Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Trage duurloop 15 kilometer, de benen waren goed twee dagen na de marathon. Morgen toch een rustige training inlassen, een recuperatieloop van 13 kilometer. Nu het wat beter gaat met de recuperatie, niets forceren, moeilijker gedaan dan gezegd. Vrijdag in Wiekevorst een gans andere wedstijd, gewoon 37 minuten in het rood.
Marathon van de noorderkempen, naam marathon onwaardig!!! (deel2)
Aan de kerk gaat het voor de eerste maal fout ik moest rechts afslaan door een poort, geen pijlen te bespeuren, en geen weg aanwijzers, het zal de voorbode blijken van een marathon vol ellende. Kilometer zeven, de eerste aflossingszone, tevens de eerste drankpost, eindelijk. Kilometer 10 kom ik door in 0:39:10, elke bocht moet ik de weg vragen, nu worden we een onverharde weg opgestuurd. Ik hou mijn hart al vast, en hoop stiekem dat hier bewegwijzering staat, de volgende tweesprong heb ik al prijs. Geen pijltje niets, nada, noppes moet ik gokken, gelukkig staan er juist achter de bocht toeschouwers, juist gegokt. we lopen door open vlakten en op onverharde wegen, km 15 ik kom door in 0:58:53 en zie in de verte atleten. Eindelijk kan ik me concentreren op het lopen, hier staat dan wel een extra drankpost, het zullen er zes worden voor de ganse marathon, de sponsposten zijn op dezelfde plaats, kilometer 20 kom ik voorbij in 1:18:38, het gaat nog redelijk. We krijgen eindelijk nog een stukje asfalt onder de voeten, hier staan vrouw en kinderen om te supporteren. We draaien en krijgen de wind pal op de neus, de benen beginnen te protesteren en ik begin weer naar water te snakken. Kilometer 25, ik kom door in 1:38:56, we krijgen weer een lang stuk onverharde weg, in zeer slechte staat, Voor de derde keer ga ik de verkeerde kant uit , bij een splitsing dat is wat ik nodig had om volledig te breken. Eindelijk komen ik weer op de verharde weg, daar staat mijn gezinnetje weer te supporteren, spijtig genoeg hebben ze geen water bij. Pas rond km 30 (2:00:03) staat er een drinkpost, ik krijg een beker te pakken het is born, veel te veel poeder in vermengd. Ik moet stoppen en rechts omkeer maken om twee bekertjes water te pakken, nu is het tempo volledig gebroken. Gellukkig loop ik in derde positie, en dat doet me toch doorgaan, ik heb dan al dikwijls gedacht aan uitstappen. Ik krijg info van een collega loper die meefietst, en de verschillen nu doorgeeft, ik heb vijf minuten voor op de vierde. Dat word dus doserend uitlopen, de motivatie is weer wat aangescherpt, ik sleep me voort, hard labeur, km 35 in 2:23:36. Mijn tempo is gevoelig gezakt hopelijk blijf ik onder de 2:55:00, kilometer 40 in 2:47:19, dat ziet er niet goed uit. Maar dan weet ik al dat de marathon zekers 500 meter tekort zal zijn, mijn lijdensweg gaat voort. Eindelijk de laatste rechte lijn, nog een beetje versnellen met de laatste beetje krachten die ik in de benen heb. 2:54:35 voor 41.660 meter, 535 meter te kort, spijtig maar het was maar een kleine marathon.
DE MINPUNTEN. - Alles lag te ver uit elkaar. - De informatie was ontoereikend. - Geen bewegwijzering. - Afstand meer dan 500 meter te kort. - Onvoldoende drankposten. - Atleten die aan hun lot over gelaten worden. - Koude douches. - Chaotisch prijsuitreiking. - Geen medaille of t-shirt - Slechte stroken onverharde weg. DE PLUSPUNTEN. - Dicht bij huis. - Kleinschalig karakter. - Samenwerking tussen zes gemeentes - het vrijwilligerswerk - Massage na de wedstrijd
Op een rustig tempo begonnen, met de bedoeling het zo lang mogelijk vol te houden. De hartslag is vanaf ronde 3, al iets te hoog, zodat het met cijfers bewezen is, geen top vorm. Vanaf kilometer 25 is het puur op karakter proberen uitlopen, gezien de hartslag boven de 145 blijft, heb ik er uitgehaald wat erin zat.
Herstelloop 10.420 meter, de benen laten recupereren, zorgen voor wat doorbloeding. De benen waren opvallend frisser, dan normaal na een marathon. Daar zal de massage na de wedstrijd wel voor wat tussen zitten. Samen met de vrouw gaan lopen om de snelheid laag te houden. Zo heb ik er deze week weer 120 kilometer opzitten, nu een paar recuperatie weken.
