Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een lange duurloop van 21.190 meter gelopen in 1:34:55, hsm 124. Gisteren was het wroeten in het zand, vandaag knokken tegen de wind. Geef mij dan maar wind, In het mul zand zal ik dan wel lekker liggen zonnen. Het gevoel in de benen was al iets beter dan gisteren, waar bleef die kramp? De langste training voor deze week zit er op, de marathon van Kasterlee niet mee gerekend. Woensdag ga ik nog een tempoloop van een uur doen, om de benen te testen. De rest van de trainingen worden trage duurlopen of recuperatielopen.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
20.000
0:35:20
33.982
75
76
636
Deze namiddag 20.000 meter op de ergometer in 0:35:20, hsm 76. Met de weerstandop 75 watt, rustig de verzuring uit de benen fietsen. De quadriceps voelden toch licht pijnlijk aan, de voetpezen zijn weer ok.
Mol 09-11-2008, zondagmorgend 11:00, het weer valt reuze mee, het is droog. Zo komt de zon er af en toe door, de eerste wedstrijden gaan al van start. Er is ontzettend veel volk komen opdagen, natuurlijk is het grootste deel gewoon Vlaams volk Maar toch Internationaal volk. Hollands, Duits, Engels en Frans, best leuk die andere gewoontes. Kenney moet al gaan warmlopen met de andere miniemen van achl, acclimatiseren in het zand.
Terwijl Kenney zich klaar maakt voor de wedstrijd, gaat Jorgi onder begeleiding van Carine opwarmen. Kenney staat gereed aan de start, de knal, hij vertrekt iets beter dan verleden week, een lichte aarzeling. Zo een lichte aarzeling kost toch een paar plaatsen, in de wedstrijd houd hij goed stand. Kenney verliest geen plaatsen maar maakt ook niets goed, hij loopt met twee ander atleetjes. Na 1600 meter de lange spurt in het zand, Kenney begint op kop met de wind op kop en eindigt, laatste van de drie, nog veel te leren, hij finisht in 0:06:22 als 33ste op 40 finishers.
Snel naar de start om Jorgi zijn wedstrijd te zien, ondertussen klaagt Kenny over zijn voetpees. Het zand belast de voet extreem, hij mankt en zal in de loop van de dag nog dikwijls moeten stretchen. Ondertussen is Jorgi gestart, hij zit goed in het pak, weliswaar achteraan maar zekers niet bij de laatsten. De afstand bij de benjamins is 2600, dus doen ze een rondje van 1000 meter meer als de miniemen. Het gaat Jorgi niet echt voor de wind, ook hij kan geen plaatsen meer goedmaken, ook geen zandloper. Jorgi moet niet spurten voor zijn plaats en finisht 51ste van de 57 finishers, middelmatige prestatie.
Nu hebben we tijd voor wat sandwiches en wat drinken, af en toe naar de wedstrijden zien. Wat opvalt is dat er veel afzien van van het klimmetje in het mulle zand, daar moet ik straks zesmaal door. Toch heb ik er vertrouwen in de uithouding is goed, alleen heb ik schrik voor mijn onderrug en voetpezen. Het is 14:30 tijd om ook wat op te warmen, het loopt nogal stroef in het mulle zand, en de voetpees begint te protesteren. De moraal gaat al een streepje naar beneden, en ik moet mijn spikes nog aantrekken, hopelijk hou mijn voet stand. Het is iets voor drie er staan al een ganse rits vedetten klaar, daar hangt toch nog een pak minder kilo's aan.
Aan de start zet ik me op de tweede rij, ik wil niemand in de weg lopen, de camera loopt de startrij nog eens af. Het startschot weerklinkt, ik ben direkt allerlaatste, in de 200 meter lang aanloopstrook door het zand, verlies ik steeds meer terrein, het gevoel is echt niet goed, ik loop vol uit maar kom niet vooruit in dat zand. Het bochtige maar beter beloopbaar stuk komt er nu aan, de onderrug doet zeer maar ik loop door. Ik word nog verder op achterstand gelopen, al 50 meter, allerlaatste, gelukkig krijg ik veel aanmoedingen. We draaien weer naar het strand de klim in het mulle zand, daar verlis ik niets op de voorlaatste, blijven volhouden.
