Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Wedstrijd in Nijlen 10.140 meter, gelopen in 0:35:49 goed voor een 2de plaats. Onder ideale omstandigheden vertrekken 54 atleten voor 5 ronden van 2 km. Er staat schoon volk aan deze kleine maar zeer aangename jogging. De favoriet steek er bovenuit, Eric De Vos is veruit de snelste van de hoop. Voor de rest kan ik iedereen aan in een goede dag wel te verstaan. De wedstrijd word op gang gefloten, ik zet me direct op kop, ik wil 3:36/km lopen. Alleen Eric De Vos klampt aan, de eerste km gaat in 3:23, iets te snel dus laat ik Eric overnemen, hij laat het zich geen twee keer zeggen en neemt resoluut de kop. De tweede en derde km zijn nog onder de 3:30/km, we nemen overhand de kop. Toch loop Jeroen Rijnders het gat nog dicht, de rest van het veld licht al 20 sec achter. Jeroen zet zich op kop, maar moet een km verder weer lossen, het tempo is wat gezakt. Maar het blijft sneller dan het verhoopte tempo, we lossen elkaar af en de rest kraakt. We lopen tot de laatste km overhand aan kop, in de laatste kilometer versnelt Eric Driemaal twee keer kan ik weerkomen, de derde versnelling is er teveel aan. Toch blij met mijn tweede plaats in een knappe tijd 0:35:49.
Een korte wedstrijd tussen de marathons door, meestal loop ik een halve marathon, of een tien engelse mijl tussen de marathons, vandaag een (snelle?)10 kilometer. Ik heb geen idee hoe het parkoer er uit ziet, is alles verhard, bochtig, hoeveel rondjes? De wedstrijd gaat door tijdens de 7de Netefeesten, met kinderlopen over 100, 400, 800 meter. Er zijn ook drie verschillende afstanden op de jogging, namelijk de 2 km, 6 km en de 10 kilometer. Mijn ambitie op die 10 kilometer is, mijn persoonlijke besttijd 45+ van 0:36:25 te verbeteren. Eigenlijk is het de bedoeling om 3:36/km te lopen, goed voor een eindtijd van 0:36:00. De vermoeidheid is nog niet uit de benen, niet moeilijk met 152 km de laatste 7 dagen. Het resultaat staat dus niet op voorhand vast, maar ik zal alles geven om het te realiseren.
Trage duurloop 15.440 meter, iets hoger tempo dan gisteren. Gans de tijd geregend, is het de kick of zijn we echt zot, vroeg ik me af. Het ging vlotter dan gisteren, het is ook meer mijn duurloop tempo. Alle loopblesurres zijn onder controle, zelf de hielen deden geen zeer. Morgen een wedstrijd over 10 kilometer, een halve rustdag.
Voor derde maal op rij een marathon gelopen, waar de afstand niet juist was. Torhout, de nacht van Vlaanderen, finishte ik na 42.460 meter. Rijkevorsel de marathon der noorderkempen na 41.660 meter. Beerzel, de aflossingsmarathon, finishte ik na 41.415 meter. Dat de organisatoren daar meestal weet van hebben, kunnen jullie lezen in een extract van een e-mail van de organisatie.
Maar,... bij het afpijlen van het parcours op zondagochtend hebben we alsnog beslist 1 kleine lus (de zgn. 'bajonet') te schrappen, wegens niet comfortabel voor de lopers (bocht van 180°). Je gevoel is dus correct. We hadden +/- 130 m per ronde te kort. Ik hoop dat je het toch niet al te erg vindt en denk dat we er voor de grote meerderheid van de lopers goed aan gedaan hebben.
Bij een volgende gelegenheid sta ik er borg voor dat het volledig correct zal zijn.
Een oproep aan alle organisatoren, AUB zorg dat de afstand zo juist mogelijk is, Het is de mytische afstand, die zoveel atleten minstens eenmaal willen afleggen. Dus liever een paar honderd meter te lang, dan tekort.
Trage duurloop 15.440 meter, variabel tempo gelopen. Het ging ook niet vlot vandaag, het was werken geblazen. De twee hielen voelen nog wat pijnlijk aan, maar binnen de perken. De laatste 3 kilometer versneld, met de wind mee, ik voelde me beter aan het tempo van 14 km/uur.
Lange trage duurloop, een gezondsheidwandeling, mentaal sterker worden. Goed voor de vetverbranding, en het kilometer totaal, lange duurtraining. 750 ml water en druivesuiker mee, een positieve split gelopen. De laatste 7 kilometer het tempo nog wat opgetrokken, pijnlijke quadriceps. Nu 16 dagen met heel wat minder kilometers, een soort supercompensatie. Wel nog vier snelheidstrainingen voor de marathon van Eindhoven.
