Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Duurloop 15 kilometer, ondanks de verkoudheid hou ik vast aan mijn schema. Het hinderd niet echt tijdens het lopen, buiten het teveel aan snot. Alleen na het lopen een zware hoestbui of drie, waarna de bronchen loskomen. Het moet dan ook nog mijn zwaarste tempoweek worden, gemiddeld rond 14 km/uur. Tijdens het begin, zo de eerste drie kilometer last van de rechtervoet, daarna ging het weer. Morgen interval of een tempoloop, naar gelang de paraat van fitheid.
Trage lange duurloop 26.250 meter in de Merodese bossen, de voet hield stand. De lichte hinder is zekers te verdragen, toch op de zachte ondergrond van het bos. Een van de redenen dat het gisteren, net iets minder ging, was een opkomende verkoudheid. Deze nacht last van droge hoest en een verstopte neus, dat word siroop en keeltabletten. vandaag ging het na een aarzelend begin, goed, lichte pijn in de benen, zoals altijd na een wedstrijd. Ik heb vandaag de training afgewerkt, die donderdag op het programma stond. Zo heb ik misschien wat frissere benen voor de halve marathon van zaterdag.
Omstreeks 11:45 vertrokken we richting Bonheiden, met de nodige wegenwerken, kwamen we rond 12:15 terplaatse, er was al immens veel volk aanwezig. Gans achteraan in het veld van boer Hans, konden we de wagen kwijt. De groep pupillen van achl, waren al aan het opwaremen, Kenney kon beginnen trainen. Ondertussen de vier kaartjes laten invullen, en Jorgi mocht zich ook al opwarmen. Er waren meer dan 1000 atleten vertegenwoordigd in al de categorien samen. Kenney liep mee in de achtste wedstrijd, 1000 meter lang, bij de tweedejaars pupillen, Het was zijn eerste wedstrijd na, zijn kwetsuur, de ziekte van Sever. Hij kwam wat ritme en snelheid tekort, maar finishte toch mooi 26ste in 4:02. Vanaf dan gaat het snel en lopen we van hier naar ginder, tijd voor wedstrijd nr 12, 1610 meter lang. Daar staat Jorgi aan de start, hij is als trage starter fel in het nadeel, op dit parkoer. Ook voor Jorgi was het al een tijdje geleden, dat hij nog een wedstrijd liep. Na een verdienstelijke, en gelijkmatige wedstrijd finishte Jorgi, 31ste in een tijd van 06:04. Daarna de jongens helpen omkleden, richting tent voor de prijs uitreiking, rap nog eens naar het toilet, en de vroumen junioren en masters begeven zich naar de start. Voor een wedstrijd over 4.170 meter, mijn vrouw Carine heeft last van haar heup, opgespeeld na haar lange duurloop van donderdag, 25 kilometer lang. Ze start voorzichtig en als het veld uiteen gerokken is, schuift ze stelselmatig op. Carine loop een zeer evenwichtige wedstrijd, en heeft nog wat over voor de laatste ronde. Daarin loopt ze nog wat atleten voorbij, en finisht sterk in 0:18:31, op een 34 plaats bij de masters. Nu is het mijn beurt, aan de start meer dan 200 atleten, als dat maar goed komt. Het startschot weerklink, de massa zet zich op gang, na een 100 meter is een bocht van 180°. Het pak staat stil, naast mij hoor ik Marc Papanikitas vloeken, iemand heeft een spikes in zijn onderbeen gepland. Een 150 meter verder is het weer van dat, een bocht van 180°, voor de tweede keer sta ik compleet stil. Gelukkig komen er nu een paar beloopbare bochten aan, en trekt het pak wat meer op een lint. Ik probeer te versnellen, maar voel al snel dat het een slechte dag word, ik kan de versnelling niet lang vast houden. Dan maar een soort interval en op de rechte stukken aanzetten, dat lukt vrij aardig. Ik loop alsmaar meer atleten voorbij, de laatste ronde kraak ik zelf, nu lopen de atleten die ik daarjuist gepasseerd ben me weer voorbij, in de laatste rechte lijn, spurten nog zekers acht atleten me voorbij, ik finish op een zwaar ontgoochelende 46 plaats bij de masters. Dat veldlopen is echt niets voor mij dat draaien en keren, iedere keer weer optrekken is mijn ding niet. Heef mij maar lange rechte stroken, en een langere wedstrijd.
Vandaag gaan we met gans het gezin deelnemen aan de veldloop van Bonheiden. De jongste kenney, tweedejaars pupil, loopt er de 1000 meter, en hoopt op een top-vijftien plaats. Jorgi loopt als tweedejaars, bij miniemen over een afstand van 1.610 meter, voor een top 20 plaats. Carine loopt bij de masters vrouwen, 4.170 meter, als haar heup niet te veel last bezorgt. Ikzelf loop bij de master heren, 6.350 meter en hoop op een top 30 plaats. De week na de marathon voelen de benen en de conditie wat minder goed aan. Misschien komt het door de relatief rustige week, of de pijn aan de faciis plantaris.
benjamins-pupillen-miniemen, lopen per geboortejaar.
