Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Ik ben op zoek naar de favoriete belgische marathon. Via de knop reageer ken je , je keuze bekend maken. Eventueel met je motivatie, hier komt mijn favoriet. Mijn voorkeur gaat uit naar, de natuurmarathon van Kasterlee. Het is een jonge marathon, door het schone Kasterlee, met zijn vlakke weilanden en pittige bossen. Het lijkt meer op een happening dan op een wedstrijd, het is ook de afsluiter van een zwaar seizoen. Ik hoop dat hij niet te snel groeit, zo'n 500 deelnemers zal wel het maximum zijn. Veleden jaar waren ze er al over, marathon en halve marathon tesamen.
Vandaag een laatste tempoloop, voor de marathon. De grootste vermoeidheid is al uit de benen. Vijftien kilometer in 55:30, ideaal tempo. De warmte sloeg wel een beetje in de benen. De volgende drie dagen trage duurlopen of een recuperatieloop, alle avonden vroeg in bed. Nog drie maal pasta's en dan zouden we er tegen moeten kunnen.
Gisteren een trage duurloop van 10 km. Vandaag een trage duurloop van 20 km. De benen zijn aan het herstellen van de zware halve marathon van Mol. Vooral zwaar door de vochtige warmte. Vanaf nu metaal beginnen pieken naar zondag. Morgen een laatste tempotraining. Dan kalm aan tot zondag en hopen op een superdag.
De eerste seizoens helft zit er bijna op. Nu zondag de laatste wedstrijd, Kortrijk-brugge. Dan drie weken verdiende rust +- 75 km per week, en een rustdag per week. Dan bouwen we op naar de vier volgende marathons. De kustmarathon, Echternach, Etten-Leur en Kasterlee. Vrijdag over 12 dagen, 2 weken Slovenie, om de batterijen op te laden. Daarna starten we de opbouw met een week van 100 km. Eenmaal vlot 16 km /uur volgen een reeks wedstrijden.
Daarjuist las ik het juni-nummer van atletiekleven. Groot was de verbazing toen ik mezelf op een podiumplaats vermeld zag staan. Namelijk de derde plaats, na Eddy Bossiers en Wilfried Wuyts, onder de rubriek de podia, blz 50. Nu is de vraag hoe geraak ik aan die medaille???
Zaterdag 24 juni, 19:00, 28°. De chaos is compleet, eerst vonden we de startplaats niet, dan was er de discussie over welke richting we uit moesten. De camera van rtv heeft alleen oog voor Wilfried Peeters, zou hij hier lopen om te winnen?? Vijf minuten voor de start krijgen we uitsluitsel. De richting waarin we moetn starten, de tegen stand. Bart Lieckens, De Martelaere, Dillen, De Blander, Gaan voor de winst, Weytens, Vets, Wuyts, Bartholomeeusen, Daems, Van Hoof, Van Gompel en mezelf zullen strijden voor een toptien plaats. Ik neem me voor een snelle eerste kilometer te lopen, om te zien hoe ver ik met de toppers mee kan. Eerste kilometer in 3:16, twee grote groepen heb ik moeten laten lopen. In ongeveer 20ste positie, 15de op de halve, vormt zich een trio, met Jan Daems en Peter Nuyts Die tot km 13 aan de rekker zou hangen. Met Jan die evenveel kopwerk verricht is het aangenaam lopen, Tot km 5 in 17:25 lopen we regelmatige km in 3:30. Het is warm toch werd maar een drankpost voorzien op de ronde van 5 km die we 4 maal moeten afleggen. In de lange lus zie ik clubgenoot Bart Lieckens al comfortabel aan de leiding op de tien km, die we doorkomen in 0:35:19. Dit gaat dus snoeihard, maar de benen protesteren niet, ondertussen zijn de atleten van de 6 en de 11 km gefinisht. Samen met Jan bekleden we positie 11 en 12, we lopen kilometers van rond de 3:36 . Kilometer 15, 1:11:45 er zit een besttijd op de halve marathon in, maar we krijgen het moeilijker om het tempo vast te houden. Zekers op het lang stuk vals plat, naar het centrum van Mol toe, kruipt in de kuiten, Jan neemt gelukkig stevig over. Na het centrum lopen we op dezelfde weg richting sporthal , in dalende lijn Voor ons uit loopt Eddy van Hoof, een toptien plaats zit er in. Ik neem de leiding fors over, aan kilometer 16 moet Jan lossen, in een ruk loop ik naar Eddy, erop en erover denk ik. Hij klampt hondert meter aan, maar zijn ademhaling doet het ergste vermoeden. De laatste keer het vals plat, de benen voelen pijnlijk aan, maar ik heb een veilige voorsprong. Ik finish de halve marathon op de tiende plaats in 1:15:45, 10 seconden boven mijn besttijd van 20 dagen geleden in Nijlen. Ik ben in bloedvorm, hopelijk kan ik deze rekken tot volgende week zondag in Kortrijk - Brugge.