In de afzink voel ik de pijn in de voetpezen en onderrug pas goed, terwijl aan het einde van de eerste ronde mijn achterstand oploopt tot 100 meter, dat word een eenzame en pijnlijke tocht en toch denk ik niet opgeven. Bij elke volgende klim maak ik wat goed van mijn achterstand, twee atleten moet ik toch voorbij kunnen. Op het einde van de vierde ronde word ik voorbij gelopen door de twee zwarte atleten, en loop ik de voorlaatste in. Die stop en geeft op, hier loop ik weer laatste in de wedstrijd onderweg zie ik wel dat er meerdere atleten opgeven. Gelukkig loop er nog iemand van vabco Mol voor me uit de voorlaatste klim moet ik erbij zijn, het moet.
In de klim loopt pieter me voorbij ik versnel en loop 70 meter mee en heb de voorlaatste te pakken. In de laatste ronde spellen we een paar keer haasje over, ik wacht nu tot de klim om weg te lopen. Ondanks de pijn in de voeten probeer ik mijn tempo te houden op de klim, ik zal niet als laatste eindigen. Bijna boven krijg ik nog meer verkramping, in mijn al verkrampte loopstijl, maar ik heb een mooi gat geslagen. Moe en als voorlaatste bereik ik de finish, dit was echt mijn dagje niet, gelukkig is het volgende week een marathon.
Zoals ze in het frans een baaldag noemen, un jour sans. Een dag zonder, kracht, dash, uithouding, en mentale weerstand. Vier rondjes knokken om de laatste plaats te ontlopen. Loop ik er een voorbij en geeft die dan direkt op, weer laatste. Nog een halve ronde knokken, en de rode lantaarn kwijtgespeeld aan een atleet uit Mol, zelf geen gemiddelde van 15 km/uur gehaald. Vraiment un jour sans!
Rond 10:00 vertrekken we met zijn allen richting recreatiepark Zilvermeer. Kenney loopt er bij de miniemen en jorgi gaat crossen bij de kadetten. Carine moet nog altijd passen voor de wedstrijden, met een barstje in de onderste wervel. Ikzelf loop mee bij de senioren, in de zelfde wedstrijd als de vedetten van de crosscup. De omloop is 1550 meter lang de helft in los standzand, met nog een flinke helling in het zand. Het doel is hetzelfde als verleden week, niet gedubbeld worden en een paar atleten acter mij houden. Een verslagje en de uitslag mag je deze avond op dit blog verwachten, tot dan.
Vandaag een recuperatieloop van 12.380 meter gelopen in 1:00:37, hsm 107. De benen wat laten herstellen van de geleverde arbeid van de voorbije dagen. Niet mijn favoriete training, eigenlijk geniet ik te weinig van dit gezond tempo. Ik vind dat de tijd niet vooruitgaat, dat ligt ook aan het parkoer van 850 meter. Een gravelpiste en een grasstuk rond twee voetbalvelden en een tennisveld. Hopelijk heb ik morgen frisse, herstelde benen, dat ik in het Molse zand kan ploegen.
Vandaag een duurloop gelopen van 13.330 meter in 0:54:36, hsm 130. Pittige training de dag na een lange duurloop, maar ja, no pain no gain. In het begin van de training, de eerste twee kilometer last van stijve spieren. Daarna ging het goed tit kilometer tien, dan was het weer zwoegen. Toch zeer tevreden over de laatste twee trainingsdagen, het ging redelijk goed. Zo gaat dat, als de benen en het hoofd willen moet de rest volgen.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
17.660
0:30:00
35.320
75
76
540
Deze namiddag een half uur op de ergometer goed voor 17.660 meter, hsm 76. Met de weerstand op 75 om de benen wat te sparen na het geweld van de drie laatste looptrainingen. Het was ook licht voelbaar tijdens het fietsen, dus morgen alleen een herstelloop van 12 kilometer. Zondag staat er een zware cross op het programma in Mol.
Vandaag een lange duurloop van 26.370 meter gelopen in 1:59:15, hsm 123. Het was de laatste lange duurloop voor de marathon van Kasterlee, volgende week. De training verliep beter dan verwacht, in een ferme negatief split gelopen. Een goed teken de dag na een tempoloop, ik had eerder een training tegen 4:45/km in gedachten. Natuurlijk loopt de hartslag goed op de tweede helft van de training, met wat meer klimwerk. Nu moet ik de hiel wat sparen, want volgende week staat er de zware uitgeregende marathon op het programma.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
19.090
0:30:00
38.180
80
86
576
Deze namiddag een half uur op de ergometer, goed voor 19.090 meter, hsm 86. De weerstand op 80 watt en progressief versnellen, voelen hoe de benen reageren. Het ging redelijk goed met de benen, lichte hinder in de adductoren, en onderrug. De duurlooptraining van morgen zal afhangen van het gevoel in de benen. Een omschakkeling naar een trage duurloop zit er in, maar dat zien ik nog wel.
