Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Juist terug van de dokter, de eerste diagnose valt mee een ontsteking van de pees. De pees die evenwijdig met het scheenbeen loopt en zorgt voor de stabiliteit van de voet. Met een massage en een goede taping zou trainen mogen, mits er geen pijn te voelen is. Het rechterbeen wat sterker maken door de bekende stabiliteitsoefeningen en wat aan de kracht werken. We zullen wel zien hoe het loopt, maar de voorbeelden in het voetbal en tennis zijn beken, die plakken aan een met kensio-taping. Als het helpt wil ik wel een poging wagen om weer aan te sluiten aan mijn programma. Afwachten en zien wat morgen in petto geeft, dag per dag proberen de draad weer op te pakken.
Vandaag nog altijd last van het scheenbeen, ik moet zelf niet proberen lopen. De pijn is aanwezig bij het stappen, nog meer als ik trappen af ga. Met de aductoren en dij gaat het momenteel veel beter alleen rechts nog lichte verstijving. Als morgen de pijn aan het scheenbeen nog aanwezig is ga ik naar de dokter. Zo verder doen heeft geen zin, de halve marathon in Olen mag ik zo goed als zeker schrappen. Langzamerhand zakt de moed me in de schoenen, en is het moeilijk om er nog in te geloven.
Vandaag word het een 5de rustdag op rij, heel wat anders dan wat ik in gedachte had. Dat ik de marathon van Hulshout heb moeten laten schieten vond ik nog erger na de uitslag. In mijn weersomstandigheden had ik meegedaan voor de winst, en met gemak het podium gehaald. Een dikke proficiat aan alle deelnemers van de 100 kilometer en de marathon, trouwens. Maar ik hoop het ondanks het pechjaar nog hier en daar eens te bewijzen, dat ik het nog kan. De verekking aan de dij is al aan de beterhand, met het scheenbeen gaat het op en af. Eigenlijk kan ik het maar goed weten als ik kan gaan lopen, maar ik maak me toch zorgen over het scheenbeen. Laat ons hopen dat het van nu af cresendo mag gaan en dat er nog iets te halen valt in 2010.
Ik ben gisteren dan toch niet gestart in de marathon van Hulshout. Om 14:00 deed ik een test om te zien hoe het ging na een lichte opwarming. Na vijftig meter voelde ik al dat het lopen niet zou lukken een lichte verekking in de dijen. De hoop was er dat alle pijntjes over zouden gaan eenmaal in beweging, maar het werd erger. Met pijn in het hart heb ik dan maar verstek laten gaan, een zware teleurstelling. Ook nu na vier looploze dagen doen de dij en het scheenbeen nog altijd pijn. De dij heb ik waarschijnlijk vrijdag overbelast met klinkers te leggen in de tuin. Zo bijft 2010 een pechjaar met een opeen stapeling van kwetsuren, waar geen einde aan komt. Toch hoop ik volgende zaterdag te kunnen starten in de halve marathon van Olen.
Zonet uit het bed gestapt en het voelde aan als of ik zestig was. Ik probeer het straks in Hulshout (categorie 60+),al word het voor mij meer een training. Hopelijk haal ik de finish en kan ik marathon nummer 57 toevoegen aan de lijst. De benen en onderrug doen voor het moment zeer na twee dagen zwoegen in de tuin. Tweemaal twaalf uur hard werken kruipt in de kleren, zeker nu ik deze arbeid niet gewend meer ben. Ik zal er vanavond in deze hitte een zo snel als de benen en het lichaam willen, lopen. Het word in elk geval een weerzien met veel ultra en marathonlopers die ik al een tijd niet gezien heb. Een verslag kan je deze avond of ten laatste morgenvroeg verwachten, duimen maar.
De kwetsuur aan het scheenbeen geneest maar heel traag, Hulshout word krap. Al stappend is de pijn te verwaarlozen, maar ik heb nog niet proberen lopen. Indien de pijn te fel is schrap ik Hulshout, morgenvroeg loop ik een kilometer. Daarna beslis ik of ik het er op waag, momenteel ligt de kans op 30%. Ik hoop da het vandaag nog wat in de gunstige vorm evolueert, zodat de kans wat groter word.