Hoewel ik geen prijzenloper ben hoop ik toch een toptien plaats te behalen in de halve marathon in Mol. Er zijn geldprijzen voor de tien eerste mannen en de drie eerste vrouwen. zijnde 250,200,150,125,100,75,62 50,37,25 en bij de vrouwen 75,50,25. Het word wel een moeilijke onderneming. In 2005 elfde in 1:19:09, in 2004 17de in 1:17:19, deze laatste tijd zou tot dit jaar in Nijlen mijn besttijd blijven op de halve marathon.
De benen voelen frisser aan. Vandaag 13 km lange duurloop. Gisteren 20 km lange trage duurloop. De recuperatie is goed, hopelijk zet het zich morgen voort, voor de halve marathon. Ze voorspellen warm weer, dat word afwachtend lopen, en hopen op een sterke finish.
Vandaag de eerste pittige training sinds de marathon van Torhout. Een tempoloop zes rondjes van 2500 meter elke ronde iets sneller. De vijftien kilometer gelopen 0:57:08, dit is iets boven het marathontempo. Gisteren een recuperatieloop, of trage lange duurloop, 20 kilometer. In Mol is het de bedoeling om 1:17:30 tot 1:18:00 te lopen. Dan pieken naar de topwedstrijd van de eerste siezoenshelft Kortrijk-Brugge, de Guldensporenmarathon.
Dat de berichtgeving in de vlaamse kranten ondermaats is, zekers als het om stratenlopen gaat, zijn we nu wel gewoon. Maar dat ze niets over een europees kampioenschap kunnen berichten, vind ik wel straf. Met een vergrootglas heb ik de uitslag gevonden!! Ook de uitslag van de marathon stond erin, daar werden nummer twee tot en met zes zelf vergeten, tot grote hilariteit van de werkcollega's. Plezant is wat anders, ze waren er zekers van dat ik opgegeven had.!?;
Zaterdag staat mijn zevende wedstrijd in zeven weken op het programma. De halve marathon in mol, ook een avondloop. Het word zekers geen recordrace acht dagen na de marathon van Torhout. Eerder een tijd van rond de 1:18:00, als tempotraining voor Kortrijk-Brugge.
De laatste twee dagen een herstelloop gedaan. Zaterdagmorgend 10.5 km aan hartslag - 105. Zondagmorgend 13 km aan hartslag - 103. Echt goede herstellopen om het zuur uit de spieren te lopen. Gaan fietsen zou nog beter zijn omdat de ge- havende spieren minder belast worden. Maar als hardloper verkies ik toch loslopen.
