Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag is het zo ver mijn eerste wedstrijd in de 45+ categorie. Nieuwe uitdagingen en een nieuwe recordlijst aanleggen. De halve marathon van onze-lieve-vrouw Olen, ik heb er nog nooit kunnen lopen. Al vier jaar staat die halve marathon op mijn wedstrijdplanning, vandaag hoop ik hem voor de eerste keer te lopen. Het is een wedstrijd die volledig in het teken staat van de Monumenten marathon in Vorselaar. Zo doe ik bij mijn eindtijd vandaag vier minuten bij en dit maal twee leverd de vermoedelijke eindtijd van de marathon op, b.v. 1:26:00 + 4:00 = 1:30:00 *2 = 3:00:00. Dat zou dan willen zeggen dat ik de eerste kilometers van de marathon 4:15/km moet lopen. Ik hoop op een tijd onder de 1:27:00, na een toch wel zware trainingsweek.
Recuperatieloop 14.8 kilometer, om wat te bekomen van de geleverde inspanningen. Niet mijn favoriete training, maar een noodzaak, actieve recupertie, iets te lang misschien? Het is ook zeer goed voor de vetverbranding, of beter gezegd het vet als brandstof te gebruiken. Ik ben benieuwd hoe ik het er morgen vanaf ga brengen, op de halve marathon?
Lange trage duurloop 33.470 meter, de laatste vijf dagen goed voor 115 km. Het ging goed de benen bleven de kilometers afmalen zonder enige vermoeidheid. Het was de tweede lange duurloop in vijf dagen, die van vandaag vervroegd voor de wedstrijd zaterdag. Ik had mijn drankgordel met Isostar fast hydratation en druivesuiker mee. Gelukkig was de wind en de nattigheid vandaag te verwaarlozen, zodat mijn energie naar het lopen ging. Zaterdag hoop ik op een goede dag in Olen, zo kan het vertrouwen nog wat omhoog. De uithouding is in elk geval dik in orde, volgende week zaterdag 36 km lange blokkenloop. Zo rond de tijd van de marathon in Vorselaar, de ultieme test die me een indicatie zal geven over de mogelijke eindtijd.
Met vandaag erbij zal ik er een zware zeven daagse op zitten hebben. Verleden donderdag terug in Belgie aangekomen, een week later 146 km gelopen. Dit komt door de verschuiving van mijn lange duurloop van + 30 binnen de zeven dagen. Dat terwille van de halve marathon van o.l.vrouw Olen nu zaterdag, waar ik nooit fris aan de start kan komen, na zo'n zware week, toch wil ik daar onder de 1:27:00 lopen. Een tijd dat het nodige vertrouwen zal geven om in Vorselaar rond de drie uur te lopen op de marathon.
Intervaltraining 15 kilometer, 10 maal 1 km snel, 10 maal 500 meter traag. Dat was al een tijd geleden, een snelheidstraining, en het deed pijn maar ook deugd. De tijden die ik liep waren moeilijk in te schatten, ik had alleen de afstand op het scherm. Dus op gevoel gelopen, en dat zei precies wat de chrono aan toonde. Een redelijk groot verval in de snelle kilometers en meer tijd nodig voor de recuperatie. Ook het gevoel dat die hartslag niet echt zakte tijdens de tragere 500 meters. Al bij al redelijk tevreden want de gemiddelde snelheid lag hoger als verwacht.
Lange trage duurloop 22.290 meter, bijna meteen in het goede ritme. De bedoeling was goed 13 km/uur te lopen, dat is goed gelukt. Morgen een intervaltraining van 10 maal 1 km snel en 500 meter rustig ertussen. De snelheid moet dringend omhoog, zaterdag loop ik de halve marathon van Olen.
Trage duurloop 15.160 meter, vertrokken met zware benen en stijve kuiten. Het word al zwaar, en ik ben nog maar juist begonnen, dat beloofd. Het is goed te zien aan de hartslag, normaal moet dit een tiental slagen lager liggen. Nog een hele weg te gaan, om de juiste sterke conditie te pakken te krijgen. Maar ja ik zit nog zekers vier weken thuis met die elleboog, dus ik kan ook veel rusten.
Lange duurloop 31.030 meter, de uithouding zit nog goed. Ik ben op het laatst nog wat kunnen versnellen, altijd een goed teken. Ik was mijn drankgordel vergeten om te doen en moest na 7 km naar huis om het op te halen, Isostar fast hydratation en Isostar voeding. De linkerarm voelde licht vermoeid aan, er hangt nog maar weinig spier aan. De volgende weken fel opbouwen en hopen dat de beenspieren en pezen stand houden.
Trage duurloop 15.400 meter, eerst 7.5 km met de vrouw meegelopen. Laatste 7.9 km wat versneld, hartslagmeter aan, hoge hartslag voor gelopen tempo. Ik heb me toch maar ingeschreven voor de Monumentenmarathon van Vorselaar. Nu heb ik een doel voor ogen, die marathon fatsoenlijk uitlopen.
Trage duurloop 15.200 meter, voor de eerste maal gelopen met losse arm. De snelheid moet dringend naar omhoog, vanaf volgende week werken we daaraan. Vier weken met alleen trage duurlopen hebben hebben hun tol geeist. Ook het km-aantal moet dringend de hoogte in, wil ik de marathon van Vorselaar halen. De tien mijl van Olen word zekers geschrapt van het programma.