Het verslag van de marathon der Noorderkempen (deel1)
Marathon der noorderkempen, naam marathon onwaardig! (deel 1)
07-07-2007, 15:00 we rijden richting Rijkevorsel, het is rustig op de baan en we komen ruim op tijd aan. De inschrijving is in de Nawrot-garage, het is er al druk, maar het gaat redelijk vooruit.
Hier valt al op dat de informatie zeer karig is, weinig van de vrijwillige medewerkers zijn gebrieft.
De kleedkamers liggen op een kleine kilometer, het is zoeken en zelf bevragen, er zijn geen verwijzingen te vinden, de stroom volgen, zelf de chauffeur van de pendeldienst weet niet wat te doen.
In en rond de kleedkamers veel bekend volk, meer dat mij herkennen, dan dat ik zelf ken.
Een plaats voor de sportzakken is voorzien in het sportcentrum, ook een massageruimte is aanwezig.
Samen met de vrouw en de kinderen, begeven we ons weer richting start, het vertrouwen in een vlotte wedstrijd is niet echt aanwezig, zelf tijdens het wandelen voel ik dat het niet 100% is.
Aan de startlijn is het al druk, ik zie Paul Mertens inlopen en beslis dat ook maar te doen, ondertussen een babbeltje slaan, Paul is samen met Jan Hendricks een van de topfavorieten, normaal gezien hoor ik er ook bij, maar ik krijg mijn goede vorm maar niet te pakken dus zal ik heel tevreden zijn met de resterende podiumplaats, maar ik kan het niveau niet echt inschatten.
Tijd om ons aan de startlijn te begeven, Gaston Roelants is de genodigde starter van dienst.
Juist voor de start word Jan Hendricks nog gehuldigd voor zijn Belgische titel op de marathon 45+.
Dat is Paul Mertens ook geworden in de categorie 40+, het kan een mooi podium worden.
Gaston heeft het startschot, het gaat licht bergaf wind in de rug, ik laat Paul,Jan en drie estafettelopers gaan.
Ik heb gezelschap tot kolmeter drie van een mede-atleet die voor 2:55:00 gaat, maar me dan laat gaan.
Het word een lange en eenzame marathon, het kopgroepje loop al 150 meter voor me uit, achter mij de leegte.
Ik neem me voor naar de benen te luisteren en enige reserve te houden, om de vijf km een druivesuiker en een slokje isostar fast hydratation, optellen tot kilometer 21 en dan beginnen aftellen, en niet denken aan de wind.
Die staat toch wel stevig te blazen in de zij, op de open stukken, die eindeloze rechte stukken.
Er is een goede kilometer aanduiding, maar volgens mijn Forerunner 305, langs de korte kant, 10 à 15 meter.
Ik kom het vijf kilometer punt door op 19:40, dit zijn de reële kilometersvolgens de forerunner 305.
We lopen nu door Hoogstraten, nog altijd via de grote baan, al zes km en nog geen drankpost te bespeuren.
De temperatuur in de schaduw bedraagt 22° Celsius, De benen zijn nog goed maar ik heb al dorst.
Vandaag om 17:00 loop ik mijn laatste marathon als - 45 jarige. Vanaf de volgende marathon mag ik een nieuwe besttijd lijst aanleggen. Tenslotte beginnen we de jaren te voelen, en moet de motivatie blijven. Maar vandaag hoop ik nog een degelijke prestatie neer te zetten. Al hoewel de vorm zekers niet optimaal is, hoop ik het podium te halen. Het liefst met een tijd onder de 2:50:00, wat zeer moeilijk zal zijn, met de huidige conditie. Het zal er op aan komen tegen mijn natuur in te lopen en zo lang mogelijk te doseren. In princiepe is elke kilometer in vier minuten rond, genoeg voor een tijd van 2:48:45. De omstandigheden lijken redelijk goed te zijn, al hoewel ik het parcours niet ken. Het is een nieuwe marathon, die loopt door zes noord Kempishe gemeenten. Zijnde Rijkevorsel, Hoogstraten, Merksplas, Beerse, Malle en Brecht. Elk van die gemeenten zouden jaarlijks start en aankomst moeten organiseren. Dit jaar is Rijkevorsel aan de beurt, Die maken er een sport en feest happening van. Deze avond of morgenvroeg vinden jullie hier, een verslagje van.
Herstelloop 8.030 meter, met vijf versnellingen van 30 meter. De wind maakte zelf het rustige loslopen zwaar, hopelijk morgen een pak minder wind. Met de versnellingen gewacht tot de wind meezat, ook de hartslag goed de hoogte in. Het zit nog niet 100% met de frisheid, maar we hebben nog 24 uur.
Recuperatieloop 10 kilometer, De benen wat rust gunnen, recupereren. De kleine pijntjes zijn dan beter voelbaar, en dat valt zekers mee. Morgen nog een rustige recuperatieloop van 8 kilometer. Dan focussen op zaterdag, en hopend op frisse benen voor de marathon.
