Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Waar licht de pijngrens, voor ieder individu zal het anders liggen. Ik kan wat pijn verdragen, mijn grenzen verleggen, afzien. Toch zijn er atleten die er ver door heen gaan, Vinokourov om er een te noemen. Gisteren bij mijn ongeval met de scooter, heb ik buiten een gebroken elleboog, heel wat schaafwonden opgelopen, na die glijpartij over de asfalt. Linkerknie, linkerhand en linkerenkel vertoonden schaafwonden. Gisteren-avond moesten de diverse wonden een nieuw verband. Het verband kleefde in de wonden en ik wou het uitschreeuwen van de pijn. Toen dwaalden mijn gedachten af naar Vinokourov, wat moet die al een week lang verduren? Het bloed sijpelt door zijn verband heen, elke dag opnieuw, een langzame genezing! Toch blijft hij het uiterste van zijn lichaam vergen, en de pijngrens verleggen. Wat voel ik mezelf een kneusje, als ik de pijn die me te beurt valt ondraaglijk vind.
Na een elleboogbreuk ten gevolge van een werkongeval, zal ik een tijdje niet meer kunnen lopen en trainen. Net voor het binnen rijden van de fietsstalling, ging ik onder uit met de scooter, de eerste klap opgevangen met een gestrekte linkerarm. Kneuzingen aan de linkerknie, linkerhand en linkerenkel. Volgende week vrijdag moet ik naar de radiologie om te zien of een plaaster nodig is, voorlopig alleen een draagband.
Lange trage duurloop 20 kilometer, voorzichtig begin tegen de wind in. Stilletjes aan het tempo wat op gedreven, de benen waren licht vermoeid. Morgen en overmorgen lichtere trainingen, de benen wat laten herstellen. Zondag nog een alles uit de kas halen, daar tussen Kasterlee en Tielen.
Tempoloop 14.960 meter, er nog eens een lap opgeven, tempotraining. Hartslag onder controle, benen waren nog niet top, dat hoefde ook niet. Lichte pijn in de schenen, en linkerknie, de onderrug nog altijd stijf en de hielen van beide voeten waren pijnlijk, in twee woorden, half kreupel.
Trage duurloop 13.6 kilometer, aan een lagere hartslag dan gisteren gelopen. Ook een pak trager, de benen vonden het hard genoeg gaan, de warmte? De leeftijd, een jaartje bij mogen schrijven, master b, 45 plusser, een nieuwe categorie. De meeste 45+ atleten, vertellen dat het dan goed achteruit begint te gaan met de prestatie's. Vanaf vandaag leggen we een nieuwe besttijd lijst aan, de motivatie hoog houden.
Trage duurloop 16.5 kilometer, bij een graad of 30, lekker zweten. Ik had als voorzorg water meegenomen, het was nodig, alles opgedronken. De benen waren nog wat zwaar, waarschijnlijk ook door de warmte. In het bos was het iets beter lopen, maar de hartslag bleef te hoog. Morgen 13 kilometer iets rustiger aan.
Lange duurloop 24 kilometer, Het was warm en langs het kanaal liep ik tegen de wind. Het was knokken geblazen om de voor op gestelde tijden te halen. Finaal is het gelukt, de laatste 10 kilometer een iets te hoge hartslag. De wedstrijd van vrijdagavond zat nog wat in de benen. Deze week de kilometers flink afgebouwd goed 100 km gelopen.
Trage duurloop 15 kilometer, had toch een zwaar gevoel in de benen. Zo'n een kortere snelle race laat sporen na, het ging nog redelijk. Een redelijk hoge hartslag, voor het gelopen tempo, 2 rondjes Merodese bossen. De voormiddag in de tuin werken en vanaf 14:00 uur de tour volgen.
13 juli Wiekevorst 20:00, wedstrijd over 9.430 meter, door een wegvergissing. Na een toch wel snelle eerste kilometer, liep ik in zowat 32ste positie. Een atleet zou me nog voorbij lopen, ikzelf zou er nog 19 voorbij lopen. Zo finishte ik in de geldprijzen voorzien voor de eerste 15, dat was buiten de verwachtingen.
Met goed 300 atleten gingen we van start op de 10 kilometer. Schoon volk aan de start, te veel om op te noemen. Ik schatte me rond de 25ste plaats, zekers 6 dagen na de marathon. Het mooie en warme weer speelde wel wat in mijn voordeel. Van de bloggers werd Eric Caluwaerts 1ste in de wedstrijd. Wesley van der Gaer werd derde, en Gino Lauwen 12de. Ikzelf finishte 14de in 0:33:56, neen geen nieuw record op de 10 km. Maar door een wegvergissing van de voor rijdende motard was de afstand 9.430 meter. Mijn vrouw Carine 210de ondanks haar infectie aan de luchtwegen. Kenney en Jorgi liepen de 5 km ruim binnen de eerste helft van het peleton. Kenney finishte 57ste als eerste pupil in 0:23:05, Jorgi als 58ste, 2de miniem in 0:23:11. Dit op een wedstrijd met 151 finishers, en zwaar in ademnood, onverantwoord!! Maar ze zijn als de papa, het bloed gaat waar het niet kruipen kan.
De afstand die ik het meest haat, een tien kilometer. Hard, pijnlijk en volledig in het rood gaan, en toch iedereen zien wegschuiven. Weerstand en uithouding heb je niet echt nodig, snelheid wel. Laat dat juist zijn wat ik tekort kom, dus aan zie ik het meer als een snelheidstraining. Ook de vrouw en zonen doen mee in Herenthout, de afstand beslissen ze ter plaatse. Al twee weken heben ze alle drie last van de luchtwegen, de en dag al iets meer dan de andere. Een verslagje zet ik zo snel mogelijk online.