Vandaag een tempoloop gelopen van 12.500 meter in 0:49:56, hsm 136. Slechte en pijnlijke training, het ging van geen kanten en het rechterscheenbeen deed meer pijn. Zo erg dat ik nog niet uitgemaakt heb of ik ga starten zaterdag in de marathon van Hulshout. Misschien helpen twee rustdagen om de kwetsuur te laten genezen, veel anders zit er niet op. Een stekende pijn aan het scheen, een gevolg van de zwakke achillespees, die altijd terugkomt? De pijn is in elk geval te groot om er een volledige marathon met te lopen, dus hopen op een vlugge genezing. Het mag dus echt niet zijn dit jaar, nog maar weinige momenten pijnvrij kunnen lopen, meestal het rechterbeen. Morgen staat er dus een rustdag op het programma en een paar keer ijs leggen en het been hoog houden.
Vandaag een lange trage duurloop van 20.000 meter gelopen in 1:36:49, hsm 116. De laatste lange training voor de marathon van Hulshout zit er op, nog twee korte trainingen te gaan. Het minder goede nieuws is dat de pijn aan het scheenbeen nog niet verdwenen is. Een voor de rest vlekkloze training aan het juiste hsm-ritme en het juiste tempo gelopen. Deze morgend mijn-rust polsslag genomen en die zakte tot 36 slagen per minuut, de vorm zit dus goed. Maar op mijn leeftijd is de vorm van de dag even belangrijk, het is dus hopen op een superdag, zaterdag. Voor morgen staat er een duurloop van twaalf kilometer gepland binnen de vijftig minuten.
Vandaag een herstelduurloop van 12.100 meter gelopen in 1:06:20, hsm 106. Een herstelloop die nodig is om de benen wat beter te laten actief herstellen. Het rechterscheenbeen baart me meer en meer zorgen, bij deze lage snelheid, en grotendeels op een onverhard parcours gelopen, het scheenbeen ingetaped. Toch had ik er nog last van, de pijn was zeker in het begin goed voelbaar. Zo ziet het er naar uit dat het dit jaar niet echt wil vlotten, door de vele kwetsuren. Telkens ik in een aanvaarbare vorm kom begint er wel iets te schelen. Voor de rest was het een saaie training, niet echt mijn ding, dat ingehouden lopen. Morgen staat er een laatste lange trage duurloop van twintig kilometer op het menu.
Vandaag een tempoloop van 20.000 meter gelopen in 1:19:49, hsm 139. Ik heb er lang niet in geloofd, dat ik de 15 km/uur ging volhouden de volle 20 kilometer. Na de duurloop van gisteren voelden de benen niet super aan, gelukkig kreeg ik de juiste hsm-gegevens. Daarop stond een hartslag van rond de 136 hsm, dus alleen de benen waren vermoeid, het hart kon meer aan. Af en toe een snellere kilometer er tussen gelopen om rond die 4:00/km te blijven, maar soepel ging het niet. Bovendien deed het rechterscheenbeen weer wat meer pijn dan tijdens de training van gisteren. Gelukkig heb ik nog vijf dagen om wat te herstellen, het zwaarste gedeelte van de marathontraining is voorbij. Volgende week ligt het accent op recuperatie en herstel, om zaterdag fris aan de marathon van Hulshout te beginnen. Morgen staat er een recuperatieloop van twaalf kilometer op het programma.
Vandaag een duurloop van 15.000 meter gelopen in 1:06:43, hsm 118. De hartslag is weer een schatting gebaseerd op vier kilometer dat de Garmin de juiste hsm gaf. Ik heb de drie eerste kilometers er een tempoloop van proberen maken, maar het vlotte niet. Zodoende ben ik overgeschakelt op een duurlooptempo, met een hartslag rond de 115 hsm. Eigenlijk is dat iets te snel als ik morgen een tempoloop over twintig kilometer wil lopen. Maar het ging redelijk vlot, spijtig genoeg was de hartslag dan niet meer te controleren. Het rechter scheenbeen baarde me meer zorgen, de pijn was minder dan afgelopen donderdag. Toch bleef het ook vandaag nog voelbaar, ik denk eraan mij in te tapen van boven de enkel tot de kuit. Morgen staat de laatste zware training voor de marathon van Hulshout op het programma een twintig kilometer lange tempoloop.
Vandaag een rustdag zoals gepland, de benen eens laten rusten. De kleine mankementen de kans geven om te herstellen, er komen zware weken aan. Te beginnen volgende week zaterdag staat er de marathon van Hulshout op het programma. Een kleinschalige nieuwe wedstrijd, waar de 100 kilometer de hoofdwedstrijd word. Ook kortere afstanden zijn voorzien om de starttijd tussen de 100 kilometer en de marathon te overbruggen. Hopelijk komt er heel wat volk lopen, om de wedstrijd de volgende jaren te laten groeien. Veel ultrawedstrijden zijn er zo al niet in Vlaanderen, hoewel we veel ultralopers hebben. Dit weekend staat er een trage duurloop van 15 kilometer en een snellere tempoloop van 20 kilometer op het menu. Wat ik morgen doe zullen de benen dicteren, liefst de snelle 20 kilometer, maar dat beslis ik morgenvroeg.