Na zeven dagen Italie en elf dagen Oostenrijk, zijn we terug uit verlof. Het was een mooie vakantie, aan het Gardameer tussen de Dolimieten. In Oostenrijk tussen en op de Alpen, was het decors indrukwekkend. De eerste zeven dagen in Italie was het goed weer, alle dagen 30° en meer. In Oostenrijk was het wisselvallig, maar nog te doen, rond 25°. De elleboog lijkt goed te herstellen, de grootste pijn is verdwenen. Vandaag moet ik trouwens op controle, in het ziekenhuis van Lier. De conditie heb ik wat kunnen onderhouden door veel te wandelen. Ook veel trage duurlopen gedaan, met de arm geklemd tegen het lichaam. Meestal op veel te zware omlopen, met constant berop en bergaf. Ik verwacht toch een goede basis conditie, met weinig snelheid. Maar ik hoop binnen een paar weken de wedstrijden te hervatten.
Vandaag twee maal een alternatieve training gedaan. Het eerste half uur de hometrainer, klein verzetje. Het is even moeilijk als traag joggen, met een gebroken elleboog. Het tweede half uur op de orbitrac, dat komt al wat dichter bij het lopen. De tijd gaat zo traag vooruit, geef mij maar lopen in de vrije natuur. Morgenochtend vroeg vertrekken we richting Italie, met een tussenstop. Waar we waarschijnlijk in Oostenrijk gaan overnachten, de ochtend erop Doorrijden naar het Gardameer, waar we zeven dagen verblijven. Daarna nog tien dagen Oostenrijk, ik ga wel eens uitzien of ik van daar een berichtje kan posten om mijn blog up to date te houden.
Ik heb besloten toch nog wat te wachten met lopen. Zondag zit ik aan het Gardameer in Santa Felice Del Benaco. Ik zal het er maar op wandelen houden, het zou er ruim boven de 30° zijn. Ik ben daarjuist bij de orthopedist geweest en heb al tot eind volgende maand arbeidsongeschiktheid gekregen. Op een nieuw genomen RX was te zien dat het afgebroken stukje bot nog op de juiste plaats zat. Veel aangroei was er evenwel nog niet te zien, ik kreeg de keuze uit drie mogelijkheden. Een plaaster van aan de pols tot onder de oksels, een open steunprofiel dat ik kan verwijderen, maar toch goed steun geeft tijdens het wandelen of slapen, of mijn hangmat van de eerste week, met de uitleg erbij dat de hangmat het meeste pijn zou geven en de plaaster pijnvrij zou zijn. Dus voor het middenste gekozen, een open steunprofiel van de pols tot aan de oksels. Vandaag een half uurtje op de hometrainer gestaan, om toch een minumum aan conditie houden.
Het kan rap beteren, de pijn was al veel minder. Ik heb drie maal twee uur kunnen slapen, het was nodig. De zwelling van de linkeronder arm is afgenomen, en ik kan de vingers al wat bewegen, zonder te veel pijn. Ook de zwelling in knie en enkel zijn fel verbeterd. Allenmaal positief nieuws, dus is het moreel een stuk beter. Mijn zevende dag zonder lopen, toch hoop ik vandaag op de hometrainer te kunnen trainen al was het maar een kwartiertje. Het scheenbeen en de onderrug hebben ondertussen al wat kunnen herstellen. Rustig aan alles wat kunnen opbouwen, en dan op verlof. Ja ik zie het weer zitten.
Op zoek naar motivatie, was mijn vorig bericht, doelen stellen is het simpele antwoord. -Wat wil ik op korte termijn? gezond worden. -Naar welk korte termijn doel? weer lopen. -Hoe? op een gezonde manier. Zo kan ik gemakkelijk uren doorgaan, mijn eigen motivatie opkrikken. -Waarom zou ik op mijn voeding letten? gewichtstoename beperken. Het kan een paar weken schelen, elke kilo dat er teveel bij komt. Niet dat ik me iets ga ontzeggen, gewoon niet beginnen schransen. -Wanneer wil ik weer beginnen? je kan er geen termijn op plakken. Het lichaam laten herstellen, ook al is de drang groot, geduld is een nood! Laat die hersenkronkels maar doorgaan, genoeg tijd om na te denken. -Het doel? Gezonde geest in een gezond lichaam, van jezelf kunnen genieten. Het klinkt egocentrisch, toch moet je beginnen bij jezelf, de rest volgt. Laat andere mensen jou doel niet stellen, bepaal zelf wat belangrijk is. Vinokourov was mijn groot voorbeeld, pijn verdragen, terugvechten. Spijtig genoeg kon hij zelf zijn doel niet bereiken, hij gebruikte lichaams vreemd bloed. Toch blijft hij in mijn gedachten de Kazakse krijger, maar er blijft voor altijd een smet. Zo voel ik het aan, drijf je lichaam tot het limiet, zie tot wat je in staat bent. Bedrieg de anderen niet, want tenslotte bedrieg je alleen jezelf.
Ik ben op zoek naar de motivatie om me niet volledig te laten gaan. Op vijf dagen al vier kilo bijgekomen, vijf dagen niet bewegen. Morgen ga ik een uurtje proberen wandelen, licht joggen gaat niet. De pijn is bij lichte schokken niet te harden, pijnlijke zaak!! Ik zal wat op mijn voeding moeten letten, want ik verbrand te weinig calorieen. Zondag vertrekken we normaal voor drie weken op verlof. Eerst richting Italie, aan het Gardameer voor zeven dagen. Daarna voor 10 dagen naar Oetztal Oosterijk.
Ik ben gebroken en gekraakt, te weinig nachtrust kan een mens breken. Deze nacht niet meer als een uur aan een stuk kunnen slapen. De pijn bij het lichtjes draaien van de arm maakt me wakker. Ik vraag me af of ik niet beter af ben met een plaaster, die fixeert de arm. Vandaag geprobeerd op de orbitrac de stramme spieren los te gooien. Dat was geen goed idee, dus na een vijftal minuten gestopt. Alleen rust kan me vooruit helpen, een paar uur aan een stuk doorslapen.