Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een herstelduurloop van 10.850 meter gelopen in 1:02:07, hsm 102. Een wederdienst aan mijn vrouw Carine, nadat ze me gisteren het laatste uur vergezelde. Zeer rustige herstelloop in de verse sneeuw, die vuiligheid blijft maar vallen. Het verlangen naar de lente word alsmaar heviger, een mooi zonnetje en een lekkere temperatuur. Na de eerste kilometer ging het al redelijk vlot gezien de zware training van gisteren. Deze afbouwweek in de opbouwperiode toch nog ruim 128 kilometer gelopen. Als de omstandigheden op de baan iets of wat redelijk zijn morgen een langere training.
Vandaag een ultralooptraining gelopen van 52.410 meter in 4:01:54, hsm 134. Het duurde lang voor ik besliste de training aan te vatten, om 09:00 sneeuwde het nog. Toen besliste ik maar naar het tennis en het veldrijden te zien en daarna te gaan lopen. Om 12:20 was ik er klaarvoor, we zouden wel zien hoe ver ik onder deze omstandigheden zou raken. Ik vertrok wind mee richting Herentals om daar langs vaart te lopen en na 2 uur rechtsomkeer maken. Carine zou twee uur na mijn vetrek, me tegemoet komen met de fiets om het laatste uur mee te rijden. De eerste zes kilometer langs de steenweg kreeg ik al alle omstandigheden te verwerken. Verse sneeuw, smeltende sneeuw, ijswater, ijs edn ook een paar goed beloopbare stukken. Na de eerste kilometer zat het tempo er goed in, de kilometertijden bleven ruim onder de 4:30. Ondanks de soms sterk veranderde omstandigheden kon ik redelijk goed het tempo aanhouden. Toch lag het er overwegend beter bij dan verwacht, en dat heeft de loper dan wat meer moed. Na een uur lopen had ik 13.500 meter op de teller staan, dat tempo ging ik natuurlijk niet vast kunnen houden. Iets later kwam een heel slecht stuk, vijf kilometer onverhard en ijzelende omstandigheden. Het was slalommen om de best beloopbare stroken uit te kiezen, en dan was het nog gevaarlijk. Daar verspeelde ik veel onnodige krachten, en het zwaarste moest nog komen, de weg terug. Na 26.500 meter keerde ik terug richting Herenthout, na twee uur had ik 26.750 meter op de teller. Vlak na het keerpunt voelde ik dat het moeilijk zou worden om 52 kilometer te halen binnen de vier uur. Opspelende overbelastingsverschijnselen, de buikspieren, de billen de aductoren en de rechter heup. Met de wind op kop en met zwaarder wordende benen en de moeilijke strook in het vooruitzicht rond kiolmeter 33. Ik begon al te hopen dat Carine het aandurfde om door deze omstandigheden de fiets uit te halen. Na 38 kilometer was het zo ver, daar was Carine met de fiets, ik kost me verlossen van een van de twee drinkbelts. Cola, water, en sportdrank zeulde ik mee en druivesuiker voor de moeilijke momenten, het eten en drinken trainen! Het marathonpunt (42.200) bereikte ik in 3:11:28, zonder te groot verval zou het toch kunnen lukken 52 kilometer halen. Maar de benen werden zwaarder en de pijntjes laten zich harder gevoelen, gelukkig was Carine er om me te steunen. Uiteindelijk zal ik de 52 kilometer vol maken binnen de vier uur (3:59:40), en kon ik op een goede training terugblikken. Ondanks de moeilijke omstandigheden heb ik het doel bereikt die ik mezelf gesteld had, nu kan ik gaan rusten
Vandaag een recuperatieloop van 8.000 meter gelopen in 0:39:19, hsm 110. De rug deed zeer en zat redelijk geblokkeerd, even dacht ik eraan de niet te trainen. Maar het ging sowieso een korte rustige training worden dat ik toch maar ben gaan lopen. Het regenweer en de gure wind nodigden nochtans niet uit om te gaan lopen, en die koude temperaturen al helemaal niet, gewoon verstand op nul en er tegen aan gaan. De rugpijn straalde uit naar de hamstrings en het was weer knokken om 12 km/uur te halen. Hopelijk gaat het morgen een pak beter, met een ultratraining van vier uur voor de boeg.
