open stukken, die eindeloze rechte stukken.
Er is een goede kilometer aanduiding, maar volgens mijn Forerunner 305, langs de korte kant, 10 à 15 meter.
Ik kom het vijf kilometer punt door op 19:40, dit zijn de reële kilometersvolgens de forerunner 305.
We lopen nu door Hoogstraten, nog altijd via de grote baan, al zes km en nog geen drankpost te bespeuren.
De temperatuur in de schaduw bedraagt 22° Celsius, De benen zijn nog goed maar ik heb al dorst.
Vandaag om 17:00 loop ik mijn laatste marathon als - 45 jarige. Vanaf de volgende marathon mag ik een nieuwe besttijd lijst aanleggen. Tenslotte beginnen we de jaren te voelen, en moet de motivatie blijven. Maar vandaag hoop ik nog een degelijke prestatie neer te zetten. Al hoewel de vorm zekers niet optimaal is, hoop ik het podium te halen. Het liefst met een tijd onder de 2:50:00, wat zeer moeilijk zal zijn, met de huidige conditie. Het zal er op aan komen tegen mijn natuur in te lopen en zo lang mogelijk te doseren. In princiepe is elke kilometer in vier minuten rond, genoeg voor een tijd van 2:48:45. De omstandigheden lijken redelijk goed te zijn, al hoewel ik het parcours niet ken. Het is een nieuwe marathon, die loopt door zes noord Kempishe gemeenten. Zijnde Rijkevorsel, Hoogstraten, Merksplas, Beerse, Malle en Brecht. Elk van die gemeenten zouden jaarlijks start en aankomst moeten organiseren. Dit jaar is Rijkevorsel aan de beurt, Die maken er een sport en feest happening van. Deze avond of morgenvroeg vinden jullie hier, een verslagje van.
Herstelloop 8.030 meter, met vijf versnellingen van 30 meter. De wind maakte zelf het rustige loslopen zwaar, hopelijk morgen een pak minder wind. Met de versnellingen gewacht tot de wind meezat, ook de hartslag goed de hoogte in. Het zit nog niet 100% met de frisheid, maar we hebben nog 24 uur.
Recuperatieloop 10 kilometer, De benen wat rust gunnen, recupereren. De kleine pijntjes zijn dan beter voelbaar, en dat valt zekers mee. Morgen nog een rustige recuperatieloop van 8 kilometer. Dan focussen op zaterdag, en hopend op frisse benen voor de marathon.
Tempoloop, 12.880 meter, het tempogevoel er in krijgen. Tijdens de training had ik het gevoel vol uit te gaan. De benen deden zeer, er stond ook een stevige wind. Groot was mijn verbazing als ik de gemiddelde hartslag zag. Zo te zien had ik nog veel overschot, maar de benen wouden niet mee. De volgende twee dagen staan dus in het teken van het herstel. Morgen 10 km heel rustig, vrijdag 8 km heel rustig met een viertal versnellingen.
De prijzen zijn zonder eventuele kortingen, als val-leden, en dergelijke, de prijs is enkel bij voorinschrijving. Indien jullie nog marathons kennen in belgie kun je dit melden met de reactie-knop, ook foute informatie kan men melden.
Trage duurloop 21.1 km, nog wat last van de bovenbenen. Dat was de laatste training boven het uur, nu recupereren. Thuis zitten we met drie zieken, ik hoop dat ik niet aangestoken word. Morgen 13 kilometer, het tempo tussen de 14km/uur en de 15km/uur.
Trage duurloop 16.2 kilometer, eigenlijk een recuperatieloop. De bovenbenen deden weer pijn, ik probeerde onde die pijngrens te blijven. De conditie is uiteindelijk redelijk goed, maar de kleine fysieke mankementen spelen parten, zo kan ik weinig weerstand en snelheid trainen. Het weer is meegevallen, vertrokken met lichte regen, maar bijna de volledige training droog weer. Deze week staat in het teken van recuperatie, dus een snelheidstraining zal er niet inzitten. Link motionbased: http://trail.motionbased.com/trail/activity/3189934
Rond 12:30 vertrekken we richting Genk, waar we om 13:10 aankomen. De inschrijving en de kleedkamers liggen zo'n 300 meter uit elkaar. Veel informatie bordjes hangen er niet, de wedstrijd over 5 km is juist aan de gang. We ontmoeten een paar bekende gezichten tijdens het heen en weer geloop. Zo zijn er twee dorpgenoten van de partij op de halve marathon, Magda en Frans. Ook ontmoeten we een paar forumgangers, 250 gr sossies, Bakkertje, depit. De start van de halve marathon en de 10 km worden samen gegeven. Dit op een veel te smalle weg, voor een goede 500 atleten, het startschot weergalmd. Ik word de eerste kilometer voorbij gesneld door zekers 30 atleten. Daarvan heb ik er meer dan de helft, terug gepakt na drie kilometer. Ik bevind me nu in het spoor van Nid Rumphakwaen, normaal goed voor het podium. Na zes kilometer voel ik dat het mijn dag niet zal worden, de bovenbenen blokkeren langzaam. Het parkoers is ook niet te onderschatten, Licht golvend en met deze strakke wind geen moment verpozing. Het parkoers is de helft op asfalt en de helft bospaden, die er vettig bijliggen. Vandaar dat het voor de helft een wegwedstrijd is en de ander helft een cross. Na de eerste ronde hoor ik dat ik in een zesde positie lig, ik geloof nooit dat ik die plaats kan behouden. Tot km 15 lukt het me onder 4:00/km te blijven, voor de laatste zes kilometer door het bos. Voelen mijn benen als lood, de warmte doet er ook niet veel goed aan, er zijn maar drie drankposten voorzien. Toch kan ik mijn positie vasthouden, en finish als zesde, na de wedstrijd hoor ik dat er meer dan 30 atleten opgegeven hebben op de halve marathon.
Om 14:15 start de halve marathon, in Genk, ben ik er klaar voor? Deze nacht last gehad van kuitspanningen, lichte verkramping. De bovenbenen daar en tegen deden wat minder pijn, als ik de trap afging. Zes dagen voor de marathon, hoop ik een teken van vorm te kunnen tonen. Laat zeggen een tijd rond de 1:20:00, zo mag ik dromen van 2:45:00 op de marathon. Het is ook te zien in welke staat ik finish, de weersomstandigheden, en de plaats. Maar voor de mentale voorbereiding van de marathon der Noorderkempen, zou een goed resultaat wenselijk zijn, en een snel herstel. Ik verlang naar het einde van de marathon van de Noorderkempen, dan neem ik een relatieve rustpauze, een paar weken van rond de 100 km, en geen lange duurlopen meer. Niet te vergeten drie weken verlof, een week naar het Gardameer en twee weken Oostenrijk. Tijdens het verlof plan ik elke week een lange duurloop van 20 km of meer. Drie weken na het verlof wacht de volgende marathon al.
Recuperatieloop 12.8 kilometer, de bovenbenen zijn nog niet hersteld, maar toch al beter dan gisteren, de rug is nog stroef, lichte vermoeidheid? Het vertrouwen zakt stilletjes onder het vriespunt, misschien eens bloed laten trekken? Wie weet krijg ik morgen het nodige vertrouwen, in het hoofd? Eigenlijk is het geleden van, juist na de marathon van Lier, het sterke gevoel in de benen. Dat word het doel na het verlof, me weer sterk voelen, en er durven voor gaan.
Welkom op onze website, wij stellen ons hierbij even voor.
De v.z.w. Limrun is gegroeid uit het brein van enkele zeer actieve sportievelingen, waaraan het organisatorisch talent van onze voorzitter werd toegevoegd en het inzicht voor het zakelijke aspect vanwege de ondervoorzitter. Voeg aan dit receptje enkele noeste werkers, en een administratief hulpje toe en je bent op weg voor een organisatie die jaarlijks een steeds groeiend sportief event uit de grond stampt.
Onze statuten verschenen in de bijlage aan het Belgisch Staatsblad van 2 maart 2000 onder nr. 5268 pag. 3507.
Hetgeen aanvankelijk als een stratenloop opgestart werd, is inmiddels uitgegroeid tot een run, in een bosrijke omgeving, die zich uitstrekt over diverse aspecten van het cross-lopen. Reeds enkele edities noemen wij de Genkerrun. Vorige editie (2006) bereikten wij de kaap van 1.000 deelnemers.
Algemene wedstrijdinformatie
Wedstrijd gaat door op 01 juli 2007
jeugdloop 1 km gratis
5 km Voorinschrijving 5 EUR Daginschrijving 6 EUR
10 km Voorinschrijving 5 EUR Daginschrijving 6 EUR
Abonneehouders runner's world Voorinschrijving 4 EUR Daginschrijving 5 EUR
Starturen wedstrijden
jeugdloop 1 km 13.00 uur
5 km 13.15 uur
10 km run/ halve marathon 14.15 uur
Inschrijvingen
Inschrijving enkel mogelijk via het verspreide inschrijvingsformulier (flyer) of een kopie hiervan en via de website www.genkerrun.be. Dit duidelijk ingevulde formulier dient per deelnemer ingevuld te worden. Na overschrijving van het juiste bedrag op de rekening van VZW Limrun (735-0076889-53 ) en het indienen van het inschrijvingsformulier bij Renaat De Zutter (Watersportcentrale Grotestraat 58-60, 3600 - Genk) of Erwin Motmans (Groenstraat 33, 3511 - Kuringen) inschrijving via de website geniet de deelnemer van de voorinschrijving indien deze procedure volledig vervuld werd voor de datum van 27/06/2007
De inschrijvingen die ons niet bereikten of inschrijvingen op de dag van de wedstrijd zelf zijn aan de prijs van daginschrijving.
Recuperatieloop 12.8 kilometer, pijnlijke bovenbenen. De onder rug protesteerd ook heel hard bij het joggen. Morgen nog een rustige duurloop, en hopen dat we uitgerust zijn tegen zondag, voor de halve marathon in Genk.
Trage duurloop 24 kilometer, eerste deel tegen 4:30, tweede deel 4:18. Het ging niet van harte, maar toch maar versnelt, zo mag ik de komende dagen rustig aan doen. De benen deden wel zeer, een vermoeide indruk, niet echt fris zitten. Zekers het laatste stuk tegen de wind in koste veel kracht. Mijne rug is stijf, en dan word het pijnlijk, vanavond een warmtepleister plakken. morgen en overmorgen rustige trage duurlopen om wat te herstellen.
Tempoloop 16 kilometer, hoe noemen ze dat? dweilen met de kraan open!! Een harde nood om kraken 5 maal 1.5 km tegen de wind in beuken. Gelukkig kon ik recupereren het stuk met de wind mee, het was nodig. De hartslag kreeg ik niet in de hoogte, het tempo ook niet. Buiten mijn twee snelste km respectievelijk 3:36 en 3:32 met de wind mee. Nu drie dagen recuperatie, zodat ik tegen zondag wat frisser zit.
Trage duurloop 20 kilometer, een gevecht met de wind, soms een rugge steun. Het mag iets minder winderig zijn van mij, toch nog niet volledig hersteld. Morgen proberen we nog eens een snelle training in te lassen. Dan weet ik rap of de darmen en de maag al hersteld zijn.
Trage duurloop 15.250 meter, een fikse regenbui en heel wat wind. De benen voelen al redelijk goed aan, de derse dag na de marathon. Nog altijd lichte hinder aan darmen en maag, de schenen zijn ok. Aan hetzelfde tempo gelopen als gisteren, hartslag was al 7 slagen per minuut lager. Morgen een langere trage duurloop, dan toewerken naar Genk. Motionbased link naar training: http://trail.motionbased.com/trail/activity/3122183.
Na tientallen pogingen is het me eindelijk gelukt de gegevens van de forerunner, over de marathon van torhout online te krijgen. Hier volgt dan de link: http://trail.motionbased.com/trail/activity/3106273
Trage duurloop/duurloop 15 kilometer, training op 2 snelheden. Eerste acht kilometer op een rustig tempo, wel tegen de wind in. Laatste zeven kilometer, met wind mee een versnelling geplaatst. De benen en de maag zijn herstelende, toch kon ik de hartslag de hoogte in jagen. Ik hoop de komende week de conditie nog wat aan te scherpen.
Recuperatieloop 10,250 kilometer, samen met de vrouw meegelopen. Zodat ik zekers niet zou versnellen, de benen voelen niet aan, als na een voluit gelopen marathon, de maag en de darmen deden nog wat pijn. Ik was toch wel fier van mijn prestatie gisteren, nu ik mijn wedstrijd overloop. Toch hoop ik binnen 14 dagen een goede tijd te lopen, tijdens de marathon van de noornerkempen.
Vrijdagavond 17:40, we beslissen te vertrekken richting Torhout, vrijdag is het altijd druk op de baan. Na 10 km hebben we al prijs stapvoets verkeer, dat een 30 km lang, af en toe komt er wat vaart in. Eenmaal voorbij de Kennedy-tunnel is het ergste leed geleden, dat dachten we teminste. De afslag richting torhout blijkt afgesloten te zijn, het is reed 19:05 en we moeten 12 km om. Omstreeks 19:20 vinden we een parkeerplaats, nu nog de map van de voorinschrijving ontvangen. Dringend!!!!! ik moet naar het toilet, een reuze file staat aan te schuiven, dat haal ik niet meer. Dan maar eerst naar de kleedkamer en omkleden, gelukkig is er in elke kleedkamer een toilet. De kramp in de buik gaat niet volledig over, ik pak een imodium instant, nog een 15 minuten voor de start. De rolstoel atleten worden al op gang geschoten, het vak van de 10 km, marathon, en wandelaars staat vol. Ik beslis in het vak van de genodigden en 100 km-lopers te gaan staan, hier staan de snelle marathonlopers. Nog drie minuten voor het startschot, we worden achter uit gemaand tot achter de startlijn. Op bombastische muziek word de laatste minuut ingeleid, wat gaat het vandaag worden?
Knal de meutte schiet vooruit door de flessen hals een goede 10 meter verder moet ik mee. Een eerste km in 3:37 is het resultaat, de volgende km gaat lichtjes bergaf 3:36, veel te snel. Ik beslis een iet af te remmen, en tijd te nemen voor een eerste bevoorrading, rond 3 km. Tot km 5 laat ik de atleten over me geen gaan, de meeste zijn 10 km lopers, bij de eerstvolgende marathonloper, pik ik aan en vernel lichtjes, km 5 in 18:41 ik ben in het juiste schema gekomen. De volgende vijf km halen we een vijftal marathon atleten bij, km: 10 in 37:49 de 2de schik van 5 km in 19:08. Ik voel me niet opperbest, maar probeer aan te klampen, de bevoorrading gaat niet van harte, de druivesuiker blijft plakken in de mond, de isostar fast hydratation verteer ik slecht alleen het water drinken gaat. Km 15 in 56:58, de laatste 5 km 19:09, na 14 km eerste zware buikkramp, ik moet mijn twee metgezellen laten gaan. Nog 28 km dit word een calvarietocht, ik moet de snelheid wat laten zakken tot de grootste pijn weg is. Ik heb besloten mijn sportdrank en vloeibaar voedsel niet meer in te nemen, van km 10 tot km 26 hebben we tegenwind. De doorkomst aan km 20 in 1:17:20, de laatste 5 km in 20:03, half marathon in 1:21:42, nog een redelijke tussentijd. Puur op karakter, tegen de pijngrens en beter weten in probeer ik het tempo er in te houden, 2:52:00 moet nog kunnen. Kilometerpunt 25 doortocht in 1:37:31, laatste 5 km in 20:30, We gaan bijna keren en hebben dan wind in de rug. Een mens probeerd uit alles nog wat moed te halen, de krampen komen steeds sterker opzetten, einde dromen!!!
Het tempo nog wat laten zakken, de 14 km/uur zo lang mogelijk aanhouden, km 30 in 1:58:52 de laatste 5 km in 21:21. Het is op een nieuwe kramp, even denk ik er aan om een toilet op te zoeken, maar me kennende kan dat 15-30 minuten duren. Dus het tempo nog meer laten zakken, is het minste kwaad, aan elke drankpost stoppen water en cola mengen, goed voor de maag. Km 35 in 2:24:12, laatste 5 km in 25:20, ik moet me dringend herpakken als ik toch onder de 3 uur wil blijven, en voer het tempo stilletjes aan weer op, gebruik makend van lang uitademen om de krampen onder controle te houden. Het lukt langzaam haal ik weer wat tempo, km 40 in 2:47:44, de laatste schijf van 5 km in 23:32. Nog 2.2 km en de lijdensweg is voorbij, whisefull thinking, de 2.2 km zijn er 2,46, ik haal zowaar nog een atleet in. Ik finish in 2:58:28 als 21ste, aan de aankomst zoek ik een stoel op, ik voel me heel ongezond worden, de krampen, en pijn worden steeds erger, ik moet dringend een toilet opzoeken, ternauwernood geraak ik aan een wc, goed voor een half uur zweten en persen, mijn loopshirt is bebloed, kortom alles doet pijn, toch kan ik hier niet blijven zitten, de familie wacht buiten. Klanten in het café zeggen dat ik er echt slecht uit zie en willen me een cola trakteren, ik weiger beleeft, eens buiten verkramp ik. Mijn gezicht trekt in een kramp, de nekspieren staan stijf, ik moet braken, een keer of drie, de krampen minderen. Nu krijg ik het ijskoud, vlug de douches opzoeken en naar huis, sporten is gezond!!!!!!!
Het is, 22 juni, tien uur, de mentale voorbereiding op de marathon kan beginnen. Voor de dertigste maal ga ik van start, op deze mytische afstand, 42.195 meter. Het is een jubileum-editie, dus wil ik er wat van maken, de grens van zeer goed, ligt voor mij op 2:45:00, ondanks een gebrekkige voorbereiding is dat het doel. De snelheid heb ik de laatste weken kunnen opdrijven, de inhoud heb ik ook. De omstandigheden en de tegenstand, moet ik ondergaan, mijn eigen race lopen. Het zal vandaag op brood zijn, geen experimenten, normaal loop ik s'morgens. Warm eten is altijd voor na de wedstrijd, vandaag starten we echter om 20:00. Toch ben ik beter af, dan de ultralopers, hoe zouden die hun eetgedrag indelen? Een plaats heb ik niet in gedachten, de tegenstand is moeilijk in te schatten. Witrussen een bus vol engelsmannen, oostblokkers, een Egyptenaar en keniaan. Duitsers, Fransen en Nederlanders, en natuurlijk de gezamelijke westvlaamse tegenstand. Die er strijden voor hun Provinciale titel, waarschijnlijk ook veel bekende gezichten, web-bloggers. Ik zal me tevreden stellen met een plaats in de toptien, en een tijd onder de 2:45:00.
Loslopen 7 km de dag voor de marathon, het word minder warm. Morgen dag verlof gepakt om wat uitgerust aan de start te komen. Rond een uur of vijf zoek ik te vertrekken, richting Torhout. Zo'n anderhalf uur rijden, vrijdag is het altijd wat drukker op de weg.
Duurloop 13.8 kilometer, met steeds sneller tempo. Nog niet het grote gevoel, maar dat hoeft nog niet. Morgen nog een goed half uur loslopen, en dat moet het zijn. De vrijdag-avond hopen op een superdag.
Recuperatieloop 10.330 meter, zware benen en last van het warme weer. De hartslag lag zo'n vijf slagen te hoog, vergeleken met het gelopen tempo. De volgende dagen geven ze koeler weer, dat is zekers een voordeel voor de marathon. Als de wind nu ook nog gaat luwen, zijn de conditie's goed te noemen.
Duurloop 21.180 meter, laatste doorgedreven training, voor de marathon. Het ging redelijk vlot, al hoewel de hartslag hoog was, voor het gelopen tempo. Maar de benen voelden goed aan, en dat twee dagen na een vol uit gelopen wedstrijd. De recuperatie is dus al een stuk beter als 14 dagen geleden, de conditie ook. Vanaf nu rustige trainingen en ook korte trainingen voor mij toch.
Recuperatieloop 12.330 meter de benen aktief laten herstellen van de wedstrijd. Het ging nog redelijk goed, 13 uur na de finish van de wedstrijd. Ik heb de link naar motionbased getest en die lijkt te werken. De trainingen kunnen vanaf nu in detail worden bekeken zoals ze door de forerunner geregistreed zijn. Met kaart van de gelopen route, afstand, hartslag, hoogte verschil, temperatuur, weer, zowat alles. Het is een mooi meet instrument die Forerunner 305. Ondertussen heb ik me ook ingeschreven voor de marathon der noorderkempen. Link naar training: http://trail.motionbased.com/trail/activity/3040416
De wedstrijd in Mol-Wezel gaf me een goed gevoel, er zit terug wat kracht in de benen. De conditie gaat in opwaartse lijn, juist op tijd voor de twee komende marathons. Het was een wedstrijd over vijf rondjes van drie kilometer, wat gelegenheid gaf om wat met het tempo te spelen. Met de uitslagen van de vorige twee jaar in gedachte, dacht ik een winstkans te maken. Maar aan de startlijn zag ik verschillende snellere atleten, zodat ik die hoop snel liet varen. Het zou een conditie test worden voor de marathon, een eerste snelle ronde en dan zien waar we stranden. De verschillende afstanden vertrokken gelijk, zodat het overzicht, moeilijk te bewaren viel. De zonen en vrouw waren ook van de partij en zouden het uitstekend doen. Ik zal proberen de link naar motion based bij de trainingen te plaatsen zo kun je alle informatie inkijken. In de wedstrijd was ik tot kilometer 13 in derde positie, tussen km 13 en 14 zou Eddy Vanhoof nog voorbij snellen. De laatste km zou ik het verschil met Eddy niet groter laten worden, en finishte uiteindelijk als vierde in 0:54:25. Motionbased link naar de wedstrijd, hier onder. http://trail.motionbased.com/trail/activity/3040417
Een Avondjogging om 18:45, goed voor de gewenning. De nacht van vlaanderen, aanstaande vrijdag is ook om 20:00 uur. Jorgi en Kenney lopen er de 3 km, Carine en ik de 15 km. Ik hoop op een goede wedstrijd, met een goed gevoel, een km tijd van 3:42.
Trage duurloop 12.5 kilometer, gedeeltelijk hersteld, licht vermoeid. Morgen ga ik waarschijnlijk lopen in Mol-Wezel, zo heb ik een dag meer recuperatie. Ik hoop dat het niet te zwaar word, daar in Mol, een vlotte wedstrijd meer vraag ik niet. Dan alleen nog trage duurlopen tot vrijdag.