Recuperatieloop 10.450 meter, rustig en traag gelopen, beetje herstellen. De benen waren toch wat vermoeid, goed te voelen tijdens een trage loop. Toch progressief versnelt, hart wat laten pompen, morgen Wedstrijddag.
Een wedstrijd gevonden voor tijdens het verlof in Oostenrijk. Link naar wedstrijd: http://www.thermenlauf.com/startseite.php Het betreft een halve marathon drie ronden van 7.100 meter, met een redelijk hoogteverschil per ronde ongeveer 35 meter. Het vertrek is op 1175 meter hoogte.
Tempoloop 13 kilometer, de benen nog eens los schudden, en eens doortrekken. Ik mocht wel niet in het rood komen, wat mij bij kilometer 12 niet gelukt is. Er moest ook wat variabel tempo inzitten, niet te vlak lopen, prikkels geven. Het werd een bevredigende training, de benen gingen niet stuk en ik kon sturen. Natuurlijk is het kort voor de wedstrijd van vrijdag, dus morgen hersteltraining.
Duurloop 15 km, aderhalve minuut rapper als gisteren over hetzelfde parcours. De gemiddelde hartslag ligt 2 slagen lager dan gisteren, een vlotte recuperatie. Laatste drie kilometer doorgetrokken tegen 15 km/uur, dan voel ik de naweeen van de marathon nog. Morgen een tempoloop 13 km tegen 15 km/uur, nog niet echt scherp, dat houden we voor vrijdag.
Trage duurloop 15 kilometer, de benen waren goed twee dagen na de marathon. Morgen toch een rustige training inlassen, een recuperatieloop van 13 kilometer. Nu het wat beter gaat met de recuperatie, niets forceren, moeilijker gedaan dan gezegd. Vrijdag in Wiekevorst een gans andere wedstijd, gewoon 37 minuten in het rood.
Marathon van de noorderkempen, naam marathon onwaardig!!! (deel2)
Aan de kerk gaat het voor de eerste maal fout ik moest rechts afslaan door een poort, geen pijlen te bespeuren, en geen weg aanwijzers, het zal de voorbode blijken van een marathon vol ellende. Kilometer zeven, de eerste aflossingszone, tevens de eerste drankpost, eindelijk. Kilometer 10 kom ik door in 0:39:10, elke bocht moet ik de weg vragen, nu worden we een onverharde weg opgestuurd. Ik hou mijn hart al vast, en hoop stiekem dat hier bewegwijzering staat, de volgende tweesprong heb ik al prijs. Geen pijltje niets, nada, noppes moet ik gokken, gelukkig staan er juist achter de bocht toeschouwers, juist gegokt. we lopen door open vlakten en op onverharde wegen, km 15 ik kom door in 0:58:53 en zie in de verte atleten. Eindelijk kan ik me concentreren op het lopen, hier staat dan wel een extra drankpost, het zullen er zes worden voor de ganse marathon, de sponsposten zijn op dezelfde plaats, kilometer 20 kom ik voorbij in 1:18:38, het gaat nog redelijk. We krijgen eindelijk nog een stukje asfalt onder de voeten, hier staan vrouw en kinderen om te supporteren. We draaien en krijgen de wind pal op de neus, de benen beginnen te protesteren en ik begin weer naar water te snakken. Kilometer 25, ik kom door in 1:38:56, we krijgen weer een lang stuk onverharde weg, in zeer slechte staat, Voor de derde keer ga ik de verkeerde kant uit , bij een splitsing dat is wat ik nodig had om volledig te breken. Eindelijk komen ik weer op de verharde weg, daar staat mijn gezinnetje weer te supporteren, spijtig genoeg hebben ze geen water bij. Pas rond km 30 (2:00:03) staat er een drinkpost, ik krijg een beker te pakken het is born, veel te veel poeder in vermengd. Ik moet stoppen en rechts omkeer maken om twee bekertjes water te pakken, nu is het tempo volledig gebroken. Gellukkig loop ik in derde positie, en dat doet me toch doorgaan, ik heb dan al dikwijls gedacht aan uitstappen. Ik krijg info van een collega loper die meefietst, en de verschillen nu doorgeeft, ik heb vijf minuten voor op de vierde. Dat word dus doserend uitlopen, de motivatie is weer wat aangescherpt, ik sleep me voort, hard labeur, km 35 in 2:23:36. Mijn tempo is gevoelig gezakt hopelijk blijf ik onder de 2:55:00, kilometer 40 in 2:47:19, dat ziet er niet goed uit. Maar dan weet ik al dat de marathon zekers 500 meter tekort zal zijn, mijn lijdensweg gaat voort. Eindelijk de laatste rechte lijn, nog een beetje versnellen met de laatste beetje krachten die ik in de benen heb. 2:54:35 voor 41.660 meter, 535 meter te kort, spijtig maar het was maar een kleine marathon.
DE MINPUNTEN. - Alles lag te ver uit elkaar. - De informatie was ontoereikend. - Geen bewegwijzering. - Afstand meer dan 500 meter te kort. - Onvoldoende drankposten. - Atleten die aan hun lot over gelaten worden. - Koude douches. - Chaotisch prijsuitreiking. - Geen medaille of t-shirt - Slechte stroken onverharde weg. DE PLUSPUNTEN. - Dicht bij huis. - Kleinschalig karakter. - Samenwerking tussen zes gemeentes - het vrijwilligerswerk - Massage na de wedstrijd