Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een duurloop van 13.410 meter gelopen in 1:00:00, hsm 138. De volledige afstand gelopen op de piste, een uur exact was het idee. Ik ben uiterst tevreden over het resultaat, spijtig genoeg was het niet pijnvrij. Alles was binnen de perken, maar genezen is het niet, het scheenbeen, de pubis. De hamstring, de heup, de nek, een oude kreupele vent die zijn lot niet wil aanvaarden. Het deed dus deugt nog eens een uurtje volle bak te kunnen lopen, met de fysieke beperkingen. De fitness is er wel aan ingeschoten, maar als de reactie aan het scheenbeen niet te slecht is ben ik tevreden. Ik probeer een paar keer per dag aan het stretchen van de verschillende zwakke spiergroepen en pezen te denken. Het enige waar ik niet aan toekom is de buikspieren versterken, de pubis doet teveel pijn. Morgen begin ik een nieuwe week op de fitness, het idee is de punten te verzamelen in drie dagen. Zo kan ik nog vier echte looptrainingen inlassen, hoewel de gehavende spieren en pezen zullen beslissen.
Vandaag nog eens naar de fitness geweest voor 9 km lopen en 16 minuten ergometer, en 16 minuten crosstrainer. In totaal goed voor 1:18:30 cardiotraining, dus de 9 km op de loopband gelopen in 0:46:30, goed getraind. Zo is de omvang iets toegenomen in tijd, morgen volgt nog een korte cardiotraining, aangezien ik al mijn punten bijna heb. Het lopen op de loopband is iets minder belastend dan buiten, alleen de temperatuur en de hogere vochtigheidsgraad maken het zwaarder.µ Vandaag moest ik na 25 minuten onder de 12 km/uur lopen om binnen het hsm-schema te blijven. Het aparaat regelt zelf de snelheid, als u hsm buiten de hartslaglimieten dreigt te gaan, frustrerend soms. De twaalf minuten op de crosstrainer waren dan iets minder intensief, en geëindigd met twaalf minuten voluit fietsen. Ik had het gevoel een goede training achter de rug te hebben, en is het dat niet wat telt?
Vandaag een trage duurloop van 12.150 meter gelopen in 1:00:09, hsm 129. Of het verstandig was laat ik in het midden, het heeft in elk geval deugt gedaan. Het scheenbeen laat zich nog gevoelen, dus was het beter niet te gaan lopen. Ongelofelijk hoeveel conditieverlies er op zit, dit leek me een zware training. Ik had nooit een supergevoel, het was sleuren om het tempo vast te houden. Maar dit hebben we weer gehad en ik hoop dat het scheenbeen stand houd. Normaal moet ik morgen gaan fitnissen om mijn punten van deze week te halen!
Vandaag een duurloop van 6.100 meter gelopen in 0:27:26, hsm 137. Ik had er wel direkt spijt van dat ik me niet heb kunnen houden aan mijn voornemens. Maar ja ik heb ervan genoten zo hard te lopen als ik kon maximaal een dertig minuten. Het voelde allemaal stijf aan, en er was een lichte pijn waar te nemen, waar, overal! De kwetsuur aan het scheenbeen, het pijnpunt zit nu een tiental cm lager en meer op het bot. De nekspieren deden pijn, de rug wat geblokkeerd en de pubis brande als een nieuw kacheltje. Zoals reeds aangehaald ik lijk wel totaal versleten, maar ik leg me er niet zomaar bij neer. Ik haalde vandaag toch een 4:30/km goed voor ruim 13.3 km/uur, een kleine geruststelling. Morgen word het zeker een cardiotraining in de fitness, want op de baan lopen is nog te zwaar.