De laatste zestien trainingsdagen zijn slopend geweest, normaal gezien het hoge km-aantal. In elk geval inhoud en uithouding moeten op punt staan, nu rustig afbouwen.
Trage duurloop 20.3 kilometer, dat maakt 320 km op zestien dagen. Kilometers genoeg in de benen, vanaf nu onderhoud van de conditie. Zowat in de helft van de training gingen de hemelsluizen open, voor een keer was het een heerlijke afkoeling, en verfrissing voor de benen. Het blijft verbazen maar ook deze ronde was fout ingeschat, volgens de forerunner. Alles bij elkaar genomen train ik traag genoeg, tijdens mijn trage duurlopen.
Tempoloop 15 kilometer, het kan verkeren gisteren raakte ik niet vooruit. Vandaag een tempoloop een ronde rap, een ronde sneller, ronde 2,4,en 6. Ik kon mijn hartslag laten zakken tijdens de iet minder snelle ronden De laatste ronde vol uit, dan voelde ik de schenen, de kuit en de knie opspelen.
Trage lange duurloop 30 kilometer, niet mijn ding zo traag lopen. Het doet meer zeer dan vol uit gaan, ik verzuur precies, wel nog slechte benen. Dit was de laatste lange duurloop, volgende vrijdag is het immers marathondag. Ik hoop dat de goede benen rap terug zijn morgen en in het week-end nog twee snelle trainingen.
Trage duurloop 15.260 meter, ik ben er niet van overtuigd dat de forerunner zijn werk goed doed in het bos, deze ronde heb ik gemeten met een geijkte fiets, en was 2.482 meter, de gps geeft 2.219 meter aan. Ook zakt de loopsnelheid van meer dan 13 km/uur naar minder dan 12 km/uur. Toch blijf ik mijn tempo gevoel behouden. Dat vereist nog wat onderzoek werk, om alles fijn af te stellen.
Trage duurloop 15.730 meter, de benen waren nog niet hersteld van de wedstrijd gisteren. Toch redelijk tevreden, de adductoor en kuit hielden stand en de hartslag was stabiel. Mijn topweek in kilometers zit er op, 140 kilometer vanaf nu lichtjes afbouwen. Het voorop gestelde schema kan nu weer opgepikt worden.
De Jorgi en de Kenney eindigen na elkaar, zoals altijd. Een zeer goed resultaat met een mooi gemiddelde. Carine was het prijsbeest van dienst, want ze eindigde eerste dame op de tien mijl. Haar eerste overwinning, en bijhorende boeket bloemen, proficiat.
De omstandigheden waren niet optimaal, maar het was te doen. De drie eersten muisden er direct vandoor, de atleet achter me liep op dertig meter. Na vier kilometer liep hij me voorbij, ik haakte aan, moest lossen na 7 kilometer. Na een zwakke 8ste kilometer, herpakte ik me en bleef op een 80-tal meter van mijn voorganger lopen. Na tien kilometer verzwakte die ook, zodat ik comfortabel naar een vierde plaats kon lopen. De aductoren die goed ingepakt waren en de linker kuit hielden stand.
Vandaag is het wedstrijd dag in Voortkapel, de jogging van 'thijgend hert. De jongens lopen er de jogging over 1 km of 4.3 km naargelang de weersomstandigheden. Mijn vrouw en ikzelf lopen er de tien mijl, Carine als het niet te tropisch warm word. Zelf hoop ik er nog eens onder het uur te lopen, ik heb mijn forerunner zo ingesteld dat ik 3:43/km moet lopen, hopelijk kan ik me bedwingen bij de start en loop ik vlak. Eindelijk is er een discussie punt dat afgesloten kan worden de juiste afstand. Tenminste als de forerunner of zijn bediener niet uitvalt, gps meting is 99,8 % juist.
Trage duurloop 15 kilometer, totale offday, 1:12:30, 4:50/km, hsm 124. De benen waren net beton, ik kon niet genoeg adem happen om de spieren te voeden. De warmte kraakte me volledig, ik die graag loop bij warme temperaturen. De eerste kennismaking met de forerunner liep stroef, het parkoer van 15 km is er maar een van 14.520 meter, een tegenvaller. Toch heb ik de moed gevonden om me in te schrijven voor de nacht van Vlaanderen.
Gisteren mijn forerunner 305 toe gezonden gekregen. Ik had die besteld via www.futurumshop.nl aan de prijs van 329 euro. Maandag via een overschrijving betaald gisteren morgend toegekomen. Alles keurig en stevig verpakt, mijn eerste aankoop via internet. Eens het aparaat goed doorgrond, zal het een onderdeel van de verslaggeving op deze blog worden, ook de afstanden zullen vanaf nu 99.5 % juist zijn. Ik hoop dat ik er niet te ver naast zit met de afstanden van mijn verschillende loopronden. Vandaag volgt een eerste training met de forerunner aan, richting Merodes bossen. Ik hoop dat het signaal niet wegvalt in het bos.
Trage duurloop 25 kilometer, mijn lange duurlopen zitten er op voor deze week. Het weektotaal is nu al 94 kilometer nog 46 kilometer te gaan deze week. Het was mentaal zwaar ,omdat het van geen meter liep vandaag, oververmoeid? Als ik deze week goed doorkom moet de conditie, uithouding en weerstand wel volgen. Misschien ben ik dan toch op het juiste moment in conditie, met twee marathons in aantocht.
Tempoloop 15 kilometer, last van zware benen en dan nog moeten doorgeven. Het leven van een joggerke kan soms zwaar zijn, verstand op nul en beuken. Toch zit er eindelijk wat progressie in de tijden, laat het hopen voor zaterdag. Morgen nog een lange trage duurloop van 25 kilometer, vrijdag een trage duurloop van 15 km. Zaterdag de tien mijl van T'hijgend hert in Voortkapel, zondag 15 km trage duurloop. Alles tesamen goed voor een topweek van 140 kilometer.
Duurloop 13 kilometer, na de trage duurloop van 20 km deze morgend. Hard labeur, maar ik had er goesting in, al deden de benen pijn. De laatste ronde nog eens de kraan opengedraaid, tegen 15 km/uur. Morgen een training, een tempoloop van 15 kilometer.
Trage duurloop 20 kilometer, de benen waren iets minder goed dan gisteren. Maar ik mag niet klagen, het parkoers was iets zwaarder dan gisteren. De laatste ronde het tempo serieus kunnen optrekken, met laatste snelle km. Deze late namiddag, tweede deel van de training, 13 kilometer trage duurloop.
Trage duurloop 21 kilometer, de benen waren redelijk goed. Doordat de conditie niet uitstekend is, kan ik mezelf niet murw lopen. Gisteren avond wel last van stijve kuiten, de warmte? te weinig gedronken? Vandaag heb ik gemerkt dat de inhoud er nog is, de laatste ronde nog kunnen versnellen. Deze week is het de bedoeling 140 kilometer te lopen, daarna afbouwen tot de dag van de marathon. Zaterdag een 10 mijl, in Voortkapel, dit alles onder voorbehoud, de benen zullen beslissen.
Vandaag wedstrijd in Nijlen gelopen, de halve marathon, het was warm. Ik was ruim op tijd om me op mijn gemak in te schrijven, en de tegenstand te evalueren. Er was veel snel volk, daar in Nijlen, veel bekend volk ook, altijd leuk nog eens een klapje te kunnen doen. Ik legde aan de bekenden uit dat ik rap zou starten en zien waar het schip strande. Ver heeft het niet gedragen, 4 kilometers aan 3:30/km en het vat was af, nog erger de kracht was weg. Zo'n 17 kilometers overleven, dat is lang en mentaal moeilijk, ik maakte mezelf wijs dat ik de km nodig had. Over het algemeen is er wel iets minder hard gelopen als verleden jaar, het was een kwestie van de wedstrijd goed in te delen. Laat dat nu juist zijn wat ik niet gedaan heb, alleen de laatste kilometer nog eens alles open gedraaid. Gefinshed in een tijd van 1:22:21, goed voor een 30ste plaats, op 198 finishers. Het toch wel mooie podium werd bevolkt door, Stefan van den Broek, Pieter rijnders en Johan Wils. Bij de vrouwen ging de overwinning naar Maria Vranckx in een tijd van 1:23:18.
Vandaag is het wedstrijd dag, de halve marthon (provinciaal kampioenschap) van Nijlen. De start word gegeven om 14:00, de 5 km, 10 km en halve marathon vertrekken samen. Het is een redelijk snel parcours over 4 ronden, verleden jaar was ik 12de in 1:15:35. Tot heden nog altijd mijn besttijd op de halve marathon, dit jaar verwacht ik een pak minder. De algemene conditie is goed, maar de topconditie is toch nog veraf, teveel gekwetst. Ook nu voelen de benen alles behalve super aan, hopelijk verbeteren ze tegen 14:00 uur. De ambitie is niet te hoog, maar toch moeilijk haalbaar een tijd onder de 1:20:00.
Trage duurloop 10.5 kilometer, korte herstellende duurloop. De benen hebben wat rust nodig, licht verzuurd zelf redelijk vermoeid. Morgen is het wedstrijddag, de halve marathon van Nijlen. Ik heb er geen al te goed oog in, het zullen een vermoeiende vijfdaagse geweest zijn, 100 km in 5 dagen.
Duurloop 14.2 kilometer, redelijk goede benen na de training in de voormiddag. De hartslag lag wel wat hoog, maar was onder controle, morgen kort en rustig. Dan opbouwen naar de nacht van Vlaanderen.
Trage duurloop 8 kilometer, 5 km minder dan voorzien, de benen zijn nog niet hersteld van de lsd training, zekers de kuiten. Ook voel ik op verschillende plaatsen lichte ontstekings pijn. Deze avond nog een training van 12.5 km in een tempo van 4:17/km.
Trage lange duurloop-lsd-long slow distance, 31 mei
ronde
tijd
hartslag
tijd/km
afstand
eindtijd
6.900
33:01
116
4:47
6.900
0:33:01
5.000
24:49
119
4:57
11.900
0:57:50
5.000
24:04
122
4:48
16.900
1:21:54
5.000
24:01
124
4:48
21.900
1:45:55
5.000
23:33
131
4:42
26.900
2:09:28
4.400
21:00
132
4:46
31.300
2:30:28
Long slow distance 31.3 kilometer, en vertrokken met stijve kuiten. Eigenlijk wel best pijnlijk, het was wel verwacht na de snelle laatste ronde van gisteren, en na vier dagen rust. Ik had wel mijn gel-nimbus Asics aan gedaan omdat deze de ideale schokdemping hebben. De laatste 10 km waren zowel mentaal en fysiek een zware dobber. Het word moeilijk om tegen Nijlen 03 juni, in wedstrijdvorm te zijn. Ik hoop dat de kuiten morgen al wat beter aan voelen, normaal 2 trainingen, s'morgens 13 km recuperatieloop, s'avonds 13 km duurloop.
Wisseltempo 15 kilometer, elke ronde wat sneller gelopen, zwaar na vier dagen rust. Nog 800 meter uitgelopen, wat ook niet van mijn gewoonte is, nood breek wet. De laatste ronde zal zekers in de benen kruipen, maar het was heerlijk. Slim was het zekers niet, maar ik kan nu rustig lopen tot zondag, geen snelheid meer. Ik zou morgen wel een lange duurloop willen lopen, voor de uithouding wat bij te werken.
De diagnose is gesteld, het beteft een verrekking van de aductoren van het rechterbeen. Na een week mag ik de zwaardere trainingen hervatten, morgen als de stroefheid weg is het joggen. Het loopt dit jaar echt met upen downs, na het trekken van de tanden had ik gehoopt voluit te kunnen gaan. Binnen 25 dagen is het de marathon van Torhout, dus de tijd begint te dringen.
Drie van de vier gezinsleden zijn gestart in de Sint-Guibertusjogging. Jorgi en Kenney liepen de drie kilometer en eindigden in elkaars buurt. Jorgi was 18de in 12:34, Kenney 19de in 12:43, goed gelopen van de jongens. Mijn vrouw Carine liep de tien mijl, als derde vrouw in een tijd van 1:18:19. Ook knap gelopen, ikzelf had last van een dij-verekking en ben dus niet gestart. Hopelijk duurt het niet te lang voor ik de training kan hervatten.
Vandaag met het gezin naar Itegem voor de Sint-Guibertusjogging. Jorgi en Kenney starten er op de drie kilometer, die begint om 14:30. Ik en mijn vrouw Carine starten op de tien mijl, hopelijk is het geen te slecht weer, droog en weinig wind. Deze morgend opgestaan met stijve kuit en liht pijnlijke rechterdij. Goed wat stretchen en wat reflexspray, en inlopen moeten volstaan om dat pijnvrij te krijgen, ik ben gisteren wat in de tuin gaan werken en wat verkrampt gezeten. Het is de bedoeling om de tien mijl onder de 0:59:00 te lopen, kwestie van meetbare vormstijging te zien. Zo'n vier weken voor de marathon van de nacht van Vlaanderen mag dat wel.
Recuperatieloop 10.5 kilometer, het is eigenaardig dat je aan een lager tempo zo goed voelt waar het mis zit, de scheen en de kniepees waren duidelijk voelbaar, de ontsteking en vermoeidheid er rond zijn nog niet verdwenen. Ook met de hartslag zit het nog niet snor, hoewel dat ook kan liggen aan de gestoorde polar. Die heeft in het begin van de training altijd veel te hoge waarden weer, gestoord door zendmasten. Nu hopen we op goede benen voor morgen en dito weer voor de Sint-Guibertusjogging.
Trage duurloop 15 kilometer, de benen kwamen moeilijk op gang. Gelijdelijk aan ging het beter, het lopen in de Merodese bossen is een plezier deze tijd van het jaar, herten, eekhoorns, vogels, de natuur. De ondergrond licht er droog bij, maar is toch zacht, goed voor pezen en gewrichten. De laatste anderhalve kilometer nog wat versneld, het herstel gaat vlot. Morgen een kortere duurloop, om dan fris aan de start te komen van de Sint-Guibertusjogging voor een 10 mijl.
Lange duurloop 37.8 kilometer, ik voelde al snel aan dat een blokken-tempo-loop er vandaag niet ging inzitten, lome benen, niet genoeg koolhydraten kunnen opslaan. Al rap viel de beslissing rond 4:15/km te lopen, maar ook dat schema moest ik laten varen. Het word dus nog hard werken, om klaar te geraken voor de nacht van Vlaanderen. Zo lijkt het voorziene schema volledig over hoop gesmeten, maar dat schema voorzag twee rustige weken na het Belgisch kampioenschap in Visé, waar ik echt top wou zijn. Vanaf volgende week zal het weer richting origineel schema gaan. Vandaag had ik mijn drankgordel mee met Isostar fast hydratation. Ook acht druivesuikers en een zakje Isostar high energie mee, het heeft iets geholpen. De laatste drie kilometer was uitsluitend op karakter gelopen, gelukkig met de wind mee.
Trage duurloop 22 kilometer, die eigenlijk uitgedraaid is op een anti-vetloop. Gisteren-avond 18:00 voor het laatst iets eten, deze morgend om 09:30 gaan trainen, op een lege maag, na 15 km waren de koolhydraten volledig uigeput. Zware training, al was het zekers niet de bedoeling diep te gaan vandaag. Morgen volgt immers een zware trainingultra lange blokken-tempo-loop.
Gisterenavond bij de stomatoloog geweest, om nog eens twee tanden te laten trekken. Na drie spuiten en een tiental wroetende prikken, moest ik nog een vijftal minuten geduld hebben. De tandarts begon met de tand rechts onder aan, het bleek nog niet genoeg verdoofd te zijn. Nog een volle spuit erin, tot het tandvlees de druk niet meer aan kon en het verdovende spul in het rond spoot. Nu brak er een ongelijke strijd op, en moest de tand het begeven na een heorische strijd. De volgende tand die aan de beurt kwam was die rechts boven aan, naast de hoektand. Ook deze bleek onvoldoende verdoofd, na eenzelfde procedure als de vorige tand, kon het volgende gevecht beginnen, de strijd zou nog langer duren en bloederig zijn. De nekspieren en het gehemelte kraakten onder het geweld, doch het pleit werd beslecht. De wonden werden dicht genaaid, en na het betalen van dit spektakel mocht ik huiswaarts keren. Na een woelige nacht en twee dafalgans is de schade nog goed voelbaar, dat word vloeibaar voedsel vandaag.
Gisteren hebben we ons beste beentje er voor gezet in Oostmalle. De eerste van het gezin die er moest aantreden, was onze Kenney. Hij moest er zijn overwinning van verleden jaar proberen te bevestigen. Ze stonden met 12 atleten aan de start, dat was meer dan het dubbele van het jaar ervoor. Omdat hij bloednerveus was, gaf zijne oude hem maar goede raad, verstand op nul en lopen maar. Zo gezegd, zo gedaan, na 500 meter had Kenney een comfortabele voorsprong, en won. Jorgi starte op de 1500 meter, hij is meer mijn type, hoe langer de afstand hoe beter. Na 500 meter kwam hij door als 5de, de tweede ronde was 1 km, in de laatste rechte lijn sprinte Jorgi nog naar een verdienstelijke 3de plaats in 5:43, het word nog een goede. Ik en mijn vrouw starten op de 10 mijl, ons Carine zou het goed doen met een 7de plaats bij de vrouwen en een 86ste plaats in het algemeen, in een tijd van 1:18:58, haar 2de beste tijd op de 10 mijl, verleden jaar in Echternach deed ze beter. Zelf wist ik niet goed hoe ik deze wedstrijd zou indelen, vertrekken aan 3:40 en dit zo lang mogelijk volhouden was een van de mogelijkheden, maar de aard van het beestje besliste er anders over. Na een kilometer liep een groep van 7 atleten op 30-40 meter, Eric en gino waren er dan al van onder gemuisd. Besliste ik samen met Andy het gat dicht te lopen, eens bij de groep moesten de eerste atleten van deze groep lossen, na vier km hadden ik en Andy ons wagentje er nog aanhangen, Geert en Bart hingen echter te hard. Zo ik van km 5 tot km 11 met Andy als gezel liep, daarna versnelde ik lichtjes op de zwaarste strook van het parkoers. Liep zo onbedreigd naar een mooie 5de plaats, alleen van de laatste 4 km heb ik moeten inboeten aan tempo. Zo begin ik stilletjes aan naar mijn betere conditie toe te groeien, en waren we met twee (Derde bij de masters) naar het podium de jongste en de oudste van het gezin naar het podium, kan het mooier?
Trage duurloop 13 kilometer, de benen waren nog vermoeid van gisteren. Toch ging het redelijk goed, het herstel is al beter dan bij de vorige wedstrijden. Deze avond naar de stomatoloog om de twee volgende tanden te laten trekken. Ik hoop dat het dan gedaan is met pijnstillers te nemen, en dat ik de trainingen verder kan opschroeven.
Ik ben aan het sparen voor de Forerunner 305, het was de bedoeling som al lopend te sparen, van het prijzengeld, door kwetsuren is dat plan gedeeltelijk in het water gevallen, Het ziet er in elk geval een mooi en functioneel apparaat uit. Wie er meer informatie over geeft liefst eigen ervaringen, kan een reactie posten.
Vandaag om 13:30 starten de wedstrijden in Oostmalle. Om 13:40 start Kenney op de 500 meter (geboren in 1997, 1998). Daarna is het de beurt aan Jorgi, 1500 meter (geboren 1994, 1995,1996) Rond 14:05 starten de joggings over 4 en 8 kilometer. De 10 mijl is de hoofdwedstrijd, waar ik en mijn vrouw Carine in lopen start om 15:00, met waarschijnlijk een heleboel goede atleten. Hopelijk barst het aangekondigde onweer pas na de wedstrijden los. Ik hoop de 10 mijl onder het uur te lopen, verleden jaar op hetzelfde parcour 0:59:12, Toen was er tijdens de joggings ook een hevig onweer en lag het parkoer er vettig bij, het parkoer is voor de helft onverhard.
Trage duurloop 13.8 kilometer, met zweetjasje aan, lekker zweten. Nieuw schoenen Gel Nimbus van Asics ingelopen, lekker confortabel. De hartslag liep weer hoog op, gedeeltelijk door het zweetjasje. Toch zit het nog niet goed met de conditie, er is nog werk aan. Ik heb ook weer weinig nachtrust gehad door die pijnlijke tand.
Trage duurloop 15 kilometer, met opbouwende snelheid, en rappe laatste km. De hartslag was nog iets aan de hoge kant, nog zware benen (licht verzuurd). Het begin van de training verloopt altijd moeizaam, omdat het onderbeen protesteerd. Morgen rustige zweettraining, 13 kilometer, zondag 10 mijl.
Lange trage duurloop 24.800 meter, minder als 12 uur na de wedstrijd. Dat zijn zware trainingen, goed te zien als je de hartslag aan de snelheid toetst. Het zou goed moeten zijn voor de uithouding en de weerstand, denk ik. Ik moet tenslotte vol aan de slag als ik de goede conditie voor het verlof wil halen. Ik ben al content dat het rechter onderbeen stand houd, en de km en snelheid kan opvoeren. De kneuzing aan de vinger is ook zo goed als weg, alleen die tandpijn nog, misschien maandag.
Juist terug van de avondjogging in Wechelderzande, ik voelde me niet te best. Na een goede eerste ronde, in het juiste tempo, moest ik serieus inbinden. Toch nog vierde geeindigd in, 44:42 na een zinderende spurt tegen Paul daems. De eerste drie waren ook goede bekenden 1: Eric Bartholomeeusen 2: Jan Daems 3: Rudy Rutten, Het zal nog een tijdje duren voor ik de top-conditie te pakken heb.
Deze avond gaan we met gans het gezin naar de avondjogging in Wechelderzande. Ik zal goed uitgerust zijn, daar ik vandaag niet ga werken gekneusde rechter wijsvinger. Gelukkig is het geen letsel dat mijn loop activiteiten kan beinvloeden. Deze avond loop ik de 12 kilometer, en hoop op een gemiddelde van 3:40/km, of een eindtijd van 0:44:00. Ik hoop dat de benen voldoende hersteld zijn, mijn zonen lopen er de jogging over 4 km. Mijn vrouw beslist meestal op het laatste moment.