Na het startschot ging de grote massa in beweging, het was met de ellebogen werken om recht te blijven. Een jeugdige 10-km atleet stuikte een paar meter voor mij tegen de vlakte, door het wegspringen van anderen werd het drummen. Na 1000 meter werd de doorgang normaal en konden we voluit gaan, rond km 2 liep ik voorbij Marc Papanikitas en wensten elkaar succes. Bij km vier liep ik enkele sneller gestarte marathonlopers voorbij, in gezelschap van nr 3087 passeerden we de 5 km in 0:18:15. We hadden eindelijk een gelijkmatig tempo te pakken en snelden de ene atleet na de andere voorbij. Na 10 km werd de situatie duidelijker, nu allen de marathon en 100 km lopers nog op het parkoer waren. Mijn vrouw en kinderen hadden zich rond km 11 strategisch uitstekend geplaatst, en wit ons te vertellen dat we 7ste en 8ste liepen. De eerste atleet van de hondert kilometer bevod zich een 100 tal meter achter ons, in de verte zagen we een groepje marathonlopers lopen, met een voorsprong van zo'n 300 meter. We liepen stelselmatig met stevige aflossings beurten het gat naar de vier atleten dicht, juist voorbij de 15 km hadden we hen te pakken (0:56:09). nog geen kilometer verder plaatste ik een versnelling die niemand direct beantwoorde, de volgende 4 km zouden de snelste van de marathon worden. Ik kwam als derde door in een tijd van 1:14:13 na 20 km, de laatste vijf km gingen in 18:05, achter mij kwam Bart de Wispelaere sterk opzetten. We zouden de volgende 12 km samen lopen, we passeerden het 25 km punt in 1:32:58, aan dat tempo zouden we onder de 2:40:00 finishen. Maar ik begin meer en meer last te krijgen van de maag, rond km 28 krijg ik een eerste kramp, voorzichtig laat ik wat lucht ontsnappen. Het rommelen in de maag word erger en nog voor de dertigste kilometer (1:52:24) krijg ik een tweede kramp. nu durf ik geen scheet meer te laten, bang dat ik het dun door de broek ga voelen lopen, km 32 een spanjaard van de honderd km loop ons voorbij, Bart klamp nog aan ik los. Ik probeer nu een rustiger tempo te vinden zo ik de krampen baas kan, vanaf nu drink ik niet meer, aan km 35 (2:11:54) verzeil ik naar een 5de plaats. Nu word het echt een leidensweg ook het scheenbeen begint pijn te doen, even denk ik aan eens te stoppen om te stretchen, maar ik durf niet. Aan km 40 verlies ik ook mijn vijfde plaats, ook de tweede van de 100 km een Italiaan passeerd mij, ik moet echt op de tanden bijten om een beetje tempo te houden, wat kunnen 2200 meter lang zijn. gelukkig lopen we de laatste 500 meter door massa's volk duizenden mensen rijen dik, roepen en schreeuwen de atleten naar de streep. Na 2:42:33 passeer ik de meet we lopen nog een steile brug op naar het groot podium, waar de atleten nog een interview afgeven, alles is natuurlijk geweldig na zo'n lijdensweg. nu ga ik op zoek naar de dichts bijzijnde wc om eens goed mijn gang te laten gaan.