Trage duurloop 15.2 kilometer, Gelopen met een sterke negatief split. De voet ging al een stuk beter dan gisteren, nog een klein diep steekje. Twee dagen op rij hetzelfde parkoer, met eenzelfde eindtijd, de training was nochtans anders, gisteren gelijkmatig, vandaag snellere tweede helft. Morgen veldlopen in Bonheiden, dat word knokken voor een top-30 plaats.
Trage duurloop 15.2 kilometer, traag gelopen in de Merodese bossen. De faciis plantaris deed gisteren nacht geweldig pijn, ijs en zalf, brachten soelaas. Toch tot vier uur gewacht om te gaan lopen om de voet zolang mogelijk rust te geven. De pijnplek was nog gevoelig, maar het was te doen.
Lange trage duurloop 24.150 meter, de hartslag verteld dat ik aan het herstellen ben. De benen hadden het wat lastiger, ook de ademhaling was zwaar, een verkoudheid? Het tempo goed kunnen opdrijven na een trage start, vanaf km 6 tegen ruim 13km/uur. Op het einde begon de faciis plantaris van de rechtervoet weer op te spelen. Ik zal de behandeling wat moeten opdrijven oùm Kasterlee nog te halen. Vier maal koelen per dag, drie maal rekken, drie maal masseren en s'avonds voltapatch.
Tempoloop 16 kilometer, tegen 15 km/uur gelopen. Het was nog redelijk zwaar, drie da na de maraton, een tempoloop. Ik heb spijtig genoeg, niet alle informatie, bv de hartslag. Mijn Garmin gaf baterijspanning te laag aan, gelukkig heb ik ook mijn polar aan. Zo kon ik op het parkoers van de kerstcorrida, de juiste tijd meten. De beide voeten, blijven me last bezorgen, zekers de faciis plantaris (rechtervoet).
Trage duurloop 15.330 meter, alles draaid nog wat stroef, vierkant. Maar het is al een hele verbetering, tegenover gisteren, de pijn in de voeten. De hamstrings zijn nog wat stijf, de kracht is uit de benen, de rug kraakt. Maar ik ben op de goede weg, naar het herstel, we hebben dit al meegemaakt. Morgen gaan we weer wat rapper, het zal nog niet van zelf gaan. Het herstellen na een marathon, duurt iets langer dan drie dagen. We proberen de conditie nog iets te verbeteren, Kasterlee is de droom. Deze rustige week, moet een stap in de goede richting zijn.
Trage duurloop 11 kilometer, pijnlijke hielen en voeten, lichte pijn in hamstring. De tol van een vol uit gelopen marathon, toch is de pijn in de hielen iets minder dan na de marathon van Eindhoven. Deze week word een rustige recuperatie week, dat wil zeggen minder dan 105 km. Daarna nemen we de draad weer op, richting marathon van Kasterlee.
Zondagmorgend 28-10-2007, 09:00 uur, we vertrekken richting Etten-Leur. Een uurtje rijden voor een goed georganiseerde marathon over de noordergrens. Kostprijs 13 euro, spijtig is die mooie Guldensporenmarathon niet over de grens. De Guldensporenmarathon word een jaar nadat het overgenomen is boor BRRC en Cis Octagon in de prullenmand gekieperd, geen groot geld aan te verdienen. Maar ja, er zijn nog zoveel kleine gezellige marathons, hopelijk zie cis octagon Daar geen geld in, anders zijn al die gezellige kleine marathons gedoemd te verdwijnen. Dus aangekomen in Etten-Leur, de nummer gaan ophalen, nog iets drinken, en rustig gereed maken. Aan de start verschiet ik me een bult, daar staat Gino Van Geyte, gij komt een vrien hazen. Die gaat voor een tijd tussen de 2:40:00 en de 2:45:00, ik ken mijn haas, tot km 30. Ook mister ultracup Lucien Taelman komt een klapje plegen, hij gaat voor 2: 42:30. Je hoort het schoon volk aan de start, de speaker begeeft zich tussen de atleten. Hij vraagt naar hun verwachtingen, de oren zijn gespitst, zekers vier atleten spreken van een tijd onder de 2:40. De wind wakkert nog wat aan, gelukkig hebben we de wind tegen tijdens de eerste helft. Twee ronden van 21 kilometer, moeten we afleggen, het startschot weerlinkt. Na goed anderhalve kilometer, lopen er zes atleten weg, ik blijf bij de groep Van Geyte. Ik blijf rustig in het groepje, dat is het plan, zo lang mogelijk dit groepje volgen. Na tien kilometer komen we door in 0:38:41, grotendeels tegen de wind, een goed tempo. Na de 10 km begint het groepje fel uit te dunnen, van 12 naar 8, het gaat goed. Na 12 km draaien we wind mee, ik besluit een deel van het kopwerk over te nemen. Meer dan 3 km doe ik niet mee, het word aanklampen, Gino houd het tempo op + 16 km/uur. Toch voel ik dat het al een pak beter gaat dan in Eindhoven, ons groepje telt nog zes atleten. Halfweg komen we door op 1:20:47, mooie tussentijd, maar ik mis wel een drankpost. Ik ben nog niet sterk in het hoofd, en reken uit we-anneer ik kan lossen, innerlijk word ik kwaafd op mezelf. Gewoon focussen, de pijn in de benen is nog te harden, km 31 komen we door in 1:59:38. De Hamstrings beginnen te trekken, maar we komen op het stuk wind mee, aanklampen Joggerke. Aan kilometer 35 begint het mentale, te rekenen, meegaan tot kilometer 40, en dan, als er nog wat over is? Ondertussen is Lucien al weggelopen van de groep, net als Bart de Grouw weg was op km 25. Met vier atleten lopen we nog, Dan versnelt Jo appelen, en ik kan me niet meer houden en ga mee; Mijn enige misrekening van de dag, ik kom nog op 50 meter van Lucien, maar plots is het op, nog 2 kilometer. Daardoor verlies ik nog 45 seconden en een plaats in de eindrangschikking, 7de in 2:43:28, dom van mij. Bedankt Gino Van Geyte, voor het mooie haas werk, Gino is uitgestapt op 100 meter van de finish. Lucien Taelman eindigd 5de, in 2:42:28 en is eerste in de categorie masters 45-55, Lucien is 50 jaar, proficiat Lucien.