Vandaag een tempoloop van 16.110 meter gelopen in 1:02:38, hsm 137. Niet zo tevreden over de training van vandaag, het was de bedoeling 16 km/uur te lopen. Dit lukt me al een tijdje niet meer op training, hoewel er genoeg ruimte was, gezien de gemiddelde hartslag, maar de benen willen niet echt mee. Dat bewijst dat de topvorm er nog niet is, ik heb te weinig snelheid. Ik zal wat meer interval moeten trainen, dat is dan voor na de marathon van Kasterlee. Vandaag heb ik trouwens mijn nieuwe schoenen ingelopen, de asics cumulus 10. Die zou een betere stabiliteit en demping moeten hebben dan zijn voorhanger de cumulus 9. Het is in elk geval een goede neutrale loopschoen, maar ik moet er nog wat meer kilometers met doen voor een difinitief oordeel, de eerste indruk was positief. Morgen staat er een lange trage duurloop op het programma van goed 24 kilometer.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
17.520
0:30:00
35.040
80
81
576
Deze namiddag 17.520 meter gereden op de ergometer goed voor 17.520 meter, hsm 81. Met de weerstand op 80 watt rustig ronddraaien, met naar het einde toe een versnelling. Resultaat! de benen voelen moe aan en zijn nog niet hersteld van wat? de marathon, de cross? Het zal eerder aan de te snelle opbouw liggen, zodat ik nu een klein dipje heb in de paats van te verbeteren.
Vandaag een duurloop van 16.140 meter gelopen in 1:10:54, hsm121. Ik had last van zware benen, het leek of ik tegen mijn limiet zat aan te lopen. Gelukkig vertelde de hartslag een heel ander verhaal, ik zat in de juiste hsm-zone. Door dat de benen moe aanvoelen laat ik vandaag de training op de ergometer vallen. Morgen staat er een tempoloop van 16 kilometer op het programma.
Vandaag een lange trage duurloop van 22.520 meter gelopen in 1:46:43, hsm 113. De benen waren wat stijf deze morgend, moeizaam op gang getrokken voor een lange tocht. Het sombere weer maakte het niet plezanter op, en ik had vandaag nog heel wat te doen. Gaandeweg verbeterde het en ging het tempo automatisch wat omhoog, tesamen met de hartslag. De onderrug was bijna de ganse rit pijnlijk, de voetpezen hadden 10 minuten nodig om te wennen. Ondanks het minder goede gevoel had ik de indruk te kunnen blijven lopen, de gedachten laten varen!! Toch maar wijselijk beslist om te stoppen na goed 22 kilometer, in deze overgangsweek.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
17.500
0:30:00
35.000
75
76
540
Deze namiddag een half uur op de ergometer goed voor 17.500 meter, hsm 76. Met de weerstand op 75, de benen wat losfietsen na de lange trage duurloop van deze morgend. Het is de ideale recuptraining omdat de gewrichten niet zwaar belast worden.
Deze avond heb ik mij nog eens opgeofferd, mijn vrouw zag het niet zitten allen te lopen. Jorgi had pijn aan zijn kuiten, Kenney had nog last van zijn hiel, dus bleef ik over. Een herstelloop van 4980 meter gelopen in 0:26: 43, aan een gemiddelde hsm van 98. Zo kom ik wel aan mijn kilometers deze week.
Zondag 02-11-2008, het is 11:00 en iedereen is gereed om te vertrekken richting Bonheiden. Rond 11:35 komen we aan op domein Berentrode, al gauw vinden we de blauw-witte vlag van Herentals. Dit is de plek waar alle atleten van achl zich verzamelen en inschrijven voor hun respektievelijke wedstrijd. Het weer is ideaal af en toe een opklaring en bovenal het is droog, het parkoer ligt er trefelijk bij. Trainer Hans gaat de miniemen opwarmen, Kenney en Jorgi gaan mee om het parkoer te verkennen.