Vandaag een trage duurloop van 8.100 meter gelopen in 0:43:33, hsm 121. Ik kon het niet laten om het scheenbeen eens te belasten, en de toestand opmeten. Het joggen lijkt in elk geval meer belastend dan op een loopband te lopen. Dus zal het de volgende dagen op de loopband te doen zijn, als het scheenbeen het toelaat. Toch iets meer gevoeligheid in het scheenbeen vandaag, toch was het best te doen. Alleen is mijn loopconditie onder alle peil, ik ben een modale jogger voor het moment. Niet verwonderlijk natuurlijk, dit jaar heb ik nog niet veel kunnen opbouwen, te dikwijls gekwets. Hopelijk komt het nog allemaal in orde, ik heb er toch mijn twijfels over, het word een zware dobber. Zelf na zestien looploze dagen voel ik me een wrak bij het opstaan, een oude gekraakte mens. Morgen dus cardiotraining op de fitness, een mens moet in beweging blijven.
Vandaag een goede veertig minuten cardiotraining, waarvan 0:30:35 op de loopband. In die tijd zes kilometer gelopen aan een gemiddelde hsm van 136, zeer hoog voor mij. Het scheenbeen lijkt aan de beterhand maar is toch nog gevoelig, toch wel beter dan veertien dagen geleden. Een voordeel, is in de fitnesszaal loop je op de loopband aan een vooraf gestelde snelheid binnen de hsm zone. Je kan ook stoppen als je wat last begint te krijgen, het is er warm en de omstandigheden blijven hetzelfde. Toch zie ik er naar uit buiten te gaan lopen in weer en wind, we zijn toch allemaal een beetje zot (van lopen). Na de loopband nog een twaalf minuten op de crosstrainer, ik zit momenteel aan de helft van mijn punten. Als het scheenbeen geen reactie heeft ga ik morgen 40 minuten op de loopband, binnen de hsm-zone lopen.
Vandaag een dik uur cardiotraining, 10 minuten wandelen met stijgingspercentage van 19.5 %. Daarmee ging mijn hartslag niet hoog genoeg, dan 32 minuten op de crosstrainer, aan hoge weerstand. Ik kon het niet laten dus maar op de loopband, zeer rustig gestart, en tot 12.4 km/uur gegaan. Zo bereikte ik mijn hsm-limiet, na 22:05 gestopt met vier kilometer op de teller, en een lichte steek in het scheenbeen. Daarna nog twaalf minuten op de hometrainer, alles samen goed voor 1/4 van de te behalen fitnesspunten. Het spreekt voor zichzelf dat dit te weinig is om de conditie te onderhouden, ik zou toch zes dagen moeten trainen. Morgen ga ik terug fitnessen, of ik op de loopband ga staan zal afhangen van de reactie op deze training.
Vandaag nog maar eens naar de fitness voor een goed half uur cardiotraining. Het was 32 minuten op de crosstrainer op het hoogste toegelaten hartslagritme. Daardoor ruim de beoogde aantal punten behaald, in de plaats van 83, had ik 91. Ik moet normaal zeker een volume van boven de 100 punten halen, maar ik volg het schema. Het spijtige is dat ik nog altijd redelijk veel last heb van allerlei kleine en minder kleine blessures. Zeker de buikspieren en de heup en bil baren me zorgen, de pijn blijft na 16 looploze dagen. Met het scheenbeen gaat het toch wat beter, de pijnperiodes worden korter, en de intensiteit minder. Volgende week nog een weekje cardiotraining, en hopen dat ik stilletjes aan weer aan lopen mag denken.
Vandaag nog eens een uurtje cardiotraining gedaan op de fitness. Alles aan een hoge intensiteit zodat ik wel het gevoel heb gesport te hebben. Een dikke 50 minuten op de crosstrainer was eigenlijk ruim voldoende voor de te behalen punten op de kaart, toch nog een klein kwartiertje op de ergometer. De basisconditie lijkt nog meer dan oké, maar echt wijzer over de staat van paraatheid, krijg ik natuurlijk alleen als ik ga lopen, het is echter nog te vroeg om een poging te wagen. Hoewel ik geen pijn meer heb in het scheenbeen, krijg ik af en toe nog een signaal. Meestal een kortstondige steek, als ik de pees wat teveel belast, bij bruuske bewegingen. Voor morgen staat er nog een cardiotraining op het programma, zondag nog een rustdag.