Tempoloop 15 kilometer, in een stevig tempo doorgelopen. Echt diep kon ik nog niet gaan, alhoewel de hartslag ruimte laat. Alleen de bovenbenen voelen de vele kilometers van de laatste weken. De linkerhiel was nog gevoelig, maar al een pak beter dan gisteren. Vandaag weer een andere specialist met een oordeel over mijn elleboog. Die schat half november ten vroegste, het werk hervatten. Het betreft een inter-articulaire breuk met lichte verplaatsing, Ik zal mijn linker arm nooit nog volledig kunnen strekken. Dus nog wat werk aan de linkerarm en de loopconditie.
Trage duurloop 24 kilometer, twee dagen na de marathon al een pittige training. Na grondige analyse van de gegevens van de marathon, zit de pijn meer in het hoofd dan in de benen, de hartslag ging serieus naar beneden de laatste 9 km. Ik heb nooit mijn overslagpols bereikt tijdens de marathon, maximum hsm 147. Dat terwijl mijn gemiddelde tijdens een goede volle marathon 150+ bedraagd. De linkerhiel deed zeer de eerste twee kilometer, daarna ging het beter. Toch goed in de gaten houden, driemaal behandelen met ijs en voltaren zalf.
Loslopen 10.5 kilometer, tesamen met mijn vrouw Carine gelopen. Ze keek er op toe dat ik niet versnelde, een rustig loslopertje. De twee hielen deden serieus pijn, gisteren met de gel hieltjes gelopen, de hieltjes zijn iets breder dan de hak van de gel-nimbus. Dat zou een eventuele verklaring kunnen zijn voor de hevige pijn. Na een kilometer nam de pijn af en ging het alsmaar beter.
Om 12:10 vertrokken richting Beerzel, het was toen 22° en een licht briesje. De eerste kennismaking met het parkoes viel tegen, aan het schooltje waar de inschrijvingen zijn, gaat het al goed omhoog de weg, een lichtlopende helling van zo'n 1200 meter, met een zwaar knikje in, dit word zwaar, zes rondjes. De hoofdwedstrijd is een aflossingswedstrijd met ploegen van zes atleten. Er zijn meer dan 100 aflossingsploegen, en zo'n 600 atleten, veel bekende gezichten. De start word gegeven achter het schooltje, een start met 400 meter bergop. Het straatje is 2 meter breed, veel te smal, maar ik sta op de eerste rij. Het startsignaal word gegeven ze vliegen mij langs alle kanten voorbij. Ik probeer rustig te blijven na 400 meter gaat het even bergaf, dan kan ik me laten gaan. De eerste drie km gaan in 11:41, iets te snel maar het gaat redelijk, de bewolking en de wind is komen opzetten, nog een tegenvaller, nu is er echt weinig recuperatie na de moeilijke strook. Van kilometer drie tot zes is het vlak, en niet zo bochtig, hier kun je weer gecontroleerd tempo lopen, de bevoorrading is na 5km en dan na 7 km spijtig dat die zo dicht opeen zijn. De volgende kilometers gaan in 4:08 gemiddeld, als ik dit kan volhouden is het goed. De derde ronde krijg ik gezelschap van een estafette loper die voorsteld om mij een rondje uit de wind te zetten, dat neem ik in dank aan, het tempo word iets strakker. Half marathon kom ik door onder 1:25:00, dat zit goed, alleen de kilometer bergop doet zeer. De vierde ronde is de snelheid weer 4:08/km, het is een tempo dat zekers hoog genoeg is. De vijfde klim word mij fataal de vermoeidheid zit in de bovenbenen, tot km 33 Loop ik nog rond de 14km/uur, dan is de kracht volledig weg en het verval is groot. De zesde klim doet zijn werk, ik word volledig afgemaakt, ik haal geen 12 km/uur meer. Nog zes kilometer te gaan, wat loop ik weer te sukkelen, ik tel de kilometers af. Op twee kilometer van de aankomst, stop ik even aan de bevoorrading om twee bekertjes water te drinken, Herman Sobrie loop me voorbij en moedigd me aan om door te gaan. Maar ik drink eerst rustig het tweede bekertje water op, en zet de achtervolging in op Herman die ondertussen 60 meter voorsprong heeft, ik geraak moeilijk op gang. De laatste km nu begin ik te versnellen en dicht stilletjes aan het gat op Herman. Ik finish in 2:59:en een beetje, het was zo chaotisch aan de aankomst, ze wouden me nog een ronde laten lopen, maar eind goed al goed, De marathon uitgelopen onder de drie uur.