Trage duurloop 20 kilometer, gelukkig al heel wat meer kracht in de benen. Wel nog minder soepel als anders, die stijve onderrug maakt het ook niet beter. De hartslag bleef binnen de perken, de tand speelde weer serieus op. Nog zes dagen en dan hoop ik van die vervelende, zenuwslopende, tandpijn verlost te zijn.
Trage duurloop 15 kilometer, zware dobber, slechte benen. Ik moest me letterlijk voortslepen, het ging totaal niet, de uitputting. Geen idee wat deze inzinking veroorzaakt heeft, een zagevent op het werk? Gelukkig gaat het meestal cresendo, met de conditie na een te zware afrekening. De spierpijn voel ik nu nog in de benen, morgen rustige duurloop 20 kilometer.
Lange duurloop 35 kilometer, het ging beter als verwacht, ik moest mezelf intomen. Ik had schrik dat de wedstrijd van vrijdag nog in de benen ging zitten. Hoewel ik met pijn in het hart, aan Visé gedacht heb, ben ik content met mijn training. Het rechter-onderbeen recupereerd snel van de geleverde inspanningen, nu kan ik verder. Ik heb wel nog een hele weg te gaan, voor ik mijn topcondite te pakken krijg. Rustig groeien in kortere wedstrijden, snelheid, kracht en uithouding bijschaven. De eerstvolgende wedstrijd is woensdag, de avondjogging in Wechelderzande.
Recuperatieloop 13 kilometer, 12 uur na de wedstrijd gekozen voor een recuperatieloop. De benen voelden nog zwaar aan, er was regen en wind, ge moet maar goesting hebben. Gezien de oplopende (te hoge) hartslag, is er niet ten volle actief gerecupereerd, bieper vergeten opzetten. Morgen lange trage duurloop van 34 kilometer, met als doel 4:30/km te halen.
Vrijdagavond 19:45, Hallaar aan de start van de Averegtenjogging. Schoon volk aan de start, Stefan van den broeck, Jan Daems, Peter de Vocht, Geert Heylen, Davy Sluyts, en vele andere plaatselijke vedetten. Na een snelle start raak ik bij een trio, allen deelnemers aan de 10.240 meter. De zwaardere stukken in het parkoer loop ik op kop van het groepje. Na 10 kilometer raak ik alleen, voor mij alleen gedubbelde atleten, achter mij geen tegenstand, ik schakel over op de automatische piloot, iets meer dan 15 km/uur. De conditie gaat met rasse schreden vooruit, maar alleen kan ik de 16 km/uur niet houden. Toch goed 2 minuten onder de verwachte tijd gebleven, en de zeven atleten voor mij hebben al wedstrijden gewonnen, dus ben ik op mijn aktuele waarde gefinsht.
Deze avond starte gans de familie in de Averegtenjogging van Hallaar. Kenney liep de jeugdloop over 800 meter en legde beslag op de 3de plaats. Jorgi liep de jogging over 5.270 meter, hij liep een schitterende besttijd 0:22:07. Mijn vrouw Carine liep de 10.270 meter en was best tevreden over haar eindtijd van 0:49:38. Ikzelf liep de 15.210 meter in een goede tijd van 0:56:14, een gemiddelde snelheid van 16.229. Een goede wedstrijd, onder extreem goede omstandigheden, droog weer en een ideale temperatuur van 15°, een vlak en goed beloopbaar parkoer.
Trage duurloop 13 kilometer, het liep niet echt vlot. Ik moest mijn rechter onderbeen weer meeslepen. Maar ik wil niet klagen, ik maak vorderingen, zeer traag. We hopen morger toch wat fitter voor de dag te komen. Liefst een tijd onder de 58:00, het zal een harde strijd worden.
Intervaltraining 16.25 km, dat was lang geleden, zo'n kwalitatieve training. De training bestond in 10 minuten normaal, 5 minuten snel lopen. Het is ook de ideale training om te voelen hoe het nu gesteld is met de conditie en de kwetsuren, in de twee gevallen is nog een hoop werk. Ik mag wel geen van de opbouw fases overslagen, stilletjes opbouwen. De pijngrens niet overschrijden, bij een interval niet gemakkelijk. Morgen een rustige training en vrijdag wedstrijd in Hallaar.
Trage duurloop 20 kilometer, de wind zat mee en tegen. Het was zwaar, maar het doet deugd nog eens door te kunnen trainen. Ik verzorg het scheenbeen nog met een volta-patch pleister. Als ik traag loop , loop ik met een steunkous om het rechter onderbeen. Spijtig genoeg ben ik nog niet van de tandpijn verlost, nog een paar weken geduld.
Trage duurloop 12 kilometer, Met wind en regen dat was lang geleden. Het tempo lag me iets te hoog, nog zware benen van het week-end. De boven-benen branden, maar er zat genoeg zuurstof in lucht. Dus toch het tempo gehouden en op het einde wat versneld. Vrijdag als alles goed verloopt, ben ik dan van de partij in Hallaar. Stilletjes aan tempo beginnen trainen, dus veel wedstrijden lopen. Hopende zo rap de goede conditie weer te vinden.
Deze morgend opgestaan zonder pijn, dat moet al een paar maanden geleden zijn. Zal ik eindelijk mogen dromen van een opbouwend shema, een marathon onder de 2:40:00. De basis en uithouding heb ik in elk geval, en het is vol wedstrijdperiode, goed om wat snelheid te kweken. Ik hoor jullie al denken, joggerke loopt weer te hard van stapel, maar dromen mag toch. Visé loop ik in elk geval niet mee, daarvoor mis ik teveel weerstand, en dat word juist moeilijk in te plannen. Drie rustige dagen, een lange duurloop en een wedstrijd plus een interval en ik zit al aan zes dagen in de week. Maar we zullen week per week zien hoe het evolueert, en hopen op een blessurevrije periode.
Trage lange duurloop van 31.3 kilometer, dit de dag na een wedstrijd. Gelopen zonder te forceren, sportdrank en druivesuikers mee. De benen waren zwaar, maar geen ontstekingspijn meer te voelen. Zo geraak ik deze week toch aan de 100 km, het zal nodig zijn voor de marathons van Torhout en Brugge, waar ik hoop, goed te presteren. Nu vrijdag naar Hallaar voor een 15.2 km aan 16 km/uur, tenminste dat hoop ik.
Tot km 7 kon ik een redelijk tempo aanhouden, daarna zakt het tempo redelijk snel, hoewel de hartslag hoog blijft, toch iets beter dan in tongeren. Als ik nu een twee weken mijn trainingsprogramma af kan werken, Kan ik rap mijn beste niveau, weer bereiken, gisteren was het vier dagen na Tongeren al iets meer weerstand te bespeuren. De spieren waren nog maar amper hersteld, en het parkoer was pittig.
Vandaag was het wedstrijddag voor heel het gezin in Oosterlo. Jorgi en Kenney liepen er de 3100 meter, de korste jogging. Met 34 atleten gingen ze van start, op een 2/3 natuuromloop. In het bos lag de alom gevreesde Calvarieberg, met mul zand. Na een schitterende wedstrijd van mijn jongens eindigden ze op, een tiende plaats voor Jorgi in een tijd van13:06 en onze jongste, Kenney 12de in 13:16, als eerste van hun geboortejaar. Daarna was het tijd voor de 6.235 meter en de 12.510 meter. Een omvangrijke groep werd op gang gefloten, waaronder ikzelf en mijn vrouw. Ik wou zo lang mogelijk met de kopgroep meegaan maar de benen wilden niet mee. De stekende pijn bleef een 300 meter aanhouden en ging dan stilletjes aan weg. Ik liep gans de wedstrijd alleen, maar had altijd iemand in het zicht, ideaal voor dit parkoer. Maar telkens ik probeerde te versnellen blokeerden de benen, ook een lichte rek in de hamstring. Het bergop lopen verliep moeizaam, de bovenbenen waren niet hersteld van de halve marathon in Tongeren. Mijn hartslag toonde wel aan dat ik altijd voluit gegaan ben, ondanks de oplopende km-tijden. Uiteindelijk werd ik 5de in een zeer bescheiden deelnemersveld, toch ben ik gematigd tevreden. Nu was het uitkijken waar mijn vrouw Carine ging stranden, ze zou als derde vrouw over de streep komen. Een gelaagde loopdag, voor het gezin en nu hopen dat het de volgende vrijdag in Hallaar nog iets beter gaat.
uitslag 3100 meter: 1:Schauwaers Kevin 1986 0:10:21 10:Leus Jorgi 1995 0:13:06 12:Leus Kenney 1997 0:13:16
uitslag 12.510 meter: 1:Alders Tom 1974 0:45:25 5:Leus Frankie 1962 0:48:23 34:Tilburgs Dominique 1964 0:58:40 eerste vrouw 49:Cautaerts Carine 1968 1:03:21 derde vrouw
Straks vertrekken we met gans het gezin naar de jogging in Oosterlo. Voor mijn twee zonen Jorgi en Kenney staan de 3.1 km op het menu. Ikzelf en mijn vrouw Carine lopen er de 12.51 km de langste afstand. Nog maar amper hersteld van de halve marathon van tongeren. Starten we zonder enige ambitie, we zien wel waar de wind ons brengt. Deze avond hopen we u ons westrijdverslag te brengen.
Trage duurloop 13 kilometer, de benen waren nog altijd zwaar. Maar met het vorderen van de kilometers kwamen die ook losser. Morgen staat er een wedstrijd op het programma, oosterlo 12,510 km. Ik maak me niet teveel begoochelingen, zondag had beter geweest. Die dag meer recuperatie, toch hoop ik onder de 47:00 minuten te lopen.
Na twee dagen van verkrampte benen, besloten Visé niet te lopen. Het valt me zwaar mijn tweede marathon op rij te moeten schrappen. Gelukkig komt er licht aan het eind van de tunnel, meer en meer word gedacht aan de ontsteking onder de tanden, als oorzaak van de diverse ontstekingen aan het been, de knie, de achillespees, de hamstring de dij, de hamstring en de kuit, en natuurlijk het scheenbeen en de onderrug. Sinds de twee tanden getrokken zijn gaat het al stukken beter met het scheenbeen. Die algemene vermoeidheid in de onderbenen na een halve marathon, en dit voor een zeer goed getraind atleet zou ook een nasleep kunnen zijn van dat ontstekingsproces. Hoop doet leven.
Trage duurloop 14.2 kilometer, met het gevoel dat ik gisteren een marathon ben gaan lopen. Zere benen, geen kracht, hoge hartslag, ik moet dringend wat meer heuveltraining doen. Het is wel zo dat ik in Tongeren maar een 5 km heb kunnen doorlopen, de rest was overleven. Ook de hartslag is langs de hoge kant, ik weet niet of ik in Visé ga starten. Misschien loop ik wat korter wedstrijden om de snelheid en de conditie te verbeteren?
Zeer zware wedstrijd, als je niet top bent, door de wind. en het heuvelachtig parcours. Na 1 km wist ik al hoe laat het was, de benen voelden zwaar aan en ik werd voorbij gelopen langs alle kanten. Ik kost ook niet aanpikken bij iemand, tussen de 5 en de 10 km liepen we tegen de wind. Tussen de 10 en de 15 km was het op en neer zonder ophouden, uitgelopen die 21 km meer valt er niet over te zeggen.
Maandagavond, terug van de tandarts, die juist een wijsheidstand en een boktand getrokken had, met daaronder een joekel van een kiste. Ik was aan het bloeden als een rund, en toch werd de kiste opgemerkt. Daarna gereinigd en ingespoten, die avond zelf kreeg ik krampen in het scheenbeen. Ik vroeg aan mijn vrouw om woensdag een afspraak te maken met de sportdokter. De pijn was niet te harden. De morgend daarop was alle pijn als met wonder verdwenen, dat wou ik testen. Daarmee de late beslissing om toch mee te lopen in Tongeren, mijn vrouw zou er toch starten. Alleen zonder vast voedsel, alleen een rijstpapje, zou te weinig koolhydraten zijn.
Ik ga vandaag toch gaan lopen, een wedstrijd nog wel. Om absoluut zekers te zijn of ik wel of niet kan starten in Visé. In de loop van de voormiddag is de pijn in het scheenbeen volledig verdwenen. Ik heb er dus goede hoop op dat het een verband heeft met de kiste op mijn tandvlees. Een halve marathon is misschien van het goede teveel, maar de uithouding heb ik nog. Verder hoop ik rond de 15 km/uur te lopen, dus 1:24:00 ongeveer op de halve marathon. Misschien ben ik wel gek geworden, maar het is sterker dan mezelf.
Gisterenavond naar de stomatoloog geweest, een wijsheidstand en een boktand laten trekken. Na een pijnlijk gevecht met de tanden uiteindelijk gewonnen door de stomatoloog. Onder de tanden, tussen de wortels zat de eerste kiste, die mijn tandpijn veroorzaakte. Eenmaal thuis gekomen begon ik hevige pijnen te krijgen in het scheenbeen. Er aankomen bleek al overgevoelig, misschien is daarmee de relatie met het onstoken tandvlees te bewijzen? Deze morgend, doen het scheen, en de wonde in de mond minder pijn, maar zijn nog voelbaar. Vandaag word hoog waarschijnlijk een dag zonder training, maar een rustdag.
Wisseltempoloop 10 km, Het licht verkrampt gevoel, blijft na 5 dagen rust in het scheenbeen, dit leid er toe om toch maar de actieviteiten te hervatten. Ook al twee nachten na een kramp gehad in de kuiten, links en rechts. Dit terwijl ik magnesiumsupplement neem, al een dag of tien. Het gevoel in de benen was al iets beter dan na de vorige rust-pauzes. Voor een wisseltempoloop gekozen om te weten waar ik sta. Elke ronde sneller, van minder dan 12 km/uur naar 15 km/uur, aan het scheenbeen lijkt er niets te veranderen. Deze avond laat ik de eerste twee tanden trekken van de in totaal vier. Dus weet ik niet of ik morgen ga kunnen trainen.
Vandaag een langere fietstraining 61 km, eerste uur meestal tegen de wind in 24 km. Het tweede uur 28 km meestal wind mee, 9 laatste km tegen 27 km/uur. De benen zouden nog een uurtje meewillen, maar de zadelpijn is nog niet over. Het is toch voldoende om de basistraining te onderhouden, ik hoop vrijdag te kunnen hervatten. Hoewel ik het scheenbeen nog altijd voel, is het niet op dezelfde plaats, maar naast de scheenbeenspier. De overgevoeligheid is volledig weg, zelf hard drukkend tegen de scheenbeenspier, Het grootste probleem blijft het gewicht op peil houden, ik laat me ook rapper gaan.
vandaag 36 km lange fietstraining, op een klein verzetje. Ik had nog altijd last van zadelpijn, ook het scheenbeen was voelbaar. De pijnlijke plek lijkt wat opgeschoven, en is voelbaar als ik op een brug, kracht zet. Ik ga een van de dagen nadenken hoe het nu verder moet, alles schrappen of op het gevoel afgaan. Morgen nog eens een volle dag rust, ook geen fiets, hopelijk beterd het nu van dag tot dag.
Mijn onderbeen verkrampt van tijd tot tijd, zonder enige aanwijzing. Vandaag heb ik niets gedaan van training, wel naar de kinesist geweest. Die dagen dat ik niet loop moet ik de hamstrings actief strekken. Het zou wel een kunnen dat het daaruit vertrokken is, na een hamstringblessure. Een klein gewricht achterin de knie komt altijd vast te zitten. Ik moet er zodoende meer mobiliteit in zien te krijgen en iet meer rek in de hamstrings. Zo het er nu naar uit ziet is er nog veel onduidelijk hoe het komt dat de scheenbeenspier zo overbelast.
Het lichaam van de Belgische ultraloopster Inez Jacquemart, sedert zondag vermist na een duik naar een wrak, is vandaag gevonden en is al gerepatrieerd naar Zeebrugge. Verder nieuws is er momenteel nog niet.
Dinsdag, naar aanleiding van onze wedstrijd in Gistel, leggen we van 09:00 tot 19:00 een rouwregister ter ondertekening. Dit zal dan later op de avond meegenomen worden door Marc Papanikitas en overhandigd worden aan Charel, haar echtgenoot, als steunbetuiging van de (Belgische) ultraloopwereld.
groetjes,
Jan Vandendriessche
Portret van Inez Jacquemart door Marc Papanikitas
Dinsdag 24 april 2007
Gisteren avond werd ons het droevige nieuws gemeld van de verdwijning van Inez Jacquemart.
Inez was één van de betere ultra-atletes van de laatste jaren in België. Tot 2005 maakte ze deel uit van onze nationale ultraploeg. Het beste resultaat uit haar carrière was de 8h22 die ze in Winschoten liep in 2003. Dit nadat ze de dag er voor van de trap was gevallen en een aantal ribben had gekneusd. En dat typeerde Inez. Een atlete met een enorme discipline. Ze kon erg hard afzien en spaarde zichzelf niet. Samen met haar man baatte ze een (studenten)café uit en moest heel vroeg uit de veren om te gaan trainen. Onmiddellijk na de training moest ze alles klaar zetten voor een drukke en lange werkdag. Soms kon ze tussendoor nog even gaan trainen en dikwijls durfde ze heel laat nog een training afwerken. Ook haar opmerkelijke stijl, voeten amper van de grond tillend, beetje schuin hangend en overdreven uitzwaaiend met haar linkerarm is iets dat ons altijd zal bijblijven. Na het EK in Winschoten 2005 waar ze net zoals vele andere door de warmte bevangen moest opgeven en naar het hospitaal worden gebracht, werd het stil rond Inez. Door een herinrichting van de buurt aan haar café moesten ze de openingsuren veranderen waardoor het onmogelijk werd om nog voluit te trainen. Ondertussen had ze een duikcursus gevolgd in Thailand, waar ze vooral de kerstperiode overbrugde. Ze liep daar dan ook regelmatig wel een marathon in de buurt en trainde hard om Torhout voor te bereiden. Inez was één van de Belgen die de Tsunami bewust meemaakte en mee de eerste hulp verleende ginder. Er was sprake van dat ze op termijn ginder een duikschool zouden oprichten, daar waren ze volop mee bezig. Door winst in de marathon van Kortrijk- Brugge kon ze vorig jaar gratis deelnemen aan de marathon van New-york. Ze liep daar zonder enige voorbereiding nog een tijd rond de 3h40. Daardoor kreeg ze weer de smaak te pakken en zagen we ze de laatste weken terug in ons park in Antwerpen. Ze was al weer bezig Torhout voor te bereiden. Jammer genoeg zullen we haar moeten missen. Inez won tal van grote wedstrijden (Texel, Voorne, Guldensporenmarathon, Zolder, ..), Was enkele malen Belgisch Kampioen 100km. Ze was een ervaren duikster, met meer dan 300 duiken. Inez was zondag laatstleden met een groep duikers aan de Engelse kust naar een wrak aan het duiken. Toen het tijd was om weer naar de oppervlakte te gaan gaf ze nog een teken dat alles in orde was. Toen iedereen boven was mistte men Inez. Vanwege gevaar op decompressie kon men niet onmiddellijk weer gaan duiken. Britse, Nederlandse kustwacht, leger, Belgische Seaking, met zn allen hebben ze zondag en maandag gezocht, maar tevergeefs. Woensdag gaat men nog een laatste duik proberen in de hoop haar lichaam aan het wrak terug te vinden.
We zijn er allemaal kapot van. Er zijn geen woorden voor. We willen hiermee onze steun betuigen aan Charel, haar echtgenoot.
Marc Papanikitas
Bron: www.ultraned.be We leven mee met de familie en vrienden van deze grote sportvrouw.
Gisteren de fiets van stal gehaald, om 30 km lange fietstocht te maken. Zo probeer ik zo weinig mogelijk conditie te verliezen, maar fietsen is geen lopen. Het ergste is dat ik geen twee dagen na elkaar kan fietsen, door zadel-pijn. Nu kan ik vandaag een half uurtje orbitrac, of sky-walken doen. In de veranda is het om en bij de 25 graden, dus een sauna effect en lekker zweten. Het moeilijkste bij dat blijvend blessure-leed is dat ik me laat gaan, en de snoepkas plunder, zodoende het gewicht de hoogte in gaat.
De pijn in de scheenbeenspier blijft voelbaar, hard trainen lukt niet. Na de diverse pogingen, om eerst antwerpen te halen, en nu Visé. Moet ik inzien dat het niet goed komt, du ga ik proberen niet te lopen tot vrijdag vier mei, als dan alles goed aanvoelt, opbouwen vanaf 80 km/week. Zodoende valt Tongeren en Visé ook weg uit de wedstrijdplanning.
Trage duurloop 15 km, het ging weer slechter met het scheenbeen. Een ganse dag recht staan zal er ook geen goed aan doen. De laatste zeven dagen zit ik ook aan 120 kilometer, van het goede teveel. Als zou blijken dat ik Visé niet haal, loop ik waarschijnlijk geen marathon meer, tot na mijn groot verlof, en las ik een volle week rust in, plus opbouwen. Dan piek ik op kortere wedstrijden, en blijf ik een tijdje onder de 100 km per week.
Terug van bij de stomatoloog, die laat er geen gras over groeien. Vier tanden moeten er uit, in twee keer, zonder garantie dat de pijn over zal zijn. De eerste twee volgende maandag al, ik vrees voor de wedstrijd de dag er na. De tanden worden getrokken onder plaatselijke narcose, ik hoop dat het gemakkelijk gaat. Maar mijn ervaring leert dat het niet zo simpel is als de stomatoloog denkt. Ik heb menig tandarts doen zweten met die reuzewortels, hij had een panorama foto van de tanden, ik begin in elk geval al te zweten.
Recuperatieloop 20 km, ik weet het de afstand is te lang voor een recup. Ik heb mijn vrouw gezelschap gehouden, anders had ze haar km niet afgemaald. Het scheenbeen speelde lichtjes op, ik had dan ook twee steunkousen aan. Die druk die ze uit oefenen op het scheenbeen zijn voldoende om gans de rit gevoelig te zijn. Daarna bij de kinesiste geweest, om alles los te laten wringen, zekers in de kuit zit een knoop. Deze avond bij de stomatoloog gaan, om te zien wat er aan die pijnlijke neuralgie te doen valt. Eens die onstekingen aan het tandvlees verdwenen zijn, een ware broeihaard voor infectie's, en de pijnstillers wegvallen, hoop ik op het goede spoor te zitten.