Ondertussen worden de eerste wedstrijden voor de allerkleinsten op gang geschoten, er is veel volk. Zo een vijftig tot zeventig atleetjes per wedstrijd, de cross leeft weer, het word een recordopkomst. Na een kwartier hebben de miniemen en cadetten hun opwarming achter de rug, het volk blijft maar komen. Kenney mag zijn nieuwe spikes aantrekken, het gevoel is niet al te goed, Kenney heeft nog last van zijn hiel. Keurig op schema, en aan een duizelingwekkend tempo volgen de wedstrijden elkaar op, wat een organisatie.
De eerstejaars minimen jongens staan alras aan de start, de startplaats is een voetbalveld breed, plaats genoeg. Het startschot weerklinkt, Kenney mist zijn start compleet, en draaid als voorlaatste op na de eerste bocht. Maar 1600 meter om zoveel mogelijk plaatsen goed te maken, stelselmatig schuift hij moeizaam op. Kenney kan normaal beter starten dan start hij half in het pak en behoud zijn plaats, nu moet hij sterk finishen. Ook een sterke spurt zit er niet in, zijn rechterhiel doet te zeer, Kenney finisht op een 40ste plaats.
Hij is wat teleurgesteld over zijn wedstrijd, het word nog hard werken om zijn niveau weer te halen. Ondertussen heeft Jorgi zich al naar de start, hij lijkt relax en weet dat het voor hem een inhaalrace word. De Cadetten worden op gang geschoten, hier starten de jongens die geboren zijn in 1994 en 1995. Jorgi start zowaar even zwak als zijn broer, en komt als voorlaatste na de eerste bocht, die start toch.
Gelukkig heeft de jorgi een goede uithouding, zodat hij zijn tempo gemakkelijk kan volhouden tot de meet. Op de 2.600 meter kan hij zes leeftijdsgenoten inhalen en sterk finishen als 55ste op 62 atleten. Jorgi zelf is content met zijn prestatie, hij weet al dat hij nu meer op snelheid zal moeten trainen, om beter te doen De vrouw Carine mag spijtig genoeg niet mee doen, een barstje in een van de onderste wervels. Daar door mag ze alleen trage looptrainingen doen op een onverharde ondergrond, maar genezen is belangrijker.
Ondertussen sta ik aan de start bij de senioren, veel snel volk die zo aan de crosscup kan meedelen. Met namen als, Willem Van Hoof, Atelaw Bekele, Kim Ruell, Stefan Van Den Broeck, en Tom Van Rooy. Ik ben ver uit de oudste deelnemer, de andere vier masters zijn minder dan 40 jaar, dus masters 35. Driemaal is scheepsrecht ook ik draai op als voorlaatste, compleet gemist die start, dan maar een inhaalrace. De eerste ronde geraak ik voorbij twee atleten, voor mij een langerekt peleton, hier en daar een breuk.
De derde ronde beginnen de jongere atleten met te weinig uithouding, vaart te minderen, zo loop ik er nog drie voorbij. Het gaat goed, zonder super te zijn loop ik gaten van dertig meter dict tot de volgende atleet, er op en er over. De laatste twee ronden versnel ik weer, de afstanden tussen de lopers is al wat groter, toch loop ik er nog een paar voorbij. Van achter in het bos ligt het wat vettig, en er zijn een paar lussen met moeilijke bochten in het parkoer. De laatste ronde, ik ben juit voorbij twee jongere atleten gelopen, de volgende ligt honderd meter voor, dit word moeilijk.
Tenslotte versneld iedereen in de laatste ronde, ik voel me eigenlijk nog fris maar rapper lopen gaat niet, alles geven! Zo wat halverwege de laatste ronde ben ik tot op vijftig meter van de atleet voor mij gekomen, zal het nog lukken? De laatste 500 meter gaan in ik heb de indruk dat mijn voorligger verzwakt en ik zet alles op een lang gerekte sprint. Het lukt zowaar, niet zonder moeite finish ik als 46ste, in een tijd van 0:32:46, spijtig genoeg is het afgelopen . Uiteindelijk heb ik een goed gevoel aan de cross van vandaag overgehouden, ik kom wat snelheid tekort.
Maar niet gedubbelt en 17 jongere atleten achter mij gelaten, puur op mijn uithouding en weerstandstraining. Binnen veertien dagen de laatste marathon van het jaar, dan kan ik weer wat meer snelheidstraining inlassen.