Vandaag stond er een goed uur cardiotraining op het programma, 42 minuten crosstraining. Het ging redelijk goed en ik kon dicht bij de maximaal voorziene hartslag blijven van 138 hsm. Bijgevolg kon ik redelijk wat punten scoren, van miserie maar een hartslagband van de go-fit gehuurd. Zo werd alles netjes geregistreerd, na de crosstrainer nog 18 minuten op de ergometer gezeten. Dit onderdeel gaat me duidelijk minder goed af, ik krijg ook wat last van de bil tijdens het fietsen. Het is eerder een drukpijn dan een ketsuur, maar ik neem geen risico, als het opkomt stop ik. Van het scheenbeen heb ik weinig last, toch durft er af en toe een pijnscheut door trekken. Een signaal dat het scheenbeen nog altijd herstellende is, en ik nog veel geduld zal moeten oefenen. Het kriebelt al serieus om weer eens in de vrije natuur te kunnen lopen, veel beter dan binnen trainen.
Vandaag 20 minuten op de crosstrainer gestaan, en er dan de brui aan gegeven. Het hoofd en de benen waren er niet meer bij, na het overlijden van mijn moeder deze nacht. Toch kan het zijn dat ik morgen ga trainen als mijn hoofd er naar staat.
Vandaag nog eens naar de fitness geweest, voor een uurtje cardiotraining. Goed 35 minuten op de crosstrainer en 25 minuten op de ergometer. De hartslagmeters blijven hun kuren krijgen, lastig als je in een bepaalde zone moet trainen. Of als je punten moet scoren en de geleverde arbeid word niet geregistreerd, indien niet in juiste zone. Ik voelde het in de benen dat ik een paar dagen niet ging trainen, zware benen. morgen ga ik weer een uurtje trainen na het werk, een zware week met de vroege.
Deze keer drie volledige rustdagen op een rij, op sportief gebied dan toch. Het lichaam wat verder laten herstellen, alle pezen en spieren wat ontlasten. Alleen de rekoefeningen worden tijdens de drie dagen onderhouden, De spieren wat soepel krijgen, want ik ben nogal een stijve hark geworden. Van af maandag hernemen we de fitness, en gaat de cardiotraining verder. Ondertussen knap ik allerlei klusjes waar ik door het lopen niet aan toe kwam. De eerste zeven looploze dagen zijn dus een feit, en dat valt zwaar te verwerken. Ik heb dan ook de eerste afkickverschijnselen, en voel me totaal futloos.
Vandaag een dik uur op de fitness geweest, grotendeels cardiotraining. Een vijfentwintig minuten op de ergometer en een vijfentwintig minuten op de crosstrainer. Dan een paar lichte buikspieroefeningen en een paar voor de bil en heup. Geef mij maar buiten trainen, zelf al mierzert het de ganse tijd, die buitenlucht doet me deugd. Binnen trainen geeft altijd een benauwder gevoel, je gaat ook veel harder zweten. Het scheenbeen is iets aan de beterhand stappen en van de trap gaan zijn al minder pijnlijk. Als ik me wat moet reppen en er komt meer druk op het rechteronder been voel ik meer pijn. Morgen staat er een rustdag op het programma, in de hoop dat volledige rust meer herstel geeft.
Vandaag een anderhalf uur op de fitness geweest, de alternatieve weg naar het herstel? Er werden een paar nieuwe oefeningen, buiten de cardio-oefeningen toegevoegd. Zo was er een apparaat waarmee ik de heup en bilspieren mee kon trainen. Ideaal om het rechterbeen wat meer te trainen met een grotere balast dan het sterkere linkerbeen. De twee buikspieroefeningen brachten de zwakte van deze spiergroep aan het licht. Een gevoel van krampen kwam al tijdens de eerste serie opzetten en ik kreeg een gemakkelijkere bank toegewezen. Het word geleidelijk aan opbouwen om die spieren wat te versterken, ook de rug deed pijn. Daarna begon ik aan de cardio-oefeningen, 20 minuten ergometer, 20 minuten crosstrainer en maar 12 minuten op de ligfiets. Er was een probleem met de hartslagmeter, eerst kwam hij niet hoger dan 80 en klom de wattage te hoog, daarna sprong de hsm riching 180 en viel de wattage terug naar 30, toen hield ik het voor bekeken. Al bij al goed gezweet, en weer wat bijgeleerd over mijn zwakke punten, er is nog werk aan de winkel. Ook het scheenbeen laat zich nog gevoelen, al is de pijn wel wat gezakt richting enkel.