Lange duurloop 31.3 kilometer, een training die ik zekers nodig heb. Binnen drie weken is het, het Belgisch kampioenschap marathon in Visé. Niet dat ik me nog bij de favorieten reken, in mijn categorie. Daarvoor lig ik er te lang uit, in een cruciale fase van de opbouw. Maar dat wil niet zeggen dat ik er niet alles aan zou doen om zo dicht mogelijk te eindigen. Eigenlijk mag ik best tevreden zijn over mijn training, het scheenbeen heeft stand gehouden. Ik heb het tempo gehaald dat voor op gesteld was, alleen die hartslag was tien slagen te hoog. Nu de reactie nog afwachten, als dat mee valt, kan het zijn dat ik mee doe in Tongeren de 1ste mei.
Trage duurloop 13 kilometer, gelopen met het zweetvestje. Dat is een onderdeel van de marathontraining, door velen vergeten. Als er dan een forse temperatuur schommeling is, kun je dat beter opvangen. De training zelf was weer iets pittiger dan gisteren, eenpijnlijk gevoel blijft knagen in dat onderbeen. Nu met de extra informatie die ik heb wat geconcentreerder geluisterd en gevoeld, naar die opkomende pijn. Het is dus goed merkbaar dat het vertrekt vanuit de kuit, verkrampt achterkant knie en zo doortrekt naar het scheenbeen. Het ogenblik van de verkramping ga ik precies door mijn onderbeen, dat is het moment waar de kuitspier niet meer meewerkt. Allemaal redelijk ingewikkeld, maar dat is een mensenlichaam een wonder der natuur, als alles op zijn plaats blijjft.
Pezen en spieren kunnen vatbaarder zijn voor blessures als ze minder flexibel zijn. Rekoefeningen kunnen je spieren de elasticiteit geven die je nodig hebt om soepel te bewegen. In deze strechwijzer vind je stretchoefeningen voor de belangrijkste spiergroepen van hardlopers Je kunt spieren op twee manieren rekken:
bij de dynamische manier voer je rekoefeningen licht verend uit. Voorkom echter dat je te krachtig veert, want dan kun je de spier kunt verekken in plaats van rekken.
bij de statische methode rekken breng je de spier langzaam op lengte. Deze manier is veiliger en heeft daarom de voorkeur.
De basis van stretchen
rek voorzichtig, zo ver mogelijk als je kunt, maarzonder dat het pijn doet. Houd deze positie 10-30 seconden vast.
denk aan de spier die je stretched, voel de stretch.
adem de hele tijd rustig door.
houd de rest van het lichaam ontspannen, dan is het effect het grootst.
als je een looppartner hebt, ga niet vergelijken. Strechen is geen wedstrijd.
na het rekken van een spiergroep moet je ook de tegenwerkende spier stretchen (de antagonisten). Rek dus bijvoorbeeld niet alleen de voorkant van je bovenbeen (quadriceps), maar ook de achterkant (hamstrings).
rek altijd eerst de voorkant van je bovenbeen en daarna pas de achterkant. Dat heeft een beter effect.
wees rug-bewust. Houd je hoofd in het verlengde van je rug.
Korte Kuitspier en achillispees
Klik op de foto voor een uitvergroting
Laat je vanuit de heupen naar beneden zakken en duw de achterste knie naar voren, waarbij je hiel op de grond blijft. Je voelt de spanning onderin de kuit. Zo'n 20 seconden vasthouden.
Lange kuitspier
Leun je lichaam naar voren en druk ook je heupen naar voren en beneden. Het achterste been blijft gestrekt. Voel de spanning in je kuit. Zo'n 20 seconden vasthouden.
Scheenbeen
Sta rechtop en plaats de punt van je tenen op de grond. Duw het onderbeen licht naar voren, voel de spanning in je scheenbeen.. Zo'n 20 seconden vasthouden.
Voorkant bovenbeen
Buig een been naar achteren en pak het bij de enkel vast. Breng de hiel zo ver mogelijk naar achteren en omhoog, zodat je hiel tegen de billen komt. Voel de spanning aan de voorkant van je been. Zo'n 20 seconden vasthouden.
Achterkant bovenbeen
Buig je bovenlichaam naar voren, boven het gestrekte been. Houd de rug zo recht mogelijk. De handen liefst op de knie laten rusten. Voel de spanning aan de achterkant van je bovenbeen. Zo'n 20 seconden vasthouden.
Binnenkant bovenbeen
Ga in de spreidstand staan. Het ene been buig je in een bijna rechte hoek. Het andere been strek je recht opzij. Het gestrekte been (rechter been op de foto) glijdt zijwaarts. Voel de spanning aan de binnenkant van de dij. Zo'n 20 seconden vasthouden.
Heupspier )
Sta met één been tamelijk ver naar achteren, het andere geboven voor je. Je handen in de zij of rustig op je voorste knie laten rusten. Breng je heupen naar voren, houd daarbij je bovenlichaam recht en het achterste been zoveel mogelijk gestrekt. je voelt de spanning in de heup. Zo'n 20 seconden vasthouden. Deze stretch wordt intensiever wanneer je met de knie van het achterste been de grond raakt.
Borst )
Strek je arm naar achteren en omhoog, liefst passief. Zo'n 20 seconden vasthouden.
Rug
Omarm een boom en ga rustig naar achteren hangen. Je voeten raken de boom. Zo'n 20 seconden vasthouden.
Achterkant bovenarm
Ga staan of zitten met een elleboog achter de nek. Trek met je andere hand de elleboog zo ver mogelijk naar de andere kant van de nek. Zo'n 20 seconden vasthouden.
Schouder/bovenrug
Vouw de arm over je borst in de richting van je andere schouder. Druk de elleboog met de andere hand zo ver mogelijk tegen de schouder. Zo'n 20 seconden vasthouden.
Eeen coopertest is een methode om de momentane conditie te meten. De heer Cooper is de geestelijke vader en even los van de gedetailleerde gedachtegang die er achter zit, komt de test er op neer, dat gedurende precies 12 minuten hardgelopen wordt met als doel het afleggen van een zo groot mogelijke afstand. Mannen en vrouwen kunnen, ingedeeld naar leeftijd. uit de gelopen afstand aflezen hoe het er met hun conditie tussen "zeer slecht" en "uitstekend" voor staat. Voor veel mensen is het zonder meer aardig om af en toe een Coopertest te doen. Maar eigenlijk is het een uitstekend maar meestal ondergewaardeerd middel om de periode dat een training schema loopt, te zien wat dat in de praktijk uithaalt. In die 3 á 4 maanden dat het schema duurt en liefst ook één keer vooraf is de Coopertest een prima graadmeter mits één keer per maand gedaan. Er komen wat harde cijfers uit en die 12 minuten op topsnelheid vormen een zodanig geringe belasting, dat dat zonder enig probleem in ieder schema kan worden ingebracht. Hieronder de tabel, waarbij aangetekend moet worden dat voor iedere goedgetrainde hardloper vaststaat, dat hij de cijfers in de tabel overschrijdt. Belangrijk is dan alleen de vergelijking met de vorige malen, om te zien of er progressie is of niet. Ook hier geld dat het nuttig is de krachten zo goed mogelijk naar eigen aanleg te verdelen. De één gaat derhalve naar verhouding te hard van start, de ander bouwt voorzichtig op ! Een Coopertest wordt op de baan gelopen en er dien voldoende rondetellers aanwezig te zijn die, nadat de lopers bij het ingaan van de laatste minuut een signaal gekregen hebben, op het eindschot van de 12 minuten helpen de juiste afstand vast te stellen.
Conditie
Geslacht
<30
30-39
40-49
>50
Zeer slecht
M V
0-1600 0-1500
0-1500 0-1400
0-1400 0-1200
0-1300 0-1100
Slecht
M V
1600-2000 1500-1800
1500-1900 1400-1700
1400-1700 1200-1500
1300-1600 1100-1400
Redelijk
M V
2000-2400 1800-2200
1900-2300 1700-2000
1700-2100 1500-1900
1600-2000 1400-1700
Goed
M V
2400-2800 2200-2700
2300-2700 2000-2500
2100-2500 1900-2300
2000-2400 1700-2100
Zeer goed
M V
2800-3200 2700-3100
2700-3100 2500-2900
2500-2900 2300-2700
2400-2800 2200-2600
Uitstekend
M V
3200-3600 3100-3500
3100-3500 2900-3300
2900-3300 2700-3100
2800-3200 2600-3000
Nu ik toch bezig ben met informatie te verzamelen, hier over de Coopertest.
Stretching is een veel besproken onderwerp. De vraag is of stretching enige nut heeft. Wat de consequenties van stretching op het lichaam zijn weten we niet precies (er zijn tegengestelde bewijzen geleverd), op dit moment is niet bewezen of stretching blessurepreventief werkt (misschien is het wel zo, maar hard bewijs is nog niet geleverd). Onze mening is dat stretching een positief effect kan hebben op de trainingseffecten, indien de juiste stretch voor het juiste doel wordt gebruikt. De juiste wijze van stretchen is van belang. Als vuistregel geldt het volgende: Stretch tot waar het pijn begint te doen. Ga vervolgens een klein stukje terug en houdt daar de stretch aan.
Positieve Effecten van Stretching Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat de volgende voordelen behaald kunnen worden mits er goed wordt gestretched :
-Toename van de bewegingseffectiviteit ; -Toename van de bloedtoevoer naar de botten en spieren ; -Afname van melkzuurvorming (o.a. door betere doorbloeding) ; -Afname van stress (door verlaging spierspanning).
Stretch typen Er zijn drie soorten stretch methoden die in afzonderlijke gevallen gebruikt moeten worden, indien er gekozen wordt voor een stretch routine.
-De eerste is de zogenaamde dynamische of ballistische stretch. Dit type stretch wordt uitgevoerd in combinatie met een beweging. Als je je arm strekt en je laat op het einde van de stretch de arm gecontroleerd iets verder en weer terug gaan (ritmisch), stretch je dynamisch (dynamisch = in beweging). Pas op dat u niet te ongecontroleerd stretched, zodat de arm terugschiet (bounce) ; voer een gecontroleerde beweging uit.
-De tweede methode is de statische stretch. Deze wordt uitgevoerd terwijl de spier een maximale stretch heeft en wordt dan vastgehouden (statisch = bewegingsloos). Deze stretch zorgt ervoor dat de spierspanning omlaag gaat en gaat de explosiviteit tegen. 15 seconden is het maximale voor deze stretch (langer dan 15 seconden brengt geen meerwaarde).
-De derde stretchmethode heet de contract-relax-hold methode (van Janda) en kan gezien worden als een statische stretch extensie. Het verchil van deze methode ten opzichte van een statische stretch is het spannen van de antagonist (de tegenovergestelde spier), waardoor de agonist (de te strekken spier) nog meer ontspant. Wij laten deze stretch methode voor wat het is (wegens moeilijk uit te leggen uitvoering en de vraag of deze stretch wel een meerwaarde biedt).
Wanneer welke Stretch? Wij hebben gekozen voor 4 stretch redenen (de meest voorkomende redenen) namelijk voor lenigheid, stretching voor de training, stretching na de training en voor stressverlaging.
Lenigheid Als u een bepaalde stretch soort kiest en deze uitvoerd voor langer dan 3 maanden, heeft u bij elke verschillende soort hetzelfde resultaat. Kies dus wat het prettigst aanvoelt. Het is van uitermate groot belang dat u eerst een warming up doet, voordat u gaat stretchen. Als u dit niet doet kunt u de spieren handmatig kapot scheuren.
Voor de training Allereerst : stretching is geen warming up. Voordat u traint moet u de temperatuur van de spier verhogen (zie warming up). Het doel van het stretchen voor de training is om de spieren op lengte te brengen en om de lokale bloedtoevoer te verbeteren. Een gecontroleerde dynamische stretch van een aantal seconden werkt het beste vòòr de training (een statische stretch wordt afgeraden, omdat dit de spiertonus omlaag brengt. Deze 'hoge' spiertonus is nodig voor een optimaal presteren van de spier).
Na de training Allereerst : stretching is geen cooling down. Een stretch na de training is volgens ons niet van uitermate groot belang . Het enige voordeel dat hiermee te behalen zou zijn, is een betere doorbloeding naderhand (niet onder het stretchen, omdat dan de bloedvaten worden dichtgedrukt). Een statische stretch (niet maximaal uitgevoerd) wordt aangeraden in deze situatie (de spierspanning wordt lager ; de spier ontspant).
Stress Er is stress in de spier als de spanning te hoog is (hypertensia). Door een statische stretch van 15 seconden wordt de stress verlaagd (een massage helpt ook in deze situatie). Net als bij de lenigheid stretch is het aan te raden om eerst een warming up te doen.
Er bestaan grosso modo 3 methoden die sporters kunnen aanwenden - zonder veel voorkennis en hulp van een begeleider - om de lenigheid te verbeteren: ballistische, statische en de contract-relax methode.Er zijn nog andere stretchmethoden zoals PNF, CRAC, maar hier wordt niet dieper op ingegaan gezien de verhoogde moeilijkheid tijdens uitvoering.
ü Ballistisch rekken of dynamisch rekken:
Met verende bewegingen rekken.Vb armen zijwaarts spreiden en enkele keren aandringen. Door de beweging die in gang is te laten uitzwaaien, bereikt men verder gelegen punten.Het is wellicht de minst veilige methode, zeker indien niet voorafgegaan door een goede algemene en specifieke opwarming (zie verderop Vraag 9).
Ballistisch rekken helpt om een dynamische flexibiliteit te ontwikkelen (vb. vlinderslag, speerwerpen, ).
üStatische stretching:
Men brengt bepaalde spiergroepen in een maximale, extreme houding en houdt dit aan tussen de 6 en 60 sec. (volgens de literatuur). Dit stretchen van de spier zou zonder beschadiging de lenigheid ten stelligste verbeteren.
üContract-relax methode (CR-methode):
Deze methode bestaat uit 4 delen. Ten eerste spant men de spier op gedurende enkele seconden. Hierdoor is de spier minder rekgevoelig. Vervolgens wordt dezelfde spier kort ontspannen. Daarna wordt de spier gerekt tot de juiste maximale lengte en dan stretcht men voort gedurende 10-30 seconden in dezelfde houding. Deze methode is erg efficiënt.
Bovenop deze methode kan men ook nog het principe van passieve rek toepassen. Hierbij zal een partner (of therapeut of begeleider) de extreme beweging verder brengen door trekking of door duwen.Kies de juiste methode voor uw doel en sporttak.
Zo zijn er verscheidene pagina's te vinden op het internet.
Misschien een doorbraak, het scheenbeenletsel zou te wijten zijn, aan een ongemak, even voor de problemen aan het scheenbeen, had ik een kleine plaatselijke verrekking bovenaan de kuit, bijna aan de aanhechting achterkant knie, daar voel ik een knik als ik begin te lopen. De compensatie van de te compenseren gewrichtsspier, zou doorlopen naar de bewuste scheenbeenspier, het vastzitten van de ene spier geeft als reactie, een andere spier dat overbelast, het zogenaamde onevenwicht in het been. Deze kleine letsel kunnen alleen herstellen als je het aan de basis aanpakt. Zo kan het zijn, dat je twee dagen rust en de spier lijkt hersteld, maar direct hervalt als je de training herneemt, dus nu word de kuispier mee behandeld, sammen met het scheenbeen. Die kleine letsels zouden er vlugger komen, omdat ik nooit (dynamisch) stretch. De spieren worden te snel zwaar belast, ik loop ook niet in, dus ga ik dat zekers uit proberen.
Stretchmethoden De eerste methode is de zogenaamde dynamische of ballistische stretch. Dit type stretch wordt uitgevoerd in combinatie met een beweging. Als je je arm strekt en je laat op het einde van de stretch de arm gecontroleerd iets verder en weer terug gaan (ritmisch), stretch je dynamisch (dynamisch= in beweging). Pas op dat je niet te ongecontroleerd stretcht, zodat de arm terugschiet (bounce); voer een gecontroleerde beweging uit. De tweede methode is de statische stretch. Deze methode wordt uitgevoerd terwijl de spier een maximale stretch heeft en deze stretch wordt vastgehouden (statisch= bewegingsloos). Dit zorgt ervoor dat de spierspanning omlaag gaat en het gaat de explosiviteit tegen. Voor deze stretch is 15 seconden het maximale (langer dan 15 seconden brengt namelijk geen meerwaarde). De laatste stretch methode heet de contract-relax-hold methode (van Janda) en kan gezien worden als een statische stretch extensie. Het verschil van deze methode ten opzichte van een statische stretch is het spannen van de antagonist (de tegenovergestelde spier), waardoor de agonist (de te strekken spier) nog meer ontspant. Wij laten deze stretchmethode voor wat het is, omdat de uitvoering moeilijk uit te leggen is en het bovendien de vraag is of deze stretch wel een meerwaarde biedt.
Wanneer welke stretch? Wij hebben gekozen voor 4 redenen (de meest voorkomende redenen) namelijk voor lenigheid, stretching voor de training, stretching na de training en voor stressverlaging.
Lenigheid Als je kiest voor een bepaalde stretchmethode en deze langer dan 3 maanden uitvoert, heb je bij elke verschillende methode nagenoeg hetzelfde resultaat. Kies dus wat het prettigste aanvoelt, of rouleer de methoden. Het is van uitermate groot belang dat je eerst een warming up doet, voordat je gaat stretchen. Als je dit niet doet kun je de spieren handmatig kapot scheuren.
Voor de training Allereerst: stretching is geen warming up. Voordat je gaat trainen, moet je de temperatuur van de spier verhogen (zie warming up). Het doel van het stretchen voor de training is de spieren op lengte te brengen en de lokale bloedtoevoer te verbeteren. Een gecontroleerde dynamische stretch van een aantal seconden werkt het beste vòòr de training Een statische stretch wordt afgeraden, omdat dit de spiertonus omlaag brengt. Voor het optimaal presteren van de spier is een 'hoge' spiertonus nodig.
Na de training Allereerst: stretching is geen cooling down. Meer informatie over de cooling down staat in de cooling down sectie (zie onderaan). Een stretch na de training is volgens ons niet van uitermate groot belang (wij raden het zelfs af). Het enige voordeel dat hiermee te behalen zou zijn, is een betere doorbloeding naderhand (niet onder het stretchen, omdat dan de bloedvaten worden dichtgedrukt). Indien je de stretching na de training toch wilt toepassen, wordt de statische stretch aangeraden (niet maximaal uitgevoerd). De spierspanning wordt lager; de spier ontspant.
Stress Er is stress in de spier als de spanning te hoog is (hypertensia). Door een statische stretch van 15 seconden wordt de stress verlaagd (een massage helpt ook in deze situatie). Net als stretch bij lenigheid is het aan te raden om eerst een warming up te doen. Als de spier onder stress staat, is het ook belangrijk om eens te informeren naar een magnesium supplement.
N.B. Het veld van de stretching is nog volop in ontwikkeling. De bovenstaande methoden zijn de meningen van de schrijvers, na analyse van een aantal uitgevoerde onderzoeken door verschillende wetenschappers (deze onderzoeken gaven soms tegengestelde resultaten).
De discussie zal blijven duren zolang het onderwerp bestaat.
Trage duurloop 15 kilometer, al iets pittiger dan gisteren. Het onderbeen blijft wringen, toch op het einde 5 km pijnvrij gelopen. Is dat een teken, ik mag het hopen, er is namelijk nog veel werk. Visé is binnen drie weken, de basis is er maar de scherpte is er af. Morgen nog een rustige trage duurloop, zondag een lange duurloop. Eerst moet ik er twee kilo afkrijgen, om de scherpte weer te vinden. De conditie weer aanscherpen, mijn hartslag licht 10 slagen hoger dan normaal. Nog veel werk, en dan nog herstellen, het word een moeilijke oefening.
Winnaar van Lyra marathon, wint drie weken later !!!!!
Marc Vanderlinden heeft zaterdag de loodzware 100 Km van Belves gewonnen. Op de omloop waarop in 2000 het EK 100km werd gelopen (geen enkele van onze toen wel sterke Belgsiche ploeg liep toen sub 7u) slaagde de 47 jarige Brusselaar erin de finish te bereiken in 7u37'59". Goed voor de tweede Belgische 100Km prestatie van het jaar.
Een drietal weken terug deed Pieter Vermeesch (vorig jaar eerste selectie op het EK100Km, als Belg woonachtig in Zwitserland maar heel vaak in de US vetoevend) zelfs nog beter door in Californië zijn PR met een dik half uur te verbeteren tot 7u27'53". Een logisch resultaat voor deze 31-jarige Westvlaming (jawel) die vorig jaar nog 2u27' liep op de marathon.
Een berichtje van Wilfried Wuyts. Op vrijdag 4 mei 2007 organiseren wij, Landelijke Gilde Holven, in samenwerking met de Geelse Atletiekclub de 2de Holvenjogging in Geel-Holven.
De jogging start om 19.30u met als mogelijke afstanden 5, 9 of 12,5km.
Naast de jogging zijn er kinderreeksen voorzien (200m 400m 1000m, naargelang de leeftijd) en Avalympics van 1000m. De kinderreeksen starten om 18.30u.
Inschrijven, start en aankomst zijn in en nabij zaal Holvenia in de Kapelstraat in Geel-Holven.
Groepen vanaf 15 personen krijgen korting en kan je eventueel vooraf bij mij inschrijven.
Trage duurloop 15 km, al iets rapper als gisteren, alleen gelopen. Het scheenbeen zit nog altijd niet lekker, lichte pijn blijft. Ik zal erdoor moeten, en toch luisteren naar mijn benen. Volgende week woensdag eerste echte snelle training. Onder tussen zal ik al twee beurten, verder zijn bij de kinesiste. Dan ben ik ook voor de eerste keer bij de stomatoloog geweest. Genoeg om over na te denken, hoe het nu verder moet. Vandaag heb ik trouwens nog ggeen pijnstiller moeten nemen, houden zo.
Gisteren was ik dan, na vier dagen rust, 12 km los gaan lopen. Samen met mijn vrouw als haas, zodat ik niet kon versnellen. Honderd procent goed zit het nog niet, dat rechter onderbeen. Maar ik was toch blij dat de dij al stevig genoeg was om te joggen. Deze morgend was ik toch benieuwd naar de reactie van de spieren. Het viel allemaal mee, er is nog iets dat wringt, dat gevoel zal nog een tijdje blijven. Vandaag om 10:45 nieuwe test over 15 km, rustig lopen in het bos. Daarna het scheenbeen koelen, en rusten, terwijl ik nog zoveel te doen heb. Als ik een stevige druk op de scheenbeen spier uit-oefen is het nog gevoelig. Het snellere werk hoop ik volgende week woensdag te hervatten. Dit als er geen negatieve reactie's optreden, tot die dag. Het langere werk hou ik voor zondag, dan een trage duurloop van 25 km. Ik begin weeral te plannen, maar de eerste dagen zal het dag per dag, het gevoel zijn dat beslist.
