Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Binnen drie uur is het zo ver de marathon van Kasterlee, de hel van Kasterlee. Een van de hoofddoelen van mijn loopseizoen, en laatste marathon van het jaar voor mij. Ik hoop dat de organisatie het parkoer gekeurd heeft en aangepast indien nodig. Het zal er ongetwijfeld zeer vettig bijliggen, maar spikes zijn geen optie voor een marathon te lopen. Met 1250 man gaan we aan de start staan, waarvan 350 de marathon zullen lopen. Spijtig dat ze daar geen aparte start voorzien, want het is en blijft een hele meute. De ambitie is op het podium te geraken, zoals dat elk jaar de ambitie is. Het is me wel nog maar éénmaal gelukt, met een tweede plaats in 2005. De andere drie editie's ben ik vierde geeindigd, net naast het podium dus. Vandaag staan er zekers twee kleppers aan de start, Jan Daems driemaal het podium, waarvan éénmaal winaar, van de eerste editie, en Paul Mertens runner-up verleden jaar. Reken daarbij elk jaar een paar minder gekende maar daarom niet minder sterke atleten bij en het word weer een zware opdracht om het podium te halen, maar we gaan er alles aan doen....
Vandaag een losloop van 8.330 gelopen in 0:41:01, hsm 109. De eerste drie kilometer waren uitermate traag, zoals gepland. De volgende drie kilometer al een stuk vlotter, het ging redelijk. Het laatste deel rustig uitgelopen, ik had verwacht dat de hartslag wat sneller en lager ging zakken, nog niet 100 % gerecupereerd. Maar morgen is het D-day de wedstrijd waar ik naartoe gepikt heb. Morgen zullen we weten of de planning in orde was.
Een dag voor de marathon van kasterlee, elke morgend een gezondheidsrapport. Deze morgend viel het mee met de pijn in de onderrug, een wat stijfheid meer niet. Het warmtecompress en de spierontspanner hebben hun werk goed gedaan. Met het rechterbeen ging het ook iets beter had ik de indruk, alleen de heup. Het ziet er al bij al positief uit voor zondag, was er niet die neusverkoudheid die opkomt. Maar als het daar bij blijft, een iets meer snot wegsnuiten kan er nog wel bij. Het weer daar en tegen laat het serieus afweten, ze geven vandaag nog regen. Dat is er iets teveel aan om het parkoer beloopbaar te krijgen, zeker de boswegen.
Vandaag een trage duurloop van 10.300 meter gelopen in 0:48:32, hsm 116. Het was een trage duurloop met zes versnellingen van twehonderd meter. De benen voelden minder goed aan dan de twee laatste dagen, zie hartslag. Waarschijnlijk ligt het aan een lichte vermoeidheid, deze nacht slecht geslapen. De grote goesting om te gaan lopen was er ook niet, en verbeterde niet tijdens het lopen. Normaal doe ik deze namiddag nog een 20 kilometer op de ergometer.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
20.000
0:34:46
34.516
75
74
625
Deze namiddag 20.000 meter op de ergometer goed voor 0:34:46, hsm 74. Met de weerstand op75 watt, rustg ronddraaien, wat voldoende leek om de pijn in de benen te voelen. Eigenlijk begrijp ik het niet goed ik zou superfit moeten zijn, maar het gevoel is anders dan fit zijn. Morgen staat er enkel de 8 kilometer loslopen op het programma, voor de rest goed rusten.
Twee dagen voor de marathon van Kasterlee, elke morgend een gezondheidsrapport. Laten we met de deur in huis vallen, die onderrug is nog altijd redelijk pijnlijk. De remedie is warmtecompress aanleggen en verstevigende rug-oefeningen. De rest van de problemen lijken in meer of mindere mate goed te zullen komen. Aan het rechterscheenbeen zal ik de volgende twee dagen steunkousen moeten dragen. Met de linkervoetpees gaat het ondertussen weer een iets beter, 35 kilometer, pijnvrij lopen moet lukken, een volledige marathon pijnvrij lopen is al lang geleden. Vandaag staat er een trage duurloop met een vijftal versnellingen over 200 meter op het programma. Ook een 20 kilometer op de ergometer (hometrainer), deze keer gewoon losfietsen.
Vandaag een trage duurloop van 10.470 meter gelopen in 0:48:16, hsm 113. De trage duurloop cresendo gelopen, alleen de laatste kilometer vertraagd. De linker-voetpees kwam bijna in kramp, geen idee door wat dat kwam? Gelukkig ging het snel over, en kon ik gewoon verder lopen, zonder last. Deze namiddag twintig kilometer op de ergometer, rustig ronddraaien.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
20.240
0:30:00
20.480
75
92
540
Deze namiddag 30 minuten op de ergometer goed voor 20.240 meter, hsm 91. Ik kon het niet laten de benen nog eens te testen op de ergometer, aard van het beestje? Eens goed door gefietst en voelen waar de pijnpunten zitten, zonder de gewrichten te belasten. Het rechterbeen is en blijft problematisch, het scheenbeen en de quadriceps deden pijn. Morgen gaan we dat rechterbeen inpakken tijdens de training, een trage duurloop met een vijftal versnellingen.
