Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een trage duurloop van 10.150 meter gelopen in 0:48:34, hsm 119. Het was eigenlijk al iets te snel gelopen, soms had ik de indruk dat ik niet sneller kon. Natuurlijk is dat gewoon een perceptie, als het in de bovenkamer als trage duurloop geprogrammeerd staat. Toch had ik weer iets meer last van het scheenbeen, waarschijnlijk te wijten aan de dag shopping van gisteren. Ik moet dus voorzichtig en waakzaam blijven, als ik een herval wil vermijden, en dat wil ik natuurlijk. Het is nog altijd balanceren op een dunne lijn, niet teveel hooi op de vork, niet teveel willen versnellen. Zondag loop ik mijn vierde marathon van het jaar in Geldrop, dat op zich is al een succes. De planning is dertig kilometer aan 4:15/km te lopen en dan waarschijnlijk de muur tegen komen. Een eindtijd tussen de 3:05:00 en de 3:10:00 zal al een mooie prestatie zijn, de afstand is officieel 42.500 meter. Morgen een achttal kilometer loslopen, de rest van het gezin loopt in Lier de vijf kilometer, supporteren dus.
Vandaag een trage duurloop van 10.600 meter gelopen in 0:52:53, hsm 116. Toch wel een moeilijke start vooral die eerste kilometer in 6:00 rond, rond uit traag. Het was nu wel de bedoeling om traag te lopen, maar dit was echt door stijfheid. Een kleine prijs voor de snellere training van gisteren, de recuperatie is je dat nog niet. Na de tweede kilometer geraakte ik op gang en haalde ik de twaalf kilometer per uur. De achillespees was al iet minder gevoelig dan gisteren, het tempo lag dan ook een stuk lager. Morgen staat er eenzelfde training van rond de tien kilometer op het programma, rustig lopen wel te verstaan.
Vandaag een duurloop van 15.250 meter gelopen in 1:03:26, hsm 139. Het ging redelijk vlot, alleen de eerste kilometer was trager dan 14 km/uur, (4:28). Daarna ging het vlot onder de 4:12/km, zonder echt te moeten forceren. Ik voelde wel dat ik me moest reppen om het tempo te halen, maar was nooit buiten adem. Het enige spijtige was een knagend gevoel aan de rechter achillespees, dat word ijs leggen. Zoals al een paar keer aangehaald, de progressie is er traag maar gestaag, dus ben ik tevreden. Voor ik weer op mijn beste niveau zal zijn moet je er al snel drie maand bijrekenen. Gelukkig heb ik niet teveel dieptepunten, en kan ik het blijven opbrengen, om weer en wind te trotseren. Na spijkenisse, half december, gooi ik het over een andere boeg, genoeg getraind op volume en inhoud dan. Tegen dan word het tijd de snelheid wat aan te scherpen, en een paar crossen en kortere wedstrijden te lopen. De volgende drie dagen staan in het teken van actieve recuperatie, met morgen een trage duurloop van 10 km.
Vandaag een lange trage duurloop van 20.550 meter gelopen in 1:40:12, hsm 121. Het ging nog niet vanzelf, zoals het eigenlijk zou moeten, de quadriceps voelden licht pijnlijk aan. Ik had nochtans een lange warme thermische broek aan, de benen staan nog niet op scherp. Deze trainingen zou ik nochtans meer moeten doen, goed voor de weerstand en toch niet te vermoeiend. Het tet natuurlijk goed op als je twee twintiger en een dertiger per week kunt trainen. Dat zal voor 2011 zijn, een jaar waar ik weer op mijn beste niveau wil komen, stap per stap. Voor deze winter zal er een evenwicht tussen uithouding, weerstand en snelheid gevonden moeten worden. Maar eerst nog een zestal weken volumetraining zonder al teveel snelheid, eerst aan een sterk gestel werken. Zo staat er morgen een duurloop van vijftien kilometer op het programma, proberen de 14 km/uur aan te houden. De training van vandaag is 150 meter langer dan in de bijlage, de passage door het Merodese bos, met slechte ontvangst, Is de schuld daarvan, een bos met veel draaien en keren tussen de bomen.
Vandaag een trage duurloop van 15.500 gelopen in 1:21:17, hsm 114. De benen wisten nog van de training van gisteren, zware en gevoelige spieren en pezen. Het was dus de bedoeling om volume en recuperatie te trainen, wat zeker gelukt is. In het begin en na de training wel wat last van het scheenbeen, dus is het opletten geblazen. Opbouwen en progressie maken is de bedoeling, maar niet ten koste van alles. Het zal deze week dus wikken en wegen zijn wat kan en mag, en wat erover is. De bedoeling is deze week de 120 kilometer te halen en een marathon te lopen. Normaal moet ik dit aan kunnen zolang ik maar goed luister naar mijn lichaam. Morgen staat er een trage duurloop van 20 kilometer op het programma, volume training dus.