Deze morgend nog grote last om de trap af te komen. De dij gaat in elk geval beter, stappen gaat redelijk. In elk geval beter dan gisteren, toen was het voluit manken. De koersfiets uigehaald en een dik uur (1:07:38), goed voor 27 km gefiets. Dit op een klein verzetje, zeer rustig, zonder forceren, ook op de bruggen. Elk putje of bultje voelde ik wel, in de dij, ook rap last van zadelpijn. Maar al bij al content, niet de grote conditie maar toch een goed gevoel in de benen. Gisteren bij de kinesist geweest, er zit geen vocht meer in de scheenbeenspier. Over de pijn in de verrekte dij of aductoor, die zou wel een uit de rug kunnen komen. Ook over het niet dynamisch rekken en uitlopen, zit ik fout. Ik ga er toch een klein beetje tijd aan proberen te besteden, zekers voor wedstrijden en snelle trainingen. Daarna ook nog bij de tandarts geweest, die heeft me nu doorverwezen naar een stomatoloog. Na onderzoek moet blijken of er vier tanden getrokken moeten worden. Dus mijn lijdensweg is nog niet afgelopen, maar er komt eindelijk beweging in de zaak. Zoals in de reactie's al geopperd zouden de pijnstillers, wel eens de schuldige in het verhaal zijn.
Deze morgend de deelnemersbrief ontvangen van de marathon van Antwerpen. Driewerf helaas heb ik deze geschrapt, wegens aanhoudende kwetsuren. De verrekking in de rechterdij doet nog te veel pijn, normaal stappen lukt nog niet. Het scheenbeen is ook weer voelbaar, om nog over de tandpijn te zwijgen. Het gesukkel blijft voortduren, ik had tegen mijn vrouw gezegd dat indien ik maandag het werk en het lopen niet kon hervatten, de marathonplannen opgedoekt zouden worden, tenminste tot Visé, mijn grootste doel dit kalenderjaar, het ziet er slecht uit. Hopelijk begint het tij te keren deze week, de basisconditie heb ik tenslotte.
Deze morgend was de algemene toestand al iets beter. De linkerdij is zo goed als over, de rechterheup aan de beterhand. De rechterdij daar en tegen is nog iet verslechterd, een verrekking. De linker kniepees krijgt zodoende tijd om te herstellen zonder volta-patch. Het scheenbeen is aan de beterhand, maar ik smeer preventief nog zalf. De tanden (het tandvlees) spelen nog regelmatig op, het zou een neuralgie zijn. Morgen moet ik naar de tandarts hopelijk stuurt hij me door naar de orthodonthist. Ook nog een bezoekje aan de kinesist, om de scheenbeensier te masseren. Ik hoop op vooruitgang, met zo'n weer ga ik liever lopen, me lekker in het zweet werken.
Deze morgend en nu ook nog, voel ik me een kreupele. De trap op en af was een ware marteling, bukken en hurken, was gewoon niet te doen, de beide dijen en de rechter heup zijn in heel slechte staat, waarom plots die dijen pijn doen is mij een raadsel, de heup is al een tijdje aan het protesteren. Het scheenbeen heb ik geen enkel moment gevoeld, raar. Het scheenbeen heb ik ook op geen enkel moment kunnen belasten vandaag. Ik kon traag wandelen, iets versnellen ging niet, zo stapte mijn vrouw er mij af, tegen 3 km/uur, hilarisch. Ik die droom van een marathon onder de 2:40:00 te lopen binnen vier weken. Nu probeer ik te achterhalen, hoe het komt dat ik van de ene overbelasting naar de andere hol. Mijn trainingsprogramma is zekers niet zwaarder als de drie vorige jaren, buiten de crossen. Maar alleen de crossen, dat kan ik moeilijk geloven, de andere winters liep ik soms 30 km door de modder. Dan denk ik eerder aan mijn ontstekingen van het tandvlees, en de vele pijnstillers die ik daar door al drie maand slik. Een andere piste is de krachttraining die ik mis door de verandering van het werk, zes maand geleden altijd buiten en zwaar werk, nu binnen en licht werk, wie zal het zeggen, ik blijf zoeken naar een antwoord.
Eerst en vooral wil ik iedereen bedanken voor zijn steun. De goede raad, soms word ik met de feiten op de neus gedrukt. Het is nodig, ik ben echt wel een koppige ezel, zekers als het mijn trainingsschema betreft, lijk het de bijbel zelf, zoveel recht lijnigheid. Het is wel die discipline, dat overtuigende, die het hem doet bij mij. Ik moet geloven dat, dit de juiste weg is, om de pijn en de ontbering te kunnen dragen. Toch ga ik vandaag niet lopen, wat meer naar het geteisterd lichaam luisteren. We zien wel wat de volgende dagen brengen, maar de pijn moet verdwijnen. Ook bedankt voor de aanvullingen op sommige artikels, alle hulp is welkom. Ik wens iedereen verder nog een gezonde loop verslaving toe.
Trage duurloop 13 kilometer, pijn in het volledige rechterbeen. Het duurde even voor het manken er uit ging, pijnlijk rechterbeen. Morgen moet het een pak beter, of ik laat Antwerpen vallen. Dan neem ik zekers vijf dagen rust, en zie dan wel wat er nog te rapen valt. De woensdag en donderdag waren nu wel zware dagen voor het geteisterd been. Eerst 15 km voluit, de dag erna 32.8 km ultra trage duurloop, dat kruipt in de kleren. Ook als je niets mankeert, moet je er een paar dagen van recupereren. Het rare is dat de gekwetste spier niet verergerd is, maar de rest van het been? Zelf de slijmbeursvlies in de heupkom is licht ontstoken, typisch voor een overtraind lichaam. Dus morgen 13 km trage duurloop zonder forceren, het moet boven de 13 km/uur. Als dat lukt, zondag 20 km duurloop aan 14 km/uur, daar kunnen we dan op verder bouwen. Volgende week word dan een recuperatieweek, als alles goed gaat toch naar Antwerpen.
Bijna alle loopblessures komen door overbelasting, te snelle trainingsopbouw, of slecht schoeisel, onvoldoende opwarming en cooling down. De bekenste zijn de lopersknie, scheenbeenvliesontsteking, achillespeesontsteking,overbelasting kniepees.
De lopersknie (tractus iliotibialis) = pijnklachten die optreden juist boven buitenkant knie. Na het stoppen met lopen word de pijn snel minder. De pijn manifesteerd zich al na een paar minuten lopen. De klachten komen op, door te veel, en te snel lopen. Op schuine wegen altijd langs de zelfde kant lopen, de blessure treed meestal op aan het been waar de voet naar buiten kantelt. Dragen van schoenen die aan de buitenzijde van de hak afgesleten zijn.
Scheenbeenvliesontsteking (periostits) = de pijnklachten bevinden zich aan de binnenzijde van de kuiten, de buitenkant van het onderbeen. Deze blessure kent verschillende stadia's, in de beginfase is de pijn tijdens en na het lopen te verdragen. Het tweede stadium, is de pijn na het lopen al de tijd voelbaar, zekers als men de trap afloopt. In het derde stadium, is de pijn constant aanwezig en vergert het bij de eerste looppassen. Meestal is het een samenspel van verschillende factoren, dat de blessure veroorzaakt. Te snelle trainings-opbouw, te veel snelheidstraining, te veel op harde ondergrond lopen, versleten loopschoenen, onvoldoende rust.
Achillespeesontsteking = beschadeging in het peesweefsel 5-7 cm boven het hielbeen. De blessure ontstaat door overbelasting, te korte kuitspieren, te veel en te snel lopen. Als er vaak gelopen word op harde ondergrond (beton,asfalt). Bij standafwijkingen aan het onderbeen (knikplatvoeten,o-benen,beenlengteverschil). Bij iemand met overgewicht.
Overbelasting kniepees (apexitis pattellae) = overbelasting van de quadriceps die over de knieschijf heenloopt en aan aan het onderbeen aanhecht (springersknie) Door overbelasting van de pees ontstaat drukpijn en zwelling, meestal aan de onderzijde van de knie, of aan de bovenzijde van de knieschijf, of aan de aanhechting van de pees aan het onderbeen. In het beginstadium is er sprake van een zeurend pijngevoel de ochtend na een zware of langdurige training. Als er dan toch nog doorgetraind word kunnen er hardnekkige pijnklachten ontstaan, en zal er een maandenlange loopstop nodig zijn om de blessure te helen. Te snelle trainings-opbouw, te veel heuveltraining. Versleten loopschoenen in combinatie met een te harde ondergrond. standafwijkingen van het onderbeen of voeten, overgewicht.
Trage duurloop 8 kilometer, na de 24.8 van deze morgend. Licht hinkend vertrok ik, licht hinkend kwam ik aan. Daar moet nen serieuzen hoek af zijn, maar allee ik heb mijn lange training gedaan. Nu rustig eens wat proberen te herstellen, en veel rusten.
Vetverbrandingsloop, 24.8 km in de voormiddag, op de nuchtere maag. Zeer traag gelopen, het was de bedoeling dat de hartslag rond de 105 hsm zou zijn. Om een of andere reden is de hartslag 10 slagen per minuut te hoog, warmte en vermoeidheid? In de vooravond nog eens 8 km traag, dat zal het moeten wezen voor de uithouding. Hopelijk gaat het met het scheenbeen alsmaar beter, zodat ik tegen Visé, top ben.
Tempoloop 15 kilometer, de scheenbeenspier was gevoelig van begin tot einde. Ik heb toch doorgezet omdat de pijn niet verergerde en ik de test moest afleggen. Als er morgen geen reactie is aan het scheenbeen, en ik mijn lange duurloop kan afwerken Kan ik vooruitkijken naar de marathon van Antwerpen.
Het word zoeken naar dat goede gevoel, het gevoel dat je zweeft. Het lopen gaat als van zelf, je ademhaling is volledig afgestemd op het ritme van de benen, de kracht komt uit die benen. Deze avond proberen we een eerste maal snel te lopen. Een tempoloop van 15 kilometer, daarna moet duidelijk worden of de marathon van Antwerpen mogelijk word. De marathon die dient als voorbereiding op het Belgisch kampioenschap marathon in Visé, 13 mei 2007, een hoofddoel. Na het behalen van een Vlaamse en Provinciale titel op de marathon, is het tijd voor die ultieme droom, Belgisch kampioen marathon in mijn categorie. Alleen mag er niets meer mislopen en moet de pijn verdwijnen, want om dat doel te bereiken, is een persoonlijk record nodig op de marthon, dus moet alles 100% meezitten.
Trage duurloop 20 km, de pijn was al iets minder dan gisteren. Toch vat het me zwaar een training af te werken waar ik een goed gevoel aan overhoud. De hartslag ligt zo'n 10 slagen per minuut hoger dan verleden week. Dat aan een lager tempo, en meer rust tussen de trainingen. Na een rustige periode valt het me altijd zwaar, de draad opnieuw op te pikken. Morgen proberen we een uur tempo loop.
Een juiste beschrijving van de scheenbeenkwetsuur. Links en rechts lopen twee lange dunne spieren, van de enkel tot aan de knie, die de stabilisatie van de voet verzorgen, tijdens het landen van de voet. Deze keer is het de spier langs de buitenkant van de scheen die overbelast is geweest. De spier langs de binnenkant, is drie jaar geleden ontstoken geweest. Dan moest ik 5 dagen rusten en daarna mocht ik stilletjes aan opbouwen. Drie weken daarna liep ik de kustmarathon, het was pijnlijk, maar het ging. De volgende zes weken liep ik nog drie marathons, waarbij het als maar beter ging. Deze blessure is van het zelfde type, dus is het normaal dat ik de volgende weken pijn zal ervaren tijdens het lopen, zekers tijden de eerste kilometer. Waar mee ik wil zeggen dat ik hoop te weten wat ik doe, ondanks de pijnlijke momenten. Wat nog veel meer pijn doet als lopen is b.v. met een troefel werken, of met mijn kinderen voetballen. Ik hoop dat er snel beterschap volgt, 14 dagen rusten zou het herstel natuurlijk bevorderen. Maar als je weet dat je al lopend de periode kunt overbruggen 4-6 weken , kies ik ondanks de pijn voor het actieve herstel, en hou alles goed in de gaten, zodat ik toch rust zal nemen moest het verergeren.
Trage duurloop 15 kilometer, het ging moeizaam. In het begin waren de pijnscheuten niet te harden, toch doorgezet. Na goed een km ging het alsmaar beter, wel een hoge hartslag. Toch proberen zo ontspannen mogelijk te lopen. Daardoor ging de snelheid de hoogte in, morgen 20 km aan 5 min/km.
Deze week hoop ik mijn trainingsschema te hervatten. De wedstrijd van vandaag in Olmen word geschrapt en vervangen door, een trage duurloop van 15 km. Dinsdag loop ik eentrage duurloop van 20 kilometer. Woensdag proberen we een dns 10 min snel - 5 min normaal, dat over een afstand van 15 kilometer. Donderdag als alles nog goed zit een langere trage duurloop van 24 km. Vrijdag een duurloop van 13 kilometer tegen 14 km/uur. Zaterdag een recuperatieloop van 13 km tegen 12.5 km/uur. Zondag een tempoloop van 20 kilometer aan marathontempo (Antwerpen) tegen 4 min de km. Als alles zo blijft evolueren zoals nu, ook nog een paar keer naar de kinesist. Veel rusten na de trainingen, om de recuperatie te bevorderen.
Lange trage duurloop, 30 kilometer, de eerste 12.5 km met het vrouwtje gelopen, dan 10 kilometer met Danny Cannaerts. De laatste 7.5 kilometer alleen en alle registers open. Tegen 15 km/uur, het scheenbeen hield stand, ik ben tevreden. Direct thuis, het scheenbeen goed gekoeld, nu de reactie afwachten.
20 weken durend trainingschema, 120 tot 150 km per week in 7 trainingen.
Week 1 en 2 week 3 ma : 20 km 4:10/km ma: 15 km 4:05/km di : 10 km 3:50/km di : 20 km interval wo : 20 km 4:10/km wo : 30 km 4:20/km do : 15 km 3:40/km do : 15 km 4:05/km vr : 10 km 4:40/km vr : rust za : 20 km 4:10/km za : 10 km 3:21/km zo : 27 km 5:30 km zo : 15 km 4:40/km tot: 122 km tot: 105 km
week 4 week 5 en 6 ma : 25 km 4:20/km ma: 20 km 4:10/km di : 10 km interval di: 12 km interval wo : 20 km 4:10/km wo: 20 km 4:10/km do : 28 km 5:30/km do: 15 km 3:40/km vr : 15 km 4:05/km vr: 30 km 5:30/km za : 12 km interval za: 15 km 4:40/km zo : 15 km 4:40/km zo: 15 km 4:05/km tot 125 km tot 127 km
week 7 week 8 ma: 12 km interval ma: 15 km 4:40/km di: 15 km 4:05/km di: 25 km interval wo: 30 km 4:20/km wo: 20 km 4:10/km do: 12 km interval do: 25 km 4:20/km vr: 20 km 4:10/km vr: 10 km 3:50/km za: 10 km 4:40/km za: 30 km 4:20/km zo: 10 km 3:18/km zo: 15 km 4:40/km tot 109 km tot 140 km
week 9 en 10 week 11 ma: 12 km interval ma: 15 km 4:05/km di : 20 km 4:10/km di: 15 km interval wo: 10 km 4:40/km wo: 20 km 4:10/km do: 30 km 5:30/km do: 10 km 3:50/km vr: 10 km interval vr: 10 km 4:40/km za: 20 km 4:10/km za: 25 km 3:30/km zo: 20 km 4:10/km zo: 15 km 4:40/km tot 122 km tot 110 km
week 12 week 13 en 14 ma: 15 km 4:05/km ma: 20 km 4:10/km di : 30 km interval di ; 15 km 3:40/km wo: 15 km 4:05/km wo: 10 km 4:40/km do: 25 km 4:20/km do: 22 km interval vr : 15 km 4:05/km vr: 15 km 4:05/km za: 30 km 5:30/km za: 30 km 5:30/km zo: 20 km 4:10/km zo: 20 km 4:10/km tot 150 km tot: 132 km
week 15 week 16 ma: 15 km 4:05/km ma: 25 km 4:40/km di: 14 km interval di: 20 km 4:10/km wo: 20 km 4:10/km wo: 22 km interval do: 15 km 4:05/km do: 20 km 4:10/km vr: 10 km fartlek vr : 15 km 3:40/km za: 30 km 3:30/km za: 30 km 5:30/km zo: 10 km 4:40/km zo: 15 km 4:40/km tot 114 km tot 147 km
week 17 week 18 ma: 25 km 4:20/km ma: 25 km 4:20/km di : 15 km interval di : 20 km 4:10/km wo: 20 km 4:10/km wo: 30 km 4:20/km do: 15 km 4:05/km do: 20 km 4:10/km vr: 33 km 5:30/km vr : 20 km 4:10/km za: 15 km 4:40/km za : 15 km 4:40/km zo: 15 km 4:40/km zo 20 km interval tot 138 km tot 150 km
week 19 week 20 ma: 15 km 4:40/km ma: 15 km 4:05/km di : 18 km intervan di : 05 km interval wo: 15 km 4:40/km wo: 15 km 4:05/km do: 15 km 3*5km/18:20 do: 12 km 4:40/km vr : 25 km 5:30/km vr : rust za: 20 km 4:10/km za: 07 km loslopen zo: rust zo: 42 km wedstrijd 3:40/km tot 108 km tot 96 km
Een paar opmerkingen bij deze op internet gevonden marathonschema. Het lijkt me een zeer zwaar schema, ikzelf zou er alleen aan beginnen, mocht ik halftijds werken. De aangegeven /km zijn opmerkelijk hoog, ook de opbouw is opmerkelijk. Er staan geen specifieke wedstrijddagen in.
Er is een lichte reactie gekomen op de recuperatieloop van gisteren. Niet direct de scheenbeenspier, maar een vermoeid gevoel in het rechter onderbeen. Ik zal de training dus maar schrappen, en vragen beginnen stellen voor Antwerpen. Dat vind plaats binnen 15 dagen, en ik wil zekers nog een lange duurloop van 30 km afwerken en twee tempo trainingen van een uur. Maar we zien wel wat morgen geeft, dan geven we er misschien een lap op.
Wedstrijden Provincie Antwerpen 02-04-07/09-04-07.
Paasveldloop Nijlen 07-04-2007.
Eerste start om 14:00 reeksen volgens categorie. Inkom en deelname gratis, naturaprijs en paaseieren voor elke deelnemer.
3de fc flandria Zomerjogging Ravels.
Recuperatieloop 12.5 kilometer, eerste ronde ingelopen samen met mijn vrouw. Daarna het tempo wat opgedreven, het scheenbeen voelde redelijk aan. Maar de algemene vermoeidheid blijft hangen, veel rusten en niet te hard trainen. De keelontsteking is nog pijnlijk , maar beterd toch stilletjes aan. Ik denk er toch aan om mijn programma te hervatten, vanaf maandag.
Het gaat de goede kant op, de pijn is weg. Gisteren voelde ik nog een lichte steek in het scheenbeen. Vandaag voelt het normaal aan, ook een lichte druk op de pijnlijke spier is goed te verdragen, dat was al enkele weken niet het geval. Als de kinesist het licht op groen zet, zit er een trage duurloop van een 10 kilometer in, zeer traag uiteraard, en onmiddelijk stoppen bij de minste pijn, de marathon van Antwerpen komt dichtbij. Ik zou dus graag mijn normaal schema hervatten, maar het kan ook dat ik nog een dag of twee op zekers speel.
Vandaag een alternatieve training, 25 kilometer fietsen. Op een klein verzetje, hoewel het acht maand geleden was ging het vlot, de rit afgehaspeld binnen het uur. Het is natuurlijk niet lopen, maar ik ben blij dat ik na drie dagen nog eens een uurtje gesport hebt. Morgen de tweede sessie bij de kinesist, het scheenbeen deed al veel minder pijn dan gisteren. Dus ik geloof dat ik op de goede weg ben, zondag een uurtje lopen als de pijn verdwenen is. Dan de draad weer oppakken, en mijn trainingsschema volgen op weg naar de volgende marathon.
Sporten is gezond, maar er alles proberen uithalen, wat er in zit kan ons over de lijn doen gaan. Zo heb ik tot eigen schade en schande ondervonden. Niet alleen heb ik last van het scheenbeen, maar ben ik gewoon te diep in de reserves getast, het resultaat is, een keelontsteking, de nek die serieus pijn doet, de tanden, en een leeg en lusteloos gevoel, daar ik verleden week geen weg wist met mijn energie. De scheenbeenspier word ondertussen onder handen genomen door de kinesist. Die ondervond dat er heel wat vast zit in het onderbeen en de algemene schade niet gering is. Zo doen de kuit, achillespees en kniepees ook behoorlijk pijn en zijn de gewrichten minder mobiel. Vanaf morgen een klein ritje met de fiets op een klein verzetje, en een 15 min met de orbitrac. Dan nog een afspraak met de tandarts om dat probleem ook te verhelpen.
Gisterenavond laat nog langs geweest bij de sportdokter. De diagnose was minder erg als gevreest, overbelasting. Een overbelasting van de onderste beenspieren (vochtophoping). Waarbij de zwaarst getroffen spier de scheenbeenspier is. Remedie minimaal 5 dagen niet meer lopen, onstekingszalf, reparil, fietsen op een licht verzet, en de benen veel laten rusten. De sportdokter benadrukte nog een keer dat ik zwaar gezondigd had. De week na de marathon loop je geen wedstrijden, de kans op kwetsuren vermeervoudigd dan met factor drie. Ik mag pas gaan lopen als de pijn volledig verdwenen is, normaal binnen de tien dagen, en dan weer opbouwen. Olmen op paasmaandag word zekers geschrapt, Antwerp marathon blijft voorlopig op het menu staan, maar ik loop hem als training en alleen als de benen volledig hersteld zijn.