Zondag 23 september, 07:30 nog 6,5 uur vor de marathon van Beerzel. Gisterenavond nog een groot bord spaghetti verorberd, koekjes en dadels. Deze morgend begonnen met een tas koffie en graankoekjes en water. Om tien uur volgt de laatste maaltijd, zo'n vier uur voor de start van de marathon. Een boterham met aardbeiconfituur en een boterham met choco en een banaan. De sportzak gereedmaken, loopschoenen, loopkleding, drankgordel, drinken, druivesuiker, forerunner 305,fototoestel, verse kledij, reflexspray, enz.... Het verstand richting, drie uur afzien, focussen op de wedstrijd, geloven. Rond 12:00 vertrekken, zodat we ruim op tijd zijn, geen extra stress. Om 14:00, er voor gaan en zolang mogelijk op het juiste tempo lopen. De laatste twee ronden van 7 km zal het zwaar worden, dan zal het, het karakter zijn dat beslist hoe rap het nog gaat, maar uitlopen moet ik zekers doen.
Loslopen 8.660 meter, laatste training voor de marathon. Gewoon de benen wat losgooien, en wat zweten. Morgen om 14:00 start de marathon op het warmste van de dag. Op een pittig parkoer, uitlopen onder de die uur is een must. Om het vertouwen wat op te vijzelen na mijn wedervaren in Vorselaar.
Na mijn mislukt marathon avontuur in Vorselaar, heb ik wat recht te zetten in Beerzel. De marathon uitlopen is het opperste doel, hoeveel ik nu al waard ben, weet ik niet. Ik hoop alvast onder de drie uur te finishen, zonder me kompleet leeg te lopen. Als ik binnen drie weken mijn besttijd van dit jaar wil verbeteren, (Lier) 2:42:09 in, Eindhoven, is er nog wat werk aan de winkel, de benen zijn iets frisser dan in Vorselaar. De conditie iets beter, het is hopen op een goede dag, en ideale omstandigheden. Het zal wel iets te warm zijn zondag, de wind zal meevallen, en het parkoer is redelijk zwaar. Misschien kan ik een paar rondjes meegaan met estafette-lopers van de aflossings-marathon. Als ik maar niet van begin tot einde, zelf het tempo moet bepalen, dat is mentaal zwaar. Mentaal, dat zal het belangrijkste onderdeel worden, mentaal sterk zijn, de pijn verbijten. De vruchten van de zware trainingsarbeid oogsten, dat is voor binnen drie weken.
Trage duurloop 10.7 kilometer, met 4 versnellingen van 1:30. Tijdens de versnellingen werd het tempo opgetrokken van 12.5 km/uur naar 16.5 km/uur. De training afgewerkt met de nieuwe gel-zooltjes, geen last meer gehad in de hielen. Rond het rechter scheenbeen een verse steunkous, het voelde weer stevig aan. Alleen in het begin last van een pijnlijke enkel, ongeveer 1500 meter, dan was het over. Morgen loslopen ongeveer acht kilometer, zondag de marathon van Beerzel.
Recuperatieloop 10.5 km, eerste gedeelte tegen de wind. Proberen op souplesse te lopen, wat me niet echt lukt. Zal niemand verwonderen, die me al zien lopen heeft, het werkpaard. Vandaag naar de aphoteek geweest om de apotheekkast wat bij te vullen. Voltaren emugel, voltaren tissugel, reflexspray, gel inlegzooltjes, Easygrip, dient als steunkous voor de pijnlijk scheenbeen.
Tempoloop 15 kilometer, de benen blokkeerden tegen de 15 km/uur. Het was raar ik kon niet meer versnellen, hoewel ik niet verzuurde. De ademhaling was zwaar en ik moest knokken om het tempo te onderhouden. Was het de eerste echte koude? het was amper warmer dan 6°. Zoals je kan zien blijft de hartslag mooi binnen de zone, overslagpols 150. Toch leek het me zwaar, ik had zekers niet het gevoel dat ik dit tempo nog lang kon aanhouden, laat staan een marathon lang, binnen drie weken!!! Hopelijk doen de drie volgende, rustige dagen hun werk. Dan kom ik fris aan de start van de marathon van Beerzel.
Trage duurloop 21.190 meter, in regen en wind, herfstweer met andere woorden. Mentaal zwaar lang en traag lopen in dit weer, zekers om een constant tempo aan te houden. Morgen staat er een tempoloop van een uur op het programma, in het gedroomde marathontempo (Eindhoven). De tweede sessie bij de kinesist, het word een lange trage lijdensweg, die elleboog weer soepel te krijgen.
Een beetje informatie opzoeken, voor een marathon, kan nooit kwaad. Zo word de omschrijving van het parkoers in Beerzel als pittig omschreven. Het is een parkoer in acht-vorm, met stevig vals plat en een kleine helling. De marathon gaat over zes ronden van zeven kilometer, dus zes maal de helling op. Naar het schijnt is het parkoer volledig verhard, en in een rustige omgeving. Het word rustig vertrekken om genoeg over te houden voor de laatste ronden. Het gevaar is ook dat het een aflossingsmarathon is en je mee gaat met frisse krachten. Voorbij gestoken worden door die frisse lopers, werkt ook op het moraal. Doseren en het hoofd er bij houden zal belangrijk zijn, en zekers de volledige afstand uitlopen.