Om half-vijf s'namiddags vertrekken we vanuit Herenthout richting Torhout. Na een laatste nazicht of we alles mee hebben, de kat en de hond eten geven. Rijden wij op een vlot berijdbare autosnelweg, zonder zwaar oponthoud. Iets voor zessen begeven we ons in de drukte, goed twee uur voor de wedstrijd, kun je al over de koppen lopen, atleten van diverse landen lopen in de nationale kleuren rond. Je voelt en ziet aan alles dat die mannen voor een belangrijke wedstrijd staan. De rijen aan de toiletten zijn immens, naast de kleedkamers hebben de mannen beschikking over een wc!!! het vrouwentoilet heeft zes plaatsen dus ga ik daar maar onder een afkeurend gemor, gaat deze Litouwer toch zijn gang. Nog iets drinken in de geimproviseerde podiumzaal, nummer opspelden, drinkbusjes vullen, zien wie er zoal is. De belgische 100 km-ploeg passeerd de revue, de hollanders zijn opvallend afwezig, waarschijnlijk een café gaan opzoeken met een tv-scherm om hun nationale voetbalploeg aan te moedigen, het is 19:30 ik begeef me naar de startplaats. Er zijn vier aparte startvakken voorzien, een voor de wandelaars, een voor de 10 km lopers, een voor de marathonlopers en een voor de super-atleten van de 100 km. Daar zie ik voor mij de meest bekende gezichten, Marc Papanikitas, Lucien Taelman, Ivan Hoste. In het startvak van de marathon herken ik niemand, er staan wel opvallend veel westvlaamse marathon-atleten bij de 100-km lopers. Dat vak bevind zich voor ons, gescheiden door een ijzeren hek, de ultra-lopers uit verschillende landen groeten elkaar hartelijk. De hekken gaan open een enorm gedrum ontstaat, als dat maar goed komt de 10 km-lopers, marathonlopers en 100 km lopers zijn door mekaar gemengd. Van vijf jaar geleden heb ik onthouden dat we na 250 meter in een flessenhals terecht komen, dat gaat spectaculair worden. Het kippevelmoment komt eraan, onder muziek van vangelis word de laatste minuut afgeteld, de spanning stijgt ten top.
Mijn atletiekclub heeft tijdens de jaarlijkse barbecue, de gloednieuwe site van ac herenthout voorgesteld. Omdat ik een wedstrijd had was ik niet aanwezig op de barbecue, voor de eerste maal in vijf jaar. De site ontworpen door Hans kreeg de toepasselijke adresnaam www.herenthoutseac.be. Het is echt de moeite om er eens rond te dwalen, zelf als je geen clublid bent. Langs deze weg wens ik hen een onderhouden toekomst.
Het Joggerke zesde in marathon nacht van vlaanderen.
Hier al een kort berichtje over de nacht, van Vlaanderen marathon. Ik ben er zesde geeindigd ondanks maagkrampen. Wel teruggevallen van een derde naar een zesde plaats. Hier volgen de tussentijden na elke vijf km.
13:00 nog zeven uur te gaan. De spirelli's zijn naar binnen gewerkt. Nu een uurtje in de zetel liggen. De mentale voorbereiding kan beginnen. De gedachten dwalen af naar de marathon. De voorbereiding, de collega lopers, het startschot. De eerste twee drie kilometers het ideale tempo zoeken. Het juiste groepje vinden, tot km 25 - 26, nu is het ieder voor zich. De benen zijn nog sterk, er zit een goede tijd in. Nog even de kat uit de boom kijken, km 32, nu geven we alles wat we nog in ons hebben. Km 38 die benen doen zo'n pijn, dat het bijna heerlijk is, een knaltijd zit er aan te komen. De toptien wenkt, daar hebben we al die opofferingen voor gedaan, even nog op de tanden bijten. Daar is de finish, waar staan vrouw en kinderen, ik glunder, die tijd had ik echt niet verwacht.
Laatste online inschrijvingsdag voor Kortrijk - Brugge.
Vandaag 24 uur voor de marathon van Torhout was het de laatste inschrijvingsdag voor de guldensporenmarathon Kortrijk - Brugge. Dus dat werd met deze gedaan, 22 euro val-atleet. Vandaag een recuperatieloop afgewerkt, hartslag -110. Het ging al iets soepeler als gisteren (frisser). Hoe meer het uur van de marathon nadert hoe groter de onzekerheid, zelf al is het mijn 23ste. Gelukkig kunnen we dat meestal omzetten in een positieve stress, en is het startschot de bevrijding.
