Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Loslopen 10.5 kilometer, tesamen met mijn vrouw Carine gelopen. Ze keek er op toe dat ik niet versnelde, een rustig loslopertje. De twee hielen deden serieus pijn, gisteren met de gel hieltjes gelopen, de hieltjes zijn iets breder dan de hak van de gel-nimbus. Dat zou een eventuele verklaring kunnen zijn voor de hevige pijn. Na een kilometer nam de pijn af en ging het alsmaar beter.
Om 12:10 vertrokken richting Beerzel, het was toen 22° en een licht briesje. De eerste kennismaking met het parkoes viel tegen, aan het schooltje waar de inschrijvingen zijn, gaat het al goed omhoog de weg, een lichtlopende helling van zo'n 1200 meter, met een zwaar knikje in, dit word zwaar, zes rondjes. De hoofdwedstrijd is een aflossingswedstrijd met ploegen van zes atleten. Er zijn meer dan 100 aflossingsploegen, en zo'n 600 atleten, veel bekende gezichten. De start word gegeven achter het schooltje, een start met 400 meter bergop. Het straatje is 2 meter breed, veel te smal, maar ik sta op de eerste rij. Het startsignaal word gegeven ze vliegen mij langs alle kanten voorbij. Ik probeer rustig te blijven na 400 meter gaat het even bergaf, dan kan ik me laten gaan. De eerste drie km gaan in 11:41, iets te snel maar het gaat redelijk, de bewolking en de wind is komen opzetten, nog een tegenvaller, nu is er echt weinig recuperatie na de moeilijke strook. Van kilometer drie tot zes is het vlak, en niet zo bochtig, hier kun je weer gecontroleerd tempo lopen, de bevoorrading is na 5km en dan na 7 km spijtig dat die zo dicht opeen zijn. De volgende kilometers gaan in 4:08 gemiddeld, als ik dit kan volhouden is het goed. De derde ronde krijg ik gezelschap van een estafette loper die voorsteld om mij een rondje uit de wind te zetten, dat neem ik in dank aan, het tempo word iets strakker. Half marathon kom ik door onder 1:25:00, dat zit goed, alleen de kilometer bergop doet zeer. De vierde ronde is de snelheid weer 4:08/km, het is een tempo dat zekers hoog genoeg is. De vijfde klim word mij fataal de vermoeidheid zit in de bovenbenen, tot km 33 Loop ik nog rond de 14km/uur, dan is de kracht volledig weg en het verval is groot. De zesde klim doet zijn werk, ik word volledig afgemaakt, ik haal geen 12 km/uur meer. Nog zes kilometer te gaan, wat loop ik weer te sukkelen, ik tel de kilometers af. Op twee kilometer van de aankomst, stop ik even aan de bevoorrading om twee bekertjes water te drinken, Herman Sobrie loop me voorbij en moedigd me aan om door te gaan. Maar ik drink eerst rustig het tweede bekertje water op, en zet de achtervolging in op Herman die ondertussen 60 meter voorsprong heeft, ik geraak moeilijk op gang. De laatste km nu begin ik te versnellen en dicht stilletjes aan het gat op Herman. Ik finish in 2:59:en een beetje, het was zo chaotisch aan de aankomst, ze wouden me nog een ronde laten lopen, maar eind goed al goed, De marathon uitgelopen onder de drie uur.
Zondag 23 september, 07:30 nog 6,5 uur vor de marathon van Beerzel. Gisterenavond nog een groot bord spaghetti verorberd, koekjes en dadels. Deze morgend begonnen met een tas koffie en graankoekjes en water. Om tien uur volgt de laatste maaltijd, zo'n vier uur voor de start van de marathon. Een boterham met aardbeiconfituur en een boterham met choco en een banaan. De sportzak gereedmaken, loopschoenen, loopkleding, drankgordel, drinken, druivesuiker, forerunner 305,fototoestel, verse kledij, reflexspray, enz.... Het verstand richting, drie uur afzien, focussen op de wedstrijd, geloven. Rond 12:00 vertrekken, zodat we ruim op tijd zijn, geen extra stress. Om 14:00, er voor gaan en zolang mogelijk op het juiste tempo lopen. De laatste twee ronden van 7 km zal het zwaar worden, dan zal het, het karakter zijn dat beslist hoe rap het nog gaat, maar uitlopen moet ik zekers doen.