Vier dagen voor Kasterlee, elke morgend een gezondheidsrapport. Deze morgend is de onderrug minder stijf dan de vorige morgenden. De voetpezen voelen beter aan, het rechteronderbeen is beter. Het lijkt wel de goede nieuws show, en de drie rustige dagen komen er aan. Zo staat er vandaag een trage duurloop van tien kilometer op het programma. Met het weer lijkt het al bij al mee te vallen, rekening houdend met de tijd van het jaar. Als het effectief niet meer regend tot de marathon van Kasterlee, zondag komt het in orde.
Vandaag een tempoloop van 15.330 meter gelopen in 0:58:09, hsm 140. Het ging zeer vlot vandaag zolang ik niet tegen de wind op moest boksen, alleen is dat zwaar. Zekers de vijfde ronde stemd tot tevredenheid, goed tempo kunnen houden, wel meestal wind mee. Maar ik loop wel tegen 85% van mijn maximum aan, dit zou ik een uur moeten kunnen aanhouden. Dat word mogelijk iets voor volgend jaar, daar moet ik nog veel snelheid en weerstand voor trainen. Ik denk wel dat ik tijdens een wedstrijd over 10 mijl onder het uur kan lopen, op dit moment.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
21.560
0:35:00
36.950
75
80
630
Deze namiddag 35 minuten op de ergometer goed voor 21.560 meter, hsm 80. Met de weerstand op 75 watt soepel rondpeddelen, alleen de laatste tien minuten vol. De benen geven weinig afval na de tempoloop van deze morgend, goede recuperatie? Het zal toch maar morgenvroeg zijn dat ik de naweeen van de trainingen van vanddaag zal kunnen inschatten.
Vijf dagen voor Kasterlee, elke morgend een gezondheidsrapport. De lage rug blijft voor problemen zorgen, drie keer ben ik wakker geworden. Ik moet dan van positie veranderen en de pijn gaat dan weg, best lastig. Voor de rest gaat het beter de voetpezen herstellen goed na een training. Het word een routine, het stretchen van de kuit en achillespezen, de volta-patch. Het rechter onderbeen is ook aan de beterhand, de kuit voelt goed aan. Straks staat de laatste tempotest voor de marathon op het programma. Morgenvroeg weet ik dan precies waar de kleine pijntjes zitten, en heb ik vog ruim drie dagen om er van te herstellen.
Vandaag een trage duurloop van 15.620 meter gelopen in 1:16:34, hsm 113. Deels gelopen in het bos met veel waterplassen en lange stroken modder. Kwestie om zondag niet voor verrassingen te staan en wat moddergevoel te hebben. Zekers in de bochten is het nodig de techniek wat bij te schaven, zo glad is het. De onderrug ondervond weinig last tijdens het lopen, de kuit was pijnlijk. Ik had het onderbeen goed ingetaped en een steunkous er over gedaan. Het gevoel was veel minder goed dan gisteren, de vorm van de dag zal bepalend zijn.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
20.000
0:32:58
36.400
75
79
593
Deze namiddag 20 kmiloeter op de ergometer in 0:32:58, hsm 79. Met de weerstand op 75 watt, de laatste tien minuten goed doorgegeven. Dit om te testen in welke conditie de benen zijn, hersteld of herstellende? Het staat buiten kijf dat de benen nog herstellende zijn dat is voor donderdag tot zaterdag. Morgen staat er een vijftien kilometer lange tempoloop op het programma.
Zes dagen voor Kasterlee elke morgend gezondheidsrapport. We beginnen met de onderrug, deze is stijf en verkrampt. Het is uit de onderrug dat de kracht moet komen in de modder en de beklimmingen, en op de landwegen en boswegen zal het vettig liggen. De rechterkuit en bij gevolg het rechteronderbeen voelen niet 100% aan. De beide voetpezen zullen een last blijven zolang ik loop, gelukkig is de grootste last te bestrijden met stretchoefeningen en volta-patch. Ik heb nog zes dagen om een beter fitheids gevoel te krijgen. De weersverwachting voor Kasterlee deze week zijn.
Vandaag een lange duurloop van 21.190 meter gelopen in 1:34:55, hsm 124. Gisteren was het wroeten in het zand, vandaag knokken tegen de wind. Geef mij dan maar wind, In het mul zand zal ik dan wel lekker liggen zonnen. Het gevoel in de benen was al iets beter dan gisteren, waar bleef die kramp? De langste training voor deze week zit er op, de marathon van Kasterlee niet mee gerekend. Woensdag ga ik nog een tempoloop van een uur doen, om de benen te testen. De rest van de trainingen worden trage duurlopen of recuperatielopen.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
20.000
0:35:20
33.982
75
76
636
Deze namiddag 20.000 meter op de ergometer in 0:35:20, hsm 76. Met de weerstandop 75 watt, rustig de verzuring uit de benen fietsen. De quadriceps voelden toch licht pijnlijk aan, de voetpezen zijn weer ok.