Plts Naam Vereniging/Woonplts GbJr Uitsl Categ 10 km Halve Bruto ----- ------------------------- -------------------- ---- ------ ----- -------- -------- - -------- - 1 Ron van den Berg Waterweg 1965 1e M35 36:36 1:17:03 2:37:20 2 Vladimir Escajadillo Brusselse AV 1981 1e Msen 37:46 1:16:58 2:41:21 3 Thomas Beirnaert Beverhout AC 1977 2e Msen 38:08 1:19:56 2:41:46 4 Jo Appelen Langdorp (BEL) 1974 1e Mrecr 38:35 1:20:40 2:42:12 5 Lucien Taelman Atl. Zuid-West 1957 1e M45 38:42 1:20:50 2:42:28 6 Tom de Smet Merelbeke (BEL) 1973 2e Mrecr 38:40 1:20:46 2:43:00 7 Frankie Leus AC Herentals 1962 2e M45 38:41 1:20:47 2:43:27 8 Jack Govers AV Standdaarbuiten 1967 2e M35 38:09 1:19:55 2:44:06 9 Bart De Grove Wetteren (BEL) 1972 3e Mrecr 38:41 1:20:46 2:44:35 10 Wil Boudewijns DES 1961 3e M45 38:43 1:21:58 2:51:39
Ik ben er vroeg bij vandaag, de wekker is wel een uur terug gedraaid. Maar mijn biologische klok doet er iets langer over om zich aan te passen. Een terugkomend probleem, de marathon van Etten-Leur vind elk jaar plaats, het laatste weekend van oktober. Op gestaan met een stijve rug, en pijnlijke faciis plantaris (rechtervoet). Om half-acht nemen we nog een licht ontbijt, en om negen uur vertrekken we. Dat is ruim op tijd, maar om een dichte parkeerplaats, moet je wat voor over hebben. Ik hoop dat de wind mee gaat vallen, want dat grijze weer vind ik al erg genoeg. Zal ik mezelf kunnen bedwingen, en geen kopwerk verrichten tot km 30. De gaten laten dicht lopen door andere atleten, en zelf mee schuiven. Niet te snel vertrekken, doseren, en de pijn trotseren, karakter tonen? We zullen ons best doen, maar ik beloof niets.
Na elf weken specifieke marathon training, hoop ik dat het vormpeil voldoende is. Tijdens deze totaal verkeerd opgebouwde marathonschema, heb ik al heel wat wedstrijden gelopen, met wisselvallige resultaten. Het rare eraan is dat de kortere wedstrijden, zeer goed gingen, de lange daar en tegen! Daar uit kan men concluderen dat de weerstand en snelheid goed getraind waren. Maar dat de uithouding en de lange blokken-tempo-lopen minder aandacht gekregen hebben. Dus ben ik benieuwd wat het morgen gaat worden, rond km 28, de pijn of de euforie? De weersverwachtingen zijn in elk geval niet bijster goed, er staat veel wind zondag in Etten-leur. Ik zal dus tactisch moeten lopen, iets wat zekers mijn sterk punt niet is, maar het moet. Tot kilometer 30 geen kopwerk verrichten en hopen op een goede groep, aan het juiste tempo. Ik reageer nogal snel op uitvallen, nu zal ik me rustig moeten laten meedrijven, en beginnen op km 30. Van een negatief split durf ik niet dromen, maar minder als drie minuten verval moet kunnen. Ik hoop op een tijd van 2:48:00, dus halfweg doorkomen aan 1:22:30, de tweede helft in 1:25:30.
Loslopen 8 kilometer, pijnlijke faciis plantaris aan de rechtervoet, lichte hinder rechter hamstring. De gevoeligheid van de hamstring komt door de versnellingen van gisteren, onder controle. De faciis plantaris, daarmee zal ik wel eens naar de sportdokter moeten. Hopelijk heb ik er morgen geen hinder van, deze namiddag nog eens goed uitrusten.