Vandaag een lange duurloop van 26.000 meter gelopen in 1:51:36, hsm 130. De benen waren nog niet volledig hersteld van de zware marathon van Kasterlee. Het ging weliswaar veel beter dan de vorbije zes dagen, het was ook de eerste volle training. Spijtig genoeg kwam ik een paar meters tekort om de 14 km/uur te halen, ongeveer 1 sec/km. De temperatuur was ook langs de lage kant en de wind een fractie voelbaarder de 14 dagen geleden. Toch was ik nu iets sneller en was de hartslag lager dan 14 dagen geleden, een lichte progressie. Het einde was wel minder dan de vorige lange duurloop, maar dat kwam door het gemis aan frisheid. Volgende week hoop ik de volgende stap te zetten, iets sneller en iets rapper lopen, sterker worden. Er staat volgende week-end een volgende marathon op het programma, de marathon van Geldrop. Deze is iets lichter dan Kasterlee, de afstand zal dit jaar meer dan twee kilometer schelen. Ik hoop op een eindtijd tussen de 3:05:00 en 3:10:00, daarvoor zal ik beter moeten doseren. Morgen staat er een vijftien kilometer lange trage duurloop op het programma.
Vandaag een herstelduurloop van 11.300 meter gelopen in 0:59:37, hsm 103. Het was nu niet direct nodig, deze herstelduurloop, maar ik hou me aan mijn planning. De rusthartslag was zelf zo laag als of ik nu al in topconditie ben met 35 hsm. Een van de kleine problemen is dat de ontstekingshaarden nog niet volledig voorbij zijn. Toch is er een probleem dat de rest zwaar overschaduwt, de vier kilo overgewicht. Vandaag kreeg ik het gezelschap van mijn zoon Jorgi die vijf kilometer losliep. Nu woensdag werd hij met zijn ploeg vlaams kampioen scholencross en hij had last van zware benen. Dus een rustige duurloop met zijn pa was welgekomen om actief te recupereren. Hij heeft zijn trainingen de laatste tijd verwaarloost en is zich ervan bewust dat het anders moet. Voor mezelf was deze hersteltraining welgekomen om morgen met frisse benen de lange duurloop aan te gaan.
Vandaag een trage duurloop van 12.600 meter gelopen in 1:01:25, hsm 121. Eindelijk de 12 km/uur gehaald vijf dagen na de marathon van Kasterlee. Het zat dus behoorlijk vast in de benen, vandaag zonder pijn de 12 km/uur gehaald. Er zit wel nog wat stijfheid in het getroffen scheenbeen, en een stijve heup. De voetpezen zijn ook nog wat gevoelig, maar alles gaat de goede kant uit. Het gewicht nog wat naar beneden krijgen en een paar maand blessurevrij en we zijn weer vertrokken. Nog heel wat werk voor de boeg dus, maar er voor werken hoort er nu eenmaal bij. Morgen een rustige trage duurloop om de benen nog wat beter te laten herstellen.
Vandaag een trage duurloop van 14.800 meter gelopen in 1:17:51, hsm 111. Zo kruipt het herstel langzaam voor uit, stapje voor stapje verdwijnt de pijn uit de benen. Het werk dat ik deze week voorgeschoteld krijg, help daar niet echt bij, zwaar werk deze week. Maar we mogen niet klagen het kan nog vele malen erger, dus gelukkig zijn met wat we hebben. De training van vandaag was zeer rustig en het tempo was vlot aan te houden. De pubis doet nog het meeste pijn, de andere ontstekingshaarden lijken onder controle. Voor de twee volgende weken lijkt het er op dat ik veel vrije tijd ga hebben, waarschijnlijk economisch of technish werkloos, dan zal ik de training wat kunnen opdrijven. Niet dat ik dit jaar nog mirakels verwacht, met een stevige basis het volgende jaar ingaan is voldoende. Morgen staat er een duurloop van twaalf kilometer op het programma, en dan week-end, ik zie er naar uit.
Vandaag een recuperatieloop van 11.000 meter gelopen in 0:58:45, hsm 110. De benen waren nog te zwaar en de spieren te stijf dus een recuperatieloop gelopen. Het herstel valt wat zwaarder uit dan verwacht, de bovenbenen lijken van beton. Een van de problemen is dat ik juist met de vroege sta en nooit fris aan een training begin. Maar als ik tegen volgende week zondag weer over al mijn mogelijkheden beschik is het goed. Voor morgen staat er een trage duurloop op het programma, de benen beslissen over de afstand.
Vandaag een herstelduurloop van 9.000 meter gelopen in 0:51:30, hsm 105. De benen deden nog evenveel pijn als gisteren, getuige daarvan de 6:35 op de eerste km. Gelukkig beterde het met de kilometers, ik voelde de pijn in de benen zo wegzakken. Met de laatste kilometer in vijf minuten rond, daar kon ik echt wel met leven. Ik hoop dat het zo verder blijft evolueren, en ik tegen zondag een kwaliteitstraining kan afwerken. Zondag tien dagen staat er een volgende uitdaging op het programma, de t'is voor niks marathon in Geldrop. Morgen staat er een uurloop op het programma, in één uur zoveel mogelijk meters verzamelen.