Mol 09-11-2008, zondagmorgend 11:00, het weer valt reuze mee, het is droog. Zo komt de zon er af en toe door, de eerste wedstrijden gaan al van start. Er is ontzettend veel volk komen opdagen, natuurlijk is het grootste deel gewoon Vlaams volk Maar toch Internationaal volk. Hollands, Duits, Engels en Frans, best leuk die andere gewoontes. Kenney moet al gaan warmlopen met de andere miniemen van achl, acclimatiseren in het zand.
Terwijl Kenney zich klaar maakt voor de wedstrijd, gaat Jorgi onder begeleiding van Carine opwarmen. Kenney staat gereed aan de start, de knal, hij vertrekt iets beter dan verleden week, een lichte aarzeling. Zo een lichte aarzeling kost toch een paar plaatsen, in de wedstrijd houd hij goed stand. Kenney verliest geen plaatsen maar maakt ook niets goed, hij loopt met twee ander atleetjes. Na 1600 meter de lange spurt in het zand, Kenney begint op kop met de wind op kop en eindigt, laatste van de drie, nog veel te leren, hij finisht in 0:06:22 als 33ste op 40 finishers.
Snel naar de start om Jorgi zijn wedstrijd te zien, ondertussen klaagt Kenny over zijn voetpees. Het zand belast de voet extreem, hij mankt en zal in de loop van de dag nog dikwijls moeten stretchen. Ondertussen is Jorgi gestart, hij zit goed in het pak, weliswaar achteraan maar zekers niet bij de laatsten. De afstand bij de benjamins is 2600, dus doen ze een rondje van 1000 meter meer als de miniemen. Het gaat Jorgi niet echt voor de wind, ook hij kan geen plaatsen meer goedmaken, ook geen zandloper. Jorgi moet niet spurten voor zijn plaats en finisht 51ste van de 57 finishers, middelmatige prestatie.
Nu hebben we tijd voor wat sandwiches en wat drinken, af en toe naar de wedstrijden zien. Wat opvalt is dat er veel afzien van van het klimmetje in het mulle zand, daar moet ik straks zesmaal door. Toch heb ik er vertrouwen in de uithouding is goed, alleen heb ik schrik voor mijn onderrug en voetpezen. Het is 14:30 tijd om ook wat op te warmen, het loopt nogal stroef in het mulle zand, en de voetpees begint te protesteren. De moraal gaat al een streepje naar beneden, en ik moet mijn spikes nog aantrekken, hopelijk hou mijn voet stand. Het is iets voor drie er staan al een ganse rits vedetten klaar, daar hangt toch nog een pak minder kilo's aan.
Aan de start zet ik me op de tweede rij, ik wil niemand in de weg lopen, de camera loopt de startrij nog eens af. Het startschot weerklinkt, ik ben direkt allerlaatste, in de 200 meter lang aanloopstrook door het zand, verlies ik steeds meer terrein, het gevoel is echt niet goed, ik loop vol uit maar kom niet vooruit in dat zand. Het bochtige maar beter beloopbaar stuk komt er nu aan, de onderrug doet zeer maar ik loop door. Ik word nog verder op achterstand gelopen, al 50 meter, allerlaatste, gelukkig krijg ik veel aanmoedingen. We draaien weer naar het strand de klim in het mulle zand, daar verlis ik niets op de voorlaatste, blijven volhouden.
In de afzink voel ik de pijn in de voetpezen en onderrug pas goed, terwijl aan het einde van de eerste ronde mijn achterstand oploopt tot 100 meter, dat word een eenzame en pijnlijke tocht en toch denk ik niet opgeven. Bij elke volgende klim maak ik wat goed van mijn achterstand, twee atleten moet ik toch voorbij kunnen. Op het einde van de vierde ronde word ik voorbij gelopen door de twee zwarte atleten, en loop ik de voorlaatste in. Die stop en geeft op, hier loop ik weer laatste in de wedstrijd onderweg zie ik wel dat er meerdere atleten opgeven. Gelukkig loop er nog iemand van vabco Mol voor me uit de voorlaatste klim moet ik erbij zijn, het moet.
In de klim loopt pieter me voorbij ik versnel en loop 70 meter mee en heb de voorlaatste te pakken. In de laatste ronde spellen we een paar keer haasje over, ik wacht nu tot de klim om weg te lopen. Ondanks de pijn in de voeten probeer ik mijn tempo te houden op de klim, ik zal niet als laatste eindigen. Bijna boven krijg ik nog meer verkramping, in mijn al verkrampte loopstijl, maar ik heb een mooi gat geslagen. Moe en als voorlaatste bereik ik de finish, dit was echt mijn dagje niet, gelukkig is het volgende week een marathon.
Zoals ze in het frans een baaldag noemen, un jour sans. Een dag zonder, kracht, dash, uithouding, en mentale weerstand. Vier rondjes knokken om de laatste plaats te ontlopen. Loop ik er een voorbij en geeft die dan direkt op, weer laatste. Nog een halve ronde knokken, en de rode lantaarn kwijtgespeeld aan een atleet uit Mol, zelf geen gemiddelde van 15 km/uur gehaald. Vraiment un jour sans!