Vandaag een trage duurloop van 16.000 meter gelopen in 1:17:20, hsm 117. Het ging niet al te vlot vandaag, pijn aan beide voetpezen en geblokkeerde bilspieren. Precies gewapend beton zo stijf en niets van souplesse, het is lijk lopen tegenin de wind, 7 beaufort. Naarmate de kilometers volgen komt alles wat losser maar echt een vlotte loopstijl is het niet. Verleden week had ik de eerste vier dagen 106 kilometer nu amper 57.450 meter. Ik had gehoopt dat de veerkracht wat zou terugkeren na deze relatieve rust, maar helaas! Niet dat het erg is, daar ik in volle opbouw ben, en er hier en daar toch een positief signaal is te vinden. Uit ervaring weten we dat een opbouw met een groot volume garant staat voor een goed wedstrijdseizoen. Misschien heb ik gewoon nood aan deze wedstrijden om me volledig te kunnen geven. Morgen staat er een korte duurloop op het programma tussen de acht en de tien kilometer.
Vandaag een interval gelopen van in totaal 15.000 meter in 0:56:40, hsm 132. Het begin was pijnlijk voor beide voetpezen het duurde drie kilometer voor het over ging. Op de tanden bijten en zo snel mogelijk proberen te lopen was de boodschap. De achillespees, de beide billen en heupen waren ook pijnlijk of zaten vast. Naar gelang de training vorderde ging het alsmaar beter en kreeg ik er echt zin in. Ondanks de ijzige wind en keiharde piste gingen de tijden alsmaar beter. Toen ik voor de twee laatste intervallen gezelschap kreeg kon de pret niet meer op. De laatste kilometer ging zelf in 3:13, zo hard dat moet eeuwen geleden zijn.
Vandaag een trage duurloop van 13.250 gelopen in 1:01:22, hsm 118. De beide voetpezen en de linkerbil waren in een pijnlijke staat, na het werk. Ik maak me toch wat zorgen om die linkerbil-heup, het is geen verekking. Eerder een ontsteking aan een slijmbeurs of iets in de zin, constant pijn. Alleen als ik loop voel ik geen pijn, op het moment dat ik stop, komt de pijn weer op. De tweede helft van de training versneld, op het einde tegen 15 km/uur, om de bil te testen. Morgen staat er een interval op het programma 10 maal 1 km snel met 10 maal 500 meter normaal tussen.
Vandaag een trage duurloop van 13.200 meter gelopen in 1:03:43, hsm 111. Last aan de linkerheup en beide voetpezen waren serieus pijnlijk, na de vroege. Het was lang geleden dat die nog zo zeer deden, maar het beterde na twee kilometer. Gelukkig zijn de eerste vijf dagen van de week, allemaal korte trainingen, maximum 15 km. Ik hoop dat de heup en voetpezen tegen dan volledig hersteld zijn, want de zaterdagtraining word zwaar. Morgen gaat de training zo wat hetzelfde zijn als die van vandaag, kort en rustig.
Vandaag een lange duurloop van 30.200 meter gelopen in 2:13:57, hsm 121. Ik had vandaag een slechte dag en kon nooit in het geplande tempo aanhouden. De bedoeling was tegen 14 km/uur te lopen en de laatste vijf kilometer versnellen. Maar zoals gezegt de benen waren te slecht, en pijn in de onderbuik maakte het nog moeilijker. Tel daarbij een fikse neusvalling, en het bijhorende snot en mindere ademhaling. Ook de vele kilometers, en de opbouwfaze naar de beste conditie, verklaren de wisselvelligheid. Het zal in elk geval een zware klus worden om de conditie van verleden jaar te evenaren. Volgende week zal er tot en met vrijdag weinig volume worden getraind, om wat te herstellen. Zaterdag volgt de eerste echte ultratraining een duurloop van vier uur.
Vandaag een trage duurloop van 15.130 meter gelopen in 1:12:20, hsm 114. Het ging redelijk vandaag, buiten wat stijfheid aan de billen en hamstrings. Het kilometertotaal nog wat opdrijven, een stevige basis leggen voor de rest van het seizoen. De benen raken zo stilletjes aan serieus vermoeid, en morgen staat er alweer een stevige training op het programma. Een training waar de benen gaan beslissen wat het gaat worden, in elk geval een van 30 kilometer lang. Zo word het een week van ruim 166 kilometer en een week om verder op te bouwen.