Vandaag de tweede dag in de fitnessclub, de resultaten van de cardiotest gekregen. Twee negatieve punten de bmi van 25.3 en de opname van zuurstof door het bloed is te laag. De rest zat bij de positieve helft, hoewel de test wat vertekend zou zijn door het fietsen. Een conclusie dat er aan vast zat, was het trainingsschema, die ervoor moet zorgen, dat de huidige conditie op peil blijft, de eerste week moet ik aan 73 punten geraken. Die punten verkrijg je door te trainen in de afgebakende hartslagzones, bij mij 115-135 hsm. Alles word opgeslagen op een persoonlijke kaart, vandaag heb ik 20 punten verzameld. Dus zou ik maar vier dagen mogen trainen deze week, een wat weinig lijkt me. Ik veronderstel dat de test geen onderscheid kan maken van de verschillende uithoudingvermogens van de diverse atleten, zo duurde het op de ligfiets zeven minuten eer ik in de trainingszone geraakte. Dan heb ik nog handmatig de wattage verhoogd, om het wat vooruit te laten gaan. Morgen komen er oefeningen voor rug, buik en aductoren bij. deze moeten dringend verstevigt worden.
Vandaag was het de eerste dag naar de plaatselijke fitnessclub, een kennismaking. De eerste verassing was dat een maand met tray-out geen 50 maar 75 bleek te zijn. Het was dan wel met een conditietest en bijhorende begeleiding er bij, dus maar afgedokt. Een conditietest die op de ergometer plaats vond, aangezien ik een maand niet mag lopen. Ook niet op de loopband, ik begon dus meteen met een handicap, fietsen is niet lopen. Maar de basisconditie moest nog meer als voldoende zijn, om geen belabberd figuur te slaan. Na het verplichte papierwerk en de weging met het bepalen van de vetpercentage kon ik er aan beginnen. De test bestond uit een oplopende weerstand tijdens het fietsen ik moest een toerental aanhouden tussen de 80-90/minuut. Een tweede tegenvaller thuis zit ik tussen de 90-110/minuut, om de 50-100 sec verhoogt de weerstand. Ik kreeg te horen dat ik het toch 15 minuten moest volhouden, de hartslag ging rustig naar omhoog. Het duurde tot 250 watt eer ik in het rrod begon te fietsen, de conditietest was meer dan geslaagd. Daarna kon ik de crosstrainer en de ligfiets elk een 20-tal minuten rustig inrijden en de eerste trainingsdag zat er op. De tijd gaat vlotter voorbij, doordat je niet alleen bent bij het trainen, dat is dan weer positief. Het is dus de bedoeling dat ik mijn energie een maand kwijt kan op deze apparaten, en de buik en aductoren train. Zodat ik binnen een maand blessurevrij en met een goede basis-conditie kan starten aan de looptrainingen.
Ik laat de loopplannen voor dit jaar vallen, de shin-splint laat zich zo niet genezen. De pijn is weer aanwezig bij het stappen, dus er is een duidelijke achteruitgang te zien. Zo maar wat aanmodderen en het risico lopen op een stressfractuur en langere revalidatie, wil ik niet nemen. Het wedstrijdprogramma, zeker de marathons worden dit jaar geschrapt, misschien nog een paar veldlopen. Een loopstop van een maand en werken aan de zwakkere spiergroepen, dit staat deze maand op het programma. Ik heb me dus ingeschreven in de plaatselijke fitnessclub om een programma te volgen met begeleiding. Zelf zou ik alleen cardio-vasculaire oefeningen doen omdat deze het best aansluiten bij de looptraining. Maar de spierversterkende oefeningen voor het rechterbeen de buik en rugspieren en aductoren zijn even belangrijk. Ik gok op de zes uur van Stein om mijn come-back te maken, hopelijk volledig blessure vrij.