Vandaag ben ik niet gaan trainen, het scheenbeen deed te pijn. Ommiddelijk de telefoon gepakt voor een afspraak met de sportdokter. Ik had geluk en mag deze avond om 21:30 nog langs gaan. Zo zal ik rap weten hoelang ik er uit lig, de vrees is lang. Het is een chronische blessure die altijd terug komt, normaal krijg ik het onder controle met volta-patch en een steunkous, nu verergerd het van week tot week. De vorige keer lag ik er acht weken uit, daarna drie maand trainen om weer op niveau te komen. Het word dus bang afwachten, en het ging juist zo goed, rond 22:00 uur weet ik meer.
Trage duurloop 15 km, het was zwaar, met de vermoeide benen. Het scheenbeen heeft er ook van geweten, het rechteronderbeen. De dagen na een wedstrijd voelt de pijn dubbel zo hard. Vanavond probeer ik een truk van Jean Wuyt met een natte windel rond het been, normaal was dat iets voor een verharde kuit. Maar het scheenbeen voelt hetzelfde aan, namelijk oververmoeid. Deze week word normaal een zware trainingsweek met veel km.
Zondag 01 april, een zonnige maar winderige namiddag. Schoon en snel volk in de verscheidene wedstrijden. Mooie winnaars sieren de erelijst, gans het gezin doet mee. Eerst vertrekken mijn twee jongens, Jorgi en Kenney op de 2 km. Jorgi loopt als 5de over de finsh Kenney eindigd zevende. Ikzelf en mijn vrouw Carine starten op de langste afstand, de halve marathon. De groep word op gang geschoten, ik zoek de voorste gelederen van de wedstrijd op. Peter de vocht, Gunter Geens, en Sus Renders muizen er direct van onder. Het achtervolgende groepje telt acht atleten, met heel wat namen, om er drie te noemen. Chris van den Bergh, Maarten van der Donck, en Jan Daems, de eerste die moet lossen is, een ex-ultraloper die de draad weer op pakt Andre Beneens, het gaat hard, te hard. Ik kies er voor om zo lang mogelijk te volgen, ze lopen tegen 3.31/km pfffft. De een voor de ander moet lossen zekers op de stukken tegen de wind. Na twee ronden van 4.200 kilometer, zijn we nog met drie Andre Rudy, Jan Daems en mezelf. Na goed 9 km lopen we weer tegen de wind in, ik laat een gaatje en het is over de rest zal ik alleen moeten lopen, nog voor het einde van de derde ronde Dubbel ik mijn levensgezelling, die me nog aanmoedigd, de benen branden ik minder wat vaart, nog twee rondjes. Ik heb nu een tempo dat ik goed aankan, en behoud mijn vijfde plaats en finish in 1:16:36. Een prachtig resultaat een week na de marathon, mijn vrouw eindigd 125 in 1:49:49. Een geslaagde namiddag, en een mooie tombola buit.
Een halve marathon, een week na de marathon. Ik heb er redelijk wat ervaring mee, met wisselend succes. Het enige constante is, het branderig gevoel in de bovenbenen. De overschakkeling van juist onder de verzuringsgrens naar er net boven, is altijd een pijnlijke maar noodzakelijk kwaad, dat tikje extra snelheid. Daarom mik ik op een tijd tussen de 1:18:00 en 1:19:00, wat een verbetering van mijn parkoersbeste zou opleveren (1:21:00) in 2005. De wind zal voor een deel de snelheid bepalen, plus de eerste warmte. Voor mij word het zo als altijd een inhaalrace, hoe langer het duurt, hoe meer ik naar voor schuif.
Trage duurloop 13 kilometer, met een zweetjasje aan. Lekker zweten, ondanks de relatief frisse temperaturen. Natuurlijk mag je dit wel niet langer dan een uur doen. Er is namelijk gevaar voor uitdrogingsverschijnselen en niercrisis. De loop op zijn eigen, ging best wat moeizaam, niet mijn lievelings training. Morgen weer wedstrijddag, het word weer pompen of verzuipen.
Duurloop 15 kilometer, pittige duurloop, protesterende scheen. De scheen was iets meer aan het knagen dan de voorbije dagen. Ik was wel gaan werken zonder steunkous en volta-patch pleister. Het lopen zelf ging goed, alleen voel ik nog restantjes verzuring. Morgen een uurtje rustig, met een zweetjasje om te wennen aan de warmere temperaturen.
Trage duurloop 20 kilometer, eerste keer meer dan een uur gelopen, de week na de marathon, normaal altijd een moeilijke bevalling. Vandaag ging het vanzelf, ik had er nog een rondje kunnen aan breien. Maar ik moet denken aan mijn pijnlijk scheenbeen, niets forceren. Zondag een halve marathon in st Jozef Olen.
Tempoloop 15 kilometer, in het eerste drie rondjes ging het hard. Daarna begonnen de benen te protesteren, ik moest minderen. Al bij al goed aan het recupereren van die zware wedstrijd. Morgen een langere training, 20 km lange trage duurloop. De felicitatie's van een paar mede-atleten deden deugd, we zijn goed bezig.
Duurloop 13 kilometer, de recuperatie verloopt vlot, de benen herstellen rap. Het is nog altijd een lichte verzuring, in de bovenbenen, en kuiten. De traumeel (pillen), steunkous en volta-patch lijken hun werk te doen. Zo had ik vandaag veel minder last als gisteren in het scheenbeen. Morgen ga ik me wagen aan een tempoloop aan 15km/uur of sneller, naar gelang het gevoel in de benen.
Trage duurloop 10.5 kilometer, de verzuring verdwijnt uit de spieren. Het scheenbeen blijft knagen, ik ga nu proberen met het homeophatisch middel traumeel, dit heb ik al eens genomen bij een overbelasting. Een verklaring voor de soms hoge calorie-waarden tijdens korte trainingen. Mijn polar heeft in het begin van de training ongelooflijke hoge waarden weer. Zo is mijn hartslag soms 180+, dit duurt een paar minuten, voor de juiste meeting verschijnt. Bij de gemiddelde hartslagwaarde hou ik rekening met de juist gemeten waarde. De kcal die het meer registreerd zijn spectaculairder bij korte afstanden.
Trage duurloop 10.5 kilometer, nog stijf van gisteren. Ik geraakte moeilijk op gang, maar het beterde met de km. Het is toch belangrijk voor mij, dat ik het zuur uit de spieren loop. Het scheenbeen is niet verergerd met de marathon, wel voelbaar. Vanaf volgende week zondag, serieus trainen voor Visè.
De kogel is door de kerk, de top is er af. Een derde plaats in de marathon van lier. In een redelijke tijd, gezien de omstandigheden. Zeer vochtig, koud en redelijk wat wind. Driemaal het podium, wedstrijd, masters 40, en provinciaal. Van de derde naar de eerste trede, in deze volgorde. Ik ben nu provinciaal en vlaams kampioen in mijn klasse geweest. Nog een groot doel, namelijk Belgisch kampioen worden. Maar daar zal ik nog hard moeten voor trainen.
Zaterdag 24 maart, een grijze vochtige en kille morgend. Het is negen uur, en we rijden richting Lier, alles staat goed aangegeven en we zijn snel op de voorbehouden parking. Snel lopen we Eric en Wesley tegen het lijf, er zouden heel wat forumgangers van joggings.be deelnemen. De tent is iets te klein voor de zowat 700 atleten die deel gaan nemen aan de marathon en aflossingsmarathon. Maar ik ben vroeg genoeg en ontvang mijn inschrijvingspakket, met startnummer 16. Ik voel nu al dat het werken dag word, geen supergevoel in de benen. Toch neem ik me voor met de eerste vijf te vertrekken, 10:40 we vertrekken met de grote groep richting startplaats, die zowat een 500 meter verder op ligt, 250 gr sossies verteld anekdotes. Aangekomen rep ik me naar voor een plaats op de eerste rij, er is plaats genoeg de startplaats is 25 meter breed. Een 100 meter verder moeten we op het jaagpad en dat is maar 2 meter breed. Het startschot weerklinkt, de massa komt in beweging, ik ben goed vertrokken rond de 15 plaats. De eerste km schuif ik al op naar een 5de plaats, ik blijf een goed tempo onderhouden tot ik aansluit bij Luc Dirckx. Voor ons loopt alleen Kurt Jurgens, met vier atleten proberen we het gat niet te groot laten worden. Ikzel, Luc Dirckx, Marc Vanderlinden en jan Torfs lopen tot km vijf (18:48) samen. de eerste die weg snelt is Jan, Luc doet teken van laat maar gaan, een km later gaat marc er van door. Luc lijkt al een pak ongeruster, en houd het tempo hoog, we komen nu op het gedeelte van het parkoer met wind tegen. Jean-Yves Delarge sluit aan op het juiste moment en draait mee rond, rond km acht waait hij er weer uit. Ook ik moet mijn best doen om in het spoor van Luc te blijven, km tien (37:30) volledig op schema. Het voelt of het iets te snel gaat, Luc vraagt uitdrukkelijk om mee kopwerk te doen, ik neem over en we halen jan bij. Hij moet rap lossen, aan een keerpunt kunnen we de kop van de wedstrijd goed volgen Kurt loopt op kop, op 150 meter gevolgd door marc 200 meter daar achter volgen wij, ik beslis de rol te lossen en mijn tempo te lopen. Dit gebeurd aan het plak van de vijftien kilometer (0:56:15), ik laat het tempo iets zakken omcomfortabel te lopen. Nog voor km 20 (1:15:26) loopt Jean-Yves me voorbij, gevolgd door Peter Robijns, ik loop in zesde positie nu. Rond km 23 vind ik het welletjes geweest, en zet een versnelling in, aan km 25 (1:34:22) loop ik weer vierde. Ik heb steun aan een atleet van een aflossings-team, we lopen samen een sterke 5 km, in die mate dat ik iets dichter bij Luc kom, ik hoop stilletjes op een podiumplaats, km 30 (1:53:18) het gebeurd Kurt is uit de wedstrijd gestapt. Nu besef ik dat ik niet alleen derde loop, maar proviciaal kampioen van Antwerpen master 40 kan worden. De buit is echter nog niet binnen, Peter wil van geen wijken weten en hangt op een 100 meter. Kilometer 35 (2:12:39) de afstand en de wind hebben hun werk gedaan, veel heb ik niet over, de laatste drie km zijn tegen de wind. Op de tanden bijtend geraak ik aan km 40 (2:32:21) Peter is tot op 60 meter gekomen, verwittigd Wim Renap me. Gelukkig lopen de laatste 2 km in vier lange lussen, zo ik mijn voorsprong kan inschatten, Peter is gekraakt want heeft terrein verloren. De lussen zijn dodelijk met bochten rond nadars 180°, vertrekken we bijna uit stilstand, dit gaat ontzettend veel tijd kosten. Ik bereik opgelucht en voldaan de finish in een tijd van 2:42:09, een goede tijd gezien de omstandigheden. Na een verkwikkende douche en twee donkere westmalles en sterke wedstrijdverhalen, mag ik nog driemaal op het podium. Derde in de marathon van Lier, tweede master 40-49 jaar, en provinciaal kampioen van Antwerpen. Proficiat aan alle finisher, het is een schitterende dag geweest.
Na een niet al te beste nachtrust, zijn we in de laatste rechte lijn richting Lier. Opgestaan met lichte keelpijn, de benen voelden niet vermoeid aan. Het is 4° graden en zwaar bewolkt, en er is wat wind, maar te doen. Een laatste check-up of we alles mee hebben, om 7:30 een stevig ontbijt. Vier sneden brood, twee met choco, een met confituur, en een met pindakaas. Om 09:15 vertrekken we richting Lier, vrouw en kinderen als vaste supporters. Volledig gefocust op het eerste grote doel van het jaar, het P.K. Marathon.
Zoals steeds maak ik de dag voor een wedstrijd de ambitie bekend. Berekend op de voorbije trainingen en de algemene vorm. De vorm is goed maar niet optimaal, en er is het blessureleed. Toch start ik heel ambitieus, voor een tijd onder de 2:42:00. Beter als mijn beste eindtijd van verleden jaar over dezelfde afstand. Het is te hopen dat de wind wat gaat luwen en we de 10° rap bereiken. De eerste twee of drie ronden in gezelschap lopen, kan ook helpen. Ik vermoed dat die tijd juist genoeg zal zijn voor een top-zes plaats. Het is eigenlijk het prille begin van het wegseizoen, dus is het koffiedik kijken, hoe het met de concurentie is gesteld. Het is volgens mij wel een sterk veld voor een regionale wedstrijd. In elk geval wens ik het beste aan alle deelnemers, jogger en wedstrijd-atleet Man en vrouw, tot morgen.
Loslopen 8 kilometer met een paar lichte versnellingen. De eerste 2 kilometer vreesde ik er een beetje voor. Zou ik wel kunnen starten in die zware wedstrijd dat de marathon is. De pijn verdween geleidelijk aan uit het onderbeen, morgen start ik. Nog een behandeling met volta-patch en hopen dat alles houd.
Loslopen 10.5 kilometer, moest lichtjes vertragen om de hartslag laag te houden. Ganse dag last gehad van het rechter onderbeen, bij het lopen van het scheenbeen. Morgen acht kilometer loslopen, en in de namiddag rusten, en hopen dat de pijn verdwijnt. Vandaag al een paar keer de film van de marathon laten afdraaien, in gedachten.
Tempoloop 13 kilometer, laatste testje voor de marathon van Lier. Geen doorgedreven training maar een goed tempo aan houden. Laatste ronde aan snelheid eerste vijf km marathon, last van scheenbeen. Ook de heup en de linkerknie waren niet honderd procent, de zeneuwen?
Duurloop 20 kilometer, In verschillende tempo's gelopen, om te zien hou mijn scheenbeen reageert, niet te best dus. Het gaat wat op en neer, vandaag had ik serieus wat last. Het ging beter de eerste ronde tijdens het snellere werk. Morgen een test tegen 16 km/uur, en blijven hopen.
Trage duurloop 10 kilometer, het begon met een regenbui. Gelukkig ging het rap over, zo al bij al een goede training. De pijn in het scheenbeen was minder dan gisteren. De neus ging weer dicht, niet moeilijk met die wisselvalligheid. Toch hoop ik dat alles nog in orde komt tegen zaterdag.
Tempoloop 20.3 kilometer, het werd een zware training. Er stond een hevige wind, en het regende de ganse training. Ik koos ervoor om niet voluit te gaan, dus werd het een progresieve tempoloop. De 2500 meter pal tegen de wind, mocht ik niet forceren, niet simpel. Met de wind mee laten drijven ging stukken beter, zo was er plaats voor recuperatie. Het werken tegen de wind in, werd mijn scheenbeen zwaarder belast. Het is nog altijd te doen, maar het mag zekers niet verergeren. Viermaal daags een ijscompress, en dan een volta-patch pleister. De vijf volgende trainingen met een steunkous aan, om het scheenbeen te ontlasten.
Trage duurloop 13 km, nog last van het scheenbeen, zij het minder dan gisteren, het is eerder tabialis anterior. De pijn is voelbaar bij het neerkomen van de voet. Het is de lange spier die langs het scheenbeen loopt. Deze zorgt voor een stabiele landing van de voet, bij het wandelen en hardlopen. Hopelijk verergerd het niet te veel, want er staat nog veel op het programma dit seizoen.
Duurloop 13 kilometer, Pijnlijk scheenbeen getest. Rond de 15 km/uur minderde de pijn in het scheenbeen. Ik begin serieus te denken aan een scheenbeenvliesontsteking. Ik ga toch op de tanden bijten om in Lier te kunnen starten. Hopelijk gaat het over, er staat dit seizoen nog veel gepland.
Trage duurloop 20 kilometer, nog wat kilometers om het niet af te leren. Echt soepel liep het niet, maar het scheenbeen is er zekers niet op verslechterd. De Merodese bossen kunnen nog een week droog weer gebruiken. Maar de weersvoorspelingen zijn niet bijster goed, hopelijk is het volgende zaterdag een iets betere voorspeling, droog en weinig wind.
Tempoloop 16,25 km, hard gelopen goed gevoel. Ik kon op het einde nog versnellen, de snelheid komt mondjesmaat terug. Het scheenbeen hield stand, de pijn is minder als ik hardloop. Voor de eerste keer mijn gel ds trainer kunnen aandoen zonder blaren.
Trage duurloop 15 kilometer, Pijn in het rechter scheenbeen. Sinds lang nog eens gelopen in de Merodese bossen, aangenaam weerzien. De klaagzang duurt voort, de snotvalling, de knie, de maag, het scheenbeen. Zeggen dat ,ze zeggen sporten is gezond, soms is het pijnlijk. Maar we gaan niet klagen, er zijn atleten die er slechter aan toe zijn.
Trage duurloop 13 kilometer, vrij vlotte training, na de toch wel zware wedstrijd. Nog altijd hinder in het scheenbeen, hopelijk blijft het binnen de perken. De marathon van Lier komt wel erg kortbij, en de topvorm is ook in aantocht. Maar juist op dat moment is een kwetsuur echt dichtbij, het word dansen op een dunne koord.
Wedstrijd dag 11-03-2007, 30 kilometer, ik had er geen al te goed oog in. Na de eerste kilometer liep ik al mee met de top-tien, alleen Marc Papanikitas Was oppermachtig, hij kwam wat trainen, liep 10 km in en won met sprekend gemak. Ik liep naar het groepje van plaats vijf tot en met acht, twee man in het vizier met 100 meter voorsprong. Na vijf km, bij de eerste drankpost vertraagde ik even om een bekertje water aan te nemen. Een van de atleten maakte de sprong naar de twee voor ons, ik nam de tijd om te drinken. Daarna probeerde ik ook lichtjes te versnellen, naar de drie atleten voor mij, ik kon het gat niet dichten. Daar liep ik als zesde zonder direct uitzicht op beter, want het groepje die ondertussen vier atleten telde, liep een goede 150 meter voor mij uit, ik concentreerde mij dan maar op mijn eigen tempo. Na vijftien kilometer aan het keerpunt, kon ik wat beter taxeren hoe het zat met de concurentie. Mijn tempo was goed, zoals voorzien liep ik tegen 16 km/uur, Marc was de eerste die mij kruiste en moedigde me aan. het groepje van plaats twee tot en met vijf, begon uiteen te vallen, dat kon in mijn voordeel zijn. Zelf had ik een kleine voorsprong op de twee atleten die eerst moesten lossen, ik schatte de laatste vijf km tegen de wind in, tel daarbij nog de brug op drie km van de finish en de echte wedstrijd moest nog beginnen. Het duurde tot km 23 eer ik het gat op mijn tegenstander kleiner zag worden. Na kilometer 26 was het zover, ik liep op een vijfde plaats en had uitzicht op een vierde. Het was de atleet die als eerste uit ons groepje aanvalde nog voor de brug had ik hem te pakken. Nog drie kilometer en een goede 30 seconden voor mij zie ik nummer drie lopen, het vat is bijna leeg. De laatste 800 meter leggen we af op de piste, ik kom nog terug tot 40 meter maar verzoen me met de derde plaats. Ik mag het podium op als derde bij de 35- 44 jarigen, de atleet voor mij was eerste senior.
Vandaag een serieuze test, met oog op de marathon van Lier. Om 08:45 rijden we richting Tilburg, voor de 30 km van Tilburg. We gaan daar starten tegen 16 km/uur en dat zo lang mogelijk vasthouden. De staat van frisheid aan de aankomst, gaat bepalen aan welke snelheid we in de marathon van Lier gaan starten. Het zal ook een goede test zijn voor de fysieke paraatheid van de benen. In elk geval de conditie is goed, een goede wedstrijd zal het mentale ook op niveau brengen. Ik had een tijd tussen de 1:52:30 en 1:55:00 in gedachten en hopelijk in de benen.
Recuperatieloop 10,550 km, rustige loop bij de ochtendgloren. Heb het pijntje aan het onderbeen kunnen lokalizeren. Nu kan ik een gerichte behandeling geven, en de volta-patch juist kleven. De onderrug baart meer zorgen, ik zou me eens goe moeten laten masseren. Morgen starten we alvast in Tilburg, met goed loopweer in het verschiet. Een tijd tussen de 1:52:30 en 1:55:00, kan me gerustellen voor de marathon van Lier.
Duurloop 13 kilometer, het liep wat vierkant, de pijn was lichter. Toch wel voelbaar, maar niet op een bepaalde plek aan het onderbeen. Morgen een trage duurloop of losloop van een tien kilometer. De zondag gaan we de grens over voor een wedstrijd over 30 km.
Trage duurloop 15 kilometer, er is iets mis met het rechter onderbeen, ik kan het niet juist lokalizeren. Van het scheenbeen naar de achillespees en de kuit. Tijdens het lopen een lichte knik als of ik door mijn been ging zakken. Hopelijk is het gewoon de afbouw van de training, die dat gevoel heeft. Tijdens de dag heb ik van niets last, ook na een half uur lopen gaat het over. Morgen duurloop tegen dan hoop ik meer te weten.
Tempoloop 16.25 km, tegen de klok en met hartslaglimiet. Het ging niet zo vlot als gehoopt, de ademhaling zit vast ter hoogte van de neus. Ook het scheenbeen doet lichtjes irritant, nog maar eens een pleister leggen. De zondag word het hard labeur in Tilburg tijdens de 30 kilometer.
Duurloop 20 kilometer, vergezeld door de regen. De benen willen opvallend goed mee, zo houden. Alleen de lichte pijn in het rechter scheenbeen baart me zorgen.
Trage duurloop 12 kilometer, rustig zonder forceren. Het was minder zwaar als verleden week na de blokkenloop. Lichte pijn in het scheenbeen, Volta-patch pleister plakken. Morgen 20 kilometer lange trage duurloop.
Lange tempoloop 38 kilometer, zware toebak, iets te rap gelopen. Heb er ook geen goed gevoel aan over gehouden, niets souplesse. De gezondheid moet dringend beter, de snotvalling gaat het normaal ademen tegen. Over de gelopen tijd hoor je me niet klagen, de hartslag was ook in orde. De benen voelden iets minder soepel aan, maar verzuurden ook niet. Ook last van een schaafwonde op de bovenarm, ondanks de vaseline. Het eten en drinken viel wat tegen doordat ik niet normaal door de neus kon ademen. Het rechter scheenbeen vergt wat aandacht, steunkous en volta-patch pleister. De volgende drie weken word het km aantal naar beneden gehaald, op naar Lier.