Loslopen 8.660 meter, laatste training voor de marathon. Gewoon de benen wat losgooien, en wat zweten. Morgen om 14:00 start de marathon op het warmste van de dag. Op een pittig parkoer, uitlopen onder de die uur is een must. Om het vertouwen wat op te vijzelen na mijn wedervaren in Vorselaar.
Na mijn mislukt marathon avontuur in Vorselaar, heb ik wat recht te zetten in Beerzel. De marathon uitlopen is het opperste doel, hoeveel ik nu al waard ben, weet ik niet. Ik hoop alvast onder de drie uur te finishen, zonder me kompleet leeg te lopen. Als ik binnen drie weken mijn besttijd van dit jaar wil verbeteren, (Lier) 2:42:09 in, Eindhoven, is er nog wat werk aan de winkel, de benen zijn iets frisser dan in Vorselaar. De conditie iets beter, het is hopen op een goede dag, en ideale omstandigheden. Het zal wel iets te warm zijn zondag, de wind zal meevallen, en het parkoer is redelijk zwaar. Misschien kan ik een paar rondjes meegaan met estafette-lopers van de aflossings-marathon. Als ik maar niet van begin tot einde, zelf het tempo moet bepalen, dat is mentaal zwaar. Mentaal, dat zal het belangrijkste onderdeel worden, mentaal sterk zijn, de pijn verbijten. De vruchten van de zware trainingsarbeid oogsten, dat is voor binnen drie weken.
Trage duurloop 10.7 kilometer, met 4 versnellingen van 1:30. Tijdens de versnellingen werd het tempo opgetrokken van 12.5 km/uur naar 16.5 km/uur. De training afgewerkt met de nieuwe gel-zooltjes, geen last meer gehad in de hielen. Rond het rechter scheenbeen een verse steunkous, het voelde weer stevig aan. Alleen in het begin last van een pijnlijke enkel, ongeveer 1500 meter, dan was het over. Morgen loslopen ongeveer acht kilometer, zondag de marathon van Beerzel.
Recuperatieloop 10.5 km, eerste gedeelte tegen de wind. Proberen op souplesse te lopen, wat me niet echt lukt. Zal niemand verwonderen, die me al zien lopen heeft, het werkpaard. Vandaag naar de aphoteek geweest om de apotheekkast wat bij te vullen. Voltaren emugel, voltaren tissugel, reflexspray, gel inlegzooltjes, Easygrip, dient als steunkous voor de pijnlijk scheenbeen.
Tempoloop 15 kilometer, de benen blokkeerden tegen de 15 km/uur. Het was raar ik kon niet meer versnellen, hoewel ik niet verzuurde. De ademhaling was zwaar en ik moest knokken om het tempo te onderhouden. Was het de eerste echte koude? het was amper warmer dan 6°. Zoals je kan zien blijft de hartslag mooi binnen de zone, overslagpols 150. Toch leek het me zwaar, ik had zekers niet het gevoel dat ik dit tempo nog lang kon aanhouden, laat staan een marathon lang, binnen drie weken!!! Hopelijk doen de drie volgende, rustige dagen hun werk. Dan kom ik fris aan de start van de marathon van Beerzel.
Trage duurloop 21.190 meter, in regen en wind, herfstweer met andere woorden. Mentaal zwaar lang en traag lopen in dit weer, zekers om een constant tempo aan te houden. Morgen staat er een tempoloop van een uur op het programma, in het gedroomde marathontempo (Eindhoven). De tweede sessie bij de kinesist, het word een lange trage lijdensweg, die elleboog weer soepel te krijgen.
Een beetje informatie opzoeken, voor een marathon, kan nooit kwaad. Zo word de omschrijving van het parkoers in Beerzel als pittig omschreven. Het is een parkoer in acht-vorm, met stevig vals plat en een kleine helling. De marathon gaat over zes ronden van zeven kilometer, dus zes maal de helling op. Naar het schijnt is het parkoer volledig verhard, en in een rustige omgeving. Het word rustig vertrekken om genoeg over te houden voor de laatste ronden. Het gevaar is ook dat het een aflossingsmarathon is en je mee gaat met frisse krachten. Voorbij gestoken worden door die frisse lopers, werkt ook op het moraal. Doseren en het hoofd er bij houden zal belangrijk zijn, en zekers de volledige afstand uitlopen.