De benen zijn nog altijd zwaar en loom. Dit komt door de warmte en door mijn topvorm te rekken, nog goed twee weken. Morgen nog een rustige 10 kilometer. Net zoals vandaag, een trage duurloop. Dan vrijdag platte rust tot we vertrekken. S'middags een spaghetti en om vier uur nog twee boterhammen en een banaan. Dan rond 16:30 richting Torhout.
Nog drie dagen tot de marathon van torhout. Hopelijk is het morgen al heel wat afgekoeld. Dan kunnen we nog drie dagen recuperen. Want gans de dag buiten werken met dit weer, is ook niet alles, klinker en betonwerken!! Daarna nog 15 km lange duurloop gedaan. De merodese bossen liggen er droog en stoffig bij. K'was eerst van zin om 20 km te lopen, maar de recuperatie is niet optimaal. Dus ben ik gestopt na mijn derde ronde, zware benen en dorst. Morgen en overmorgen recuperatielopen, maar daarover later meer.
Na een zware werkdag onder de zon. Uitgeput en gebakken, daarna nog een trage duurloop van 15 kilometer. Ik was content dat k'weer thuis was. Een sportdrankje en goed eten. Toch ben ik nog niet op mijn plooi. Ik hoop dat er snel wat afkoeling komt. De hitte vreet gulzig aan de reserves. Vrijdag, de dag van de marathon verlof genomen, het zal nodig zijn.
Deze morgend voor de grootste hitte, tempoloop van 25 km gedaan. Amper 12 uur na de wedstrijd in, Voortkapel (10 mijl bij 31°). Hier volgen de tijden per blok van 5 km.
Voortkapel 17:45 De km voor de jongens is van start gegaan, 31 graden. Voor die jonge gasten is het een hels karwei. Jorgi en Kenney eindigen bij de eerste acht. Om zes uur gaat de 10 mijl van start. Weinig volk, maar een paar goede atleten. Mijn vierde plaats van vorig jaar evenaren word zeer moeilijk, Bart Lieckens, Sus Renders en Gino Lauwen zijn van de partij. De start is behouden toch durven Gino en ik niet te volgen, we komen de eerste km door in 3:40. de tweede km gaat al sneller toch word het gaatje tussen Bart en sus en Gino en mij groter. Na zes km krijgt Gino het moeilijk, ik passseer de tweede ronde als derde op een minuut van de koplopers. Mijn tempo zakt zienderogen zelf 3:45/km haal ik niet meer, toch loop ik op een veilige derde plaats. De laatste km besef ik dat ik misschien nog onder het uur kan lopen, ik versnel maar finish in 1:00:09 (marathontempo). Mijn vrouw Carine loopt de 8.6 km, ook zij heeft het moeilijk in die hitte. Toch finisht ze kranig in 0:45:05.
De pistemeeting in Herentals is in de hitte afgevoerd, mijn twee atleetjes verkozen het frisse water van het zwembad. Wie kan ze ongelijk geven? De jogging gaat wel door, tot nader order. Het is goed voor mij te wennen aan de hitte. Het zal volgende vrijdag maar een vijftal graden frisser zijn, voor de marathon.
Vandaag drukke loop-agenda. 13:30 medaillemeeting Herenthout. Deze vind plaats in het bloso-centrum te Herentals. Benjamins jongens: 60-hoog-kogel-hockeybal. Puppillen jongens 60-ver-kogel-discus. Daarna gaan we naar Voortkapelvoor de jogging. Om 17:40 de kilometer voor kinderen onder de 12 jaar. 18:00 start de 10 mijl, waar ik aan deelneem. 18:21 de jogging van 12.9 km voor mijn vrouw Carine.
Vandaag trage duurloop van 20 km gedaan. Het was een warme dag, dus heb ik goed wat water gedronken voor het vertrek. De 20 km redelijk rustig met soepele tred afgewerkt, alleen laatste km in 3:50/km. Thuis aangekomen een lekker sportdrankje. en dan de douche in, eten en een bord aardbeien. Daarna nog een liter water, en wat droge koekjes. Na al die gepresteerde arbeid mag een mens zichzelfs iets gunnen.