Vandaag een duurloop van 15.070 meter gelopen in 1:07:46, hsm 124. Gelukkig waren de benen al een stuk frisser dan gisteren, zodat ik het juiste tempo kon halen. Met 4:36/km had ik tevreden geweest, het is 4:30/km geworden, ruim 13.300 per uur. De tempo's van de verschillende trainingen liggen eindelijk vast, sinds een paar jaar. Zo loop ik woensdag meestal een interval of tempoloop tegen 16 km/uur. Voor vrijdag staat er meestal een duurloop van 13-14 km/uur op het programma. Dan is er zondag, de wedstrijddag, zoniet een stevige training tussen de 13-16 km/uur. Met een afstand die schommelt tussen de 16 km (tempoloop) en de 38 km (lange duurloop). Daar rond is het gehele schema opgebouwd naar de diverse doelen van cross tot ultraloop. De vier overige dagen gaan grotendeels naar volumetraining of recuperatietraining 11-13km/uur. Morgen een volumetraining van 15 kilometer, dan zit ik deze week aan 136 kilometer (6 dagen).
Vandaag een trage duurloop van 21.000 meter gelopen in 1:44:30, hsm 113. Een gevoelsmatige zwaardere training dan gisteren, een slechte dag, of moet ik weer gewennen. Gewennen aan acht uur rechtop staan, wat mijn voetpezen enorm overbelast. Dat voelde ik de eerste kilometer, zo'n pijn in de voeten, dat ik amper vooruit geraakte (6:07/km). Het word weer pijnlijk de eerste kilometer na een werkdag, nu zat er nog nachtrust tussen. Geen moment liep het soepel, Met achtereen volgens een marathon en drie halve marathons, niet eens abnormaal, gelukkig komen er nu twee dagen van trainingen rond de 15 kilometer aan.
Vandaag een extensieve interval van 21.000 meter gelopen in 1:22:01, hsm 137. Het ging buiten verwachting goed vandaag, ik vreesde voor zware benen. De conditie is in stijgende lijn en dan recupereer je sneller, goed teken. Van de overbelastingen had ik vandaag weinig tot geen last, een beetje schrpte mis ik wel. Na de traditionele moeilijke eerste kilometer ging het redelijk vlot, zonder dat ik echt diep moest gaan. De bevroren gravelpiste werd na een half uur lopen omgetoverd tot een grote plas. Gelukkig maar een paar millimeter diep, maar ik zag er nogal uit na de training. Het was een extensieve interval van 2.000 meter snel en 1.000meter normaal tempo, zeven maal. De 1.000 meter normaal ging in 4:00/km tot 4:28/km voor de eerste en duidelijk traagste kilometer. Voor de 2.000 meter ging het tempo tussen de 7:21/2 km en de 7:43/2 km, best tevreden dus. Nu moet ik de volgende weken nog wat kunnen groeien en wat snelheid winnen.
Deze namiddag een trage duurloop van 9.100 meter gelopen in 0:43:26, hsm 119. Met nog steeds vermoeide benen toch een betere training afgewerkt dan deze morgend. Na een deugddoende massage van de pijnlijkste beenspieren, toch al een beter gevoel. Buiten de eerste twee kilometer tegen 13 km/uur gelopen, en pijnlijke quadriceps. Ik hoop dat ik tegen morgen wat beter ben, wan dan staat er een zware extensieve interval op het menu. Zeven maal twee kilometer snel met zeven maal een normale kilometer in, in totaal 21 kilometer. En daarna mijn eerste werkdag van het nieuwe jaar, beginnen met de late.
Vandaag een herstelduurloop van 12.400 meter gelopen in 1:07:21, hsm 105. Het was met zwaar vermoeide benen dat ik de training begon en koos dus voor een herstelduurloop. Een broodnodige actieve recuperatietraining om alles te laten herstellen en zo verder te groeien naar een betere conditie. Lang geleden dat het zo zwaar aanvoelde om een eindje te gaan lopen, normaal na de trainingen van gisteren. Deze namiddag nog een trage duurloop van een achttal kilometer, naargelang het gevoel in de benen.
Deze namiddag een trage duurloop van 14.100 meter gelopen in 1:07:29, hsm 124. In totaal de marathonafstand volbracht zo'n 42.500 meter gelopen in 3:24:41. Zo'n tien minuten sneller dan verleden week maandag, een tijdverschil voor de helft te wijten aan de betere omstandigheden en een helft aan de verbeterde conditie. Deze namiddag na twee kilometer goed doorgetrokken, ondanks de stijve benen. Het op gang komen is het pijnlijkst, daarna is het een kwestie van karakter tonen. Zeker niet de gemakkelijkste training, zelf aan dit tempo, niet vanzelfsprekend. Ik hoop gehard te worden door deze zware trainingen, en er in zware wedstrijden mijn voordeel bij te halen, en op de moeilijke momenten beter te doorstaan.