Trage duurloop 15.2 kilometer, de stijfheid uit de benen lopen. Deze week rustiger proberen lopen, in de hoop de beenspieren te laten herstellen. Fris aan de start komen nu zondag in Beerzel, is de boodschap. Tot en met woensdag, is het net hetzelfde als tijdens een gewone trainingsweek. Alleen als ik voel dat ik moet forceren zal het trager gaan. Donderdag, vrijdag en zaterdag zijn dan herstel-dagen, alles zeer rustig.
Tempoloop 24 kilometer, een zware dobber op het eind van een zware week (142 km). De wind was toch een beetje spelbreker, in het begin wind mee op het einde tegen. Ik had de indruk dat ik tegen mijn limiet aan het lopen was, dit was niet zo. Alleen de laatste drie kilometer zijn bijna tegen het limiet, omslagpunt 150. Daaraan zie je dat ik nog een stuk onder mijn kunnen loop, ik moet dringend afbouwen. Volgende week doe ik het rustiger aan 120 kilometer, de marathon inbegrepen. Daarna resten me nog drie weken tot de marathon van Eindhoven.
Trage duurloop 15.2 kilometer, met zweetjasje aan, het liep niet lekker. Hartslag in de hoogte gejaagd door te veel zweten, en zware benen. Morgen een tempoloop over 24 kilometer, om het tempo van de marathon te bepalen. Ik hoop een gemiddelde van 15 km/uur te halen, of 1:36:00 over de 24 kilometer. Wat een signaal zal zijn om de marathon onder de drie uur af te haspelen. Daarna volgt een rustige week, met als kers op de taart de marathon van Beerzel.
Trage duurloop 15.260 meter, het liep stroef vandaag, vierkant. Het was de bedoeling een duurloop tegen 14 km/uur te doen. Die lange duurloop van gisteren zat nog in de kuiten. Het belangrijkste deze week zijn de km's en de kwaliteitskilometers. Deze morgend naar de specialist geweest met mijn gehavende elleboog. Die is eindelijk aaneen gegroeid, maar de mobiliteit laat sterk te wensen over. Een maand langer arbeidsongeschikt en 20 kinesist-beurten. Vanaf maandag zal het elke dag een uurtje afzien zijn om die elleboog soepel te krijgen.
Parket vraagt autopsie op lichaam Benny Vansteelant
Het parket van Kortrijk heeft een autopsie gevraagd op het lichaam van duatleet Benny Vansteelant, die vanmorgen overleed in het Stedelijk Ziekenhuis van Roeselare. Met de autopsie wil het parket nagaan of er een causaal verband is tussen het ongeval dat het slachtoffer vorige zaterdag had en zijn overlijden. Meervoudig wereldkampioen Vansteelant raakte afgelopen zaterdag zwaargewond toen hij tijdens een fietstraining in Gits werd aangereden door een auto.
Rouwregister In Torhout, de geboorteplaats en woonplaats van Benny Vansteelant, wordt aangeslagen gereageerd op het overlijden van de meervoudig Europees en wereldkampioen. Vansteelant werd er meermaals op het stadhuis ontvangen na het behalen van een nieuwe titel. Het stadsbestuur heeft beslist om een rouwregister te openen. Het zal vanaf deze namiddag in het stadhuis liggen. (belga/hln)
Lange trage duurloop, 34.110 meter, om de uithouding wat bij te schaven. Het ging redelijk makkelijk, de hartslag begint mijn normale waarden aan te houden. Op het einde nog wat versneld, de laatste zeven kilometer wind mee. Buiten de rechterhiel geen pijntjes te voelen, een voltaren pleister plakken op de hiel. Het drinken en eten tijdens het lopen uitgeprobeerd, druivesuiker en isostar. Morgen opnieuw plakken laten pakken van mijn elleboog, hopelijk goed nieuws. Zondag een tempotest over 24 kilometer, die zal bepalen aan welke snelheid ik start in de marathon van Beerzel, zondag 23 september.
Interval 15 kilometer, stilletjes aan komt de kracht terug in de benen. Echt fris zitten ze nog niet, maar ik ben tevreden met de geleverde prestatie. Zo weet ik niet hoeveel km/uur ik aan het lopen ben, alleen de meters tellen af. Het is dus lopen op het gevoel, de pijn in de benen en de ademhaling. Ook de hartslag reageerd zoals het moet, zonder te hard op te lopen. Hopelijk gaat het van nu af aan, de goede richting uit. De eerste twee kilometer had ik last van de linker hiel.