Vandaag, een intensieve wisseltempoloop. Stukken van 16 km/uur afwisselen met stukken van 17 km/uur. Iets te hevig als training, maar ja als de form er is ben ik moeilijk in te tomen. Morgen en overmorgen, rustige trainingen. Zaterdag de kraan nog eens open draaien.
Deze week bouwen we de trainings- kilometers af, wel nog 3 * 20 km of meer. Een goede 115 km, gisteren 13 km, vandaag 20 km. Donderdag 20 km en zondag 24 km, zaterdag wedstrijd- dag een 10 mijl in Voortkapel.
Zondag 04 juni 13:45, de laatste kinderjogging is afgelopen. Ik spoed me naar de wagen om mijn wedsrtijdkleren aan te doen. In mijn haast vergeet ik tepels en oksels in te wrijven met vaseline. Dat zal me na de wedstrijd zuur opbreken, bloedende tepels!!! De weg van de auto naar de start gebruik ik om los te lopen. 13:55 iedereen word aangemaand om zich aan de start te begeven. Nu heb ik even tijd om de tegenstand in te schatten, ik zie mezelf eindigen op een 15de plaats. Het startschot weerklinkt 500 lopers schieten op gang, zelf gestart vanop de derde rij spurt ik naar het tweede groepje, juist achter de groep met favorieten, we zijn met een 20-tal. Na de tweede km komt de eerste schifting, (6:28 na 2 km), nog een viertal probeerd de sprong naar de eerste groep. Ikzelf probeer mijn eigen ritme te vinden en loop weldra alleen, maar niet voor lang daar is Eric Glasee al in mijn spoor. Het lukt hem om in een km, tweemaal mijn hielen aan te trappen, de doorkomst op 5 km gaat in (17:16) nog iets te snel. Rond km 6 moet Eric afhaken en krijg ik gezelschap van Nid Rumphakwaen, een uitstekende bochten loper, na elke bocht moet ik me reppen om in zijn spoor te blijven. Zo beslis ik maar het tempo te maken, een dikke hondert meter voor ons uit loopt Benjamin Tuffin het ideale mikpunt. De 10 km komen we door in (0:35:24) Een goede eindtijd in het verschiet, na 14 km hebben we Benjamin te pakken. Een goede 70 meter voor ons loopt Dirk Goevaerts, die pak ik nog voor km 16, de 15 km passeerden we in (0:53:34). De laatste ronde, na km 17 neemt nid over en legd er de pees op, 100 meter voor ons loopt Pascal Kaers, de jacht is geopend. Juist voor km 20 hebben we hem te pakken, nu begin ik het moeilijk te hebben om nid tempo te volgen 20 km in (1:11:35), ik moet lossen. Na veel luide aanmoedegingen van de supporters, loop ik nog een goede laatste rechte lijn en finish in een schitterende tijd van 1:15:35 op de 12de stek.
Het geklungel van de Belgische en Vlaamse atletiekbond, kennen we al. Ouderwets, De baan telt alleen om hun ledental hoog te houden. De atleten, die dag in dag uit trainen laten ze gewoon in de kou staan. Een schrijnend voorbeeld was het podium voor het belgisch kampioenschap marathon. Daar waren zelf geen medailles aanwezig, laat staan dat er iemand aanwezig was om ze uit te reiken. De halve marathon in Nijlen is natuurlijk een kleine organisatie dat teerd op vrijwilligers. Maar dat het parkoer zelf niet autoluw is, vind ik toch erg, soms moesten we tussen het verkeer slalomen. Meerdere atleten deden hun beklag over de tijd die achter hun naam stond. waaronder mijn vrouw Carine die 20 seconden meer gekregen had, op haar stopwatch had ze 23:33 en op het blad stond 23:53.(ze was niet de enige) Ook het podium-gebeuren liep in het hondert, zo werden sommige atleten niet opgeroepen. Een ander minpunt is dat sommige masters zich inschrijven als senoirs, omdat ze dan gemakkelijker prijs lopen. Dit zowel bij de mannen en de vrouwen.