Trage duurloop 13 kilometer, na een dag afwezigheid, was de wind en de regen weer op post. Dan had ik ook nog gekozen voor een tocht door het bos. Een heuse moddercross is het geworden, plassen enkel-hoog. Ik had dan ook nog mijn zweetjasje aan, eigenlijk gelukkig, zo heb ik geen kou geleden.
Gisteren tijdens de duurloop van 13 kilometer, heb ik mijn 1000ste km van het jaar gelopen. Door dat de eerste marathon dit jaar vroeg plaats vind, hebben we dat rap bereikt. Hopelijk betaald dit harde labeur zich in goede wedstrijd resultaten, en nieuwe persoonlijke best-tijden. De wedstrijd agenda van joggings en marathons laat dit jaar weer op zich wachten. Zo ik mijn volledig wedstrijd programma en strategie nog niet kan plannen. Een snelle 10 km, 10 mijl en halve marathon, staan zekers ook op het programma. Het zal wel niet simpel zijn deze tussen de negen marathons in te passen. Dit jaar de 17 juli verander ik ook van categorie, dan word ik namelijk 45 lentes jong. Een kans om nieuwe besttijden te lopen in de genoemde categorie.
Duurloop 13 kilometer, het was eens een kalm weertje. Geen wind of regen, dus aangenaam lopen goed tempo. De 1000 km gelopen dit jaar, het gaat goed vooruit. Morgen een rustige training, zondag de laatste 30 plusser voor de marathon.
Trage lange duurloop van 24.8 kilometer, het was een zware dobber. Regen en wind teisteren mijn gestel, de benen waren ook vermoeid van gisteren. Het is de laatste echt lange duurloop van meer dan 20 km, op een weekdag. Volgende week word al flink afgebouwd, alleen de zondag in Tilburg, gaan alle registers nog eens open.
Tempoloop 16.25 kilometer, de bedoeling was 16 km/uur halen. Dat is redelijk goed gelukt, ondanks de toch wat sterke wind. Wel redelijk diep moeten gaan tegen de wind in, om tempo te houden. Ik kan zeggen dat ik redelijk op schema zit, volgende week zondag de laatste test, in Tilburg over 30 kilometer.
Duurloop 20 kilometer, zo zwaar het gisteren ging. Zo gemakkelijk ging het vandaag, goede benen, goed gevoel. Je kunt er niet op voort gaan, mijn wisselvallige conditie. In elk geval kan ik de trainingsomvang en intensiteit aanhouden. Morgen een tempoloop, hopelijk gaat de wind niet te hard tekeer. Ik heb dringend een goede tempoloop aan16 km/uur nodig. Kwestie om het vertrouwen wat op te vijzelen.
Herstelloop, 15 kilometer, de schade was groter als ik dacht na de training van gisteren, de trage duurloop vervangen door een herstelloop, om de spieren wat rapper te laten herstellen. De benen deden zeer als na een marathon, totaal verzuurd. Waarschijnlijk iets te weinig suikers ge-eten na de training. Dan heb je wel meer kans zo iets tegen te komen. Natuurlijk kan het ook de mindere form zijn, waardoor de benen slechter herstellen.
Een blokken tempoloop, is een trainingsloop waar lange stukken aan een bepaald tempo gelopen. Een voorbeeld, ik wil een marathon in 2:48 lopen. Ik loop een tempoblokkenloop als het volgt.
blokken
tijd/1km
tijd/5km
afstand
eindtijd
1ste 5km
4:30
22:30
5.000
0:22:30
2de 5km
4:00
20:00
10.000
0:42:30
3de 5km
4:15
21:15
15.000
1:03:45
4de 5km
3:45
18:45
20.000
1:22:30
5de 5km
4:30
22:30
25.000
1:45:00
6de 5km
4:00
20:00
30.000
2:05:00
7de 5km
3:45
18:45
35.000
2:23:45
Dat kun je lopen in ontelbare variatie's, en verwerken in elk marathon-schema, ideaal voor het tempogevoel. Het spreekt vanzelf dat voor bovenstaand v.b. Je een uur lang aan 16 km/uur moet kunnen lopen. Je kunt het ook voor kortere afstanden gebruiken. Ook opbouwen zoals elke nieuwe training.
Blokken-tempoloop 38 km, zware training, licht verkouden. De wind was ook van de partij, de laatste 10 km gewoon uitlopen. Het tweede blok, heb ik het geddeelte tegen de wind nog af moeten geven. Het vierde blok was een minuut te rap, ook wind mee. Het vijfde blok, moest 45 seconden rapper, maar dat zat er niet in. Van de laatste 10 km gingen er 8 tegen de wind in en moest ik inleveren. Redelijk goede training gelopen, de uithouding en weerstand zijn goed. Aan de snelheid zal nog serieus gewerkt moeten worden, maar het seizoen is nog lang. Drinken, voeding en druivesuiker mee voor onderweg, het drinken ging moeizaam.
Recuperatieloop, 15.6 kilometer lang, lekker slenteren. In de hoop dat de vermoeidheid niet te hard toeslaat. Morgen een belangrijke test, de befaamde blokkentempoloop. Dat over een afstand van 38 kilometer, zullen we direct weten hoever we staan in de marathon voorbereiding, dit is een training die nooit liegt.
Zondag is het de laatste cross die mee telt voor het crosscriterium van A.C. Herentals, die heeft plaats in Kessel. Zelf neem ik er niet aan deel, zware marathonvoorbereiding. Mijn twee zonen Jorgi en Kenney sluiten er hun veldloopseizoen af. Vanaf volgende week gaat het wegseizoen uit haar winterslaap. Nu nog wachten op de loopagenda joggings en marathons. Dan kan ik weer een wekelijks overzichtje geven van de wedstrijden in de provincie Antwerp.
Duurloop 13 kilometer, de beenspieren nog eens loslopen. We begonnen in een goede bui (regen), lekker weertje. Vanaf nu zal alles beter en sneller moeten, de kwaliteitstrainingen. De valling is al een stuk minder erg, nog wat teveel snot. Volgende week nog een zware (km) week.
Recuperatieloop 24.8 kilometer, volledig in teken van recuperatie. Ik had mijn polar onder de mouw van mijn vestje verborgen, zodat ik niet wist aan welke snelheid en hartslag dat ik liep. Dus puur op het gevoel in de benen dat geen teken van vermoeidheid mochten geven. Het is perfect op hartslag gelopen, zoals je kan opmaken uit het schema.
Tempoloop 16.25 km, het ging moeilijk, maar moeilijk gaat ook. De verkoudheid is iets beter, maar hinderd nog altijd bij snel lopen. Het word nog hard werken om mijn doel te bereiken. Maar we gaan er voor, in mijn laatste jaar master 40-45.
Trage duurloop 20 kilometer, de laatste ronde van zes km compleet door het ijs gezakt, alle kracht vloeide weg uit de benen. Lang geleden dat ik tijdens een trage duurloop zo'n patat gehad heb. Maar ja ik word ook een jaartje ouder, en de valling doet er ook geen goed aan.
Trage duurloop 15.5 kilometer, wat te voortvarent vertrokken. Direct last van zware benen, wat gas terug genomen. Het pijnlijk gevoel van lichte verkramping bleef tijdens de training. Ik had gisteren minder last van zware benen dan vandaag. Morgen trage duurloop, en hopen dat het herstel er komt.
Lange duurloop 35 kilometer, het duurde even voor ik naar buiten durfde. Ik ben goed om gans de dag in mijn bed te liggen, zwaar verkouden. Daarbij gaf de fitheidstest van de polar de laagste fitheids waarde ooit aan, 47. Alle moed bijeen geraapt de eerste 10 km zou ik niet te ver van huis dwalen. Zoals meestal viel het lopen al bij al mee, lichtjes kort van adem soms. Als ik hoeste scheurde mijn borstkas precies in twee, maar voor de rest viel het mee. Een redelijk stabiele en gelijkmatige race, alleen de geplande versnelling op het einde zat er niet in. Het volgende had ik mee op mijn tocht. -7 tabletten dextro energy met magnesium. -isostar hydrate & perform orange. -isostar acti food high energy perzik.
Van waar heb jij dat moordend schema gehaald, is een veel gestelde vraag die ik krijg. Hier probeer ik uit te leggen hoe het gegaan is, maart 1994 ik ben een 100 kg wegende kettingroker en palm drinker, samen met mijn vrouw Carine beslissen we met roken te stoppen. Ik doe nog een laatste dronkenmans-eed,(binnen de zes maand weeg ik maar 75 kg en loop ik de marathon) De dag erna ga ik naar de slegte, 2de-hands boeken over marathons gaan halen, mijn keuze valt op (harlopen van trimmen tot en met de marathon van Richard Levy). Na zes maand opbouwen, krijg ik mijn eerste kwetsuur, 14 dagen voor de marathon, een verekking in de hamstring. Ik kan een week niet lopen, de week voor de marathon loop ik alle dagen los, de stress is goed aanwezig. Half marathon kom ik door in 1:28:30, de beste krachten zijn opgebruikt, ik had de lat te hoog gelegd. Vanaf km 27 wandel ik tot de finish, 4:07:12, ik ben beschaamd en zie al uit naar een revanche, ik zal onder de drie uur lopen. Negen maand later volgt de tweede marathon, ik heb al verscheidene wedstrijden gelopen, en kan de stress iets beter de baas. De 20ste april 1995, ik ben redelijk laat aan de start en moet achteraan aansluiten, na een dolle eerste 10 km kom ik in de groep terecht die mijn tempo loopt, natuurlijk heb ik al nodeloos veel krachten verspeeld. Half marathon kom ik door in 1:24:00, ik vlieg en loop weg van dit mooie groepje, onervaren, ze zouden me allemaal voorbij lopen voor ik gefinished heb. Toch loop ik onder de drie uur, 2:57:58, we krijgen twee kinderen en ik moet vele uren werken om goed rond te komen. Het lopen staat op een laag pitje, 2 maal in de week nooit langer dan een uur, een dikke 6 jaar gaan voorbij, ik weeg weer rond de 90 kg. Na een werkongeval ben ik een 10 weken thuis, en na de 6de week beslis ik er weer voor te gaan, op naar de marathons voor masters 40-45. Eerst word thuis aan de conditie en het gewicht gewerkt, de crosstrainer en de sit-up bank worden vanonder het stof gehaald. Gans het gezin is ervoor gewonnen en we gaan allemaal joggen, sluiten ons weer aan bij A.C.Herentals. De kilo's vliegen eraf, zekers als ik buiten ga joggen, de nek is nog niet volledig pijnvrij, maar de spierontspanners doen hun werk. De volgende hardloopboek is die van Jim Fixx, alles over hardlopen, ik stel een schema op en zoek op het nu al populaire netwerk informatie. Als alles goed gaat loop ik zolang ik gezond ben, de keuze voor mijn eerstvolgende marathon valt op de nacht van Vlaanderen. Ik vind het zo knap wat die ultralopers allemaal kunnen, daar vind ook het Belgisch kampioenschap 100 km plaats. Scherp afgetraind en blakend van conditie verschijn ik aan de start, dit is het begin van een nieuwe carriere. Jammer heb ik weer een zware fout begaan, s'middags spaghetti met stukjes verse pruim geconsumeerd, buikkrampen, buikkrampen,buikkrampen. Na 22 km moet ik de eerste keer wandelen, het zullen nog lange kilometers worden tot de finish, ik probeer toch zo snel mogelijk de aankomst te bereiken waar het gezin staat te wachten, het is 23:30 gepasseerd voor ik de finish overstrompel in een tijd van 3:31:15. De ergste krampen moeten nu nog komen ook mijn gezichtspieren verkrampen helemaal, ik zal mijn eerste wc bezoek maar niet beschrijven. Vanaf nu staat mijn besluit vast alles zal tot in de puntjes voorbereid moeten zijn voor ik het avontuur van de marathon weer aan te vatten. Zo komen we tot het punt waar we moeten zijn, informatie van andere atleten en van het internet en trainingschema's vermaal ikzelf tot de ideale mix voor mij persoonlijk, uiteindelijk voel ik,de pijn en de genoegens van het harde labeur. Zo loop ik na mijn twee,eerste snelle duurlopen een schitterend pr in Almere, 2:45:07, wat vele collega lopers een limiet voor mij vinden. Na een totaal mislukte 50 km loop, slaag ik een babbeltje met Marc Papanikitas, die me er op wijst dat hij in zijn schema de blokken-tempoloop inlast, liefst tijdens langere duurlopen, ik ben vol ontzag voor zijn schitterende carriere dat ik meteen de blokken-tempo-loop in mijn schema's verweef, het resultaat laat niet lang op zich wachten, ga de laatste twee jaar gelopen marathons er maar op na.
Trage duurloop 13 kilometer, hoesten deed pijn aan de bronchen. Toch maar een trage duurloop uit de kuiten geschud, het ging niet van harte. Gelopen met een zweetjasje aan, lekker zalig zweten. Daardoor ligt de hartslag wel iets hoger dan normaal. Het lichaam moet veel energie steken in het afkoelen . Morgen een lange duurloop van 34 kilometer als de gezondheid het toe staat.
Duurloop 13 kilometer, ik voelde me ganse dag beroerd. Lichte griep verschijnselen, ook de darmen waren overgevoelig. Maar eens beginnen lopen vielen de meeste ongemaken weg. Een stevige duurloop was het eindresultaat, 14.5 km/uur. Morgenvroeg een tragere duurloop, zondag een lange tempoloop.
Duurloop 24.8 kilometer, met dat weer kon ik niet anders dan een lange duurloop doen, heerlijk weertje trouwens. Een dag na de snelle duurloop, was het een iets te rappe duurloop. Maar als het goed gaat, en je gaat niet in de rooie, moet het kunnen.
Duurloop snel, de hamstrings zijn getest, het ging goed. Voor het lopen tijd gepakt om te rekken, ik geraakte aan de tenen. Dat was het sein om een snellere loop te maken. Het ging, buiten de ademhaling, de kopvalling. Kan nu weer stil aan mijn schema oppikken, in omvang en intensiteit, de eerste week van 130 +.
Trage duurloop 20 km, verkoudheid, zware benen. Maar het ging geleidelijk beter, de laatste km de hamstring eens getest met een versnelling. Het viel mee, morgen eens een rappere duurloop doen. ik hoop mijn eerste zware week goed af te kunnen werken.
Trage duurloop 15 kilometer, wind en regen waren de ingredienten. De neus zat potdicht, de hamstring wrong tegen, voor de rest was het een leuke training. Onze streek is in de ban van de virus griep genaamd, normaal ging mijn probleem tand er vandaag uit, maar de tandarts heeft griep. Nog een weekje langer de pijn verdragen.
Lange trage duurloop 31.3 kilometer, op het limiet (trager) gelopen voor de rechter hamsrting niet te overbelasten. De 2de en 3de schijf van 5 kilometer moest ik minderen. Vanaf km 16 ging het iets beter en kon ik weer wat versnellen. Toch redelijk tevreden, ik had niet gedacht dat in deze week nog een lange duurloop ging kunnen lopen. Ik heb ook last van een kopvalling wat het ademen niet bevordert. Een gel van isostar, 4 druivesuikers en isostar fast hydratation mee.
De concurentie was bij de pinken in de 25 km van Lier. Buiten de derde Stefan van den Broeck, doen ze mee aan de marathon van Lier op 24 maart tellend als PK. Hier volgt de uitslag.
1
Kurt Jurgens
1:26:39
2
Wesley van der Gaer
1:27:15
3
Stefan van den Broeck
1:27:47
4
Luc Dirckx
1:28:08
5
Eric de Vos
1:28:17
6
Maarten van der Donck
1:30:32
7
Gino Lauwen
1:31:38
8
Dirk Vets
1:32:51
9
Kurt van der Steen
1:34:23
10
Brecht van Krunkelsven
1:35:54
Als de afstand van 25 km juist is, zou ik me met een 9de plaats tevreden hebben moeten stellen,
Trage duurloop 13 kilometer, het gaat de goede kant op met de rechter hamstring, nog altijd voelbaar, maar iets rapper kunnen lopen, aan dezelfde pijngrens. Vandaag stond de 25 km van lier op het programma. Het had een mooie test moeten zijn, om het verdere verloop van de training te bepalen, het doel bij te stellen. Nu volgen vier weken training, die gelden als opbouw. De volgende test is voorzien voor 11 maart in Tilburg.
Herstelloopje samen met mijn oudste zoon, Jorgi 10 jaar. Het ging iets beter dan gisteren met de rechter hamstring. Morgen proberen we een uurtje, als het niet te stram aan voelt. Van onze Jorgi ben ik tevreden hij kon vlot volgen, was wel rood aangelopen.
De herstelloop heeft de rechter hamstring blessure niet verergerd. Maar het voelt nog stijf aan, bij een lichte rek-oefening. Om elk risico te vermijden en volgende week mijn training voluit te kunnen hervatten, gaan we rustig aan doen voor de rest van de week. Deze avond na het werk een rustige duurloop, iets vlotter dan gisteren. Als alle pijn geleden is zondag een lange duurloop
Herstelloop, om de rechter hamstring te testen. Het viel eigenlijk tegen, de hamstring was nog stijf. Het was nat en koud, en er was een serieuze wind. 14 kilometer gelopen binnen de pijngrens, traag dus. Nu wacht ik morgenvroeg de reactie af, als het niet te stijf is lopen we morgen voorzichtig verder.
Deze morgend uit bed gestapt en de stijfheid was verdwenen. Lichte rekoefening, van de hamstring heeft me een beetje vertrouwen. Als overdag tijdens het werk alles goed blijft gaan, trainen we deze avond. Ik zal dan hervatten met een lange trage duurloop. Het gevoel de morgend erop, geen stijfheid, geen pijntjes, zal beslissen over het al dan niet starten in Lier.
Ook vandaag word een rustdag, het lichaam zend een signaal. Dan kan je maar beter luisteren, stijfheid en een lichte pijn bij het stappen. Als de stijfheid verdwenen is hervat ik de training, niet vroeger. De wedstrijd van zaterdag, de 25 km van Lier word waarschijnlijk ook geschrapt. Dan worden de volgende vier weken puur training voor de marathon van Lier. Dat valt beter te schikken dan een week met wedstrijd, ook minder belastend.
Verplichte rustdag, lichte verekking in de rechter hamstring. Voelbaar tijdens trappen op en afgaan, of doorstappen. Ze schrijven en zeggen dat je sterker word van te rusten. Vandaag is een moment van bezinning, tijd om de spieren te laten herstellen, ik hoop morgen wel de training te hervatten. Het is ook zaak de verloren kilometers niet proberen in te halen, maar de geplande training te schrappen, en dan te hervatten volgens schema, mijn lange trage duurloop valt zo in het water, de wedstrijd gaat door. Zo zal ik deze week misschien nog aan een totaal van 100 km halen.
Recuperatieloop 15 kilometer, de rechter-hamstring was stijf. Met kleine foulee rustig gelopen, neus zat potdicht, hartslag was in orde. Hoop dat het elke dag wat beter gaat, zondag eerste test in Lier, 25 km. Deze avond een tand laten ontzenuwen, we zien morgen wel of we de pijnstillers kunnen afbouwen.
Vroeg vertrokken richting Duffel, Kenney moest om 10:50 starten voor zijn wedstrijd. Een deelnemersveld met 48 pupillen van 1997, namen de strart, na een opbouwende race eindigde Kenney 18de. Jorgi ging samen met 42 andere miniemen van 1995, aan de start, hij had gekozen voor een blitz-start. Kwam na de eerste ronde als 12de door, en finishte als 22ste wat een van zijn beste prestaties van het jaar in. Om 13:40 starte Carine in de wedstrijd van de juniors en masters dames, het beloofde zwaar te worden. Voor de start van de wedstrijd had ze al last van de maag, ze bouwde haar wedstrijd goed op en ging af op een schitterende plaats. Drie werf helaas kreeg Carine in de voorlaatste ronde last van krampen, moest ze even stoppen om dan toch de wedstrijd uit te joggen. Carine eindigde uiteindelijk 41ste op 56 atleten masters. Zelf had ik ook wat last van de maag, lichte buikloop, verstand op nul ging ik naar de start, samen met 155 andere masters. Na een matige start voelde ik dat de neusvalling het grootste probleem zou worden, en koos ik voor een voorzichtige remonte. De benen voelden goed maar ik kon niet genoeg zuurstof halen, stelselmatig liep ik atleten voorbij. De laatste ronde ging ik nog twee atleten voorbij, plaatsen die ik in de eindspurt nog verloor om uiteindelijk 30ste te eindigen.
Al hoe wel ik nog geen potten gebroken heb tijdens de veldlopen, hoop ik morgen toch mijn beste te lopen. De trainingen die ik doe sluiten wel niet aan bij korte afstanden, ik train eerder uithouding en weerstand. Morgen is het wel een snel parkoer, de veldlopers noemen het de stratenloop onder de veldlopen. Geen meter niveau-verschil, weinig vettige plekken, deels verhard, een sintel-piste. Alleen dat vertrekken, ze lopen zo snel dat ik nooit binnen de eerste 30 het veld in kan. Een inhaal race is zo krachten slopend dat je op het einde weer enkele plaatsen verliest. Morgen neem ik het risico en spurt de eerste 300 meter vol uit, daarna zien we wel.
Trage duurloop 10.5 kilometer, het was fris, dus alsmaar sneller gelopen om het wat warmer te krijgen. De benen voelden niet al te fris aan, en dat in mijn rustige afbouw-week. Douche gepakt en naar de tandarts, rechtsboven een tand ontzenuwen (maandag). Links-onder advies inwinnen van de stomatoloog, het zou een neuralgie zijn, iets aan de zenuwbaan onder de tandzakjes. Een mens zou bijna vergeten dat morgen de provinciale kampioenschappen veldlopen plaatshebben.
Duurloop 13 kilometer, het ging vlotter dan gedacht. Daardoor ook iets te snel gelopen, morgen rustig loslopen. Zondag wil ik eens testen hoe snel mijn oude botten nog gaan. Voor de laatste cross van het winterseizoen, wil ik genieten.
Trage lange duurloop 24.8 kilometer, na een moeilijke eerste vijf kilometer ging het vlotter. De stramme spieren loslopen na de zware training van gisteren, maar we mogen niet klagen. Een aangename temperatuur voor putje winter, weinig wind en droog weer, ideaal. Nu gaan we twee dagen kalmer aan doen, en er alles aan doen om eens een goede cross te lopen. Ik heb een afspraak gemaakt met mijn tandarts, die me dan door gaat verwijzen naar een stomatoloog, dit na een laatste onderzoek aanstaande zaterdag.