Vandaag een lange trage duurloop van 21.000 meter gelopen in 1:41:15, hsm 116. Een trage traning die met zware benen afgewerkt werd, ook het rechter scheenbeen deed zeer. Dat word dus weer opletten en hopen dat het niet erger word, deze avond een volta-patch pleister plakken. Het was toch een goede volumetraining, en ik kende ondanks de zware benen geen verzwakking. Voor ik ging trainen was er juist een fikse regenbui, tijdens de training miezerde het soms. Ideale omstandigheden om een lange duurloop af te werken, dus een vermoeide maar tevreden atleet. Morgen staat de wekelijkse rustdag op het programma en kan het lichaam wat herstellen.
Vandaag een interval van in totaal 15.000 meter gelopen in 0:57:02, hsm 142. Het was werken op weerstand en snelheid, een typische marathontraining. Er mag geen volledige recuperatie zijn tussen de snelle kilometers, en je mag niet vol uit gaan. De tijden op de 500 meters lagen dan ook tussen de 02:00 en de 02:07, zeer vlot dus. Voor de snelle kilometer lagen de tijden tussen de 3:29 en de 3:55, de eerste was te traag 3:55. Een goede training al bij al, de conditie gaat in stijgende lijn, net als de weerstand en uithouding. Morgen staat er een lange trage duurloop ophet programma van minimum 20 kilometer.
Vandaag een trage duurloop van 13.100 meter gelopen in 1:00:15, hsm 125. Van een recuperatieloop is dus niet veel in huis gekomen, een stevige trage duurloop werd het. De benen voelden al iets beter aan dan gisteren, en de ongemakken waren minder talrijk. Het was wel nog niet echt op het gemak, er moest serieus gewerkt worden om het tempo te onderhouden. Zo klom de hartslag rap in de hoogte, mede door de hoge temperaturen, zo'n 28° is best warm. Een goed teken is dat de eerste kilometer vlotter gaat dan de laatste weken, de bil zit niet meer vast. De laatste volledige kilometer ging tegen 4:00/km, ondanks dat de helft tegen de wind in was. Morgen staat er een interval van 10 maal 1 km snel met ertussen 10 maal 500 meter normaal er tussen.
Vandaag een trage duurloop van 16.100 meter gelopen in 1:15:25, hsm 120. Deze nacht te weinig geslapen en om 04:30 ging de wekker voor de eerste werkdag na het verlof. Zo begon ik om 15:45 al goed vermoeid aan de training, de voetpezen deden zeer. Ook de heup voelde vermoeid aan, en de training zou indien nodig ingekort worden. Niets daar van, gewoon de training afgewerkt en de tweede helft tege 13 km/uur. Na twee kilometer verdwenen de grootste zorgen, maar de benen voelden niet fris aan. Lichte pijn in de aductoren en de bovenbenen, maar dan van vermoeidheid, geen kwetsuur. Deze week word een onderhoudingstrainingen ingelast, geen zotte dingen meer, maar zoveel mogelijk herstellen. Morgen staat er een recuperatieloop van twaalf kilometer op het programma.
Vandaag een tempoloop gelopen van 20.000 meter in 1:21:10, hsm 139. Het was geen simpele opdracht met de benen van vandaag, die voelden vermoeid aan. De paar dagen verlof aan zee laten hun sporen na, de frisheid is weg en het was werken. Werken om het beoogde tempo te halen, wat uiteindelijk niet gelukt is, iets te traag. De bedoeling was om onder de 1:20:00 te lopen, maar het was stampen en duwen om vooruit te geraken. Ik weet het, op mijn leeftijd liggen de goede dagen niet voor het grijpen, en moet je er nog meer voor doen en laten. Een troost heb ik, de twee wedstrijddagen hebben me geleerd dat ik tijdens een wedstrijd, net iets meer kan. Gisteren heb ik me ingeschreven voor de marathon van Hulshout op 21-08-2010, nog dertien dagen dus. Dertien dagen om te pieken naar een goede dag, het gewicht weer naar wedstrijd niveau te krijgen! Morgen staat er een rustige trage duurloop van vijftien kilometer op het programma.