Samen met vrouw en kinderen in Nijlen gelopen. de kinderen de kidsrun van 1 km. Jorgi werd zesde, Kenney negende. Mijn vrouw Carine liep de 5 km. Ze werd derde vrouw in een tijd van 23:53, 38ste in totaal op 157 atleten. Ikzelf werd 12de in 1:15:35, dat is ruim anderhalve minuut sneller dan mijn PR. Een gemiddelde van 3:35/km, mijn tweede besttijd in 9 dagen. Het is een tijd die meer aansluit op mijn bestijd in de marathon (2:37:02). Nu nog een goede marathon en ik zal dit jaar een grote stap voorwaarts gezet hebben. Met andere woorden een knalseizoen.
Als je een PR wilt lopen, ben je beter goed voorbereid. Calculators zijn er in alle vormen en uitzichten te vinden. Ik gebruik die van de website van runners world. Onder het tabblad traning, vind je onderaan de calculators. Zo leer ik dat mijn gemiddelde km/tijd 3:38 moet zijn om de halve marathon in 1:16:30 te lopen. Om onder de 1:16:00 te lopen moet ik 3:36 aanhouden, 3:39 de km is juist genoeg om mijn pr te breken. Nu nog, de form, de tegenstand, de weersomstandigheden, de goede dag.
Gisterenavond ingeschreven voor nacht van vlaanderen (marathon) 16-06-2006. Stiekem droom ik er van ooit eens een 100 km te lopen, maar die trainingen!! Zekers die ultratrage lange duurlopen. Maar ja het ging over de marathon nvv. Ik weet nog niet goed hoe ik die zal aanpakken, een veredelde trainingsloop? Toch gaan voor tijd en plaats??, erna nog twee belangrijke wedstrijden. Halve marathon in Mol, een klassiekker, en de guldensporen marathon, eveneens het vlaams kampioenschap marathon. Nu ik niet 100 % heb kunnen gaan in het Belgisch kampioenschap, werd het VK een hoofddoel.
Ondanks de verkoudheid, heb ik een goede trainingsweek achter de rug. De duurlopen gingen vlot, alleen de lange tempoloop viel wat tegen. Vandaag en gisteren een 15 km lange loop gedaan, in 1:02:00 en 1:06:00. De hartslag bleef in de aanbevolen zones -125 en -115. Nu valt het nog af te wachten hoe ik het wedstrijdtempo ga verteren. Daarvoor zullen we moeten wachten tot zondag 14:00 Nijlen.
Vier dagen scheiden me van het volgende doel. De halve van Nijlen, met de snotvalling gaat het alsmaar beter, dus beginnen we er in te geloven. Het moet natuurlijk nog een stuk beter die gezondheid. Toch moet men zich al een paar dagen op voorhand op peppen, om het beoogde doel te bereiken. Het beloofd in elk geval een spannende race te worden. Met veel goede regionale atleten die gaan strijden voor het provenciaal kampioenschap. Ook anderen die gaan voor een goede tijd. Het weerbericht meld droog weer en een 20 tal graden. Laat ze dus maar komen die 21.1 km.
Zware week tot nu toe maandag opgestaan met surieuze keelpijn. Toch maar gaan werken, en lopen. Maandag 15 km trage duurloop. Dinsdag 20 km lange recuperatieloop. sinds dinsdag is de keelpijn beter, maar heb ik een serieuze snotvalling. Vandaag lange tempoloop 31 km. Had in het begin zware benen, met het vorderen van de km ging het beter. Na 25 km zat ik erdoor, dat werd dus knokken tegen de pijnlijke benen en de wind.
De laatste twee dagen een herstelloop gedaan.