Duurloop, normaal, snel 16.250, pittige training, 10 minuten snel, 5 minuten normaal, maar toch zo'n 15,5 km/uur. De recuperatie is niet volledig, de versnelling tegen 16+/km uur. Vandaag serieus last gehad van de tanden, de pijnstillers waren ontoereikend. Het vreet energie te vechten tegen de pijn, als het zo blijft duren zal ik de knoop moeten doorhakken, voor de marathon van lier.
Trage duurloop 20 kilometer, vandaag ging het er echt beroerd aan toe. Kwam het door de spuit tegen de klem, maar het was wroeten. Zekers het gedeelte in het bos, liep ik verkrampt de laatste 7.5 km op de weg gingen beter. Morgen een snelheidstraining in de vorm van een dns 10 min snel, 5 min traag.
Trage duurloop 15.5 km, snellere opening en afsluiter. Gelopen met zweetpak, wennen aan grotere warmte. Het ging vlot voor de dag na een zware training. Had ganse dag last van stijve beenspieren, alles kwam rap los bij het lopen, alleen de ademhaling was wat zwaarder. Deze week word een afbouw-week in kilometers. Daarna weer drie weken opbouwen, van 120 naar 140 km/week.
Tempo-blokken-loop 30.5 kilometer, eerste echt doorgedreven training. Weerstand, uithouding en tempogevoel trainen voor een marathon. Het is een zware training, maar je mag zekers niet in de rooie gaan. Alleen bergop ga ik boven de 145, zekers als het in een snel stuk komt. De twee snelle stukken wind mee gelopen, de laatste twee blokken gingen tegen de wind in die toch goed voelbaar was. Ook het trainen van drinken en eten is belangrijk, deze keer isostar fast hydratation en isostar high energy perzik mee, dat word waarschijnlijk de keuze tijdens de marathon. De linker hamstring, de linker kniepees, en de linker voetboog, verdienen aandacht. Waarschijnlijk zal ik wat oefeningen moeten doen om het linkerbeen wat te versterken;
Trage duurloop 15.5 km, de stijfheid verdween rap uit de kuiten. Alleen de linker hamstring pruttelde wat tegen, we zien morgen wat dat heeft bij een zware training, hopelijk valt het mee. Morgen blokken tempo loop, over 30 kilometer, Tussen de 14 à 16 km/uur.
Duurloop 13 kilometer, het ging vlot de eerste twee rondjes. Daarna moest ik toch inbinden, om niet boven de ingestelde hartslag te gaan. De boog van de voet speelt op, licht brandend gevoel, linkse voet pijnlijker, dan de rechtervoet, de pijn verdwijnt na een paar kilometer. Nu de koude aan het wegebben is steekt de wind op. Het word zondag een harde dobber, als de wind harder wordt.
Trage duurloop 15 km, goed gevoel, ontspannen kunnen lopen ondanks de koude. Lichte hinder diep in de hamstrings, dat word iets om in het oog te houden. De tand-zakjes, tandvlees doen soms pijn, opbouwende pijn tot ik een pijnstiller neem. Ik denk er sterk aan al de zwaar geplombeerde tanden operatief te laten verwijderen. De vraag is wanneer, ik heb gehoord dat je minimaal drie dagen niet mag sporten. Het valt dan ook moeilijk in een seizoen te plannen.
Duurloop 10 minuten snel, 5 minuten normaal, dns 10s 5n. Het ging al een pak vlotter als verleden week, het snelle werk mag iets snediger. Bij deze temperatuur kom ik moeilijk op gang, geef mij maar 20°. Ik moet dringend wat kracht in de bovenbenen krijgen, deze verkrampen rap. Het word nog hard werken, om mijn doel te bereiken en een steengoede marathon te lopen.
Trage duurloop 15 kilometer, het was ijskoud ondanks de pots en de handschoenen. Niet echt mijn weer, maar de kilometes moeten afgemaald worden. De schade aan het scheenbeen is beperkt, 2 dagen warmtepleisters gelegd. Morgen wisseltempoloop 16 km, de enige tempotraining van de week.
Duurloop 21 km, vertrokken van op het werk, 17 km tegen de wind in. Het waaide wel niet zo hard als de voorbije dagen, maar toch was het zwaar. Laat ons stellen dat het een straftraining was, omdat ik zo zwak gelopen heb in Herentals. De training zelf ging redelijk vlot, de laatste vier km wind mee zelf nog versneld. Ondertussen staan de ranglijsten van de marathon in de runners world, 77ste plaats in 2:42:13.
Herentals, een uur voor de start van de wedstrijd bij de veteranen gingen de hemelsluizen open. Het goed beloopbaar parkoer werd herschapen tot een ware modderpoel, en ik voelde me al niet te best. Voor de rest zal zowat alles tegenvallen wat maar kon. Door een kompleet gemiste start geraakte ik in de achterste gelederen. Het duurde een halve ronde eer je fatsoenlijk voorbij kon steken. Eens daartoe de mogelijkheid, kreeg ik een terugverend takje tegen mijn neus. Ik dacht dat ik serieus aan het bloeden was, maar het was waterachtig snot die uit mijn neus liep. Eerst doorkomst aan de meet, zette ik een serieuze inspannig op en ging een 20-tal atleten voorbij. Juist toen ik er weer in begon te geloven schoof ik weg in de bocht, ik weet nog niet hoe ik overeind ben gebleven. Mijn scheenbeen kreeg een felle klap te verduren, nu was ik volledig uit mijn ritme. Ik liep de wedstrijd uit zonder verder risico te nemen en eidigde op een 51ste plaats. Gelukkig liep de rest van de familie wel op niveau, Kenney liep als pupil een 18de plaats op 42 atleetjes. Jorgi einigde bij de miniemen op de 28ste plaats, 45 miniemen waren van de partij, Carine eindigde 40ste op 70 bij de veteranen vrouwen.
Buiten waait een gure wind, de modderstroken liggen te wachten. Het zal zwaar worden vandaag in Herentals, een cross georganiseerd door de club. Dat mogen we natuurlijk niet missen, alle vier lid zijnde van de club. Het word dus een lange dag, Kenney vetrekt als eerste bij de pupillen. Jorgi's wedstrijd begint om 13:34, carine om 14:48, ikzelf om 15:20. De keuze van de spikes word belangrijk, er liggen enkele harde stukken. De andere helft zal er vettig bij liggen, hopelijk word het geen draaien en keren. Ikzelf hoop beter te doen als mijn 28ste plaats van verleden week in Mol. Waarom niet een top-20 plaats, een goede start moet dit mogelijk maken. Alleen de pure snelheid heb ik niet, dus mag het zwaar zijn.
Zeer trage duurloop, tegen goed 12 km/uur, mijn km-aantal staat weer op punt. Dit is de ideale vetverbrandings-training 70 % vetverbranding 30 % koolhydraten. Tegen het einde loopt de hartslag goed op, de laatste 9 kilometer tegen de wind; Gisteren heb ik het niet gehaald in de verkiezing van sportman van het jaar. Ik eindigde derde op drie kandidaten, Dus blijven trainen joggerke.
Duurloop 20 km, vlotte trainingsloop de benen waren redelijk hersteld. Eerste 10 km iets te rap, tweede ronde wat rustiger, de bedoeling was 14km/uur te lopen. Zondag cross in Herentals, ik hoop eens bij de eerste 20 te lopen. Hoewel mijn trainingen op uithouding en weerstand gebaseerd zijn. Om goede resultaten in de cross te halen zou ik meer snelheid moeten trainen. De ambitie liggen uiteraard op de lange afstand van de 10 mijl tot de marathon.
Na een rustdag hervatten we met een 20 km lange duurloop. De kaap van de 100 kilometer moet immers gehaald worden. Zondag lopen we de voorlaatste veldloop, die veldloop zorgt er voor dat de km op de werkdagen zo hoog liggen. Ik had ook de ochtend van de veldlopen kunnen bijtrainen, maar verkoos fris aan de start te staan. Deze avond om acht uur is het de prijsuitreiking van de gemeente Herenthout, die begint om 20:00 uur, zelf ben ik genomineerd als atleet van het jaar, en kampioen van vlaanderen marathon. Wie had dat dertig kg geleden durven denken?
Vandaag is het van dat, de eerste rustdag in vier maand. Het hondeweer zit er voor iets tussen, natuurlijk. Ook de benen voelden vermoeid aan, en een lichte pijn in de kuit. Jezelf rust gunnen is nodig, maar morgen gaan we het programma weer opnemen. Er stond vandaag een artikel in de gazet over de marathon van lier. Nieuwe favorieten kondigen zich aan, afspraak 24 maart.
Duurloop normaal snel, 10 minuten snel, 5 minuten normaal. Het kraakte langs alle kanten, zwaar na de voorbije dagen. Als het deze avond stormweer word, neem ik een rustdag. Ook ik moet leren luisteren naar mijn lichaam, de signalen zijn er.
Trage lange duurloop 31.3 km, zwaar na de voorbije dagen. Het zwaarste gedeelte is achter de rug, ik zie er wat tegen op. Lichte pijn in beide knieen, ook het rechter scheenbeen speelde wat op. Een dipje gekend op het einde, ik had ontbruiste cola mee en 2 powerbars.
Recuperatieloop 15 km, wel wat lang voor recuperatie. Maar ik moet tenslotte aan mijn kilometerantaal komen deze week. De benen voelden vermoeid aan, wat logisch is na een zwaar week-end. Morgen zal er ook niet veel ruimte zijn voor verpozing, dan loop ik mijn lange duurloop.
Het was onder een schitterende blauwe lucht, dat de wedstrijden plaats vonden. Kenney liep een goede wedstrijd bij de pupillen en eindigde op een mooie 10de plaats. Jorgi zal geen zand-specialist worden, na een moedige wedstrijd sneuvelde hij op de 32ste plaats. Mijn vrouw Carine liep een verstandige koers, en eindigde 23ste bij de vrouwen veteranen. Ik zelf voelde bij de opwarming dat de benen niet schitterend waren, normaal na gisteren. Toch wou ik er uit halen wat er in zat, alleen een opkomende kramp zal me tot voorzichtigheid aanmanen. Ik liep een goede eerste ronde rond de 20ste positie, tijdens het stuk bergop voelde ik een lichte kramp opkomen. Daarmee liep ik nooit over mijn limiet, op de vlakke stroken werd ik voorbij gestoken. In het mulle zand bergop maakte ik mijn achterstand goed, toch verloor ik elke ronde twee plaatsen. ik eindigde leeggelopen als 28ste de finish in 0:24:56.
Vandaag tweede wedstrijd van het week-end. Gans de familie start in de crosscup van Mol. Kenney opent de debatten om 12:10 bij de pupillen. Jorgi volgt daarna omstreeks 12:35 bij de miniemen. Mijn vrouw Carine loopt de pannen van het dak, ze start tesamen met de juniors en senioren dames en masters om 14:30, er zal een zeer sterk deelnemersveld aanwezig zijn, met de belgische toppers. Ikzelf mag de debatten sluiten, de cross bij de masters staat als laatste geprogrameerd om 15:35. Het zal een moeilijke wedstrijd worden, aangezien ik gisteren al een halve marathon in wedstrijd verband gelopen heb. De tactische keuze word er een inhaalrace van te maken, op de tweede rij vertrekken, en stilletjes aan oprukken. Het zal een kwestie van gezond verstand moeten zijn, dus naar het lichaam luisteren en niet naar het wedstrijdershart.
Lier 13 januari 2007, voor de eerste keer ga ik alleen naar de wedstrijd. Vrouw en kinderen hebben andere verplichtingen. Ik vertrek een half uurtje later dan normaal Dat zal ik me alras beklagen, de parking is volzet. Een record aantal deelnemers is komen opdagen. We zijn met meer dan 500 delnemers voor de drie afstanden. De tent zal iets groter moeten zijn, met twee extra ingangen. Toch is alles nog op tijd goed gekomen, proficiat aan de organisatie. Een paar bekende gezichten tegen gekomen, Eric Caluwaerts, Sus Renders. Luc Moens, Walter de Bondt, en nog vele anderen stonden klaar voor de start. Ik had me voorgenomen rustig te starten en dan te zien waar we uit kwamen. Na een kilometer zat ik in 30ste positie en schuifde verder naar voren. Kilometer twee in 13de positie zag ik de versnipperde kopgroep voor me uitlopen. Na het af draaien van de 10 km lopers bevond ik me in 10de positie. Ik had een 100 meter achterstand op twee atleten, en zou die proberen niet groter te laten worden. Goed over halfweg draaiden we tegen de wind in, nu kwam een strook van 5 km wind op de kop. Zo rond km 14 besliste ik te versnellen tegen de wind in, en tot km 17 door te trekken. De negende en achtste plaats had ik redelijk rap te pakken, een groepje van 3 atleten liep een goede 100 meter voor me uit. De wind blaasde op momenten ongemeen hard, maar was mijn bondgenoot, ik naderde meter bij meter dichterbij. de laatste 500 meter tegen de wind kwamen er aan, ik plaatste nog een versnelling zo dat ik ze juist op het keerpunt te pakken had. Ik kwam bij het groepje van Eric en Walter, een blik naar Eric en zonder woorden te wisselen begonnen we aan een achtervolging. Luc Dirckx en een jonge atleet liepen op plaats drie en vier, amper op een 60-tal meter van ons. Met korte aflossings-beurten snelden we de jonge man voorbij, Luc was ook aan het versnellen en we kregen het gaatje niet dicht. Ik zette alles op alles en versnelde nog, Eric moest de rol lossen, een kilometer verder had ik Luc te pakken. Ondertussen waren we de laatste km ingegaan, een nieuwe versnelling van Luc kon ik niet beantwoorden. Zodoende eindigde opeen knappe vierde plaats in 1:16:26, Iets te snel maar dat zien we morgen wel.
Een zwaar testweek-end voor de boeg, twee dagen na-een wedstrijd. Vandaag beginnen we met de halve marathon van Lier. Het is een wedstrijd, ideaal voor de weerstand en uithouding van het moment te bepalen. In functie van de marathon van Lier (24 maart), waar ik de ambitie heb om onder de 2:40:00 te lopen. Als ik vandaag de halve marathon in 1:20:00 kan lopen, zonder alles te moeten geven ben ik op de goede weg. De uithouding word getraind door lange afstanden af te leggen, in een traag tempo. De weerstand daar en tegen word getraind door tempolopen en in mindere mate interval. Ook heuveltraining is ideaal om de weerstand te verhogen, b.v. vijfmaal een brug op steeds versnellend, en uitjoggend de brug af. Vandaag word het een moeilijke klus gezien de wind, en het grote niveau-verschil tussen de atleten. Ik zal direct het goede groepje moeten kiezen, of zelf het tempo bepalen om zo een goed groepje te bekomen. Meestal komen de atleten in natuurlopen van Lier druppelgewijs binnen, ik vrees voor een eenzame strijd.
Tage duurloop 10.5 kilometer, parkoer met twee klimmetjes in. Het was iet pittiger als gisteren, de wind en de training. Morgen halve marathon in Lier, proberen het ideaal marathontempo te benaderen. Zekers niet te diep gaan, Dus rond de 1:20:00 dan zal ik dik content zijn.
Recuperatieloop 11 januari, herstellen voor het zware week-end. Eerste deel van de training was tegen de wind, en in de plensende regen. Daarbij gedoopt geweest door een terreinwagen, die door een diepe plas scheurde. Terug richting huis werd ik gedragen door de wind, mede daardoor de versnelling.
Tempoloop in de plaats van geplande DNS 10 min snel 5 min normaal. De wind was de spelbreker, ik wou niet te diep gaan, aangezien er een zwaar week-end aankomt. Toch ben ik gematigd tevreden over de training, aangezien de hartslag on de 140 slagen per minuut bleef.
Trage duurloop, 15 kilometer, de wind maakte het zwaar. Lekker zacht weertje, zware benen, goede moed. Gisteren vergeten te vermelden, voor het eerst drinken en sportvoeding meegenomen op mijn lange trage duurloop. Toch het vermelden waard, het is een onderdeel van de marathon- training dat zwaar onderschat word.
Trage duurloop, eerste 30+ van het jaar, zware benen. Het is altijd zwaarder de dag na een wedstrijd, een veldloop. Toch ben ik best tevreden, dat zijn nuttige trainingen. Dit week-end twee wedstrijden op het programma.
Zondag 7 januari 2007 12:30, de eerste wedstrijden worden op gang geschoten. Jonge talenten razen over weide en modder, gelukkig is het vandaag droog. De organisatie staat op punt, alles verloopt vlot en punctueel, en er is veel volk. Alleen de infrastructuur is ontoereikend, werken aan de sporthal, te weinig w.c. Om 13:00 stipt sta ik samen met Kenney aan de start, hij is zenuwachtig. Dus mist hij volledig zijn start, kan nog wat plaatsen remonteren, finisht 18de. Jorgi is de volgende en start om 13:28, ook hij word gehindert in de start. Maar ja dat is ook veldcross, er voor gaan en je plaats verdedigen. Toch doet hij het schitterend voor zijn kunnen, en haalt tot op de meet atleten in. Een 22ste plaats, na het inhalen van 18 atleten, spijtig is de cross niet dubbel zo lang. De wedstrijden volgen elkaar op in een razend tempo, nationale toppers passeren de reveu. Een paar namen? Veerle de Jaeghere, Nathalie De Vos, Pieter De Smet, Willem van Hoof. Om 14:33 start mijn vrouw Carine, ze ziet het niet zitten de modder, de snelheid, geen fut. Dat eendachtig start ze voorzichtig, geleidelijk aan begint ze te versnellen, en haalt nog een paar atleten in. Tegen mijn gewoonte in, verken ik het parkoer al joggend, daarna nog een paar versnellingen. Bij de startplek staan al zekers honderd atleten, juniors maar nog veel meer veteranen. Dit word weer niet te doen zekers dik 200 atleten, vier maal meer als gelijk welke wedstrijd, die deze namiddag plaats gehad heeft, dat word drummen met na honderd meter, een smal looppad. Die start zal ik nooit beheersen, 60-70 na de eerste bocht de inhaalrace kan beginnen. Ik voel rap dat de beste benen er niet zijn, dus ik doe het rustig aan en kies de stroken uit, waar ik atleten voorbij kan zonder te veel in de modder te moeten lopen. Ondanks dat is het licht uit gegaan in de laatste ronde en er gaan een viertal atleten over mij. Als 44ste in de wedstrijd en 30ste veteraan finish ik in 0:23:53.
Vandaag is het weer veldloopdag, voor het gezin. In Hulshout opent Kenney de debatten om 13:00 bij de pupillen jongens 1997, daarna volgt Jorgi Bij de miniemen jongens 1995, om 14:33 start Carine bij de dames masters, voor 4860 meter lange cross, tenslotte is het om 16:10 mijn beurt bij de master 35+. De ambitie is gewoon een snelheids-krachttraining van te maken. en binnen de eerste 50 te finishen.
Trage duurloop 13 km, kon elke ronde wat versnellen. Lekker in de modder gaan dabben, het moddergevoel wat aanscherpen. Morgen belooft het een slijkboel te worden, daar in Hulshout.
Vrijdag 5 januari 2006, Duurloop 13 kilometer, heerlijke zachte regen. Het ging redelijk goed, de benen deden geen pijn, alleen de maag pruttelde tegen. Morgen een 13 km lange trage duurloop, om dan zondag nog eens een klein half uurtje diep te gaan, in Hulshout.
Trage duurloop 15 km, het liep niet soepel dat is het minste wat ik er kan van zeggen. Maar het is voor de goede zaak, ik moet pas half maart in goede conditie zijn. Ook wedstrijden zien als training is nieuw voor mij, het zal moeilijk zijn de knop om te draaien. Zolang de lijn stijgende is, is er geen probleem, op naar Hulshout.
Duurloop, normaal, snel, 16.800 meter, het liep langs geen kanten. De conditie is serieus afgebot, evenals de snelheid, dat word werken. De volgende wedstrijden worden dan ook als training opgevat. Het word nog een lang en zwaar seizoen, in kwaliteit en kwantiteit.
Lange trage duurloop, eerste lange van het jaar. Het ging vlotjes, alleen de laatste 5 km beukwerk tegen de wind. Vanaf vandaag gaan we weer op de voeding letten, er moeten dringend een paar kilo's af. De alcohol verbruik beperken tot het minumum, niet meer snoepen. Keihard trainen, in het laatste seizoen als master 40-45. Vanaf 17 juli schakelen we over naar de 45+ categorie.
1 januari 2007, eerste loop van het jaar, en begin van het trainingsprogramma voor de marathon van Lier. Zwaar opgeblazen gevoel, maar wie niet tijdens deze dagen. De wind was weer van de partij en haalde het tempo omlaag. Zo was de tweede tussentijd geklokt na een 3 km lang stuk tegen de wind. Al bij al een goede opener, schema was 15 km lange duurloop tegen 4:30/km.
Aan alle sportivelingen en bloggers wens ik een sportief en gezond 2007. Dat het een jaar zonder kwetsuren en ziekte mag zijn, kerngezond en topfit. Dat jullie al je goede voornemens kunt realiseren, privé en sportief. Dat iedereen moge sporten, want dat is de basis van een gezond lichaam. Maak er een knaljaar van, geniet.
Tempoloop 13 kilometer, laatste training van het jaar. Zwaar tegen gevallen, ik kon het tempo van de eerste ronde niet aanhouden, geen kracht in de benen om de wind te trotseren, lage hartslag.
Naar jaarlijkse gewoonte wordt op woensdag 26 december 2007 onze kerstcorrida georganiseerd. Met meer dan 600 atleten vorig jaar, hopen we dit jaar minstens evenveel atleten aan de start te krijgen. 
.
.
Het is zondagmorgend 06:45, ik neem mijn ontbijt, een vier uur voor de start van de marathon van Eindhoven.
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
Misschien een doorbraak, het scheenbeenletsel zou te wijten zijn,
Sporten is gezond, maar er alles proberen uithalen,
Zaterdag 24 maart, een grijze vochtige en kille morgend.
Lier 13 januari 2007, voor de eerste keer ga ik alleen naar de wedstrijd.
Zondag 7 januari 2007 12:30, de eerste wedstrijden worden op gang geschoten.