Tempoloop, 12.880 meter, het tempogevoel er in krijgen. Tijdens de training had ik het gevoel vol uit te gaan. De benen deden zeer, er stond ook een stevige wind. Groot was mijn verbazing als ik de gemiddelde hartslag zag. Zo te zien had ik nog veel overschot, maar de benen wouden niet mee. De volgende twee dagen staan dus in het teken van het herstel. Morgen 10 km heel rustig, vrijdag 8 km heel rustig met een viertal versnellingen.
De prijzen zijn zonder eventuele kortingen, als val-leden, en dergelijke, de prijs is enkel bij voorinschrijving. Indien jullie nog marathons kennen in belgie kun je dit melden met de reactie-knop, ook foute informatie kan men melden.
Trage duurloop 21.1 km, nog wat last van de bovenbenen. Dat was de laatste training boven het uur, nu recupereren. Thuis zitten we met drie zieken, ik hoop dat ik niet aangestoken word. Morgen 13 kilometer, het tempo tussen de 14km/uur en de 15km/uur.
Trage duurloop 16.2 kilometer, eigenlijk een recuperatieloop. De bovenbenen deden weer pijn, ik probeerde onde die pijngrens te blijven. De conditie is uiteindelijk redelijk goed, maar de kleine fysieke mankementen spelen parten, zo kan ik weinig weerstand en snelheid trainen. Het weer is meegevallen, vertrokken met lichte regen, maar bijna de volledige training droog weer. Deze week staat in het teken van recuperatie, dus een snelheidstraining zal er niet inzitten. Link motionbased: http://trail.motionbased.com/trail/activity/3189934
Rond 12:30 vertrekken we richting Genk, waar we om 13:10 aankomen. De inschrijving en de kleedkamers liggen zo'n 300 meter uit elkaar. Veel informatie bordjes hangen er niet, de wedstrijd over 5 km is juist aan de gang. We ontmoeten een paar bekende gezichten tijdens het heen en weer geloop. Zo zijn er twee dorpgenoten van de partij op de halve marathon, Magda en Frans. Ook ontmoeten we een paar forumgangers, 250 gr sossies, Bakkertje, depit. De start van de halve marathon en de 10 km worden samen gegeven. Dit op een veel te smalle weg, voor een goede 500 atleten, het startschot weergalmd. Ik word de eerste kilometer voorbij gesneld door zekers 30 atleten. Daarvan heb ik er meer dan de helft, terug gepakt na drie kilometer. Ik bevind me nu in het spoor van Nid Rumphakwaen, normaal goed voor het podium. Na zes kilometer voel ik dat het mijn dag niet zal worden, de bovenbenen blokkeren langzaam. Het parkoers is ook niet te onderschatten, Licht golvend en met deze strakke wind geen moment verpozing. Het parkoers is de helft op asfalt en de helft bospaden, die er vettig bijliggen. Vandaar dat het voor de helft een wegwedstrijd is en de ander helft een cross. Na de eerste ronde hoor ik dat ik in een zesde positie lig, ik geloof nooit dat ik die plaats kan behouden. Tot km 15 lukt het me onder 4:00/km te blijven, voor de laatste zes kilometer door het bos. Voelen mijn benen als lood, de warmte doet er ook niet veel goed aan, er zijn maar drie drankposten voorzien. Toch kan ik mijn positie vasthouden, en finish als zesde, na de wedstrijd hoor ik dat er meer dan 30 atleten opgegeven hebben op de halve marathon.
Om 14:15 start de halve marathon, in Genk, ben ik er klaar voor? Deze nacht last gehad van kuitspanningen, lichte verkramping. De bovenbenen daar en tegen deden wat minder pijn, als ik de trap afging. Zes dagen voor de marathon, hoop ik een teken van vorm te kunnen tonen. Laat zeggen een tijd rond de 1:20:00, zo mag ik dromen van 2:45:00 op de marathon. Het is ook te zien in welke staat ik finish, de weersomstandigheden, en de plaats. Maar voor de mentale voorbereiding van de marathon der Noorderkempen, zou een goed resultaat wenselijk zijn, en een snel herstel. Ik verlang naar het einde van de marathon van de Noorderkempen, dan neem ik een relatieve rustpauze, een paar weken van rond de 100 km, en geen lange duurlopen meer. Niet te vergeten drie weken verlof, een week naar het Gardameer en twee weken Oostenrijk. Tijdens het verlof plan ik elke week een lange duurloop van 20 km of meer. Drie weken na het verlof wacht de volgende marathon al.
Recuperatieloop 12.8 kilometer, de bovenbenen zijn nog niet hersteld, maar toch al beter dan gisteren, de rug is nog stroef, lichte vermoeidheid? Het vertrouwen zakt stilletjes onder het vriespunt, misschien eens bloed laten trekken? Wie weet krijg ik morgen het nodige vertrouwen, in het hoofd? Eigenlijk is het geleden van, juist na de marathon van Lier, het sterke gevoel in de benen. Dat word het doel na het verlof, me weer sterk voelen, en er durven voor gaan.