Vandaag een herstelduurloop van 7.000 meter gelopen in 0:43:00, hsm 105. De bovenbenen leken wel beton en meer als deze training kon er niet van af. Gelukkig is het deze week een afbouwweek, 90 kilometer lopen is ruim voldoende. Het zal nodig zijn na de toch wel zware marathon van Kasterlee, zeker het tweede deel. Met het scheenbeen gaat het gelukkig nog goed, ondanks de zware belasting in de modder. Alleen de voetpezen en de pubis hebben er geen deugd van gehad, de pijn is goed voelbaar. Ik veronderstel dat ik tegen donderdag, het grootste deel van het herstel achter de rug heb. De paar stappen die ik overgeslagen heb, zullen dan op het eerste gezicht niet teveel last bezorgen. Vandaag was het grootste probleem de pijn in de quadriceps, met een kleine foullee tot gevolg. Morgen hoop ik een paar procent te verbeteren, en zo elke dag wat sneller en langer. Tot ik de 12 km/uur haal en dan het schema weer oppikken, hopelijk gaat het vlug.
Er was snel volk aan de start in Kasterlee, maar een snelle wedstrijd zal het niet worden. De wateroverlast was te groot en het bleef maar miezeren, gelukkig was het redelijk warm. Ondanks het slechte weer kwam er veel volk aan de start en zat de ambiance er goed in. De start werd gegeven door oudwinnaar Jef Smits, en ze gingen er nogal vandoor de snelsten. Ik geraakte snel in het ritme, maar voelde al snel dat het iets te hoog gegrepen was, dit tempo. Toch ging ik het ritme zolang mogelijk het tempo vasthouden, maar op de onverharde wegen was het te zwaar. Om nog maar te zwijgen van de toestand in het bos, modder enkeldiep, soms meer als 500 meter na een. De eerste ronde kwam ik door in 1:24:35, maar de ronde was wegen onloopbaar een kilometer ingekort. Na de eerste ronde was het beste er af en de tweede passage door veld en bos, was ondoenbaar. Mijn foullee was gehalveerd en ik had geen grip meer in de modder, de taagste kilometer was 6:45. Dit om maar aan te geven dat het volledig op was, ik bereikte de finish als 28ste in 3:07:15. Toch ben ik blij dat ik de uitdaging aangegaan ben, ik heb nu een goede lange duurloop in de benen.
DE HEL VAN KASTERLEE.
Vandaag binnen een paar uur start de uitgeregende marathon van Kasterlee. We zullen het niet droog kunnen houden, de voorspelingen geven gans de dag regen. Er zou ook nog eens een stevige wind komen opzetten, maar de wedstrijd gaat door. Het word dus een ware veldslag, gelukkig loop ik met het idee, het is een lange duurloop. De mannen die gaan voor de winst zullen zeer tactisch moeten lopen, om het te halen. Zoals reeds aangehaald is mijn doel tussen de 3:15:00 en 3:30:00 te lopen. Wat gezien de actuele vorm en de staat van het in normale omstandigheden al zwaar parkoer is. Deze avond breng ik wel een verslagje uit, hopelijk met de nodige voldoening.
Vandaag een trage duurloop van 8.060 meter gelopen in 0:39:23, hsm 121. Het was een trage duurloop met op het einde een paar korte versnellingen. Die maakten duidelijk dat de grote vorm er belange nog niet is, niet onverwacht natuurlijk. Het word morgen een superzware wedstrijd, zeker voor degenen die nog niet in vorm zijn. Maar ook voor de protagonisten op de overwinning word het een uitputtingsslag. Spijtig genoeg hoor ik er dit jaar niet bij, ik hoop er volgend jaar weer mee te doen voor het podium. Dit jaar word het uitlopen van de marathon een doel op zich, ik schat de eindtijd tussen de 3:15:00 en de 3:30:00. Op voorwaarde dat ik na de dertig kilometer stand hou, we zullen er in elk geval voor gaan. Had het niet de marathon van Kasterlee geweest, was ik zeker niet vertrokken, zelf de halve niet. Ik heb nu eenmaal een nauwe band met deze wedstrijd en ben in de vorige zes editie's gefinisht. Op naar de zevende, en hopelijk houden de pezen en de wilskracht stand.
Vandaag een trage duurloop van 10.200 meter gelopen in 0:50:36, hsm 123. Zoals te zien aan het hartslaggemiddelde, was het iets zwaarder als voorzien. Met de wind die er stond is het moeilijk het tempo te regelen, wind mee te snel. Wind tegen is het beuken als een knotwilg op een open vlakte, best zwaar dus. Toch hield ik er een redelijk goed gevoel aan over, zeker tegen de wind, voelde ik kracht in de benen. Hoewel de training van woensdag nog in de benen zat, maar dat moet morgen al beter zijn. Ik zie er wel wat tegen op, om te starten onder deze zware omstandigheden, op een zwaar parkoer. Morgen staat er een losloopje van een achttal kolometer op het programma.
